สามี - พิเศษ 8

สามี - พิเศษ 8

"มานั่งทำอะไรตรงนี้คะ?" หญิงสาวที่พาเด็กหญิงตัวน้อยเข้านอนจนเธอหลับใหลสนิท แต่ไม่เห็นชายวันสามสิบเอ็ดจึงเดินตามหา จนมาพบเขาที่นั่งเล่นตรงโขดหินสูงริมชายชายหาดที่มีม้านั่งตัวยาวสีขาว

"เห็นว่าแนนพาไอติมเข้านอนพี่เลยออกมาสูดอากาศเล่น...ทะเลกลางคืนนี่สงบและสวยดีเนอะ" ชายหนุ่มเงยหน้ามองและจับมือหญิงสาวนั่งลงเคียงข้าง

"อารมณ์ไหนคะเนี้ย...แนนว่าอากาศเย็นแล้ว เข้าไปนั่งในบ้านดีกว่านะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา"

"อย่าเพิ่งเข้าไปเลยนะ...นั่งเป็นเพื่อนพี่อีกสักพัก" ชายหนุ่มขอร้องด้วยน้ำเสียงละมุน

"ก็ได้ค่ะ..." หญิงสาวส่งยิ้มหวานหันหน้ามองชายหนุ่มด้วยแววตาหวานหยด ก่อนที่ร่างหนาจะเอนลงนอนหนุนตักของหญิงสาว จับมือเรียวสวยแนบกับแก้ม แล้วหลับตาพริ้มรับรสความรู้สึกที่มีต่อหญิงตรงหน้า

"เป็นอะไรไปคะ" หญิงสาวเอื้อนเอ่ยพลางใช้มือลูบแก้มเขาเบา ๆ ก้มมองหน้าชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มกับท่าทีของเขาที่เป็น

"พี่รักแนนนะ...พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงได้ถูกใจแนนทั้งที่พี่ปิดกั้นตัวเองมาตลอด ไม่มองผู้หญิงคนไหน? แต่พอเห็นแนนเข้ากับลูกพี่ได้ดี มันทำให้พี่รู้เลยว่าแนนจะเข้ามาอยู่ในพื้นที่หัวใจของพี่...พี่รักไอติมมากเธอไม่เคยได้เห็นหน้าแม่แท้ ๆ เลยสักครั้ง....ทุกครั้งที่ลูกร้องไห้หาแม่หัวใจพี่โคตรเจ็บเลย น้ำตาของลูกทำให้พี่เจ็บปวดแทบขาดใจ...จนไอติมมาเจอแนนเธอร้องหาแต่แนน พี่พยายามเข้าใจลูกเพราะเธออยากเรียกใครสักคนว่าแม่ แต่พี่ไม่รู้จะเริ่มต้นกับแนนยังไงจนนานวันพี่เริ่มมั่นใจตัวเองนั่นแหละ ว่ารักผู้หญิงตรงหน้าไปแล้ว" คำบอกรักที่เขาพูดมันออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ความรู้สึกที่มีในใจถูกบรรยายออกมาท่ามกลางเสียงคลื่นทะเลซัดพากระทบกับชายฝั่ง ความเงียบสงบในยามวิกาลที่ไร้ผู้คนพลุกพล่าน เพราะพื้นที่ชายหาดที่ค่อนข้างส่วนตัว มีโขดหินสูงกั้นเป็นอาณาเขตในส่วนที่พักของแต่ละหลัง จึงมีความส่วนตัวสูง

"แนนก็รักพี่เจนะคะ...แนนสัญญาว่าจะดูแลน้องไอติมเหมือนลูกแท้ ๆ แนนเข้าใจความรู้สึกของเธอดี เพราะแนนก็ไม่เคยได้เห็นหน้าแม่แท้ ๆ สักครั้งตั้งแต่เกิดมา...ไม่เคยรู้ว่าอ้อมกอดของแม่นั้นอบอุ่นแค่ไหน" กลีบปากสวยขยับพูด ดวงตาหวานที่ส่งมา ชายหนุ่มค่อยๆ หยัดตัวลุกนั่ง มองหน้าสวยด้วยความรู้สึกรัก เขาปลื้มใจกับสิ่งที่หญิงสาวพูดออกมา เลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะทาบทับริมฝีปากลงอย่างแนบชิดท่ามกลางแสงสีนวลของพระจันทร์ในยามราตรีที่เงียบสงัด มีดวงดาวมากมายส่งแสงระยิบระยับ

