Share
บทที่ 1213
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1214
ราวกับว่าโจเซฟินได้รับการอภัยแล้ว เธอเกือบจะกระโดดด้วยความดีใจก่อนที่จะวางสายเจย์พูดอีกเรื่องด้วยน้ำเสียงดุดัน “เวลาที่เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แองเจลีนต่อไป ห้ามจับตัวเธออีก”โจเซฟินแหย่เขา “พี่มันขี้หวง… แถมยังขี้หวาดระแวงอีก”เมื่อวางสายไป โจเซฟินก็บ่นกับแองเจลีน “พี่แองเจลีน ช่วงสองสามวันนี้เราจะอยู่กันยังไงเนี่ย? ในห้องนี้มีกล้องวงจรปิดแล้วก็เหมือนพี่ชายคอยจับจ้องฉันอยู่ตลอดเวลาด้วย เขารู้ทุกการเคลื่อนไหวของฉัน นี่มันชีวิตแสนเศร้าชัด ๆ”แองเจลีนปลอบ “เวลาเขาบ่นเธอก็แกล้งทำเป็นฟังไปแล้วกัน อีกอย่าง กว่าเขาจะกลับมาก็คงเป็นสิบวัน ตอนที่เขากลับมาเธอก็แอบกลับไปได้โดยไม่มีรอยขีดข่วน”โจเซฟินมองแองเจลีนและบ่นอย่างขมขื่น “พี่ก็เป็นคนเดียวที่กล้าไม่เชื่อฟังเขา พี่ชายเขาไม่กล้าลงโทษพี่หรอก”แองเจลีนยิ้มและบอกว่า “ก็คงต้องขอบคุณอาการป่วยของฉัน”เจย์ทำลายความสุขสงบที่โจเซฟินและแองเจลีนมีด้วยกันก่อนหน้าไปอย่างราบคาบในประเทศเอส เจย์พาเจนสัน เซย์น และสมาชิกทีมภูตผีมายังสถานที่ซึ่งเรื่องเกิดขึ้นกับร็อบบี้น้อยเซย์นพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนั้นอีกครั้ง… พอมายืนอยู่ในที่ซึ่งร็อบบี้น้อยหายตั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1215
ไม่นานนักเจนสันก็กลับมาเขาถือแฟรชไดรฟ์แบบไมโคร USB อยู่ในมือและเอ่ยทักเจย์ก่อนหันไปยุ่งง่วนกับคอมพิวเตอร์เซย์นรีบเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เจนสันทันที “เจออะไรบ้างไหมเจนส์?”เจนสันไม่สนใจเขาเซย์นมองเจนสันที่เมินเขา “เจ้าหนู จะอ่อนโยนกับลุงของตัวเองหน่อยไม่ได้เลยเหรอ? ฉันเห็นเวลานายอยู่กับพ่อแม่นี่ก็พูดเจื้อยแจ้วเลยนะ”เจนสันยังคงเงียบเซย์นตื้อไม่เลิกและพูดต่อ “เราเป็นญาติกันนะ อย่าทำกับฉันเหมือนเป็นคนอื่นสิ?”เจนสันตอบอย่างเย็นชา “นั่นไม่ใช่เหตุผล”เซย์นงง “งั้นเหตุผลคืออะไร?”“ไอคิวของลุง!”เซย์นรู้สึกเหมือนตัวเองโดนอัดจนเจียนตายเขาต้องใช้เวลาพักใหญ่กว่าจะตั้งสติได้ “นายหมายความว่าเวลาที่อยู่กับครอบครัวแล้วนายคุยเยอะก็เพราะว่าพวกเขาไอคิวสูง นายก็เลยไม่มีอะไรจะคุยกับฉันก็เพราะฉันไอคิวต่ำงั้นเหรอ?”เจนสันพยักหน้าเซย์นรู้สึกงง “นายไม่คิดว่าควรทำตรงข้ามกันเหรอ? คนที่มีไอคิวสูง ๆ ไม่ได้อยากให้เธอไปคุยด้วยเท่าไรหรอกใช่ไหม? มีแต่คนไอคิวต่ำที่ต้องการคำอธิบายที่ชัดเจน”เมื่อได้ยินเซย์นจัดตัวเองว่าเป็นพวกไอคิวต่ำ ริมฝีปากบาง ๆ ของเจย์ก็หยักโค้งเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เซย์นรู้ตัวว่าโดนห
