เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 5 เทียบจบ (1)
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-23 15:45:03“ประธานนักเรียนหลี่ เข้าพบผู้อำนวยการที่ห้องผู้อำนวยการตึก A ด้วยค่ะ”
เสียงประกาศเรียกตัวมาทางวิทยุกระจายเสียงของโรงเรียน ทำให้หลี่เหม่ยถิงต้องปิดหนังสือที่กำลังนั่งอ่านในห้องสมุดของโรงเรียนลง “สารานุกรมสมุนไพร” เล่มหนาปึกถูกหยิบขึ้นมาเพื่อเดินไปลงชื่อยืมที่ผู้ช่วยบรรณารักษ์ “ประธานหลี่ ยืมเล่มนี้เหรอคะเดี๋ยวฉันเขียนบันทึกรายการให้ค่ะ” นักเรียนผู้ช่วยปีสองรีบยื่นมาออกมารับหนังสือทันทีที่เห็นหน้าคนเดินมา “ขอฝากไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับจากห้องผู้อำนวยการแล้วจะแวะมารับ” “ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา” “ขอบคุณค่ะ” การมีสิทธิมีเสียงมีอำนาจในมือ มันทำให้ได้รับความสะดวกสบายในหลายด้าน ดูเธอเป็นตัวอย่างสิ ตอนเป็นนักเรียนธรรมดากับตอนเป็นประธานนักเรียนผู้คนปฏิบัติตัวต่างกันลิบลับ “ขออนุญาตค่ะผู้อำนวยการ” “อ้าว ประธานหลี่มาแล้วเหรอ ดี ดี นั่งก่อนสิ” หลี่เหม่ยถิงนั่งลงตรงหน้าโต๊ะทำงานของผู้อำนวยการโรงเรียนอย่างคุ้นเคย รอหัวข้อสนทนาจากอาจารย์สูงวัยตรงหน้า ซึ่งไม่รู้ว่าเรียกเธอมาตั้งแต่ยังไม่เปิดเทอมทำไม “อาจารย์ได้รับแจ้งจากทางโรงพยาบาลว่านักเรียนประสบอุบัติเหตุ หายดีแล้วหรือยัง” “หายดีแล้วค่ะ ขอบคุณอาจารย์มาก ๆ เลยค่ะ คงเป็นอาจารย์ใช่ไหมคะที่ไปติดตามเคสตอนหนูถูกรถชนแล้วติดต่อทางบ้านให้” พูดจบก็ลุกขึ้นโค้งคำนับจนตัวขนานกับพื้นเป็นการเคารพให้กับอาจารย์ เธอเกือบลืมไปแล้วว่าลุงหย่งอันเล่าให้ฟังว่าผู้ที่มาสถานที่เกิดเหตุเป็นอาจารย์คนหนึ่งของโรงเรียนทั้งจัดการเรื่องการรักษา ติดต่อครอบครัว ติดตามเคสจากตำรวจจนทางบ้านมารับช่วงต่อ ซึ่งดูเหมือนว่าคุณแม่ที่รักไม่ได้สนใจจะติดตามหาตัวคนร้ายเลยแม้แต่น้อย ‘หวังว่าคงไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับติงหรูอี้หรอกนะ’ ต้องหาทางตามเรื่องต่อเสียแล้ว เฮ้อ…มีแต่เรื่องชวนปวดหัว ในมือเธอมีงานให้ทำเพิ่มขึ้นทุกวัน “ประธานหลี่คิดว่าไง หากจะเป็นประธานนักเรียนต่ออีกปี” “อาจารย์หมายความว่าไงคะ” แค่ก…อะแฮ่ม แฮ่ม “คืออย่างนี้ ปีนี้ไม่มีใครมาสมัครลงตำแหน่งประธานนักเรียนเลยสักคน อาจารย์เห็นว่าประธานหลี่ก็ทำได้ดีมาตลอด 2 ปี อีกทั้งยังมีผู้ช่วยมากมายน่าจะดูแลต่ออีกปีได้” “อาจารย์คะ ปีนี้หนูเรียนมัธยมปลายปี 3 ต้องเตรียมสอบเกาเข่าของตัวเองแล้วยังต้องติวกับเก็งข้อสอบให้เพื่อนอีก ไม่มีเวลาหรอกค่ะ รบกวนอาจารย์หาคนอื่นเถอะค่ะ หนูขอตัวไปอ่านหนังสือก่อนนะคะ” ล้อเล่นกันหรือไง เรื่องของตัวเองก็แทบจะไม่มีเวลาจัดการ นี่ยังจะให้เธอเอาภาระมาเพิ่ม ฝันไปเถอะ! “นักเรียนหลี่ ประธานหลี่ใจเย็นนั่งลงก่อนเถอะ เอ้านี่ดื่มชาเสียหน่อย ถ้าให้นักเรียนหลี่เป็นประธานต่อแล้วเลือกคนมาเทรนเตรียมส่งงานต่อล่ะ” “นั่นมันเพิ่มงาน 2 เท่านะคะอาจารย์ ต้องเป็นประธานแล้วยังต้องเทรนคนใหม่อีก” “อาจารย์ให้ประธานหลี่เลือกคนได้ตามความเหมาะสมเลยล่ะว่าไง” “อาจารย์คะเด็กเตรียมสอบแบบพวกหนู มีเวลานอนให้เต็มอิ่มได้นี่ก็หรูหรามากแล้ว อาจารย์คงไม่อยากให้เรื่องนี้มีผลกระทบกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของหนูใช่ไหมคะ” “เฮ้อ อาจารย์ก็ลำบากใจจริง ๆ ถ้ามีอะไรที่อาจารย์พอช่วยได้ประธานหลี่ลองเสนอมาดูก่อน” “ในเมื่ออาจารย์พูดมาขนาดนี้ หนูคงลำบากใจที่จะปฏิเสธ อาจารย์คะปีนี้หนูอาจจะขออนุญาตลากิจเป็นกรณีพิเศษในบางครั้ง คงต้องให้อาจารย์ช่วยอนุมัติ ส่วนเรื่องชั้นเรียนติวพิเศษเข้ามหาวิทยาลัย หนูขอไม่เข้าได้ไหมคะ รับรองว่าจะไม่ให้ผลการเรียนตกและไม่มีผลกระทบกับการสอบเข้าด้วยค่ะ” พอข้อเสนอที่ขอกล่าวจบ ผู้อำนวยการ ‘จางเฮ่าหยาง’ ก็ได้แต่นั่งเงียบพิจารณา หัวคิ้วสีเทาแซมขาวแทบจะขมวดชนกัน เธอรู้ดีว่าตามที่ขอไปนั้นค่อนข้างเกินไป แต่เอาเข้าจริงอย่าว่าแต่ระดับมัธยมเลย แม้แต่มหาวิทยาลัยดวงจิตเธอก็ผ่านมาหมดแล้ว