เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 192
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 193
เจย์เริ่มใส่ใจและจ้องมองนายหญิงลอยล์ด้วยดวงตาคมเหมือนนกอินทรี “ส่วนไหนที่แปลกเป็นพิเศษงั้นเหรอ?”นายหญิงลอยล์นึกถึงภาพอุบัติเหตุเมื่อ 7 ปีก่อนอย่างจริงจัง เธอดูไม่สบายใจมากขึ้นเรื่อย ๆ“ผมไม่รู้ว่าแองเจลีนกับโรสลเจอกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนั้นได้อย่างไร ทั้งสองคนนอนอยู่บนพื้นหญ้าด้วยกัน แองเจลีนเสียชีวิตอย่างอนาถ ขณะที่โรสได้รับการปกป้องในอ้อมแขนของแองเจลีน แม้ว่าร่างกายของเธอจะไม่ถูกแยกชิ้นส่วนหรือขาดวิ่นหรือดูน่าสยดสยอง ในฐานะของแองเจลีนเธอไม่หายใจอีกต่อไปหลังจากเจออุบัติเหตุในครั้งนั้น”“เมื่อเรารีบไปที่เกิดเหตุ แม้แต่หมอก็ยังประกาศว่าโรสตายแล้ว ใครจะไปคิดว่าหลังจากที่เธอถูกขังไว้ในห้องเก็บศพทั้งวันทั้งคืน จู่ ๆ เธอก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง! เราก็ตกใจกลัวเช่นกันเพราะคิดว่าเห็นผี!”ผู้อาวุโสลอยล์กล่าวต่อว่า “ตอนนี้ที่คุณพูดถึงมัน หลังจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนั้น โรสดูเหมือนจะเปลี่ยนไปด้วยเหตุผลแปลก ๆ เธอไม่ได้ขอเงินจากตระกูลลอยล์อีกต่อไปและแม้กระทั่งย้ายออกไปอยู่คนเดียวแล้วก็ตาม ทำให้เราพ่อลูกกลายเป็นคนแปลกหน้าโดยสมบูรณ์”นิ้วเรียวของเจย์กำลังขยับที่วางแขนของเก้าอี้และเปลี่ย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 194
จากนั้นเมื่อได้ยินทฤษฎีการถ่ายทอดวิญญาณของเกรย์สัน หัวใจของเขาก็ไม่สามารถเก็บความหวังและความปีติยินดีที่แผ่ออกมาจากการเป็นอยู่ของเขาในขณะนี้ได้‘เป็นอย่างนั้นได้จริง ๆ เหรอ?’‘เธอกลับมาจริง ๆ เหรอ แองเจลีน?’ทันทีที่เกรย์สันจอดรถโรลส์ รอยซ์ ที่ลานจอดรถทางเข้าของคฤหาสน์ เจย์ก็ผลักประตูให้เปิดออกอย่างรีบร้อนโดยไม่แม้แต่จะพูดอำลาเกรย์สันและเดินตรงดิ่งไปที่ทางเข้าของคฤหาสน์เกรย์สันมองไปที่ท่านอาเรสที่ค่อนข้างผิดปกติและส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรท่านอาเรสจะสูญเสียการควบคุมตราบเท่าที่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับแองเจลีนเกรย์สันเคยชินกับมันแล้วเจย์ผลักประตูเข้ามา ในบ้านกว้างขวางเงียบสงบเจย์ปิดประตูข้างหลังเขา เอนหลังพิงประตูกันขโมย แล้วหายใจแรง ๆ เมื่อคลายอารมณ์ที่พลุ่งพล่านแล้ว ในที่สุดเขาก็ลุกขึ้นเดินไปชั้นสองเจย์ยืนอยู่ที่มุมบันได แล้วทอดสายตาไปที่ห้องของโรสอย่าง ช้า ๆ และเคร่งขรึม เขาเดินขึ้นไปกับขาที่เรียวยาว เขาเดินเข้าไปในห้องของโรส ทีละก้าวเขายืนอยู่ที่ประตู ยกมือขึ้นเบา ๆ แล้วเคาะประตูโรสเปิดประตู เธออ้าปากค้างตกใจเมื่อเห็นเจย์ชายคนนี้ไม่ควรอยู่ในโรงพยาบาล
