เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 36
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-29 09:14:32สามี(36)
"พี่เจ!...ปล่อยแนนเดี๋ยวนี้!" หญิงสาวตวาดเสียงลั่นเมื่อชายหนุ่มนั้นเอาแต่กกกอดเธอไม่ยอมปล่อย
"แนนจะเสียงดังทำไม" ชายหนุ่มทักท้วงไม่จริงจัง พรางใช้คางสากวางลงตรงไหล่บาง แสดงออกถึงท่าทางที่อบอุ่น
"พี่อย่ามาลูกเล่นนะ แนนบอกให้ปล่อย!" หญิงสาวยังคงต่อต้านและดิ้นพล่านในอ้อมกอดแน่นนั้น
"ยังไม่อยากปล่อย...ขอกอดอีกหน่อยไม่ได้เหรอ?"
"ไม่ค่ะ...ปล่อย" หญิงสาวพูดเสียงต่ำค่อนไปทางสั่นเครือเหมือนเธอกำลังจะร้องไห้ เมื่อบอกยังไงเขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอเป็นอิสระ
"นิดเดียวแค่ห้านาที"
"งั้นก็กอดไปเลย...พรุ่งนี้แนนจะทำเรื่องขอย้ายที่ฝึกงาน!" เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบแต่ฟังแล้วช่างตัดพ้อ ประโยคที่เธอพูดออกมาทำให้ชายหนุ่มนั้นรีบคลายอ้อมกอด และทำให้เขานั้นเริ่มใจเสียกลัวเธอโกรธที่เขาแกล้งแรง
"แนนเดี๋ยว!"
เธอรีบลุกจากตักแล้วเดินไปยังประตู มือเรียวจับลูกบิด แต่ต้องตกใจจนสะดุ้งเมื่อมีหญิงสาวและเด็กหญิงร่างเล็กกระดอนล้มโผล่มาตรงประตู
((ว๊าย!!...อร๊าย!! ตุบ!))
"แฮะ แฮะ พี่แนนคนสวย...น้องไอติมหัวทิ่มกราบพื้นเลย" เสียงของเด็กหญิงตัวเล็กหัวเราะแห้งๆ และพยายามหยัดตัวลุก เมื่อเธอนั้นล้มกับพื้นตอนประตูห้องถูกเปิดจากคนด้านใน จนกระโปรงชุดสวยที่ฟู่ฟ่องนั้นถลกจนปกคลุมหัวเธอไว้ โชว์ลวดลายกางเกงตัวในลายการ์ตูน พร้อมกับมีแก้มของพี่แจงเลขาสาวแนบชิดกับแก้มก้นของเด็กหญิงเมื่อทั้งสองพลาดท่า
"แฮร่~~ เราไปเล่นที่อื่นกันดีกว่าเนาะน้องไอติม" แจงที่ล้มทับกับเด็กหญิง ปรับสีหน้าและน้ำเสียงอย่างอาย ๆ เมื่อถูกจับได้ที่แอบฟังการพูดคุยของคนด้านใน เงยหน้ามองหญิงสาวที่มีใบหน้านิ่ง แล้วรีบอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยวิ่งออกจากจุดนั้นทันทีอย่างเขินอาย
"........." แม้จะตกใจกับการมีคนแอบฟัง เธอก็รีบปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เรียบเฉยได้
"เเนนเดี๋ยวสิ!" ทันทีเมื่อเลขากับลูกสาววิ่งออกไป ชายหนุ่มที่เห็นแนนตั้งท่าจะออกจากห้อง เขารีบก้าวขาเดินไว คว้าข้อมือเธอไว้ทันที
กึก!! ...และปิดประตูห้องทำงานเพราะไม่ต้องการให้เสียงพูดคุยเล็ดลอดออกไป
".........." เธอหันมามองหน้าเขานิ่งและเรียบเฉย จากที่เกือบร้องไห้อย่างเหลือใจแปลเปลี่ยนเป็นนิ่งเฉยทันที เธอเก็บกั้นอารมณ์ครุกครุ่นกลับคืน
"ที่พี่พูดไปทั้งหมดพี่พูดจริงนะ....และรู้สึกจริง ๆ อยากให้แนนรู้ แม้ว่าแนนจะปฏิเสธพี่ก็ตาม...และพี่รู้ว่าแนนมีแฟนแล้วแต่พี่ก็อยากบอกและมีความหวังเล็ก ๆ ให้แนนตอบรับ" ชายหนุ่มร่ายยาวด้วยน้ำเสียงนุ่ม แววตาสื่อถึงการคาดหวัง และสีหน้าที่สุขุมจริงจัง มือหนายังคงจับมือเรียวบางไว้เพื่ออยากให้มั่นใจในคำพูดทั้งหมดที่เขากลั่นมันออกมา
"แนนมีแฟน?" หญิงสาวงุนงงกับสิ่งที่ชายหนุ่มเอ่ยอ้าง จึงย้อนถามด้วยท่าทางที่ไม่เข้าใจจนต้องขมวดคิ้วชนกันพรางมองหน้าเขา