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1216
เซย์นอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง “เธอรู้ได้ยังไง?”“เพราะว่าผมเป็นแฮกเกอร์ไง” เจนสันตอบเซย์นรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อ “นี่เธอต้องล่วงละเมิดระบบทางกฎหมายหลายส่วนเลยที่เข้าไปตรวจสอบข้อมูลตัวตนของพวกเขาได้เนี่ย เจนสัน เรื่องที่เธอทำอยู่มันละเมิด…”เจนสันมองเขาอย่างแข็งกร้าว “ลุงมีหลักฐานไหมครับ?”เมื่อเห็นท่าทางเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจของเจนสัน เซย์นก็รู้สึกผ่อนคลายลงได้เยอะ“ถ้างั้นก็ไม่เป็นไร” เซย์นพยักหน้าเจย์ขมวดคิ้วไตร่ตรอง เขานั้นเห็นแก่ตัวอย่างมากเรื่องการปกป้องข้อบกพร่องและก็ลังเลที่จะให้ลูกกับภรรยาเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้อง แต่เขาก็มีความคิดร้ายกาจบางอย่างผุดขึ้นมา“เอาข้อมูลของทั้งหกคนนี้ให้หน่วยข่าวกรอง เราจะช่วยพวกเขาทำงานแล้วพวกเขาจะช่วยเราหาตัวคนพวกนี้ นี่น่าจะเป็นการดีกับทั้งสองฝ่าย”เจนสันยิ้มและบอกว่า “ความคิดดีมากครับ”เซย์นยืนอยู่ด้านข้างฟังการสนทนาของพ่อลูกแสนเจ้าเล่ห์ เขาก็รู้สึกขนลุกขนพองขึ้นมาเขายอมไปล่วงเกินเทพแห่งความตายเสียยังดีกว่ามามีเรื่องกับปีศาจในร่างมนุษย์พวกนี้ในส่วนทีมภูตผีนั้น พวกเขากลับมาตอนเย็นพวกเขากลับมาพร้อมกับชายสกปรก เสื้อผ้ารุงรังท่าทางไม่ต่างจากค
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1217
แองเจลีนผู้ที่ในที่สุดได้หลุดพ้นจากการคุมอาหารเข้มงวดของเจย์ เธออ้อนวอนขอให้ป้าแม่ครัวทำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปให้เธอ แต่เธอก็ไม่คิดว่าจะโดนเจย์ถามเร็วขนาดนี้โชคดีที่แองเจลีนหัวไว เธอตอบเขาด้วยน้ำเสียงปกติว่า “บะหมี่ไก่แล้วก็ใส่เห็ดนิดหน่อยค่ะ”เพราะเธอกลัวว่าเจย์จะสงสัย เธอเลยพูดต่อว่า “มันมีไก่สับ เห็ด แล้วก็ผักอื่น ๆ ด้วย อร่อยมากเลยค่ะ แล้วฉันก็ทานหมดชามเร็วมาก”เจย์พยักหน้า “ดีแล้วที่ได้ยินแบบนั้น”เจย์ถามแองเจลีนเรื่องเสื้อผ้า อาหาร และตารางเวลาการนอนอย่างละเอียด แองเจลีนก็ตอบทุกข้อได้อย่างไม่ติดขัด จากนั้นพวกเขาก็เริ่มพูดจาหวานแหววออดอ้อนกัน“เธอคิดถึงฉันหรือยัง?” จู่ ๆ เจย์ก็โพล่งถามขึ้นมาโจเซฟินที่ยืนฟังอยู่ด้านข้าง รู้สึกหนาวเยือกไปทั้งหลังเมื่อเธอได้ยินคำพวกนั้น “พี่ใหญ่ พี่เพิ่งไปได้วันเดียวเอง แค่วันเดียวเองนะ”แองเจลีนพยักหน้าพร้อมน้ำตา “คิดถึงสิคะ ฉันคิดถึงคุณมากเลย” มันดูเหมือนว่าเธอคิดถึงเขาจากก้นบึ้งของหัวใจจริง ๆโจเซฟินหมดคำจะพูดแและเธอหยิบหมอนขึ้นมาปิดหน้าตัวเองไว้เจย์ตอบ “อืม ฉันจะกลับไปให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้”“ได้ค่ะ”โจเซฟินประท้วงอย่างกระฟัดกระเฟีย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1218