ขอแค่มีเวลาอ่านหนังสือทบทวนเสียหน่อย เรื่องสอบเข้าไม่ได้ทำเธอกังวลแม้แต่น้อย สิ่งที่เธอขาดคือเวลาที่จะได้เริ่มวางรากฐานงานของตัวเองต่างหาก “หรืออาจารย์จะให้หนูลองสอบเทียบจบดูก็ได้นะคะ หนูการันตีได้ว่าคะแนนอยู่ในระดับท็อปของชั้นปีแน่นอน หนูว่าเอาแบบนี้ดีกว่า จะได้ไม่ลำบากใจกับเหล่าอาจารย์ท่านอื่นด้วย” ถ้าสอบเทียบจบเลยก็เท่ากับว่าเธอจบการศึกษาไปแล้วไม่สามารถอยู่ที่โรงเรียนต่อได้ แต่ถ้าเป็นประธานนักเรียนต่อก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง เท่ากับว่าไม่ต้องเข้าเรียน มีอิสระทำอะไรก็ได้ แถมยังได้อยู่ต่ออีก 1 ปี ดวงตาดอกท้อคู่สวยภายหลังแว่นสายตาส่องประกายระยิบระยับ แต่ใบหน้านิ่งเก็บอาการ แสดงออกเพียงความลำบากใจออกไป “ได้ ประธานหลี่พร้อมจะสอบวันนี้เลยไหม” “ถ้าไม่เป็นการรบกวนอาจารย์ท่านอื่น หนูพร้อมสอบได้ทุกเมื่อค่ะ” ผู้อำนวยการพยักหน้า แล้วยกหูโทรศัพท์ติดต่อเหล่าอาจารย์ที่รวมตัวจัดการเอกสารการเรียนอยู่ในห้องพัก จากนั้นทั้งฉันทั้งผู้อำนวยการต่างก็ออกเดินไปทางอาคารพักอาจารย์ “ประธานนักเรียนหลี่จะสอบจบจริงหรือจ๊ะ ถ้าเตรียมตัวไม่พร้อมอาจจะมีผลต่อเกรดรวมได้นะ” อาจารย์อู๋ชุนหยาอาจารย์ประจำชั้นของหลี่เหม่ยถิงตั้งแต่ม.4 เอ่ยทักให้ลองคิดดูอีกรอบ “ขอบคุณอาจารย์อู๋ค่ะ แต่หนูค่อนข้างมั่นใจ หนูอ่านหนังสือมาตลอดปิดเทอมที่ผ่านมาเลยค่ะ รับรองคาดหวังเกรดดีได้แน่ค่ะ” หลี่เหม่ยถิงตอบอาจารย์ด้วยท่าทางเรียบร้อยว่าง่ายแบบนักเรียนตัวอย่าง แต่คำพูดมั่นใจสร้างความเชื่อมั่นให้ผู้ใหญ่รอบตัว ได้ฟังที่เธอพูดอาจารย์ที่เคยสอนเธอส่วนใหญ่ก็พยักหน้าด้วยท่าทางพึงพอใจ “อาจารย์อู๋คุณกับอาจารย์ตงรบกวนไปช่วยเตรียมสถานที่ที่ห้องประชุมเล็กเป็นสถานที่สอบ อาจารย์ฟ่านกับอาจารย์โจวไปกับผมเปิดเซพเอาข้อสอบ ประธานนักเรียนหลี่นั่งรอที่นี่ก่อน เริ่มสอบในอีก 30 นาที” เวลา 30 นาทีนับว่าไม่นาน ห้องสอบเฉพาะกิจก็เรียบร้อย ข้อสอบก็อยู่ในมือผู้คุมสอบแล้ว หลี่เหม่ยถิงเดินก้าวเข้าไปสอบ ขณะที่ทำข้อสอบข่าวที่ประธานนักเรียนหลี่ขอสอบเทียบจบการศึกษากระจายไปทั่วทั้งโรงเรียน นักเรียนต่างปิดประตูหอพักเงียบเชียบรอฟังข่าว ส่วนมากอยากให้ประธานเรียนจบด้วยเหตุเดียวกัน ‘นางมารเรียนจบ พวกเราจะเป็นไท ไม่ต้องอยู่อย่างอกสั่นขวัญหายแล้ว’ สมุดปกดำมีแต่คนอยากทำลาย แต่ไม่มีใครรู้ว่าประธานยังมีก๊อบปี้ไว้อีกกี่ฉบับ ถ้ากำจัดได้ไม่หมดในคราวเดียวหรือหลุดไปอยู่ในมือคนอื่น ผลลัพธ์เลวร้ายแค่ไหนจะตามมาไม่มีใครกล้าคิด ผ่านไป 4 ชั่วโมง ครืด เสียงเปิดประตูห้องประชุมเล็ก คนใจกล้ามาแอบมองใจกระตุกวูบ เงยหน้ามาเจอแต่แว่นตาปิดครึ่งหน้าที่จ้องมองทางพวกตนอยู่ ‘อยากให้ฉันเรียนจบกันนักใช่ไหม ดีใจรอกันได้เลย’ ยิ่งคิดภาพตอนที่ทุกคนยินดีไปกับการที่เธอเรียนจบก่อนกำหนดยิ่งทำให้สุขใจ หลี่เหม่ยถิงสยายยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวสะอาด “ทำไมเห็นยิ้มประธานหลี่แล้วฉันขนลุก” “ประธานคงไม่คิดทำอะไรสุดโต่งทิ้งทวนใช่ไหม“ เสียงขลาดเขลาทะลุกลางวงสนทนาขึ้นมา พาเอาทุกคนเงียบกริบด้วยความสยดสยอง “เพ้ย ๆ ๆ ๆ ถุย ตบปากเดี๋ยวนี้อย่าพูดอะไรเป็นลาง” ประโยคเดียวทำเอาวงแตก รีบร้อนกลับไปฟังข่าวที่หอพักกันแทบไม่ทัน “ประธานนักเรียนหลี่ ทำได้หรือเปล่า” อาจารย์อู๋ซุนหยารีบเดินมาถามด้วยหน้าตาเป็นกังวลกว่าคนสอบเทียบ “ฉันเชื่อว่าไม่ทำให้เหล่าอาจารย์ที่สอนสั่งฉันมาผิดหวังแน่นอนค่ะ” “เอาล่ะ ใช้เวลาในการตรวจข้อสอบไม่เกิน 30 นาทีน่าจะรู้ผล เดี๋ยวจะมีการติดประกาศผลคะแนนที่บอร์ดประกาศของโรงเรียน ประธานหลี่ นักเรียนกลับไปพักก่อนได้เลย” “อาจารย์คะ หนูขออยู่รอดูผลที่นี่ได้ไหมคะ มีเรื่องจะขอความกรุณาผู้อำนวยการกับอาจารย์ทุกท่านเล็กน้อยน่ะค่ะ” ประโยคต่อมาของหลี่เหม่ยถิงเบาเสียงลงจนไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาจากห้องพักอาจารย์ 30 นาทีต่อมา อาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิชาการเดินถือเอกสารมุ่งหน้าไปยังบอร์ดประกาศข่าวของโรงเรียน