บทที่ 60 มีเจ้าของบรรยากาศภายในรถถูกปกคลุมด้วยความเงียบ โอโซนนั่งเงียบตั้งแต่ออกมาจากห้างสรรพสินค้าและไม่มองหน้ากาเนส เธอเข้าใจแหละว่าเขาคงโกรธและโมโหอธิป"เราต้องคุยกัน" กาเนสเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบภายในรถแต่กลับไม่ได้รับความสนใจจากโอโซนเลยแม้แต่นิด "จะเงียบต่ออีกนานไหม""เงียบ เพราะยังไม่พร้อมจะคุยกับใคร" เขาบอกเธอเสียงเรียบแล้วหันไปมองทางอื่น กาเนสพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่พยายามเป็นน้ำที่เย็นเฉียบเพราะไม่อยากทะเลาะกันกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องแบบนี้"ฉันเข้าใจแกนะว่ายังโกรธแค้นพี่อัคอยู่ แต่แกลืมไปหรือเปล่าว่าเราสองคนน่ะเป็นอะไรกัน แล้วโซมีคือลูกเรานะ รู้ว่าหึงหวงแต่แกจะเล่นเงียบไม่พูดไม่จาแบบนี้มันน่าอึดอัดเข้าใจไหม""…""เด็กน้อย!" กาเนสเหลือบตามองเพราะรู้สึกหงุดหงิดที่โอโซนเงียบใส่แบบนี้ "ไม่พูดก็อย่ามาพูดด้วยนะ" เมื่อถึงบ้านแล้วเธอก็อุ้มโซมีลงจากรถขณะที่โอโซนเดินตามหลังมาติด ๆ เขาเปิดประตูให้กาเนสแล้วแทรกตัวเข้ามาในห้องนอน "ยังไง" เธอถามเพราะอึดอัดใจ"ก็ไม่ยังไง แต่อารมณ์เสียนิดหน่อย""แล้วมาเงียบใส่กันเนี่ยนะ มันใช่เรื่องไหม""ก็ตอนนั้นมันหงุดหงิดอยู่ ไม่อยากพูดอะไรออกไป
บทที่ 61 ปลุกวิญญาณเสือหิว"อยากเป็นหมาของอีเนสว่างั้น?" ขุนเขาถามพร้อมเพื่อนแล้วหันไปปริ้นงานออกมาให้โอโซนดู"ก็อยากเป็นหมาของเมียนะ ให้เมียใส่ปอกคอ""เมื่อก่อนเป็นเสือ เดี๋ยวนี้เป็นหมาแล้ว" ขุนเขาถอนหายใจอย่างระอากับรอยยิ้มภูมิใจของเพื่อน "โอเคยัง แก้ตรงไหนไหม" เขาถามโอโซนอีก"โอเคแล้ว สวยเลย""สักตรงไหน""อกซ้าย""ใส่ยาชาไหม" ขุนเขามองหน้าเพื่อนแล้วส่ายหน้าไปมาเบา ๆ"คนอย่างกูอะมีศักดิ์ศรีพอเว้ย"แปะ!ฝ่ามือหนาของขุนเขาตีลงหน้าปากกว้างของโอโซน"ศักดิ์ศรีพ่อมึงสิ มาสักไม่ได้ไปกระทืบคนเหมือนเมื่อก่อน ตกลงจะใส่ไหม""ใส่ครับ""ก็แค่นี้!""ทำไมท่านเกรี้ยวกราดแบบนี้" ขุนเขาพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ ระบายความหงุดหงิด"เสียเวลากูทำมาหากินฉิบหาย ยังจะมากวนส้นตีนอีก""กูน้อยใจนะ" โอโซนเบะปากเหมือนจะร้องไห้ "ไม่ง้อกูจริงเหรอ""ไม่!""หายงอนละงั้น ไม่ง้อก็หายเองก็ได้" โอโซนลอยหน้าลอยตาใส่ขุนเขา"กูหนักใจแทนอีเนสที่ได้มึงเป็นผัว""กูไม่ดีตรงไหน""ก็หลายอย่าง พูดถึงเรื่องดีก็มี เหี้ยก็เยอะเหมือนกัน""อ่า..พูดแบบนี้แสดงว่ามึงเป็นเพื่อนรักกู""ก็เป็นมาตลอด และกูก็จะเป็นเพื่อนที่ตีปากมึงด้วยถ้าไม่หยุดพู
