บทที่ 56 อ้อนสองเดือนต่อมา"แอ๊ะ~" เสียงอ้อแอ้ดังออกมาจากเปลไฟฟ้าที่กำลังไกวไปมาเบา ๆ ขณะที่โอโซนกำลังเทน้ำนมที่เอาออกมาละลายไว้ใส่ขวดนม"รอแป๊บหนึ่งลูกนมใกล้พร้อมเสิร์ฟแล้วครับ.." โอโซนวิ่งมาด้วยความรวดเร็วพร้อมดันจุกนมใส่ปากลูกสาวผู้หิวโหย โซมีคลี่ยิ้มพร้อมทำตาหวานใส่ผู้เป็นพ่อ "ใจเย็น ๆ คนสวยบ้านเราเปิดฟาร์มนมลูกไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้กิน" เขายิ้มและเย้าหยอกลูกสาวตัวน้อย"ใครหม่ำ ๆ นมรอบสองคะ" กาเนสที่เพิ่งกลับจากทำงานรีบเดินเข้ามาหอมแก้มแฟนหนุ่มและก้มลงไปหอมพุงน้อย ๆ ลูกสาว"โซมีแค่หิวค่ะแม่ บอกแม่ไปแบบนี้สิลูก" โอโซนเลิกคิ้วให้โซมีที่กำลังยกแข้งยกขาขึ้นมาขณะเดียวกันมืออีกข้างก็จับขวดนมกินเองด้วย "คนสวยเก่งจังเลยค่ะ" โอโซนเอ่ยชมลูกสาวด้วยรอยยิ้มภูมิใจก่อนที่เขาจะช้อนตัวลูกน้อยออกมาจากเปลแล้วพาโซมีลงไปนอนเล่นในคอกกั้นเด็กที่ป๊ะป๋าบดินทร์ซื้อมาประกอบให้"อื้อ~ มาม…" โซมีทำเสียงดังพลางอ้าปาก เธอพ่นน้ำนมออกมาเล่นจนหน้าตัวเองเปียกไปหมด"นั่นไง พ่อว่าแล้วว่าหนูต้องเล่นน้ำนม" ด้วยความไวเขาจึงหยิบผ้าอ้อมมาเช็ดปากให้ลูกสาวและค่อย ๆ เช็ดหน้าเธอด้วย "ถ้าอิ่มแล้วพ่อขอนะ" เขายิ้มให้ลูกและจะเอา
บทที่ 57 แกล้งหลังจากกินข้าวเสร็จโอโซนกับกาเนสก็พาลูกสาวตัวน้อยกลับบ้าน โซมีงอแงร้องไห้ไม่หยุดแม้ว่าโอโซนป้อนนมเธอแล้วก็ตาม"เป็นอะไรลูก ไม่สบายเหรอ" ผู้เป็นพ่อรู้สึกเป็นกังวลใจอย่างมากที่เห็นลูกงอแง หัวใจเขากระตุกวูบเมื่อโซมีร้องออกมาอีกครั้ง เธอกรีดร้องราวกับเจ็บปวด กาเนสที่เห็นท่าไม่ดีก็หน้าเสีย"พาลูกไปหาหมอดีไหมโชน เนสกลัวลูกเป็นอันตราย""ดี ไปหาหมอกันเถอะ" โอโซนเองก็คิดแบบเดียวกับกาเนส พวกเขาไม่รอช้าที่จะพาโซมีไปหาหมอ และโอโซนก็โทรหาเพื่อนด้วยเพราะพวกเขายังไม่ได้กลับบ้าน อยู่ดื่มต่อที่บ้านบดินทร์ พอรู้ว่าหลานสาวร้องไห้เหมือนไม่สบายก็รีบไปหาโอโซนที่โรงพยาบาลทันที"น้องโซมีเป็นอะไรเหรอคะพี่โชนพี่เนส" แป้งปั้นรีบวิ่งเข้ามาถามกาเนสกับโอโซนที่รออยู่ด้านนอก หมอและพยาบาลพาโซมีไปตรวจ"ไม่รู้เหมือนกัน พี่ไม่รู้ว่าโซมีเป็นอะไร เธอร้องไห้ออกมาไม่หยุดและ..พี่กลัว" น้ำเสียงและท่าทางโอโซนเหมือนคนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว"ไม่เป็นไรหรอกมึง โซมีอยู่กับหมอแล้ว" บดินทร์กอดคอโอโซนไว้และหันมาตบบ่ากาเนสเบา ๆ ปกป้องกับธันวาก็พยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของบดินทร์ ขุนเขาก็ด้วยก่อนที่พวกเขาจะเดินไปรอที่ห้อ
