โรสมองไปที่ฌอนด้วยความประหลาดใจ “เขามาทำอะไรที่นี่?”เจย์ดูพูดไม่ออก เขาหันหน้ามาและถามโรสด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เธอไม่ใช่เป็นคนที่เชิญเขามาเหรอ?”โรสส่ายหัว “ไม่ใช่ฉัน”ความเย็นจัดในดวงตาของเจย์จางหายไปเล็กน้อย ขายาวและเรียวของเขาก้าวไปข้างหน้าในขณะที่เขาเดินออกจากประตูเหล็กระหว่างกำแพงอิฐลายดอกไม้ด้วยท่าทางที่น่ากลัวเมื่อฌอนเห็นเจย์ เขายืนตัวตรงและมองไปที่เจย์ด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์“ฌอน นายพยายามจะเข้ามาหาผมหรือเปล่า? ทำไมนายถึงยืนอยู่หน้าประตูของผมแต่เช้าเลย?” ดวงตาประกายที่น่าหลงใหลของเจย์เต็มไปด้วยรอยยิ้มจาง ๆรอยยิ้มพราวของฌอนหายไปอย่างไร้ร่องรอย “คุณอาเรส นายไม่ใช่เหตุผลว่าทำไมวันนี้ผมจึงมาอยู่ที่บ้านของอาเรส ผมมาที่นี่เพื่อคุณลอยล์คนสวย”เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็เหลือบไปมองโรสอย่างยั่วยวนที่กำลังตามหลังมาอย่างใกล้ชิดโรสรู้สึกอายมากจนกระวนกระวายที่จะขุดหลุมฝังดินเพื่อตัวเองเจย์หันกลับมาและจ้องไปที่โรสอย่างนิ่ง ๆ สังเกตวิธีที่เธอแสดงท่าทีกับสิ่งต่าง ๆ เรื่องนี้โรสถามอย่างสงสัย “มีอะไรให้ฉันช่วยหรือเปล่า? ถึงมาที่นี่”ใบหน้าที่ร่าเริงและมีเสน่ห์ของฌอนบ่งบอกถึงความน่าอาย
โรสอยากรู้จริง ๆ ว่าทำไมสเตฟานี่ถึงไม่ชอบเธอขึ้นมาในเมื่อไม่มีความเป็นศัตรูกันมาก่อนระหว่างพวกเธอโรสเหลือบมองฌอนแล้วพูดว่า “รอที่นี่นะ ฉันจะไปส่งเด็ก ๆ ไปโรงเรียนอนุบาลและกลับมาให้เร็วที่สุด”เธอปฏิเสธที่จะไปกับฌอนเพราะกลัวว่าคนอื่นจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่ไร้เดียงสาของพวกเขาฌอนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “คุณคิดว่าผมยังไม่ดีพอหรือเปล่า? หรือคุณอายที่จะเดินไปกับผมใช่ไหม?”โรสตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “ฉันกังวลว่าข่าวลือจะทำร้ายเด็ก ๆ”ฌอนสะดุ้งเล็กน้อยหลังจากได้ยินสิ่งที่เธอพูดและความรู้สึกแปลก ๆ ก็กระเพื่อมในหัวใจของเขาเขาสะดุ้ง!การที่ลูกมีแม่ที่มีน้ำใจเช่นนี้เป็นพรที่ดีอย่างแน่นอนท้ายที่สุด ในความรู้สึกเขาไม่เคยรู้สึกอบอุ่นจากพ่อแม่มาตั้งแต่เด็กจากสิ่งที่เขาจำได้ พ่อแม่ของเขาเพิ่งทะเลาะกันไม่จบสิ้นต่อหน้าเขานับตั้งแต่เขาโตพอที่จะจำความได้ พ่อของเขาออกไปทำงานอย่างหนักเพื่อหาเลี้ยงครอบครัวและลงเอยด้วยความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น ๆ แม่ของเขาทุ่มความคิดทั้งหมดเพื่อแย่งสามีของเธอกลับมา ดูสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนท้ายนั้นสิว่าจะเกิดอะไรขึ้น?พ่อของเขาแต่งงานกับคนอื่น ในขณะที่แม่ขอ
