เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 5 เทียบจบ (1)
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-23 15:45:03“ประธานนักเรียนหลี่ เข้าพบผู้อำนวยการที่ห้องผู้อำนวยการตึก A ด้วยค่ะ”
เสียงประกาศเรียกตัวมาทางวิทยุกระจายเสียงของโรงเรียน ทำให้หลี่เหม่ยถิงต้องปิดหนังสือที่กำลังนั่งอ่านในห้องสมุดของโรงเรียนลง “สารานุกรมสมุนไพร” เล่มหนาปึกถูกหยิบขึ้นมาเพื่อเดินไปลงชื่อยืมที่ผู้ช่วยบรรณารักษ์ “ประธานหลี่ ยืมเล่มนี้เหรอคะเดี๋ยวฉันเขียนบันทึกรายการให้ค่ะ” นักเรียนผู้ช่วยปีสองรีบยื่นมาออกมารับหนังสือทันทีที่เห็นหน้าคนเดินมา “ขอฝากไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับจากห้องผู้อำนวยการแล้วจะแวะมารับ” “ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา” “ขอบคุณค่ะ” การมีสิทธิมีเสียงมีอำนาจในมือ มันทำให้ได้รับความสะดวกสบายในหลายด้าน ดูเธอเป็นตัวอย่างสิ ตอนเป็นนักเรียนธรรมดากับตอนเป็นประธานนักเรียนผู้คนปฏิบัติตัวต่างกันลิบลับ “ขออนุญาตค่ะผู้อำนวยการ” “อ้าว ประธานหลี่มาแล้วเหรอ ดี ดี นั่งก่อนสิ” หลี่เหม่ยถิงนั่งลงตรงหน้าโต๊ะทำงานของผู้อำนวยการโรงเรียนอย่างคุ้นเคย รอหัวข้อสนทนาจากอาจารย์สูงวัยตรงหน้า ซึ่งไม่รู้ว่าเรียกเธอมาตั้งแต่ยังไม่เปิดเทอมทำไม “อาจารย์ได้รับแจ้งจากทางโรงพยาบาลว่านักเรียนประสบอุบัติเหตุ หายดีแล้วหรือยัง” “หายดีแล้วค่ะ ขอบคุณอาจารย์มาก ๆ เลยค่ะ คงเป็นอาจารย์ใช่ไหมคะที่ไปติดตามเคสตอนหนูถูกรถชนแล้วติดต่อทางบ้านให้” พูดจบก็ลุกขึ้นโค้งคำนับจนตัวขนานกับพื้นเป็นการเคารพให้กับอาจารย์ เธอเกือบลืมไปแล้วว่าลุงหย่งอันเล่าให้ฟังว่าผู้ที่มาสถานที่เกิดเหตุเป็นอาจารย์คนหนึ่งของโรงเรียนทั้งจัดการเรื่องการรักษา ติดต่อครอบครัว ติดตามเคสจากตำรวจจนทางบ้านมารับช่วงต่อ ซึ่งดูเหมือนว่าคุณแม่ที่รักไม่ได้สนใจจะติดตามหาตัวคนร้ายเลยแม้แต่น้อย ‘หวังว่าคงไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับติงหรูอี้หรอกนะ’ ต้องหาทางตามเรื่องต่อเสียแล้ว เฮ้อ…มีแต่เรื่องชวนปวดหัว ในมือเธอมีงานให้ทำเพิ่มขึ้นทุกวัน “ประธานหลี่คิดว่าไง หากจะเป็นประธานนักเรียนต่ออีกปี” “อาจารย์หมายความว่าไงคะ” แค่ก…อะแฮ่ม แฮ่ม “คืออย่างนี้ ปีนี้ไม่มีใครมาสมัครลงตำแหน่งประธานนักเรียนเลยสักคน อาจารย์เห็นว่าประธานหลี่ก็ทำได้ดีมาตลอด 2 ปี อีกทั้งยังมีผู้ช่วยมากมายน่าจะดูแลต่ออีกปีได้” “อาจารย์คะ ปีนี้หนูเรียนมัธยมปลายปี 3 ต้องเตรียมสอบเกาเข่าของตัวเองแล้วยังต้องติวกับเก็งข้อสอบให้เพื่อนอีก ไม่มีเวลาหรอกค่ะ รบกวนอาจารย์หาคนอื่นเถอะค่ะ หนูขอตัวไปอ่านหนังสือก่อนนะคะ” ล้อเล่นกันหรือไง เรื่องของตัวเองก็แทบจะไม่มีเวลาจัดการ นี่ยังจะให้เธอเอาภาระมาเพิ่ม ฝันไปเถอะ! “นักเรียนหลี่ ประธานหลี่ใจเย็นนั่งลงก่อนเถอะ เอ้านี่ดื่มชาเสียหน่อย ถ้าให้นักเรียนหลี่เป็นประธานต่อแล้วเลือกคนมาเทรนเตรียมส่งงานต่อล่ะ” “นั่นมันเพิ่มงาน 2 เท่านะคะอาจารย์ ต้องเป็นประธานแล้วยังต้องเทรนคนใหม่อีก” “อาจารย์ให้ประธานหลี่เลือกคนได้ตามความเหมาะสมเลยล่ะว่าไง” “อาจารย์คะเด็กเตรียมสอบแบบพวกหนู มีเวลานอนให้เต็มอิ่มได้นี่ก็หรูหรามากแล้ว อาจารย์คงไม่อยากให้เรื่องนี้มีผลกระทบกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของหนูใช่ไหมคะ” “เฮ้อ อาจารย์ก็ลำบากใจจริง ๆ ถ้ามีอะไรที่อาจารย์พอช่วยได้ประธานหลี่ลองเสนอมาดูก่อน” “ในเมื่ออาจารย์พูดมาขนาดนี้ หนูคงลำบากใจที่จะปฏิเสธ อาจารย์คะปีนี้หนูอาจจะขออนุญาตลากิจเป็นกรณีพิเศษในบางครั้ง คงต้องให้อาจารย์ช่วยอนุมัติ ส่วนเรื่องชั้นเรียนติวพิเศษเข้ามหาวิทยาลัย หนูขอไม่เข้าได้ไหมคะ รับรองว่าจะไม่ให้ผลการเรียนตกและไม่มีผลกระทบกับการสอบเข้าด้วยค่ะ” พอข้อเสนอที่ขอกล่าวจบ ผู้อำนวยการ ‘จางเฮ่าหยาง’ ก็ได้แต่นั่งเงียบพิจารณา หัวคิ้วสีเทาแซมขาวแทบจะขมวดชนกัน เธอรู้ดีว่าตามที่ขอไปนั้นค่อนข้างเกินไป แต่เอาเข้าจริงอย่าว่าแต่ระดับมัธยมเลย แม้แต่มหาวิทยาลัยดวงจิตเธอก็ผ่านมาหมดแล้ว