หลังจากที่ชุดราตรีถูกส่งมาแล้ว โรสก็มองกล่องที่สร้างขึ้นอย่างประณีตแล้วพลันตกตะลึงทันทีมันเป็นมิลาน เอชวาย รุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น ที่มีราคากว่าแสนเธอนึกไม่ออกเลยว่าจะรับผิดชอบค่าเสียหายยังไงหากเธอทำมันสกปรกหรือขาดโดยไม่ได้ตั้งใจ"ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าลืมเรื่องนี้ไป ท่านอาเรส ชุดราตรีนี่มันแพงไป"เจย์จ้องเธอด้วยดวงตาเหยี่ยวของเขา "เธอรู้ได้ยังไงว่ามันแพง?"โรสรู้สึกตัวแล้วว่าเธอได้เปิดเผยอะไรบางอย่างที่ไม่ควรออกไป"ฉันเดา" เธอตอบด้วยความรู้สึกผิดความสงสัยในดวงตาของเจย์มากยิ่งกว่าเดิม สายตาที่เขาจ้องโรสนั่นดูลึกซึ้งมากขึ้น"มันไม่ได้แพงขนาดนั้น แล้วมันก็เป็นของเธอ"โรสมองเขาด้วยความประหลาดใจ'หมอนี่เต็มใจมอบชุดราตรีราคาแพงให้เรา? หรือบางทีชุดข้างในกล่องอาจจะไม่ใช่ของเดิม?'โรสเปิดกล่องอย่างระวังและนุ่มนวล กล่องชุดราตรีนี้หรหุหราแบบสุด ๆ แม้แต่ปุ่มยังทำจากทองคำขาวบริสุทธิ์เธอนั้นคุ้นเคยกับมันมากเพราะเธอเคยสวมชุดของ มิลาน เอชวายเจย์มองการเคลื่อนไหวที่มีทักษะของเธอ หากใครมองเขาจะเห็นถึงความหวาดกลัวในดวงตาคู่นั้นถึงแม้ล็อกจะเป็นปุ่มแบบบิลต์อิน แต่คนจำนวนมากก็ไม่สามารถเปิด
รถ Rolls-Royce จอดอยู่ที่ประตู เมื่อโรสยื่นมือของเธอออกเพื่อจะเปิดประตู เจย์ ผู้ซึ่งหาได้ยากยิ่งที่จะเอาใจผู้หญิง ก็ยื่นมือของเขาออกไปเช่นกัน จากนั้น มือของทั้งสองก็จับกันโดยปริยายโรสรีบหดมือกลับทันทีและมองเจย์ในขณะที่ตัวสั่น'นี่เขาพยายามจะเปิดประตูให้เรา?'เธอโยนความคิดนั้นไปทนัที หมอนี่เป็นคนที่ไม่ชอบการติดต่อกับโลกความเป็นจริงและเป็นนักธุรกิจมหาเศรษฐี 'เขาจะเปิดประตูรถทำไมถ้าไม่จริงใจ?'เจย์มองความระมัดระวังของเธอแล้วรู้สึกอารมณ์เสียนิด ๆเขายืนอยู่ที่ประตูอยู่นาน แต่โรสเพียงแค่จ้องเขาเฉย ๆ อย่างนั้น เธอกลัวว่าเธอจะขึ้นรถไปโดยที่เขาไม่ได้อนุญาตมือของเจย์จับที่ที่จับอยู่พักหนึ่งก่อนจะโพล่งออกมา "เข้าไป" เสียงทุ้มของเขาผสมกับร่องรอยของความหงุดหงิดโรสงงกว่าเดิม'นี่เขาอยากเปิดประตูให้เราจริงเหรอ? ทำไมอยู่ ๆ ก็เกิดรู้สึกอยากเป็นสุภาพบุรุษขึ้นมา?'เธอเลื่อนตัวเข้าไปในรถ และเจย์ก็ปิดประตูให้เธอ จากนั้น เขาก็เดินไปอีกด้านแล้วขึ้นรถเช่นกันโรสงงแบบสุด ๆ'เขาเลือกนั่งหลังกับเรา?'Rolls-Royce คันหรูมีพื้นที่ห้องโดยสารที่กว้างขวางกว่ารถอื่น ๆ แต่โรสยังคงรู้สึกว่ามันแคบและหายใจไ