มีนักเรียนยืนเฝ้ารอกันหนาแน่น ‘มีคนตั้งตารอให้ประธานนักเรียนจบก่อนกำหนดไม่น้อยเลย’ ขณะที่ทุกสายตาจดจ้องเอกสารในมือของอาจารย์ท่านนั้น กลับมีเสียงประกาศจากวิทยุของโรงเรียนขัดขึ้นเสียก่อน “แจ้งให้ทราบโดยทั่วกัน นักเรียนหลี่เหม่ยถิง รหัสxxxx สอบเทียบจบการศึกษาผ่านระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย คะแนนและกระดาษคำตอบสามารถดูได้ที่บอร์ดของโรงเรียน ยินดีกับนักเรียนหลี่เหม่ยถิงด้วย” เฮ เย้ กรี๊ดดดดด!! เสียงโห่ร้องยินดีตามหลังเสียงประกาศดังระงมรอบแคมปัสโดยเฉพาะลานกิจกรรมกลาง จู่ ๆ ก็มีเหล่านักเรียนออกมารวมตัวกัน “ยินดีกับประธานหลี่ด้วยที่จบการศึกษา” “ยินดีกับประธานหลี่ด้วยที่จบการศึกษา” “ยินดีกับประธานหลี่ด้วยที่จบการศึกษา” มีเสียงตะโกนแสดงความยินดี สำเนียงมีแววยิ้มล้อเลียนกลางฝูงชน คนอื่นจึงทำตามตะโกนกันลั่นลานไปหมด “ขอบคุณเพื่อนนักเรียนและรุ่นน้องที่น่ารักของฉันที่มาร่วมกันแสดงความยินดี เนื่องในโอกาสที่ฉัน…หลี่เหม่ยถิงสอบเทียบจบการศึกษาสำเร็จ” เสียงหลี่เหม่ยถิงดังลอดออกมาจากลำโพงวิทยุ ทำให้ทั้งลานเงียบสงัดรอฟังสิ่งที่คาดว่าจะเป็นคำกล่าวลาและสุนทรพจน์สุดท้ายของเธอ “แต่ฉันมีความยินดีที่จะแจ้งให้ทราบข่าวสำคัญอีกข่าวหนึ่ง เพื่อนนักเรียนจะได้ยินดีกับฉันในครั้งเดียว” “ฉัน…หลี่เหม่ยถิง จะเข้ารับตำแหน่งประธานสภานักเรียนอันทรงเกียรติอีก 1 สมัย ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป” “ฉะนั้นฝากตัวด้วยอีกครั้งนะทุกคน“บทที่เกี่ยวข้อง
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 5 เทียบจบ (2)
พูดจบก็เอื้อมมือปิดปุ่มกระจายเสียง สวมฮู้ดคลุมหัวแล้วเดินมุ่งหน้าออกไปทางประตูหน้าของโรงเรียน ไม่สนใจเสียงร่ำไห้ โหยหวน ก่นด่าตามหลัง“เริ่มจากตรงไหนก่อนดีนะ อุบัติเหตุผ่านมา 3 เดือน เกรงว่าร่องรอยให้ตามต่อน่าจะยากเต็มที”3 เดือนที่แล้ว หลี่เหม่ยถิงประสบอุบัติเหตุรถชนขณะกำลังนั่งรถแท็กซี่เพื่อไปยังสนามบินไท่หยวน เหตุเกิดบนถนนใกล้กับทะเลสาบจินหยวนคนขับรถแท็กซี่บาดเจ็บพอประมาณ ขาหัก กระดูกแขนร้าว ส่วนตัวเธอที่นั่งอยู่เบาะหลังบาดเจ็บไม่ได้สตินอนโคม่าเกือบเดือน คนขับรถมาชนพวกเธอมอบตัวในที่เกิดเหตุ สาเหตุคือรถมีปัญหาเบรคแตกควบคุมรถไม่ได้ ตอนนี้เขาติดคุกอยู่ในเรือนจำรับโทษนาน 5 ปี คดีถึงชั้นศาล ตัดสินอย่างรวดเร็ว และปิดคดีอย่างง่ายดาย “ชีวิตของเธอมันราคาถูกเสียจริง ทุกสิ่งถูกติงหรูอี้จัดการให้ผ่านไปง่าย ๆ” แค่นเสียงพูดใส่ตัวเอง จดบัญชีที่ต้องชำระความไว้ในเซลล์สมองตอนนี้เธอเป็นเพียงผู้เยาว์มือเธอไม่สามารถยื่นยาวไปได้ไกล ไร้เส้นสายไร้อำนาจ แต่จะให้ปล่อยผ่านเธอกลับไม่ยินยอม“หลี่เหม่ยถิง เธอมันเก่งได้แค่ในรั้วโรงเรียนเล็ก ๆ โลกความเป็นจริงนี้ เธอทำสิ่งใดได้บ้าง ตอนนี้เงินและทรัพย์สิน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 6 ตามคดีอุบัติเหตุ (1)
“ฉันสามารถเรียกคุณว่าอะไรได้”หลี่เหม่ยถิงเดินมาถึงก็หันไปถามชายแปลกหน้า“ฮ่า ฮ่า ขออภัยครับคุณหนู ผมชื่อหวางอู๋ซวน”“ลุงคือหวางอู๋ซวนจริงเหรอ!!?!”เสี่ยวโกวพูดแทรกอย่างตื่นตกใจ หลังจากได้รู้ชื่อของชายคนนั้น เขาพิจารณาหวางอู๋ซวนอย่างละเอียด คนบนท้องถนนของไท่หยวนไม่มีใครไม่รู้จัก “หมาล่าเนื้อหวางอู๋ซวน”แต่ไม่คิดว่าเทพลมไร้หลักแหล่งหาตัวจับยากจะดูเป็นชายหน้าตาท่าทางธรรมดาแบบนี้“หมาล่าเนื้อ” เป็นฉายาน่าเกรงขามที่เป้าหมายของหวางอู๋ซวนเรียกขาน เขาตามดมกลิ่นไปทั่่วแม้แต่กลิ่นผายลมเขายังไม่ปล่อยผ่าน กัดไม่ปล่อยจนกว่าจะขุดคุ้ยเรื่องราวของคนที่เขาติดตามออกมาทุกซอกทุกมุม และจะตามล่าไปจนสุดหล้าฟ้าเขียวจนกว่าจะจับได้“ตัวจริงน่ะสิ หวางอู๋ซวนในไท่หยวนนี่มีใครกล้าแอบอ้างชื่อบ้างไอ้น้อง”หวางอู๋ซวนคาดหวังสายตาชื่นชมจากเด็กชายก็ให้ผิดหวัง เพราะเขาได้สายตาคลางแคลงแกมดูถูกมาแทน แถมยังพ่นลมขึ้นจมูกใส่เสียอีก‘เด็กเวร ถ้าคุณหนูไม่อยู่น่าจับมาสั่งสอน’“พี่สาวหลี่ ถ้าอย่างนั้นคงไม่ได้เรื่องแล้วล่ะ ลืมที่ผมพูดไปเสียเถอะ เขาโดนเราจับได้ง่ายขนาดนี้ เรื่องเล่านั่นคงพูดกันเกินจริง“หลี่เหม่ยถิงเป็น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 6 ตามคดีอุบัติเหตุ (2)