ขอแค่มีเวลาอ่านหนังสือทบทวนเสียหน่อย เรื่องสอบเข้าไม่ได้ทำเธอกังวลแม้แต่น้อย สิ่งที่เธอขาดคือเวลาที่จะได้เริ่มวางรากฐานงานของตัวเองต่างหาก “หรืออาจารย์จะให้หนูลองสอบเทียบจบดูก็ได้นะคะ หนูการันตีได้ว่าคะแนนอยู่ในระดับท็อปของชั้นปีแน่นอน หนูว่าเอาแบบนี้ดีกว่า จะได้ไม่ลำบากใจกับเหล่าอาจารย์ท่านอื่นด้วย” ถ้าสอบเทียบจบเลยก็เท่ากับว่าเธอจบการศึกษาไปแล้วไม่สามารถอยู่ที่โรงเรียนต่อได้ แต่ถ้าเป็นประธานนักเรียนต่อก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง เท่ากับว่าไม่ต้องเข้าเรียน มีอิสระทำอะไรก็ได้ แถมยังได้อยู่ต่ออีก 1 ปี ดวงตาดอกท้อคู่สวยภายหลังแว่นสายตาส่องประกายระยิบระยับ แต่ใบหน้านิ่งเก็บอาการ แสดงออกเพียงความลำบากใจออกไป “ได้ ประธานหลี่พร้อมจะสอบวันนี้เลยไหม” “ถ้าไม่เป็นการรบกวนอาจารย์ท่านอื่น หนูพร้อมสอบได้ทุกเมื่อค่ะ” ผู้อำนวยการพยักหน้า แล้วยกหูโทรศัพท์ติดต่อเหล่าอาจารย์ที่รวมตัวจัดการเอกสารการเรียนอยู่ในห้องพัก จากนั้นทั้งฉันทั้งผู้อำนวยการต่างก็ออกเดินไปทางอาคารพักอาจารย์ “ประธานนักเรียนหลี่จะสอบจบจริงหรือจ๊ะ ถ้าเตรียมตัวไม่พร้อมอาจจะมีผลต่อเกรดรวมได้นะ” อาจารย์อู๋ชุนหยาอาจารย์ประจำชั้นของหลี่เหม่ยถิงตั้งแต่ม.4 เอ่ยทักให้ลองคิดดูอีกรอบ “ขอบคุณอาจารย์อู๋ค่ะ แต่หนูค่อนข้างมั่นใจ หนูอ่านหนังสือมาตลอดปิดเทอมที่ผ่านมาเลยค่ะ รับรองคาดหวังเกรดดีได้แน่ค่ะ” หลี่เหม่ยถิงตอบอาจารย์ด้วยท่าทางเรียบร้อยว่าง่ายแบบนักเรียนตัวอย่าง แต่คำพูดมั่นใจสร้างความเชื่อมั่นให้ผู้ใหญ่รอบตัว ได้ฟังที่เธอพูดอาจารย์ที่เคยสอนเธอส่วนใหญ่ก็พยักหน้าด้วยท่าทางพึงพอใจ “อาจารย์อู๋คุณกับอาจารย์ตงรบกวนไปช่วยเตรียมสถานที่ที่ห้องประชุมเล็กเป็นสถานที่สอบ อาจารย์ฟ่านกับอาจารย์โจวไปกับผมเปิดเซพเอาข้อสอบ ประธานนักเรียนหลี่นั่งรอที่นี่ก่อน เริ่มสอบในอีก 30 นาที” เวลา 30 นาทีนับว่าไม่นาน ห้องสอบเฉพาะกิจก็เรียบร้อย ข้อสอบก็อยู่ในมือผู้คุมสอบแล้ว หลี่เหม่ยถิงเดินก้าวเข้าไปสอบ ขณะที่ทำข้อสอบข่าวที่ประธานนักเรียนหลี่ขอสอบเทียบจบการศึกษากระจายไปทั่วทั้งโรงเรียน นักเรียนต่างปิดประตูหอพักเงียบเชียบรอฟังข่าว ส่วนมากอยากให้ประธานเรียนจบด้วยเหตุเดียวกัน ‘นางมารเรียนจบ พวกเราจะเป็นไท ไม่ต้องอยู่อย่างอกสั่นขวัญหายแล้ว’ สมุดปกดำมีแต่คนอยากทำลาย แต่ไม่มีใครรู้ว่าประธานยังมีก๊อบปี้ไว้อีกกี่ฉบับ ถ้ากำจัดได้ไม่หมดในคราวเดียวหรือหลุดไปอยู่ในมือคนอื่น ผลลัพธ์เลวร้ายแค่ไหนจะตามมาไม่มีใครกล้าคิด ผ่านไป 4 ชั่วโมง ครืด เสียงเปิดประตูห้องประชุมเล็ก คนใจกล้ามาแอบมองใจกระตุกวูบ เงยหน้ามาเจอแต่แว่นตาปิดครึ่งหน้าที่จ้องมองทางพวกตนอยู่ ‘อยากให้ฉันเรียนจบกันนักใช่ไหม ดีใจรอกันได้เลย’ ยิ่งคิดภาพตอนที่ทุกคนยินดีไปกับการที่เธอเรียนจบก่อนกำหนดยิ่งทำให้สุขใจ หลี่เหม่ยถิงสยายยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวสะอาด “ทำไมเห็นยิ้มประธานหลี่แล้วฉันขนลุก” “ประธานคงไม่คิดทำอะไรสุดโต่งทิ้งทวนใช่ไหม“ เสียงขลาดเขลาทะลุกลางวงสนทนาขึ้นมา พาเอาทุกคนเงียบกริบด้วยความสยดสยอง “เพ้ย ๆ ๆ ๆ ถุย ตบปากเดี๋ยวนี้อย่าพูดอะไรเป็นลาง” ประโยคเดียวทำเอาวงแตก รีบร้อนกลับไปฟังข่าวที่หอพักกันแทบไม่ทัน “ประธานนักเรียนหลี่ ทำได้หรือเปล่า” อาจารย์อู๋ซุนหยารีบเดินมาถามด้วยหน้าตาเป็นกังวลกว่าคนสอบเทียบ “ฉันเชื่อว่าไม่ทำให้เหล่าอาจารย์ที่สอนสั่งฉันมาผิดหวังแน่นอนค่ะ” “เอาล่ะ ใช้เวลาในการตรวจข้อสอบไม่เกิน 30 นาทีน่าจะรู้ผล เดี๋ยวจะมีการติดประกาศผลคะแนนที่บอร์ดประกาศของโรงเรียน ประธานหลี่ นักเรียนกลับไปพักก่อนได้เลย” “อาจารย์คะ หนูขออยู่รอดูผลที่นี่ได้ไหมคะ มีเรื่องจะขอความกรุณาผู้อำนวยการกับอาจารย์ทุกท่านเล็กน้อยน่ะค่ะ” ประโยคต่อมาของหลี่เหม่ยถิงเบาเสียงลงจนไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาจากห้องพักอาจารย์ 30 นาทีต่อมา อาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิชาการเดินถือเอกสารมุ่งหน้าไปยังบอร์ดประกาศข่าวของโรงเรียน