เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1075
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1076
เธอดึงประตูระบบนิรภัยเปิดออกก่อนเดินจากมาด้วยความเสียใจสุดซึ้งตอนนั้นเองที่เสียงเปียโนไพเราะรื่นหู ดังแว่วออกมาจากในบ้านเจย์กำลังเล่นเพลงชื่อ ‘Mountain High River Deep’แม้คำพูดของเขาจะเย็นชาไม่ถนอมน้ำใจ แต่เสียงเปียโนที่เขาเล่นก็ยังแสดงให้เห็นว่าเขานั้นยังรู้สึกขอบคุณมาริลินอยู่บ้าง เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูน เขาจะไม่รู้สึกอะไรเลยได้อย่างไรกัน?มาริลินช่วยชีวิตเขาไว้ ตลอดระยะเวลาสามปีที่ผ่านมาเขาก็มีความรู้สึกขอบคุณเธอ แม้ว่าเธอจะทำผิดแต่ก็เถียงไม่ได้ว่าเธอเป็นคนมอบชีวิตใหม่ให้เขาในที่สุดประตูที่แง้มอยู่ก็ปิดสนิทบานประตูที่ไม่หนานักนั้นเป็นเหมือนตัวกั้นระหว่างเบ็นและมาริลินที่อยู่ในโลกสองใบที่ต่างกันโดยสิ้นเชิงเจย์เล่นเพลง ‘Mountain High River Deep' ด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับว่าเขากำลังเอ่ยอำลาให้กับอดีตที่แสนใสซื่อและโง่เขลาของตัวเองสุดท้ายเขาก็ลุกขึ้นยืนข้างหน้าบานหน้าต่างกระจกโค้งอย่างหงุดหงิดใจและเปิดม่านออกแสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างกระทบขาตั้งไม้สีขาวดวงตาเหยี่ยวของเจย์หรี่ลงเล็กน้อย เขาดึงผ้าสีขาวที่คลุมขาตั้งไว้ด้วยมือสั่นเทาภาพใบห
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1077
”คุณแม่หนูไปไหนล่ะ?” เจย์ถามอย่างสงสัย“คุณแม่ไม่อยู่บ้านค่ะ” เซ็ตตี้น้อยตอบด้วยท่าทางน่าสงสาร“มาสิ ฉันจะทำอะไรให้หนูกินเอง” เจย์จับมือเซ็ตตี้และเดินลงมาชั้นล่างแต่ว่า…เจย์หยุดเดินเมื่อเขาผ่านห้องกระจกบริเวณระเบียงสวนด้วยดวงตาคมดุจเหยี่ยวของเขา เขามองทะลุเข้าไปในห้องกระจกและเห็นกล้องดูดาววางอยู่โดยหันไปทางบ้านของเขา“นั่นอะไรน่ะ?” เขาถามอย่างสงสัยโชคยังดีที่เขาคิดว่าแม่ของเซ็ตตี้น้อยนั้นตาบอด ไม่อย่างงั้นเขาคงจะคิดอะไรไปเลยเถิดใหญ่โตเซ็ตตี้น้อยอธิบายอาย ๆ “นั่นกล้องของป้าหนูเองค่ะ”พ่อจะรู้ไม่ได้ว่ากล้องนั้นเป็นของแม่ เขาต้องฉุนขาดแน่นอนถ้ารู้ว่าแม่คอยเฝ้าสอดส่องเขาอยู่แบบนั้นเส้นประสาทที่ผ่อนคลายไปแล้วของเจย์ตึงเขม็งขึ้นมาทันที “แองเจลีน เซเวียร์เหรอ?”เซ็ตตี้หัวเราะอย่างไม่เป็นธรรมชาติ “ค่ะ”ใบหน้าหล่อเหลาของเจย์มืดครึ้ม ในที่สุดเขาก็รู้ว่าทำไมแองเจลีนถึงได้พูดว่าเขาเอาแต่สนใจเรื่องอย่างว่าแถมเธอยังกังวลว่า เขาจะติดโรคไวรัสตับมาอีกนี่เธอคอยแอบดูเขาอย่างนั้นเหรอ?แต่เพราะว่าการมาสติแตกต่อหน้าเด็กเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมเท่าไรนัก เจย์จึงได้แต่กดข่มโทสะไว้แล้วพูดเบา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1078
