Share
บทที่ 534
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 535
เวินเหลียงกระตุกยิ้มมุมปาก “...”เธอจ้องฉู่ซืออี๋เขม็งอย่างเคียดแค้น ในใจเดือดดาลจนแทบจะระเบิดออกมา นิ้วกำเข้าหากันแน่นจนเป็นหมัด ถึงได้ควบคุมความพลุ่งพล่านที่ตัวเองอยากเข้าไปตบฉู่ซืออี๋สักสองฉาดได้ในใจเวินเหลียงรู้สึกวิตกกังวลเป็นอย่างมากไปแล้ว โดยพื้นฐานแล้วทางฝ่ายฉู่ซืออี๋คงตั้งความหวังไว้ไม่ได้แล้วเธอทำได้เพียงฝากความหวังไว้กับจี้ตัน หวังว่าเขาจะไม่ใช่จอมลวงโลก หวังว่าเขาจะพาตัวจางกั๋วอันกลับมาประเทศได้ในขณะนี้เอง จู่ ๆ โทรศัพท์ของเวินเหลียงก็มีเสียงแจ้งเตือนข้อความเข้าแว่วดังขึ้นมาเธอกดเปิดอ่าน เป็นข้อความตอบกลับของจี้ตันอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆเขาตอบ “โอ้ชิต! เราจับตัวจางกั๋วอันได้แล้ว แต่ใครจะไปรู้ว่าตอนที่ใกล้จะถึงชายแดน เขาจะหนีไปได้!”กลัวเธอไม่เชื่อ จี้ตันยังส่งเอ็มเอ็มเอสมาสองสามภาพ เป็นรูปภาพที่จางกั๋วอันถูกมัดเวินเหลียงตรวจสอบดู รูปร่างหน้าตาคล้ายกับในรูปที่ถูกประกาศจับของจางกั๋วอันจริง ๆ ดูท่าจี้ตันจะไม่ใช่จอมลวงโลก แต่จางกั๋วอันหนีไปแล้ว...การหนีไปครั้งนี้ เขามีการระแวดระวังตัวแล้ว จะจับตัวได้อีกคงยาก!ในใจเวินเหลียงพลันจมดิ่งลงไปใต้หุบเหว อารมณ์หดหู่อย่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 536
ฟู่เจิงอุ้มเวินเหลียงเข้าไปวางในที่นั่งด้านหลังของรถ พร้อมมองประเมินเธออย่างจริงจังตรงขมับมีเลือดออก แปะปลาสเตอร์ยาเอาไว้ลวก ๆ สองอัน ใบหน้าซีกซ้ายบวมแดง ด้านบนมีรอยประทับห้านิ้วมือชัดเจน และยังมีเท้าซ้าย...เขายกเท้าซ้ายของเวินเหลียงขึ้นมา กำลังจะถอดรองเท้าบูตออก เวินเหลียงคิดจะชักเท้ากลับไป ทว่าถูกเขากดน่องเอาไว้ เมื่อถอดรองเท้าบูตออกมา แม้ยังใส่ถุงเท้าเอาไว้อยู่ แต่ยังคงเห็นส่วนที่บวมนูนปูดขึ้นมาตรงข้อเท้าสรุปก็คือมองไปทั้งตัวเธอน่าอนาถสุด ๆนัยน์ตาฟู่เจิงลึกซึ้งไปหมด เขาเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “ตกลงนี่มันเกิดอะไรเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? แผลพวกนี้มาได้ยังไง? ใครตบตีเธอ?”เวินเหลียงเงียบไปอยู่สองสามวินาที “คุณไม่ต้องยุ่งหรอก”“เวินเหลียง!”เผชิญหน้ากับสายตาบีบให้ตอบคำถามของฟู่เจิง เวินเหลียงก็เบือนหน้าหนีไปเลยพลางหลับตาลงฟู่เจิง “...”เขาทั้งจนใจและทั้งโกรธเธอไม่พูดเขาก็จะไม่รู้งั้นเหรอ?ตกลงเป็นใครกันแน่ ที่ทำให้เธอต้องมาลำบากแบบนี้แถมยังปกปิดแทนคนนั้นอีก?ในการเข้าสังคมฟู่เจิงไม่ได้แตะแอลกอฮอล์เลย เลขาที่ช่วยดื่มแทนเขาก็ถูกส่งตัวกลับไปเรียบร้อยแล้ว เขาขับรถ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 537