มีนักเรียนยืนเฝ้ารอกันหนาแน่น ‘มีคนตั้งตารอให้ประธานนักเรียนจบก่อนกำหนดไม่น้อยเลย’ ขณะที่ทุกสายตาจดจ้องเอกสารในมือของอาจารย์ท่านนั้น กลับมีเสียงประกาศจากวิทยุของโรงเรียนขัดขึ้นเสียก่อน “แจ้งให้ทราบโดยทั่วกัน นักเรียนหลี่เหม่ยถิง รหัสxxxx สอบเทียบจบการศึกษาผ่านระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย คะแนนและกระดาษคำตอบสามารถดูได้ที่บอร์ดของโรงเรียน ยินดีกับนักเรียนหลี่เหม่ยถิงด้วย” เฮ เย้ กรี๊ดดดดด!! เสียงโห่ร้องยินดีตามหลังเสียงประกาศดังระงมรอบแคมปัสโดยเฉพาะลานกิจกรรมกลาง จู่ ๆ ก็มีเหล่านักเรียนออกมารวมตัวกัน “ยินดีกับประธานหลี่ด้วยที่จบการศึกษา” “ยินดีกับประธานหลี่ด้วยที่จบการศึกษา” “ยินดีกับประธานหลี่ด้วยที่จบการศึกษา” มีเสียงตะโกนแสดงความยินดี สำเนียงมีแววยิ้มล้อเลียนกลางฝูงชน คนอื่นจึงทำตามตะโกนกันลั่นลานไปหมด “ขอบคุณเพื่อนนักเรียนและรุ่นน้องที่น่ารักของฉันที่มาร่วมกันแสดงความยินดี เนื่องในโอกาสที่ฉัน…หลี่เหม่ยถิงสอบเทียบจบการศึกษาสำเร็จ” เสียงหลี่เหม่ยถิงดังลอดออกมาจากลำโพงวิทยุ ทำให้ทั้งลานเงียบสงัดรอฟังสิ่งที่คาดว่าจะเป็นคำกล่าวลาและสุนทรพจน์สุดท้ายของเธอ “แต่ฉันมีความยินดีที่จะแจ้งให้ทราบข่าวสำคัญอีกข่าวหนึ่ง เพื่อนนักเรียนจะได้ยินดีกับฉันในครั้งเดียว” “ฉัน…หลี่เหม่ยถิง จะเข้ารับตำแหน่งประธานสภานักเรียนอันทรงเกียรติอีก 1 สมัย ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป” “ฉะนั้นฝากตัวด้วยอีกครั้งนะทุกคน“บทที่เกี่ยวข้อง
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 5 เทียบจบ (2)
พูดจบก็เอื้อมมือปิดปุ่มกระจายเสียง สวมฮู้ดคลุมหัวแล้วเดินมุ่งหน้าออกไปทางประตูหน้าของโรงเรียน ไม่สนใจเสียงร่ำไห้ โหยหวน ก่นด่าตามหลัง“เริ่มจากตรงไหนก่อนดีนะ อุบัติเหตุผ่านมา 3 เดือน เกรงว่าร่องรอยให้ตามต่อน่าจะยากเต็มที”3 เดือนที่แล้ว หลี่เหม่ยถิงประสบอุบัติเหตุรถชนขณะกำลังนั่งรถแท็กซี่เพื่อไปยังสนามบินไท่หยวน เหตุเกิดบนถนนใกล้กับทะเลสาบจินหยวนคนขับรถแท็กซี่บาดเจ็บพอประมาณ ขาหัก กระดูกแขนร้าว ส่วนตัวเธอที่นั่งอยู่เบาะหลังบาดเจ็บไม่ได้สตินอนโคม่าเกือบเดือน คนขับรถมาชนพวกเธอมอบตัวในที่เกิดเหตุ สาเหตุคือรถมีปัญหาเบรคแตกควบคุมรถไม่ได้ ตอนนี้เขาติดคุกอยู่ในเรือนจำรับโทษนาน 5 ปี คดีถึงชั้นศาล ตัดสินอย่างรวดเร็ว และปิดคดีอย่างง่ายดาย “ชีวิตของเธอมันราคาถูกเสียจริง ทุกสิ่งถูกติงหรูอี้จัดการให้ผ่านไปง่าย ๆ” แค่นเสียงพูดใส่ตัวเอง จดบัญชีที่ต้องชำระความไว้ในเซลล์สมองตอนนี้เธอเป็นเพียงผู้เยาว์มือเธอไม่สามารถยื่นยาวไปได้ไกล ไร้เส้นสายไร้อำนาจ แต่จะให้ปล่อยผ่านเธอกลับไม่ยินยอม“หลี่เหม่ยถิง เธอมันเก่งได้แค่ในรั้วโรงเรียนเล็ก ๆ โลกความเป็นจริงนี้ เธอทำสิ่งใดได้บ้าง ตอนนี้เงินและทรัพย์สิน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 6 ตามคดีอุบัติเหตุ (1)
“ฉันสามารถเรียกคุณว่าอะไรได้”หลี่เหม่ยถิงเดินมาถึงก็หันไปถามชายแปลกหน้า“ฮ่า ฮ่า ขออภัยครับคุณหนู ผมชื่อหวางอู๋ซวน”“ลุงคือหวางอู๋ซวนจริงเหรอ!!?!”เสี่ยวโกวพูดแทรกอย่างตื่นตกใจ หลังจากได้รู้ชื่อของชายคนนั้น เขาพิจารณาหวางอู๋ซวนอย่างละเอียด คนบนท้องถนนของไท่หยวนไม่มีใครไม่รู้จัก “หมาล่าเนื้อหวางอู๋ซวน”แต่ไม่คิดว่าเทพลมไร้หลักแหล่งหาตัวจับยากจะดูเป็นชายหน้าตาท่าทางธรรมดาแบบนี้“หมาล่าเนื้อ” เป็นฉายาน่าเกรงขามที่เป้าหมายของหวางอู๋ซวนเรียกขาน เขาตามดมกลิ่นไปทั่่วแม้แต่กลิ่นผายลมเขายังไม่ปล่อยผ่าน กัดไม่ปล่อยจนกว่าจะขุดคุ้ยเรื่องราวของคนที่เขาติดตามออกมาทุกซอกทุกมุม และจะตามล่าไปจนสุดหล้าฟ้าเขียวจนกว่าจะจับได้“ตัวจริงน่ะสิ หวางอู๋ซวนในไท่หยวนนี่มีใครกล้าแอบอ้างชื่อบ้างไอ้น้อง”หวางอู๋ซวนคาดหวังสายตาชื่นชมจากเด็กชายก็ให้ผิดหวัง เพราะเขาได้สายตาคลางแคลงแกมดูถูกมาแทน แถมยังพ่นลมขึ้นจมูกใส่เสียอีก‘เด็กเวร ถ้าคุณหนูไม่อยู่น่าจับมาสั่งสอน’“พี่สาวหลี่ ถ้าอย่างนั้นคงไม่ได้เรื่องแล้วล่ะ ลืมที่ผมพูดไปเสียเถอะ เขาโดนเราจับได้ง่ายขนาดนี้ เรื่องเล่านั่นคงพูดกันเกินจริง“หลี่เหม่ยถิงเป็น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 6 ตามคดีอุบัติเหตุ (2)