เมื่อเจย์มาถึงแกรนด์เอเซีย เกรย์สันก็รอเขาอยู่นานแล้วเขาวิจารณ์ในใจว่าท่านอาเรสดูเหมือนจะมาทำงานสายกว่าแต่ก่อนนิดหน่อย!หลังจากเจย์นั่วลง เขาก็พลันดึงกระดาษเอสี่ออกมาทันที แล้วหยิบปากกาขึ้นมา ก่อนจะเขียนหมายเลขจำนวนไม่น้อยลงไปเกรย์สันดูหมายเลขโทรศัพท์นั้นแล้วถามอย่างประหลาดใจ "นั่นไม่ใช่เบอร์มือถือของโรสหรอกเหรอครับ?"เจย์ส่งมันให้เกรย์สัน "เช็คมัน"เกรย์สันมีท่าทางภูมิใจ ท่านประธานไม่ได้อธิบายรายละเอียดว่าต้องการให้เขาตรวจดูอะไรกันแน่ เขาจะพอใจต่อเมื่อเขาขุดข้อมูลทุกอย่างของโรสรึไง?เกรย์สันหยิบกระดาษนั้นที่มีเบอร์มือถือขึ้นมาแล้วเดินออกไป เขาส่งมันให้แผนกความปลอดภัยทางไซเบอร์และสั่งด้วยความเร่งด่วนสูงสุด "ดักข้อมูลเครือข่ายโทรคมนาคมด่วน แล้วดึงข้อมูลทั้งหมดที่เชื่อมโยงกับหมายเลขโทรศัพท์นี้"เกรย์สันใช้มือของเขาค้ำโต๊ะไว้แล้วกล่าวด้วยความจริงจังขั้นสูงสุด "ท่านอาเรสบอกว่าแค่สองคำ เช็คมัน ฉันมั่นใจว่าทุกคนคงรู้ความหมายดี ใช่ไหม?"ทุกคนในแผนกเงยหน้าขึ้นมามันก็แค่การตรวจสอบหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเบอร์นี้ไม่ใช่เหรอ? ทำไมท่านอาเรสกับคุณเกรย์สันถึงทำเหมือนพวกเขาทกำลังสืบเรื่องล
เกรย์สันตกใจ "โอ้"'ท่านอาเรส เขามักจะไม่ชอบการเข้าร่วมงานเลี้ยงของสังคมชั้นสูงเสมอ ส่วนใหญ่เป็นเพราะเขาเกลียดการถูกรุมล้อมด้วยหญิงสาว''คราวนี้ท่านอาเรสแทบไม่คิดที่จะปฏิเสธคำเชิญของฌอน เบล เขาต้องเกรงใจทายาทของเบลเอ็นเตอร์ไพรส์เล็กน้อยแน่'"คุณต้องมีคู่เต้นรำนะครับ ท่านอาเรส!" เกรย์สันกล่าวอย่างระมัดระวัง"คู่เต้นรำ?" ภาพของโรสฉายในหัวของเจย์เธอเต้นวอลซ์กับเขาในคืนงานเลี้ยงวันเกิดของโจเซฟิน และเขาก็จำได้ว่าพวกเขาเป็นคู่เต้นรำที่ดีต่อกัน"เตรียมชุดราตรีให้โรส ลอยล์"เกรย์สันตะลึงมากจนอ้าปากค้าง 'ท่านอาเรส ปกติเขาจะคลื่นไส้ชื่อของโรส ลอยล์ ทุกครั้งที่กล่าวถึงในอดีตด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เขากลับรับคำเชิญแล้วให้เธอเป็นคู่เต้นรำกับเขา?'บางทีนี่อาจเป็นความหมายตรงข้ามของคำกล่าวที่ว่า 'ความคุ้นเคยทำให้เกิดการดูถูก'?"ได้ครับ""คุณมีอะไรเป็นพิเศษสำหรับชุดร่วมงานไหมครับ?" เกรย์สันถามเจย์เหลือบมองชุดสูทสั่งตัดอย่างดีของเขาแล้วถามด้วยท่าทางมืดมน "ที่ฉันใส่อยู่ยังดีไม่พอรึไง?"เกรย์สันเริ่มเหงื่อตก ท่านอาเรสทั้งดูสูงศักดิ์และผยองในทุกชุดที่เขาสวม ต่อให้เขาใส่ชุดที่ซื้อมาจากตลาดนัด เขาก็ยั
