Share
บทที่ 891
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 892
ใบหน้าที่เย็นชา เฉยเมย และเยือกเย็นของเจย์ได้ทลายลงไปเล็กน้อย เขายื่นมือออกไป นิ้วเรียวยาวไล่ไปตามคิ้วที่ละเอียดอ่อนและไร้ที่ติของเธอ“แองเจลีน นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เจย์บี้รักเธอแบบนี้ จากนี้ไปเธอต้องเข้มแข็งนะ”เขากอดเธอและผล็อยหลับไปเมื่อคุณหมอมาถึง เขาก็แต่งตัวให้เธอเขาได้ซื้อเสื้อผ้าสวยมากมายให้กับเธอ ซึ่งตอนนี้อยู่ในตู้เสื้อผ้าของเธอที่สวนบันทึกรัก เขาใช้เวลานานก่อนที่เขาจะหยิบชุดเดรสสีเขียวราวกับนางฟ้าดอกไม้ออกมาแล้วสวมให้เธอเขาจำได้ว่าเธอเคยสวมชุดลูกไม้ยาวถึงข้อเท้าสีเขียวแล้วสวยงามราวกับนางฟ้าเมื่อครั้นตอนที่พบกันครั้งแรก ซึ่งนั่นได้ทำให้เขาหลงใหลตั้งแต่แรกเห็นเขาหวังว่าเขายังจะได้จากไปพร้อมกับความทรงจำที่ดีที่สุดของแองเจลีนเมื่อตอนที่เขาได้บอกลาเธอในที่สุดเขาทำความสะอาดห้องนอนของพวกเขาอย่างระมัดระวัง เขาเปิดผ้าม่านหนาออกและผลักหน้าต่างออกเพียงเพื่อจะรู้ว่าค่ำคืนนั้นเพิ่งจะมาถึงคุณหมอเข้ามาพร้อมกับอุปกรณ์ทางการแพทย์...เจย์ได้หลบออกไปสักพักเขานั่งตรงหัวโค้งทางเดินที่ชั้นสองและสูบบุหรี่อย่างขุ่นเคืองทีละมวน!ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขารู้สึกกระวนกระวายมากในเวลา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 893
เซย์นหมุนตัวกลับและจากไป จู่ ๆ น้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาของเขา แต่ถึงกระนั้น เขาก็ไม่กล้าที่จะเช็ดมันออก เขาเพียงก้าวท้าวเดินให้เร็วขึ้นและในที่สุดก็ได้หายไปจากสายตาของร็อบบี้น้อยจากนั้นเขาก็นั่งยอง ๆ ที่มุม ๆ หนึ่ง ปิดหน้าของเขาด้วยมือทั้งสองข้าง และสุดท้ายก็ร้องไห้ออกมาดัง ๆ“ร็อบบี้น้อย ฉันขอโทษ”ร็อบบี้น้อยจับมือสตอร์มและเดินออกจากสนามบิน“อาสตอร์ม ไปกันเถอะครับ”แต่ทว่า สตอร์มยืนนิ่งไม่ไหวติงร็อบบี้น้อยมองเขาด้วยความตกใจ“ลุงสตอร์ม มีอะไรเหรอครับ?”สตอร์มนั่งยอง ๆ ลง จับมือเล็ก ๆ ของร็อบบี้น้อยไว้แล้วพูดว่า “ร็อบบี้น้อย มันไม่มีการแข่งขัน ผมมาที่นี่เพื่อพาคุณไปที่อื่น”ร็อบบี้น้อยตระหนักรู้เป็นพิเศษถึงความปลอดภัยของเขาตั้งแต่ยังเล็ก เขามีความรู้สึกสะพรึงกลัวกับพฤติกรรมที่ขัดแย้งกันของสตอร์มเขาแยกตัวเองให้เป็นอิสระจากมือของสตอร์มและรีบออกมา“คุณเป็นคนไม่ดี ผมอยากกลับบ้าน”“ร็อบบี้น้อย ฟังคำอธิบายของผมก่อน…” สตอร์มวิ่งไล่ตามเขาสตอร์มเก่งในศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นการไล่ตามร็อบบี้น้อยเป็นเรื่องที่แสนง่ายดายแต่กระนั้น ร็อบบี้น้อยก็ไม่ง่ายเลยที่จะรับมือ เขาตัวเล็ก ปราดเปรี