บทที่ 62 สัมผัสที่คุ้นเคยกาเนสแสยะยิ้มมุมปากอย่างได้ใจกับคำพูดชวนขนลุกของแฟนหนุ่ม เธอลูบไล้เรียวหน้าคมคายด้วยความหลงใหลก่อนจะกระซิบบอกโอโซนเสียงพร่าเมื่อตอนที่เขาผละใบหน้าออกมาจากตรงนั้น"ถ้ากระหายจริง ๆ …งั้นก็ทำให้หายกระหายได้ไหม" เธอยิ้มยั่วยวนเขาแล้วขยับตัวลงจากเคาน์เตอร์ ฝ่ามือเรียวบางลูบไล้รอยสักที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์เบา ๆ "ห้ามลบนะรู้ไหม ถ้าลบหรือเอารูปอื่นมาสักทับฉันจะฆ่าแก""ยัยจิ้งจอก..ร้ายกาจไม่เคยเปลี่ยนจริง ๆ" โอโซนประคองมือเธอขึ้นมาจูบเบา ๆ แล้วเลื่อนใบหน้าเข้าไปหอมแก้มกาเนสอย่างหนักจนเธอหลุดขำกับการกระทำเขา "คิดถึงอะ ไม่ได้มีเวลาอยู่ด้วยตั้งนาน ใจจะขาดแล้ว..ไม่รู้ว่าลูกชายมันจะยังใช้งานคล่องอยู่ไหม""ปากดี แกอย่ามาเนียนหน่อยเลย รู้นะว่าบางวันแกลักหลับฉันอะ""แล้ว..""ชอบ..ฮึฮึ""ยัยจิ้งจอก..""พูดมาก เดี๋ยวลูกตื่นก่อนไม่ได้กินแล้วอย่ามาโวยวายนะ""นั่นสิ" มุมปากหนายกยิ้มร้ายกาจแล้วผลักกาเนสจนหลังเธอแนบชิดกับผนังห้องน้ำเย็นเฉียบ แล้วค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าเข้าไปจูบหนัก ๆ ในขณะที่มือหนาลูบไล้เนินเนื้อสามเหลี่ยมเธอเบา ๆ แล้วจัดแจงท่วงท่าให้เธอหันหน้าเข้าหาผนัง เรียวขาสวยอีกข้าง
บทที่ 63 ครอบครัวสามเดือนต่อมากาเนสอุ้มโซมีเดินเข้ามาในบ้านหลังใหม่ที่เธอกับโอโซนเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่นาน บ้านหลังนี้เป็นน้ำพักน้ำแรงของทั้งสองคนที่หาเงินมาซื้อและตกแต่งเองหมดไปหลายล้านบ้านโซมียิ้มหวานให้ผู้เป็นพ่อแล้วขืนตัวเข้าไปหา"แอ๊ะ~" เด็กน้อยยิ้มหวานที่ตัวเองอยู่ในอ้อมกอดพ่อแล้ว ตอนนี้โซมีค่อนข้างติดพ่อเพราะพ่อจะพาออกไปเที่ยวบ่อย ๆ และยังตามใจลูกบ่อยอีก"ห้ามพากันไปเล่นน้ำนะรู้ไหม คราวก่อนแอบไปเล่นน้ำกันสองคน ดีไม่เป็นไข้" กาเนสห้ามปรามแฟนหนุ่มแล้วหันมาบีบแก้มลูกน้อยที่กำลังทำหน้าอ้อนให้พ่ออยู่ โซมีขยิบตาให้พ่อก่อนที่จะตวัดแขนกอดคอโอโซนไว้แนบแน่น"มาม~" เธอทำเสียงอ้อแอ้แล้วขืนตัวให้พ่อพาไปที่สวนหลังบ้านเพราะที่ตรงนั้นจะมีสนามเด็กเล่นและมีชิงช้าที่โซมีชอบให้พาไปนั่ง เธอยิ้มแป้นโชว์ฟันกระทบสองซี่ที่กำลังขึ้น เมื่อพ่อพานั่งลงแล้วก็ดีดดิ้นไปใหญ่ด้วยความตื่นเต้น"ชอบไหมลูก" โอโซนถามโซมีเสียงหวานแล้วไกลชิงช้าเบา ๆ โซมีกรีดร้องเสียงดังด้วยความชอบใจแล้วซบหน้าลงกับอกพ่อ มือน้อย ๆ กำเสื้อพ่อไว้แน่นก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นมาสบตาแล้วเอาลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองเบา ๆ "อย่าเล่นน้ำลายลูก"
