Share

ตอนที่ 12

เนยนั่งหน้ามุ่ยอยู่ที่โต๊ะทำงาน โชคดีที่บ่ายนี้ไม่ต้องไปพบลูกค้า ไม่อย่างนั้นอารมณ์หงุดหงิดของเธอคงทำให้ขายบัตรเครดิตไม่ออกแน่ เธอขบฟันแน่นเมื่อคิดถึงผู้ชายที่ชื่อเบียร์ ผู้ชายคนนี้น่าหงุดหงิดมากที่สุดในชีวิตของเธอ ทั้งหยิ่ง ทั้งกวน โมโหที่สุด!

“เป็นอะไรคะพี่เนย? หน้าบูดเชียว” เจี๊ยบถามด้วยความสงสัย

“ไม่มีอะไรจ้ะ” เนยตอบพลางฝืนยิ้ม

“วันนี้ไม่ทานเยลลี่เหรอคะ?” เจี๊ยบถามต่อ

“อ๋อ โดนคนตัดหน้าซื้อไปหมดแล้ว” เนยบ่นด้วยน้ำเสียงประชด

“ใครกันคะ?” เจี๊ยบถามอย่างแปลกใจ

“ไม่รู้เหมือนกัน” เนยตอบอย่างอ่อนใจ

“พี่เนยนี่ตลกจัง” เจี๊ยบหัวเราะ

เนยรู้สึกหงุดหงิดและตัดสินใจลุกไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ

“เป็นอะไรของเรานะ ทำไมเห็นหน้าหมอนั่นแล้วหงุดหงิดทุกที” เธอบ่นกับตัวเองขณะล้างมือในห้องน้ำ

“บ่นอะไรอยู่เหรอ เนย?” เสียงของพี่เต้ย หัวหน้าฝ่ายสารสนเทศดังขึ้น

“อ้าว พี่เต้ย” เนยทักด้วยรอยยิ้ม

“บ่นมากระวังแก่เร็วนะ” พี่เต้ยแซวพร้อมยิ้ม

“พูดแบบนี้ พี่เต้ยแอบแซวเรื่องคอมพ์ใช่ไหมคะ” เนยหัวเราะ

“ก็ใช่น่ะสิ แต่ไม่ต้องห่วง ปีหน้าเดี๋ยวพี่จะทำเรื่องเปลี่ยนเครื่องใหม่ให้ทุกแผนกเลย” พี่เต้ยบอกด้วยน้ำเสียงเอ็นดู

“เยี่ยมเลยค่ะ จะได้บอกลาเครื่องเก่าซะที เสียรายวันตลอด” เนยบ่นขำๆ

“แต่ถ้าเปลี่ยนเครื่องแล้ว หนุ่มๆ แผนกพี่จะหาเรื่องอะไรไปพบเนยล่ะ” พี่เต้ยยิ้มอย่างรู้ทัน

“พี่เต้ยแซวเนยอีกแล้ว” เนยอ้อนเสียงหวาน

“พอเลยย่ะ ไม่ต้องมาอ้อน” พี่เต้ยหัวเราะ

เนยยิ้มก่อนจะเดินกลับโต๊ะทำงาน และต้องชะงักเมื่อเห็นถ้วยเยลลี่สีแดงวางอยู่บนโต๊ะของเธอ พร้อมการ์ดเล็กๆ แนบไว้

“ใครกันนะ?” เนยหยิบการ์ดขึ้นมาดู ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นข้อความ

“ขอบคุณสำหรับผ้าเช็ดหน้า ผมไม่อยากโดนด่าว่าไม่มีน้ำใจ”

เนยอ่านออกเสียงเบาๆ ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง

“หมอนั่นน่ะเหรอ ทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอ” เธอส่ายหัวเล็กน้อยอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะเปิดถ้วยเยลลี่กินอย่างสบายใจ

เนยกำลังเคี้ยวเยลลี่เพลินๆ อยู่ที่โต๊ะทำงาน พลันได้ยินเสียงกระซิบข้างหูจากเพื่อนซี้อย่างแพร

“เฮ้ย เนย คืนนี้ไปเที่ยวกันมั้ย แก้เครียดหน่อย” แพรเอ่ยชวนเสียงกระซิบ

“หืม? เที่ยวอะไร” เนยเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนอย่างสงสัย

“ก็ไปผับไง ที่เดิมนี่แหละ พักนี้เห็นเธอเครียดเรื่องงานบ่อยๆ ไปคลายสมองหน่อยดีกว่า แถมเจี๊ยบก็ไปด้วยนะ คืนนี้ยกแก๊งเลย” แพรยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี

“ผับอีกแล้วเหรอ ฉันขี้เกียจอ่ะ ช่วงนี้เหนื่อยมากเลยนะ” เนยบ่นเบาๆ ก่อนจะหยิบเยลลี่อีกชิ้นเข้าปาก

“โธ่เอ๊ย! ก็บอกแล้วไงว่าต้องผ่อนคลายบ้าง ไม่งั้นเธอจะยิ่งเครียดกว่าเดิมนะ ไม่งั้นทำไมถึงปวดหัวจนต้องตบคอมบ่อยๆ แบบนั้นล่ะ” แพรหัวเราะคิกคัก

