ตอนที่ 22 . ความลับของแม่ทัพเสิ่น/1เสิ่นมู่ฉือรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เขามองไปรอบกายด้วยความแปลกใจ เมื่อพบว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ ตอนที่เขากระโดดตามเจ้าหมีลงมา แสงจ้านั้นทำให้เขาหมดสติไป คิดว่าตัวเองคงตกเขากระแทกพื้นตายไปแล้วแน่นอน "นี่ข้ายังไม่ตายหรือ แล้วข้าอยู่ที่ใดกัน"เขาขยับลุกจากเตียง ก้าวไปได้ไม่กี่ก้าวก็รู้สึกวิงเวียนขึ้นมา ทรุดตัวลงกับพื้นอีกครั้ง แล้วก็เห็นร่างอ้วนกลมคุ้นตาของหลิวชิวเยว่เข้ามาประคองเขาเอาไว้"ท่านพี่ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง"หลังจากหลิวชิวเยว่คารวะหลิวเฝิ่นเป็นอาจารย์แล้ว นางก็ตามผู้เป็นอาจารย์ไปสำรวจรอบๆ ถ้ำ หลิวเฝิ่นได้มอบตำราการหมักสุราให้นางไปศึกษา จากนั้นก็ปล่อยให้นางกลับมาดูแลเสิ่นมู่ฉือ นางกลับมาถึงก็พบว่าเขาฟื้นขึ้นมาพอดี"ฮูหยิน นี่เจ้าปลอดภัยดี แล้วเจ้าหมีตัวนั้นล่ะ ที่นี่คือที่ใดกัน เหตุใดเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้"เสิ่นมู่ฉือยิงคำถามเป็นชุดราวกับยิงลูกธนู "ที่นี่คือถ้ำใต้ผาที่เราตกลงมา ท่านผู้อาวุโสเจ้าของถ้ำได้ช่วยเราทั้งสองเอาไว้ ท่านพี่ขึ้นไปนอนพักผ่อนเสียก่อน เดี๋ยวข้าจะนำยามาให้ท่านดื่ม"หลิวชิวเยว่ประคองเสิ่นมู่ฉือไปนอนบนเตียงอีกครั้ง นางยังไม่ได้เ
ตอนที่ 23.ความลับของแม่ทัพเสิ่น/2"ท่านเป็นคนเผ่าจินสวงอย่างนั้นหรือ"เสิ่นมู่ฉือตกตะลึง ไม่คิดว่าหลิวเฝิ่นจะเกี่ยวข้องกับเผ่าจินสวง อีกฝ่ายพยักหน้ารับ"เจ้ามีสายเลือดของคนเผ่าจินสวง จากพ่อหรือแม่กันล่ะ"จากที่เคยตรวจร่างกายของแม่ทัพหนุ่มก่อนหน้า หลิวเฝิ่นไม่พบสัญลักษณ์ประจำของเผ่าจินสวงบนตัวเขา นอกจากร่องรอยของสายเลือดที่ส่งกลิ่นเฉพาะตัว ให้คนในเผ่าได้กลิ่นและรับรู้ว่าเป็นพวกเดียวกัน บ่งบอกว่าเขาอาจจะมีสายเลือดของคนเผ่าจินสวงเพียงครึ่งหนึ่ง หรือสักเสี้ยวหนึ่งเท่านั้น "ท่านปู่ของข้าเป็นชาวเผ่าจินสวง ท่านแต่งงานกับท่านย่าของข้าและให้กำเนิดท่านพ่อ"ปู่ของเสิ่นมู่ฉือเป็นชาวเผ่าจินสวง เขาแต่งงานกับสตรีชิงเป่ย ให้กำเนิดบุตรชายเพียงคนเดียวคือบิดาของเสิ่นมู่ฉือ "ตอนนี้ท่านปู่กับบิดาของเจ้ายังอยู่หรือไม่"เสิ่นมู่ฉือส่ายหน้า กำหมัดแน่นซ่อนความสะเทือนใจไว้ภายใต้ท่าทางนิ่งสงบ"คนเผ่าจินสวงหากแต่งงานกับสตรีเผ่าอื่นจะมีบุตรได้เพียงคนเดียวเท่านั้น เพราะสายเลือดของเราเมื่อตั้งครรภ์ บุตรจะทำให้ผู้เป็นมารดาอ่อนแอ"หลิวเฝิ่นเข้าใจเสิ่นมู่ฉือดี ด้วยเหตุนี้ทำให้ท่านย่าและมารดาของเขามีอายุสั้นลง คนเผ่า