10 นาทีต่อมาแกร๊ก“เหม่ยถิงงงงงง ช่วยด้วย!”แค่เปิดประตูเข้ามาในห้องพัก เฉินซินหยานที่คงคอยท่าอยู่นานแล้วรีบพุ่งเข้าหา หลี่เหม่ยถิงเบี่ยงตัวหลบออกด้านข้าง ตัวของเพื่อนสาวจึงพุ่งเข้าชนกับประตูดังโครม“เหม่ยถิงอ่ะ ทำไมทำกับเพื่อนรักแบบนี้ เพื่อเป็นการไถ่โทษมาช่วยทำการบ้านเลยนะ”เฉินซินหยานร้องทุกข์แต่เอาดีเข้าตัว พ่วงด้วยแบล็กเมลกันเสร็จสรรพ“ไม่ได้อาจารย์อู๋จำลายมือพวกเราได้ อาจารย์คาดโทษเธอไว้นะลืมแล้วเหรอ หรืออยากไปช่วยล้างห้องน้ำตึกพักอาจารย์”“แต่มันไม่เข้าใจนี่” เฉินซินหยานยังพยายามขอความเห็นใจ“เฉินซินหยาน!!!”“อะไรเล่า ทำไมต้องเสียงดังด้วย”“เธอไม่ได้โง่เธอแค่ขี้เกียจ ฉันบอกไว้ก่อนนะฉันเลือกมหาวิทยาลัยปักกิ่ง อีก 10 เดือนจะสอบเกาเข่าเธอจะทำตัวขี้เกียจเหมือนเดิม หรือจะทุ่มเทกับการเรียนแล้วไปปักกิ่งด้วยกัน เธอเลือกเอาเอง”ในภาพฝันที่ไปเยือนอีกมิติ เฉินซินหยานยังคงทำตัวเอ้อระเหยจนจบการศึกษา สุดท้ายสอบเกาเข่าได้ผลลัพธ์ไม่ดี ครอบครัวจึงส่งไปเรียนเมืองนอก แล้วก็ไม่ได้กลับมาจีนอีกเลย ทั้งยังมีจุดจบที่ไม่สวยนักเช่นเดียวกันกับเธอ“ถึงฉันจะไม่ได้โง่ แต่ฉันไม่ชอบพวกวิชาคำนวณเล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 7 ปูทางสู่ซานตง (1)
เวลา 14.10 น. วันต่อมาป้อมยามหน้าโรงเรียน“สวัสดีค่ะลุงเหมา หนูมารับของค่ะ”“อ้า…ประธานนักเรียนมาพอดีเลย เข้ามารอก่อนครับ เดี๋ยวลุงหยิบให้”ไม่นานลุงเหมาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอยภัยกะบ่ายก็ส่งซองเอกสารให้ 2 ซอง‘หืม?’ หลังขอบคุณหลี่เหม่ยถิงรับซองเอกสารมาดู มีลายมือหนักแน่นทรงพลังบนซองปิดผนึกเขียนชื่อของเธอไว้‘พี่ชายคนนั้นทำอย่างที่พูดจริงเสียด้วย’ เธอลองกะความหนาของเอกสารอย่างน้อยน่าจะมี 10 แผ่นขึ้นไป ควรจะขอบคุณเขาเสียหน่อย‘ขอบคุณสำหรับประวัติค่ะ จะตั้งใจอ่านอย่างดี :)’ติ๊ด ติ๊ด‘ไม่เป็นไรครับ ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถาม‘พรืด! คิกคิก‘ประวัติส่วนตัวนะคะ ไม่ใช่รายงานที่ไม่เข้าใจตรงไหนแล้วจะให้ถามน่ะ’หลี่เหม่ยถิงเดินกลับเข้าแคมปัสไปก็ส่งข้อความโต้ตอบกับคนไกลไปด้วย ไม่สนเลยว่าจะมีข่าวลืออะไรบ้างจากท่าทางแปลกประหลาดที่นักเรียนไม่เคยเห็นจากประธานผู้เคร่งขรึม“นักเรียนเหอจูอิ๋ง เข้าพบประธานนักเรียนที่ห้องประธานสภานักเรียนด่วนค่ะ“เสียงประกาศเรียกชื่อเข้าพบประธานนักเรียน ผู้โชคร้ายรายแรกของปีการศึกษาปรากฏตัวขึ้นมาก่อนหน้าจะเปิดภาคการศึกษาแค่ 3 วันจริงแล้วการลงโทษจากสภานักเรียน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 7 ปู่ทางสู่ซานตง (2)
12.00 น. วันต่อมา ติ๊ด ติ๊ดเสียงเตือนข้อความเข้าทำเอาหลี่เหม่ยถิงตะครุบโทรศัพท์อย่างเสียอาการนิ่งสงบ‘มีเบาะแสเพิ่ม มีแนวโน้มว่าจะไม่ใช่อุบัติเหตุ’หลี่เหม่ยถิงถอนใจกับตัวเองด้วยความผิดหวัง ไม่ใช่ข้อความจากพี่ใหญ่ฉิน แต่อย่างน้อยข้อความนี้ก็เรียกสีหน้าตื่นตัวจากความเฉื่อยชาเรื่องงานของสภานักเรียนได้“ประธานรอข้อความสำคัญเหรอคะ” จ้าวลี่จูผู้กำลังรายงานข้อเรียกร้องการจัดสรรงบชมรมเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ ไม่บ่อยนักที่ประธานจะออกท่าทางลุกลน“อือ” พยักหน้าแบบผ่าน ๆ ขณะกำลังเท้าคาง ในสมองก็เริ่มนึกถึงความเป็นไปได้ต่าง ๆ ของอุบัติเหตุ เบาะแสเพิ่งเริ่มปรากฏ ยังยืนยันไม่ได้ว่ามีคนจงใจจัดฉาก เธอควรใจเย็นรอหวางอู๋ซวนมีข้อมูลมากกว่านี้เฮ้อ!“การได้แต่นั่งรอเพราะทำอะไรไม่ได้นี่มันอึดอัดใจจริงเชียว” บ่นเสร็จก็ลุกขึ้นจากหลังโต๊ะทำงาน ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ดหลี่เหม่ยถิงที่ทำเป็นลืมโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ หันตัวกลับไปคว้ามันขึ้นมาแล้วก้มหน้าเช็กข้อความ‘เพ้ย! ใครมันเล่นตลกกับฉันหรือไง ส่งข้อความที่ไม่ได้รอมาแทรกอะไรกันนัก!’ หลี่เหม่ยถิงที่เริ่มหงุดหงิด ยกมือทำท่าจะปาโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ“ประธานอย่าปาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 8 บทลงโทษ (1)