“จริงด้วยค่ะพี่เนย” เจี๊ยบที่นั่งอยู่ไม่ไกลพูดเสริม “พี่เนยไปเถอะค่ะ ไปผับกับพวกเรา พรุ่งนี้วันหยุดด้วยนี่นา คืนนี้เที่ยวให้สุดไปเลย”

เนยมองเจี๊ยบที่กำลังอ้อน พร้อมกับแพรที่ยืนพิงโต๊ะทำงานเธออย่างออดอ้อน เธอถอนหายใจออกมาเล็กน้อย แต่แล้วก็นึกถึงวันที่เธออารมณ์เสียมาหลายวัน คงต้องหาทางปล่อยวางบ้าง

“เอาไงดีนะ…” เนยครุ่นคิด

“เฮ้ยๆ ไม่ต้องคิดมาก คืนนี้ออกไปลุยกัน! เดี๋ยวฉันเลี้ยงเธอเอง!” แพรแทรกขึ้นมา

เนยหรี่ตามองแพรด้วยสายตาสงสัย

“จริงเหรอ? ไม่ใช่เลี้ยงเบียร์ขวดเดียวแล้วบอกหมดตัวนะ”

แพรหัวเราะเบาๆ

“แน่นอนจ้ะ! คืนนี้เต็มที่เลย! ว่าไงล่ะ จะไปมั้ย?”

“โอเคๆ งั้นไปก็ได้” เนยยอมใจอ่อน ก่อนจะหันไปยิ้มให้เจี๊ยบ

“แต่แกห้ามเมามากนะ ยัยเจี๊ยบ ฉันไม่อยากแบกเธอกลับอีก”

“ไม่ต้องห่วงค่ะพี่เนย เจี๊ยบคอแข็งอยู่แล้ว!” เจี๊ยบหัวเราะ

“งั้นตกลงคืนนี้เจอกันที่เดิม! ฉันจะโทรไปจองโต๊ะให้” แพรยิ้มอย่างดีใจ ก่อนจะรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรจองผับทันที

เนยมองแพรที่เต็มไปด้วยพลังและเริ่มรู้สึกว่าคืนนี้อาจจะสนุกกว่าที่คิดไว้ หญิงสาวลุกขึ้นยืดเส้นยืดสาย เตรียมตัวออกจากออฟฟิศอย่างสบายใจพร้อมเพื่อนๆ

คืนนี้คงจะเป็นคืนที่ช่วยให้เธอได้ผ่อนคลายหลังจากงานหนักๆ มาทั้งวัน


คืนนี้ เนยยืนอยู่หน้ากระจกขนาดใหญ่ในห้องแต่งตัว ตัดสินใจเลือกชุดสำหรับคืนนี้อย่างตั้งใจ หญิงสาวหยิบเดรสสั้นเข้ารูปสีแดงเบอร์กันดีออกมา เดรสตัวนี้เป็นผ้าซาตินบางเบา เงาเป็นประกายเมื่อกระทบแสงไฟ ช่วยขับผิวขาวเนียนของเธอให้ดูโดดเด่น ตัวเดรสมีดีไซน์เปิดไหล่เผยให้เห็นลำคอระหงและหัวไหล่เนียนอย่างงดงาม ดูเซ็กซี่ในแบบที่ไม่เกินตัว

ความยาวของเดรสอยู่ที่เหนือเข่าพอประมาณ ไม่สั้นจนเกินไป แต่ก็ทำให้เห็นเรียวขาที่ดูยาวขึ้นด้วยการจับคู่กับรองเท้าส้นสูงสีดำมันเงา หัวแหลม ที่เสริมความมั่นใจและทำให้ลุคดูคลาสสิกในทันที

ผมของเธอถูกดัดลอนคลายเล็กน้อย ปล่อยสยายลงมาจนถึงกลางหลัง ลอนผมเบา ๆ ขับให้ลุคดูสบาย แต่ก็มีความเรียบหรูในแบบของตัวเอง

เนยแต่งหน้าให้ดูโฉบเฉี่ยว แต่ไม่เยอะเกินไป อายไลเนอร์เส้นคมและมาสคาร่าที่ทำให้ดวงตาของเธอดูโดดเด่น นัยน์ตากลมโตที่แฝงด้วยเสน่ห์ดึงดูดถูกเน้นให้คมชัด ลิปสติกสีแดงไวน์เข้มขับริมฝีปากบางของเธอให้ดูเย้ายวน แต่ก็มีความหรูหราในแบบผู้หญิงที่มั่นใจ

เธอสวมเครื่องประดับเพียงแค่ต่างหูเพชรเล็ก ๆ ที่ห้อยยาวลงมาเบา ๆ ประกายวิบวับภายใต้แสงไฟ เพิ่มความแพงให้ลุคยิ่งขึ้น เนยมองตัวเองในกระจก รู้สึกพอใจกับลุคที่เลือกสำหรับคืนนี้

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status