LOGINShare
ตอนที่หนึ่ง พร้อมสำหรับงานแรก2
Last Updated:
2025-02-03 15:39:05แม้เถาโจวหย่งจะอายุมากกว่าสาวน้อยถึงสิบกว่าปี แต่เขามีรูปร่างแข็งแกร่งใบหน้าคมเข้ม อีกทั้งยังจัดว่าหน้าตาดีด้วยต้องใช้หลอกล่อหญิงสาวในการทำงานอยู่หลายครั้ง เมื่อต้องเล่นจ้องตากัน สาวน้อยจึงเป็นฝ่ายพ่ายแพ้อย่างอ่อนหัด
“เฮอะ อย่าได้คิดท้าทายชายหนุ่มเช่นนี้อีก หลี่น่า เจ้ายังอ่อนหัดนัก เอาล่ะ มาฟังงานแรกของเจ้ากัน” เสียงเป็นงานเป็นการบอกออกมาก่อนจะชี้แจงรายละเอียดงานอย่างชัดแจ้ง
“เจ้าต้องแสร้งเป็นสาวน้อยซึ่งถูกปล้นชิงแล้ววิ่งไปขอความช่วยเหลือจากบุตรชายของราชครู นามของเขาคือ‘ข่งเจียวจิ้น’ คุณชายน้อยผู้นี้อายุเพียง16 แต่เก่งกาจด้านการจับผิดผู้คน เขาจะนั่งรถม้าผ่านมาในบ่ายวันพรุ่งนี้ เจ้าต้องเล่นให้ดีอย่าให้เขาจับได้เด็ดขาด”
“และเพื่อให้ได้เข้าไปอยู่ในจวนราชครู เจ้าต้องใช้ความอ่อนเดียงสาน่าสงสารหลอกล่อเขา และคงต้องพลีความบริสุทธิ์ครั้งแรกให้”
“หากคุณชายน้อยได้ชิมกลีบดอกไม้แรกแย้มอย่างเจ้าย่อมลุ่มหลงได้ไม่ยาก เมื่อได้รับความเชื่อใจเจ้าจงหาทางให้เขาพาเดินชมให้ทั่วจวนจนรู้หนทางเข้าไปยังห้องเก็บสมบัติประจำตระกูล”
“งานนี้สิ่งที่ต้องลอบนำออกมาตามที่ผู้ว่าจ้างต้องการคือภาพวาดซึ่งบังเอิญมีสาวงามที่ไม่ต้องการให้ใครล่วงรู้อดีตอยู่ในภาพนั้นด้วย ภาพจะมีหน้าตาคล้ายนี้เจ้าจงจดจำให้ดี”
เถาหลี่น่ามองภาพร่างบนกระดาษซึ่งยื่นมาเพื่อพยายามจดจำรายละเอียดพลางถาม
“หากหยิบออกมาได้แล้วต้องทำอย่างไร”
“รีบหนีออกมาแล้วนำมาฝากไว้ที่สาขาใหญ่ หรือส่งสัญญาณบอกข้า”
“ให้ข้าหนีออกมาทั้งอย่างนั้นเลย พวกเขาจะไม่ตามล่าข้าหรือ นั่นคือจวนราชครู ขุนนางคนสนิทของฮ่องเต้เชียวนะ”
“เจ้าทำทีเป็นทิ้งจดหมายปั้นเรื่องเอาไว้ก็คงได้”
เถาหลี่น่าโคลงศีรษะอย่างไม่ชอบใจ ด้วยองค์กรเอาแต่มอบหมายงานแต่ไม่คิดถึงทางหนีทีไล่ให้นางบ้างเลย
“เหตุใดครั้งแรกของข้าต้องมอบให้เขา ช่างไร้ค่านัก ให้ท่านแม่ที่หอคณิกาจัดงานเปิดบริสุทธิ์ยังได้เงินมากกว่า” สาวน้อยคิดคำนวณ
“งานนี้ค่าจ้างไม่น้อยด้วยผู้ว่าจ้างหรือหญิงสาวในภาพมีศักดิ์สูง เจ้าไม่ต้องกังวลว่าจะได้น้อยกว่าการเปิดประมูลแน่ อีกอย่าง’ข่งเจียวจิ้น’ผู้นี้ช่างหวาดระแวงนัก มีคนลอบเข้าไปหลายคราล้วนถูกจับได้ทั้งสิ้น เขาคงไม่คาดคิดว่าจะมีสาวน้อยยอมใช้ความสาวเพื่อหลอกล่อตนเอง”
“ข้ายังคงไม่เข้าใจว่าเหตุใดจึงไม่ให้ท่านแม่เปิดประมูลให้ข้าก่อน หากได้เงินก้อนแรกมา ข้าย่อมใช้เวลารวบรวมเงินทองน้อยลงและออกไปใช้ชีวิตสุขสบายได้เร็วขึ้น” แน่นอนว่าความหวังของคนที่ทุ่มเททำงานเพื่อองค์กรล้วนคือการได้เงินในจำนวนที่พอใจแล้วปลีกตัวออกไปใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดา
พวกเขาล้วนไม่รู้จักกันด้วยมีเพียงหัวหน้าเป็นผู้ติดต่องาน เพียงหัวหน้าสายงานพยักหน้าให้ก็สามารถแยกตัวออกไปได้แล้ว แต่นั่นต้องมีเงินทองให้จับจ่ายใช้สอยมากสักหน่อย
เรื่องนี้ลลินารับรู้ได้จากห้วงความจำของเถาหลี่น่าว่าเป้าหมายสุดท้ายของร่างนี้คือการมีเงินให้มากและใช้ชีวิตอย่างเสพสุขในภายภาคหน้า
“หากเจ้าตากหน้าออกไปอวดโฉมให้ชายหนุ่มเหล่านั้นได้พบเห็น งานต่อๆไปอาจลำบากจนทำไม่ได้ อย่าลืมว่าเจ้าต้องปลอมตัวตนอยู่ตลอดเวลา”
“อืม...ก็ได้ ข้าจะเชื่อหัวหน้า” สาวน้อยตอบรับอย่างไม่อยากคิดมากอีก คนตรงหน้าเลี้ยงดูเด็กน้อยมาหลายปี อย่างน้อยก็ควรเชื่อใจได้มากกว่าผู้อื่น
Related chapters
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สอง ช่วยข้าด้วย (NCกรุบกริบ)
ตอนที่สองช่วยข้าด้วย “ช่วยด้วย ช่วยข้าด้วยยยย” เสียงตะโกนร้องอย่างน่าเห็นใจพร้อมร่างกระเซอะกระเซิงของสาวน้อยซึ่งวิ่งหนีอย่างไร้หนทาง ‘ข่งเจียวจิ้น’ บุตรชายราชครูซึ่งนั่งรถม้าผ่านมาเปิดผ้าม่านเพื่อมองดูเห็นร่างน้อยวิ่งสะเปะสะปะอย่างหมดเรี่ยวแรงจนไปล้มลงข้างต้นไม้ใหญ่ เขาตัดสินใจสั่งหยุดรถเพื่อลงไปดูด้วยตนเองจนเห็นร่างสาวน้อยวัยเยาว์นอนคว่ำหน้าหมดสติ “แม่นางน้อย เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” หนุ่มน้อยพลิกร่างบอบบางขึ้นก่อนจะตกตะลึงเมื่อเห็นความงดงามเย้ายวนตรงหน้า เสื้อผ้าของสาวน้อยถูกกิ่งไม้เกี่ยวจนขาดวิ่นเผยทรวงอวบอิ่มออกมาเกือบครึ่งเต้า ใบหน้าอ่อนหวานเต็มไปด้วยเหงื่อและคราบน้ำตา อืม...นางดูน่าสงสารนัก คงมิใช่คนร้ายกระมัง บุตรชายราชครูตัดสินใจนำหญิงสาวแปลกหน้ากลับจวนเพื่อช่วยรักษาดูแล หมอหลวงถูกตามมารักษาและจัดยาก่อนที่สาวน้อยจะฟื้นคืนสติในเวลาไม่นาน “ขอบคุณคุณชายที่ช่วยเหลือ” เถาหลี่น่าเล่าเรื่องที่ปั้นแต่งขึ้นมาอย่างน่าเห็นใจ นางทั้งร้องไห้สะอึกสะอื้นจนผู้ฟังต่างใจอ่อนยวบด้วยความสงสาร เรื่องการแสดงเหล่านี้ลลิ
Last Updated : 2025-02-03ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สอง ช่วยข้าด้วย2 (NC)
ตอนที่สอง ช่วยข้าด้วย ข่งเจียวจิ้นถูกความอวบอิ่มตรงหน้าหลอกล่อยั่วยวนจนสติแตกไม่อาจควบคุมมือไม้ ยิ่งร่างบางเอนกายลงไปนอนลงยกขาขึ้นข้างหนึ่งคล้ายพยุงตนเองไม่อยู่ แต่นั่นกลับแหวกสองเรียวขาให้อ้าออกจนเห็นร่องดอกไม้ชมพูอันสวยสดมิดชิด “อ้า...พี่เจียวจิ้น พี่ลูบทรวงอกข้าเช่นนี้รู้สึกดีมาก” สาวน้อยแสร้งเด้งร่างไปมารับการลูบคลึง “เช่นนั้นพี่ลูบเจ้าทั้งตัวดีหรือไม่” “อืม...ดี” เถาหลี่น่าแทบจะส่งร่างบางของตนเองให้เขาได้ลูบไล้จนสมใจ ยามเมื่อมือหนาแหวกเรียวร่องสองช่องกลีบเพื่อสำรวจดูอย่างตื่นตาตื่นใจ หญิงสาวเด้งร่างบิดเร้าอย่างซ่านกระสันโอ๊ย หนุ่มน้อย เมื่อไหร่จะเข้ามาเสียที นางอยากจนตัวสั่นแล้ว เด็กหนุ่มตรงหน้าทั้งหน้าตาดี ทั้งยังหนุ่มแน่น ลลินาจึงคิดถึงความสุขสมซึ่งรอคอยอยู่เบื้องหน้าจนแทบทนไม่ไหว เธอไม่ได้สอดใส่มานานจนแทบลืมความรู้สึกนั้นไปแล้ว หญิงสาวแทบอยากเลิกเสแสร้ง แต่ด้วยต้องรักษาบทบาทเอาไว้จึงเพียงเด้งร่างไปมาเพื่อให้ข่งเจียวจิ้นจับท่อนกายสอดใส่เข้ามาในร่องแคบของนางเสียที "โอ๊ยยยย” เสียงร้องอย่างเจ็บปวดพร้อมน้ำตา