บทที่ 58 (กลัว)เมียกาเนสส่ายหน้าไปมาอย่างระอาใจกับคำพูดของคนรัก"อย่ามาเนียน" เธอย่นจมูกใส่โอโซนก่อนที่จะยื่นมือไปตีไหล่เขาเพราะโอโซนแอบเบ้ปากใส่ "เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อยนะ""โซมีช่วยพ่อด้วย..""ลูกกำลังจะนอนแล้ว อย่าไปก่อกวนเดี๋ยวก็ไม่ได้นอนกันพอดี""ใครว่าลูกจะนอน ดูตาสิ กะพริบ ๆ ไปมาอยู่แบบนี้แกล้งหลับมากกว่า" กาเนสหันไปมองลูกสาวก็เป็นอย่างที่โอโซนพูดจริง ๆ เธอกะพริบตาปริบ ๆ แถมยังทำปากแจะ ๆ คล้ายว่าจะขอกินนมอีกต่างหาก"นั่นแน่! แม่จับได้แล้ว""ฮึฮึ.." โซมีหัวเราะเอิ้กอ๊ากเสียงดังจนผู้เป็นพ่ออดที่จะหัวเราะตามไม่ได้ "แอ๊ะ~" เธอวางขวดนมลงแล้วพลิกตัวคว่ำทำเอาผู้เป็นพ่อกับแม่อ้าปากค้าง"ลูกคว่ำเป็นแล้วอะ โซมีลูก..หนูเก่งจังเลย" โอโซนเลื่อนใบหน้าเข้ามาหอมลูกสาวหนัก ๆ ในขณะที่ฝ่ามือหนาตบก้นเธอเบา ๆ เป็นเชิงให้กำลังใจที่ลูกคว่ำได้เป็นครั้งแรก"เก่งแบบนี้คืนนี้แม่ยอมเปิดเต้าให้ดูดเลย""ให้พ่อด้วย""ไม่ต้องมาเนียนค่ะ""ไม่ได้เนียน พูดเรื่องจริงนะ" โอโซนเลิกคิ้วเชิญชวนแฟนสาวอย่างจริงจังแต่ทว่ากาเนสกลับเบ้ปากใส่เขาแล้วทรุดนั่งลงที่ปลายเตียง "วันนี้เงินเดือนเมียออกนี่หว่า.." โอโซนหันมายิ้มให้คน
บทที่ 59 เจอหน้าสองวันต่อมาโอโซนอุ้มโซมีเดินไปมาอยู่ที่โซนขายของเด็กอ่อนภายในห้างสรรพสินค้าใกล้บ้านโดยที่กาเนสกำลังเลือกของให้ลูกสาวอยู่"แอ๊ะ~" โซมีทำเสียงอ้อแอ้และคายจุกนมออกจากปาก เธอกำมือแน่นแล้วทำตาโตเพราะของตรงหน้าคือของเล่นสำหรับเด็กผู้หญิงสีชมพูน่ารัก"เดี๋ยวก่อนลูก รู้ด้วยเหรอว่านี่คือของเล่นเด็กอะ" โอโซนเลิกคิ้วถามลูกสาวที่เอาแต่ยิ้มด้วยความตื่นเต้น "แม่..ซื้อของเล่นให้ลูกได้ไหม" เขาหันไปถามกาเนส"ไม่เอาค่ะ ของพวกนั้นเป็นพลาสติกไม่เหมาะกับโซมีหรอก เพราะลูกชอบเอาของเล่นเข้าปาก""อดนะครับคนสวยเพราะคุณแม่ไม่อนุญาต""อื้อ~" เด็กน้องทำตาแป๋วมองหน้าพ่อ"ไม่ ไม่มองหน้ากันแบบนี้ พ่อไม่ตามใจหนูหรอก""แอ๊ะ~" เธอยิ้มกว้างโชว์เหงือกสีชมพูอย่างออดอ้อน"ไม่ได้ครับ มันอันตรายต่อลูก" ว่าแล้วก็พาลูกสาวเดินไปหากาเนสที่อยู่ตรงชั้นที่ขายขวดนม "เนสดูลูกทำหน้าดิ" โอโซนบุ้ยปากไปที่โซมีซึ่งเธอกำลังเบะปากคว่ำทำท่าจะงอแง"ถ้าร้องไห้เพราะเอาแต่ใจแบบนี้นะ แม่จะไม่ให้กินนมจากเต้าแล้วก็จะให้หนูนอนกับพ่อสองคน""อ้าว..พ่อเกี่ยวไรด้วยอะ""ก็ต้องเกี่ยวเพราะพ่อพาลูกไปเดินแถวนั้นเอง""งั้นเราไปเดินเล่นโซนขาย
