เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1218
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1219
ที่สวนไร้กังวลตอนเวลาห้าทุ่มแม่บ้านกลับไปแล้วและในวิลล่าที่กว้างใหญ่ก็มีเพียงโจเซฟีนและแองเจลีนอยู่ พวกเธอทั้งคู่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาแองเจลีนขดตัวอยู่ที่มุมโซฟา สีหน้าไม่แสดงอารมณ์ใด ราวกับว่าเธอกำลังเข้าห้วงสมาธิอยู่โจเซฟีนก็นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอและร้องไห้อย่างเงียบ ๆเมื่อประตูวิลล่าถูกผลักเปิดออก สายลมเย็นเยือกก็พัดเข้ามาในห้องนั่งเล่นเจย์ปรากฎตัวขึ้นต่อหน้าโจเซฟีนโดยไม่มีการบอกกล่าว เมื่อเธอเห็นเขา ความรู้สึกโทษตัวเองก็ที่แสดงออกทางสีหน้าเธอก็ยิ่งย่ำแย่ “ฉันขอโทษ”เมื่อเจย์เห็นว่าดวงตาของโจซี่แดงก่ำขนาดไหน เขาก็ลังเลที่จะต่อว่าเธอสายตาคมกล้าของเขาเลื่อนไปมองบนร่างของแองเจลีน และเขาก็รู้สึกสิ้นหวังขึ้นมาทันใด กระเป๋าเดินทางในมือเขาร่วงลงกองกับพื้นเขาเดินลากเท้าหนักอึ้งค่อย ๆ เดินเข้าไปหาแองเจลีนแองเจลีนคิดว่าโจเซฟีนนั้นพูดขอโทษเธอ และเธอก็รู้สึกว่าโจซี่คงต้องรู้สึกหวาดกลัวเพราะเธออยู่แน่ ดังนั้นเธอจึงถอนใจและพูดอย่างโศกเศร้าว่า “โจซี่ อย่าโทษตัวเองเลย มันไม่ใช่ความผิดของเธอหรอก”เจย์มาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ เขาฟังประโยคต่อไปของแองเจลีนเงียบ ๆแองเจลีนพูดต่ออย่างขมขื่น “วัน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1220
โจเซฟีนรู้สึกเห็นด้วยอย่างมากและเริ่มที่จะพยักหน้าไม่หยุดเหมือนตุ๊กตาหัวสั่นหน้ารถเจย์จ้องโจเซฟีนอย่างเย็นชาจนเธอรีบก้มหน้าหลบอย่างรวดเร็วเจย์พึมพำ “งั้น เธอต้องการยังไงล่ะ?”“ฉันไม่ได้ป่วยค่ะ” แองเจลีนบอก “จากนี้ไปคุณต้องทำเหมือนฉันเป็นคนปกติ”เจย์ “...”โจเซฟีน “...”“อาการทางประสาทก็ถือว่าเป็นอาการป่วยนะ” เจย์พูดเบา ๆ“มันก็แค่ภาวะโซมาติก ฉันรับมือได้ค่ะ” แองเจลีนพูดอย่างมุ่งมั่นเจย์รู้ดีเรื่องสภาวะอารมณ์ของแองเจลีน เมื่อเธอเริ่มรู้สึกโมโหก็เป็นการดีที่สุดที่จะยอมโอนอ่อนให้เธอ “โอเค ฉันรับปากเธอ แต่ตอนนี้ก็ดึกแล้วเธอน่าจะไปนอนไม่ใช่เหรอ?”แองเจลีนพยักหน้าแองเจลีนพูดกับโจเซฟีนว่า “โจซี่ คืนนี้นอนที่นี่นะ”โจเซฟีนหยิบกุญแจรถของตัวเองขึ้นมาแล้วเตรียมจะแอบหลบไปอย่างเร็ว “ฉันไม่อยากเป็นก้างของคู่แต่งงานใหม่หรอกค่ะ ฉันไม่กวนพวกพี่สองคนแล้ว บาย”จากนั้นเธอก็เหลือบมองเจย์อย่างขลาด ๆ ก่อนรีบเผ่นหนีไปแองเจลีนบอก “ดูสิว่าคุณทำโจซี่กลัวแค่ไหน”เจย์รู้สึกว่าโดนกล่าวหา “แหม ฉันก็ไม่ได้ดุอะไรเธอสักหน่อย”แองเจลีนรู้จักเขาดีเกินไป ดวงตาคมกล้าของเขาน่ากลัวยิ่งกว่าคำดุด่าเสียอีก