บทที่ 64 เอ็นดูวันต่อมา"วันนี้พ่อขอไปดื่มกับเพื่อนอีกนะแม่จ๋า" โอโซนเดินเข้ามาคลอเคลียไหล่กาเนสเป็นการออดอ้อน ในขณะที่แฟนสาวกำลังให้นมลูกน้อยอยู่"ได้ค่ะ แต่ห้ามกลับดึกนะคะ""โอเคครับ" เขาหอมแก้มกาเนสฟอดใหญ่แล้ว ก่อนจะแต่งตัวไปหาเพื่อนรักที่นัดกันดื่มอีกครั้งที่บ้านบดินทร์หลายชั่วโมงต่อมา"กูต้องกลับบ้านแล้วนะ กาเนสกับโซมีรออยู่ที่บ้าน" เขาพูดเสียงยืดยานพลางส่ายหน้าไปมาเบา ๆเสียงปรบมือดังมาแต่ไกลหลังจากที่ได้ยินคำพูดของโอโซน บดินทร์หันมาถลึงตาใส่เพื่อน ๆ แล้วหันกลับมาพยักหน้าให้โอโซน"กลับดี ๆ เอาไว้วันหลังกูพาแป้งปั้นไปหาที่บ้าน บ่นอยากเล่นกับหลานทุกวันเลย""พี่โชน.." ไม่ทันขาดคำแป้งปั้นก็วิ่งเข้ามาหาโอโซนแล้วสวมกอดเขาหลวม ๆ "น้องโซมีไม่มาด้วยเหรอ คิดถึงหลานมาก ๆ เลยค่ะ""โซมีนอนแล้วพี่เลยไม่อยากกวนลูกน่ะ" โอโซนยิ้มให้แป้งปั้นก่อนที่บดินทร์จะดึงแฟนสาวกลับมายืนข้างตัวเองอย่างหวงแหน "แหม..กับเพื่อนก็หวงเหรอวะ""ก็หวงธรรมดา กลับไปหาโซมีได้แล้ว และไม่จำเป็นอะไรก็ไม่ต้องมาสุมหัวดื่มนักหรอก เดี๋ยวอีเนสมันงอแงอีก""เออ งั้นกูกลับก่อนนะเพราะเดี๋ยวต้องแวะซื้อก๋วยเตี๋ยวไปฝากเมียอีก""โอเค"
บทที่ 65 หวง(นม)แม่โซมีมองหน้าแม่แล้วหันมาทำตาแป๋วออดอ้อนพ่อราวกับว่าเธอกำลังขอร้องพ่อห้ามแม่ไม่ให้ไปถ่ายแบบอย่างไรอย่างนั้นแหละ"โป๊มากไหม" โอโซนถามอีกครั้ง""ไม่รู้ค่ะ เดี๋ยวต้องไปดูก่อน""โป๊แน่ ๆ" โอโซนทำหน้าไม่พอใจแล้วอุ้มโซมีออกมาจากห้องรับประทานอาหาร เด็กน้อยทำหน้าหงอยซบหน้าลงกับคอพ่อ "ไม่ต้องงอแงนะลูก เดี๋ยวพ่อจะพาหนูไปกำกับแม่ที่สตูดิโอเอง""แอ๊ะ~" โซมีทำเสียงอ้อแอ้ตอบกลับพ่อแล้วหันไปมองแม่ที่นั่งกินข้าวอยู่คนเดียวหนึ่งชั่วโมงต่อมาพรึบ! พรึบ! พรึบ!ชุดชั้นในถูกโยนลงบนเก้าอี้โดยโอโซน ในขณะที่โซมีกับกาเนสมองเขาอยู่ จนกระทั่งโอโซนหยุดแล้วชี้ไปที่ชุดชั้นในที่คล้าย ๆ ทูพีท"ชุดนี้""ชะ..ชุดนี้เหรอคะ" ทีมงานผู้ดูแลกาเนสถามเสียงสั่นพร้อมกับเก็บชุดที่กองอยู่บนเก้าอี้มาอุ้มไว้ โซมียิ้มหวานแล้วขืนตัวไปหาพ่อคล้ายว่าเธอพอใจแล้วที่พ่อเลือกชุดนั้นให้แม่ใส่"ถูกไหมลูก พ่อทำถูกไหม" โอโซนเอ่ยถามลูกสาวอย่างยิ้ม ๆ ขณะที่กาเนสเกรงใจทีมงานมาก ๆ เพราะก่อนหน้านี้โอโซนก็บอกจะจ้างเธออยู่บ้านเองและไม่ให้เธอมาถ่ายแบบโป๊เปลือยแบบนี้"โชน…เกรงใจพี่เขานะ""งั้นไม่ต้องถ่าย กลับบ้านกัน ดีไหมลูก" เขาถามโซ