บทที่ 60 มีเจ้าของบรรยากาศภายในรถถูกปกคลุมด้วยความเงียบ โอโซนนั่งเงียบตั้งแต่ออกมาจากห้างสรรพสินค้าและไม่มองหน้ากาเนส เธอเข้าใจแหละว่าเขาคงโกรธและโมโหอธิป"เราต้องคุยกัน" กาเนสเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบภายในรถแต่กลับไม่ได้รับความสนใจจากโอโซนเลยแม้แต่นิด "จะเงียบต่ออีกนานไหม""เงียบ เพราะยังไม่พร้อมจะคุยกับใคร" เขาบอกเธอเสียงเรียบแล้วหันไปมองทางอื่น กาเนสพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่พยายามเป็นน้ำที่เย็นเฉียบเพราะไม่อยากทะเลาะกันกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องแบบนี้"ฉันเข้าใจแกนะว่ายังโกรธแค้นพี่อัคอยู่ แต่แกลืมไปหรือเปล่าว่าเราสองคนน่ะเป็นอะไรกัน แล้วโซมีคือลูกเรานะ รู้ว่าหึงหวงแต่แกจะเล่นเงียบไม่พูดไม่จาแบบนี้มันน่าอึดอัดเข้าใจไหม""…""เด็กน้อย!" กาเนสเหลือบตามองเพราะรู้สึกหงุดหงิดที่โอโซนเงียบใส่แบบนี้ "ไม่พูดก็อย่ามาพูดด้วยนะ" เมื่อถึงบ้านแล้วเธอก็อุ้มโซมีลงจากรถขณะที่โอโซนเดินตามหลังมาติด ๆ เขาเปิดประตูให้กาเนสแล้วแทรกตัวเข้ามาในห้องนอน "ยังไง" เธอถามเพราะอึดอัดใจ"ก็ไม่ยังไง แต่อารมณ์เสียนิดหน่อย""แล้วมาเงียบใส่กันเนี่ยนะ มันใช่เรื่องไหม""ก็ตอนนั้นมันหงุดหงิดอยู่ ไม่อยากพูดอะไรออกไป
บทที่ 61 ปลุกวิญญาณเสือหิว"อยากเป็นหมาของอีเนสว่างั้น?" ขุนเขาถามพร้อมเพื่อนแล้วหันไปปริ้นงานออกมาให้โอโซนดู"ก็อยากเป็นหมาของเมียนะ ให้เมียใส่ปอกคอ""เมื่อก่อนเป็นเสือ เดี๋ยวนี้เป็นหมาแล้ว" ขุนเขาถอนหายใจอย่างระอากับรอยยิ้มภูมิใจของเพื่อน "โอเคยัง แก้ตรงไหนไหม" เขาถามโอโซนอีก"โอเคแล้ว สวยเลย""สักตรงไหน""อกซ้าย""ใส่ยาชาไหม" ขุนเขามองหน้าเพื่อนแล้วส่ายหน้าไปมาเบา ๆ"คนอย่างกูอะมีศักดิ์ศรีพอเว้ย"แปะ!ฝ่ามือหนาของขุนเขาตีลงหน้าปากกว้างของโอโซน"ศักดิ์ศรีพ่อมึงสิ มาสักไม่ได้ไปกระทืบคนเหมือนเมื่อก่อน ตกลงจะใส่ไหม""ใส่ครับ""ก็แค่นี้!""ทำไมท่านเกรี้ยวกราดแบบนี้" ขุนเขาพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ ระบายความหงุดหงิด"เสียเวลากูทำมาหากินฉิบหาย ยังจะมากวนส้นตีนอีก""กูน้อยใจนะ" โอโซนเบะปากเหมือนจะร้องไห้ "ไม่ง้อกูจริงเหรอ""ไม่!""หายงอนละงั้น ไม่ง้อก็หายเองก็ได้" โอโซนลอยหน้าลอยตาใส่ขุนเขา"กูหนักใจแทนอีเนสที่ได้มึงเป็นผัว""กูไม่ดีตรงไหน""ก็หลายอย่าง พูดถึงเรื่องดีก็มี เหี้ยก็เยอะเหมือนกัน""อ่า..พูดแบบนี้แสดงว่ามึงเป็นเพื่อนรักกู""ก็เป็นมาตลอด และกูก็จะเป็นเพื่อนที่ตีปากมึงด้วยถ้าไม่หยุดพู
บทที่ 62 สัมผัสที่คุ้นเคยกาเนสแสยะยิ้มมุมปากอย่างได้ใจกับคำพูดชวนขนลุกของแฟนหนุ่ม เธอลูบไล้เรียวหน้าคมคายด้วยความหลงใหลก่อนจะกระซิบบอกโอโซนเสียงพร่าเมื่อตอนที่เขาผละใบหน้าออกมาจากตรงนั้น"ถ้ากระหายจริง ๆ …งั้นก็ทำให้หายกระหายได้ไหม" เธอยิ้มยั่วยวนเขาแล้วขยับตัวลงจากเคาน์เตอร์ ฝ่ามือเรียวบางลูบไล้รอยสักที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์เบา ๆ "ห้ามลบนะรู้ไหม ถ้าลบหรือเอารูปอื่นมาสักทับฉันจะฆ่าแก""ยัยจิ้งจอก..