ชุดราตรีลากไปกับพื้น กวาดไปตามทางที่เธอเดิน เจย์มองเธอจากไปด้วยความไม่สบอารมณ์แล้วเผยรอยยิ้มแสยะออกมาเกรย์สันรู้สึกเป็นทุกข์เพราะชุดราตรีราคาเรือนหมื่นกำลังถูกลากไปทางนั้น 'มันถูกลิขิตมาให้เสียของสินะ'มีรอยยิ้มปรากฏในดวงตาของเจย์เมื่อเขากล่าว "มีแต่ผู้หญิงที่ไร้เดียงสาเท่านั้นที่จะเหยียบย่ำของดี ๆ ที่ฉันมอบให้แบบนั้น"เกรย์สันตัวแข็งค้าง'นี่ท่านอาเรสกำลังอวดเรื่องโรส ลอยล์?’ทำไมเขาพลันรู้สึกว่าตลอดเวลาที่เขาช่วยท่านอาเรสในการทำร้ายโรสจะกลายเป็นการตัวร้ายตัวเองแล้วเขาก็จะจบด้วยการไม่รอดชีวิตกันนะ?เขาได้แต่หวังว่านั่นจะเป็นแค่ภาพหลอนเมื่อโรสเข้ามาที่ทางเข้าของงาน เธอก็พลันเรียกความสนใจของทุกคนทันทีความงามของเธอนั้นงดงามอย่างที่สุด และชุดราตรีที่เธอสวมก็ช่วยให้เธอโดดเด่นจากทุกคนในที่นี้โรสกลายเป็นจุดสนใจของทั้งงานโดยที่เธอไม่ทันรู้ตัว สายตาของเธอมองกวาดหาฌอน เบลฌอนกำลังชนแก้วกับแขกคู่หนึ่งแล้วไปเห็นโรสจากระยะไกลเข้าโดยไม่ตั้งใจ เขาพลันตะลึงงันในความสวยของเธอทันที"ขอโทษนะครับ ผมคงต้องไปก่อน" ฌอนกล่าวแล้ววางแก้วไวน์ลงก่อนจัดชุดสูทให้เรียบร้อย จากนั้น เขาก็เดินมาหาตรงลิ่
สายตาของโจเซฟินจดจ้องชุดอันเข้าคู่ของโรสและเจย์ เธอรีบอุทาน "พวกพี่สวมชุดคู่นี่นา พี่เป็นคู่เต้นรำของเจย์เหรอ?"โรสกำลังจะอธิบาย แต่เจย์พลันยืดมือหนาที่เหมือนคีมของเขาไปคว้าข้อมือของเธอไว้ เขาหมุนเธอไปด้านข้างแล้วเตือนอย่างเข้มงวดด้วยการกระซิบ "ตระกูลเบลกับอาเรสกำลังพยายามอย่างที่สุดเพื่อให้การแต่งงานของโจเซฟินและฌอนเกิดขึ้น มันจะดีกว่าถ้าเธอไม่พูดอะไรเกี่ยวกับคู่เต้นรำของฌอน โรส ลอยล์"โรสอับอายเมื่อได้รู้เรื่องนี หากโจเซฟินและฌอนถูกจับคู่กัน มันก็เป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมที่เธอจะเป็นคู่เต้นรำของฌอนเมื่อเห็นว่าโรสเข้าใจและอึดอัด มุมปากอันเซ็กซี่และมีเสน่ห์ของเขาก็โค้งขึ้นอย่างงดงามโจเซฟินยังคงรอคอยคำตอบของโรส ดังนั้นโรสจึงรวบรวมความกล้าเพื่อคล้องแขนของเจย์ จากนั้น เธอก็หันไปหาโจเซฟินด้วยรอยยิ้ม "ใช่"โจเซฟินพลันฉายรอยยิ้มกว้าง "พี่ชาย พี่สะใภ้ พวกพี่เหมาะสมกันมาก งั้น ฉันขอให้พวกพี่มีช่วงเวลาที่ดีนะ"เมื่อโจเซฟินไป โรสก็รีบปล่อยมือของเจย์ ทว่า เจย์กลับปฏิเสธที่จะปล่อย เขากล่าวอย่างหน้าไม่อาย "เธอทำให้ฉันเสียคู่เต้นรำไปแล้ว ฉันจะทำยังไงต่อล่ะ?"โรสฉงนกับการตอบของเขาและจ้องกลับไป