"พี่ขอโทษนะที่แอบฟังอย่างเสียมารยาท บังเอิญว่าได้ยินเสียงแนนคุยในตอนเช้าของวันก่อนข้าง ๆ ตึก" ชายหนุ่มปล่อยข้อมือเล็กแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย พร้อมสีหน้าที่ห่อเหี่ยวละห้อยอย่างคนเริ่มสิ้นหวัง
"มโนติ๊ต่างเก่ง...." หญิงสาวอมยิ้มกับสิ่งที่ชายหนุ่มนั้นพูดออกมา มองหน้าเขาด้วยแววตาที่เปลี่ยนไปจากเดิมที่ก่อนหน้ามีความโกรธแอบแฝง เเต่เมื่อเห็นท่าทางเหมือนน้อยเนื้อต่ำใจสีหน้าและเเววตาจึงหยาดเยิ้มในแบบที่เธอเป็นเฉกเช่นปกติ
"แนนหมายความว่ายังไง?" ชายหนุ่มย้อนถามด้วยน้ำเสียงเรียบแฝงด้วยความไม่เข้าใจ
"บอลแค่มาขอโทษ เพราะ........เพราะ......เพราะไม่บอกดีกว่าแนนไปทำงานต่อละ" หญิงสาวพูดอย่างเว้นวรรคกลั่นแกล้ง นึกขำขันกับสีหน้าของชายหนุ่มที่มองอย่างลุ้นระทึก อยากจะแกล้งคืนเสียจริงให้สาสมกับที่กลั่นแกล้งเธอให้เขินอายมาหลายรอบและลวนลามจูบเธอจนปากแทบเปื่อย
"แนนบอกพี่เถอะ เดี๋ยวคืนนี้พี่นอนไม่หลับ มันจะกระสับกระส่ายกลุ้มใจอย่าแกล้งคนแก่แบบพี่เลยนะ....พี่ไม่เข้าใจสิ่งที่แนนพูด บอกเถอะพี่จะได้เตรียมใจ" ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่ละมุนปะปนเศร้าฟังแล้วอบอุ่นในหัวใจและน่าสงสารไปพร้อมกัน
".....บอกดีไหมนะ ถ้าบอกแล้วมีอะไรมาแลกไหม?" หญิงสาวพูดอย่างต่อรองพร้อมกับส่งยิ้มอย่างปั่นประสาทของชายวัยสามสิบเอ็ด
"ทำไมนิสัยเหมือนไอติมอ่ะ...ต้องมีอะไรแลกด้วยเหรอ?" ชายหนุ่มย้อนและพาดพิงไปถึงนิสัยส่วนตัวของลูกสาวที่มักมีข้อต่อรองแลกเปลี่ยนเสมอ
"ทุกอย่างต้องลงทุนนะคะถึงจะได้ในสิ่งที่ปรารถนานั้นมาครอง" หญิงสาวว่าต่ออย่างก่อกวน...เธอไม่ได้คิดจริงจังอยากได้ของเขา แค่ต้องการเย้าแหย่เล่นเฉย ๆ
"แสบว่ะ" ชายหนุ่มพูดขึ้นพร้อมกับเริ่มมีรอยยิ้มเจือจาง ตอนแรกที่เขาแกล้งนึกว่าเธอจะโกรธเคืองหนักจนจะย้ายที่ฝึกงาน แค่ได้ยินคำนั้นมันก็ทำให้หัวใจของชายอายุที่ห่างกันหล่นวูบไปยังปลายเท้า
"....ไม่มีอะไรมาแลก?....งั้นแนนไปทำงานนะ" หญิงพูดหยั่งเชิงพร้อมกับตั้งท่าจะก้าวขาเดินหนี
"เอาตัวพี่แลกได้ไหมอ่ะ" ชายหนุ่มพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่น่ารักออดอ้อนกับการเสนอตัวเองเป็นการแลกเปลี่ยน
"...ถ้าแนนบอกไม่อยากได้ล่ะ มีอย่างอื่นแลกไหม?" หญิงสาวพูดต่อทำเอาคนแก่นั้นหน้างอง้ำทันที ท่าทางที่ต่างจากอายุแสดงต่อหน้าเธออย่างไม่คิดจะเคอะเขิน และเธอกลับชอบกับท่าทางนี้เสียด้วย
"แล้วแนนอยาก.....ได้อะไรล่ะ?" เมื่อการต่อรองที่ไม่หยุดหย่อนของหญิงสาว ทำเอาชายหนุ่มเริ่มที่จะไม่ชอบใจ ก้าวขาขยับเข้าไปใกล้ทีละก้าว ทีละก้าว อย่างช้า ๆ พร้อมสายตาที่มองดุจคนเจ้าเล่ห์
"......." หญิงสาวที่เห็นแววตาชายหนุ่มไม่น่าไว้ใจ เธอจึงก้าวถอยหลังออกห่างอย่างนึกกลัว "พะ พี่เจ ถอยออกไปนะ...อ๊ะ!!"
"....หรือว่าแนนอยาก.....ได้แบบเมื่อกี้อีกรอบ"
เขากระชากแขนหญิงสาวจนร่างบอบบางนั้นถลากระแทกกับอกแกร่ง สองมือหนาจับมั่นข้อมือเล็กให้โอบรอบเอวหนา เสมือนเธอนั้นกำลังโอบกอดเอวเขาอยู่ ร่างกายส่วนที่แนบชิดเนื้อชายแม้มีเนื้อผ้าขวางกั้น มันก็ทำให้ชายหนุ่มกระสับกระส่ายได้ไม่น้อย....
"พี่เจ!"
