บทที่ 56 อ้อนสองเดือนต่อมา"แอ๊ะ~" เสียงอ้อแอ้ดังออกมาจากเปลไฟฟ้าที่กำลังไกวไปมาเบา ๆ ขณะที่โอโซนกำลังเทน้ำนมที่เอาออกมาละลายไว้ใส่ขวดนม"รอแป๊บหนึ่งลูกนมใกล้พร้อมเสิร์ฟแล้วครับ.." โอโซนวิ่งมาด้วยความรวดเร็วพร้อมดันจุกนมใส่ปากลูกสาวผู้หิวโหย โซมีคลี่ยิ้มพร้อมทำตาหวานใส่ผู้เป็นพ่อ "ใจเย็น ๆ คนสวยบ้านเราเปิดฟาร์มนมลูกไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้กิน" เขายิ้มและเย้าหยอกลูกสาวตัวน้อย"ใครหม่ำ ๆ นมรอบสองคะ" กาเนสที่เพิ่งกลับจากทำงานรีบเดินเข้ามาหอมแก้มแฟนหนุ่มและก้มลงไปหอมพุงน้อย ๆ ลูกสาว"โซมีแค่หิวค่ะแม่ บอกแม่ไปแบบนี้สิลูก" โอโซนเลิกคิ้วให้โซมีที่กำลังยกแข้งยกขาขึ้นมาขณะเดียวกันมืออีกข้างก็จับขวดนมกินเองด้วย "คนสวยเก่งจังเลยค่ะ" โอโซนเอ่ยชมลูกสาวด้วยรอยยิ้มภูมิใจก่อนที่เขาจะช้อนตัวลูกน้อยออกมาจากเปลแล้วพาโซมีลงไปนอนเล่นในคอกกั้นเด็กที่ป๊ะป๋าบดินทร์ซื้อมาประกอบให้"อื้อ~ มาม…" โซมีทำเสียงดังพลางอ้าปาก เธอพ่นน้ำนมออกมาเล่นจนหน้าตัวเองเปียกไปหมด"นั่นไง พ่อว่าแล้วว่าหนูต้องเล่นน้ำนม" ด้วยความไวเขาจึงหยิบผ้าอ้อมมาเช็ดปากให้ลูกสาวและค่อย ๆ เช็ดหน้าเธอด้วย "ถ้าอิ่มแล้วพ่อขอนะ" เขายิ้มให้ลูกและจะเอา
บทที่ 57 แกล้งหลังจากกินข้าวเสร็จโอโซนกับกาเนสก็พาลูกสาวตัวน้อยกลับบ้าน โซมีงอแงร้องไห้ไม่หยุดแม้ว่าโอโซนป้อนนมเธอแล้วก็ตาม"เป็นอะไรลูก ไม่สบายเหรอ" ผู้เป็นพ่อรู้สึกเป็นกังวลใจอย่างมากที่เห็นลูกงอแง หัวใจเขากระตุกวูบเมื่อโซมีร้องออกมาอีกครั้ง เธอกรีดร้องราวกับเจ็บปวด กาเนสที่เห็นท่าไม่ดีก็หน้าเสีย"พาลูกไปหาหมอดีไหมโชน เนสกลัวลูกเป็นอันตราย""ดี ไปหาหมอกันเถอะ" โอโซนเองก็คิดแบบเดียวกับกาเนส พวกเขาไม่รอช้าที่จะพาโซมีไปหาหมอ และโอโซนก็โทรหาเพื่อนด้วยเพราะพวกเขายังไม่ได้กลับบ้าน อยู่ดื่มต่อที่บ้านบดินทร์ พอรู้ว่าหลานสาวร้องไห้เหมือนไม่สบายก็รีบไปหาโอโซนที่โรงพยาบาลทันที"น้องโซมีเป็นอะไรเหรอคะพี่โชนพี่เนส" แป้งปั้นรีบวิ่งเข้ามาถามกาเนสกับโอโซนที่รออยู่ด้านนอก หมอและพยาบาลพาโซมีไปตรวจ"ไม่รู้เหมือนกัน พี่ไม่รู้ว่าโซมีเป็นอะไร เธอร้องไห้ออกมาไม่หยุดและ..พี่กลัว" น้ำเสียงและท่าทางโอโซนเหมือนคนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว"ไม่เป็นไรหรอกมึง โซมีอยู่กับหมอแล้ว" บดินทร์กอดคอโอโซนไว้และหันมาตบบ่ากาเนสเบา ๆ ปกป้องกับธันวาก็พยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของบดินทร์ ขุนเขาก็ด้วยก่อนที่พวกเขาจะเดินไปรอที่ห้อ