‘มีเรื่องแบบนี้ นังเพื่อนชั่วต้องหาทางไปพบจางกั๋วอันแน่’เหอจูอิ๋งกำลังรอเวลา เธอให้เพื่อนในห้องเรียนไปเฝ้าคอยจางกั๋วอันหน้าโรงเรียนชายฝั่งตรงข้าม บอกเพื่อนไว้ว่าเธอมีของขวัญรอเซอร์ไพรส์“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเราหรอก ฉันว่ากลับหอไปนอนเล่นเถอะ อีก 2 วันก็เปิดเทอมแล้ว ฉันจะทำเล็บขัดตัวเสียหน่อย” เหอจูอิ๋งหันมาชวนเพื่อนในหอทุกคนกลับเหมือนไม่ได้สนใจเรื่องอื้อฉาวนี่นัก“พวกเธอไปกันก่อนนะจ๊ะ ฉันว่าจะไปหาหนังสืออ่านเงียบ ๆ ในหอสมุด” หยางจื่อหานรีบกล่าวแทรกขึ้นมา แล้วเดินแยกตัวออกไปคอยไม่นานหลังจากนั้น เพื่อนสาวที่ส่งให้ไปตามเฝ้าจางกั๋วอันก็ส่งข้อความมาหาเหอจูอิ๋ง‘อิ๋งอิ๋งเกิดเรื่องใหญ่แล้ว!! มาหาฉันด่วนร้านคาเฟยฮ๋าว’“ประธานคะ!! จุดน่าตื่นเต้นมันเริ่มจากนี้นี่แหละค่ะ เหอจูอิ๋งพาเพื่อนในหอพักกับเพื่อนในคลาสไปนับ 10 คน ทำท่าทางไม่รู้เรื่องราวเหมือนออกไปเดินเล่น ไปถึงที่นัดหมายก็เจอฉากเด็ดเลยค่ะ หยางจื่อหานกำลังร้องไห้ฟูมฟาย ซบอกจางกั๋วอัน เล่นเอาตกตะลึงกันทั้งคณะเพื่อน ส่วนเหอจูอิ๋งน้ำตาไหลพรากเป็นสาลี่ต้องฝน ตัดพ้อต่อว่าคู่หมั้น”แค่ก ๆ... “ขอน้ำหน่อยค่ะประธานหลี่” หลี่เหม่ยถิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 8 บทลงโทษ (2)
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า “เธอจบเห่แน่ หยางจื่อหานคิดจะแทงข้างหลังฉันงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ!! เธอคิดว่าคนบ้านจางจะยอมรับคนอย่างเธองั้นเรอะเฮอะ!!! หัดดูเงาตัวเองบ้าง” เหอจูอิ๋งก้มตัวเอานิ้วชี้จิ้มหน้าคนที่หมดเรี่ยวแรงนั่งกองกับพื้นจนหงายหลังลงไป หลี่เหม่ยถิงที่รอจังหวะอยู่นานแล้วแสยะยิ้มร้าย “พอได้แล้ว!!! เหอจูอิ๋ง หยางจื่อหาน สภานักเรียนกำหนดบทลงโทษคนทำความผิดไว้แล้ว ฟังให้ดีล่ะ” “นักเรียนเหอจูอิ๋ง โทษฐานปลุกระดมเพื่อนนักเรียนให้ลุกขึ้นมาก่อความไม่สงบโดยมีผลประโยชน์ส่วนตัวเป็นที่ตั้ง รับโทษล้างห้องน้ำรวมหอพักหญิงชั้น 3 ตึกแรก 3 วัน” “อะไรกันคะประธาน ได้ยังไง ฉันนับว่าเป็นผู้เสียหายแล้วนะคะตอนนี้” เหอจูอิ๋งเชิดคางเริ่มโวยวายไม่เหลือท่าทางถูกกระทำเลยสักนิด ขาเรียวเล็กของประธานวาดมาเป็นท่าไขว้ห้าง ลำตัวเอนไปทางขวามีข้อศอกค้ำไว้ นิ้วชี้เคาะลงบนที่เท้าแขนเป็นจังหวะ ความเร็วเท่าการเต้นของหัวใจ มองเหอจูอิ่งกดดันไม่พูดอะไรต่อ อึก...เหอจูอิ๋งถูกจ้องมองเกือบ 10 นาทีก็ตัวสั่นกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ “หลังจบบทลงโทษของหยางจื่อหานฉันขออนุญาตเรียนถามใหม่ก็ได้ค่ะ” ทนสู้สายตาว่างเปล่าน่ากลัวนั่นไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 9 ซานตง (1)
‘พี่ใหญ่ฉิน ฉันขอกู้ยืมเงิน 10 ล้านหยวนค่ะ’ ฉินเฟยหลง มองข้อความบนหน้าจอมีความประหลาดใจวาบผ่านดวงตา ลำตัวแข็งแรงเอนตัวนอนบนเตียงคนไข้ของโรงพยาบาล หลังคำนวณความต่างของเวลาแล้วเขาก็รีบพิมพ์ข้อความตอบกลับลงไป ‘สองทุ่มประตูหลังโรงเรียนจะมีคนนำเงินไปส่งให้’ “เป็นเด็กที่น่าสนใจไม่ต่างจากที่คิดไว้จริงๆ” ใบหน้าหล่อคมของเขามีรอยยิ้มขึ้นมาได้เล็กน้อย การบอกความต้องการออกมาตรง ๆ แบบนี้ ดีกว่าพวกที่ปั้นหน้าเข้าหาเขาเพื่อผลประโยชน์พวกนั้นเยอะ ติ๊ด ติ๊ด ‘ขอบคุณค่ะเดี๋ยวฉันเขียนสัญญากู้ยืมส่งให้คนที่มาส่งเงินนะคะ ปล. กู้ยืมไม่มีดอกเบี้ยนะคะ ระยะเวลาผ่อน 5 ปี หรืออาจจะเร็วกว่า’ หึหึหึ นอกจากจะใจกล้าแล้วยังได้คืบจะเอาศอกด้วย ‘ได้’ อย่าว่าแต่การกู้ยืมเลยแม้แต่ยกให้ฟรีก็ยังได้ การช่วยเหลือครานั้น หากนับตามมูลค่าก็เทียบเท่าชีวิตของเขา สถานการณ์เข้าขั้นอันตรายถึงเขาจะมีหนทางเอาตัวรอด แต่การได้พบเธอมันทำให้เรื่องง่ายดายขึ้น ‘หมิงเจี่ยนำเงินไปส่งให้หลี่เหม่ยถิง 10 ล้านหยวน ออกเดินทางทันที’ สั่งการเสร็จก็หันมาอ่านเอกสารตั้งใหญ่บนโต๊ะเลื่อนข้างเตียง ครืดดดด ดวงตาคม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27