บทที่เกี่ยวข้อง
สามี 1 ตอนที่ 37
สามี(37)"....หรือว่าแนนอยาก.....ได้แบบเมื่อกี้อีกรอบ""พี่เจ!" หญิงสาวตวาดเสียงลั่น ข้อมือที่ถูกจับมั่นพยายามบิดเต็มแรงที่มีเพื่อให้หลุดพ้น...แต่ก็ไม่อาจทานทนแรงชายชาตรีอย่างเขาได้"ทำไมต้องชอบตวาดพี่" เสียงละมุนลมหายใจอุ่นที่อยู่ชิดใกล้กับใบหน้า สายตาที่ชายหนุ่มมองจ้องมาที่เธอจนเผลอสบสายตาคม..."ก็พี่เจชอบฉวยโอกาสกับแนนอ่ะ" หญิงสาวพูดต่อว่า สีหน้าที่แสดงออกอย่างเขินอาย ทำให้ชายตัวสูงนั้นมีรอยยิ้ม ท่าทางน่ารักของหญิงสาว เรียวปากกระจับสวยที่มองยามใด ทำให้หัวใจชายวัยสามสิบเอ็ดสั่นไหวได้ทุกครา....มือหนาเชยคางมนให้เชิดเงย ดวงตาคมจ้องมองลึกไปยังดวงตาหวานของคนตรงหน้าอย่างเสน่หา ใบหน้าคมเข้มค่อย ๆ เคลื่อนคล้อยขยับเข้าใกล้ เอียงจนได้มุมองศาก่อนจะสัมผัสอย่างบางเบาลงฝีปากนุ่มนิ่มอีกครั้ง โดยที่เธอนั้นไม่ได้ปฏิเสธต่อการกระทำก๊อก ก๊อก ปัง ปัง....เสียงประตูห้องที่ดังระรัวทำให้คนทั้งสองที่กำลังอยู่ในภวังค์ความหวานนั้นสะดุ้งตัวโหยง และรีบผละตัวออกจากกันทันทีเมื่อสตินั้นกลับมาอยู่กับเนื้อตัว ต่างคนต่างเขินอายต่อกันจนแนนนั้นไม่กล้าสบตาและเบือนหน้าหนีออกด้านข้าง(คูมพ่อขา คูมพ่อน้องไอติมอยากเข้าไปข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29สามี 1 ตอนที่ 38
สามี(38)"แนนยังไม่บอกพี่เลยนะว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?" ชายหนุ่มเอ่ยถามขณะขับรถมาส่งหญิงสาวหลังเลิกงาน เพราะลูกสาวนั้นเร้าหรือจนเขาจำต้องทำตามและอีกอย่างมันก็เป็นความต้องการของเขาเช่นกัน"ใครเหรอคะ?" หญิงสาวย้อนถามแม้จะรู้แก่ใจว่าเขาหมายถึงใคร แกล้งถามตาใสอย่างยอกย้อน"ใครเหรอคะคูมพ่อน้องไอติมก็อยากรู้ค่ะ อยากรู้เป็นเพื่อนคูมพ่อ..." เด็กหญิงที่นั่งเบาะหลังเอ่ยถามซ้ำด้วยความอยากรู้ที่แสนจะน่ารัก"มีอยากรู้เป็นเพื่อนคุณพ่อด้วย....น่ารักจังเลย" เสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยขึ้น คำพูดคำจาที่น่ารักทำให้หญิงสาวอดไม่ไหวที่จะหยิกเบาๆ ลงพวงแก้มกลม ๆ ของเด็กหญิง"น้องไอติมกลัวคูมพ่อเหงาค่ะพี่แนน" เด็กหญิงพูดบอกและมองหน้าหญิงสาวตาใส"ไอติมเดี๋ยวหนูตกนะลูก...มานั่งขวางแบบนี้พ่อจะใส่เกียร์รถยังไงล่ะคะ" ผู้เป็นพ่อพูดขึ้นเมื่อเด็กหญิงนั้นปีนป่ายมานั่งตรงกลางอเนกประสงค์ที่อยู่กลางระหว่างเบาะคนขับ"น้องไอติมอยากคุยด้วยค่ะ นั่งข้างหลังคุยไม่ถนัดไม่เห็นหน้าพี่แนน" เด็กหญิงให้เหตุผลดั่งที่เธอคิด พรางหันหน้ามาส่งยิ้มจนตาหยีเป็นสระอิอย่างเอาใจหญิงสาวที่นั่งยิ้มตอบกลับ ความน่ารัก คำพูดที่ชอบเอาใจผู้ใหญ่ที่แสนจะไร้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29สามี 1 ตอนที่ 39
สามี(39)(คบกันไหม?)คำนี้ที่ยังดังก้องกระหึ่มอยู่ในหูตั้งแต่ที่ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นในขณะขับรถ สายตาคมเข้มของชายหนุ่มพรางหันมามองในบางจังหวะ เพราะสายตาต้องมองถนนไปด้วย...แต่สิ่งที่อยู่ในใจเขาก็อยากรีบพูดเช่นกัน"พี่เจ~~" หญิงสาวเอื้อนเอ่ยอย่างแผ่วเบา ไม่คิดว่าคำขอนี้จะได้ยินในเวลาอันรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน สายตาหวานมองชายหนุ่มด้วยแววตาที่ไม่อาจคาดเดา บางคราก็เหมือนจะซาบซึ้งแต่ในบางครั้งก็เหมือนเศร้าสร้อย ความรู้สึกของแววตาที่ชายหนุ่มนั้นสัมผัสได้"แนนไม่โอเคใช่ไหม?" ชายหนุ่มที่บังคับพวงมาลัยเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เหมือนหมดหวัง สีหน้าที่แสดงออกมานั้นมีรอยยิ้มแต่มันเป็นรอยยิ้มที่ฝืน ๆ"พี่เจ...คือว่า....." หญิงสาวนั่งก้มหน้าคำพูดที่อยู่ในลำคอมันไม่สามารถกลั่นกรองออกมาได้ แม้ความรู้สึกข้างในของเธอมันจะรู้สึกดีไม่น้อยกับการขอคบหาที่ได้ยิน"อย่างที่เคยบอกความรู้สึกแนนไป พี่ยังยืนยันคำเดิมนะ" ชายหนุ่มพูดบอกพร้อมกับหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าสู่บริเวณที่พักของหญิงสาว.....เด็กหญิงที่นั่งฟังผู้ใหญ่ทั้งสองพูดคุยกันเธอหันมองหน้าสลับไปมาอย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่ผู้ใหญ่กำลังคุยกัน แต่ก็ตั้งใจที่จะฟังเงียบ ๆ โด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29สามี 1 ตอนที่ 40