Last Updated : 2025-02-03ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สาม ห้องเก็บสมบัติ
ตอนที่สามห้องเก็บสมบัติ“พี่เจียวจิ้น ข้าทอดร่างให้พี่เชยชมจนสมใจ อีกไม่นานพี่คงเบื่อหน่ายแล้วทอดทิ้งข้า” เถาหลี่น่าเริ่มแผนต่อไปเมื่อสอดใส่กันมาระยะหนึ่งจนเด็กหนุ่มไว้วางใจแล้ว“พี่ไม่มีวันทอดทิ้งเจ้าแน่”“แต่ท่านราชครูคงไม่มีวันยินยอมให้รับข้าเข้ามาอยู่ในจวน” เด็กสาวใช้น้ำเสียงเศร้าสร้อย“ท่านพ่อบังคับพี่ไม่ได้” เสียงดื้อดึงเอ่ยออกมา“หากข้าจะขอความมั่นใจด้วยของประจำตระกูลของพี่เจียวจิ้นสักอย่างเป็นของแทนใจจะมากเกินไปหรือไม่เจ้าคะ” “ย่อมไม่ พี่ขอโทษที่ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้ เอาเถอะ พี่จะพาเจ้าไปที่หนึ่ง” ข่งเจียวจิ้นโดนเสน่ห์ของสาวน้อยจนหน้ามืดตามัวเกรงหญิงสาวจะน้อยใจจนหนีหายไป จึงตัดสินใจพานางเข้าไปจนถึงห้องเก็บสมบัติของตระกูลข่ง “โอ้วว...พี่เจียวจิ้น บ้านท่านมีของมีค่ามากมายเพียงนี้ ยิ่งเห็นข้ายิ่งรู้สึกว่าตนเองไม่คู่ควร” เด็กสาวส่งเสียงตื่นเต้นเมื่อได้เห็นคลังสมบัติของตระกูลเก่าแก่ “ไม่นะน้องหลี่น่า เจ้าอย่าคิดมาก ของในนี้บางชิ้นไม่ได้มีราคามากมาย เพียงเก่าแก่เท่านั้น เจ้าลองดูเถิดว่าชอบชิ้นใด พี่จะมอบให้เป็นของแทนใจ” เถาหลี่น่าได้โอกาสรีบเดินส
Last Updated : 2025-02-03ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สาม ห้องเก็บสมบัติ2
ข่งเจียวจิ้นเอาใจสาวคนรักอย่างออกนอกหน้าจนเถาหลี่น่าแอบนึกเสียดายหากนางได้เป็นคนรักของเขาจริงๆคงได้รับการเอาใจอย่างดีจนล่องลอย แต่นั่นย่อมเป็นเพียงฝัน และนางต้องตื่นโดยเร็ว ลลินาซึ่งเคยถูกล่อลวงด้วยฝันหวานมาหลายครารีบปลุกปลอบตนเอง ภาพวาดถูกส่งออกไปให้คนขององค์กรอย่างเรียบร้อยทำให้เถาหลี่น่าโล่งอกและพรั่งพรูลมหายใจออกมาอย่างเบาใจ จากนั้นสาวน้อยจึงชวนชายหนุ่มเดินเลือกชมข้าวของอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะมีตัวละครซึ่งเตี๊ยมกันมาอย่างดีแล้วที่ร้านแพรพรรณเข้ามาร่วมแสดงบทบาท “หลี่น่า หลานหายไปที่ใดมา พวกเราตามหาเจ้าแทบพลิกแผ่นดิน แล้วท่านพ่อของเจ้าเล่า อยู่ที่ใด” “ท่านอาหญิง ฮือๆๆๆ” เถาหลี่น่าสวมบทบาทสาวน้อยผู้พบเจอญาติสนิทอย่างแนบเนียน สาวใหญ่ผู้ซึ่งอ้างว่าคืออาสาวของเถาหลี่น่า และเป็นน้องสาวซึ่งบิดาของนางต้องการเดินทางมาหาจนถูกปล้นชิงตามคำบอกเล่าของสาวน้อยในวันที่พบกับข่งเจียวจิ้น กอดรัดกับหลานสาวอย่างโศกเศร้าเมื่อได้รับรู้ว่าพี่ชายถูกโจรฆ่าตายแล้ว “ข้าคงต้องขอตัวหลานสาวไปอยู่ด้วย นางเป็นหญิงสาวตัวคนเดียวจะให้เร่ร่อนพักอาศ