ผู้หญิงคนนี้จะยอมให้เขาไปเป็นพ่อของเซ็ตตี้ได้อย่างไร ในเมื่อตัวหล่อนเองใช้เล่ห์กลสารพัดหว่านใส่เขา?เซ็ตตี้น้อยเป็นลูกสาวของลูกพี่ลูกน้องเธอนะ!แองเจลีนเห็นด้วยอย่างไม่คิด “แน่นอน”เจย์พูดย้อน “นี่สมองคุณผิดปกติเหรอไงกัน?”แองเจลีนถามอย่างไม่เข้าใจ “สมองฉันผิดปกติตรงไหน?”ก็เขาเป็นพ่อของเซ็ตตี้จริง ๆ นี่นา แล้วมันผิดปกติตรงไหน?เจย์แค่นเสียง “ท่าทางคุณจะปัญญาอ่อนแน่ ๆ “ถ้าเธอชอบเขามากขนาดนั้น แล้วทำไมถึงจะยกเขาให้เป็นพ่อของลูกกับผู้หญิงคนอื่นได้หน้าตาเฉยแบบนี้?แองเจลีนเกาหัว เมื่อทันใดนั้น เธอก็เข้าใจว่าเขาหมายความว่ายังไง เธอรีบส่งสัญญาณทางสายตาให้เซ็ตตี้ “ไม่มีทางเลยเซ็ตตี้ อนาคตคุณเบ็นจะกลายมาเป็นสามีของคุณป้า หนูเรียกเขาได้แค่ลุงเบ็นเท่านั้น”พอได้เห็นสัญญาณลับที่แม่ส่งมาให้ เซ็ตตี้ก็ทำท่าน่าสงสารทันใด “เหรอคะ? งั้นก็แย่จัง!”เจย์มองแองเจลีนอย่างหมดคำพูด “ใครบอกกันว่าผมจะเป็นสามีคุณ?”แองเจลีนตอบอย่างมั่นใจ “ก็นายยอมให้ฉันตามจีบนายแล้วไม่ใช่เหรอ?”“ผมไปตกลงยอมตอนไหน?”“วันนี้ที่ห้องทำงานฉันตอน บ่าย 2 โมง 37 นาที”เซ็ตตี้น้อยหัวเราะคิกคัก “แหม ตัวเลขนี้มันแปลว่าฉันรั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1079
แองเจลีนรู้สึกห่อเหี่ยวมากส่วนเซ็ตตี้น้อยนั้นกลับคึกคักเป็นที่สุดเซ็ตตี้น้อยตื่นเต้นดีใจ บอกเรื่องน่าปลื้มของเธอที่ว่า คุณพ่อนั้นกระโดดข้ามระเบียงมากอดเธอไว้“คุณแม่คะ ทั้ง ๆ ที่คุณพ่อไม่รู้ว่าหนูเป็นลูกสาวคุณพ่อแต่หนูก็บอกได้ว่า คุณพ่อรักหนูมากเลย วันนี้ตอนหนูวิ่งไปหาคุณพ่อ คุณพ่อกลัวว่าหนูจะตกจากระเบียงจนกระโดดข้ามมาหาหนูเร็วเหมือนพายุเลย คุณพ่อกระโดดข้ามช่องว่างกว้าง ๆ นั่นไม่ลังเลสักนิด เกือบทำให้หนูตกใจตายเลยล่ะค่ะ”เซ็ตตี้น้อยตบหน้าอกตัวเอง ความกลัวยังค้างอยู่ในใจแองเจลีนตะลึงไป“คุณแม่คะ” เซ็ตตี้น้อยเรียกเธออีกสองสามครั้ง ก่อนจะเรียกสติของแองเจลีนกลับมาได้ตอนนั้นเองดวงตาของเธอก็เริ่มแดง เธอพูดด้วยเสียงสะอื้น “คุณพ่อเขารักหนูนะเซ็ตตี้น้อย เขารักลูก ๆ ทุกคน”แองเจลีนสูดจมูก จากนั้นก็ร้องไห้อย่างกลั้นไม่อยู่ “คุณแม่รู้สึกสงสารพ่อของลูก แม่ยังหาร็อบบี้ไม่เจอแถมยังไม่ได้ข่าวเรื่องเจนส์อีก ถ้าพ่อรู้ว่าแม่ทิ้งลูกอีกสองคนไว้ ไม่รู้ว่าเขาจะใจสลายแค่ไหน”เซ็ตตี้น้อยกอดแม่ของเธออย่างอ่อนโยน “อย่างร้องเลยนะคะ คุณแม่พยายามทำเต็มที่แล้ว อย่าตำหนิตัวเองเลย”น้ำตาแองเจลีนไหลพรากไม
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1080