10 นาทีต่อมาแกร๊ก“เหม่ยถิงงงงงง ช่วยด้วย!”แค่เปิดประตูเข้ามาในห้องพัก เฉินซินหยานที่คงคอยท่าอยู่นานแล้วรีบพุ่งเข้าหา หลี่เหม่ยถิงเบี่ยงตัวหลบออกด้านข้าง ตัวของเพื่อนสาวจึงพุ่งเข้าชนกับประตูดังโครม“เหม่ยถิงอ่ะ ทำไมทำกับเพื่อนรักแบบนี้ เพื่อเป็นการไถ่โทษมาช่วยทำการบ้านเลยนะ”เฉินซินหยานร้องทุกข์แต่เอาดีเข้าตัว พ่วงด้วยแบล็กเมลกันเสร็จสรรพ“ไม่ได้อาจารย์อู๋จำลายมือพวกเราได้ อาจารย์คาดโทษเธอไว้นะลืมแล้วเหรอ หรืออยากไปช่วยล้างห้องน้ำตึกพักอาจารย์”“แต่มันไม่เข้าใจนี่” เฉินซินหยานยังพยายามขอความเห็นใจ“เฉินซินหยาน!!!”“อะไรเล่า ทำไมต้องเสียงดังด้วย”“เธอไม่ได้โง่เธอแค่ขี้เกียจ ฉันบอกไว้ก่อนนะฉันเลือกมหาวิทยาลัยปักกิ่ง อีก 10 เดือนจะสอบเกาเข่าเธอจะทำตัวขี้เกียจเหมือนเดิม หรือจะทุ่มเทกับการเรียนแล้วไปปักกิ่งด้วยกัน เธอเลือกเอาเอง”ในภาพฝันที่ไปเยือนอีกมิติ เฉินซินหยานยังคงทำตัวเอ้อระเหยจนจบการศึกษา สุดท้ายสอบเกาเข่าได้ผลลัพธ์ไม่ดี ครอบครัวจึงส่งไปเรียนเมืองนอก แล้วก็ไม่ได้กลับมาจีนอีกเลย ทั้งยังมีจุดจบที่ไม่สวยนักเช่นเดียวกันกับเธอ“ถึงฉันจะไม่ได้โง่ แต่ฉันไม่ชอบพวกวิชาคำนวณเล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 7 ปูทางสู่ซานตง (1)
เวลา 14.10 น. วันต่อมาป้อมยามหน้าโรงเรียน“สวัสดีค่ะลุงเหมา หนูมารับของค่ะ”“อ้า…ประธานนักเรียนมาพอดีเลย เข้ามารอก่อนครับ เดี๋ยวลุงหยิบให้”ไม่นานลุงเหมาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอยภัยกะบ่ายก็ส่งซองเอกสารให้ 2 ซอง‘หืม?’ หลังขอบคุณหลี่เหม่ยถิงรับซองเอกสารมาดู มีลายมือหนักแน่นทรงพลังบนซองปิดผนึกเขียนชื่อของเธอไว้‘พี่ชายคนนั้นทำอย่างที่พูดจริงเสียด้วย’ เธอลองกะความหนาของเอกสารอย่างน้อยน่าจะมี 10 แผ่นขึ้นไป ควรจะขอบคุณเขาเสียหน่อย‘ขอบคุณสำหรับประวัติค่ะ จะตั้งใจอ่านอย่างดี :)’ติ๊ด ติ๊ด‘ไม่เป็นไรครับ ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถาม‘พรืด! คิกคิก‘ประวัติส่วนตัวนะคะ ไม่ใช่รายงานที่ไม่เข้าใจตรงไหนแล้วจะให้ถามน่ะ’หลี่เหม่ยถิงเดินกลับเข้าแคมปัสไปก็ส่งข้อความโต้ตอบกับคนไกลไปด้วย ไม่สนเลยว่าจะมีข่าวลืออะไรบ้างจากท่าทางแปลกประหลาดที่นักเรียนไม่เคยเห็นจากประธานผู้เคร่งขรึม“นักเรียนเหอจูอิ๋ง เข้าพบประธานนักเรียนที่ห้องประธานสภานักเรียนด่วนค่ะ“เสียงประกาศเรียกชื่อเข้าพบประธานนักเรียน ผู้โชคร้ายรายแรกของปีการศึกษาปรากฏตัวขึ้นมาก่อนหน้าจะเปิดภาคการศึกษาแค่ 3 วันจริงแล้วการลงโทษจากสภานักเรียน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 7 ปู่ทางสู่ซานตง (2)
12.00 น. วันต่อมา ติ๊ด ติ๊ดเสียงเตือนข้อความเข้าทำเอาหลี่เหม่ยถิงตะครุบโทรศัพท์อย่างเสียอาการนิ่งสงบ‘มีเบาะแสเพิ่ม มีแนวโน้มว่าจะไม่ใช่อุบัติเหตุ’หลี่เหม่ยถิงถอนใจกับตัวเองด้วยความผิดหวัง ไม่ใช่ข้อความจากพี่ใหญ่ฉิน แต่อย่างน้อยข้อความนี้ก็เรียกสีหน้าตื่นตัวจากความเฉื่อยชาเรื่องงานของสภานักเรียนได้“ประธานรอข้อความสำคัญเหรอคะ” จ้าวลี่จูผู้กำลังรายงานข้อเรียกร้องการจัดสรรงบชมรมเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ ไม่บ่อยนักที่ประธานจะออกท่าทางลุกลน“อือ” พยักหน้าแบบผ่าน ๆ ขณะกำลังเท้าคาง ในสมองก็เริ่มนึกถึงความเป็นไปได้ต่าง ๆ ของอุบัติเหตุ เบาะแสเพิ่งเริ่มปรากฏ ยังยืนยันไม่ได้ว่ามีคนจงใจจัดฉาก เธอควรใจเย็นรอหวางอู๋ซวนมีข้อมูลมากกว่านี้เฮ้อ!“การได้แต่นั่งรอเพราะทำอะไรไม่ได้นี่มันอึดอัดใจจริงเชียว” บ่นเสร็จก็ลุกขึ้นจากหลังโต๊ะทำงาน ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ดหลี่เหม่ยถิงที่ทำเป็นลืมโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ หันตัวกลับไปคว้ามันขึ้นมาแล้วก้มหน้าเช็กข้อความ‘เพ้ย! ใครมันเล่นตลกกับฉันหรือไง ส่งข้อความที่ไม่ได้รอมาแทรกอะไรกันนัก!’ หลี่เหม่ยถิงที่เริ่มหงุดหงิด ยกมือทำท่าจะปาโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ“ประธานอย่าปาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ บทนำ ท่องฝันนานนับ 10 ปี ก็แค่ตื่นหนึ่ง
