บทที่ 1181

เมื่อได้รับรู้ถึงความรักและความห่วงใยจากลูกและได้ยินเสียงกระซิบของเจนส์ แองเจลีนก็น้ำตาเอ่อคลอ

“เจนส์ลูกแม่”

“ผมจะพากลับบ้านนะครับ คุณแม่”

เจนสันจับมือผู้เป็นแม่ จากนั้นก็แบกเธอขึ้นหลังก่อนเดินออกไปด้านนอก

การประชุมผู้ถือหุ้นจบลงแล้ว

ขณะที่บรรดาผู้เข้าร่วมประชุมพากันทยอยออกจากห้อง เซร่าก็ทรุดฮวบลงนั่งกองกับพื้นราวกับใบไม้ที่ปลิดปลิวจากกิ่งในฤดูใบไม้ร่วง

เมื่อคิดถึงว่าสตีเฟนผู้หนุนหลังของเธอก็ถูกเจนสันโยนเข้าตะรางอย่างไร้ความปรานี เซร่ารู้สึกเหมือนว่าโลกทั้งใบของเธอถล่มลงมาแล้ว

สุดท้ายเซร่าก็คิดถึงแม่ของเธอ… คุณนายอาเรสโซซัดโซเซลุกขึ้นยืนอย่างสิ้นหวังและรีบกลับบ้านเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้

ทั้งคุณนายอาเรสและแอนต่างก็เป็นเพื่อนสนิทกันมาแต่เก่าก่อน ตอนนี้ทั้งสองต่างก็เข้ามาร่วมกับเบล เอนเตอร์ไพรส์แล้ว พวกเธอต่างคิดว่าเมื่อเบล เอนเตอร์ไพรส์ได้หวนคืนสู่ความรุ่งโรจน์หลังจากที่แองเจลีนจำต้องก้าวลงจากตำแหน่ง พวกเธอก็จะได้เพลิดเพลินไปกับความรุ่งเรืองของเบล เอนเตอร์ไพรส์ด้วยเช่นกัน

แต่ว่าเมื่อพวกเธอเห็นเซร่ากระหืดกระหอบกลับมาที่บ้านด้วยท่าทางเศร้าซึมและหมดหวัง ใจพวกเธอก็ตกวูบ

“แม่คะ พ่อโด