Last Updated : 2025-02-03ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่ คุ้มค่าเงินที่ลงทุนหรือไม่ (กรุบกริบ)
ตอนที่สี่คุ้มค่าเงินที่ลงทุนหรือไม่คำพูดเหล่านั้นของราชครูถูกนำมาบอกเล่ากับเถาหลี่น่าซึ่งหัวเราะออกมาอย่างขบขัน “ท่านราชครูก็เอ่ยเกินไป ข้าเป็นเพียงสาวน้อยตัวเล็กๆจะอาจหาญถึงขั้นพาพวกบุกปล้นจวนราชครูผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างไร” “อย่าได้เอาแต่หัวเราะ ระวังอย่าได้พบหน้าข่งเจียวจิ้นอีกเป็นอันขาด เขาเคียดแค้นเจ้ามาก” “หัวหน้าคงไม่นำงานที่ต้องได้พบหน้าเขามาให้ข้าอีกกระมัง” “ข้าจะพยายามคัดเลือกให้ดี แต่เมืองหลวงไม่ใหญ่โตมากจนไม่มีวันได้พบกันอีก” “เช่นนั้นก็ออกนอกเมืองไปไกลๆไม่ได้หรือ”
Last Updated : 2025-02-08ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้า ดีหรือไม่ (NC)
ตอนที่ห้าดีหรือไม่“แล้วพวกเขาได้สอนให้เจ้าช่วยตนเองบ้างหรือไม่” เมื่อตนเองสุขสมใจแล้ว เถาโจวหย่งจึงคิดอยากลองช่องคับแคบซึ่งเห็นมาตั้งแต่ยังไม่เบ่งบานดูบ้าง“สอนเจ้าค่ะ สอนให้ข้าใช้นิ้วละเลงสร้างความเสียวให้ตนเอง”“แล้วดีหรือไม่”“ข้าชอบ ความรู้สึกเสียวซ่านช่างสุขสันต์ แต่ท่านแม่บอกว่าหากให้ผู้อื่นทำจะดีกว่า”“เช่นนั้น ข้าจะทำให้เจ้าได้เสียวกว่าที่เคย”หัวหน้าเถาโจวหย่งจับร่างบางขึ้นนอนลงบนเตียง มือหนาจับเรียวขาขาวผ่องอ้าออกจนเห็นร่องดอกไม้งามและเนินขนนุ่มฟูมือร้อนลูบไล้ผ่านเนินนูนและขนนุ่มไปยังสองกลีบแดงอันเจิ่งนองไปด้วยน้ำหวานใส“อืม...เพิ่งโดนสอดใส่ไม่กี่ครา ร่องของเจ้ายังคงคับแคบอยู่มาก” นิ้วร้อนถูกสอดแยงสำรวจความคับแน่นก่อนจะวกมาบดคลึงยังติ่งเสียวขณะอีกมือลูบขึ้นคลึงเคล้นก้อนเนื้ออวบด้านบน“อ้า...ดียิ่ง บดอีกเจ้าคะ อู้ววว เสียวกว่าใช้นิ้วของตนเองจริงด้วย”ร่างเล็กแอ่นหลั
Last Updated : 2025-02-09ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่หก ชายสูงวัย
ตอนที่หกชายสูงวัยเถาหลี่น่าลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อสายมากแล้ว เมื่อคืนนางจำแทบไม่ได้ว่าแตะสวรรค์ไปกี่ครา หัวหน้าเถาโจวหย่งช่างแข็งแรงทรงพลังจนนางสั่นเกร็งแทบขาดใจตายถึงยามนี้ร่างบางจึงปวดท้องจากความเกร็งเสียวต่อเนื่องและปวดร้าวไปทั่วร่างด้วยไม่คุ้นเคยกับการร่วมรักอย่างหนักหน่วงมาก่อนสาวน้อยก้มลงมองร่องดอกไม้ซึ่งแดงช้ำอย่างน่าสงสาร น้ำขุ่นขาวยังหลงเหลือเป็นคราบทั้งในร่องน้ำและหว่างขา ร่องรอยแดงของถูกขยำทั้งนิ้วและฟันถูกประทับไว้จนทั่วทรวงอวบอิ่มและไหล่บางเฮ้อ...คงต้องพักอีกหลายวัน เถาหลี่น่าถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้าด้วยโดนเคี่ยวกรำอยู่ทั้งคืน นางยังเยาว์วัยนักและไม่เคยได้รับความเสียวซ่านเช่นนี้มาก่อน แม้แต่ลลินาเองก็ต้องยอมรับว่าไม่เคยได้รับการเติมเต็มความกระสันอย่างสุขล้นเท่านี้มาก่อนเช่นกันยังดีที่ร่างนี้อายุน้อย แข็งแรง จึงฟื้นฟูได้เร็ว หัวหน้าเถานำอาหารมาให้ลูกศิษย์สาวถึงเตียงนอน