ตอนที่ 24. ศิษย์พี่หมีเสี่ยวเฮย/1คำกล่าวว่าเป็นอาจารย์ดุจบิดา เช่นนั้นแล้วเป็นศิษย์ร่วมสำนักก็คงเหมือนเป็นพี่น้องคลานตามกันมา ศิษย์พี่หมีเสี่ยวเฮยก็คิดเช่นนั้น เดิมทีเสี่ยวเฮยถูกหลิวเฝิ่นเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่เล็ก ทั้งสองอยู่ร่วมกันในถ้ำแห่งนี้ด้วยความเงียบเหงา หลิวเฝิ่นจึงคลายเหงาด้วยการสอนให้เสี่ยวเฮยช่วยงานเขา รวมถึงสอนให้มันเรียนรู้สิ่งต่างๆ จนมันมีความสามารถไม่ต่างจากมนุษย์คนหนึ่ง ดังนั้นเมื่อเขารับหลิวชิวเยว่เป็นศิษย์ จึงต้องนับเจ้าเสี่ยวเฮยเป็นศิษย์พี่ใหญ่ของนาง"ศิษย์พี่ ท่านอยู่กับอาจารย์มานานแล้วหรือ"หลิวชิวเยว่เอ่ยถามศิษย์พี่หมี ขณะเดินตามอีกฝ่ายไปสำรวจบริเวณด้านหลังถ้ำ ท่านอาจารย์พานางเดินไปสำรวจถ้ำด้านในแล้วเหลือเพียงด้านหลังถ้ำที่นางยังไม่เคยไป ศิษย์พี่หมีจึงพานางไปดูรอบๆ"ข้าจำความได้ก็อยู่ข้างกายท่านอาจารย์มาโดยตลอด ท่านอาจารย์เคยเล่าให้ข้าฟังว่า ท่านแม่ของข้า ถูกเจ้าเสือใหญ่บนภูเขาฆ่าตาย โชคดีข้ารอดชีวิตมาได้ท่านอาจารย์จึงรับข้ามาดูแล เฮ้อ เจ้าเสือตัวนั้น มันดุร้ายมาก ข้าคิดหาโอกาสสังหารมันเพื่อแก้แค้นให้ท่านแม่ของข้า แต่ข้าก็ไม่กล้าลงมือสักที"ศิษย์พี่หมี เล่าเรื่องรา
ตอนที่ 25.ศิษย์พี่หมีเสี่ยวเฮย/2"ไม่ต้องกังวล ท่านอาจารย์เป็นคนง่ายๆ สบายๆ ไร้กฎเกณฑ์มาบังคับ ข้าอยู่กับท่านอาจารย์มาหลายปี ไม่เห็นท่านอาจารย์เอ่ยห้ามอันใดข้าเลย นอกจากห้ามข้าหนีเที่ยวเท่านั้น แต่ข้าก็ยังหนีเที่ยวอยู่บ่อยๆ กลับมาถูกลงโทษให้กักบริเวณ และงดดื่มสุราสองสามวันเท่านั้น โทษแบบนี้เจ้าว่ารุนแรงหรือไม่"นอกจากตัวเองชอบแหกกฎ ชอบทำผิดแล้ว ศิษย์พี่หมีก็ยังสอนสั่งให้ศิษย์น้องทำตามตัวเองโดยคิดว่าบทลงโทษของท่านอาจารย์นั้นไม่ระคายผิวเขาเลย ให้กักบริเวณเพียงรอเวลาท่านอาจารย์นอนหลับ ก็ออกมายืดเส้นยืดสายข้างนอกถ้ำได้แล้ว ส่วนเรื่องห้ามดื่มสุรานั้นก็แค่แอบดื่มตอนที่ท่านอาจารย์ไม่อยู่ ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยบทลงโทษเบาหวิวราวขนนกเช่นนี้มีอันใดน่ากลัวกันเล่า..."เราหย่อนก้นแช่น้ำพุกันเถิดศิษย์น้อง มีสุรามาจิบสักเล็กน้อยถึงจะสำราญใจ เจ้ารอเดี๋ยวนะ ข้าจะรีบกลับมา"ร่างใหญ่โต เคลื่อนไหวรวดเร็วราวกับลมพัด ขยับกายนิดเดียวก็หายตัวไปแล้ว หลิวชิวเยว่ได้แต่ตกตะลึงตาค้างอยู่ตรงนั้น นึกถึงตอนที่พี่หมีแบกนางวิ่งหนีเสิ่นมู่ฉือออกจากถ้ำ ตัวนางหนักเพียงนี้ศิษย์พี่แบกนางราวกับนางเป็นเพียงกระสอบนุ่น สุราวิเศ
