บทที่ 533

เธอถือกระเป๋าเดินเข้าไปในร้านอาหาร แล้วมุ่งตรงขึ้นไปยังชั้นสองเลย ก่อนจะเดินหน้าไปยังห้องรับรองที่จองไว้

เดินผ่านตรงหัวมุม เวินเหลียงขึ้นบันไดไปพลางเงยหน้าขึ้น ทันใดนั้นก็เห็นคนคนหนึ่งยืนอยู่ตรงปากบันไดชั้นสอง ซึ่งคือเงาร่างที่เธอเห็นเมื่อครู่ ฉู่ซืออี๋!

ฉู่ซืออี๋แต่งตัวสวยสะดุดตา กำลังยืนพิงอยู่บนราวบันได ใบหน้าแฝงรอยยิ้มอันงดงามเอาไว้ เธอมองเวินเหลียงตาไม่กะพริบ ราวกับจงใจมารอเธออย่างนั้น “ที่แท้ฉันก็ไม่ได้ตาฝาดไป นั่นเป็นรถเธอจริง ๆ!”

ฝีเท้าของเวินเหลียงชะงัก ก่อนจะขึ้นบันไดต่อ “ทำไม? ที่คุณฉู่มายืนรอฉันตรงนี้ เพราะอยากพูดคุยเรื่องสัพเพเหระกับฉันเหรอ?”

“แน่นอนว่าไม่ใช่อยู่แล้ว” ฉู่ซืออี๋ยิ้มไปพูดไป นัยน์ตาประกายความโหดร้ายออกมาสายหนึ่ง “ฉันก็แค่อยากเอาของขวัญสุดพิเศษชิ้นหนึ่งให้เธอเท่านั้น...”

เมื่อสิ้นเสียง จู่ ๆ เธอก็ยื่นมือออกไปแล้วออกแรงผลัก

“อ๊า...”

เวินเหลียงไม่ทันได้ระวังตัว เท้าลอยขึ้นกลิ้งตกลงไปจากบนบันไดเลย

ในวินาทีนั้นโลกหมุนติ้วไปหมด

เมื่อเธอได้สติกลับมา ก็ตกลงมาบนพื้นอย่างแรงแล้ว ความเจ็บปวดทำให้ตรงหน้าเธอมืดไปหมด

เมื่อเธอเงยหน้ามองขึ้นไป ฉู่ซืออี๋หายไปแล้ว

แ