”เล่นหมอนี่เลย”พอพูดจบ เด็กชายคนหนึ่งก็เดินเท้าเอวเข้ามาหาเจนสัน“ลุกขึ้นมาเจนสัน ฉันอยากจะสู้ตัวต่อตัวกับนาย”“ฉันขอปฏิเสธ” เจนสันตอบอย่างเย็นชา พร้อมปรายตามองเด็กคนนั้นอย่างเสียไม่ได้“นี่ มองตาหมอนี่สิ นี่นายกำลังดูถูกฉันอยู่ใช่ไหม?” นักเรียนคนนั้นหันกลับไปถามเพื่อนด้วยความไม่แน่ใจ“ให้พูดตามตรง ไอ้ขยะไร้ประโยชน์นี่ไม่น่าจะมีสายตาคมกล้าแบบนั้นนะ แต่ก็ใช่เลยหัวหน้า หมอนี่มองเหยียดนายเมื่อกี้”“หึ ๆ เจนสัน นายคงอยากหาเรื่องตายมากสินะ รู้ตัวใช่ไหม?” พร้อมคำพูดนั้น เด็กชายยกเท้าขึ้นโดยไม่บอกกล่าวและเล็งเข้าที่ก้านคอของเจนสันลูกเตะของเขารวดเร็วรุนแรง พุ่งเขาหาเจนสันไวราวแสง“อ๊ากกกก!”ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังก้องเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้อง กลุ่มเพื่อนของเด็กชายคนนั้นที่ตอนแรกพากันยิ้มเยาะ ต่างก็อ้าปากค้าง และพากันหน้าซีดเผือดเหมือนเห็นผีเจนสันยังไม่ขยับตัวเลยสักนิดขาของเด็กเกเรคนนั้นข้อต่อหลุด และตัวเขายังลอยค้างในอากาศเหมือนอยู่บนชิงช้า“เกิดอะไรขึ้น หัวหน้า?”นักเรียนสองสามคนรีบเข้ามาช่วยหัวหน้า“พวกนายไม่เห็นเหรอ? หมอนี่มีผู้ช่วย”“ผู้ช่วยเหรอ? ไหนล่ะ?”
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1081
สายตาเจนสันเลื่อนไปมองที่มือวิทนีย์ “เอามือออกไป” เขาสั่งเสียงเย็นวิทนีย์กลับยิ่งจับแน่นไม่ปล่อยและยิ้มให้เขาจนตาหยี “ฉันมีอะไรจะบอกนาย เจนส์น้อย”“งั้นก็บอกมา” เจนสันดูหมดความอดทนแววยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏในตาของวิทนีย์ เธอยืนเขย่งเท้าและทาบริมฝีปากนุ่มนวลของเธอบนริมฝีปากเจนสันรวดเร็วปานสายฟ้าแล่บ เจนสันจ้องเธอด้วยตาขุ่นมัวและเกรี้ยวกราดเธอรู้สึกเหมือนเด็กที่ทำความผิด วิทนีย์เริ่มที่จะหน้าแดงด้วยความอาย “ฉันชอบนาย เจนสัน”เจนสันเช็ดริมฝีปากของตนที่เพิ่งโดนเธอจูบไปอย่างรังเกียจและฉุนขาด “เธอบ้าเหรอไง?”“ใช่ฉันบ้า ฉันชอบนายจนจะเป็นบ้าแล้วนี่ไง” วิทนีย์ยิ้มกริ่ม“เธอกินอะไรเข้าไปถึงได้แก่แดดแบบนี้เนี่ย?” เขาถามอย่างอารมณ์เสีย“ฉันคิดเรื่องนี้มาแล้วเจนส์ ฉันรู้ว่าเราสองคนยังเด็กมากและฉันก็อยากรอให้นายโตกว่านี้อีกหน่อยถึงจะสารภาพรักกับเธอ แต่ตอนนี้นายค่อย ๆ สูงขึ้น พวกสาว ๆ ในโรงเรียนก็เริ่มชอบนายเยอะขึ้นเรื่อย ๆ ฉันก็เลยรู้สึกว่า คงไม่ได้การแล้ว”หลังหยุดไปครู่หนึ่ง วิทนีย์ก็กัดฟันเสี่ยงดวงพูดว่า “ฉันก็เลยตัดสินใจที่จะจูบประทับตราจองไว้ ตอนนี้พอเราจูบกันแล้ว นายก็เป็นของฉัน พอนาย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1082