ตอนที่26 . ใต้เงาจันทร์/1เมื่อดวงตะวันลับขอบฟ้า ความมืดมาเยือนในช่วงแห่งรัตติกาล ดวงจันทร์กลมโตเคลื่อนขึ้นมาอยู่บนท้องฟ้า ทอแสงสว่างนวลอาบไปทั่วขุนเขาสาดทอลงมาเหนือน้ำพุเยว่จินหลิวเฝิ่นเดินนำเสิ่นมู่ฉือมายังด้านหลังถ้ำ ก่อนออกจากถ้ำได้กำชับหลิวชิวเยว่ว่า"เจ้านอนพักผ่อนอยู่ภายในห้อง คืนนี้ข้าจะช่วยรักษาอาการป่วยของสามีเจ้า อย่าได้ไปยุ่มย่ามใกล้น้ำพุเยว่จินเด็ดขาด""เจ้าค่ะท่านอาจารย์"หลิวชิงเยว่รับคำอาจารย์ แล้วหันไปอวยพรให้สามีว่า"ท่านพี่ขอให้ท่านหายในเร็ววันนะเจ้าคะ สู้ๆ"นางกำหมัดชูขึ้นให้กำลังใจเขา อีกฝ่ายมองท่าทางของนางแล้วพยักหน้ารับ "เจ้านอนให้สบาย ไม่ต้องห่วงข้า"ทั้งสองเดินออกไปแล้ว ปล่อยให้หลิวชิวเยว่นอนจ้องเพดานถ้ำเพียงลำพัง นางลองนับหินงอกหินย้อยร่องหลืบภายในถ้ำจนหมด ก็ยังนอนไม่หลับ "ข้าต้องระงับความสอดรู้สอดเห็นให้ได้ จะสนใจใคร่รู้เรื่องของชาวบ้านไปทำไมกัน"นางพยายามหักห้ามความอยากรู้ของตัวเอง ร่างกลมพลิกตัวนอนตะแคงซ้ายก็แล้ว ขยับเปลี่ยนท่ามานอนตะแคงขวาก็ยังข่มตานอนไม่หลับ สุดท้ายต้องลุกขึ้นมานั่ง "แต่ท่านพี่เป็นสามีของข้า ไม่นับว่าเป็นคนอื่น ข้าก็เป็นศิษย์ของท่านอ
ตอนที่ 27.ใต้เงาจันทร์/2 “ฮูหยิน ผิวเจ้านุ่มเหลือเกิน ตัวเจ้าก็หอมมาก ข้าชอบ” เสียงของหมีแพนด้าดังขึ้นเป็นเสียงของแม่ทัพเสิ่น ดวงตาดำของเขา มองใบหน้าของหลิวชิวเยว่ด้วยท่าทางหลงใหล “ท่านอาจารย์ ท่านกับสามีข้าทำไมกลายร่างเป็นหมีแพนด้าได้ พวกท่านเป็นอะไรกันแน่” หลิวชิวเยว่ขยับลุกขึ้นแล้วกระเถิบกายเจ้าเนื้อของตัวเองห่างจากหมีแพนด้าทั้งสองตัว สิ่งที่นางได้พบเจอในวันนี้ล้วนมหัศจรรย์ยิ่ง มหัศจรรย์เกินไปแล้ว จนแทบจะหัวใจวายตายตั้งแต่ยังสาว “แม่ทัพเสิ่นท่านไปดื่มน้ำพุก่อน จะทำให้ท่านสงบใจได้” หลิวเฝิ่นในร่างหมีแพนด้าเอ่ยกับหมีแพนด้าตัวโตกว่า อีกฝ่ายยอมทำตามเดินต้วมเตี้ยมไปดื่มน้ำในแอ่งอย่างว่าง่าย ท่าทางของมันน่ารักน่าชังจนหลิวชิวเยว่ต้องมองตาม “เสี่ยวเยว่ เจ้าไม่ต้องกลัว นี่คือความลับของอาจารย์และสามีของเจ้า พวกเรามีสายเลือดของเผ่าจินสวง ทุกเดือนในตอนดวงจันทร์เต็มดวง เราจะกลายร่างเป็นหมีเช่นนี้” หลิวชิวเยว่เคยดูซีรีส์เรื่องมนุษย์หมาป่า พระเอกมักจะกลายร่างเป็นหมาป่าในตอนดวงจันทร์เต็มดวง แต่เหต
ตอนที่ 28. สามีข้าเป็นหมีแพนด้าคลั่งรัก/1ราตรีนี้ช่างยาวนาน ดวงจันทร์กลมโตสาดแสงลงมาอาบผืนโลก ท่านอาจารย์และแม่ทัพใหญ่แห่งชิงเป่ยได้กลายร่างเป็นหมีแพนด้าตัวใหญ่สองตัว ต่อหน้าหลิวชิวเยว่ "เสี่ยวเยว่ เหตุใดเจ้าไม่อยู่ในห้อง รู้หรือไม่ว่าไม่ควรมาที่นี่"อาจารย์แพนด้ายืนเท้าเอวอบรมศิษย์ ใบหน้ากลมแม้พยายามทำสีหน้าให้เคร่งเครียดเท่าใด ก็ดูไม่น่ากลัวเลยสักนิด"ข้าขออภัยด้วยท่านอาจารย์ ข้าแค่เพียง อยากจะรู้ ว่าพวกท่านมาทำอะไรกัน ถึงได้ห้ามข้าออกมา