สามี (40)หลายวันผ่านไป....กับการที่ชายและหญิงตกลงคบหาดูใจกัน แนนยังคงสถานะเด็กฝึกงานเช่นเดิมเมื่ออยู่ในพื้นที่สำนักงาน ไม่มีอภิสิทธิ์อื่นใดที่มากกว่า ทุกอย่างยังเสมอภาคต่อพนักงานคนอื่น...จะมีแค่หลังเลิกงานเท่านั้นที่ได้อภิสิทธิ์นั่งรถกลับบ้านพร้อมกัน"แนนขี้กั๊กอ่ะ เมื่อไหร่จะบอกพี่สักทีผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?...รอฟังคำตอบมาหลายวันแล้วนะ...เดี๋ยวสั่งไอติมจัดการเสียนี่" ชายหนุ่มพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง เมื่อคำถามนี้เขาถามอยู่หลายรอบ แต่ยังไม่ได้คำตอบเสียที"จัดการอะไรเหรอคะคูมพ่อ" เด็กหญิงที่ได้ยินผู้เป็นพ่อเอ่ยถึง เธอดีดตัวกระตือรือร้นโผล่หัวแทรกกลางระหว่างเบาะคนขับทันที"คริ คิก คิก....แนนต้องบอกด้วยเหรอคะ" หญิงสาวหันหน้าไปถามเสียงใสอย่างยอกย้อน ไร้การเกรงกลัวใด ๆ เมื่อเริ่มคุ้นเคยมากขึ้น"บอกพี่เถอะนะ .... นอนไม่หลับมาหลายวันแล้วเนี้ย" ชายหนุ่มโอดครวญด้วยความอยากรู้กับสิ่งที่ยังไม่คลาย"ไม่อยากบอก""ไอติมจัดการพี่แนนให้พ่อที พ่อจัดการไม่ถนัดขับรถอยู่ เอาให้แก้มช้ำไปเลยนะคะ...." ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเสียงทะเล้นสั่งการลูกสาวที่กำลังชะโงกคอมองและยิ้มอย่างสดใสน่ารัก"ได้เลยค่ะ น้องไอติมจะจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29สามี 1 ตอนที่ 41
สามี (41)22.55 น."...แนน ตื่นได้แล้วถึงแล้วครับ" ชายหนุ่มปลุกหญิงสาวที่นอนหลับให้ลุกตื่นเมื่อถึงที่หมาย"อื้อ.....ถึงแล้วเหรอคะ""อื้อออ ง่ำ ๆ" เป็นเสียงงัวเงียของเด็กหญิงตัวกลมที่นอนน้ำลายยืดแต่ยังไม่ลืมตาตื่น เพราะคงเพลียจากการใช้กำลังในการวิ่งเล่นที่โรงเรียนทั้งวัน"ส่งไอติมมาให้พี่....วานแนนจัดหมอนตรงที่นอนเป่าลมให้พี่ที" ชายหนุ่มเอื้อมแขนแกร่งไปช้อนตัวลูกสาวหลังจากลงรถแล้วอ้อมมายังอีกฝั่ง"อ้อ ได้ค่ะ" หญิงสาวทำตามที่ชายหนุ่มบอกกล่าวอย่างว่าง่าย .... ชายหนุ่มวางเด็กหญิงตัวกลมให้นอนราบกับที่นอนอย่างแผ่วเบาเพราะกลัวลูกสาวจะรู้สึกตัวตื่น"ไม่บอกพี่จริงเหรอ....ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?" ชายหนุ่มที่ยังคงค้างคาใจเอ่ยถามอย่างใครรู้ เมื่อหญิงสาวนั้นยืนตรงหน้า"อยากรู้จริงอ่ะ" หญิงสาวย้อนยียวนพร้อมกับยิ้มกริ่ม"จริงดิ....อยากรู้จะตายอยู่แล้วเนี้ย แนนไม่ยอมบอกพี่สักที ตกลงคบกันมาจะเป็นอาทิตย์อยู่แล้ว...ชอบแกล้งให้พี่นอนไม่หลับมาหลายคืนแล้วนะ" ชายหนุ่มโอดครวญกล่าวขึ้นอย่างคนน้อยใจ......ท่าทางที่ชายหนุ่มแสดงออกมาทำให้หญิงสาวยืนส่งยิ้มนั้นขยับขาเข้ามาใกล้ จ้องมองหน้าคนที่ตัวสูงกว่าพร้อมอมยิ้ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29สามี 1 ตอนที่ 42