ปี 1997ณ โรงพยาบาลเอกชน ฝูต้า“อย่ามาเรียกฉันว่าแม่!! แกไม่ใช่ลูกของฉัน!!”“แกมันก็แค่มารหัวขน ลูกชู้ที่พ่อแกอุ้มกลับมาให้ฉันเลี้ยงดู”“จุ๊ ๆ คุณแม่ดูสิคะ สารรูปนังเหม่ยถิงดูไม่ได้เลย นี่คงใกล้จะตายเต็มทีทางแพทย์เจ้าของไข้ถึงโทรไปตามให้เรามาดูใจมันนะคะ” “ดูสิเสื้อผ้าหน้าผมสารรูปผีไม่ใช่คนไม่เชิงนี่ก็ผลงานชิ้นเอกของฉันทั้งนั้น”ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่าถ้อยคำเสียดแทง เสียงหัวเราะเย้ยหยันสะใจดังก้องสะท้อนไปมาภายในจิตใต้สำนึกที่หลับไหลของผู้ป่วยอาการโคม่า มีหยาดน้ำสีใสก่อตัวที่หางตา ร่างผอมบางขาวซีดที่นอนแน่นิ่งมากว่า 1 เดือนเกร็งกระตุก“คนไข้วิกฤติ เตียง 1 มีการตอบสนอง โทรตามอาจารย์เย่เร็วเข้า!!!”เสียงพูดรัวเร็วเป็นจังหวะทะลุผ่านโสตประสาทของร่างขาวบอบบางที่กำลังอยู่ในสภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่น สติและความรับรู้ภายนอกยังไม่กลับมาสมบูรณ์ เพียงรู้สึกได้ลาง ๆ เหมือนเปลือกตาถูกแยกออก มีแสงสว่างจ้าส่องตรงเข้านัยน์ตาดอกท้อจนต้องพยายามกะพริบกั้นแสง ไม่นานสติสัมปชัญญะก็ดับวูบลงอีกครั้ง3 วันผ่านไป“รุ่นพี่คะ คนไข้ห้องพิเศษ 3 ไม่มีคนทางบ้านมาเฝ้าไข้เลยเหรอคะ?““จุ๊ ๆ อย่าเอ็ดไปนะอาจือ นั่นคุณหนูหล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 1 พลังพิเศษเพิ่มพูน
1 เดือนต่อมา ณ โรงพยาบาลเอกชน ฝูต้า “คุณหนูใหญ่ ไม่ลองทบทวนเรื่องกลับไปพักที่บ้านสักอาทิตย์อีกรอบหรือครับ” คำเรียกขานพาให้มือที่กำลังสาละวนเปิดดูข้อความในโทรศัพท์มือถือชะงักไปชั่ววินาที “ลุงหย่งอันคะ อีก 2 อาทิตย์ก็ถึงวันเปิดเทอมแล้ว หนูยังไม่ได้ทำรายงานกับการบ้านเลยค่ะ ไปพักที่โรงเรียนน่าจะทำงานได้สะดวกกว่า” ฝูหย่งอัน มองคุณหนูน้อยที่ตนกับภรรยาช่วยกันดูแลมาตั้งแต่ยังเป็นทารกตัวแดงด้วยสายตาอึดอัดและสงสารเห็นใจ คนในบ้านหลี่มีใครไม่รู้บ้างว่าคุณหนูใหญ่รักครอบครัวขนาดไหน ปิดเทอมแต่ละครั้งก็ตั้งตารอที่จะได้กลับบ้าน ครืด! ประตูทางด้านหลังเปิดออก เสียงทรงพลังของหญิงวัยกลางคนดังมาก่อนเจ้าตัว “ตาแก่ ยืนนิ่งอยู่ทำไมไม่ช่วยคุณหนูเก็บของฮ๊า หลบไปไม่ต้องแล้วเดี๋ยวฉันทำเอง” ร่างท้วมกระฉับกระเฉงของหงหนิวอี หันไปขึงตาใส่พ่อบ้านตระกูลหลี่สามีของตนอย่างไม่พอใจ “คุณหนูเหม่ยถิง เดี๋ยวป้าเก็บให้เองค่ะ ไปไป นั่งพักก่อน ลุกขึ้นมาทำไมคะเนี่ย วันนี้ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วก็จริง แต่ร่างกายยังผ่ายผอมขนาดนี้เดี๋ยวเกิดเป็นลมขึ้นมาจะทำยังไงคะ” เสียงอ่อนโยนแตกต่างกับเสียงคำรามก่อนหน้าเป็นคนละคน ไล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 2 ความบังเอิญตัวเป็น ๆ (1)
“คุณหนูใหญ่ครับถึงสนามบินแล้ว” เสียงลุงหย่งอันเรียกหลังจากลงไปเปิดประตูรถให้ หลี่เหม่ยถิงที่กำลังเช็กข้อความในโทรศัพท์ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาล ก้มดูนาฬิกาข้อมือ คำนวณระยะเวลาเช็กอินคิดว่าจะเดินไปซื้อชาร้อนดื่มสักแก้ว“ลุงหย่งอันกับอาฉีกลับกันได้เลยนะคะ” “เรียบร้อยแล้วครับคุณหนูใหญ่” เสียงเข้มตอบมาจากทางด้านหลังของพ่อบ้านของตระกูล ร่างสูงอุดมไปด้วยมัดกล้ามที่แทบจะปริออกมาจากชุดสูทสากลสีดำเดินมายืนข้างลุงหย่งอันฉีฟ่านเป็นบอดี้การ์ดของคุณพ่อมานานหลายปี ชายร่างใหญ่หน้าเหลี่ยม คิ้วและปากหนา ตาคมปีกจมูกบานออก หูด้านขวามีรอยแหว่งจากรอยแผลสมัยที่ยังคงอยู่ในกองทัพ โดยรวมภาพลักษณ์ดูดุดันแตกต่างชัดเจนกับคนเป็นพ่อบ้านชนิดคนละขั้วลุงหย่งอันผอมเพรียว ยืนเหยียดหลังตรงในชุดสูท 5 ชิ้นดูน่าอึดอัดท่ามกลางอากาศอบอ้าวในช่วงฤดูร้อน แก้มตอบเข้าทำให้โหนกแก้มดูสูง หางตาตกแต่มีประกายฉลาดเฉลียว สองคนนี้คนหนึ่งดูเป็นคนใช้เรี่ยวแรงในการทำงาน อีกคนดูทรงภูมิท่วงท่าคล้ายบัณฑิตไม่มีแม้แรงจะมัดไก่ทำให้คิดถึงรูปร่างอวบท้วมใบหน้ากลมมน หน้าผากกว้างแต่เรียวปากบางของป้าหนิวอี หากจับทั้งสามยืนรวมกันคงเกิดเป็นทัศนียภา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