ไม่คิดว่าพวกท่านสามารถกลายร่างได้"หลิวชิวเยว่มองดูอาจารย์หมีแพนด้า แล้วทอดสายตาไปยังน้ำพุ ก็ยิ่งห้ามริมฝีปากตัวเองให้แย้มกว้างขึ้นไม่ได้ เมื่อเห็นร่างตุ้ยนุ้ยของท่านแม่ทัพเสิ่นในร่างหมีแพนด้า กำลังใช้อุ้งเท้าวักน้ำมาดื่ม ท่านพี่ น้ำตรงนั้นรสชาติอาจจะเค็มๆ สักนิดนะเจ้าคะ นางนึกถึงตอนตัวเองวักน้ำจากแอ่งใต้น้ำพุมาดื่มแล้ว ก็รู้สึกผะอืดผะอมขึ้นมา "นี่เป็นความลับของพวกเราเผ่าจินสวง คนที่มีสายเลือดเผ่าจินสวงจะกลายร่างเป็นหมี ในตอนจันทร์เต็มดวง ที่ข้าห้ามเจ้ามิใช่ว่าเรื่องนี้เท่านั้น แต่หลังจากกลายร่างแล้ว จะควบคุมตัวเองไม่ได้"หลิวเฝิ่นเอ่ยความลับอี
ตอนที่ 29 . สามีข้าเป็นหมีแพนด้าคลั่งรัก/2"ฮูหยิน... "ท่าทางขัดขืนนั้น ทำให้แม่ทัพเสิ่นได้สติ แม้ร่างแพนด้าจะทำให้เขาควบคุมตัวเองได้ยาก แต่เมื่อหลิวชิวเยว่กรีดร้องเขาก็รู้สึกตัวขึ้นมาทันที จึงหยุดยั้งตัวเองได้ทัน ยอมคลายอ้อมแขนออก"ท่านพี่ ท่านจะทำอะไรข้า"หลิวชิวเยว่ผลักร่างแพนด้าออกห่าง หยิบขวดใบเล็กที่ท่านอาจารย์ให้หมายจะสาดใส่เขา แต่ท่านแม่ทัพเสิ่นกลับลุกขึ้นปัดขวดทิ้ง เพล๊ง ! ขวดตกแตกกระจาย สุรานิทราหมื่นราตรีหกหมด "ตายแล้ว จะทำอย่างไรดี"หลิวชิวเยว่รีบวิ่งหนีทันที แต่หมีแพนด้ากลัดมันก็วิ่งตาม ยามนี้เขาถูกครอบงำอีกแล้ว สติหลุดหายไปกลายเป็นหมีแพนด้าคลั่งรัก "ช่วยด้วย! ท่านอาจารย์ นี่ท่านอยู่ไหน"หลิวชิวเยว่ตะโกนเรียกหาท่านอาจารย์ แต่ไม่มีเสียงตอบรับ นางวิ่งไปทางถ้ำของศิษย์พี่หมี ระหว่างทางผ่านห้องเก็บสุรา จึงวิ่งเข้าไปหลบในห้องนั้น ในห้องไม่ได้จุดเทียน ไข่มุกราตรีมีเฉพาะตรงทางเดิน หลิวชิวเยว่หลบอยู่ครู่ใหญ่ก็ไม่ได้ยินเสียงอะไร นางจึงนึกหาหนทางเอาตัวรอด จำได้ลางๆ ว่าโหลสุรานิทราหมื่นราตรีตั้งอยู่จุดใด จึงตรงไปเปิดฝาตักออกมากระบวยหนึ่ง ตึก ตึก ตึก !แล้วก็มีเสียงฝีเท้าดังใกล้
ตอนที่98.ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/3(จบ)"นี่คือยาที่ข้าปรุงมาจากเห็ดเซียน ข้าใช้มันกับอาจารย์หญิงของเจ้าไปหนึ่งเม็ด อีกเม็ดเก็บไว้ให้เจ้าใช้ หลังจากเจ้ากินยาเม็ดนี้แล้ว เจ้าจะปลอดภัยไม่ถูกการตั้งครรภ์คุกคามร่างกาย รีบกินเสียสิ""เจ้าค่ะท่านอาจารย์ ข้าจะกินเดี๋ยวนี้"หลิวชิวเยว่รีบรับยามากินทันที พอกินลงไปแล้ว นางรู้สึกดีขึ้นมาก ไม่มีอาการใดๆ ที่น่ากังวลเลย "ฮูหยิน เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง""ข้ารู้สึกสดชื่นเจ้าค่ะท่านพี่ ดูเหมือนข้าจะไม่หิวข้าวแล้ว"ได้ยินเช่นนี้เสิ่นมู่ฉือก็ผ่อนคลายความตึงเครียดลง แต่ยังรู้สึกเป็นห่วงว่ายาจะมีผลกระทบกับภรรยาหรือไม่"ท่านอาจารย์ ยานี้จะมีผลกระทบต่อภรรยาข้าหรือไม่""ยานี้มีส่วนผสมล้ำค่าอย่างเห็ดเซียน ยอมมีสรรพคุณล้ำเลิศ ไม่มีผลกระทบแน่นอน อีกทั้งยังช่วยทำให้เด็กในครรภ์ของนาง มีความพิเศษกว่าเด็กทั่วไป""พิเศษอย่างไรเจ้าคะ"หลิวชิวเยว่เอ่ยถามอย่างตื่นเต้น บุตรของนางมีความพิเศษนั่นย่อมเป็นเรื่องดี"เรื่องนี้ข้าให้คำตอบไม่ได้ ต้องรอดูตอนเขาคลอดออกมาก่อน เจ้าวางใจเถอะข้าบอกว่าดี ก็ย่อมดี"หลิวเฝิ่นตัดบทด้วยคำนี้ ก่อนจะเอ่ยถึงศิษย์คนโตที่เพิ่งออกเรือนไ
ตอนที่ 97. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/2"วาสนาคนเราไม่เท่ากัน ท่านกุนซือทำใจเสียเถอะ"หมอจินซีถิงรินสุราให้กุนซือจ้าวปลอบใจ ตัวเขามิได้คิดอิจฉาหลี่ซวน ด้วยเป็นสหายกันมานาน อีกทั้งยังบังเอิญล่วงรู้ความลับว่า แม่นางเสี่ยวฮวามีอีกร่างเป็นหมีดำ จึงนึกชื่นชมหลี่ซวนที่มีความรักที่แท้จริง มิได้มองสตรีที่รูปโฉม "หากท่านกุนซืออยากแต่งภรรยา ยังมีสตรีตระกูลดีในเมืองหลวงอีกมากมาย แค่เอ่ยปากแม่สื่อคงมาเยือนจนท่านเวียนหัวเป็นแน่"จางหมิ่นเอ่ยขึ้น พลางยกจอกสุราเทเข้าปาก เขาเห็นกุนซือจ้าวอิจฉาหลี่ซวนแล้ว ก็อยากจะเพิ่มเชื้อไฟในดวงตาอีกฝ่ายอีกสักนิด หากกุนซือจ้าวรู้ว่า หลี่ซวนกำลังจะมีลูก คงตาร้อนผ่าวแน่ แต่เขามิใช่คนปากสว่าง นำเรื่องของผู้อื่นมานินทาต่อ จึงต้องสงบใจไว้"วันข้างหน้าพวกเจ้าจะได้พบคนที่เหมาะสมกับพวกเจ้า"เสิ่นมู่ฉือเดินผ่านมาได้ยิน จึงเข้ามาพูดคุยกับคนสนิททั้งสาม"ท่านแม่ทัพ"ทั้งสามลุกขึ้นทำความเคารพ เสิ่นมู่ฉือโบกมือให้นั่งลง"ไม่เป็นไร พวกเจ้าตามสบายเถอะ ข้าแค่ออกมาหาของกินให้ฮูหยิน ช่วงนี้นางหิวทุกชั่วยาม หมอจินพรุ่งนี้เจ้าช่วยตรวจอาการให้นางได้หรือไม่"เสิ่นมู่ฉือออกมาหาขอ
ตอนที่ 96. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/1หลิวชิวเยว่อยู่ที่เผ่าเยว่เซียนราวสิบวัน ก็ได้เวลากลับเสียที ทางด้านศิษย์พี่หมีกับหลี่ซวนเดินทางกลับหลังจากงานเลี้ยงเลิกราแล้ว เฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟยมาส่งลูกสาวตรงประตูทางเข้าออก ผ่านไปยังดินแดนเผ่าจินสวง "เยว่เอ๋อร์ เจ้าแวะมาเยี่ยมแม่กับพ่อบ้างนะลูก"เฟิ่งอี้หลันยังอาลัยอาวรณ์บุตรี นางอยากให้หลิวชิวเยว่กับเสิ่นมู่ฉืออยู่ที่เมืองหลวงเผ่าเยว่เซียนกับนาง แต่เสิ่นมู่ฉือเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งชิงเป่ย มิอาจละทิ้งหน้าที่ได้ หลิวชิวเยว่เองไม่คุ้นชินกับชีวิตของเผ่าสัตว์ นางจึงขอกลับบ้านพร้อมสามี"เยว่เอ๋อร์เจ้าใช้กำไลศิลาสวรรค์ ติดต่อพูดคุยกับพ่อแม่ได้ตลอดเวลานะลูก พ่อจะคอยมองดูเจ้าอยู่ทางนี้"หลงเฟยบอกกับลูกสาว เขาได้สร้างกำไลศิลาสวรรค์อีกชิ้น เพื่อใช้ติดต่อกับนาง"ท่านพ่อ ท่านแม่ดูแลสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ ข้าจะหมั่นมาเยี่ยมพวกท่านบ่อยๆ หากท่านคิดถึงข้า ก็แวะมาหาข้าได้นะเจ้าคะ ข้าอยากให้ท่านทั้งสอง มาเยี่ยมข้าที่จวนแม่ทัพบ้าง"หลิวชิวเยว่อยากให้บิดามารดา ออกมาท่องเที่ยวเปิดหูเปิดตานอกดินแดนเยว่เซียนบ้าง แต่ติดตรงทั้งสองมีภารกิจในฐานะผู้นำเผ่า จนปลีกเวล
ตอนที่ 95.ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/2ก่อนจะปรากฏขึ้นบนพื้นดิน อีกฝั่งของอุโมงค์ หลิวชิวเยว่หลับตาแน่น ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองรอบๆ ก่อนจะอุทานออกมา"เอ๊ะ ! ที่นี่คุ้นตาข้าเหลือเกิน" ร่างของนางยืนอยู่ที่ริมขอบเหว ที่ซึ่งก่อนหน้านี้เคยถูกคนร้ายไล่ล่าจนตกเหวไป ก่อนจะฟื้นขึ้นมาในร่างอ้วนกลมของหลิวชิวเยว่ บุตรีคหบดีหลิวกวาน"นี่คือดินแดนที่เจ้าเคยอยู่ใช่หรือไม่"หลงเฟยเอ่ยถาม เขายกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นหลิวชิวเยว่เบิกตากว้าง แล้วพยักหน้ารับ"ครั้งนั้นข้ากับเฟิ่งอี้หลัน ให้กำเนิดบุตรีฝาแฝด เพื่อปกป้องพวกนาง ข้าได้นำบุตรีคนแรกไปฝากหลิวกวานให้เลี้ยงดู ส่วนบุตรีอีกคนข้าได้นำนางมายังดินแดนแห่งนี้ จากนั้นก็ส่งนางให้ครอบครัวตระกูลหลิวเลี้ยงดู โดยผนึกความทรงจำให้พวกเขาเชื่อว่า นางคือคนในตระกูลของพวกเขา ตั้งชื่อให้ว่าหลิวชิวเยว่ เช่นเดียวกับคนแรก"หลงเฟยแตะมือบนกำไลศิลาสวรรค์ ฉายภาพให้หลิวชิวเยว่ดู เด็กน้อยฝาแฝดสองคนถูกแยกออกจากกัน คนหนึ่งถูกฝากให้หลิวกวานเลี้ยงดู อีกคนถูกหลงเฟยนำมาให้ครอบครัวหลิวจิ้งหมิงเลี้ยงดู "ขะ ข้าไม่ใช่คนของที่นี่ ไม่ใช่ลูกของคุณพ่อ"หลิวชิวเยว่รู้สึกมึนงงราวกลับโลกพลิกคว่ำ นางไม
ตอนที่ 94. ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/1ทั้งสองผ่านเข้ามายังดินแดนเผ่าหลงเทียน ราชครูมองไปรอบๆ เห็นหลิวชิวเยว่บินอยู่บนท้องฟ้าข้างกายมีภูติจิ๋วรูปหยดน้ำอยู่ด้วย "เจ้ารู้หรือไม่ว่า แม้แต่ราชาเผ่าหลงเทียนก็ตายด้วยน้ำมือข้ามาแล้ว บิดาเจ้าพ่ายแพ้ต่อข้าจนถูกสาปให้กลายเป็นมังกรเพลิง"ราชครูเอ่ยถึงชัยชนะที่เคยมีเหนือชาวเผ่าหลงเทียนอย่างภาคภูมิใจ เขาเคยสังหารราชาเผ่าหลงเทียน หลังจากที่อีกฝ่ายสังหารบุตรชายและสะใภ้ของตน ครั้งนั้นราชครูได้สาปหลงเฟย ให้กลายเป็นมังกรเพลิงทำลายผู้คนในเผ่าหลงเทียนจนหมดทั้งเผ่า "ราชครู เจ้าช่างภูมิใจในความชั่วของตัวเองเหลือเกินนะ ข้าในฐานะที่มีสายเลือดของเผ่าหลงเทียนครึ่งหนึ่ง ครั้งนี้จะขอเอาชีวิตเจ้าล้างแค้นให้ผู้คนเผ่าหลงเทียน""เหอะ เจ้าฝันไปหรือเปล่า นังเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ข้าจะสั่งสอนเจ้าให้รู้สำนึก"ราชครูเบ้ปากเอ่ยดูแคลน ก่อนจะโบกคฑาในมือเรียกลูกไฟจากบนฟ้าให้ตกใส่หลิวชิวเยว่ตูม ตูม ตูม !ลูกไฟตกจากฟ้าราวกับห่าฝน"เล่นแบบนี้เลยเหรอ เจ้าราชครูบ้า!"หลิวชิวเยว่ขยับปีกบินหลบไปมา ลูกไฟร่วงกระทบพื้นระเบิดเปลวไฟออกมา เผาไหม้ไปทั่วจนเปลวเพลิงแดงฉาน "เสี่ยวเที