บทที่ 58 (กลัว)เมียกาเนสส่ายหน้าไปมาอย่างระอาใจกับคำพูดของคนรัก"อย่ามาเนียน" เธอย่นจมูกใส่โอโซนก่อนที่จะยื่นมือไปตีไหล่เขาเพราะโอโซนแอบเบ้ปากใส่ "เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อยนะ""โซมีช่วยพ่อด้วย..""ลูกกำลังจะนอนแล้ว อย่าไปก่อกวนเดี๋ยวก็ไม่ได้นอนกันพอดี""ใครว่าลูกจะนอน ดูตาสิ กะพริบ ๆ ไปมาอยู่แบบนี้แกล้งหลับมากกว่า" กาเนสหันไปมองลูกสาวก็เป็นอย่างที่โอโซนพูดจริง ๆ เธอกะพริบตาปริบ ๆ แถมยังทำปากแจะ ๆ คล้ายว่าจะขอกินนมอีกต่างหาก"นั่นแน่! แม่จับได้แล้ว""ฮึฮึ.." โซมีหัวเราะเอิ้กอ๊ากเสียงดังจนผู้เป็นพ่ออดที่จะหัวเราะตามไม่ได้ "แอ๊ะ~" เธอวางขวดนมลงแล้วพลิกตัวคว่ำทำเอาผู้เป็นพ่อกับแม่อ้าปากค้าง"ลูกคว่ำเป็นแล้วอะ โซมีลูก..หนูเก่งจังเลย" โอโซนเลื่อนใบหน้าเข้ามาหอมลูกสาวหนัก ๆ ในขณะที่ฝ่ามือหนาตบก้นเธอเบา ๆ เป็นเชิงให้กำลังใจที่ลูกคว่ำได้เป็นครั้งแรก"เก่งแบบนี้คืนนี้แม่ยอมเปิดเต้าให้ดูดเลย""ให้พ่อด้วย""ไม่ต้องมาเนียนค่ะ""ไม่ได้เนียน พูดเรื่องจริงนะ" โอโซนเลิกคิ้วเชิญชวนแฟนสาวอย่างจริงจังแต่ทว่ากาเนสกลับเบ้ปากใส่เขาแล้วทรุดนั่งลงที่ปลายเตียง "วันนี้เงินเดือนเมียออกนี่หว่า.." โอโซนหันมายิ้มให้คน
บทที่ 59 เจอหน้าสองวันต่อมาโอโซนอุ้มโซมีเดินไปมาอยู่ที่โซนขายของเด็กอ่อนภายในห้างสรรพสินค้าใกล้บ้านโดยที่กาเนสกำลังเลือกของให้ลูกสาวอยู่"แอ๊ะ~" โซมีทำเสียงอ้อแอ้และคายจุกนมออกจากปาก เธอกำมือแน่นแล้วทำตาโตเพราะของตรงหน้าคือของเล่นสำหรับเด็กผู้หญิงสีชมพูน่ารัก"เดี๋ยวก่อนลูก รู้ด้วยเหรอว่านี่คือของเล่นเด็กอะ" โอโซนเลิกคิ้วถามลูกสาวที่เอาแต่ยิ้มด้วยความตื่นเต้น "แม่..ซื้อของเล่นให้ลูกได้ไหม" เขาหันไปถามกาเนส"ไม่เอาค่ะ ของพวกนั้นเป็นพลาสติกไม่เหมาะกับโซมีหรอก เพราะลูกชอบเอาของเล่นเข้าปาก""อดนะครับคนสวยเพราะคุณแม่ไม่อนุญาต""อื้อ~" เด็กน้องทำตาแป๋วมองหน้าพ่อ"ไม่ ไม่มองหน้ากันแบบนี้ พ่อไม่ตามใจหนูหรอก""แอ๊ะ~" เธอยิ้มกว้างโชว์เหงือกสีชมพูอย่างออดอ้อน"ไม่ได้ครับ มันอันตรายต่อลูก" ว่าแล้วก็พาลูกสาวเดินไปหากาเนสที่อยู่ตรงชั้นที่ขายขวดนม "เนสดูลูกทำหน้าดิ" โอโซนบุ้ยปากไปที่โซมีซึ่งเธอกำลังเบะปากคว่ำทำท่าจะงอแง"ถ้าร้องไห้เพราะเอาแต่ใจแบบนี้นะ แม่จะไม่ให้กินนมจากเต้าแล้วก็จะให้หนูนอนกับพ่อสองคน""อ้าว..พ่อเกี่ยวไรด้วยอะ""ก็ต้องเกี่ยวเพราะพ่อพาลูกไปเดินแถวนั้นเอง""งั้นเราไปเดินเล่นโซนขาย