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 195
โรสประท้วง “คุณอาเรส ฉันใช้เงินเพียง 2,000 เหรียญสำหรับค่ารักษาตัวในโรงพยาบาลของนาย ทำไมนายถึงให้ฉัน 200,000 เหรียญล่ะ?”โรสคว้าโทรศัพท์และกำลังจะคืนเงินให้เขา แต่มืออันใหญ่ของเจย์จับคว้าที่เธอ...เมื่อมือกว้างของเขาวางทับมือเล็ก ๆ ของเธอ สัมผัสของเขาที่โรสรู้สึกบนผิวของเธอทำให้เธอดึงออกไปอย่างตกใจ ติ่งหูของเธอแดงฉานทันทีในขณะที่เจย์จ้องมองไปที่โรสผู้ไร้เดียงสา รอยยิ้มก็เล็ดลอดออกมาจากดวงตาของเขา“เป็นค่าครองชีพของคุณ” เขาอธิบายแล้วดวงตาของโรสเบิกกว้าง “สำหรับค่าครองชีพหนึ่งปีงั้นเหรอ? มากเกินไป นายไม่คิดเหรอ?”เจย์แก้คำพูดของเธอ “เป็นเวลาหนึ่งเดือนเท่านั้น!”โรส "..."“เราควรกินคาเวียร์และหอยนางรมทั้งวันดีไหม? ท่านอาเรส นายอาจไม่กลัวว่าจะมีอาการอาหารไม่ย่อย แต่เด็ก ๆ จะอิ่มเกินไปจากการกินมากเกินไปและจบลงด้วยปัญหาการย่อยอาหาร” โรสมองเจย์ด้วยสีหน้ากังวลเจย์ปวดหัว เธอบอกไม่ได้หรือว่าเขาพยายามลดภาระของเธอด้วยวิธีนี่? ความผิดปกติของสมองที่ไร้เดียงสานี้จำเป็นต้องได้รับการกลั่นกรองอย่างแท้จริง“งั้นก็เป็นค่าอะไรก็ได้” เขาหันกลับมาตอบและจากไปอย่างไรก็ตาม โรสเริ่มกังวล เธอกำลังค
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 196
เมื่อมาถึงโรงเรียนอนุบาล ครูขอให้ผู้ปกครองคนอื่นพาลูกกลับบ้านก่อนได้ ดังนั้นเหลือเพียงเจย์และโรสที่จะยังคงยืนอยู่ข้างนอกและรอเจย์ถูกบังคับให้เข้าร่วมฟังประชุมผู้ปกครองของนักเรียน เขาสวมหน้าตาบึ้งตึงอย่างมากบนใบหน้าของเขา เขาดึงใบหน้าขมวดคิ้วขณะที่เขายืนนิ่งมากตอนนี้โรสรู้สึกผิดแล้วเจย์เป็นอัจฉริยะที่คนอื่น ๆ รอคอยมาตลอดตั้งแต่เขายังเด็ก การให้เขารอคนอื่นในวันนี้อาจเป็นการระเบิดของภูเขาไฟที่รอให้เกิดขึ้น ใช่มั้ย?“ท่านอาเรส นายอาจจะกลับไปก่อนก็ได้ ฉันจะอยู่ที่นี่และรอ…” โรสแนะนำอย่างรู้สึกผิดเธอได้ลงโทษปีศาจน้อยทั้งสองเมื่อพวกเขาทำอะไรผิดพลาดเมื่อวานนี้ไปแล้ว แต่วันนี้ ดูเหมือนว่าวิธีการฝึกวินัยของเธอให้ผลลัพธ์น้อยมากจู่ ๆ ครูประจำชั้นก็พูดขึ้นมาว่า “ได้โปรดอยู่ด้วยค่ะ คุณอาเรส ฉันอยากจะบอกคุณเกี่ยวกับปัญหาการศึกษาของเด็ก ๆ "เจย์พยักหน้าหัวของโรสลดต่ำลงหลังจากส่งผู้ปกครองและนักเรียนคนอื่น ๆ ไปแล้ว ครูก็เชิญเจย์และโรสไปที่ห้องทำงานเจนส์ ร็อบบี้น้อย และ เซ็ตตี้ รออยู่ที่ห้องพักครูเมื่อนานมาแล้ว เมื่อเธอเห็นพ่อและแม่ น้ำตาของ เซ็ตตี้เริ่มไหลลงมาที่ใบหน้าของเธอ“เกิดอะไร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 197