ฟู่เจิงยืนอยู่หน้าประตูห้องครัว เมื่อเห็นการกระทำของเธอ เขาก็เอ่ยขึ้นว่า “เข้าสังคมคืนนี้สนใจแต่พูดคุยกัน ไม่ค่อยได้กินข้าวเท่าไร เธออุ่นเกี๊ยวให้ฉันด้วยสักหน่อยสิ”เวินเหลียงหันหน้ากลับมาแล้วถลึงตาใส่เขาทีหนึ่งฟู่เจิงฉีกยิ้มมุมปาก ก่อนจะหมุนตัวกลับไปยังห้องรับแขกทันใดนั้นโทรศัพท์ที่เวินเหลียงวางไว้บนโต๊ะก็ดังขึ้นมาฟู่เจิงเดินมาดูทีหนึ่ง เป็นข้อความไลน์ภายใต้การล็อกหน้าจอเอาไว้ เห็นเพียงแค่ช่องโชว์ชื่อคนที่ส่งข้อความมาชื่อว่าตงเจ๋อ ทว่าดูรายละเอียดข้อความไม่ได้ฟู่ซือฝานเคยเล่าให้ฟู่เจิงฟังว่า ตงเจ๋อคือช่างถ่ายภาพที่เวินเหลียงไปลงเรียนคอร์สถ่ายภาพ เธอยังมีแผนไปเที่ยวดูชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนกับตงเจ๋อด้วยแต่จูฝานและฟู่ซือฝานก็จะตามไปด้วย ฟู่เจิงจึงไมได้คิดมากอะไร คิดแค่เพียงเวินเหลียงอยากเรียนถ่ายภาพจริง ๆ“เข้ามายกถ้วยไปหน่อย!”มีเสียงของเวินเหลียงแว่วดังขึ้นมาจากในห้องครัวฟู่เจิงเดินเข้าไป มือแต่ละข้างถือถ้วยออกมาวางไว้บนโต๊ะเวินเหลียงเดินตามอยู่ด้านหลัง ในมือถือตะเกียบพร้อมกับถ้วยใบหนึ่ง ในถ้วยเป็นน้ำส้มสายชูละกระเทียมสับทั้งสองคนนั่งกินเกี๊ยวน้ำอยู่บนโซฟา ฟู่ซื
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 538
“ขอโทษค่ะ ให้พวกคุณรอนานแล้ว”“พวกเราเองก็เพิ่งถึงเหมือนกัน” ฮั่วตงเฉิงมองประเมินเวินเหลียงตั้งแต่หัวจรดเท้า “แผลบนขมับของเธอมันเกิดอะไรขึ้นกัน? ร้ายแรงไหม?”“ไม่เป็นไรค่ะ แค่ไม่ทันได้ระวังเลยหกล้มไป”“ไม่เจอกันหลายปี เธอยังสวยเหมือนตอนอยู่มหาลัยเลยนะ”“ที่ไหนกันล่ะคะ” เวินเหลียงยิ้มอย่างเขินอาย “พี่ตงเฉิง ฉันจะแนะนำให้คุณรู้จักนะคะ สองคนนี้เป็นเพื่อนฉัน นี่คือซือซือ นี่คือจูฝาน จูจูเองก็เป็นช่างภาพเหมือนกัน คนที่ยังไม่ลงมาจากรถคือหลานสาวของฉัน” ถังซือซือยิ้มพลางเอ่ย “พี่สุดหล่อ สวัสดีค่ะ ฉันคือถังซือซือ”การเป็นทุกข์ใจความรู้สึกประเภทนี้ ไม่มีทางอยู่กับถังซือซือนาน เธอมักจะเยียวยาให้หายด้วยตัวเองได้เสมอ ไม่นานก็กลับมาร่าเริงอีกครั้งแล้วจูฝานพยักหน้าไปทางฮั่วตงเฉิง “สวัสดีค่ะ ฉันคือจูฝาน”สายตาของฮั่วตงเฉิงเบือนไปทางถังซือซือ ก่อนจะชะงักไปครู่หนึ่งแล้วเบือนไปมองที่จูฝาน พยักหน้าพลางยิ้มแย้มอย่างสุภาพบุรุษ “สวัสดีครับทุกคน ผมฮั่วตงเฉิง เป็นอาจารย์ของอาเหลียง รอถึงหนิงชิงแล้ว เราจะได้ศึกษากันมากขึ้น”ประโยคสุดท้ายเขาพูดกับจูฝานจูฝานตอบกลับพร้อมยิ้มแย้ม “ด้วยความยินดีค่ะ”เบ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 539