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1221
หลังจากที่ล้มตรงขั้นบันไดเป็นครั้งที่เก้า แองเจลีนก็เหนื่อยมากจนหอบหายใจแรงเจย์เดินเข้ามาหาและกอดเธอไว้แน่นโดยไม่พูดอะไรสักคำแองเจลีนรู้สึกได้ว่าร่างกายของเจย์สั่นเทา เธอลูบผมสีดำหนาของเขาอย่างอ่อนโยน แองเจลีนยิ้มและปลอบเขาว่า “ไม่ต้องสงสารฉันหรอกนะเจย์บี้ ทุกอย่างตอนแรกก็ยากทั้งนั้นแหละ คุณต้องเชื่อมั่นในตัวฉัน ตกลงไหม?”เจย์พยักหน้าแต่ก็เอ่ยอะไรออกมาไม่ได้ เขาเสียใจมากจนไม่สามารถจะพูดอะไรออกมาได้สักคำแองเจลีนตกใจเล็กน้อย เธอถอนใจออกมาเบา ๆ “คุณอุ้มฉันไปที่โซฟาดีกว่าค่ะเจย์บี้”เจย์อุ้มเธอขึ้นและค่อย ๆ วางเธอลงบนโซฟา เขากลั้นสะอื้นเมื่อถามเธอว่า “เธอเหนื่อยไหมแองเจลีน?”แองเจลีนยิ้มและตอบ “ไม่เลยค่ะ”เจย์วางคางเขาไว้บนศีรษะของเธอ มือใหญ่ของเขาลูบหลังเธออย่างนุ่มนวล ลมหายใจของเธอไม่สม่ำเสมอเหมือนกับว่าเธอรู้สึกหายใจลำบาก เขารู้สึกได้อย่างชัดเจน“ที่จริงฉันคิดว่าฉันโชคดีนะเจย์บี้ ลองคิดดูสิ โรคของฉันไม่ใช่อาการป่วยอะไรแล้วความรู้สึกเจ็บปวดทั้งหมดที่มีก็แค่เกิดขึ้นในหัวฉัน”“มันจะอยู่แค่ในหัวเธอได้ยังไง? อาการเจ็บปวดทางกายที่เกิดจากระบบประสาทผิดปกติก็มีอยู่จริง เธอไม่ได้แค่มี
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1222
ตอนนี้เหลือความหวังเลือนลางแค่อย่างเดียวเท่านั้น ซึ่งก็คือความหวังที่ว่าพวกแก๊งในท้องถิ่นจะสามารถหาข้อมูลที่น่าเชื่อถือมาให้ได้สามวันต่อมา ลูกสาวของหัวหน้าแก๊งในท้องถิ่นคนหนึ่งก็พุ่งเข้ามาหาเจนสันในโรงแรมอย่างดุดันพร้อมทั้งกลุ่มของบอดี้การ์ด“ใครกันที่อยากเจอพ่อฉัน?” เด็กสาวคนนี้ดูอายุยังน้อยแต่เธอสวมแว่นกันแดดและริมฝีปากสีแดงสดก็คาบบุหรี่เอาไว้ แม้รูปร่างหน้าตาของเธอจะดูสวยแต่มีท่าทางที่ดูนักเลงไม่เบามีกลุ่มบอดี้การ์ดเดินตามเธอมาด้านหลังเจนสันนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟา เขามองแขกที่ไม่ได้รับเชิญนิ่ง ๆเซย์นนั้นปฏิบัติกับทุกคนที่มาเป็นแขก ดังนั้นเขาจึงถามอย่างกระตือรือร้น “ไม่ทราบว่าพ่อของคุณคือใครครับ?”“รอย คอมเรด”ตอนนั้นสตอร์มก็กระซิบกับเจนสัน “นายน้อย รอย คอมเรดคือหัวหน้าแก๊งในท้องถิ่นของประเทศเอส เขาเข้าไปอยู่ในกระทรวงพาณิชย์แต่จริง ๆ เขาแอบทำธุรกิจกับพวกนักเลงและพวกค้าของเถื่อน”สตอร์มอาศัยในประเทศเอสมาสามปี และเพื่อที่จะหาตัวร็อบบี้น้อยเขาก็ปลอมแปลงเป็นหลากหลายตัวตนรวมถึงการติดต่อกับพวกใหญ่ ๆ ในประเทศนี้มากมาย เขาจึงรู้เบื้องลึกเบื้องหลังของผู้มีอิทธิพลที่นี่เป็นอย่างดี