ในตอนแรกเขาวางแผนจะเปลี่ยนชุด แต่เขาหากุญแจห้องแตังตัวไม่เจอ ดังนั้น เขาจึงกลับมาโดยไม่ได้เปลี่ยนอะไรโจเซฟินกล่าวอย่างกระตือรือร้น "ฉันขอโทษนะ ฌอน ดูเหมือนว่าคู่เต้นรำของคุณจะถูกพี่ชายฉันพาตัวไปแล้ว เพื่อแสดงการขอโทษ ฉันสามารถเป็นคู่เต้นรำชั่วคราวของคุณได้… ถ้าคุณไม่รังเกียจ"ฌอนคิดอยู่ไม่นานก็พยักหน้า "ได้สิ"เมื่อโจเซฟินและฌอนเดินเข้าไปในงาน พวกเขาก็พลันเจอกับเจย์และโรสทันทีเจย์ชำระหนี้แค้นที่เขามี เขากล่าว "ฌอน เบล สีแดงเข้ากับคุณจริง ๆ นะ"ฌอนไม่มีทางเลือกนอกจากเจ็บใจอยู่เงียบ ๆ ริมฝีปากของเขามีรสขม"โรส อย่าลืมว่าคุณตกลงจะเต้นกับผม" ฌอนมองโรสด้วยรอยยิ้ม เสียงของเขาอ่อนโยนเจย์มองดูสองคน 'จีบ' กันอย่างเปิดเผยต่อหน้าเขา มีความเย้ยหยันร้ายกาจในดวงตาของเขาแวบหนึ่ง 'อย่าแม้แต่จะฝัน!'ฌอนหยิบไวน์แดงในมือของเขาแล้วชูแก้วให้โรส "นี่สำหรับคุณ โรส"เพื่อเป็นมารยาท โรสจึงยกแก้วไวน์ในมือเธอเช่นกัน จากนั้นเธอก็ดื่มมันหมดในอึดเดียวโจเซฟินมองใบหน้ามืนมนของเจย์แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย"ฌอน เราไปตรงนั้นกันเถอะ" โจเซฟินลากฌอนออกไปในขณะที่แกล้งเขาด้วย "คุณกล้าจีบพี่สะใภ้ฉันต่อหน้าพี่ชายฉั
เพราะเจย์แพ้แอลกอฮอล์ ดังนั้นริมฝีปากของเขาจึงไม่ได้ถูกแตะต้องเลยยังไงก็ตาม เขาจงใจไปทักทายทุกคนและไม่ปฏิเสธใครที่ต้องการดื่มกับเขา โรสไม่มีทางเลือกนอกจากเดินไปข้างหน้าเจย์แล้วดื่มในส่วนของเขาด้วยเหตุนี้เอง โรสจึงจบลงด้วยการเดินโซเซเพราะไวน์มากมายหลายแก้วที่เธอดื่มเข้าไป ท้องของเธอมีของเหลวมากเกินไป และเธอเริ่มรู้สึกไม่ดี ในที่สุด เธอก็ยอมแพ้แล้วขอให้เจย์ช่วย"ฉันดื่มไม่ได้อีกแล้ว ท่านอาเรส" เธอกุมท้องด้วยใบหน้าซีดเซียว เหงื่อไหลออกมาจากหน้าผากเธอเจย์ดูท่าทางที่ดูป่วยมากขึ้นเรื่อย ๆ ของเธอ ดวงตาของเขาเย็นชา แต่เสียงของเขานั้นเย็นชายิ่งกว่า "เธอเก่งดีนี่ ใช่ไหม? เธอดื่มเหล้าไปถึง 12 แก้ว!"มันเป็นการเยาะเย้ยที่ไร้ซึ่งพลัง เพราะความไม่พอใจที่เขารู้สึกอยู่'ทำไมเธอถึงดื่มมากขนาดนี้ถ้าเธอดื่มไม่ไหว?'โชคยังดี ที่เธออยู่กับเขาวันนี้ หากเป็นพวกจอมหลอกลวงที่มีแผนอันมากตัณหา เธอจะปกป้องตัวเองยังไง?โรสไม่ได้ยินเสียงเยาะเย้ยของเขาก่อนหน้านี้ เธอเงยหน้าขึ้นเพื่อจะปั้นยิ้มที่ทั้งอ่อนแอและบิดเบี้ยวให้เขา"ฉันเคยดื่มมากกว่านี้อีก!"'ยังไม่สำนึก?'ดวงตาคมของเจย์ดูเหมือนจะส่งสายตาเย็นยะ