Last Updated : 2025-02-09ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่เจ็ด ศึกษาเล่าเรียน
ตอนที่เจ็ด ศึกษาเล่าเรียน “ข้าจะส่งเจ้าไปอยู่ที่บ้านสกุลสวี พวกเขามีญาติฝั่งมารดาอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว เจ้าจะปลอมเป็นญาติสาวน้อยซึ่งถูกส่งไปศึกษาเล่าเรียนยังสำนักศึกษาในตัวเมือง ด้วยความจำเป็นนี้จึงต้องพักอาศัยที่นั่น” “จะให้ข้าขโมยของที่บ้านนั้นหรือ” “ไม่ใช่ ของสำคัญในครานี้คือตำราลับหายากซึ่งถูกเก็บรักษาอยู่ที่หอตำราชั้นสูงสุดในสำนักศึกษา ชื่อและข้อความบางส่วนอยู่ที่นี่ เจ้าจดจำเอาไว้” กระดาษเล็กถูกส่งมาให้เถาหลี่น่าได้อ่านและจำให้ได้ “ในเมื่อของอยู่ที่สำนักศึกษา เช่นนั้นข้าก็ต้องหาโอกาสระหว่างเข้าเล่าเ
Last Updated : 2025-02-10
Latest chapter
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบเจ็ด อยากเข้าห้องหอ (NC)
เสียงการกระทบกันของร่างกายหยุดหายไปช่วงหนึ่งก่อนจะเริ่มอีกครั้งและดังกว่าเดิมป๊าบ ป๊าบ ป๊าบชิงอ้ายเหม่ยถูกจับนอนคว่ำหน้ายกร่างกายขึ้นเพื่อสอดใส่จากทางด้านหลังหวังตงหยางลูบบั้นท้ายขาวเนียนงอนงามซึ่งถูกเขาตอกกระแทกจนสั่นไหว สะโพกบางถูกยกให้แอ่นขึ้นเพื่อรองรับท่อนลำใหญ่โตอันแทงทิ่มเข้าสู่ร่องสวาท ลำอวบแน่นถูกกดให้หายไปในกลีบดอกไม้งามซึ่งตอดรัดแน่นเมื่อสัมผัสความใหญ่โตช่องแคบฉ่ำรองรับเอ็นดุ้นใหญ่ซึ่งถูกดันเข้าไปจนสุดลำอยู่เต็มร่องน้ำ ท่อนเอ็นยาวแทงเข้าไปได้ลึกจนหญิงสาวรู้สึกจุกแน่น ยามแท่งแข็งถูกดึงออกย่อมโหวงเหวง ยามแทงเข้าท่อนเอ็นที่คับแน่นส่งแรงจนเสียวซ่านแทบขาดใจหวังตงหยางแหวกร่องกลีบแดงจนมองเห็นยามแท่งทวนคู่กายมุดเข้ามุดออกในร่องรูสวาท ยามกลีบเนื้ออวบอิ่มหุบเข้าหุบออกตามแรงทิ่มแทงของท่อนเอ็นช่างกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนจนเขาเร่งกระหน่ำสอดใส่ตัวตนผลุบเข้าผลุบอย่างหื่นกระหาย“ร่องดอกไม้ของน้องเหม่ยช่างงดงามนัก พี่โชคดียิ่งที่ได้เติมเต็มช่องทางอันคับแน่นนี้”“แท่งกายของพี่หยางทั้งใหญ่ทั้งแข็งแน่นจนข้าแทบรองรับไม่ไหวแล้ว”“อีกไม่นานน้องเหม่ยจะชอบจนไม่อยากให้แท่งกายของพี่หลุดออกจากร่องร
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบหก คำมั่นสัญญา (NC)