สามี(42)หนึ่งเดือนผ่านไป...อะไร ๆ ก็ดีขึ้นตามลำดับ ทั้งเรื่องความรักและเรื่องงาน ผู้ชายที่เลี้ยงลูกมาเพียงลำพังเริ่มมีชีวิตชีวาที่สดใส ตั้งแต่ได้คบหากับหญิงสาวที่อายุห่างกันมาก แต่มันก็ทำให้เขานั้นมีรอยยิ้มมากกว่าแต่ก่อน ลูกสาวตัวน้อยไม่ต้องอ้อนวอนร้องขอหาความรักจากคนเป็นแม่แท้ ๆ เมื่อเธอนั้นผูกพันธ์และรักใคร่กับมนพิชชาเสมือนแม่ลูกแท้ ๆ ก็ไม่ปาน“คูมพ่อขา วันแม่น้องไอติมได้ขึ้นไปอ่านกลอนด้วยนะคะ” เด็กหญิงบอกผู้เป็นพ่อในกิจกรรมที่จะถึงในวันพรุ่งนี้“ว๊าว จริงเหรอคะลูกสาวพ่อเก่งจังเลย” ผู้เป็นพ่อเอ่ยชมพรางสูดดมพวงแก้มกลมนั้นอย่างรักใคร่เด็กหญิงเล่าสู่ผู้เป็นพ่อฟังเมื่อได้เธอนั้นได้รับมอบหมาย ให้เป็นผู้ถ่ายทอดบทกลอนในวันสำคัญที่ทางโรงเรียนจัดกิจกรรมขึ้น"แต่คูมครูไอซ์กับครูไม้บอกว่าให้คูมแม่ไปด้วยค่ะ ไปไหว้บนเวที" เด็กหญิงเอ่ยบอกผู้เป็นพ่อ ซึ่งมันทำให้เขาค่อนข้างหนักใจกับสิ่งนี้ การคบหาดูใจแม้หญิงสาวจะรักใคร่และเอ็นดู แต่สถานะของคำว่าแม่นั้นมันยังห่างไกลและเขาก็เกรงใจหากไหว้วาน"เดี๋ยวพ่อไปเป็นแม่ให้เนอะ พรุ่งนี้คุณย่าไม่ว่างเลย" ผู้เป็นพ่อบอกลูกสาว ด้วยรอยยิ้มกว้างแต่ลึกภายในใจนั้นพะว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29สามี 1 ตอนที่ 43
สามี (43)"คูมพ่อขา...น้องไอติมมัดผมสวยหรือยังคะ โอ๊ะ! ไม่ใช่มัดผม ถักเปียฉองข้าง...พี่จอยบอกว่าถักเปีย ลืม ๆ " เด็กหญิงเดินเข้าไปหาผู้เป็นพ่อที่นั่งรอบนโต๊ะอาหารในยามเช้า เพื่อรอไปร่วมกิจกรรมวันแม่ที่เด็กหญิงบอกไว้"อรุณสวัสดิ์ค่ะ....มาทานข้าวก่อนเร็ว" ผู้เป็นพ่อเดินไปอุ้มเด็กหญิงลอยขึ้นสู่อากาศก่อนจะวางเธอนั่งลงบนเก้าอี้"ว๊าว มีกุ้งตัวเบ่อเร่อเลย" เด็กหญิงตาโตวาวใสเมื่อเห็นของโปรดตัวใหญ่อยู่ในถ้วยข้าวต้ม...เอ่ยขึ้นด้วยความตื่นตาดีใจกับของกินที่โปรดปราน"ยายปริก เอากุ้งตัวใหญ่ให้น้องไอติม....น้องไอติมรักยายปริก" เด็กหญิงพูดขึ้นอย่างเอาใจคนแก่ จนอดที่จะยิ้มและเอ็นดูเด็กหญิงไม่ได้"ยายปริกก็รักคุณหนูไอติมค่ะ ทานเยอะ ๆ นะคะถ้าไม่อิ่มยายปริกมีอีกหม้อใหญ่เลย" หญิงชราเดินขยับขาเข้ามาใกล้ลูบหัวเด็กหญิงด้วยความเอ็นดู คำพูดที่สร้างสรรค์ การเสวนาต่อผู้ใหญ่ที่น่ารักไร้การหยาบคาย ทำให้ใครต่อใครในบ้านและที่ทำงานนั้นรักเธอ"คูมพ่อขา....ต้องมีพวงมาลัยไปไหว้คูมแม่" เด็กหญิงเอ่ยย้ำทำให้ผู้เป็นพ่อนั้นวางสีหน้านิ่ง พะวงกลุ้มสุมอยู่ในอกเมื่อได้ยินคำว่าแม่จากปากลูกสาว เขาจะต้องรักษาหัวใจของลูกสาวคนนี้ยั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29สามี 1 ตอนที่ 44
สามี (44)โรงเรียนอนุบาล....กิจกรรมวันแม่...เสียงเจี๊ยวจ๊าวของเหล่าเด็ก ๆ ที่นั่งประจำเคียงข้างผู้ปกครองพูดคุยหยอกล้อกันอย่างร่าเริง เด็กหญิงไอติมที่เดินจับมือกับคุณพ่อเจและแม่แนนของเธออย่างมีความสุข ใบหน้าเธอดูมีชีวิตชีวากว่าทุกวัน"เดินดี ๆ ลูกเดี๋ยวหนูจะล้มนะคะ" เสียงของผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้น เมื่อเด็กหญิงนั้นเดินจับมือพ่อเจและแม่แนนอยู่ตรงกลาง ทิ้งตัวโยนอย่างไม่คิดกลัวล้มเพราะคิดว่าจับมือคนเป็นพ่อดีแล้ว"วันนี้ไอติมดีใจ อยากให้แม่แนนมาส่งโรงเรียนทุกวันเลยค่ะ" เด็กหญิงดีดตัวเดินในท่าปกติหลังจากผู้เป็นพ่อนั้นตำหนิเธอ"พ่อมาส่งหนูคนเดียวก็ได้" คนเป็นพ่อมองหน้าหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพูดขึ้นกับลูกสาว"....แต่บ้านแม่แนนอยู่ไกล น้องไอติมให้คูมพ่อมาส่งก็พอค่ะ" เด็กหญิงก้าวขาสั้น ๆ เดินไป พรางเงยหน้ามองหญิงสาวและส่งยิ้มสดใส"เป็นเด็กดีจังเลย..." หญิงสาวหยิบพวงแก้มกลมเบา ๆ อย่างเอ็นดูกับคำพูดที่แสนน่ารัก"น้องไอติมกลัวแม่แนนไม่รักเลยต้องเป็นเด็กดี" เด็กหญิงพูดด้วยความใสซื่อ ดวงตากลมสดใสเงยมองหน้าหญิงสาวอย่างเปี่ยมสุขในใจ((ไอติม)) เสียงเรียกขานระหว่างเดินไปอาคารที่จัดกิจกรรม เด็กชายผมสีทองเด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
บทล่าสุด
สามี 1 สามี - (พิเศษ) ส่งท้ายจบบริบูรณ์
สามี - (พิเศษ) ส่งท้าย(("อ้วก แอะ โอก"))"แม่แนน...แม่แนนเป็นอะไรคะ" เสียงแหลมใสของเด็กหญิงไอติม วิ่งตามแม่แนนเข้ามายังห้องน้ำ เธอตกใจกับการผลีผลามวิ่งแจ้นมือปิดปากของผู้เป็นแม่(("อ้วก อ้วก")) แม้จะได้ยินเสียงของลูกสาวร้องไห้ อยากจะกอดปลอบแทบขาดใจแต่ก็ไม่สามารถทำได้ เมื่ออาการที่เป็นยังไม่บรรเทา"ฮือ แม่แนน...งือ แม่แนนไม่ฉบาย" เด็กหญิงร้องไห้โฮเมื่อเห็นอาการของผู้เป็นแม่...เธอสงสารเมื่อแม่นั้นเอาแต่อาเจียนตัวโยน"แม่ไม่เป็นไรลูก...อ้วก โอก" เธอยังคงอาเจียนต่อ แม้จะพยายามอดทนกลั้นใจพูดกับลูกสาว"น้องไอติมจะไปตามคูมพ่อ" เด็กหญิงพูดจบทั้งน้ำตา ก็ก้าวขาสั้น ๆ ของเธอวิ่งไปด้วยความเร็ว((คูมพ่อขา อึก ฮือ...คูมพ่อ!...คูมพ่อได้ยินน้องไอติมไหม...คูมพ่ออยู่ไหนคะ ฮือ)) เด็กหญิงเดินน้ำตานองหน้า จับราวบันไดก้าวขาสั้น ๆ อย่างระมัดระวังทั้งที่ในใจนั้นห่วงใหญ่ผู้เป็นแม่เหลือแสน น้ำเสียงแหลมเล็กตะโกนเรียกผู้เป็นพ่อเน้นเสียงสูง เมื่อเรียกยังไงพ่อก็ไม่ขานรับเสียที ห่วงแม่แนนจะแย่"ไอติมเป็นอะไรลูก!" ผู้เป็นพ่อที่ยืนคุยโทรศัพท์ต้องรีบวางสาย ปรี่เข้าหาลูกสาวที่กำลังเดินร้องไห้มาหา"ฮึก อึก คูมพ่อแม่แนน
สามี 1 สามี - พิเศษ 10
สามี - พิเศษ 10สองปีผ่านไป....เด็กหญิงไอติมผู้แสบสันเลื่อนชั้นขึ้นอนุบาลสาม และยังมีเพื่อนร่วมชั้นที่สนิทใจกันเล่นด้วยกันเพียงคนเดียวนั่นคือเจท เด็กชายผมสีทองที่คอยปกป้องและอยู่เคียงข้างมาเสมอตั้งแต่ที่ได้พบเจอกัน"เจท!" เด็กหญิงไอติมเรียกขานเพื่อนชายคนสนิท ที่นั่งเล่นตรงม้าหินอ่อนหลังจากที่ทานมื้อกลางวันเสร็จสิ้น"ไอติม" เด็กชายมองหน้าเพื่อนหญิงแล้วยิ้ม มือที่หมุนลูกคิวบิกเล่นต้องหยุดชะงักเมื่อเพื่อนหญิงนั้นเรียกหา"ไอติมมีขนม...เจทมากินด้วยกัน" เด็กหญิงใบหน้ากลมมนพูดบอกและปีนป่ายขึ้นม้าหินอ่อนนั่งเคียงข้างกับเด็กชายเจท"ไอติมไปซื้อมาเหรอ?" เด็กชายหันไปย้อนถาม"ใช่...ไอติมเดินไปซื้อที่โรงอาหาร วันนี้คูมพ่อให้เงินมาเหรียญทองกับใบสีเขียว แต่ไอติมเอาไปฝากออมทรัพย์กับครูไอซ์เหลือใบสีเขียว ไอติมก็เลยไปซื้อขนมแล้วก็ซื้อมาเผื่อเจทด้วย...กินสิ" เด็กหญิงเล่ายาวเป็นฉาก ๆ แม้เพื่อนจะไม่ได้เอ่ยถามก็ตามทีวันเวลาแม้จะยังผ่านเลยไปนานเป็นปีการพูดจาของเด็กหญิงไอติมก็ยังไม่ค่อยชัดถ้อยคำสักเท่าไหร่ แต่บางคำเธอก็พูดชัดเจนแล้ว ยังมีหลงเหลือแค่บางคำที่ยังไม่ชัดและหลัก ๆ คงเป็นคำว่า คุณพ่อ ที่เธอมักจะเอ่
สามี 1 สามี - พิเศษ 9
สามี - พิเศษ 9"ตื่นแล้วได้แล้วครับแนน...เขาบอกว่าโดนน้ำแล้วจะสดชื่น นี่พี่ให้แนนทั้งคืนเลยนะทำไมนอนไม่ยอมตื่นอีกล่ะ" ชายหนุ่มที่ตื่นนอนในยามเช้าก่อนใครทั้งแฟนสาวและลูกสาวก็ยังนอนจมเตียงอยู่ หลังจากที่จัดการชำระร่างกายจนแล้วเสร็จ เขาเดินมานั่งบนพื้นเตียงนอนเคียงข้างหญิงสาวที่ยังคงหลับใหล อีกฟากฝั่งเตียงก็เป็นลูกสาวตัวน้อยนอนกอดตุ๊กตาหมีตัวโปรดหลับตาสนิทอ้าปากหว๋อ"อื้อ...แนนง่วง" หญิงสาวตอบอย่างงัวเงียและพลิกตัวหนี เมื่อมือหนาของชายหนุ่มนั้นลูกหัวของเธอ"เช้าแล้วนะ ไม่สิสายแล้วไม่หิวเหรอ" เขายังคงถามต่อพร้อมขยับตัวเข้าหา เอนร่างหนานอนเคียงแล้วดึงร่างเสลานั้นเข้ามากอด"ยังไม่หิว...นอนง่วงพี่เจอย่ากวน" หญิงสาวต่อว่าเมื่อเริ่มหงุดหงิดกับการที่ถูกก่อกวนเวลานอน ก็ชายหนุ่มเล่นบรรเลงเพลงรักกับเธอตั้งสามรอบกว่าจะได้นอนเล่นเอาเกือบฟ้าสราง ที่ริมหาดยังไม่พอ แถมมาต่อที่ห้องน้ำอีกสองรอบ ร่างกายบอบบางก็เพลียแรงแทบยืนไม่ไหว สุดท้ายต้องเป็นเขาที่ชำระร่างกายให้ และอุ้มเธอมาส่งที่เตียงนอนในถัดมา เล่นเธอซะขาอ่อนขาล้ายังมีหน้ามาปลุก"ขี้เซาทั้งแม่ทั้งลูกเลย" ชายหนุ่มยังคงพูดต่อชิดหูไม่ขยับปล่อยกอดตามที่
สามี 1 สามี - พิเศษ 8