บทล่าสุด
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 36 ผู้บงการ (2)
อือ…“คุณหนู ฟื้นแล้วเหรอครับ” หยางฝูเหว่ยและเกาอี้นั่งรออยู่ในห้องพักพิเศษตั้งแต่มาถึงโรงพยาบาล สองหนุ่มผู้ดูแลลุกขึ้นเดินเข้าหาอย่างระมัดระวัง สายตาของหยางฝูเหว่ยมองเข้าไปในหน่วยลึกของดวงตาดอกท้อ ขนตาหนาเป็นแพกระพือถี่อย่างพยายามปรับโฟกัส ความหม่นในดวงตาค่อยกระจ่างขึ้น ถูกแทนที่ด้วยความมึนงง สับสน“เกิดอะไรขึ้นคะ?” ข้อมือเล็กพยายามขยับ แต่กลับไม่สามารถยกขึ้นได้ ความปวดตึงทำให้หลี่เหม่ยถิงหันไปมองทางข้อมือขวา เห็นว่ามันถูกพันธนาการติดกับขอบเตียง จึงย้ายสายตาสำรวจร่างกายทีละส่วนสมองเริ่มกระจ่างตามเวลาที่ผ่านไป ความทรงจำก่อนหมดสติไหลกระแทกกลับเข้ามา ลมหายใจอันเกิดจากห้วงอารมณ์รุนแรงกระชั้นถี่จนทรวงอกภายใต้ผ้าห่มที่คลุมร่างกายยุบขึ้นลง “คุณหนูพยายามคุมสติคุมอารมณ์ตามวิธีที่นักบำบัดบอกไว้ครับ” ผู้ช่วยหนุ่มกดเสียงให้ราบเรียบพูดอย่างใจเย็น มีเกาอี้ยืนหายใจไม่เต็มปอดอยู่ข้าง ๆพวกเขาต้องพยายามทำให้บรรยากาศสงบนิ่งที่สุด เพื่อไม่ให้กระตุ้นอารมณ์คุณหนูไปมากกว่านี้20 นาทีต่อมา การปรับอารมณ์ก็เป็นผล หยางฝูเหว่ยจึงแจ้งพยาบาล จากนั้นก็มีแพทย์มาตรวจจนเสร็จกระบวนการ ผ้ายึดข้อมือก็ถูกถอดออ
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 36 ผู้บงการ (1)
หากไม่มีคุณหนู ตระกูลหลี่ก็ไร้ความหมายสองสามีภรรยาต่างมองหน้าสื่อความแล้วแยกย้ายกันไปจัดการงานที่ได้รับมอบหมายคนละทาง“ผู้เฒ่าติงครับ ผมคิดว่าเราควรถือวิสาสะอ่านจดหมายที่เป็นต้นเหตุของอาการครับ พ่อบ้านติงครับไปเก็บของเถอะครับ เราจะไปกันเดี๋ยวนี้เลย ผมจะให้เกาอี้เอารถมารอรับด้านหน้า”ท่านผู้เฒ่ารับจดหมายที่ยับย่นจากมือหยางฝูเหว่ยมาอ่านอย่างรีบร้อน ยิ่งอ่านใบหน้าเหี่ยวย่นด้วยวัยชรายิ่งดำทะมึนขึ้นตามตัวอักษรแต่ละคำลักพาตัวเด็ก!!!“สารเลว! ชั่วชาติเอ๊ย!”ท่านผู้เฒ่าสบถด่าออกมาอย่างดุเดือด ใบหน้าแดงก่ำจากความดันพุ่งขึ้นสูง อยากปาจดหมายลงพื้นแล้วกระทืบซ้ำ เสียแต่คนที่เขาอยากจัดการดันชิงตายไปเสียก่อนคิดแล้วว่าหลี่ซีซวนอะไรนี่ไม่ใช่ตัวดี!นี่มันกากเดนมนุษย์ในคราบหมอยังมีหน้ามาอวดอ้างความดีความชอบ มันลักพาตัวเด็กมาชัด ๆ ถุย! ปกปิดความผิดมาตลอดชีวิตจนตัวตาย ยังไม่กล้าเผชิญหน้าความจริงสงสารก็แต่ศิษย์น้อย ตกเป็นเหยื่อของชายเห็นแก่ตัว ยิ่งมองไปยังสภาพของศิษย์รักท่านผู้เฒ่ายิ่งสะเทือนใจ ถิงเออร์คงเจ็บปวดทรมานมากที่มารับรู้ว่าโศกนาฏกรรมในชีวิตเกิดจากคนที่เธอรักเคารพที่สุดพ่อบ้านติง
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 35 ความจริงที่ยากเกินจะรับไหว (2)
ฮ่า ฮ่า ฮ่าติงหรูอี้หลุดเสียงหัวเราะสุขใจดังลั่นออกมา ไม่หลงเหลือหรือพยายามรักษาท่วงท่าสง่างาม หญิงกลางคนแทบจะลุกขึ้เต้นรำไปรอบห้อง‘มันไม่ใช่ลูกของหลี่ซีซวน ในที่สุดเธอก็ชนะผู้หญิงในใจคนนั้นแล้ว’หลี่เหม่ยหลินกลับมีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่รู้จะเอ่ยอะไรออกมา สมองมึนตื้อไปหมด เธอถูกแม่บอกเล่ามาเสมอว่าหลี่เหม่ยถิงคือลูกชู้ ลูกของผู้หญิงที่ทำแม่ของเธอเสียใจความจริงแบบนี้ต้องให้เธอรู้สึกยังไงหลี่เหม่ยถิงไม่มีเวลามาสนใจปฏิกิริยาหรือความรู้สึกของใครทั้งนั้น ตาจดจ้องเพียงจดหมายในมือไล่อ่านทีละคำทีละบรรทัดจนพบข้อความต่อจากที่หลี่เหม่ยหลินอ่าน“ใช่แล้วถิงเออร์ ลูกไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของพ่อ แม้พ่ออยากจะให้เป็นสักแค่ไหนก็ตาม พ่อกับแม่ของลูกดำรงความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนนี้ตลอดระยะเวลาที่แม่ของลูกตั้งครรภ์แล้วเธอไปฝากท้องที่โรงพยาบาลนั้นแต่พ่อของลูกไม่เคยปรากฏตัว พ่อที่แอบรักแม่ของลูกเงียบ ๆ ในใจก็ไม่มีความกล้าพอที่จะบอกให้แม่ของลูกลืมผู้ชายคนนั้นเสีย เพราะทุกครั้งที่เธอพูดถึงสามีจะมีประกายตาแห่งความสุขไร้แววเศร้าหมอง เธอยังเชื่อมั่นจนลมหายใจสุดท้ายว่าเขาจะกลับมาหาวันที่ลูกเกิด