โจเซฟินชำเลืองไปที่ห้องนั่งรอและเห็นว่าคนในห้องวีไอพีนั้นน้อยลงแล้ว บรรดาสมาชิกครอบครัวต่างก็เข้าไปเยี่ยมผู้ป่วยในห้องพักผู้ป่วยกันหมดแล้วโจเซฟินเองก็ไม่อยากให้แองเจลีนรู้สึกไม่ดี ดังนั้นเธอจึงรับคำ “พี่แองเจลีน งั้นเดี๋ยวฉันกลับมานะ พี่ต้องรอฉันอยู่ตรงนี้แหละ”“ไปเถอะ”โจเซฟินรีบพุ่งตัวไปด้วยความเร็วแสง แต่ไม่กี่วินาทีต่อมาแองเจลีนก็รู้สึกว่ามีมือคู่หนึ่งมาจับที่ด้านหลังของเก้าอี้รถเข็นของเธอ“นั่นใครน่ะ?” แองเจลีนถามอย่างระแวดระวัง“พี่สาว” เสียงพูดเบา ๆ แต่แฝงน้ำเสียงมุ่งร้ายดังขึ้นมา“เซร่าเหรอ?”เสียงของเซร่าลอยเข้าหูแองเจลีนดุจดั่งเสียงวิญญาณล่องลอย “บังเอิญจังเลยนะพี่สาว เรามาเจอกันอีกแล้ว”“ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?”“ต้องขอบคุณยัยโง่โจเซฟีนที่ให้บัตรวีไอพีกับแม่ฉัน ฉันเลยเข้ามารักษาตัวในโรงพยาบาลแกรนด์ เอเซียได้อย่างไม่มีปัญหา”แองเจลีนจึงได้รู้ว่าเซร่าเข้ามารักษาในโรงพยาบาลแกรนด์ เอเซียภายใต้ชื่อของโจเซฟีน“ทำไมเธอถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ล่ะ? เธออัมพาตกินตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยไม่ใช่เหรอ? จุ๊ จุ๊ ฉันล่ะสงสารเธอจริง ๆ แค่จะดูแลตัวเองเธอยังทำไม่ได้ แล้วใครที่มันจะโชคร้ายต้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1219
ที่สวนไร้กังวลตอนเวลาห้าทุ่มแม่บ้านกลับไปแล้วและในวิลล่าที่กว้างใหญ่ก็มีเพียงโจเซฟีนและแองเจลีนอยู่ พวกเธอทั้งคู่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาแองเจลีนขดตัวอยู่ที่มุมโซฟา สีหน้าไม่แสดงอารมณ์ใด ราวกับว่าเธอกำลังเข้าห้วงสมาธิอยู่โจเซฟีนก็นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอและร้องไห้อย่างเงียบ ๆเมื่อประตูวิลล่าถูกผลักเปิดออก สายลมเย็นเยือกก็พัดเข้ามาในห้องนั่งเล่นเจย์ปรากฎตัวขึ้นต่อหน้าโจเซฟีนโดยไม่มีการบอกกล่าว เมื่อเธอเห็นเขา ความรู้สึกโทษตัวเองก็ที่แสดงออกทางสีหน้าเธอก็ยิ่งย่ำแย่ “ฉันขอโทษ”เมื่อเจย์เห็นว่าดวงตาของโจซี่แดงก่ำขนาดไหน เขาก็ลังเลที่จะต่อว่าเธอสายตาคมกล้าของเขาเลื่อนไปมองบนร่างของแองเจลีน และเขาก็รู้สึกสิ้นหวังขึ้นมาทันใด กระเป๋าเดินทางในมือเขาร่วงลงกองกับพื้นเขาเดินลากเท้าหนักอึ้งค่อย ๆ เดินเข้าไปหาแองเจลีนแองเจลีนคิดว่าโจเซฟีนนั้นพูดขอโทษเธอ และเธอก็รู้สึกว่าโจซี่คงต้องรู้สึกหวาดกลัวเพราะเธออยู่แน่ ดังนั้นเธอจึงถอนใจและพูดอย่างโศกเศร้าว่า “โจซี่ อย่าโทษตัวเองเลย มันไม่ใช่ความผิดของเธอหรอก”เจย์มาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ เขาฟังประโยคต่อไปของแองเจลีนเงียบ ๆแองเจลีนพูดต่ออย่างขมขื่น “วัน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1220