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 894
“ร็อบบี้น้อย!”ณ สวนบันทึกรัก เมืองอิมพีเรียลแคปิตอลแองเจลีนตื่นขึ้นมาอย่างช้า ๆ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ร่างกายของเธอจึงรู้สึกเบา เบามากราวกับกำลังลอยและเดินอยู่บนก้อนเมฆที่อ่อนนุ่ม เธอรู้สึกไร้น้ำหนักอย่างสิ้นเชิง“เกิดอะไรขึ้นกับฉันงั้นเหรอ?” แองเจลีนลืมตาพร่ามัวของเธอขึ้น สายตาของเธอมองห้องนอนที่ว่างเปล่าไปรอบ ๆจมูกของเธอดูเหมือนจะได้กลิ่นของยาฆ่าเชื้อลาง ๆเจย์กำลังถือชามโจ๊กอยู่ หลังจากเป่ามันอย่างระมัดระวัง เขาก็ป้อนมันเข้าปากเธอ“กินข้าวต้มหน่อย” เสียงของเขาแหบแห้ง ราวกับว่าคำพูดของเขามาจากเสียงของคนที่ร้องไห้จนเสียงหายไป มันก็เหมือนกับเสียงที่มาจากคนที่ไม่ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่และค่อนข้างบิดเพี้ยน“เกิดอะไรขึ้นกับฉันงั้นเหรอ?” เธอถามเพียงแค่หลังจากที่เธอพูดออกมา เธอก็ได้รู้ว่าเสียงของเธอนั้นช่างอ่อนแรง มันเกือบจะไม่ได้ยินเจย์เดินเข้าไปหาเธอและจัดทรงผมที่ยุ่งเหยิงบนหน้าผากของเธอ เขาพูดเบา ๆ ว่า “กินอะไรก่อน แล้วเธอถึงจะมีแรงที่จะพูด”เธออ้าปากของเธออย่างเชื่อฟังเขาป้อนเธอทีละน้อย อ่อนโยนและเห็นอกเห็นใจ เหมือนกับที่เขาเคยดูแลเธอตอนที่เธอยังเด็กดวงตาของเธอเปียก เธ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 895
แองเจลีนนอนอยู่บนเตียง หลังจากกินข้าวต้มชามใหญ่ไป กระเพาะอาหารของเธอก็อิ่มอย่างเห็นได้ชัด แต่ทว่า…แองเจลีนก็รู้สึกประหลาดใจที่พบว่าท้องที่ตั้งครรภ์ของเธอหายไปแองเจลีนวางมือบนท้องของเธอเบา ๆ และรู้สึกว่ามันว่างเปล่าด้วยเหตุบางอย่างเจย์ถามเธอทันทีว่า “เที่ยงนี้อยากกินอะไร? ฉันจะไปทำมาให้”แองเจลีนตกตะลึงไปเล็กน้อย “พี่เลี้ยงจะไม่กลับมาเหรอ?”“ที่บ้านมีเหตุการณ์ฉุกเฉินน่ะ เธอเลยไม่สามารถกลับมาได้อีกสักสองสามวัน” เจย์พูดคร่าว ๆ อย่างไม่ใส่ใจเขาได้ส่งทุกคนออกไปและต้องการใช้เวลาครั้งสุดท้ายกับเธออย่างสงบสุขแองเจลีนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “คุณทำสเต็กให้ฉันได้ไหม?”เธอจำได้ว่าสเต็กที่เขาเคยทำนั้นอร่อยมาก ราดด้วยซอสมะเขือเทศบาง ๆ เนื้อนั้นนุ่มและกรอบหอมและอร่อย“มีอะไรอย่างอื่นอีกไหม?” เขาถามแองเจลีนพูดอีกครั้งว่า “พิซซ่าแป้งกรอบสีทอง”เจย์พยักหน้า “โอเค รอสักพักนะ”เขาหันรถเข็นแล้วออกไปแองเจลีนมองไปที่แผ่นหลังที่ยาวและยืดตรงของเขา ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสัยเขาอนุญาตให้เธอสั่งอาหารกับเขาด้วยมารยาทอย่างที่สุภาพบุรุษเขาทำกันอย่างนั้นเหรอ?นี่เป็นการดูแลที่เธอไม่ได้รับเลยใ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 896