โรสก้มหัวของเธอ เห็นได้ชัดว่าเด็ก ๆ เป็นคนกระทำผิด แต่ทำไมเธอถึงถูกว่ากล่าวตักเตือนแทน?“ฉันผิดเอง ท่านอาเรส” เธอตอบอย่างอ่อนแรงด้วยท่าทางสุภาพรอยยิ้มที่อธิบายไม่ได้ปรากฏขึ้นในดวงตาของเจย์ เขานึกถึงใบหน้าของแองเจลีนในวัยเยาว์เมื่อเธอถูกเตือนสติ เช่นเดียวกับที่โรสแสดงตอนนี้เธอจะก้มหัวและดูราวกับว่ามันเป็นจุดจบของโลก เธอจะฟังด้วยความกลัวและความกังวลใจเมื่อเขาตำหนิเธอเจย์จ้องมองไปที่เด็ก ๆ ตัวน้อยและตำหนิอย่างรุนแรง “ไปเถอะ เราจะกลับบ้านเดี๋ยวนี้”ร็อบบี้น้อยและเจนส์เดินตามหลังพ่อเหมือนซอมบี้เดินสองตัว ถอนหายใจอย่างหดหู่โรสจับมือของเซ็ตตี้ที่น้ำตาไหลและเดินตามเขาไปอย่างกระสับกระส่ายเมื่อพวกเขากลับถึงบ้าน เจย์ก็นั่งบนโซฟาอย่างเงียบ ๆ เขาไขว้ขาเรียวยาวขณะจ้องมองไปที่เด็ก ๆ ตัวน้อยสามคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วยสีหน้าเข้มโรสยืนอยู่ข้าง ๆ พวกเขา ดูเหมือนสัญญาณไร้สายที่แรงที่สุดแม่และลูกสามคนกำลังหยุดนิ่ง ก้มศีรษะและจ้องมองที่นิ้วเท้าของพวกเขา พวกเขากลัวเกินกว่าที่จะมองเข้าไปในดวงตาของเขา“เงยหน้าขึ้น” เจย์สั่งอย่างเย็นชาพวกเขาสี่คนเงยหน้าขึ้นพร้อมเพรียงกัน สายตาที่น่าสงสารของพว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 198
เซ็ตตี้น้อยหลั่งน้ำตาออกมาขณะที่เธอโอบตัวเองในอ้อมแขนของแม่และคร่ำครวญอย่างเศร้าสร้อย“แม่ เพื่อนร่วมชั้นของหนูบอกว่าหนูมีแต่แม่ที่ยากจนและไม่มีพ่อรวย”เซ็ตตี้สูดหายใจด้วยความเศร้าขณะที่เธอหายใจไม่ออก “ครูบอกในชั้นเรียนว่านี่เรียกว่ามีแม่คนเดียวกันแต่คนละพ่อ”“เพื่อที่จะยุติเรื่องนี้ของหนู ร็อบบี้ดุเด็กกลุ่มที่หัวเราะเยาะหนูในขณะที่เจนสันเถียงกับครูเพราะหนู”“มันเป็นความผิดของหนูทั้งหมดเลยค่ะ แม่ ร็อบบี้และเจนส์ถูกดุเพราะหนู หนูไม่ใช่เด็กดี”โรสรู้สึกราวกับว่าเธอถูกเข็มทิ่มแทงหลังจากได้ยินสิ่งที่ลูกพูดเห็นได้ชัดว่าพ่อผู้ให้กำเนิดของเธออาศัยอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกันกับเธอ แต่ความรู้สึกแปลกแยกที่เขาแสดงออกต่อหน้าเซ็ตตี้ได้ทำลายหัวใจอันเปราะบางของเด็กซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผลก็คือ เซ็ตตี้ได้รับผลกระทบอย่างมากเมื่อเพื่อนคนอื่น ๆ หัวเราะเยาะเธอที่ไม่มีพ่อ นั่นคือสาเหตุที่เธอร้องไห้อย่างเศร้าสร้อยทันใดนั้นเธอก็จับมือของเซ็ตตี้และเดินไปที่ห้องทำงานของเจย์เธอตัดสินใจแล้ว แม้ว่าจะหมายความว่าเธอจะต้องสูญเสียทุกสิ่งตราบใดที่ลูก ๆ ของเธอเติบโตอย่างมีสุขภาพจิตที่ดีและมีความสุข เธอก็เต็มใจที่จะใช้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 199