ตอนที่ยี่สิบหก คำมั่นสัญญา ชิงอ้ายเหม่ยรีบเอ่ยห้ามอย่างเสแสร้ง แต่ภายในใจเต้นรัวเมื่อเห็นความอวบใหญ่เกินกว่าที่คาดคิดโอ้...แท่งเนื้อของเขาใหญ่โตยิ่งนัก เพียงแค่คิดว่าท่อนเอ็นนี้จะเข้าไปเสียดสีในร่องดอกไม้ของนาง น้ำรักก็ไหลรินออกมาจนเจิ่งนองแล้วถึงขั้นนี้แล้วหวังตงหยางหรือจะยอมหยุดยั้ง“น้องเหม่ย พี่อดทนรอไม่ไหวแล้ว เจ้าเห็นหรือไม่ว่าแท่งกายของพี่แข็งปวดจนบวมเป่งแล้ว”ปวดจนบวม นี่มันคำแก้ตัวอันใด ช่างน่าเกลียดนักชิงอ้ายเหม่ยคิดในใจแต่เบื้องหน้าจำต้องแสร้งเขินอายกระบิดกระบวนต่อไป“แต่พวกเรายังไม่ได้แต่งงานกัน ทำเช่นนี้ข้าจะโดนนินทาว่าร้ายเอาได้”“ที่นี่พี่เป็นหัวหน้า ผู้ใดกล้าพูดมากกัน”“แต่...ข้าอายพวกเขา คงไม่กล้าออกไปสู้หน้าได้อีก”“เช่นนั้นพรุ่งนี้พวกเราแต่งงานกันเลย”“เรื่องพวกนี้ก็ควรทำหลังแต่งงานมิใช่หรือ”เพียงได้ยินว่าสาวน้อยจะผัดผ่อนให้เขาต้องสอดใส่ในร่องงามหลังแต่งงาน หวังตงหยางก็รู
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบห้า เป็นเมียโจร (NC)
ตอนที่ยี่สิบห้า เป็นเมียโจร “พี่หยาง พี่ช่างเป็นคนดีเสียจริง ผู้ใดว่าพี่เป็นโจรชั่ว ข้าจะตัดลิ้นออกมาเอง”“ฮ่า ฮ่า ไม่นานเจ้าก็เริ่มมีคำพูดคล้ายพวกเราแล้ว”“ใช่เจ้าค่ะ ข้าชอบอยู่ที่นี่มาก”“เช่นนั้นเจ้าก็อยู่ที่นี่กับข้าเถิด น้องเหม่ย อยู่เป็นเมียข้า เป็นแม่ของลูกข้า น้องเหม่ย ข้ารู้ว่าเจ้าเคยเป็นคุณหนูน้อยผู้สูงส่ง หากเป็นเมื่อก่อนข้าคงไม่กล้าอาจเอื้อม แต่ยามนี้ข้าอยากจะปกป้องเจ้า ดูแลเจ้าและใช้ชีวิตอยู่กับเจ้าตลอดไป”หวังตงหยางส่งสายตาแสดงความจริงใจพร้อมจับกุมมือบางขึ้นมาจุมพิตเพื่อบอกความในใจซึ่งอัดแน่นเปี่ยมล้นมาหลายวัน“พี่หยาง เพียงพี่ชอบข้า นั่นก็เพียงพอแล้ว”ชิงอ้ายเหม่ยเอียงอายหน้าแดงดั่งสาวน้อยซึ่งถูกเกี้ยวพา สองหนุ่มสาวนั่งโอ้โลมกันอย่างเก้อเขิน หลังสารภาพรักกันแล้วความใกล้ชิดย่อมเพิ่มพูนจนโอบกอดจับมือกันอย่างแนบแน่นหวังตงหยางจูงร่างบางเข้ามาส่งยังห้องนอนก่อนจะเอ่ยขออย่างกล้าๆกลัวๆ“คืนนี้ พี่ขอนอนในห้องของเจ้าได้หรือไม่ พี่ไม
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบสี่ ในชุมโจร
ตอนที่ยี่สิบสี่ ในชุมโจรหวังตงหยางแทบจะโอบอุ้มร่างบอบบางลงมาจนเหล่าลูกน้องถึงกับชี้มือชวนกันมองด้วยความขบขัน“อ้าว หัวหน้า ออกปล้นเงินทองเหตุใดได้เป็นสาวงามกลับมาเล่า”ชายสูงวัยคนหนึ่งเดินเข้ามาหยอกล้ออย่างสนิทสนม“นางเป็นบุตรสาวขุนนางชั่วนั่น เขาถึงกับจะขายนาง ข้าจึงช่วยเอาไว้”“อ้อ...อยากเป็นวีรบุรุษช่วยสาวงามนั่นเอง ฮ่า ฮ่า”เสียงหัวเราะหยอกเย้าดังออกมาจากหลายทาง ชิงอ้ายเหม่ยมองความสนิทสนมกลมเกลียวในหมู่โจรอย่างไม่ค่อยเข้าใจในความสัมพันธ์ของพวกเขา“น้องเหม่ย เจ้าไม่ต้องใส่ใจ มาทางนี้เถอะ เข้าไปพักผ่อนด้านใน”หวังตงหยางพาสาวน้อยเดินไปทางบ้านพักหลังใหญ่สุดซึ่งอยู่ริมเชิงเขาชิงอ้ายเหม่ยมองสังเกตหนทางมาโดยตลอดจึงพบว่าโจรกลุ่มนี้หลบซ่อนตัวในทำเลที่ดีมาก ด้านหน้าเป็นผาหินสูงชันซึ่งมองเผินๆไม่พบสิ่งใด ผู้ใดจะคิดว่าด้านหลังกลับเป็นชุมโจรขนาดกลางซึ่งตั้งรกรากอยู่อย่างคึกคักเพียงปรายตามองระหว่างทางเดิน ชิงอ้ายเหม่ยเห็นหญิงสาวเพียงไม่กี่คน ที่เหลือล้วนเป็