สามี - พิเศษ 8"มานั่งทำอะไรตรงนี้คะ?" หญิงสาวที่พาเด็กหญิงตัวน้อยเข้านอนจนเธอหลับใหลสนิท แต่ไม่เห็นชายวันสามสิบเอ็ดจึงเดินตามหา จนมาพบเขาที่นั่งเล่นตรงโขดหินสูงริมชายชายหาดที่มีม้านั่งตัวยาวสีขาว"เห็นว่าแนนพาไอติมเข้านอนพี่เลยออกมาสูดอากาศเล่น...ทะเลกลางคืนนี่สงบและสวยดีเนอะ" ชายหนุ่มเงยหน้ามองและจับมือหญิงสาวนั่งลงเคียงข้าง"อารมณ์ไหนคะเนี้ย...แนนว่าอากาศเย็นแล้ว เข้าไปนั่งในบ้านดีกว่านะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา""อย่าเพิ่งเข้าไปเลยนะ...นั่งเป็นเพื่อนพี่อีกสักพัก" ชายหนุ่มขอร้องด้วยน้ำเสียงละมุน"ก็ได้ค่ะ..." หญิงสาวส่งยิ้มหวานหันหน้ามองชายหนุ่มด้วยแววตาหวานหยด ก่อนที่ร่างหนาจะเอนลงนอนหนุนตักของหญิงสาว จับมือเรียวสวยแนบกับแก้ม แล้วหลับตาพริ้มรับรสความรู้สึกที่มีต่อหญิงตรงหน้า"เป็นอะไรไปคะ" หญิงสาวเอื้อนเอ่ยพลางใช้มือลูบแก้มเขาเบา ๆ ก้มมองหน้าชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มกับท่าทีของเขาที่เป็น"พี่รักแนนนะ...พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงได้ถูกใจแนนทั้งที่พี่ปิดกั้นตัวเองมาตลอด ไม่มองผู้หญิงคนไหน? แต่พอเห็นแนนเข้ากับลูกพี่ได้ดี มันทำให้พี่รู้เลยว่าแนนจะเข้ามาอยู่ในพื้นที่หัวใจของพี่...พี่รักไอติมมากเธอ
สามี 1 สามี - พิเศษ 7
สามี - พิเศษ 7...วันไปทะเล..."ว๊าว ทะเล๊ ทะเล ล่าลั่นลาลั่นลา เย้ ๆ..." น้ำเสียงดีใจของเด็กหญิงไอติมพูดอยู่ในรถที่กำลังขับเคลื่อนไปตามถนน ด้านข้างที่มองเห็นพื้นน้ำสีฟ้าสวยกระทบกับแสงแดดจนระยิบระยับ ร่างกายเล็กที่จัดเต็มด้วยเครื่องแต่งกายน่ารัก เพราะแม่แนนเป็นคนสรรหาใส่ให้เธอ ชุดเดรสกระโปรงสีฟ้าเป็นชั้นกับทรงผมที่ถักเปียสองข้างติดกิ๊บสีฟ้าลายเจ้าหญิงที่เธอชอบ หมวกใบเล็กน่ารักมีหูเหมือนหมีถูกสวมบนหัวเล็ก ทำให้ลับขลับเข้ากับใบหน้ากลมของเด็กหญิงจนน่ารักและสดใส"ดีใจจังเลยนะคะ" เสียงหวาน ๆ ของแนนเอ่ยแซวเมื่อเด็กหญิงนั้นแสดงความดีใจจนออกนอกหน้า"แม่แนนขา...พอไปถึงทะเลเราใส่ชุดว่ายน้ำไปเล่นน้ำกันนะคะ""ไม่ได้!!" เสียงเข้มของพ่อเจดังแทรกระหว่างบทสนทนาของลูกสาวที่พูดชวนแม่แนนของเธอ"คูมพ่อ!! ทำไมต้องเสียงดังน้องไอติมตกใจหมด" เด็กหญิงที่สะดุ้งเฮือกตกใจ จากที่ยิ้มร่าต้องหุบยิ้มทันทีพลางหันไปต่อว่าผู้เป็นพ่อที่พูดกระแทกเสียงดังใส่"นั่นสิคะพี่เจ...ชอบเสียงดังลูกตกใจหมด" หญิงสาวที่ตกใจไม่แพ้เด็กหญิงหันไปต่อว่าเสริมทัพ"ไอติมพ่อขอโทษ...แต่ว่าพ่อไม่ให้แม่แนนใส่ชุดว่ายน้ำนะ" คนเป็นพ่อพูดเสียงด้วยน้
สามี 1 สามี - พิเศษ 6
สามี - พิเศษ 6"ตื่นมาทำไมแต่เช้าขนาดนี้" ผู้เป็นพ่อเดินมาเปิดประตูห้องน้ำ ไม่วายบ่นอุบให้ลูกสาวที่ขัดตลอด ขัดดียิ่งกว่าสองขานั่งขัดสมาธิเสียอีก"ก็น้องไอติมปวดฉี่...งื้อคูมพ่อ ถอดกางเกงไม่ได้" เด็กหญิงที่ปวดฉี่หนัก ยืนกระทืบเท้าไปมา พร้อมมือเล็กๆ พยายามถอดกางเกงไปด้วย ความร้อนรนมันจึงทำให้การถอดกางเกงดูยุ่งยาก"มาๆ พ่อช่วย"จ๊าก~~~ แปะ แปะยังไม่ทันที่ผู้เป็นพ่อจะได้ช่วยเหลือถอดกางเกงจนสุดขา เพียงเด็กหญิงยกขาขึ้นข้างเดียว ของเหลวที่ทำให้เด็กหญิงเป็นทุกข์ก็ไหลลงมา อาบตามลำขาบ้างเพราะอดกลั้นไว้ไม่ไหว"ไอติม!" เสียงผู้เป็นพ่อร้องขึ้นตกใจ เมื่อลูกสาวฉี่ราดใส่กางเกงแถมเลอะพื้นหน้าห้องน้ำอีกต่างหาก"งื้อ...คูมพ่อดุ ก็น้องไอติมทนไม่ไหว คูมพ่อเข้าห้องน้ำนาน" เด็กหญิงยืนฉี่ต่อหน้าผู้เป็นพ่อและบอกถึงเหตุผล"พี่เจก็ชอบดุลูก" เสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยตามหลัง พร้อมร่างกายที่สวมทับเสื้อผ้าตัวเดิมเรียบร้อย แม้จะมีรอยเปียกชื้นอยู่ประปรายเล็กน้อย"เอ๋??" เด็กหญิงไอติมเอียงคอมองหน้าผู้ใหญ่ทั้งสองอย่างสงสัย กรอกสายตามองหน้าสลับกันไปมา จนทั้งพ่อเจและแม่แนนนั้นเกิดหน้าแดง "ทำไมคูมพ่อกับแม่แนนฉี่พร้อมกัน นั
สามี 1 สามี - พิเศษ 5