ร้ายกาจไม่เคยเปลี่ยนจริง ๆ" โอโซนประคองมือเธอขึ้นมาจูบเบา ๆ แล้วเลื่อนใบหน้าเข้าไปหอมแก้มกาเนสอย่างหนักจนเธอหลุดขำกับการกระทำเขา "คิดถึงอะ ไม่ได้มีเวลาอยู่ด้วยตั้งนาน ใจจะขาดแล้ว..ไม่รู้ว่าลูกชายมันจะยังใช้งานคล่องอยู่ไหม""ปากดี แกอย่ามาเนียนหน่อยเลย รู้นะว่าบางวันแกลักหลับฉันอะ""แล้ว..""ชอบ..ฮึฮึ""ยัยจิ้งจอก..""พูดมาก เดี๋ยวลูกตื่นก่อนไม่ได้กินแล้วอย่ามาโวยวายนะ""นั่นสิ" มุมปากหนายกยิ้มร้ายกาจแล้วผลักกาเนสจนหลังเธอแนบชิดกับผนังห้องน้ำเย็นเฉียบ แล้วค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าเข้าไปจูบหนัก ๆ ในขณะที่มือหนาลูบไล้เนินเนื้อสามเหลี่ยมเธอเบา ๆ แล้วจัดแจงท่วงท่าให้เธอหันหน้าเข้าหาผนัง เรียวขาสวยอีกข้าง
บทที่ 63 ครอบครัวสามเดือนต่อมากาเนสอุ้มโซมีเดินเข้ามาในบ้านหลังใหม่ที่เธอกับโอโซนเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่นาน บ้านหลังนี้เป็นน้ำพักน้ำแรงของทั้งสองคนที่หาเงินมาซื้อและตกแต่งเองหมดไปหลายล้านบ้านโซมียิ้มหวานให้ผู้เป็นพ่อแล้วขืนตัวเข้าไปหา"แอ๊ะ~" เด็กน้อยยิ้มหวานที่ตัวเองอยู่ในอ้อมกอดพ่อแล้ว ตอนนี้โซมีค่อนข้างติดพ่อเพราะพ่อจะพาออกไปเที่ยวบ่อย ๆ และยังตามใจลูกบ่อยอีก"ห้ามพากันไปเล่นน้ำนะรู้ไหม คราวก่อนแอบไปเล่นน้ำกันสองคน ดีไม่เป็นไข้" กาเนสห้ามปรามแฟนหนุ่มแล้วหันมาบีบแก้มลูกน้อยที่กำลังทำหน้าอ้อนให้พ่ออยู่ โซมีขยิบตาให้พ่อก่อนที่จะตวัดแขนกอดคอโอโซนไว้แนบแน่น"มาม~" เธอทำเสียงอ้อแอ้แล้วขืนตัวให้พ่อพาไปที่สวนหลังบ้านเพราะที่ตรงนั้นจะมีสนามเด็กเล่นและมีชิงช้าที่โซมีชอบให้พาไปนั่ง เธอยิ้มแป้นโชว์ฟันกระทบสองซี่ที่กำลังขึ้น เมื่อพ่อพานั่งลงแล้วก็ดีดดิ้นไปใหญ่ด้วยความตื่นเต้น"ชอบไหมลูก" โอโซนถามโซมีเสียงหวานแล้วไกลชิงช้าเบา ๆ โซมีกรีดร้องเสียงดังด้วยความชอบใจแล้วซบหน้าลงกับอกพ่อ มือน้อย ๆ กำเสื้อพ่อไว้แน่นก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นมาสบตาแล้วเอาลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองเบา ๆ "อย่าเล่นน้ำลายลูก"
ตอนพิเศษ 319:00"ลูกครับหนูจะมาเล่นเอาเป็นเอาตายแบบไม่พักผ่อนแบบนี้ไม่ได้นะลูก พรุ่งนี้เรามีนัดกันที่สวนดอกไม้นะครับ""มามิ~ หม่ำ ๆ" โซมียกขวดนมที่หมดแล้วขึ้นมาแกว่งไปมาเบา ๆ เรียกความสนใจจากผู้เป็นแม่ซึ่งกาเนสกำลังนั่งเลือกรูปภาพที่เพิ่งถ่ายมาเมื่อครู่ส่งให้คนทางบ้านดูอยู่"โชนขอนมให้ลูกหน่อยค่ะ""โอเค แต่กินเยอะขนาดนี้แล้วหนูจะนอนได้ไหมลูก""นอง~" โซมีล้มตัวนอนลง เธอแกล้งหลับตาแต่มุมปากยังยิ้มกริ่ม"ลูกหมูน้อย" โอโซนก้มลงไปฟัดพุงน้อย