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1223
ร่างหล่อเหลาของเจนสันแข็งแกร่งขึ้นมาทันใดชื่อของปีศาจนั้นเป็นที่รู้จักกันดีครูคอร์นีเลียสจากสถาบันเยาวชนแห่งตำนานเคยบอกเขาก่อนหน้านี้ว่ามีเพียงสองคนที่มีความสามารถสูงส่งเอาชนะเขาได้ในประวัติศาสตร์ของสถาบัน… ซึ่งก็คือตัวเขาเองและปีศาจแต่ว่าปีศาจนั้นจบการศึกษาไปหลายปีก่อนหน้าตั้งแต่ตอนที่เจนสันยังเป็นแค่เด็กน้อย ระดับของปีศาจเองก็อาจจะสูงส่งกว่าเขามากสิ่งที่ยิ่งทำให้เจนสันไม่สบายใจน่าจะเป็นก่อนที่เขาจะจากมา ผู้อำนวยการมีความปรารถนาเดียวมอบให้เขา นั้นก็คือขออย่าให้เขาต้องพบเจอกับปีศาจดูเหมือนว่าเส้นทางของปีศาจต้องมาปะทะกับเจนสันอย่างเลี่ยงไม่ได้ นั่นเลยเป็นสาเหตุว่าทำไมผู้อำนวยการถึงพูดออกมาแบบนั้นเจนสันเปิดคอมพิวเตอร์โดยไม่รอช้าและพยายามแฮ็กเข้าระบบของสถาบันเยาวชนแห่งตำนานสถาบันนั้นมีเอกสารที่มีข้อมูลลับสุดยอดของนักเรียนที่จบไปแล้วทุกคนเจนสันคิดที่จะดึงข้อมูลของปีศาจออกมา แต่เขาไม่คาดคิดว่าเมื่อเขาคลิกที่ชื่อของปีศาจข้อมูลทั้งหมดก็ถูกทำลายไปทุกอย่างหายไปอย่างไม่เหลือร่องรอยเจนสันอึ้งจนพูดไม่ออก แม้ว่าทักษะในการแฮ็กข้อมูลของเขาจะเหนือชั้น แต่ทักษะการป้องกันที่สูงล้ำของ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1224
จากนั้นเป็นต้นมา เจนสันหนุ่มน้อยก็ตั้งเป้าหมายสู่ชัยชนะไม่กี่วันต่อมา เชอร์ลีย์ก็หายจากอาการป่วยและเตรียมพร้อมที่จะออกจากโรงพยาบาลแองเจลีนรู้สึกตื่นเต้นจนคืนก่อนหน้านั้นเธอนอนไม่หลับ เธออ้อนวอนขอร้องเจย์ “พรุ่งนี้คุณจะให้ฉันไปรับพี่เชอร์ลีย์ไหมคะ? ได้ไหมคะ?”เจย์ดึงแองเจลีนเข้ามาให้อ้อมแขน “ถ้าคืนนี้เธอเข้านอนตรงเวลา ฉันจะพิจารณายอมให้เธอไปโรงพยาบาลพรุ่งนี้”แองเจลีนรีบหลับตาและหยุดพูดคุยทันทีแต่เธอก็ตื่นเต้นเสียจนแม้ว่าเธอจะแสร้งทำเป็นเข้านอน ขนตาของเธอยังคงกะพริบสั่นไหวไปมาเหมือนกระต่ายน้อยเจย์เอื้อมมือมาลูบแพขนตาหนาของเธอราวกับว่ากำลังลูบพู่กันอยู่ เขาปัดลูบขนตาไปมาก่อนที่จะขยับมาลูบคิ้ว ดวงตา สันจมูก และสุดท้ายก็ริมฝีปากของเธอ…การกระทำของเขาทำให้แองเจลีนจั๊กจี้จนเธออดไม่ได้ที่ต้องหัวเราะคิกคักจู่ ๆ เธอก็อ้าปากขึ้นงับนิ้วมือของเขาเบา ๆ“แองเจลีนอย่ายั่วฉันนะ” เจย์พูดเสียงแหบพร่าคงมีแค่พระเจ้าที่รู้ว่าเขาต้องอดทนอดกลั้นมากแค่ไหนแองเจลีนเสียดสีร่างกายเข้ากับตัวเขาขณะที่ยังอยู่ในอ้อมกอด และมือไม้เธอทั้งสองข้างก็เริ่มอยู่ไม่สุข“แองเจลีน…” น้ำเสียงเจย์เริ่มเข้ม “นี่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1225