ประมาณห้าโมงเย็นกว่า ๆ ทุกคนก็มาถึงยังหนิงชิง รถยนต์แล่นตามกันเข้าไปยังลานจอดรถใต้ดินของโรงแรมที่จองเอาไว้แล้วหลังเวินเหลียงลงจากรถมาก็หันไปอุ้มฟู่ซือฝานลงมา จากนั้นก็เอากระเป๋าสัมภาระออกมา เดินไปทางลิฟต์พร้อมกับจูฝานและถังซือซือถังซือซือลากกระเป๋าสัมภาระพลางมองไปรอบ ๆ “พวกเขาล่ะ?”“รถพวกเขาจอดอยู่ทางนั้น เราไปทำเรื่องเช็กอินกันก่อนเถอะ” เวินเหลียงเอ่ยถังซือซือบ่นพึมพำ “ตรงนี้ก็มีที่ว่าง ทำไมพวกเขาถึงไปจอดไกลขนาดนั้น?”“ใครจะไปรู้ล่ะ”ทั้งสามคนบวกฟู่ซือฝานขึ้นลิฟต์ขึ้นไปชั้นหนึ่งก่อน แล้วไปทำเรื่องเช็กอินหลังพี่สาวหน้าเคาน์เตอร์ป้อนข้อมูลส่วนตัวเสร็จแล้ว ก็ส่งคีย์การ์ดให้พวกเธอ “เรียบร้อยแล้วค่ะ หมายเลขห้องของพวกคุณคือ 1605 ขึ้นลิฟต์ทางด้านนี้ไปยังชั้นสิบหก จากนั้นเลี้ยวซ้ายห้องที่สี่ค่ะ”พวกเธอยังคงจองห้องสวีทที่มีสามห้องนอนหนึ่งห้องนั่งเล่นร่วมกัน แบ่งห้องนอนกันคนละห้อง ฟู่ซือฝานนอนกับเวินเหลียง“โอเคค่ะ”เวินเหลียงหยิบคีย์การ์ดมา แล้วเดินไปทางลิฟต์ลิฟต์ลงมาพอดี ทั้งสี่คนเดินเข้าไประหว่างประตูลิฟต์ปิดลงพอดี ประตูลิฟต์ข้าง ๆ ที่ขึ้นมาชั้นหนึ่งจากด้านล่างก็เปิดออก พวก
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 540
“ซือซือ เจอกันอีกแล้วนะ สุขสันต์วันปีใหม่” บนใบหน้าของเยี่ยนหวยแฝงความอบอุ่นและรอยยิ้มเอาไว้ เขาเดินมาล้างมือตรงก๊อกน้ำข้างถังซือซือถังซือซือถามขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ “นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”“มาทำธุระที่นี่นิดหน่อยน่ะ เธอล่ะ?” เยี่ยนหวยดึงกระดาษทิชชูออกมาเช็ดมือจากบนผนังข้าง ๆ สองแผ่น ทำทุกอย่างอย่างสบายอกสบายใจ“เที่ยว” ถังซือซือเปล่งเสียงออกมาแค่คำเดียวอย่างกับขี้งก จากนั้นก็สะบัดน้ำที่มือออก แล้วก้าวเท้าเดินออกไปเลยเยี่ยนหวยคว้าแขนของเธอเอาไว้ “จะมีโอกาสได้ไปกินข้าวด้วยกันสักมื้อไหม?”“ไม่มีโอกาส” ถังซือซือสลัดมือของเขาออก แล้วสาวเท้าก้าวยาวเดินออกไปจากห้องน้ำทันทีกลับมาถึงโต๊ะกินข้าว เวินเหลียงเห็นสีหน้าเธอแปลกไป จึงถามขึ้นว่า “เป็นอะไรไปเหรอ?”ถังซือซือแค่นเสียงฮึขึ้นมาเสียงหนึ่ง “เจอขยะชิ้นหนึ่งน่ะ เซ็งจริง ๆ”เวินเหลียงรู้ได้ในทันทีว่าที่เธอพูดหมายถึงใคร “เขาก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?”“อืม” ถังซือซือยัดอาหารเข้าปากไปอย่างไม่คิดอะไรอีกสองคำ ก่อนจะวางตะเกียบลง “ฉันไม่กินแล้ว ขอตัวกลับห้องก่อนนะ ตอนค่ำออกไปไหม?”เวินเหลียงมองไปที่ฮั่วตงเฉิงฮั่วตงเฉิงมองนาฬิกาข้อมือ แล้ว
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 541