ๆ ก่อนจะเดินไปชงนมให้ลูกสาว "กินแค่นี้พอนะลูก เดี๋ยวมันจะอ้วกออกมาเสียก่อน""แฮ่~" โซมีลืมตาขึ้นมารับขวดนมไปดูดกินอย่างหิวโหยไม่นานก็หมดแต่เธอไม่งอแงแถมยังนอนเล่นอยู่คนเดียวอย่างอารมณ์ดีอีกต่างหาก"เล่นอยู่ตรงนี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวพ่อเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้แล้วเดี๋ยวให้แม่ ๆ อาบน้ำป๋อมแป๋มให้ลูกนะ""แอ๊ะ~" โซมียกเท้าขึ้นมาวางไว้บนริมฝีปากพ่อ เธอหัวเราะขบขันชอบใจในขณะที่แม่หัวเราะจนไม่มีเสียงกับสิ่งที่ลูกทำ"เอาใหญ่แล้ว เดี๋ยวจะกัดเท้าขาดเลยดีไหม" โอโซนอ้าปากกัดนิ้วเท้าป้อม ๆ ของลูกน้อยเบา ๆ ก่อนที่จะเดินไปเปิดกระเป๋าสัมภาระแล้วเอาชุดนอนลูกออกมาวางไว้ที่ปลาย
ตอนพิเศษ 2สองวันต่อมาโซมีดีดดิ้นอยู่ในอ้อมแขนผู้เป็นพ่อขณะที่อยู่ในสนามบิน เธอชี้ไปที่เครื่องบินลำใหญ่ด้วยความตื่นเต้น"หนูเคยเห็นครั้งหนึ่งแล้วไงลูก ยังตื่นเต้นอีกเหรอ" โอโซนถามประชิดแก้มลูกสาวพร้อมกับหอมแก้มโซมีฟอดใหญ่ "อยากได้ไหม ถ้าอยากได้ต้องเป็นเด็กดีนะลูก""เดี๋ยวก็งอแงจะเอาเครื่องบินให้ได้หรอก" กาเนสตำหนิแฟนหนุ่มทางสายตาแล้วเดินเข้ามาเช็ดน้ำลายให้ลูกสาว หนูมาหาแม่ไหม เดี๋ยวให้คุณพ่อไปซื่อน้ำมาให้" โซมีมองหน้าแม่แล้วอมยิ้มหวาน เธอไม่รอช้าที่จะมาสู้อ้อมอกของแม่"งั้นรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวโชนไปซื่อน้ำมาให้กิน แล้วก็เดี๋ยวเราเช็กอินเข้าไปในเลานจ์พร้อมกัน""ค่ะ" กาเนสพยักหน้าให้คนรักแล้วพาลูกสาวไปดูเครื่องบินอีกครั้งหนึ่ง เสียงแหลม ๆ ของโซมีเรียกความสนใจจากผู้โดยสารที่มายืนรอเช็กอินพร้อมกันให้หันมามองเธอ ทุกคนต่างยิ้มให้ด้วยความเอ็นดู "หนูหิวไหมลูก หม่ำ ๆ นมไหมคะ""…" โซมีมองหน้าแม่แล้วส่ายหน้าไปมาเบา ๆ เธอหันกลับไปดูเครื่องบินอีกครั้งพร้อมกับชี้นิ้วไปที่มัน"มาแล้วครับ ไหนใครจะกินน้ำสดชื่น ๆ บ้าง" โอโซนเทน้ำใส่ในขวดน้ำสำหรับเด็กเล็กแล้วเอาให้โซมีดูด เธอคาบจุกนมไว้แล้วอ้าแขนออกกว้
ตอนพิเศษ 1หนึ่งปีต่อมา"โซมีลูก" โอโซนกระโดดข้ามโซฟาไปอุ้มลูกสาวที่เพิ่งคลานคล่องตัวกำลังจะออกไปจากห้องนอนขึ้นมาแนบอก"ปะ" เธอยิ้มหวานแล้วบุ้ยปากไปทางประตูห้องนอน "ปะ ๆ""ไม่เอาลูก หนูยังไม่นอนเลยนะวันนี้อะ""มามิ" เด็กน้อยเบะปากคว่ำเรียกหาแม่เพราะอยากให้แม่กับพ่อกล่อมนอนเหมือนที่เคยทำ "มาม~" เด็กน้อยทำปากแจะ ๆ ใส่พ่อแล้วชี้ไปที่ประตู"มาพ่อป้อนนมเอง""มะ~" เธอส่ายหน้าแล้วค่อย ๆ ซบหน้าลงกับอกแกร่ง ทำเสียงอ้อแอ้ออดอ้อนพ่อจนกระทั่งโอโซนใจอ่อน โซมียิ้มกริ่มแล้วค่อย ๆ ยกมือขึ้นมาบีบปลายจมูกพ่อเบา ๆ "ยัก" เธอทำเสียงเบาหวิวพลางยิ้มจนน้ำลายยืด"รักก็ต้องไม่งอแงนะครับ""มะ""โอเค เดี๋ยวพ่อไปหาแม่นะครับ" ว่าจบเขาก็หอมขมับบางหนัก ๆ แล้วพาลูกสาวไปหาแม่ที่กำลังทำงานอยู่ชั้นล่าง พอเห็นหน้าแม่โซมีก็กรีดร้องเสียงหลง เธอขืนตัวไปหาแม่และอ้าแขนกอดคอกาเนสไว้ "ลูกอยากกินนมนอนแล้ว ไปกล่อมนอนหน่อย""ตัววุ่นของแม่ เดี๋ยวแม่ขอทำงานแป๊บหนึ่งได้ไหมคะ" กาเนสต่อรองเสียงหวานแล้วเร่งทำงานให้เสร็จ เมื่อเสร็จแล้วก็อุ้มลูกน้อยขึ้นไปที่ห้องนอน เธอเอาน้ำนมที่ละลายเสร็จแล้วมาใส่ขวดก่อนจะนำมาป้อนลูกสาวตัวน้อย "กินแล้วก็
บทที่ 74 ตอนจบสองเดือนต่อมากาเนสเดินเข้ามานั่งลงบนหน้าตักสามีสุดที่รักขณะที่โอโซนกำลังทำงานอย่างเคร่งเครียด เธอเชยคางเขาขึ้นมาจูบเบา ๆ"ทำงานหนักจนหน้าแก่แล้วเนี่ย" ชายหนุ่มแสยะยิ้มมุมปากแล้วหอมแก้มคนรัก เขาละมือจากงานที่กำลังทำแล้วสวมกอดกาเนสไว้หลวม ๆ"ก็ต้องทำยอดกันหน่อย ธุรกิจที่โชนร่วมมือทำกับรุ่นพี่กำลังไปได้ดีเลย เนสเห็นใช่ไหม""เห็นค่ะ แล้วก็ภูมิใจที่สุดที่งานแฟนเรากำลังไปได้ดี""รักเธอนะ""บอกรักกันทุกวัน เบื่อไหม""เอาอะไรมาเบื่อ ยิ่งรักขึ้นทุกวัน มากขึ้น ๆ ทุกวันเลย""ค่ะ เนสก็เหมือนกันแต่ว่าเดือนนี้ก็…ยังเงียบอยู่นะ" กาเนสยิ้มเจื่อนให้โอโซน ไอ้ที่ว่าเงียบน่ะคือลูกน้อยคนที่สองที่ต่างเฝ้ารอคอยกัน"ไม่เป็นไรเลยค่ะ ถ้าไม่มาก็ไม่เป็นไรเลย เลี้ยงโซมีคนเดียวโชนก็เอาอยู่ ไม่ได้เร่งรัดอยากให้มีเร็ว ๆ เลยไม่ต้องเครียด" โอโซนจับมือเรียวบางขึ้นมาจูบแล้วเกยคางไว้กับไหล่มน "ไม่ต้องกังวลหรอก เพราะโชนไม่อยากให้เนสเครียด รู้ไหม""ขอบคุณนะคะ" นับวันโอโซนยิ่งทำให้เธอหลงใหลเพราะเขาเข้าใจเธอมากขึ้น เป็นผู้ใหญ่และเป็นหัวหน้าครอบครัวที่พึ่งพาได้ เขาเป็นพ่อที่ดีมาก ๆ เลี้ยงลูกดูแลลูกแถมยังเอาใจใ
บทที่ 73 รักบริสุทธิ์หลายวันต่อมากาเนสนั่งจิบชาร้อนอยู่ในสวนยามเช้า โดยมีสามีสุดที่รักคอยรินชาใส่แก้วให้เธออยู่ตลอด"น้ำยาเรามันไม่ดีหรือเปล่า ทำไมไม่เห็นมีอาการใด ๆ เลย" โอโซนทำหน้าครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งแล้วยื่นหน้าไปถามคนรัก "เนสรู้สึกอะไรแปลก ๆ บ้างไหม แบบ..เวียนหัวหรืออยากอ้วกแบบนี้?" กาเนสส่ายหน้าไปมาเบา ๆ แล้วเอ่ยตอบ"โธ่ที่รักของเพิ่งจะเข้าไปมันไม่ได้มาแบบปุ๊บปั๊บขนาดนั้นนะคะ ต้องใช้เวลาหน่อย แต่ถ้าไม่มาตอนนี้ก็แล้วไป มาตอนไหนก็ตอนนั้นจริงไหม""ก็จริง แต่ถ้ามาได้ตอนนี้จะดีมากเพราะอยากมีเพื่อนเตะบอลแล้ว""ถ้าเกิดได้ลูกสาวอีกล่ะ" กาเนสอมยิ้มกับสีหน้าสามี"ก็ดี ได้ผู้ชายหรือผู้หญิงก็รักหมดครับ""น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย งั้นขอให้สมหวังนะคะที่รัก" เธอหอมแก้มสามีแล้วหันไปมองแม่บ้านที่กำลังอุ้มโซมีเดินเข้ามาในสวน เด็กน้อยหัวฟูทำหน้าบูดบึ้งเพราะเพิ่งตื่นนอน ก็เมื่อคืนพ่อพาดูการ์ตูนดึก แม่ปลุกตอนเช้าเลยไม่อยากจะตื่น"คนสวยครับ หาวไม่เกรงใจคราบน้ำลายเลยลูก" โอโซนยิ้มจนตาหยีแล้วรับตัวลูกสาวมากอดไว้แนบแน่น "วันนี้หนูจะกินข้างกับอะไรลูก แซลมอนย่างเกลือไหมครับ หรือซุปผักกับนมอุ่น ๆ ดีครับ""ม
บทที่ 72 เข้าหอเวลาล่วงเลยมาถึงสี่ทุ่มแต่งานเลี้ยงยังไม่เลิก โอโซนเดินเข้ามาคลอเคลียกาเนสเหมือนลูกแมวน้อยที่กำลังออดอ้อนแม่"อะไรคะ" กาเนสถามคนรักเสียงหวานที่เห็นโอโซนออดอ้อนเธออยู่ โอโซนยิ้มมุมปากแล้วเลื่อนใบหน้าเข้ามากระซิบเสียงแผ่ว"ถึงเวลาเราต้องเข้าหอแล้วนะที่รัก""แต่เนสยังสนุกอยู่เลยค่ะ""ไม่เอาดิ ขึ้นห้องกันเถอะนะ" โอโซนเอาหน้ามาซุกลำคอระหงแล้วดึงแขนกาเนสเบา ๆ "นะ ขึ้นห้องเถอะ""แหม…ไอ้เจ้าบ่าวเลือดร้อน เอะอะชวนเมียขึ้นห้องอย่างเดียวเลย""ก็มันถึงเวลาขึ้นหอแล้วนี่หว่า" โอโซนทำหน้าเซ็งใส่ปรินที่เป็นเจ้าของคำพูดนั้น บดินทร์ที่นั่งอยู่ข้างแป้งปั้นรีบสะกิดแฟนสาว"เราก็กลับบ้านดีไหมคะ""ยังค่ะ แป้งยังสนุกอยู่เลย ดื่มกับพี่ ๆ สนุกมากเลยนะ""ไอ้นี่ก็อีกคน รำคาญคนมีแฟนว่ะ" ธันวาเบ้ปากใส่โอโซนกับบดินทร์"ปล่อยพวกมันไปเหอะ" ขุนเขาที่ยืนสูบบุหรี่อยู่อีกที่เอ่ยขึ้น เขาพ่นควันบุหรี่ออกจากปากแล้วเดินเข้ามาหาเพื่อนรัก ยกแก้วเหล้ากระดกดื่มจนหมด "เอาไว้พวกเรามีเมื่อไหร่ค่อยเอามาอวดพวกมัน""เออ! อย่าให้พวกกูมีแฟนนะ จะเอามาอวดให้!" ปกป้องคาดโทษเพื่อนรักแล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ "ไปเหอะ ถึงเวลาเข้าห
บทที่ 71 ความสุข19:00กาเนสเดินเข้ามาควงแขนแฟนหนุ่มเพราะถึงเวลาเข้างานแต่งในช่วงเย็นแล้ว โซมีกรีดร้องเสียงหลงและดีดดิ้นไปมา"อื้อ~" เธอทำตาโตและชี้ไปหาพ่อกับแม่ที่กำลังเดินเข้าไปในงาน บดินทร์หอมขมับหลานหนัก ๆ ด้วยความเอ็นดูโซมีแล้วพาเธอเดินตามพ่อกับแม่ไป"สวยจัง" โอโซนเอ่ยชมคนรักขณะที่เขากำลังพาเธอเข้าไปหาพ่อกับแม่ เย็นนี่กาเนสอยู่ในชุดแต่งงานสีขาวเรียบ ๆ รัดรูปโชว์เนินอกล้นทะลัก "แต่ก็โป๊ไป แต่เอาไว้คิดบัญชีทีหลัง""ก็ขอแล้วไงคะ ขอเป็นตัวเองหนึ่งวัน" เธอยิ้มให้โอโซนจนกระทั่งเดินมาหาพ่อกับแม่ ทั้งสองยกมือไหว้ท่านทั้งสองและก้มศีรษะรับพวงมาลัยดอกไม้มาคล้องคอ"ต่อไปนี้จะไม่โดดเดี่ยวแล้วนะลูก ดูแลกันและกันไปแบบนี้นาน ๆ นะรู้ไหม ถ้าจะให้ดีขอหลานชายอีกสักคน" อัญชลียิ้มหวานให้ลูกเขยพลางขยิบตาให้กาเนส"แม่ก็..ขอบคุณนะคะ รักแม่กับพ่อมากเลยนะคะ" เธอสวมกอดแม่ตัวเองแล้วหันไปกอดพ่อโอโซน ส่วนคนรักยืนยิ้มกริ่มทั้งน้ำตา"รักกันนาน ๆ นะลูก หนักนิดเบาหน่อยก็อดทน มีอะไรก็ปรึกษากันอย่าหันหลังให้กันรู้ไหม""ค่ะ เนสจะไม่ปล่อยให้โชนออกนอกลู่นอกทางค่ะ" กาเนสเลิกคิ้วให้คนรัก"อยู่ในโอวาทเมียมันดีนะลูก" ฝ่ามื