สามี - พิเศษ 5"พี่เจไม่เล่นนะคะ" หญิงสาวทักท้วงเมื่อถูกวางให้ยืนมั่นในห้องน้ำ ที่ชายหนุ่มอุ้มเธอมา ก่อนจะยกตัวเธอนั่งบนแท่นปูนหนาของอ่างล้างหน้า"พี่ก็ไม่ได้จะเล่นนะ...ไหนมาให้พี่ดูหน่อย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับนั่งยอง ๆ ลงตรงหน้า ยกขาข้างหนึ่งของเธอพาดบ่า"อ๊ะ! พี่เจไม่เอาค่ะ...แนนอาย" หญิงสาวใช้มือปิดส่วนลับที่สวยงาม เมื่อมันเผยต่อสายตาชายตรงหน้า"อายทำไมพี่เห็นมาทั้งคืน" ชายหนุ่มหยัดตัวลุกยืนแทรกกลางตรงหว่างขาหญิงสาว โอบกอดรอบเอวคอดดึงเข้าหาตัว จ้องมองหน้าสวยที่เขินอายด้วยรอยยิ้มเพี๊ยะ!!"พี่เจ!...นี่คือตัวจริงพี่เหรอ" หญิงสาวฟาดฝ่ามือลงอกแกร่ง แต่ไม่ได้แรงจนต้องโอดโอย ทำให้ชายหนุ่มที่มองการกระทำนั้นยิ้มกริ่มชอบใจต่อความเขินอายที่น่ารัก"พี่น่ารักใช่ไหม...หื้ม" ชายหนุ่มพูดออกเซาะและใช้ปลายจมูกถูไถกับจมูกเล็กนั้นอย่างหยอกเย้า“ใครบอกคะ? เอาตาส่วนไหนมองถึงบอกว่าพี่เจน่ารัก” หญิงสาวสวนกลับทันควันยกยิ้มร้ายอย่างไม่ยอมปรน“โห...พูดแบบนี้สงสัยอยากนอนติดเตียง” ชายหนุ่มที่ถูกหยาม พูดขึ้นเสียงเข้ม จ้องมองหน้าหญิงสาวด้วยแววตาแข็งกร้าว ก่อนจะยกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจดุจคนเจ้าเล่ห์“ดะ เดี๋ยว จะท
สามี 1 สามี - พิเศษ 4
สามี - พิเศษ 4ปัง ปัง(คูมพ่อขา! คูมพ่อ ฮือ ฮือ...คูมพ่อ)เสียงเคาะประตูห้องนอนที่ล็อกจากด้านใน เสียงแหลมใสของลูกสาวเรียกสั่นเครือ แต่คนที่นอนในห้องยังไม่รู้สึกตัวเพราะบทรักที่ยาวนานนั้นทำร่างกายเพลีย(คูมพ่อ ช่วยน้องไอติมด้วย)เสียงแหลมตะโกนดังอีกครั้ง และร้องขอการช่วยเหลือ ทำเอาผู้เป็นพ่อนั้นต้องลืมตาตื่นแล้วลุกจากที่นอน ปล่อยให้หญิงสาวนอนหลับพักผ่อนเต็มที่เพราะค่ำคืนที่ผ่านมาใช้ร่างกายเธอหนัก กว่าจะได้นอนก็ตีสามเข้าไปแล้ว"ตื่นมาทำไมคะยังไม่เช้าเลยนะ แล้วร้องไห้ทำไมคะ" ผู้เป็นพ่อเปิดประตูพร้อมอุ้มลูกสาวที่น้ำตานองหน้าขึ้นแนบอก"คูมพ่อขา อึก อึก มะ แม่แนนหายตัวไป น้องไอติมตื่นมาไม่เจอ น้องไอติมเสียใจ ฮึก" เด็กหญิงกอดคอผู้เป็นพ่อร้องไห้ พูดพร่ำออกมาทั้งน้ำตาน้ำเสียงสะอื้นสั่นเครือ"โอ๋ ๆ ไม่ร้องนะคะ...แม่แนนนอนอยู่ตรงนั้น" ผู้เป็นพ่อพูดปลอบพร้อมชี้นิ้วไปยังคนที่นอนหลับสนิท"ทำไมแม่แนนมานอนกับคูมพ่อ...คูมพ่อขโมยแม่แนนของน้องไอติม ฮือ~~~" เด็กหญิงปล่อยโฮร้องไห้พร้อมกับต่อว่าผู้เป็นพ่อ"เอ่อ กะ ก็เมื่อคืนแม่แนนไม่สบาย พ่อกลัวน้องไอติมติดไข้เลยต้องพาแม่แนนมาที่นี่ไงคะ...หยุดร้องนะ ตอนนี
สามี 1 สามี - พิเศษ 3
สามี - พิเศษ 3ฝ่ามือหนาลากไล้ไปตามเนื้อผิวและสัดส่วนเว้าโค้งอย่างแผ่วเบา ทำเอาหญิงสาวนั้นหายใจติดขัดไม่เป็นจังหวะกับการสัมผัสนี้ สองขาเรียวถูกดันแยกออกห่าง ร่างกายหนาทาบทับแทรกกลางตรงหว่างขา มือหนาค่อย ๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าจนหลุดร่วงไม่มีเหลือ หญิงสาวที่นอนราบเปลือยเปล่า ส่วนเว้าโค้งและหน้าท้องแบนราบกระทบกับแสงไฟสลัว ยิ่งทำให้ความเป็นชายนั้นกระสันซ่านเสียวพองตัวอย่างไม่อาจทานทนได้ไหว"พี่เจแนนอาย" หญิงสาวใช้มือปิดคลุมส่วนสงวนและเนินอก เอื้อนเอ่ยด้วยความอายเมื่อสายตาของชายหนุ่มนั้นกำลังโลมเลียเธอ"ไม่จำเป็นต้องอายเพราะเเนนสวยมาก" กายชายที่ไร้เสื้อปิดคลุมค่อย ๆ ทาบทับแนบเนื้อสาวอย่างละมุน กดตรึงข้อมือเล็กกับพื้นที่นอนนุ่ม ก่อนจะใช้ปากครอบครองยอดออกที่อวบอิ่ม ดูดดึงอย่างคลอเคลียจนร่างกายสาวขนลุกชันกับการสัมผัสที่แปลกใหม่ ที่เธอนั้นยังไม่เคยลิ้มลอง"พี่เจ...มัน อื้อ" หญิงสาวที่ถูกปลายลิ้นหนาตวัดยอดปทุมถันที่ชูชัน การสัมผัสที่ลึกซึ้งแบบนี้มันทำให้เธอนั้นปั่นป่วนตรงกายสาวแรกแย้ม"พี่สัญญาจะเบามือ" ชายหนุ่มพูดปลอบโน้มใบหน้าเข้าใกล้และจ้องมองเข้าไปในดวงตาสวยที่มีความหวาดระแวง"อื้อ" เมื่อปลาย