โจเซฟีนรู้สึกเห็นด้วยอย่างมากและเริ่มที่จะพยักหน้าไม่หยุดเหมือนตุ๊กตาหัวสั่นหน้ารถเจย์จ้องโจเซฟีนอย่างเย็นชาจนเธอรีบก้มหน้าหลบอย่างรวดเร็วเจย์พึมพำ “งั้น เธอต้องการยังไงล่ะ?”“ฉันไม่ได้ป่วยค่ะ” แองเจลีนบอก “จากนี้ไปคุณต้องทำเหมือนฉันเป็นคนปกติ”เจย์ “...”โจเซฟีน “...”“อาการทางประสาทก็ถือว่าเป็นอาการป่วยนะ” เจย์พูดเบา ๆ“มันก็แค่ภาวะโซมาติก ฉันรับมือได้ค่ะ” แองเจลีนพูดอย่างมุ่งมั่นเจย์รู้ดีเรื่องสภาวะอารมณ์ของแองเจลีน เมื่อเธอเริ่มรู้สึกโมโหก็เป็นการดีที่สุดที่จะยอมโอนอ่อนให้เธอ “โอเค ฉันรับปากเธอ แต่ตอนนี้ก็ดึกแล้วเธอน่าจะไปนอนไม่ใช่เหรอ?”แองเจลีนพยักหน้าแองเจลีนพูดกับโจเซฟีนว่า “โจซี่ คืนนี้นอนที่นี่นะ”โจเซฟีนหยิบกุญแจรถของตัวเองขึ้นมาแล้วเตรียมจะแอบหลบไปอย่างเร็ว “ฉันไม่อยากเป็นก้างของคู่แต่งงานใหม่หรอกค่ะ ฉันไม่กวนพวกพี่สองคนแล้ว บาย”จากนั้นเธอก็เหลือบมองเจย์อย่างขลาด ๆ ก่อนรีบเผ่นหนีไปแองเจลีนบอก “ดูสิว่าคุณทำโจซี่กลัวแค่ไหน”เจย์รู้สึกว่าโดนกล่าวหา “แหม ฉันก็ไม่ได้ดุอะไรเธอสักหน่อย”แองเจลีนรู้จักเขาดีเกินไป ดวงตาคมกล้าของเขาน่ากลัวยิ่งกว่าคำดุด่าเสียอีก
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1221
หลังจากที่ล้มตรงขั้นบันไดเป็นครั้งที่เก้า แองเจลีนก็เหนื่อยมากจนหอบหายใจแรงเจย์เดินเข้ามาหาและกอดเธอไว้แน่นโดยไม่พูดอะไรสักคำแองเจลีนรู้สึกได้ว่าร่างกายของเจย์สั่นเทา เธอลูบผมสีดำหนาของเขาอย่างอ่อนโยน แองเจลีนยิ้มและปลอบเขาว่า “ไม่ต้องสงสารฉันหรอกนะเจย์บี้ ทุกอย่างตอนแรกก็ยากทั้งนั้นแหละ คุณต้องเชื่อมั่นในตัวฉัน ตกลงไหม?”เจย์พยักหน้าแต่ก็เอ่ยอะไรออกมาไม่ได้ เขาเสียใจมากจนไม่สามารถจะพูดอะไรออกมาได้สักคำแองเจลีนตกใจเล็กน้อย เธอถอนใจออกมาเบา ๆ “คุณอุ้มฉันไปที่โซฟาดีกว่าค่ะเจย์บี้”เจย์อุ้มเธอขึ้นและค่อย ๆ วางเธอลงบนโซฟา เขากลั้นสะอื้นเมื่อถามเธอว่า “เธอเหนื่อยไหมแองเจลีน?”แองเจลีนยิ้มและตอบ “ไม่เลยค่ะ”เจย์วางคางเขาไว้บนศีรษะของเธอ มือใหญ่ของเขาลูบหลังเธออย่างนุ่มนวล ลมหายใจของเธอไม่สม่ำเสมอเหมือนกับว่าเธอรู้สึกหายใจลำบาก เขารู้สึกได้อย่างชัดเจน“ที่จริงฉันคิดว่าฉันโชคดีนะเจย์บี้ ลองคิดดูสิ โรคของฉันไม่ใช่อาการป่วยอะไรแล้วความรู้สึกเจ็บปวดทั้งหมดที่มีก็แค่เกิดขึ้นในหัวฉัน”“มันจะอยู่แค่ในหัวเธอได้ยังไง? อาการเจ็บปวดทางกายที่เกิดจากระบบประสาทผิดปกติก็มีอยู่จริง เธอไม่ได้แค่มี
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
