บทที่ 52 ออดอ้อน

บทที่ 52 ออดอ้อน

หลายชั่วโมงต่อมา

โอโซนนั่งพับผ้าอ้อมลูกสาวอยู่บนพื้นห้องตรงปลายเตียงนอนภายในห้องนอนขนาดใหญ่ เขาลืมไปแล้วว่าตัวเองก็มีห้องนอนที่คอนโดเหมือนกันแต่พอมีลูกแล้วมาอยู่บ้านแฟนก็ทำเอาลืมไปเสียสนิทว่าชีวิตก่อนจะมีลูกสาวตัวน้อยตัวเองรักสนุกแค่ไหน แต่พอได้เห็นได้พูดคุยกับลูกเขาก็รู้สึกอยากทำอะไรให้มันดีขึ้น

"นั่งพับผ้าจำเป็นต้องต้องคิ้วผูกโบด้วยเหรอ"

"คิดอะไรเพลินไปหน่อย"

"คิดอะไรเหรอ" กาเนสหันไปมองลูกสาวที่นอนหลับไปแล้วก่อนจะก้าวลงจากเตียงแล้วเดินมาหาโอโซน เธอนั่งลงบนหน้าตักเขาก่อนที่จะตวัดแขนขึ้นมาโอบกอดคอหนาไว้ "อึดอัดเหรอ" เธอถามอย่างยิ้ม ๆ

"เปล่า..ไม่ได้อึดอัดอะไรเลย" โอโซนละมือจากกองผ้าอ้อมแล้วกอดกาเนสไว้ เขาหอมแก้มเธอหนัก ๆ "กลัวว่าฉันจะเหงาที่ไม่ได้ออกไปดื่มเหรอ"

"ก็กลัวว่าโชนจะเก็บกด กลัวว่าจะรู้สึกไม่เป็นอิสระที่ต้องอยู่บ้านเลี้ยงลูกแบบนี้ อีกอย่างก็ไม่ได้พักผ่อนเต็มที่ด้วย" กาเนสเอาหน้าผากแนบกับหน้าผากโอโซน "ถ้าโชนอึดอัดก็บอกได้นะ ไม่ได้จะห้ามไปเที่ยวหรือห้ามไปดื่มกับเพื่อน"

"คิดมากไปไหมเนี่ย ไม่ได้คิดแบบนั้นเลย รู้ไหมว่าตั้งแต่ที่รู้ว่าเธอท้องฉันก็คิดวนไปมาอยู่หลายรอ