แองเจลีนโวยวายด้วยเสียงแตก พูดว่า “เพราะนายไม่รักฉันอีกแล้ว มันไม่ได้หมายความว่านายต้องลิดรอนชีวิตลูกของเรา!”เธออยากจะลุกออกจากเตียง แต่ร่างกายของเธอก็อ่อนแอเกินไป เธอไถลและล้มลงบนพื้น เธอคลานเข้าไปหาเจย์อย่างยากลำบาก กล่าวโทษกับความโหดเหี้ยมของเขา“โอ้ เจย์ อาเรส ทำไมฉันต้องตกหลุมรักนายด้วยนะ?”เจย์เริ่มน้ำตาคลอเบ้าเสียงในหัวใจของเขาดังซ้ำแล้วซ้ำเล่า 'ฉันขอโทษนะ แองเจลีน ฉันไม่ควรตอแยเธอและทำให้เธอใช้ชีวิตด้วยความเจ็บปวดและทรมาณแบบนี้’น้ำตาของแองเจลีนทำให้ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอเปียกปอน แต่ทันในนั้น เธอก็เริ่มหัวเราะอย่างอ่อนแอ “ถึงฉันจะรู้ว่าจุดจบของการได้รักนายคือการถูกทิ้ง ทำไมฉันยังอยากจะเข้าหานายซ้ำแล้วซ้ำอีกกันนะ?”“ทำไมฉันไม่ยอมให้พระเจ้าเอาชีวิตของฉันไปในอุบัติรถยนต์นั่นซะ? กลับกัน ฉันอยากจะกลับมาสานต่อในสิ่งที่ฉันเคยทำไว้กับนาย”“ทำไมฉันถึงกัดฟันและทิ้งนายอย่างโหดร้ายไม่ได้ในตอนที่จิตวิญญาณของฉันผูกติดกับโรส ลอยล์หลังจากที่ถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความเฉยชาของนาย? ฉันไม่ยอมแพ้และยังคงอยากที่จะกลับมาพร้อมกับร็อบบี้และเซ็ตตี้น้อย”“ทำไมเมื่อฉันมีโอกาสเป็นมนุษย์อีกครั้ง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 897
เธออยากจะไปจากเจย์ ด้วยความคิดที่รุนแรงเช่นนี้ เธอจึงเดินโซเซและวิ่งออกจากสวนบันทึกรักอย่างไรก็ตาม เพราะเธอใช้แรงมากเกินไป เธอได้ใช้พลังงานที่สำรองไว้ในร่างกายจนหมด ในที่สุด เธอก็ล้มลงที่ประตูสวนและลุกขึ้นมาอีกครั้งไม่ได้รถสปอร์ตของโคล ยอร์คบังเอิญผ่านสวนบันทึกรัก เมื่อเห็นแองเจลีนฟุบอยู่บนพื้น เขาก็กระโดดลงจากรถ“แองเจลีน”“โคล พาฉันไปที ได้โปรด”เมื่อเจย์ไล่ตามเธอ เขาก็ได้ยินแองเจลีนร้องขอความช่วยเหลือจากผู้ชายอีกคนด้วยน้ำเสียงที่หมดหนทางเขารู้สึกปวดใจโคลยื่นมือออกไปปละกอดแองเจลีนในตอนที่เจย์ปรณามอย่างรุนแรงในทันที “หยุดนะ”เขาเอาชนะขาที่แข็งทื่อของเขาและวิ่งเข้าไป เขาอยากที่จะพาแองเจลีนกลับบ้านใครจะรู้ว่าในตอนที่แองเจลีนเห็นเขา เธอจะรู้สึกกลัวมากและไม่สบายใจราวกับว่าเธอเพิ่งจะเห็นปีศาจร้าย เธอบีบมือของโคลแน่นและอ้อนวอนเข้าว่า “โคล พาฉันไปจากที่นี่ที”โคลมองเจย์ด้วยความสงสัย การเยาะเย้ยอย่างเย็นชาค่อย ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าอันสูงส่งและอ่อนโยนของเขาจากนั้น เขาก็อุ้มแองเจลีนขึ้นและเดินไปที่รถ“แองเจลีน!” เจย์คำรามเหมือนกับสิงโต“เขาไม่ใช่คนดี” เจย์เตือนเธอความเย้ยหยัน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 898