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบสาม เข้ารังโจร
ตอนที่ยี่สิบสาม เข้ารังโจร“ท่านโจร ไว้ชีวิตข้าเถอะ ข้าถูกหลอกใช้ ข้าวของที่โกงกินมาล้วนถูกพวกเขานำเข้าพกเข้าห่อของตนเองไปหมดแล้ว ทรัพย์สินเงินทองอื่นก็ล้วนโดนแย่งชิงไปหมดสิ้น ฮือๆๆๆๆ ข้าเหลือเพียงชีวิตเดียวเท่านั้น ไม่เหลือสมบัติพัสถานสักชิ้น อย่าได้ทำอันใดข้าเลย ฮือๆๆๆ”ขุนนางโกงกินร้องไห้อย่างไม่อายก้มหัวขอร้องเหล่าโจรอย่างไร้ศักดิ์ศรีชิงอ้ายเหม่ยสบโอกาสลงจากรถม้าเดินเข้าไปคุกเข่าขอร้องเพื่อแสดงความเป็นบุตรสาวกตัญญู“ท่านโจร บิดาของข้าไม่เหลือสมบัติใดแล้วจริงๆนอกจากตัวข้า เขากำลังพาข้าไปขายเพื่อนำเงินเป็นค่าใช้จ่ายในการหลบหนีเจ้าค่ะ”“หา...ขุนนางชั่วนี่ขายได้แม้กระทั่งบุตรสาวในสายเลือดเชียวหรือ ช่างชั่วช้านัก ตัดหัวทิ้งเสียดีหรือไม่”“ปล่อยบิดาของข้าไปเถิดเจ้าค่ะ ยามนี้เขาไม่เหลือสิ่งใดแล้วคงหลบหนีไปได้ไม่ไกล ทางที่ดีพวกท่านไม่ควรปล่อยข้าไปกับเขา เขาจะได้ไม่มีข้าไปแลกเป็นเงินทองไว้ใช้จ่ายอีก คนที่เคยใช้ชีวิตอยู่ดีมีสุขเช่นเขาคงทนได้อีกไม่นานเจ้าค่ะ”“นังลูกชั่ว
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบสอง ผดุงคุณธรรม
ตอนที่ยี่สิบสอง ผดุงคุณธรรม เถาหลี่น่าถึงกับส่ายหัวหยุดความคิดชื่นชมองค์กรลับเถาฮวาของตนเอง “ด้วยคุณหนูนางนี้ติดต่อว่าจ้างเข้ามาพอดี ข้าจึงคิดแผนการนี้ขึ้นมาได้ เจ้าจะซ่อนตัวอยู่ในรถม้าอีกคันหนึ่ง ขุนนางคนนั้นคงไม่ใส่ใจเท่าใดนัก รอเวลาที่กลุ่มโจรซึ่งมักอวดอ้างว่าเป็นโจรผู้ผดุงคุณธรรมออกมาปล้นชิง เจ้าค่อยอ้อนวอนขอร้องและตามไปอยู่ที่ค่ายโจรกับพวกเขา แม้ขุนนางคนนั้นจะเห็นว่าเจ้าไม่ใช่บุตรสาวตัวจริง แต่รับรองได้ว่าเขาไม่กล้ากระโตกกระตากออกมาแน่ ” “ข้ามิโดนโจรปล้นสวาทจนขาดใจตายหรือ ทั้งค่ายโจรมิมีชายเป็นร้อยหรือ” หญิงสาวยิ่งฟังยิ่งรู้สึกย่ำแย่ จากคุณหนูซึ่งกำลังจะถูกขายเป็นนางโลม กลับต้องถูกย่ำยีโดนโจรทั้งค่ายหัวหน้ากำลังจะให้นางทำงานเสี่ยงภัยต่อร่องรูสวาทถึงเพียงนี้ได้อย่างไร แค่คิดก็เข็ดขยาดจนไม่อาจ
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น2 (NC)
ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น เสียงกระแทกกระทบดังสนั่นหวั่นไหวบ่งบอกความรุนแรงของการตอกทิ่มตับ ตับ ตับเถาโจวหย่งส่งมังกรแกร่งมุดแทรกเข้าออกทั้งเสียดสีทั้งลากครูดกับจุดอ่อนไหวด้านในจนสาวน้อยเสียดเสียวดิ้นเร่าร้องครางดังลั่น“อู๊ยยยย ช้าๆหน่อย”“ไม่มีทาง ข้าจะส่งเจ้าให้ถึงสวรรค์จนลืมทางกลับมาทีเดียว”“อ๊ายยยยย...ลึกมากไปแล้ว โอ้วววว ข้าเสียว หยุดก่อน...อ้า...ไม่ไหวแล้ว...