ตอนที่ 93.จัดการคนชั่ว/3"ฉางตี้ เจ้ายอมแพ้เสียเถอะ มิเช่นนั้นข้าจะสังหารเจ้าเสีย"เฟิ่งอี้หลันใช้คฑาสายฟ้าของตนฟาดลำแสงสีฟ้าเข้าใส่อีกฝ่าย แต่ราชครูไม่ยอมแพ้ใช้คฑาศิลาโลหิตฟาดลำแสงสีแดงตอบโต้ ลำแสงสีฟ้าและสีแดงปะทะกันจนเกิดเสียงเปรี้ยงปร้าง ราวกับฟ้าผ่า ประกายไฟแตกกระจายลงมายังพื้นเบื้องล่าง"เฟิ่งอี้หลัน เจ้ามีฝีมือเพียงแค่นี้คิดจะฆ่าข้าได้หรือ หึ ข้าจะทำให้เจ้าตายด้วยน้ำมือของคนที่เจ้ารัก"พูดจบราชครูก็โบกคฑาศิลาโลหิต บังเกิดเป็นอุโมงค์สีดำขนาดใหญ่เปิดกว้างขึ้นด้านบน จากนั้นก็มีร่างของสัตว์ตัวใหญ่สีดำตัวหนึ่ง ลอยออกมาจากอุโมงค์นั้นเบื้องหน้าเฟิ่งอี้หลัน"ระวัง นั่นคือมังกรเพลิง หากถูกพ่นไฟใส่จะลุกไหม้และกลายเป็นหิน"หลิวชิวเยว่รีบตะโกนบอก แล้วบินขึ้นไปอยู่เคียงข้างเฟิ่งอี้หลัน"ท่านแม่ ข้าคือหลิวชิวเยว่บุตรีของท่านกับท่านพ่อหลงเฟย ข้าจะช่วยท่านกับท่านพ่อเอง"นางบอกความจริงให้เฟิ่งอี้หลันรับรู้ ก่อนจะหันไปมองราชครูที่กำลังตกตะลึง"นี่เจ้าคือลูกของเฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟย หึ ดี ถ้าเช่นนั้นพวกเจ้าสองแม่ลูก ก็จงถูกบิดาและสามีฆ่าตายเถอะ มังกรเพลิงจัดการมัน!"ราชครูโบกคฑาบังคับให้มังกรเพลิง
ตอนที่ 92. ตอน จัดการคนชั่ว/2"เชิญทุกท่านดื่มอวยพรให้ผู้นำเผ่าเยว่เซียนของพวกเรา"หญิงรับใช้ยกถาดใส่จอกสุราแจกจ่ายให้หัวหน้าเผ่าทั้งห้า เมื่อพวกเขารับจอกสุรามาถือไว้ ก็เอ่ยอวยพรขึ้นพร้อมกัน"พวกเราขออวยพรให้ท่านผู้นำ จงเป็นผู้นำของพวกเราตราบนานเท่านาน"ทุกคนเอ่ยจบก็ยกสุราขึ้นดื่ม เมื่อสุราไหลผ่านเข้าไปในคอทันใดนั้นเอง!คนทั้งห้าก็ทรุดลงกับพื้น นอนสิ้นเรี่ยวแรงทันที "นี่เจ้าให้พวกข้าดื่มอะไร"หูซินซินหัวหน้าเผ่าจิ้งจอกเอ่ยถามเสียงแผ่ว นางเป็นสตรีเพียงคนเดียวในกลุ่มผู้นำเผ่าทั้งห้า อีกสี่คนมีสภาพไม่ต่างกัน ผู้นำเผ่าอาชานอนแผ่หรากับพื้น ผู้นำเผ่ากระทิงพยายามฝืนลุกขึ้นยืน แต่ก็หงายท้องล้มลงไปจนหัวแตกเลือดอาบ ผู้นำเผ่าอินทรีย์และเผ่าวานรขยับตัวไม่ได้นอนหายใจรวยรินบนพื้น "หึ พวกเจ้าถูกพิษสกัดลมปราณของข้าแล้ว พิษชนิดนี้จะทำให้พวกเจ้าสิ้นเรี่ยวแรง หากไม่ได้ยาถอนพิษก็จะอ่อนแรงจนค่อยๆ ตายไปภายในเจ็ดวัน"ราชครูฉางตี้แสยะยิ้ม มองผู้นำทั้งห้าเผ่าอย่างคนเหนือกว่า แผนการของหม่าจิ้นครั้งนี้ ทำให้เขาไม่ต้องเปลืองแรงเกลี้ยกล่อมพวกผู้นำทั้งห้า เขารังเกียจพวกชั้นต่ำเหล่านี้มาตลอด ผู้นำเผ่าเยว่เซียนก