วิทนีย์เบิกตากว้างและมองเจนสันอย่างไม่อยากเชื่อ “นายมีรสนิยมที่ไม่เหมือนใครเลย ใช่ไหมเนี่ยเจนสัน? ชั้นเรียนวิชามารยาทที่ติดกันนี่เกือบจะโดนปิดคลาสแล้ว เพราะว่าเป็นวิชาเดียวในโรงเรียนที่ไม่มีใครอยากจะลงเรียน”ตอนนั้นเอง มีเด็กผู้หญิงจากชั้นเรียนมารยาทเดินผ่านมาใส่ชุดเป็นทางการเรียบร้อย มีกิริยามารยาทดูสูงสง่างดงามเพราะแบบนั้นเจนสันก็จ้องมองเด็กสาวพวกนั้นไม่วางตาวิทนีย์ยื่นมือไปปิดตาเจนสันไว้อย่างโมโห“มีอะไรให้ดูกันนักหนา? นายไม่เห็นกระบนหน้าเธอเหรอไง?”เจนสันดึงมือเธอออก “ตำหนิแค่อย่างเดียว ลดความงามของหยกแท้ไม่ได้หรอก”วิทนีย์ดูเสียใจมาก เห็นชัด ๆ ว่าเธอนั้นมีทั้งรูปร่าง หน้าตา และความเฉลียวฉลาด เธอดีกว่าแม่สาวตกกระนั้นเป็นไหน ๆ เจนสันชอบผู้หญิงที่ดูไม่เจริญตาแบบนั้นจริงเหรอ?วิทนีย์รู้สึกหงุดหงิดใจ ฟังดูเหมือนเธอจะตายมากกว่าแค่อับอายเท่านั้น “ยัยนั่นจะไปรู้อะไรกัน? ก็แค่ชงชาแล้วก็ถือเข็มปักผ้าใช่ไหม? ฉันเองก็ทำเป็นเหมือนกัน นายคอยดูเลย ฉันจะไปลงเรียนวิชามารยาทพรุ่งนี้เลย”เมื่อเห็นว่าเขาหลอกให้เธอตกหลุมพรางได้สำเร็จแล้ว รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ฉายในดวงตาเจนสัน แต่เขาก็ยังล่อหลอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1083
”เจนสัน” จู่ ๆ ครูสอนวิชาศิลปะการต่อสู้ก็เรียกเจนสันเจนสันหันกลับไปครูบอกว่า “เธอไม่เคยเข้าร่วมในการประลองเลย แบบนี้มันก็ไม่ช่วยพัฒนาทักษะการต่อสู้ของเธอนะ วันนี้วิทนีย์จะออกจากชั้นศิลปะการต่อสู้แล้ว เธออยากมาประลองกับวิทนีย์ไหม? ถ้าเธอพลาดโอกาสนี้ไป ก็คงไม่ได้เจอคู่ต่อสู้เก่ง ๆ แบบวิทนีย์อีกแล้วนะ”เจนสันชำเลืองมองวิทนีย์ชั่วแว่บ วิทนีย์ยังคงนั่งทับอยู่บนหลังของเด็กหนุ่มคนนั้น เมื่อเธอเห็นว่าเจนสันมองเธอ วิทนีย์ก็รู้สึกเหมือนมีสปริงดีดเธอให้ตัวลอยขึ้นไปในอากาศเมื่อก่อนเธอไม่รู้ว่าเจนสันชอบเด็กผู้หญิงแบบไหน เธอแค่รู้ว่าต้องปกป้องเขา คุยกับเขา และทำให้เขามีความสุขแต่ตอนนี้เธอรู้แล้ว แม้ว่าเจนสันจะยังเด็กแต่เขากลับมีรสนิยมที่อนุรักษนิยมและออกจะเชยเขาชอบสาวอ่อนโยนที่สงบเสงี่ยมเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้วิทนีย์ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนตัวเองเป็นผู้หญิงแบบที่เจนสันชอบเมื่อรู้ว่าเจนสันเป็นผู้ชายเงียบขรึมที่ไม่ชอบการต่อสู้ วิทนีย์ก็ไม่อยากทำให้เขาลำบากใจ เธอเลยช่วยให้เขาหลุดจากสถานการณ์น่ากระอักกระอ่วนด้วยการพูดพร้อมรอยยิ้มว่า “หนูว่าเจนส์น้อยไม่จำเป็นต้องมาสู้กับหนูหรอกค่ะครู ถ้าเขาอย
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