แค่เพียงสัมผัสที่บางเบาก็ปลุกเร้าความเป็นชายให้ลุกตื่น เขาบดจูบดูดดึงริมฝีปากนั้นอย่างกระสันและเธอก็ตอบรับมันอย่างดี จนตอนนี้เขาเริ่มทนไม่ไหว ลำแขนเล็กโอบกอดรอบคอของชายหนุ่ม ยินยอมให้เขาบดจูบตามแต่ใจต้องการและเธอก็ทำตามหัวใจเรียกร้องอย่างไม่มีข้อแม้ เธอรักเขา ไม่ต่างจากที่เขารักเธอ

"อื้ม~~~" เสียงหวานเสนาะหูเค้นออกจากลำคอเบา ๆ ท่ามกลางเสียงของคลื่นทะเลที่กำลังซัดกระทบกับหาดทราย

ชายหนุ่มสอดลิ้นควานหาความหวานในโพรงปากเล็ก และค่อย ๆ ดันหลังเธอจนชิดกับพนักพิงเก้าอี้ จับรั้งท้ายทอยของเธอให้รับรสจูบที่ดูดดื่ม

"พี่เจ...อ๊ะ อื้ม" หญิงสาวที่เริ่มมีสติดันอกหนาออกอย่างห้ามปราม แต่ชายหนุ่มที่ร้อนรุ่มไม่ฟังแม้แต่น้อย ปิดปากเธอด้วยปากของเขาสนิท หนึ่งมือโอบรัดร่างบางไว้แนบชิด อีกมือจับต้องไปยังความสาวผ่านเนื้อผ้าชุดเดรสตัวพลิ้วที่เธอสวมใส่ บดเบียดนิ้วร้าย ๆ ถูไถตามความสาวของเธอ "พี่เจ อื้ม~~~มัน อ๊ะ" เธอร้องเสียงหลงเมื่อเขาสอดมือเข้าไปใต้ชุดเดรสแล้วสอดนิ้วเข้าไปในความสาวที่คับแน่น "พี่เจ อ๊ะ มันไม่เหมาะนะคะ...อ๊ะ อร้า" 

"เปลี่ยนบรรยากาศไงครับคนดี...รับรองไม่มีใครเห็น" 

"อ๊ะ อร้า...ซี้ด มะ ไม่เอาค่ะ อื้ม " ปากสวยบอกไม่แต่ทำไมร่างกายช่างสวนทาง เขาสวนนิ้วเข้าออกเร็วถี่จนเธอนั้นบิดเกร็ง บางจังหวะก็เด้งสะโพกเข้ารับจังหวะนิ้วร้าย

"พี่ไม่ไหวแล้วแนน..." พูดจบชายหนุ่มปรี่บดจูบหญิงสาว แล้วค่อยๆ ถลกกระโปรงเดรสตัวพลิ้วขึ้นถอดแพนนี้ตัวจิ๋วออกด้วยความเร็ว

"อ๊ะ อ่า พี่เจ" หญิงสาวสะดุ้งตัวเมื่อชายหนุ่มล่นตัวคุกเข่าลงกับพื้นทราย จับสองขาเรียวแยกออกห่างจัดการรักด้วยลิ้นลากเลียตามความสาวที่อาบชื้น ดูดดึงเนื้อผิวขาวละเอียดต้นขาจนตอนนี้คงเกิดรอยแดง อีกมือเลื่อนสูงกอบกำทรวงอกอวบขย้ำจนเนื้อนมล้นปิ้นตามง่ามมือ ทุกอย่างตอนนี้ควบคุมไม่ได้แล้ว รวมถึงหญิงสาวที่บางคราเด้งเข้าหาเรียวลิ้นอย่างอำนวยความสะดวกให้ชายหนุ่มทำรักได้ง่ายขึ้น