บทล่าสุด
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 7 ปู่ทางสู่ซานตง (2)
12.00 น. วันต่อมา ติ๊ด ติ๊ดเสียงเตือนข้อความเข้าทำเอาหลี่เหม่ยถิงตะครุบโทรศัพท์อย่างเสียอาการนิ่งสงบ‘มีเบาะแสเพิ่ม มีแนวโน้มว่าจะไม่ใช่อุบัติเหตุ’หลี่เหม่ยถิงถอนใจกับตัวเองด้วยความผิดหวัง ไม่ใช่ข้อความจากพี่ใหญ่ฉิน แต่อย่างน้อยข้อความนี้ก็เรียกสีหน้าตื่นตัวจากความเฉื่อยชาเรื่องงานของสภานักเรียนได้“ประธานรอข้อความสำคัญเหรอคะ” จ้าวลี่จูผู้กำลังรายงานข้อเรียกร้องการจัดสรรงบชมรมเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ ไม่บ่อยนักที่ประธานจะออกท่าทางลุกลน“อือ” พยักหน้าแบบผ่าน ๆ ขณะกำลังเท้าคาง ในสมองก็เริ่มนึกถึงความเป็นไปได้ต่าง ๆ ของอุบัติเหตุ เบาะแสเพิ่งเริ่มปรากฏ ยังยืนยันไม่ได้ว่ามีคนจงใจจัดฉาก เธอควรใจเย็นรอหวางอู๋ซวนมีข้อมูลมากกว่านี้เฮ้อ!“การได้แต่นั่งรอเพราะทำอะไรไม่ได้นี่มันอึดอัดใจจริงเชียว” บ่นเสร็จก็ลุกขึ้นจากหลังโต๊ะทำงาน ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ดหลี่เหม่ยถิงที่ทำเป็นลืมโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ หันตัวกลับไปคว้ามันขึ้นมาแล้วก้มหน้าเช็กข้อความ‘เพ้ย! ใครมันเล่นตลกกับฉันหรือไง ส่งข้อความที่ไม่ได้รอมาแทรกอะไรกันนัก!’ หลี่เหม่ยถิงที่เริ่มหงุดหงิด ยกมือทำท่าจะปาโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ“ประธานอย่าปาน
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 7 ปูทางสู่ซานตง (1)
เวลา 14.10 น. วันต่อมาป้อมยามหน้าโรงเรียน“สวัสดีค่ะลุงเหมา หนูมารับของค่ะ”“อ้า…ประธานนักเรียนมาพอดีเลย เข้ามารอก่อนครับ เดี๋ยวลุงหยิบให้”ไม่นานลุงเหมาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอยภัยกะบ่ายก็ส่งซองเอกสารให้ 2 ซอง‘หืม?’ หลังขอบคุณหลี่เหม่ยถิงรับซองเอกสารมาดู มีลายมือหนักแน่นทรงพลังบนซองปิดผนึกเขียนชื่อของเธอไว้‘พี่ชายคนนั้นทำอย่างที่พูดจริงเสียด้วย’ เธอลองกะความหนาของเอกสารอย่างน้อยน่าจะมี 10 แผ่นขึ้นไป ควรจะขอบคุณเขาเสียหน่อย‘ขอบคุณสำหรับประวัติค่ะ จะตั้งใจอ่านอย่างดี :)’ติ๊ด ติ๊ด‘ไม่เป็นไรครับ ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถาม‘พรืด! คิกคิก‘ประวัติส่วนตัวนะคะ ไม่ใช่รายงานที่ไม่เข้าใจตรงไหนแล้วจะให้ถามน่ะ’หลี่เหม่ยถิงเดินกลับเข้าแคมปัสไปก็ส่งข้อความโต้ตอบกับคนไกลไปด้วย ไม่สนเลยว่าจะมีข่าวลืออะไรบ้างจากท่าทางแปลกประหลาดที่นักเรียนไม่เคยเห็นจากประธานผู้เคร่งขรึม“นักเรียนเหอจูอิ๋ง เข้าพบประธานนักเรียนที่ห้องประธานสภานักเรียนด่วนค่ะ“เสียงประกาศเรียกชื่อเข้าพบประธานนักเรียน ผู้โชคร้ายรายแรกของปีการศึกษาปรากฏตัวขึ้นมาก่อนหน้าจะเปิดภาคการศึกษาแค่ 3 วันจริงแล้วการลงโทษจากสภานักเรียน
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 6 ตามคดีอุบัติเหตุ (2)
10 นาทีต่อมาแกร๊ก“เหม่ยถิงงงงงง ช่วยด้วย!”แค่เปิดประตูเข้ามาในห้องพัก เฉินซินหยานที่คงคอยท่าอยู่นานแล้วรีบพุ่งเข้าหา หลี่เหม่ยถิงเบี่ยงตัวหลบออกด้านข้าง ตัวของเพื่อนสาวจึงพุ่งเข้าชนกับประตูดังโครม“เหม่ยถิงอ่ะ ทำไมทำกับเพื่อนรักแบบนี้ เพื่อเป็นการไถ่โทษมาช่วยทำการบ้านเลยนะ”เฉินซินหยานร้องทุกข์แต่เอาดีเข้าตัว พ่วงด้วยแบล็กเมลกันเสร็จสรรพ“ไม่ได้อาจารย์อู๋จำลายมือพวกเราได้ อาจารย์คาดโทษเธอไว้นะลืมแล้วเหรอ หรืออยากไปช่วยล้างห้องน้ำตึกพักอาจารย์”“แต่มันไม่เข้าใจนี่” เฉินซินหยานยังพยายามขอความเห็นใจ“เฉินซินหยาน!!!”“อะไรเล่า ทำไมต้องเสียงดังด้วย”“เธอไม่ได้โง่เธอแค่ขี้เกียจ ฉันบอกไว้ก่อนนะฉันเลือกมหาวิทยาลัยปักกิ่ง อีก 10 เดือนจะสอบเกาเข่าเธอจะทำตัวขี้เกียจเหมือนเดิม หรือจะทุ่มเทกับการเรียนแล้วไปปักกิ่งด้วยกัน เธอเลือกเอาเอง”ในภาพฝันที่ไปเยือนอีกมิติ เฉินซินหยานยังคงทำตัวเอ้อระเหยจนจบการศึกษา สุดท้ายสอบเกาเข่าได้ผลลัพธ์ไม่ดี ครอบครัวจึงส่งไปเรียนเมืองนอก แล้วก็ไม่ได้กลับมาจีนอีกเลย ทั้งยังมีจุดจบที่ไม่สวยนักเช่นเดียวกันกับเธอ“ถึงฉันจะไม่ได้โง่ แต่ฉันไม่ชอบพวกวิชาคำนวณเล