มันเป็นครั้งของเจย์ที่รู้สึกถูกคุกคามจากสิ่งเล็กน้อยนี้ เขาจ้องไปที่เจ้าตัวเล็กอย่างเอาเรื่องพร้อมสายตาเย็นชา "เซ็ตตี้น้อย แม่ของเธอต้องการหาพ่อเลี้ยงให้เธอ เธอไม่กลัวว่าพ่อใหม่ของเธอจะรังแกเธอเหรอ?"เซ็ตตี้น้อยยืนขึ้นแล้ววางมือไว้ที่หลังของเธอพร้อใกับทำหน้ามุ่ย เธอเดินไปหาเจย์ด้วยท่าทางเหมือนผู้อาวุโสแล้วมองขึ้นไปหาเขา เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง "คุณพ่อจริง ๆ ของหนูไม่ชอบหนูด้วยซ้ำ และเขาก็ไม่ชอบคุณแม่เหมือนกัน เขารังแกและต่อว่าคุณแม่บ่อย ๆ คุณลุงฌอนดูเป็นคนดีและเขาก็ดูเหมือนจะเป็นคนใจเย็น หากเขาปฏิบัติกับคุณแม่ดี หนูก็ชอบเขาเหมือนกัน"เจย์หันหัวไปมองโรส "เธอพูดจริงเหรอ?"โรสรู้สึกจนใจและลังเล...จากนั้น ในที่สุดเธอก็พยักหน้าเจย์ขมวดคิ้วเป็นการตอบสนอง เขาไม่เคยคิดว่าสามีคนที่สองของโรสจะเป็นพวกสารเลวแบบนั้น"เขาอยู่ไหนแล้วตอนนี้?" เจย์มีปัญหาเรื่องการเก็บอารมณ์โกรธของเขาโรสงงงันเมื่อเธอมองที่เขา เธอมึนงงสุด ๆ เลยทีเดียวก็เขาเองนั่นแหละที่เซ็ตตี้น้อยพูดถึง!นี่เจย์ลืมแล้วรึไงว่าเขาโหดร้ายกับเธอแค่ไหนสมัยก่อน?"ฉันเลิกกับเขาแล้ว!" โรสแถลงเจย์สังเกตว่าโรสดูกลัวและดูเหมือนไม่
หลังจากที่ชุดราตรีถูกส่งมาแล้ว โรสก็มองกล่องที่สร้างขึ้นอย่างประณีตแล้วพลันตกตะลึงทันทีมันเป็นมิลาน เอชวาย รุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น ที่มีราคากว่าแสนเธอนึกไม่ออกเลยว่าจะรับผิดชอบค่าเสียหายยังไงหากเธอทำมันสกปรกหรือขาดโดยไม่ได้ตั้งใจ"ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าลืมเรื่องนี้ไป ท่านอาเรส ชุดราตรีนี่มันแพงไป"เจย์จ้องเธอด้วยดวงตาเหยี่ยวของเขา "เธอรู้ได้ยังไงว่ามันแพง?"โรสรู้สึกตัวแล้วว่าเธอได้เปิดเผยอะไรบางอย่างที่ไม่ควรออกไป"ฉันเดา" เธอตอบด้วยความรู้สึกผิดความสงสัยในดวงตาของเจย์มากยิ่งกว่าเดิม สายตาที่เขาจ้องโรสนั่นดูลึกซึ้งมากขึ้น"มันไม่ได้แพงขนาดนั้น แล้วมันก็เป็นของเธอ"โรสมองเขาด้วยความประหลาดใจ'หมอนี่เต็มใจมอบชุดราตรีราคาแพงให้เรา? หรือบางทีชุดข้างในกล่องอาจจะไม่ใช่ของเดิม?'โรสเปิดกล่องอย่างระวังและนุ่มนวล กล่องชุดราตรีนี้หรหุหราแบบสุด ๆ แม้แต่ปุ่มยังทำจากทองคำขาวบริสุทธิ์เธอนั้นคุ้นเคยกับมันมากเพราะเธอเคยสวมชุดของ มิลาน เอชวายเจย์มองการเคลื่อนไหวที่มีทักษะของเธอ หากใครมองเขาจะเห็นถึงความหวาดกลัวในดวงตาคู่นั้นถึงแม้ล็อกจะเป็นปุ่มแบบบิลต์อิน แต่คนจำนวนมากก็ไม่สามารถเปิด