"อ่า อื้ม...หวานมากคนดี" ชายหนุ่มสอดลิ้นตวัดเม็ดเกสรสีสวยขึ้นลงอย่างกระสัน น้ำรักที่ไหลออกมาอย่างต่อเนื่องไม่มีทางได้เล็ดลอดหล่นร่วง นอกจากหล่นลงคอของเขาทุกหยาดหยด

"ซี้ด~~ อื้ม~~~ ไม่ไหวแล้ว" ร่างเสลาเกร็งและความสาวที่กระตุกขมิบตอดลิ้นของชายหนุ่มเป็นห้วง ๆ เหมือนเธอกำลังสุขสมด้วยเพียงเรียวลิ้นร้ายที่เขาทำรักให้

"อร้าง อร้าย" และไม่นานเธอก็สำเร็จปล่อยตัวโยนอย่างหมดแรง นอนเอียงราบลงกับพื้นเก้าอี้ตัวยาว

ชายหนุ่มถอดกางเกงลำลองออกงัดความเป็นชายถูไถตามความสาวขึ้นลงเพื่อกระตุ้นและเหมือนเธอกำลังก่อกระสันความต้องการขึ้นอีกครั้ง เขาสอดใส่ความเป็นตัวตนที่พองตัวเต็มที่เข้าไปในตัวของหญิงสาวที่นอนราบกับเก้าอี้ไม้

("อื้ม/ซี้ด ") ทันทีที่ความเป็นตัวตนเข้าไป คนทั้งสองแทบเก็บกั้นเสียงไว้ไม่ได้จนต้องปล่อยเสียงแทบพร้อมกันอย่างเสียวซ่าน มือเรียวพยายามปิดปากตัวเองเมื่อเสียงเล็ดลอด สัมผัสได้ว่าหญิงสาวขนลุกชูชันไปทั้งตัวอย่างกับเธอนั้นโดนความเย็นจากน้ำแข็ง

ชายหนุ่มขยับสวนเอวเข้าออกอย่างเนิบนาบด้วยความกระสันซ่านเสียว จับรั้งเอวหญิงสาวนิ่งรองรับการกระแทกกระทั้นที่ถาโถมใส่จนร่างเสลาสั่นคลอนพร้อมเปล่งเสียงหวานอย่างเผลอลืมตัวในบางจังหวะ

"เสียว...ซี้ด~~~ อ่าส์~~อร้า"

"พี่จะไม่ไหวแล้ว" 

"แนนก็ไม่ไหว อร้า อ๊ะ"

ชายหนุ่มถาโถมแรงในห้วงจังหวะสุดท้ายอย่างบ้าคลั่งและหื่นกระหาย จนร่างกายบางนั้นสั่นคลอน เรี่ยวแรงอ่อนยวบหดหาย

((ซี้ด~~~<>อร้าย)) ชายหนุ่มปลดปล่อยบรรดาลูกรักจนพุ่งเลอะเทอะหน้าท้องแบนราบทุกหยาดหยด คนทั้งสองหอบเหนื่อยและดูอ่อนแรงจนปล่อยตัวโยนลง ชายหนุ่มจูบซับแก้มนวลเนียนด้วยรักใคร่ มือเรียวนิ่มลูบแก้มชายหนุ่มอย่างอ่อนโยน

...ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะทาบทับริมฝีปากเธอท่ามกลางความมืดสลัว มีแสงดาวเต็มท้องฟ้าเปล่งแสงระยิบระยับ

"กลับไปต่อที่ห้องป่ะ" เขาพูดขึ้นหลังจากสวมทับเสื้อผ้าเรียบร้อย รวมทั้งช่วยจัดการกับเสื้อผ้าของเธอ

"คนบ้า!...พอแล้วค่ะ อ๊าย!!" หญิงสาวที่เขินอายต่อว่าชายหนุ่มด้วยเสียงหนัก ร้องตกใจเมื่อร่างกายถูกช้อนขึ้นสู่อากาศ และถูกเขาอุ้มนำพาเดินไปยังบ้านพัก...