'แล้วเราจะช่วยเขารังแกโรสทำไมสมัยก่อน?'ในบ้าน ก้อนความน่ารักทั้งสามได้ปีนขึ้นเตียงของตัวเองเพื่อนอนแล้วเจย์อุ้มโรสตรงไปที่ห้องเขา ในตอนที่เขาวางเธอลงบนเตียง โรสก็พลันเปิดดวงตาที่เต็มไปด้วยความโหยหาเจย์ดึงเก้าอี้มานั่งตรงหน้าเธอ เขาเตือนเธอด้วยน้ำเสียงจริงจัง "จำเรื่องนี้ไว้โรส เธอดื่มได้อย่างมากที่สุดก็หกแก้ว และเธอต้องดื่มไวน์แดงที่มีอุณหภูมิต่ำกว่าอุณหภูมิห้องเขาคิดว่าเธอตื่นและสร่างแล้ว แต่หลังจากมองหน้าเขาอย่างมึนงงเป็นเวลานาน เธอก็ยื่นมือของเธอไปลูบหน้าเขา"เจย์บี้!" เธอเรียกออกมาอย่างแผ่วเบาเจย์ตัวแข็งค้างเหมือนรูปปั้นมีเพียงแองเจลีนของเขาที่เรียกเขาแบบนั้นแม้แต่โจเซฟินก็ไม่กล้าเรียกเขาด้วยชื่อนี้"เธอคือแองเจลีนรึเปล่า?" เขาพยายามกดความตื่นเต้นในขณะที่รอคอบคำตอบของเธอพวกเขากล่าวกันว่าแอลกอฮอล์คือเซรั่มความจริง เธอจะบอกความจริงเขารึเปล่า?เธอน้ำตาไหลพรากแล้วร้องไห้ในขณะที่ผลักเขาออกไป "ทำไมนายถึงต้องรังแกฉัน? และหลังจากยั่วโมโหฉันเธอไม่ต้องการฉันด้วยซ้ำ?"เจย์ตะลึงแต่ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม"แองเจลีน!"การเคลื่อนไหวเดียวของเธอเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง เมื่อน้ำตาของเธ
"โรส ลอยล์!"โรสที่กำลังจะเอื้อมถึงประตูได้ยินเสียงที่อิดโรยของเจย์ ทำให้เธอหันกลับมา "เธอนอนกับฉัน แล้วตอนนี้เธอก็จะหนีเหรอ?"โรสหันหลังไปแล้วมุดหน้าลงเหมือนนกกระจอกเทศ เสียงของเธอสั่นไหวเล็กน้อย "ฉันไม่ได้ตั้งใจ ท่านอาเรส!"เจย์เปิดผ้าห่ม และขาของเขาก็ปรากฏภายใต้เสื้อคลุมอาบน้ำ เขาเดินไปข้าง ๆ โรสแล้วดันราวจับประตูด้วยมือเดียวจากนั้นประตูก็ปิดลงอัตโนมัติโรสรู้สึกเหมือนเธอเป็นนกในกรง จากนั้น เธอก็คิดไปถึงว่าเขาตอบโต้ยังไงหลังจากนอนกับเขาครั้งแรก เธอกลัวว่าเธอคงไม่อาจหนีได้ในครั้งนี้"ฉันขอโทษ ท่านอาเรส ฉันดื่มมากเกินไปเมื่อคืน" โรสสะอื้นน้ำตาในตอนนั้น"โรส ลอยล์" เจย์ยกแก้มของเธอขึ้น เขาบังคับให้เธอจ้องดวงตามั่นคงและจริงจังของเขา"จากนี้ไป เธอไม่ได้รับอนุญาตให้ดื่มอีก" เขากัดฟัน"ทำไมเป็นแบบนั้น?" ในความเป็นจริง โรสเองก็อยากจะถามเขา 'มันสำคัญกับนายด้วยเหรอว่าฉันจะดื่มหรือไม่ดื่ม?'สายตาเหยี่ยวของเจย์ทิ่งแทงลงไปในเนื้อหนังของเธอ "เพราะเธอสูญเสียศีลธรรมหลังจากดื่ม"โรสตะลึง หมอนี่หมายความว่ายังไงที่ว่าเธอสูญเสียศีลธรรม?เธอไม่ได้ละเมิดเขาเมื่อคืนสักหน่อย!หลังจากเจย์กล่าว