เสียวววว”เสียงร้องครวญครางแหบกระเส่าพร้อมร่างน้อยดีดดิ้นไปตามแรงตอกตรึงเร่าร้อน เอวสอบถอนท่อนปูดโปนออกจนสุดก่อนจะสวนกลับเข้าไปใหม่จนมิดลำ แท่งอวบแน่นโยกเข้าโยกออกถี่รัวจนสาวน้อยโอดครวญด้วยความเสียวซ่านสะท้านทรวงก่อนจะแตะสวรรค์ไปอีกหลายคราความพลุ่งพล่านปรารถนาได้รับการเติมเต็มจนอิ่มล้น เถาโจวหย่งปักท่อนลำใหญ่คาคับเต็มร่องรูอยู่หลายวันจนสุขสมใจเมื่อเห็นว่าสมควรแก่เวลาจึงจำใจต้องพาสาวน้อยภายใต้การดูแลไปพักฟื้นที่หอคณิกาเพื่อฟื้นคืนสภาพร่องดอกไม้ให้สามารถใช้งานได้อย่า
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น (NC)
ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เติมเต็มร่องอุ่น ในที่สุดสวีเจินจื้อจึงได้พบความจริงว่าหญิงสาวซึ่งมาพักอาศัยอยู่ที่จวนสกุลสวีตั้งหลายเดือนเป็นคนแปลกหน้าซึ่งไม่มีที่มาที่ไปยิ่งไล่ถามรูปพรรณสัณฐานอันสะดุดตาของเจ้า ซึ่งไม่น่าจะมีผู้ใดที่เห็นแล้วจะผ่านตาไปโดยไม่จดจำ แต่กลับไม่มีผู้ใดเคยพบเห็นเจ้ามาก่อนไม่ว่าในสถานที่ใด เจ้ากลายเป็นสตรีที่จู่ๆก็โผล่หน้ามาที่บ้านสกุลสวีแล้วก็จากไปอย่างไร้ร่องรอยสวีเจินจื้อรีบกลับมาป่าวประกาศและแจ้งความกับทางการเพื่อให้ตามหาหลินหลี่น่าตัวปลอม คราแรกผู้ตรวจการย่อมไม่รับแจ้งด้วยข้อหาช่างเลื่อนลอย แต่เมื่ออาจารย์แห่งสำนักศึกษารู้ว่าเจ้าปลอมตัวเข้ามาด้วยหนังสือส่งตัวและผลสอบล้วนเป็นของปลอม พวกเขาจึงเร่งค้นหาว่ามีข้าวของใดสูญหายไปหรือไม่”“พวกเขารู้แล้วหรือว่าตำรานั่นหายไป” หญิงสาวรีบถามขึ้นแม้ภายในใจจะเฝ้าภาวนาให้พวกเขาไม่รู้ว่าผู้ใดเป็นคนหยิบไป“ใช่ อาจารย์ที่หอตำราสูงนั่นย่อมสงสัยเจ้ามากเป็นพิเศษจึงเร่งเข้าไปหาข้างบนหอตำราด้วยรู้ดีว่าเปิดโอกาสให้เจ้าเข้าไปอาศัยอยู่หลายวัน เพียงต
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ยี่สิบ กว่าจะรู้ (NC)
ตอนที่ยี่สิบกว่าจะรู้สองแรงแข็งขันทั้งนิ้วทั้งลิ้นข่วยกันปลุกเร้าร่องสวาทจนน้ำไหลฉ่ำนองขณะสาวน้อยแอ่นร่างบิดเร่าส่งทั้งเต้าทั้งร่องใส่มือและปากของชายตรงหน้าพร้อมทั้งร้องออกมาด้วยความซ่านเสียว“อือ...เสียวววว อ้า...ท่านเก่งที่สุด อูวววว”ยิ่งลิ้นร้อนละเลงรัวเป็นจังหวะไปพร้อมกับนิ้วอุ่นและฝ่ามือหนาด้านบน เถาหลี่น่ายิ่งซ่านกระสันจนกระตุกเกร็งตอดรัดรัวเถาโจวหย่งส่งสาวน้อยถึงฝั่นฝันไปคาปาก จึงรีบถอดชุดเสื้อผ้าจับร่างบางหันหลังจ่อท่อนเอ็นกดเข้าไปในโพรงถ้ำจนมิดลำปูดโปน ร่างหนาโยกขยับเข้าออกอย่างร้อนแรง เสียงเนื้อกระทบก้นขาวดังสนั่นไปทั่วลำน้ำป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ“อ้า...สาวน้อย ร่องรูของเจ้ายังคงคับแน่นอยู่มาก โอ้ววว แม้จะโดนเบิกร่องมาหลายคราแต่ยังคงซ่านเสียวบีบรัดจนแทบแตกแล้ว”“อือ...ร่องของข้ายังเยาว์วัย เพียงโดนแทงทิ่มไม่กี่คราจะนับเป็นอันใดได้ ไหนเลยจะเทียบกับท่อนกายอันช่ำชองของท่านได้”“เชอะ โอ้วววว เสียวมาก ร่องเจ้าทั้งตอดรัด ทั้งบีบแน่