บทที่ 70 แต่งงาน03:00ปกป้องนั่งสัปหงกอยู่บนโซฟาในห้องแต่งตัว เมื่อคืนเขาดื่มเยอะไปหน่อยเพราะไม่คิดว่าไอ้เพื่อนตัวดีมันจะโทรเรียกให้มาแต่งตัวเสริมหล่อตั้งแต่เช้ามืดขนาดนี้ ไม่เช้าสิ! นี่มันยังดึกอยู่เลย"ป้อง ไอ้เหี้ยป้องถึงคิวมึงไปทำผมแล้ว""หาว~ เออ ๆ" ปกป้องเดินโซเซเข้าไปนั่งที่เก้าอี้เพื่อรอทำผมส่วนโอโซนกับบดินทร์กำลังช่วยกันเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้เพื่อน ๆ ขุนเขาที่ทำผมและแต่งหน้าเสร็จก่อนเดินเข้ามาหาสองหนุ่ม"เขาว่ากันว่า คนที่เป็นคู่เจ้าบ่าวเกินสองครั้งจะไม่ได้แต่งงาน" บดินทร์เงยหน้าขึ้นมองเพื่อนพลางขมวดคิ้วอย่างมึนงง"จริงเหรอวะ" เขาถามขุนเขาอีกครั้ง"มั้ง ได้ยินมาแบบนั้นแต่ไม่ต้องห่วงหรอกมึงอะ ยังไงก็ได้แต่งแน่นอน ถ้าไม่แต่งมีหวังคอได้หลุดออกจากบ่าแน่""เออ น้องแป้งไม่ปล่อยให้มึงลอยนวลแน่นอนเพื่อนรัก" โอโซนแสยะยิ้มมุมปากแล้วตบไหล่กว้างเบา ๆ ก่อนจะเดินไปหาธันวาที่นั่งทำหน้าง่วงอยู่ "อดทนหน่อยนะครับเพื่อน""อดทนมากเลยครับท่าน กูแม่งไม่น่าดื่มเยอะเลย""กูก็ผิดที่ไม่ได้ห้ามพวกมึง เอาไว้เสร็จงานแล้วไปกินต้มเล้งแซ่บ ๆ กันไหม""อ่า..ไม่เอาอะ มึงแต่งงานแล้วก็ต้องอยู่กับเมียกับลูกสิ พวกก
บทที่ 69 เตรียมงานหลายวันต่อมาโอโซนนั่งลงบนม้านั่งใต้ต้นดอกเฟื่องฟ้าที่ประจำที่บ้านบดินทร์"สรุปได้ฤกษ์ยัง" บดินทร์เอ่ยถามอย่างจริงจัง"ได้แล้ว อาทิตย์หน้านี้แหละ แต่ดูมันกะทันหันไปไหมวะ""ไม่เท่าไหร่นะ ก็โอเคแล้ว" บดินทร์ตอบคำถามนั้นแล้วหันกลับไปมองแฟนสาวที่เดินเข้ามาพร้อมกับจานขนม"พี่โชนจะแต่งงานแล้ว ส่วนแป้งกับพี่ดินเรายังไม่มีแพลนจะแต่งเลยค่ะ""โธ่..ใครบอกไม่อยากแต่งงาน นี่อยากแต่งจะตายอยู่แล้วแต่หนูยังเรียนไม่จบหนิ""คิกคิก..แต่พี่ดินก็รอได้หนิคะ ไม่นานเลยนะ" แป้งปั้นควงแขนแฟนหนุ่มไว้หลวม ๆ แล้วยิ้มให้โอโซน"ก็รอแหละ ถึงไม่ได้แต่งก็รัก""ค่ะ""นี่ก็หวานไม่เปลี่ยนจริง ๆ ถ้ายังไงมึงไปช่วยงานกูหน่อยนะ""ได้เสมอ แล้วนี่ได้ติดต่อไอ้ขุนไหม""ติดต่ออะไร โทรไปไม่เคยจะรับสายเลย เห็นไอ้ป้องบอกมันลูกค้าเยอะ ติดงานสักจุกจิกเยอะน่ะ""อืม เดี๋ยวก็ไปหามันเอง น่าจะอยู่ร้านนั่นแหละ" บดินทร์อาสาไปหาขุนเขาที่ร้านสักเอง"อืม ขอบใจมากนะเว้ย ขอบคุณน้องแป้งด้วยนะครับ""แป้งเต็มใจช่วยพี่โชนค่ะ สู้ ๆ นะคะพี่โชน""ครับ" โอโซนยิ้มให้สองหนุ่มสาวแล้วหยิบขนมมาใส่ปาก "กลับก่อนนะ วันนี้ต้องไปดูของอีกหลายอย่า