โรสมองไปที่ฌอนด้วยความประหลาดใจ “เขามาทำอะไรที่นี่?”เจย์ดูพูดไม่ออก เขาหันหน้ามาและถามโรสด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เธอไม่ใช่เป็นคนที่เชิญเขามาเหรอ?”โรสส่ายหัว “ไม่ใช่ฉัน”ความเย็นจัดในดวงตาของเจย์จางหายไปเล็กน้อย ขายาวและเรียวของเขาก้าวไปข้างหน้าในขณะที่เขาเดินออกจากประตูเหล็กระหว่างกำแพงอิฐลายดอกไม้ด้วยท่าทางที่น่ากลัวเมื่อฌอนเห็นเจย์ เขายืนตัวตรงและมองไปที่เจย์ด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์“ฌอน นายพยายามจะเข้ามาหาผมหรือเปล่า? ทำไมนายถึงยืนอยู่หน้าประตูของผมแต่เช้าเลย?” ดวงตาประกายที่น่าหลงใหลของเจย์เต็มไปด้วยรอยยิ้มจาง ๆรอยยิ้มพราวของฌอนหายไปอย่างไร้ร่องรอย “คุณอาเรส นายไม่ใช่เหตุผลว่าทำไมวันนี้ผมจึงมาอยู่ที่บ้านของอาเรส ผมมาที่นี่เพื่อคุณลอยล์คนสวย”เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็เหลือบไปมองโรสอย่างยั่วยวนที่กำลังตามหลังมาอย่างใกล้ชิดโรสรู้สึกอายมากจนกระวนกระวายที่จะขุดหลุมฝังดินเพื่อตัวเองเจย์หันกลับมาและจ้องไปที่โรสอย่างนิ่ง ๆ สังเกตวิธีที่เธอแสดงท่าทีกับสิ่งต่าง ๆ เรื่องนี้โรสถามอย่างสงสัย “มีอะไรให้ฉันช่วยหรือเปล่า? ถึงมาที่นี่”ใบหน้าที่ร่าเริงและมีเสน่ห์ของฌอนบ่งบอกถึงความน่าอาย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 200
โรสอยากรู้จริง ๆ ว่าทำไมสเตฟานี่ถึงไม่ชอบเธอขึ้นมาในเมื่อไม่มีความเป็นศัตรูกันมาก่อนระหว่างพวกเธอโรสเหลือบมองฌอนแล้วพูดว่า “รอที่นี่นะ ฉันจะไปส่งเด็ก ๆ ไปโรงเรียนอนุบาลและกลับมาให้เร็วที่สุด”เธอปฏิเสธที่จะไปกับฌอนเพราะกลัวว่าคนอื่นจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่ไร้เดียงสาของพวกเขาฌอนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “คุณคิดว่าผมยังไม่ดีพอหรือเปล่า? หรือคุณอายที่จะเดินไปกับผมใช่ไหม?”โรสตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “ฉันกังวลว่าข่าวลือจะทำร้ายเด็ก ๆ”ฌอนสะดุ้งเล็กน้อยหลังจากได้ยินสิ่งที่เธอพูดและความรู้สึกแปลก ๆ ก็กระเพื่อมในหัวใจของเขาเขาสะดุ้ง!การที่ลูกมีแม่ที่มีน้ำใจเช่นนี้เป็นพรที่ดีอย่างแน่นอนท้ายที่สุด ในความรู้สึกเขาไม่เคยรู้สึกอบอุ่นจากพ่อแม่มาตั้งแต่เด็กจากสิ่งที่เขาจำได้ พ่อแม่ของเขาเพิ่งทะเลาะกันไม่จบสิ้นต่อหน้าเขานับตั้งแต่เขาโตพอที่จะจำความได้ พ่อของเขาออกไปทำงานอย่างหนักเพื่อหาเลี้ยงครอบครัวและลงเอยด้วยความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น ๆ แม่ของเขาทุ่มความคิดทั้งหมดเพื่อแย่งสามีของเธอกลับมา ดูสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนท้ายนั้นสิว่าจะเกิดอะไรขึ้น?พ่อของเขาแต่งงานกับคนอื่น ในขณะที่แม่ขอ
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