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 6 ตามคดีอุบัติเหตุ (1)
“ฉันสามารถเรียกคุณว่าอะไรได้”หลี่เหม่ยถิงเดินมาถึงก็หันไปถามชายแปลกหน้า“ฮ่า ฮ่า ขออภัยครับคุณหนู ผมชื่อหวางอู๋ซวน”“ลุงคือหวางอู๋ซวนจริงเหรอ!!?!”เสี่ยวโกวพูดแทรกอย่างตื่นตกใจ หลังจากได้รู้ชื่อของชายคนนั้น เขาพิจารณาหวางอู๋ซวนอย่างละเอียด คนบนท้องถนนของไท่หยวนไม่มีใครไม่รู้จัก “หมาล่าเนื้อหวางอู๋ซวน”แต่ไม่คิดว่าเทพลมไร้หลักแหล่งหาตัวจับยากจะดูเป็นชายหน้าตาท่าทางธรรมดาแบบนี้“หมาล่าเนื้อ” เป็นฉายาน่าเกรงขามที่เป้าหมายของหวางอู๋ซวนเรียกขาน เขาตามดมกลิ่นไปทั่่วแม้แต่กลิ่นผายลมเขายังไม่ปล่อยผ่าน กัดไม่ปล่อยจนกว่าจะขุดคุ้ยเรื่องราวของคนที่เขาติดตามออกมาทุกซอกทุกมุม และจะตามล่าไปจนสุดหล้าฟ้าเขียวจนกว่าจะจับได้“ตัวจริงน่ะสิ หวางอู๋ซวนในไท่หยวนนี่มีใครกล้าแอบอ้างชื่อบ้างไอ้น้อง”หวางอู๋ซวนคาดหวังสายตาชื่นชมจากเด็กชายก็ให้ผิดหวัง เพราะเขาได้สายตาคลางแคลงแกมดูถูกมาแทน แถมยังพ่นลมขึ้นจมูกใส่เสียอีก‘เด็กเวร ถ้าคุณหนูไม่อยู่น่าจับมาสั่งสอน’“พี่สาวหลี่ ถ้าอย่างนั้นคงไม่ได้เรื่องแล้วล่ะ ลืมที่ผมพูดไปเสียเถอะ เขาโดนเราจับได้ง่ายขนาดนี้ เรื่องเล่านั่นคงพูดกันเกินจริง“หลี่เหม่ยถิงเป็น
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 5 เทียบจบ (2)
พูดจบก็เอื้อมมือปิดปุ่มกระจายเสียง สวมฮู้ดคลุมหัวแล้วเดินมุ่งหน้าออกไปทางประตูหน้าของโรงเรียน ไม่สนใจเสียงร่ำไห้ โหยหวน ก่นด่าตามหลัง“เริ่มจากตรงไหนก่อนดีนะ อุบัติเหตุผ่านมา 3 เดือน เกรงว่าร่องรอยให้ตามต่อน่าจะยากเต็มที”3 เดือนที่แล้ว หลี่เหม่ยถิงประสบอุบัติเหตุรถชนขณะกำลังนั่งรถแท็กซี่เพื่อไปยังสนามบินไท่หยวน เหตุเกิดบนถนนใกล้กับทะเลสาบจินหยวนคนขับรถแท็กซี่บาดเจ็บพอประมาณ ขาหัก กระดูกแขนร้าว ส่วนตัวเธอที่นั่งอยู่เบาะหลังบาดเจ็บไม่ได้สตินอนโคม่าเกือบเดือน คนขับรถมาชนพวกเธอมอบตัวในที่เกิดเหตุ สาเหตุคือรถมีปัญหาเบรคแตกควบคุมรถไม่ได้ ตอนนี้เขาติดคุกอยู่ในเรือนจำรับโทษนาน 5 ปี คดีถึงชั้นศาล ตัดสินอย่างรวดเร็ว และปิดคดีอย่างง่ายดาย “ชีวิตของเธอมันราคาถูกเสียจริง ทุกสิ่งถูกติงหรูอี้จัดการให้ผ่านไปง่าย ๆ” แค่นเสียงพูดใส่ตัวเอง จดบัญชีที่ต้องชำระความไว้ในเซลล์สมองตอนนี้เธอเป็นเพียงผู้เยาว์มือเธอไม่สามารถยื่นยาวไปได้ไกล ไร้เส้นสายไร้อำนาจ แต่จะให้ปล่อยผ่านเธอกลับไม่ยินยอม“หลี่เหม่ยถิง เธอมันเก่งได้แค่ในรั้วโรงเรียนเล็ก ๆ โลกความเป็นจริงนี้ เธอทำสิ่งใดได้บ้าง ตอนนี้เงินและทรัพย์สิน
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 5 เทียบจบ (1)
“ประธานนักเรียนหลี่ เข้าพบผู้อำนวยการที่ห้องผู้อำนวยการตึก A ด้วยค่ะ”เสียงประกาศเรียกตัวมาทางวิทยุกระจายเสียงของโรงเรียน ทำให้หลี่เหม่ยถิงต้องปิดหนังสือที่กำลังนั่งอ่านในห้องสมุดของโรงเรียนลง “สารานุกรมสมุนไพร” เล่มหนาปึกถูกหยิบขึ้นมาเพื่อเดินไปลงชื่อยืมที่ผู้ช่วยบรรณารักษ์“ประธานหลี่ ยืมเล่มนี้เหรอคะเดี๋ยวฉันเขียนบันทึกรายการให้ค่ะ” นักเรียนผู้ช่วยปีสองรีบยื่นมาออกมารับหนังสือทันทีที่เห็นหน้าคนเดินมา“ขอฝากไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับจากห้องผู้อำนวยการแล้วจะแวะมารับ”“ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา”“ขอบคุณค่ะ”การมีสิทธิมีเสียงมีอำนาจในมือ มันทำให้ได้รับความสะดวกสบายในหลายด้าน ดูเธอเป็นตัวอย่างสิ ตอนเป็นนักเรียนธรรมดากับตอนเป็นประธานนักเรียนผู้คนปฏิบัติตัวต่างกันลิบลับ“ขออนุญาตค่ะผู้อำนวยการ”“อ้าว ประธานหลี่มาแล้วเหรอ ดี ดี นั่งก่อนสิ”หลี่เหม่ยถิงนั่งลงตรงหน้าโต๊ะทำงานของผู้อำนวยการโรงเรียนอย่างคุ้นเคย รอหัวข้อสนทนาจากอาจารย์สูงวัยตรงหน้า ซึ่งไม่รู้ว่าเรียกเธอมาตั้งแต่ยังไม่เปิดเทอมทำไม“อาจารย์ได้รับแจ้งจากทางโรงพยาบาลว่านักเรียนประสบอุบัติเหตุ หายดีแล้วหรือยัง”“หายดีแล้วค่ะ ขอบคุณอา