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 35 ความจริงที่ยากเกินจะรับไหว (1)
10 วันผ่านไป“ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะคุณนายหลี่ เสียใจด้วยนะคะคุณหนูใหญ่ คุณหนูรอง”แขกที่มาร่วมงานพิธีเคารพศพของหลี่ซีซวนวันสุดท้ายมีมากกว่า 9 วันที่ผ่านมา แขกชายจากตระกูลต่าง ๆ ในเฉิงตูไม่ได้แสดงท่าทีอะไรมากมาย แต่ไม่ใช่อย่างนั้นกับแขกฝ่ายหญิงประโยคเน้นคำเรียกคุณนายหลี่ คือสิ่งที่ตอกย้ำติงหรูอี้ซ้ำ ๆ เป็นสิบเป็นร้อยเป็นพันครั้งเธอเหมือนโดนหลี่เหม่ยถิงถีบออกมายืนท่ามกลางผู้คน ให้คนเหล่านั้นรุมเย้ยหยัน ตบหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากกัดฟันยิ้มสู้พอคล้อยหลังเธอ พวกสาวสังคมเหล่านั้นก็จับกลุ่มนินทาหัวเราะเยาะ เรื่องที่ไม่ได้จดทะเบียนสมรส มือเรียวเหล่านั้นชี้นิ้วมายังเธอด้วยอาการล้อเลียนติงหรูอี้ชำเลืองไปทางลูกเลี้ยงสาวด้วยสายตาอาฆาตปนแววสังหาร หลังจบงานนี้ไม่แน่หรอกนะว่าใครจะจัดการใคร‘อาอี้ อาจารย์ของนังเด็กนั่นไม่มีอำนาจอิทธิพลแน่ใช่ไหม ข่าวลือของเธอมันระงับไม่ได้เพราะมีคนคอยปล่อยข่าวซ้อนตลอดเลยนะ’ยิ่งคิดยิ่งแค้นใจ เธอต้องมาคอยยืนเป็นตัวตลกในงานให้คนหัวเราะตลอด 10 วันเพราะนังเด็กนี่แท้ ๆ‘พี่ช่วยฉันจัดการหน่อย ฉันไม่อยากเก็บมันไว้ให้รกหูรกตาอีกแล้ว’ ในเม
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 34 ผลที่มาก่อนกาล (2)
หลังจากจัดการหลี่เหม่ยหลินให้อยู่เป็นที่เป็นทางแล้ว ความอ่อนแอไร้เรี่ยวแรงก็กลืนกินทั่วร่างหลี่เหม่ยถิง จนเธอต้องเดินโซซัดโซเซไปหาจุดนั่งพัก ทางเดินของบันไดหนีไฟถูกเปิดออกร่างเล็กจ้อยนั่งขดตัวกอดเข่า ก้มหน้าปล่อยน้ำตาไหลอย่างเงียบเชียบ หยางฝูเหว่ยผู้แอบเดินตามหลังมารีบต่อสายหาเจ้านายอย่างเร่งด่วน“นายครับ คุณหนูแย่แล้ว” จากนั้นเขาจึงเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นช่วงบ่ายวันนี้ให้ฉินเฟยหลงฟัง มีเกาอี้เดินขยับมายืนข้างกัน จากนั้นชายหนุ่มก็ก้าววิ่งเหยาะ ๆ ไปแง้มบันไดหนีไฟ ยื่นเพียงมือที่ถือโทรศัพท์เข้าไปด้านใน“หลี่เหม่ยถิง ผมอยู่นี่ เธอไม่ต้องกลัว”เสียงทุ้มอ่อนโยนดังผ่านลำโพงที่เปิดเสียงไว้ ดวงหน้าที่ซุกซบบนเข่าจึงเงยขึ้นไปมองยังที่มาของเสียง มือสั่น ๆ ยื่นไปรับโทรศัพท์มาถือไว้“พี่ พี่ใหญ่ฉิน คุณมาหาฉันหน่อยได้ไหม” เสียงสั่นไร้ความหนักแน่นเรียกหา ตัวคนที่ถูกขอร้องถึงกับใจกระตุก“เธอรอไม่นานหรอก ผมกำลังไป” จบประโยคหนักแน่นนั่น สายก็ถูกตัดทันที หลี่เหม่ยถิงได้แต่กอดมือถือไว้แนบอก ดวงตาเปียกชื้นไม่มีน้ำตาอีกต่อไป“ศิษย์น้อย เรากลับกันก่อนเถอะนี่ก็ดึกแล้ว” เธอน่าจะนั่งอยู่แบบนั้นนาน
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 34 ผลที่มาก่อนกาล (1)
โรงพยาบาลเอกชนฝูต้านับเป็นเรื่องปกติของโรงพยาบาลที่จะมีคนไข้ฉุกเฉินถูกนำตัวมาส่งได้ตลอดเวลา แต่คราวนี้พิเศษกว่าทุกครั้งเพราะคนไข้คือเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้เหล่าผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ระดับสูงต่างได้รับการแจ้งเตือน คนไข้ถูกส่งตัวเข้าห้องผ่าตัดหลังแพทย์เวรตรวจอาการเบื้องต้นศัลยแพทย์หัวใจมือดีที่สุดของโรงพยาบาลถูกตามตัวเร่งด่วน โชคดีที่เขาไม่มีคิวผ่าตัดเวลานี้ ไฟห้องผ่าตัดสีแดงสว่างจ้าแยงตาของหลี่เหม่ยถิงมานับชั่วโมง ดวงตาดอกท้อแดงก่ำจ้องเขม็งไปในทิศทางเดียว ไม่สนใจว่าจะมีใครอื่นเดินวนเวียนอยู่รอบตัวร่างกายบอบบางยืนพิงผนังปูนสีขาว สองแขนกอดอกแน่น รังสีมืดดำเย็นชาพาบรรยากาศยิ่งหนักอึ้งไม่มีใครกล้าขยับเข้าไปใกล้หยางฝูเหว่ยเป็นคนขับรถพาทุกคนในความดูแลของเขามาโรงพยาบาล สายตาคมติดแววกังวลในหน่วยลึกกวาดมองผู้คนพลุกพล่านรอบตัว มีเจ้าหน้าที่ระดับสูงยืนจับกลุ่มกระซิบกระซาบกันทางหนึ่งติงหรูอี้ยืนเหยียดหลังตรงมีหลี่เหม่ยหลินร้องไห้กระซิกซบอกคนเป็นแม่ ท่านผู้เฒ่าติงกับพ่อบ้านติงนั่งอยู่ข้างกันบนเก้าอี้ที่พ่อบ้านฝูจัดหามาให้ พนักงานในโรงพยาบาล พยาบาล ผู้ช่วยหลายคนยืนชะเง้อยืดคอมองด้วย