บทที่ 60 มีเจ้าของบรรยากาศภายในรถถูกปกคลุมด้วยความเงียบ โอโซนนั่งเงียบตั้งแต่ออกมาจากห้างสรรพสินค้าและไม่มองหน้ากาเนส เธอเข้าใจแหละว่าเขาคงโกรธและโมโหอธิป"เราต้องคุยกัน" กาเนสเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบภายในรถแต่กลับไม่ได้รับความสนใจจากโอโซนเลยแม้แต่นิด "จะเงียบต่ออีกนานไหม""เงียบ เพราะยังไม่พร้อมจะคุยกับใคร" เขาบอกเธอเสียงเรียบแล้วหันไปมองทางอื่น กาเนสพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่พยายามเป็นน้ำที่เย็นเฉียบเพราะไม่อยากทะเลาะกันกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องแบบนี้"ฉันเข้าใจแกนะว่ายังโกรธแค้นพี่อัคอยู่ แต่แกลืมไปหรือเปล่าว่าเราสองคนน่ะเป็นอะไรกัน แล้วโซมีคือลูกเรานะ รู้ว่าหึงหวงแต่แกจะเล่นเงียบไม่พูดไม่จาแบบนี้มันน่าอึดอัดเข้าใจไหม""…""เด็กน้อย!" กาเนสเหลือบตามองเพราะรู้สึกหงุดหงิดที่โอโซนเงียบใส่แบบนี้ "ไม่พูดก็อย่ามาพูดด้วยนะ" เมื่อถึงบ้านแล้วเธอก็อุ้มโซมีลงจากรถขณะที่โอโซนเดินตามหลังมาติด ๆ เขาเปิดประตูให้กาเนสแล้วแทรกตัวเข้ามาในห้องนอน "ยังไง" เธอถามเพราะอึดอัดใจ"ก็ไม่ยังไง แต่อารมณ์เสียนิดหน่อย""แล้วมาเงียบใส่กันเนี่ยนะ มันใช่เรื่องไหม""ก็ตอนนั้นมันหงุดหงิดอยู่ ไม่อยากพูดอะไรออกไป
บทที่ 61 ปลุกวิญญาณเสือหิว"อยากเป็นหมาของอีเนสว่างั้น?" ขุนเขาถามพร้อมเพื่อนแล้วหันไปปริ้นงานออกมาให้โอโซนดู"ก็อยากเป็นหมาของเมียนะ ให้เมียใส่ปอกคอ""เมื่อก่อนเป็นเสือ เดี๋ยวนี้เป็นหมาแล้ว" ขุนเขาถอนหายใจอย่างระอากับรอยยิ้มภูมิใจของเพื่อน "โอเคยัง แก้ตรงไหนไหม" เขาถามโอโซนอีก"โอเคแล้ว สวยเลย""สักตรงไหน""อกซ้าย""ใส่ยาชาไหม" ขุนเขามองหน้าเพื่อนแล้วส่ายหน้าไปมาเบา ๆ"คนอย่างกูอะมีศักดิ์ศรีพอเว้ย"แปะ!ฝ่ามือหนาของขุนเขาตีลงหน้าปากกว้างของโอโซน"ศักดิ์ศรีพ่อมึงสิ มาสักไม่ได้ไปกระทืบคนเหมือนเมื่อก่อน ตกลงจะใส่ไหม""ใส่ครับ""ก็แค่นี้!""ทำไมท่านเกรี้ยวกราดแบบนี้" ขุนเขาพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ ระบายความหงุดหงิด"เสียเวลากูทำมาหากินฉิบหาย ยังจะมากวนส้นตีนอีก""กูน้อยใจนะ" โอโซนเบะปากเหมือนจะร้องไห้ "ไม่ง้อกูจริงเหรอ""ไม่!""หายงอนละงั้น ไม่ง้อก็หายเองก็ได้" โอโซนลอยหน้าลอยตาใส่ขุนเขา"กูหนักใจแทนอีเนสที่ได้มึงเป็นผัว""กูไม่ดีตรงไหน""ก็หลายอย่าง พูดถึงเรื่องดีก็มี เหี้ยก็เยอะเหมือนกัน""อ่า..พูดแบบนี้แสดงว่ามึงเป็นเพื่อนรักกู""ก็เป็นมาตลอด และกูก็จะเป็นเพื่อนที่ตีปากมึงด้วยถ้าไม่หยุดพู