รถ Rolls-Royce จอดอยู่ที่ประตู เมื่อโรสยื่นมือของเธอออกเพื่อจะเปิดประตู เจย์ ผู้ซึ่งหาได้ยากยิ่งที่จะเอาใจผู้หญิง ก็ยื่นมือของเขาออกไปเช่นกัน จากนั้น มือของทั้งสองก็จับกันโดยปริยายโรสรีบหดมือกลับทันทีและมองเจย์ในขณะที่ตัวสั่น'นี่เขาพยายามจะเปิดประตูให้เรา?'เธอโยนความคิดนั้นไปทนัที หมอนี่เป็นคนที่ไม่ชอบการติดต่อกับโลกความเป็นจริงและเป็นนักธุรกิจมหาเศรษฐี 'เขาจะเปิดประตูรถทำไมถ้าไม่จริงใจ?'เจย์มองความระมัดระวังของเธอแล้วรู้สึกอารมณ์เสียนิด ๆเขายืนอยู่ที่ประตูอยู่นาน แต่โรสเพียงแค่จ้องเขาเฉย ๆ อย่างนั้น เธอกลัวว่าเธอจะขึ้นรถไปโดยที่เขาไม่ได้อนุญาตมือของเจย์จับที่ที่จับอยู่พักหนึ่งก่อนจะโพล่งออกมา "เข้าไป" เสียงทุ้มของเขาผสมกับร่องรอยของความหงุดหงิดโรสงงกว่าเดิม'นี่เขาอยากเปิดประตูให้เราจริงเหรอ? ทำไมอยู่ ๆ ก็เกิดรู้สึกอยากเป็นสุภาพบุรุษขึ้นมา?'เธอเลื่อนตัวเข้าไปในรถ และเจย์ก็ปิดประตูให้เธอ จากนั้น เขาก็เดินไปอีกด้านแล้วขึ้นรถเช่นกันโรสงงแบบสุด ๆ'เขาเลือกนั่งหลังกับเรา?'Rolls-Royce คันหรูมีพื้นที่ห้องโดยสารที่กว้างขวางกว่ารถอื่น ๆ แต่โรสยังคงรู้สึกว่ามันแคบและหายใจไ
ชุดราตรีลากไปกับพื้น กวาดไปตามทางที่เธอเดิน เจย์มองเธอจากไปด้วยความไม่สบอารมณ์แล้วเผยรอยยิ้มแสยะออกมาเกรย์สันรู้สึกเป็นทุกข์เพราะชุดราตรีราคาเรือนหมื่นกำลังถูกลากไปทางนั้น 'มันถูกลิขิตมาให้เสียของสินะ'มีรอยยิ้มปรากฏในดวงตาของเจย์เมื่อเขากล่าว "มีแต่ผู้หญิงที่ไร้เดียงสาเท่านั้นที่จะเหยียบย่ำของดี ๆ ที่ฉันมอบให้แบบนั้น"เกรย์สันตัวแข็งค้าง'นี่ท่านอาเรสกำลังอวดเรื่องโรส ลอยล์?’ทำไมเขาพลันรู้สึกว่าตลอดเวลาที่เขาช่วยท่านอาเรสในการทำร้ายโรสจะกลายเป็นการตัวร้ายตัวเองแล้วเขาก็จะจบด้วยการไม่รอดชีวิตกันนะ?เขาได้แต่หวังว่านั่นจะเป็นแค่ภาพหลอนเมื่อโรสเข้ามาที่ทางเข้าของงาน เธอก็พลันเรียกความสนใจของทุกคนทันทีความงามของเธอนั้นงดงามอย่างที่สุด และชุดราตรีที่เธอสวมก็ช่วยให้เธอโดดเด่นจากทุกคนในที่นี้โรสกลายเป็นจุดสนใจของทั้งงานโดยที่เธอไม่ทันรู้ตัว สายตาของเธอมองกวาดหาฌอน เบลฌอนกำลังชนแก้วกับแขกคู่หนึ่งแล้วไปเห็นโรสจากระยะไกลเข้าโดยไม่ตั้งใจ เขาพลันตะลึงงันในความสวยของเธอทันที"ขอโทษนะครับ ผมคงต้องไปก่อน" ฌอนกล่าวแล้ววางแก้วไวน์ลงก่อนจัดชุดสูทให้เรียบร้อย จากนั้น เขาก็เดินมาหาตรงลิ่