บทที่ 66 เสือสิ้นลายหลายเดือนต่อมา"สองพ่อลูก ลุกไปอาบน้ำได้แล้วอย่าให้แม่ต้องพูดหลายครั้ง" กาเนสยืนเท้าสะเอวอยู่ปลายเตียง เธอเดินเข้ามาบอกสองพ่อลูกที่นอนเล่นอยู่บนเตียงเป็นครั้งที่สามแล้วแต่ทั้งสองก็ยังเฉยและยังไม่สนใจคำพูดเธออีก โซมีแอบมองหน้าแม่แล้วรีบหันไปเล่นกับพ่อ เธอทำเหมือนแม่ไม่ได้ยืนอยู่ปลายเตียงเพราะอยากจะเล่นอยู่"มามมิ" โซมีเรียกผู้เป็นแม่เสียงยืดยานคลายว่าตัวเองเพิ่งจะตื่น"ไม่ต้องมาเจ้าเล่ห์กับแม่เลย ทั้งพ่อทั้งลูก ถ้าไม่ตื่นวันนี้แม่ไม่พาไปหาพี่ขนมนะ""อื้อ~" เด็กน้อยงัวเงียลุกขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินชื่อขนม"ทีแบบนี้ลุกเร็วเชียว" กาเนสอ้าแขนออกอุ้มโซมีลงจากเตียงนอน โอโซนเองก็งัวเงียลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง "พ่อก็รีบไปอาบน้ำเลยนะ" โอโซนพยักหน้าให้กาเนสเบา ๆ แล้วก้าวลงจากเตียง เขาเดินเข้ามาหอมแก้มแฟนสาวเบา ๆ เฉกเช่นทุกวันแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ"มาม~" โซมีทำหน้างัวเงียใส่แม่แล้วอ้าแขนกอดคอผู้เป็นแม่ไว้ "มิ~" เด็กน้อยอ้าปากกัดคอเสื้อแม่เบา ๆ เป็นการเรียกร้องความสนใจ"อะไรคะ หนูจะเอาอะไร""มาม~""หม่ำ ๆ อะไรแต่เช้าลูก หนูเพิ่งตื่นนอนนะคะ" กาเนสทำเสียงดุลูกสาวอย่างไม่
บทที่ 67 แต่งงานกันนะโอโซนยื่นมือไปลูบแก้มกาเนสเบา ๆ แล้วกระซิบบอกเธอข้างใบหู"ไปเที่ยวกันไหม ไหน ๆ พรุ่งนี้ก็หยุดงานกันทั้งคู่แล้ว ให้เวลาลูก พาลูกไปเที่ยวกันนะ""ก็ดีค่ะ ไปเที่ยวพักผ่อนกันดีกว่า ใครจะไปเที่ยวยกมือขึ้นค่ะ" โซมีชูมือขึ้นทั้งสองข้างอย่างรู้งาน เธอระเบิดเสียงหัวเราะอย่างชอบใจแล้วอ้าแขนออกกว้างเพื่อให้แม่อุ้มขึ้นไปแนบอก"มิ~ มาม~""วันนี้หนูชั่งน้ำหนักได้แปดกิโลแล้วค่ะอ้วนน้อยของแม่""มาม~" โซมีคลี่ยิ้มหวานให้แม่อย่างออดอ้อนแล้วก้มลงไปหอมเนินอกแม่เบา ๆ เป็นการอ้อนเพื่อให้แม่เปิดเต้าให้ตัวเองกินนม"เมื่อไหร่หนูจะออกเต้าเนี่ยลูก""เอาน่า เดี๋ยวให้เงินไปเสริมใหม่" โอโซนยิ้มให้คนรักก่อนที่ทั้งสามคนจะกลับไปที่บ้านเพื่อเก็บเสื้อผ้าเตรียมตัวไปเที่ยวในวันหยุดพักผ่อน"อ้วนลูก หนูไม่ต้องอยากช่วยแม่ก็ได้ค่ะ" กาเนสยิ้มเอ็นดูที่โซมีนั่งดึงทึ่งเสื้อผ้าแล้วโยนไปข้างหลังตัวซึ่งกาเนสนั่งพับผ้าอยู่ โอโซนที่เพิ่งเดินเข้ามาหลุดขำพรืดใหญ่ที่เห็นลูกพังกองเสื้อผ้า"หนูลูก ไม่แกล้งแม่สิเดี๋ยวเราไม่ได้ไปเที่ยวง่ายรู้ไหม""ปะ~" โซมีค่อย ๆ คลานไปหาพ่อ โอโซนอุ้มลูกขึ้นมาแนบอกแล้ว "มิ~""บายแม่ก่อน