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 4 ข้อแลกเปลี่ยน (2)
เซี่ยงไฮ้ ตึกเทียนอวิ๋น ชั้น 88ก๊อก ก๊อก“ท่านประธานเป็นยังไงบ้างเหล่าลั่ว” เสียงของโจวหมิงเจี่ยถามบุคคลที่นั่งอยู่โซนรับแขกของเพนต์เฮาส์ลั่วเว่ยฉี หมอหนุ่มจากหยวนเซี่ยงฉางเซ็ง โรงพยาบาลเอกชนที่ร่วมลงทุนกับรัฐบาล ใบหน้าขาวซีดตาดำคล้ำ นิ้วที่คีบบุหรี่เตรียมส่งเข้าปากชะงักเหลือบสายตามองคนถาม“ทำแผลเสร็จ ให้เลือดให้น้ำเกลือ ฉีดยาเรียบร้อยบาดแผลไม่ถูกจุดสำคัญ สักพักใหญ่คงฟื้น”โจวหมิงเจี่ยกดคางลงเป็นเชิงรับรู้ ยื่นมือไปรับบุหรี่ที่เหล่าลั่วยื่นส่งให้มาจุดสูบอย่างเคย เพนต์เฮาส์ของท่านประธานไม่เคยหวงห้ามลูกน้องให้สูบบุหรี่ได้ เพราะตัวท่านประธานนับได้ว่าสูบจัดมากคนหนึ่ง เพียงแต่จำกัดให้สูบเฉพาะในห้องนี้และห้องทำงานเท่านั้น“แล้วเรื่องตรวจร่างกาย?” “ถ้าท่านประธานไม่เปลี่ยนใจ เดี๋ยวฉันแจ้งทางเซี่ยเซ็งให้เตรียมสถานที่ให้ทำ Full Body เช็กอัปเป็นการส่วนตัว รับรองเก็บเงียบไม่มีใครกล้าปากมาก”“นายจะกลับก่อนหรือรอท่านประธานตื่น นอนห้องพักแขกชั้นล่างก็ได้ สภาพนายไม่น่าจะไหว” โจวหมิงเจี่ยแนะนำหมอหนุ่มรุ่นน้อง ดูจากหน้าตาถ้าให้ขับรถกลับเองคงได้ยินข่าวร้ายแน่“ยังมีหน้ามาพูดนะเหล่าโจว ก็ใครล
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 4 ข้อแลกเปลี่ยน (1)
ทางฝั่งชายปริศนา หลังจากเด็กสาวที่ช่วยเขาไว้เดินจากไป เขาสังหรณ์ใจว่านี่จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกันอย่างแน่นอนติ๊ด ติ๊ดนิ้วยาวเรียวมีความสากระคายกดปุ่มบนมือถืออีกเครื่องที่ปิดเครื่องไว้ป้องกันแบตหมดตอนเกิดเรื่อง แต่ตอนนี้ซิมที่ใส่เป็นอันที่สาวน้อยให้มา“เจ้านายครับ”“ประธานครับ” หลังส่งข้อความไปไม่ถึง 15 นาที คนของเขาก็มาถึง ชายหนุ่มเดินออกมาจากที่ซ่อนพยักหน้าให้ผู้ช่วยแและเลขาส่วนตัวทำตัวตามสบาย สองคนนี้แทบจะลงไปคุกเข่าสำนึกผิดที่ตามหาตัวเขาได้ล่าช้าจนเขาต้องติดต่อไปด้วยตนเอง“กลับกันคืนนี้เลย ทางนี้รอให้โครงการที่เซี่ยงไฮ้เรียบร้อยค่อยกลับมาจัดการ”“ท่านประธาน! แต่บาดแผล…” “หมิงเจี่ย ทำตามที่ฉันสั่ง”“ครับ”เสียงเย็นชาไร้อารมณ์เอ่ยสั้น แต่ความหมายในตัวคือห้ามขัดขืน มีแต่ต้องทำตามเท่านั้น คำสั่งเจ้านายถือเป็นคำขาดโจวหมิงเจี่ย ค้อมตัวเตรียมเดินจากไปสั่งการทีมบอดี้การ์ดที่รออยู่นอกรั้วโรงเรียน ท่านประธานบาดเจ็บจนใบหน้าขาวซีดแทบจะไม่มีสีเลือด แต่ดวงตาขาวกลับแดงก่ำจากการฝืนร่างกาย ดีไม่ดีระหว่างเดินทางกลับอาจจะมีไข้ เขาได้แต่ทอดถอนใจกับการปล่อยประละเลยไม่ดูแลตัวเองขอ
วัตถุโบราณตระกูลหลี่ ตอนที่ 3 กู่เฟิงหลี่ (2)
พรึ่บ!หลี่เหม่ยถิงยกมือเป็นสัญญาณเงียบเสียง ในโรงเรียนนี้ยังมีใครกล้าไม่เชื่อฟังบ้าง? คำตอบคือไม่มี สถานที่นี้เป็นเหมือนแหล่งพักพิงระบายความกดดันจากที่บ้าน เธอเปรียบเสมือนจักรพรรดินีในโลกของเด็กวัยรุ่น“ไหนดูสิ เหอจูอิ๋ง เหอจูอิ๋ง ห้อง 304 เกิดที่ซานตง พ่อแม่ อืม…ข้ามไปก่อน อันนี้น่าสนใจเป็นตกขาวเพราะล้างทำความสะอาดน้องสาวไม่ดี” หนังสือในมือลดต่ำ เหลือบตามองทางเบื้องล่าง จุปากส่ายหน้าไปมา“กรี๊ดดดดด อ๊ายยยย อย่าไปฟังมันนะ มันโกหก อีบ้าแกอย่ามาใส่ร้ายฉัน” เหอจูอิ๋งตกใจจนแทบจะฉี่ราด แม้แต่เรื่องแบบนี้มันรู้ได้ยังไง เธอไม่ได้เป็นตกขาวเพราะว่าทำความสะอาดไม่ดีแต่เธอเป็นเพราะเกิดจากสาเหตุอื่นต่างหากปึก!“เซี่ยวเฉ่า ” เสียงเอ่ยพร้อมแสยะยิ้ม บ่งบอกให้รู้ว่าไม่ใช่ว่าหลี่เหม่ยถิงไม่รู้สาเหตุแต่แค่ยังไม่ได้พูดออกมาเหอจูอิ๋ง แข้งขาอ่อนแรงไถลลงไปนั่งแหมะกับพื้นหมดมาดดอกไม้งามประจำโรงเรียน เด็กสาวรีบกระถดตัวยื่นมือไปข้างหน้า“ประธานหลี่ พี่ใหญ่หลี่ ไม่ใช่สิ ย่าหลี่!!!… ต่อไปฉันไม่กล้าอีกแล้ว ท่านผู้ยิ่งใหญ่ปล่อยฉันไปสักครั้งเถอะนะ”โฮฮฮฮเหอจู่อิ๋งตกใจจนไม่เหลือสติจริง ๆ แล้ว ใช่สาเหตุ
