บทที่ 1251

พ่อและลูกสาวคู่นั้นต่างก็ยังยืนโอ้เอ้อยู่ตรงทางเดินข้าง ๆ เจย์และเริ่มโต้เถียงกัน

“หนูไม่อยากได้ลูกอม” เด็กหญิงตัวน้อยพูดกับพ่อของเธอเสียงเหี้ยม

หากเจ้าหมอนี่อยากเล่นบทเป็นพ่อเธอนัก อย่างน้อยก็น่าจะหาดูหน่อยว่าเธอชอบอะไรหรือมีงานอดิเรกอะไรไหม?

‘ชาย’ คนนั้นดูมีความอดทนเป็นเยี่ยม เขาคงจะเป็นพ่อที่อ่อนโยนที่สุดในโลก “พ่อดีใจที่หนูไม่ชอบลูกอม เพราะลูกอมมันไม่ดีสำหรับหนู กินมากไปก็ทำให้ฟันผุแล้วก็ทำให้ดูไม่ดี ถ้าเกิดลูกไม่ได้แต่งงาน พ่อก็ต้องเลี้ยงลูกนานไปอีกหลายปีน่ะสิ” เมื่อพูดออกมาเช่นนี้ เขาก็ไอออกมาหลายครั้งเพื่อให้เห็นว่าเขานั้นแก่แล้ว

การเดินทางนี้เป็นการเดินทางที่เหนื่อยมาก เพราะว่าไม่มีการพักเบรกระหว่างการเปลี่ยนเครื่องครั้งที่สอง แองเจลีนนั้นรู้สึกง่วงงุนและหลับตาลง ดูเหนื่อยล้าหมดแรง

หลังจากที่เจย์รัดเข็มขัดให้เธอ เธอก็เอนหัวพิงไหล่ของเขาไว้และงีบหลับไป

แต่ตรงที่นั่งฝั่งทางเดินตรงข้ามนั้น ทั้งพ่อและลูกสาวจู่ ๆ ก็เพิ่มเสียงดังขึ้น เด็กหญิงตัวน้อยบอกกับพ่อด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียวว่า “ไม่มีใครขอให้พ่อมาดูแลหนู ทำไมพ่อไม่ดูแลตัวเองก่อนล่ะ?”

“ฟังที่ตัวเองพูดบ้างไหมเนี่ย? พ่อเป็นพ่อ