ตอนที่ 91. ตอน จัดการคนชั่ว/1จวนราชครูเผ่าเยว่เซียน...ฉางตี้ราชครูแห่งเผ่าเยว่เซียนเมื่อรู้ว่า ผู้นำเผ่าเยว่เซียนได้หายตัวไปพร้อมกับแม่นมฉินและหมอหลวง ก็สั่งการให้ทหารค้นหาคนทั้งสามทั่วเมืองหลวง "พวกเราส่งคนไปค้นหาจนทั่วแล้วขอรับ แต่ไม่พบตัว ตอนนี้กำลังระดมพลค้นหาไปยังเมืองต่างๆ ทั้งห้าเมือง"นายกองหม่าจิ้นเผ่าอาชา ได้รับคำสั่งจากราชครูให้นำกำลังค้นหาผู้นำเผ่าอย่างลับๆ แต่เขาไม่พบเจอนางจึงต้องขยายการค้นหาเป็นวงกว้างขึ้น"แม่นมฉินกับหมอหลวงเป็นแค่ตาแก่ยายแก่ ใช้ความสามารถอันใดพาผู้นำเผ่าหลบหนีไปได้ ต้องมีคนอื่นให้ความช่วยเหลืออยู่แน่"ราชครูฉางตี้รู้สึกโมโหนัก ที่ตนเองดูแคลนตาแก่ยายแก่ทั้งสอง ว่าไม่มีปัญญาทำสิ่งใดได้ ตอนนี้รู้ตัวเมื่อสายไปเสียแล้ว "ท่านราชครูอย่าวิตกไปขอรับ ผู้นำเผ่าถูกพิษบุปผานิทรา มีเพียงท่านราชครูที่มียาแก้พิษ ต่อให้หลบหนีไปได้ ครบหนึ่งเดือนพิษกำเริบก็ต้องตายอยู่ดี"หม่าจิ้นเคยเห็นคนถูกพิษบุปผานิทรา หากไม่ได้กินยาถอนพิษภายในหนึ่งเดือน ร่างกายก็จะเน่าเปื่อยสลายไป ผู้นำเผ่าถูกยาพิษชนิดนี้เล่นงานมีหรือจะรอดชีวิตไปได้ง่ายๆ"ถึงอย่างไร ข้าก็ไม่ไว้วางใจ วันพรุ่งนี้ผู้
ตอนที่ 90.ช่วยเหลือผู้นำเผ่าเยว่เซียน/2"ท่านอาจารย์ ข้าได้นำสุราสลายหมื่นพิษมาแล้วเจ้าค่ะ""ดีมาก เอาล่ะแม่นมฉิน ฉางสุ่ย พวกเจ้าประคองผู้นำเผ่าขึ้นมา แล้วค่อยๆ หยอดสุราสลายหมื่นพิษให้นางดื่มทีละน้อยจนหมดถ้วย"หลิวเฝิ่นบอกทั้งสอง ฉางสุ่ยกับแม่นมฉินประคองร่างของผู้นำเผ่าให้ลุกขึ้นนั่ง ฉางสุ่ยเป็นคนใช้ช้อนตักสุราสลายหมื่นพิษป้อนให้ผู้นำเผ่า จนหมดถ้วย หลิวชิวเยว่กับหลิวเฝิ่นยืนเอาใจช่วยอยู่ข้างๆ จนสุราถูกป้อนจนหมดก็โล่งใจ"เอาล่ะ รอสักครู่ให้สุราสลายหมื่นพิษออกฤทธิ์ ก็จะสามารถสลายพิษในร่างของผู้นำเผ่าได้ ข้าจะออกไปปรุงยาบำรุงมาให้"หลิวเฝิ่นบอก ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ฉางสุ่ยเดินตามสามีออกไปด้วย ในห้องเหลือเพียงแม่นมฉินกับหลิวชิวเยว่ที่เฝ้าดูอาการของผู้นำเผ่า"หลิวชิวเยว่ ข้าขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยพาผู้นำเผ่าออกมา"แม่นมฉินประคองร่างผู้นำเผ่าให้นอนลง ขณะเอ่ยขอบคุณหลิวชิวเยว่ "แม่นมฉินไม่ต้องเกรงใจ มารดาของข้าก็เป็นคนเผ่าเยว่เซียนเช่นกัน ข้าย่อมสมควรช่วยเหลือ"หลิวชิวเยว่มองดูผู้นำเผ่า พลังชีวิตในร่างของอีกฝ่ายเริ่มเพิ่มมากขึ้น นางเชื่อมั่นในสรรพคุณของสุราสลายหมื่นพิษของท่านอาจารย์ ว่าจะสามา