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 33 ภาพจำที่ไม่เลือนลาง (2)
“หลี่ซีซวนคนสารเลว คุณทำแบบนี้กับฉันและลูกได้ยังไง ต่อไปเราจะกล้าเงยหน้ามองใครได้อีก” พอตั้งสติได้คุณผู้หญิงของบ้านก็ลงมือตบตีประมุขของบ้านพัลวัน ชายผู้ยังรู้สึกผิดก็ยืนนิ่งให้ภรรยาทุบตีฉีฟ่านเข้ามาแยกทั้งสองคนออกแล้วจึงแนะนำให้ขึ้นไปคุยกันต่อบนห้องหนังสือ“ตอนนั้นคุณรับปากแล้วว่าจะไม่มีวันพูดเรื่องนี้กับใคร แค่ที่เราแต่งงานกันแต่คุณไม่ยอมจดทะเบียนยังเป็นการลงโทษฉันไม่พอรึไง ทำไมคุณถึงยังพูดมันออกมา ทำไม“ ติงหรูอี้ที่คุมอารมณ์ไม่อยู่ ถามคำถามเดิมซ้ำ ๆ“ถ้าคุณไม่วางยาผม เรื่องมันจะเกิดขึ้นรึไงกันล่ะ ตอนนั้นผมให้คุณมาเป็นแค่พยาบาลพี่เลี้ยงถิงเออร์เท่านั้นนะ อย่าลืมสิ แล้วที่ผมยอมแต่งเพราะคุณท้อง พี่ชายคุณมาขอร้องให้ช่วยรักษาหน้าของตระกูลติง เราถึงแต่งกันแค่ในนาม ข้อตกลงก็ร่างเป็นสัญญาเก็บไว้ไม่ใช่หรือไง”หลี่ซีซวนยังคงยึดถือข้อตกลงเดิมมาพูดถึง“เวลานานขนาดนี้แล้วคุณไม่คิดเปลี่ยนใจจะสร้างครอบครัวกับฉันบ้างเลยงั้นเหรอ ฉันทั้งดูแลคุณ ดูแลบ้าน ดูแลลูก ๆ ให้คุณ คอยสนับสนุนคุณทุกอย่าง” ติงหรูอี้ถามอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าเขาไม่คิดจะอ่อนลงเลย“ผมบอกคุณแล้วว่า ไม่รักก็คือไม่รัก คุณก็ยังรั้
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 33 ภาพจำที่ไม่เลือนลาง (1)
สวีอวี้เจ๋อมอบตัวแต่…คนที่เขาซัดทอดไปได้เป็นเพียงชายที่ชื่อปู้ข่าย หรือหมีดำฉายาที่คนบนท้องถนนเรียกเขา ชายคนนี้รับงานเป็นนายหน้าจัดการเรื่องสกปรกต่าง ๆ ให้กับใครก็ตามที่พร้อมจ่ายเงินให้ปู้ข่ายถูกจับกลับมากับพรรคพวกอีก 4 คน น่าเสียดายที่เบาะแสสะดุดหยุดลงตรงนี้อีกครั้งหมีดำรับงานไม่เป็นหลักแหล่งแน่ชัด ติดต่อผ่านทางเบอร์โทรที่ส่งต่อกันเฉพาะคนรู้จักหรือลูกค้าเก่าแนะนำมา รับเงินมัดจำครึ่งหนึ่งโดยโอนเข้าบัญชีธนาคารที่เขาระบุหมายเลขไปให้ ส่วนที่เหลือจ่ายหลังจากเขาส่งหลักฐานการทำงานก่อนลงมือขั้นสุดท้ายไปให้ หากลูกค้าเบี้ยวเขาก็จบงานไม่ทำต่อ“นี่คุณตำรวจผมบอกแล่วไง ว่าไม่รู้ ทำไปแค่นึกสนุกอยากฆ่าคนเล่นสุ่มไปเรื่อย คนจงคนจ้างไม่มีหรอก” ปู้ข่ายยังพยายามเล่นลิ้นน้ำเสียงยียวน“ถ้าไม่มีผู้จ้างวานเท่ากับนายอยู่เบื้องหลังทั้งหมด จะรับสารภาพตามนี้หรือเปล่าล่ะ ถ้ารับก็เซ็นเอกสารนี่นายได้ติดคุกหัวโตแน่” มือคล้ำแดดของนายตำรวจรุ่นใหญ่เลื่อนกระดานหนีบเอกสารไปฝั่งตรงข้าม ขณะที่เขากดหยุดเทปบันทึกคำให้การไปด้วย‘ก็แค่ติดคุก ทำอย่างกับเขาไม่เคยติด แค่ข้อหาจ้างวานกับพยายามฆ่า ลองหาพรรคพวกวิ่งเต้นนิดห
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 32 รวบตัวสวีอวี้เจ๋อ (2)
3 วันต่อมา“แชมป์เป็นคนของเฉิงตู ก็ต้องเป็นแชมป์ของเฉิงตูสิ”“แต่แชมป์ไปเรียนที่ซานซี สอบก็ส่งชื่อในนามของซานซี ก็เป็นแชมป์ของซานซีถูกแล้ว”“หลีกทางหน่อย ๆ ขอพบนักเรียนหลี่เหม่ยถิงหน่อยครับ”“เฮ้ย อย่าเบียดเข้ามาสิวะ”“เฉิงตูเดลี่ขอสัมภาษณ์นักเรียนหลี่เหม่ยถิงและครอบครัวหน่อยครับ”ฝูหย่งอันมองภาพความวุ่นวายหน้าประตูรั้วนอกบ้านด้วยสายตาภาคภูมิ ดูสิคุณหนูของบ้านเขาเก่งกาจขนาดไหน แม้แต่ผู้ว่าการสองมณฑลยังมายื้อแย่งผลสอบเกาเข่าอย่างเป็นทางการออกแล้ว!“คุณผู้ชายจะให้จัดการข้างนอกอย่างไรดีครับ มีผู้ว่าการมณฑลมาพร้อมธงประกาศเกียรติยศ นักข่าวมาขอสัมภาษณ์ แล้วก็คนจากมหาวิทยาลัยหลายแห่งมาขอพบคุณหนูใหญ่” พ่อบ้านชรากลับเข้ามายังห้องโถงใหญ่ของบ้าน ตอนนี้เจ้านายทุกคน รวมถึงอาจารย์และคุณผู้ดูแลของคุณหนูก็มากันครบ“ถิงเออร์ลูกเก่งมาก พ่อภูมิใจในตัวลูกมากจริงๆ ลูกจะให้จัดการยังไงวันนี้ปล่อยให้ลูกตัดสินใจได้เลย” หลี่ซีซวนออกปากชมไม่หยุด ท่าทางตื่นเต้นหน้าแดงมีเลือดฝาด รอยยิ้มกว้างไม่เคยหดหายนับตั้งแต่หลี่เหม่ยถิงเช็กผลคะแนนสอบเมื่อเช้าหลี่เหม่ยถิงยิ้มรับคำชมจนตาปิด วันนี้เธอใช้แว่นตากรอบบาง