แองเจลีนหยุดโจเซฟินอย่างอ่อนแอ “โจเซฟิน อย่าทำให้มันยุ่งยากสำหรับเขา เขากำลังช่วยฉัน”ในตอนนั้นโจเซฟินก็หยุดชกโคลและเชิญเขาเข้าไปในบ้านอย่างสงสัย“เข้ามาสิ”โคลวางแองเจลีนลงบนเตียงอย่างระมัดระวัง เหลือบมองไปที่ที่แคบ ๆ เขาขมวดคิ้วและอดไม่ได้ที่จะเยาะเยาะเย้ยโจเซฟิน “อาศัยอยู่ในที่เล็ก ๆ แบบนี้ คุณเป็นหอยทากหรือไง?”โจเซฟินกลอกตาอย่างโหดเหี้ยมโคลตกใจมากกับสายตาที่เฉียบคมจนเขาแทบจะเป็นลมเล็กน้อยทำไมผู้หญิงที่เกี่ยวข้องกับเจย์ถึงรังแกเขาเหมือนเป็นแมวป่วยให้ทุก ๆ ครั้งที่เจอล่ะ?ความเหินห่างที่น่าจับใจของเจย์ก็เหมือนกับโคลนถล่มในแนวโน้มของชีวิตของการเสพสุรา ดูเหมือนว่าสาว ๆ ที่เขาพร่ำสอนคงจะไม่สนใจเขาอีกแล้ว ชายผู้มีเงินเป็นกอง“นายช่วยออกไปตอนนี้ได้ไหม?” โจเซย์ฟินเริ่มสั่งให้เขาบอกลาเพื่อที่จะกำจัดเขาโคลตกใจเล็กน้อยโจเซฟินพูดอีกครั้งว่า “ฉันอยากจะช่วยพี่แองเจลีนเปลี่ยนเสื้อผ้า และอย่างที่นายเห็น ไม่มีที่ว่างให้ปิดบังเราจากการมองเห็นของนายในบ้านหอยทากนี้ได้”โคออกไปอย่างขายหน้าทันทีที่เท้าหน้าของเขาเดินออกไป เขาก็ได้ยินเสียงประตูกำลังถูกล็อคสีหน้าของโคลดูน่าเกลียดราวกับว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 899
สวนบันทึกรักเจย์มองบริษัทขนย้ายย้ายของของเขาด้วยท่าทีที่เฉยเมยขณะที่เขานั่งอยู่กลางห้องนั่งเล่นพนักงานของบริษัทขนย้ายจะเข้ามาแจกแจงกับเขาในบางครั้งเมื่อพวกเขาเจอบางอย่างที่พวกเขาไม่เข้าใจ “ท่านประธานอาเรสครับ ของใช้ในชีวิตประจำวันต้องย้ายออกไปด้วยไหมครับ?”“กระถางดอกไม้ในร่มต้องย้ายด้วยไหมครับ?”เจย์พูดว่า “ย้ายทุกอย่างที่เป็นของฉันออกจากบ้านหลังนี้”เขาอยากจะทิ้งสวนบันทึกรักให้กับแองเจลีน เนื่องจากแองเจลีนเกลียดเขามาก ถ้าเธอเห็นของของเขา เธอคงจะ… เจย์ส่ายหน้าและยิ้มอย่างข่มขื่น เขาไม่กล้าที่จะคิดถึงสีหน้าที่เกลียดชังของแองเจลีนเมื่อสวนบันทึกรักว่างเปล่า มันราวกับว่าไม่มีใครเคยอยู่ที่นี่ร่องรอยของเจย์ได้หายไปจากนั้นบริษัทขนย้ายก็ได้นำรถขนเฟอร์นิเจอร์จำนวนหนึ่งไปยังอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนรถโรลส์-รอยซ์ของเจย์ก็ปรากฏขึ้นที่ประตูของอสังหาริมทรัพย์ในหนึ่งชั่วโมงต่อมาคุณท่านปู่อาเรสทราบถึงข่าวของการกลับมาของเจย์ สีหน้าของเขาที่มักจะไม่เปลี่ยนแม้ว่าในตอนที่ภูเขาเอฟเวอร์เรสถล่ม ได้แตกสลายเป็นชิ้น ๆ ในทันทีด้วยความสิ้นหวังที่ไม่เต็มใจ“เจย์ ทำไมนายต้องทนทุกข์กับสิ่งนี้?”เจ
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
