บทที่ 528

เวินเหลียงอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายอึกหนึ่ง นิ้วมือกำกระโปรงไว้แน่น พร้อมมองไปรอบ ๆ ด้วยความหวาดระแวง

ชั้นนี้มีแค่พวกเธอที่พักอยู่ห้องเดียว นอกห้องเป็นโถงลิฟต์ ข้างโถงลิฟต์คือบันไดหนีไฟ

รอบข้างเงียบสงัด มีเพียงเสียงดังเบา ๆ ของลิฟต์เลื่อนขึ้นเลื่อนลงแว่วดังมาอยู่เลือนราง

ทว่าราวกับเวินเหลียงได้ยินเสียงหายใจหอบอยู่หลังประตูทางหนีไฟ...คนที่มาส่งกระดาษแผ่นนี้ ต้องซ่อนตัวอยู่ตรงนั้นแน่ เพื่อดูปฏิกิริยาของเธอ

เวินเหลียงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เฮือกหนึ่ง ก่อนจะหมุนตัวไปปิดประตู พร้อมกดล็อกจากด้านใน

หลังของเธอกำลังพิงอยู่บนบานประตู ทั้งเนื้อทั้งตัวอ่อนแรงไปหมด

ผ่านไปสองสามนาที เวินเหลียงถึงสงบลงได้ จากนั้นถึงถ่ายรูปส่งไปให้ฝ่ายนิติ ให้ฝ่ายนิติดึงข้อมูลกล้องวงจรปิดมา

ขณะที่ตัดสินใจว่าจะสืบเรื่องนี้ ในตอนที่อวิ๋นเฉียวได้รับจดหมายขู่ฆ่า เธอก็เคยนึกถึงผลลัพธ์ที่ตามมาในภายหลังไว้แล้ว ฉะนั้นเธอจึงไม่กลัวอะไร

ถึงเวลานี้แล้ว เธอจะมาวางมือตอนนี้ไม่ได้

เวินเหลียงล้วงโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรหาฟู่เจิง

เมื่อเขารับสายเธอก็รีบพูดขึ้นทันทีว่า “ฟู่เจิง ฉันมีธุระด่วนน่ะ คุณพาฝานฝานกลับไปก่อนนะ สองสามวันนี้ฉัน