บทที่ 51 เห่อหลาน

บทที่ 51 เห่อหลาน

หลายวันต่อมา

"เอาอะไรครับผม…นมแม่เนสกับของเล่นของพ่อป้อง" ปกป้องหยอกล้อโซมีซึ่งเธอกำลังมองหน้าเขาตาแป๋ว การกระทำของเขาเรียกทั้งรอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากเพื่อนได้เป็นอย่างดี

"โซมียังมองไม่เห็นเลย เล่นเหมือนลูกกูอายุได้ขวบหนึ่งแล้ว"

"ไม่เห็นก็ได้ยิน เด็กวัยนี้ประสาทสัมผัสกำลังรับรู้ ไม่เห็นเหรอตอนที่กูพูดโซมีเงียบและนิ่งมาก"

"เออวะ เอาไปเลี้ยงเองเลยไหมเดี๋ยวกูผลิตใหม่" กาเนสตีแขนแฟนหนุ่มเบา ๆ "ล้อเล่นจ้ะเมียจ๋า" เขาหันมายิ้มให้เธอแล้วเดินไปนั่งเล่นกับปกป้อง

"มาแล้ว ๆ ผลไม้สด ๆ หวาน ๆ มาแล้วจ้าเพื่อนรัก" ปรินถือจานผลไม้สำหรับคุณแม่มือใหม่มาวางไว้ตรงหน้ากาเนส ขุนเขาเองก็ถือขวดน้ำต้มสุกเดินตามหลังปรินมาเหมือนกัน

"อันนี้น้ำต้มสุก"

"จริง ๆ เลย..บอกแล้วว่าไม่ให้ทำอะไรไง" กาเนสรู้สึกเกรงใจเพื่อนมาก ๆ ทั้งที่เธอบอกพวกเขาแล้วว่าไม่ให้ทำอะไรมาให้แต่ก็เปล่าประโยชน์เพราะทุกคนห้ามไม่ได้เลย ธันวายิ้มมุมปากแล้วแทรกตัวนั่งลงข้างปกป้อง ส่วนบดินทร์นั่งลงบนโซฟาแล้วถ่ายรูปโซมีส่งไปให้แป้งปั้นดู

"ขอจับหน่อยสิ จับได้ไหม" ธันวายิ้มบาง ๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมองโอโซนที่กำลังมองหน้าลูกน้อยอยู่ด้วยคว