เจย์ยิ้มกริ่มเมื่อเขาเห็นใบหูแดงก่ำของเธอ“เธอเก่งกล้ามากไม่ใช่เหรอ ตอนที่ยั่วยวนฉันเมื่อคืนน่ะ ฉันไม่เห็นเธอจะอายเลย ฉันแค่แหย่เรื่องเธอกับเซย์นนิดหน่อยเท่านี้ก็อายแล้วเหรอ?”แองเจลีนบอก “ฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์กับคุณเหมือนเซย์นนี่ คุณเป็นคู่ชีวิตฉันส่วนเขาเป็นพี่ชาย คุณควรต้องเป็นคนเดียวที่ได้ยินคำรักที่ฉันบอก”เจย์ดูเหมือนว่าเขาได้เรียนรู้เรื่องใหม่ “ก็มีเหตุผล”แองเจลีนถอนใจอย่างโล่งอกบางทีกิจกรรมเมื่อคืนอาจจะเหนื่อยเกินไปสำหรับเธอ แองเจลีนรู้สึกไร้เรี่ยวแรงกว่าเมื่อก่อน เธอเอื้อมแขนออกมาแล้วทำท่าออดอ้อน “ขอกอดหน่อยค่ะ”เจย์ยิ้มและอุ้มเธอขึ้น เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ ล้างหน้าล้างตาและแปรงฟันให้เมื่อเขาพาแองเจลีนลงมาด้านล่าง เธอก็กลับเป็นตัวเองที่ดูงดงามอีกครั้งโจเซฟินและเซย์นต่างก็มองคู่สามีภรรยานี้อย่างหมดคำพูด “เรารอพวกเธอมาตั้งชั่วโมง”เจย์ตอบเธออย่างเจ็บแสบ “ตระกูลอาเรสก็สายกันเป็นปกติ”โจเซฟินได้ยินคำตอบของเขาก็โมโหมากเจย์และแองเจลีนกินอาหารเช้าเสร็จก็เป็นเวลา 11 โมงแล้ว พอตกบ่ายพวกเขาจึงเริ่งรีบไปโรงพยาบาลโรงพยาบาลเตรียมขั้นตอนการออกจากโรงพยาบาลของเชอร์ลีย์เร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1226
จากนั้นเซร่าก็ได้ยินเสียงหงุดหงิดใจดังขึ้น “แล้วเธอล่ะเป็นใครกันเซร่า? เธอคิดว่าจะมารังแกคุณหนูใหญ่ของตระกูลเซเวียร์ได้เหรอ?”เชอร์ลีย์ลืมตาขึ้นมีน้ำตาเอ่อปริ่มกลายเป็นว่าคนที่มาขวางตบนั้นไว้ให้เธอก็คือเซย์นคนที่ด่าเซร่าให้เธอก็คือ แองเจลีนน้อย“ฉันขอโทษที่มาสายนะคะพี่ วันนี้ฉันตื่นสายไปหน่อยทำให้พี่ต้องเสียใจแล้ว” แองเจลีนอธิบายอย่างละอายเจย์นั่งย่อตัวลงตรงหน้าแองเจลีนและเห็นว่าเธอโมโหแค่ไหน ซึ่งยิ่งทำให้เขาเสียใจและกระวนกระวาย“แองเจลีนอย่าโมโหเลย มันจะกระทบร่างกายของเธอแล้วฉันก็จะเสียใจมาก”แองเจลีนมองเจย์ซึ่งกำลังมองเธออย่างสงสารด้วยดวงตางดงาม ดูเหมือนลูกหมาตัวน้อยแองเจลีนยิ้มขึ้นมาทันทีและลูบหัวเขาเบา ๆ “เอาล่ะ ฉันไม่โมโหแล้ว”เจย์จับมือที่สั่นเทาของเธอแล้วกุมไว้แน่นในอุ้งมือโจเซฟินเดินเข้าไปหาคุณนายอาเรสทันใดแล้วยื่นมือออกมา ดวงตาของเธอแดงก่ำ “คือบัตรมาให้ฉัน”หล่อนจะยินยอมคืนบัตรให้โจเซฟินได้อย่างไรกัน? บัตรนี่ไม่ใช่แค่ให้หล่อนไม่ต้องกังวลเรื่องเสื้อผ้าอาหารอีกต่อไป แต่ที่สำคัญทั้งหล่อนและเซร่าต่างก็อยู่ดีมีสุขได้ภายใต้ชื่อของโจเซฟีนคุณนายอาเรสอ้อนวอน “แม่เป็นแ
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