บทที่ 62 สัมผัสที่คุ้นเคยกาเนสแสยะยิ้มมุมปากอย่างได้ใจกับคำพูดชวนขนลุกของแฟนหนุ่ม เธอลูบไล้เรียวหน้าคมคายด้วยความหลงใหลก่อนจะกระซิบบอกโอโซนเสียงพร่าเมื่อตอนที่เขาผละใบหน้าออกมาจากตรงนั้น"ถ้ากระหายจริง ๆ …งั้นก็ทำให้หายกระหายได้ไหม" เธอยิ้มยั่วยวนเขาแล้วขยับตัวลงจากเคาน์เตอร์ ฝ่ามือเรียวบางลูบไล้รอยสักที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์เบา ๆ "ห้ามลบนะรู้ไหม ถ้าลบหรือเอารูปอื่นมาสักทับฉันจะฆ่าแก""ยัยจิ้งจอก..ร้ายกาจไม่เคยเปลี่ยนจริง ๆ" โอโซนประคองมือเธอขึ้นมาจูบเบา ๆ แล้วเลื่อนใบหน้าเข้าไปหอมแก้มกาเนสอย่างหนักจนเธอหลุดขำกับการกระทำเขา "คิดถึงอะ ไม่ได้มีเวลาอยู่ด้วยตั้งนาน ใจจะขาดแล้ว..ไม่รู้ว่าลูกชายมันจะยังใช้งานคล่องอยู่ไหม""ปากดี แกอย่ามาเนียนหน่อยเลย รู้นะว่าบางวันแกลักหลับฉันอะ""แล้ว..""ชอบ..ฮึฮึ""ยัยจิ้งจอก..""พูดมาก เดี๋ยวลูกตื่นก่อนไม่ได้กินแล้วอย่ามาโวยวายนะ""นั่นสิ" มุมปากหนายกยิ้มร้ายกาจแล้วผลักกาเนสจนหลังเธอแนบชิดกับผนังห้องน้ำเย็นเฉียบ แล้วค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าเข้าไปจูบหนัก ๆ ในขณะที่มือหนาลูบไล้เนินเนื้อสามเหลี่ยมเธอเบา ๆ แล้วจัดแจงท่วงท่าให้เธอหันหน้าเข้าหาผนัง เรียวขาสวยอีกข้าง
บทที่ 63 ครอบครัวสามเดือนต่อมากาเนสอุ้มโซมีเดินเข้ามาในบ้านหลังใหม่ที่เธอกับโอโซนเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่นาน บ้านหลังนี้เป็นน้ำพักน้ำแรงของทั้งสองคนที่หาเงินมาซื้อและตกแต่งเองหมดไปหลายล้านบ้านโซมียิ้มหวานให้ผู้เป็นพ่อแล้วขืนตัวเข้าไปหา"แอ๊ะ~" เด็กน้อยยิ้มหวานที่ตัวเองอยู่ในอ้อมกอดพ่อแล้ว ตอนนี้โซมีค่อนข้างติดพ่อเพราะพ่อจะพาออกไปเที่ยวบ่อย ๆ และยังตามใจลูกบ่อยอีก"ห้ามพากันไปเล่นน้ำนะรู้ไหม คราวก่อนแอบไปเล่นน้ำกันสองคน ดีไม่เป็นไข้" กาเนสห้ามปรามแฟนหนุ่มแล้วหันมาบีบแก้มลูกน้อยที่กำลังทำหน้าอ้อนให้พ่ออยู่ โซมีขยิบตาให้พ่อก่อนที่จะตวัดแขนกอดคอโอโซนไว้แนบแน่น"มาม~" เธอทำเสียงอ้อแอ้แล้วขืนตัวให้พ่อพาไปที่สวนหลังบ้านเพราะที่ตรงนั้นจะมีสนามเด็กเล่นและมีชิงช้าที่โซมีชอบให้พาไปนั่ง เธอยิ้มแป้นโชว์ฟันกระทบสองซี่ที่กำลังขึ้น เมื่อพ่อพานั่งลงแล้วก็ดีดดิ้นไปใหญ่ด้วยความตื่นเต้น"ชอบไหมลูก" โอโซนถามโซมีเสียงหวานแล้วไกลชิงช้าเบา ๆ โซมีกรีดร้องเสียงดังด้วยความชอบใจแล้วซบหน้าลงกับอกพ่อ มือน้อย ๆ กำเสื้อพ่อไว้แน่นก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นมาสบตาแล้วเอาลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองเบา ๆ "อย่าเล่นน้ำลายลูก"