“...ใช่ค่ะ...” เลขาหยางไม่กล้าส่งเสียงหายใจแรง ๆ ออกมาฟู่เจิงพลันลุกจากเก้าอี้ทันที ก่อนจะทิ้งท้ายไว้หนึ่งประโยค “มีอะไรโทรหาผมนะ” แล้วสาวเท้ากาวยาวออกไปจากห้องทำงานเลยเลขาหยางถอนหายใจเฮือกหนึ่ง จากนั้นรีบล้วงโทรศัพท์ออกมาช่วยจองโรงแรมให้ฟู่เจิงพวกเวินเหลียงออกไปตอนสองทุ่ม เดินถ่ายรูปไปตามริมถนนของเมือง ถังซือซือไปเป็นนางแบบให้พวกเขาอยู่เป็นระยะทุกครั้งที่ฮั่วตงเฉิงเห็นว่ารูปถ่ายของเวินเหลียงมีจุดที่ต้องพยายามขึ้นอีกหน่อย ก็จะสาธิตให้ดูด้วยตัวเองเดินกันไปได้พักหนึ่ง ฟู่ซือฝานก็เหนื่อยหอบแฮก ๆ ๆ เดินต่อไม่ไหวแล้ว เสี่ยวโยวจึงอุ้มเธอเดินสี่ทุ่มกว่ากลับมาถึงโรงแรม หลังเวินเหลียงอาบน้ำเสร็จ ก็ไปเลื่อนดูเหล่ารูปภาพที่ถ่ายมาวันนี้บนเตียง รู้สึกได้ความรู้มากมายฟู่ซือฝานหลับฝันหวานไปแล้ว เธอวางโทรศัพท์ลง แล้วปิดไฟนอนคืนนี้เธอนอนหลับไม่สนิทดีรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังฝัน ทว่าทำยังไงก็ตื่นจากฝันไม่ได้ในภาพความฝัน ทุกคนต่างมาล้อมวงเล่นเกมกัน บรรยากาศครึกครื้นเป็นอย่างมากชายหนุ่มสวมชุดแสนประณีตคนหนึ่งถือแก้วเหล้าเดินเข้ามาชวนคุยเวินเหลียงรับมือคร่าว ๆ กระทั่งเธอหงุดหงิดจนไป
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 542
“คุณลุง!”เสียงไร้เดียงสาทลายบรรยากาศแสนเงียบสงัดลงฟู่ซือฝานตอบสนองกลับมาก่อนก้าวหนึ่ง จากนั้นก็วิ่งไปด้านหน้าด้วยความดีอกดีใจ “คุณลุงมาได้ยังไงคะ?”“มาทำธุระแถวนี้น่ะ ก็เลยมาหาพวกเธอด้วย”ฟู่เจิงพูดกับฟู่ซือฝาน ทว่าสายตากลับมองมาที่เวินเหลียง ในน้ำเสียงแฝงไปด้วยความเป็นห่วงและการตำหนิ “เธอก็ด้วย แผลบนขมับยังไม่ทันหายดี เมื่อวานข้อเท้าก็เพิ่งจะดีขึ้น หมอบอกให้พักเยอะ ๆ หน่อย วันนี้เธอก็วิ่งแจ้นมาเที่ยวดูชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนซะแล้ว ไม่รู้จักดูแลสุขภาพร่างกายตัวเองบ้างเลย”ซิกซ์เซนส์มันบอกเวินเหลียงว่า ฟู่เจิงไม่ได้มีธุระอะไรหรอก แต่ตามเธอมาต่างหากแต่เวินเหลียงไม่ได้เปิดโปงอะไร เธอเอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบว่า “ร่างกายฉันไม่เป็นไร คุณไปทำงานเถอะ เราจะไปเที่ยวดูชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนกันแล้ว”สายตาของเธอเบือนไปทางฮั่วตงเฉิง “เราไปกันเถอะ ไกด์นำเที่ยวน่าจะมาถึงแล้ว”เห็นเวินเหลียงทำท่าทีเย็นชาใส่ฟู่เจิง บนใบหน้าของฮั่วตงเฉิงก็พลันแฝงไปด้วยรอยยิ้มที่มีแต่ก็เหมือนไม่มี “โอเค”เวินเหลียงไม่ลืมที่จะถามฟู่ซือฝาน “ฝานฝาน เธอจะไปกับคุณลุงหรือว่า...”ไม่รอให้เธอพูดจบ ฟู่เจิงก็พูดตัดบท
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 714
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 713
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 712
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 711
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 709
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 708
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 707
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
