ขณะที่เนยกำลังยืนสำรวจตัวเองอยู่หน้ากระจก เตรียมพร้อมที่จะออกไปผับกับแพรและเจี๊ยบ ในจังหวะที่เธอกำลังจะหยิบกระเป๋าคลัทช์ใบโปรด เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
“ติ๊ง!”
เนยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู และสายตาก็เหลือบไปเห็นการแจ้งเตือนจาก I*******m ของ ‘เน’ น้องชายตัวดีของเธอ
“หืม...โพสต์อะไรอีกล่ะ?” เธอพึมพำเบา ๆ ก่อนจะเปิดแอปพลิเคชันขึ้นมา
รูปภาพล่าสุดปรากฏชัดเจน เป็นภาพของเน นั่งอยู่ในผับที่เธอคุ้นเคย Night Owl ผับที่กำลังฮิตในหมู่วัยรุ่น หนุ่มสาวนั่งกันเป็นกลุ่มใหญ่
แต่ที่ทำให้เนยรู้สึกไม่พอใจที่สุดคือ…ข้างๆ เน มีสาวน้อยหน้าตาน่ารักยืนใกล้ชิดกับเขา เธอยิ้มอย่างสนุกสนานพร้อมแก้วเครื่องดื่มในมือ
เนยเม้มปากแน่น ดวงตาเธอเป็นประกายวาวโรจน์ด้วยความโกรธอย่างเห็นได้ชัด
“ไอ้หมอนี่...สองวันแล้วไม่กลับบ้าน มัวไปเที่ยวสินะ...” เธอพูดด้วยน้ำเสียงกดต่ำ
พ่อกับแม่ของเธอไม่ได้สงสัยอะไร คิดว่าเนออกไปทำงานแต่เช้า แต่ความจริงน้องชายของเธอกำลังไปเฮฮาเที่ยวกลางคืนอยู่ต่างหาก
“ไอ้น้องบ้านี่! เดี๋ยวได้เจอกันแน่” เนยพูดออกมาอย่างขัดใจ ก่อนจะหันมามองตัวเองในกระจกเป็นครั้งสุดท้าย พร้อมถอนหายใจยาวเพื่อสงบสติอารมณ์
คืนนี้ต้องเคลียร์กันหน่อยนะ นายอธิพงศ์
เธอคิดในใจ ก่อนจะหยิบกระเป๋าคลัทช์และเดินออกจากห้องนอน ปิดไฟแล้วตรงไปหาพ่อแม่ที่นั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น
“แม่คะ พ่อคะ เนยจะออกไปเที่ยวกับแพรนะคะ” เธอบอกพ่อกับแม่ที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่ ทั้งคู่หันมายิ้มให้เธอ
“ไปเที่ยวเถอะลูก ดูแลตัวเองดีๆ นะ อย่ากลับดึกล่ะ” แม่บอกด้วยความเป็นห่วง
“ค่ะ” เนยตอบรับ ก่อนจะเดินออกจากบ้าน พร้อมกับคิดหาทางจัดการน้องชายตัวดีที่ไปเที่ยวเฮฮาจนไม่ยอมกลับบ้าน
คืนนี้เธอคงต้องไปที่ Night Owl ซะหน่อย...
“แพร เจี๊ยบ เปลี่ยนแผนนะ ไป Night Owl กันดีกว่า” เนยบอกกับเพื่อนสาวทั้งสองในขณะที่กำลังนั่งอยู่ในรถที่กำลังมุ่งหน้าไปผับเดิม
“หืม? ทำไมล่ะ?” แพรถามเสียงสูงพร้อมกับขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
“เนไง มันอยู่ที่นั่น ไม่กลับบ้านสองวันแล้ว ฉันจะไปจัดการมันซะหน่อย” เนยตอบเสียงเรียบแต่แฝงความโกรธ
“โห แผนเปลี่ยนเร็วมาก เอาสิ ไป Night Owl ก็ได้ เจี๊ยบว่าไงบ้าง?” แพรหันไปถามเจี๊ยบที่นั่งอยู่เบาะหลัง
“เอาสิพี่ แค่อยู่กับพี่เนยกับพี่แพรก็สนุกแล้ว” เจี๊ยบยิ้มกว้างตอบอย่างตื่นเต้น
รถเลี้ยวตรงเข้าสู่ถนนที่สว่างไสวไปด้วยแสงไฟของย่านบันเทิง จนกระทั่งมาถึงหน้าผับ Night Owl เมื่อพวกเธอก้าวลงจากรถ ผู้คนที่ยืนอยู่บริเวณทางเข้าเป็นต้องหันมามอง ทั้งสามสาวสวยโดดเด่นในแบบของตัวเอง
เนย ในลุคสุดมั่นของเธอ ใส่เดรสสีแดงเข้ารูปที่เปิดไหล่เบาๆ เพิ่มความเซ็กซี่แบบพอดี ดึงดูดทุกสายตาให้มองไม่ละไปจากเธอ
แพร มาในชุดจั๊มสูทขาสั้นสีแดงสดที่เน้นให้เห็นรูปร่างที่ฟิตเปรี๊ยะของเธอ ชายเสื้อคลุมสีดำที่สะบัดเบาๆ ทุกครั้งที่เธอเดินยิ่งทำให้ดูเป็นสาวที่มีเสน่ห์แบบห้าวๆ แต่แฝงความเซ็กซี่อย่างมีสไตล์
เจี๊ยบ แม้จะเด็กสุดในกลุ่มแต่เธอมาในลุคสดใสกึ่งเซ็กซี่กับเดรสสีขาวรัดรูปที่โชว์ความอ่อนเยาว์และความน่ารักไปพร้อมกัน รอยยิ้มสดใสของเธอทำให้เธอดูมีเสน่ห์แบบไร้เดียงสา
เมื่อทั้งสามเดินเข้ามาภายในผับ ความสวยในแบบที่แตกต่างกันของพวกเธอก็ทำให้ผู้คนในผับฮือฮาทันที ทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่พวกเธออย่างไม่อาจละสายตาได้
“โอ้โห วันนี้คนมองกันตรึมเลยว่ะ” แพรเอ่ยอย่างขำๆ เมื่อสังเกตเห็นบรรยากาศรอบตัว
“ก็แหม สวยแบบนี้ จะให้มองใครล่ะ” เนยยิ้มมุมปาก ก่อนจะเดินนำเพื่อนๆ ไปยังโต๊ะที่ว่างใกล้เวที
ทันทีที่ทั้งสามนั่งลงที่โต๊ะ สายตาหลายคู่ยังคงมองตามไป แม้จะเป็นผับที่คนเยอะมาก แต่พวกเธอกลับโดดเด่นกว่าใคร บางคนถึงกับกระซิบกระซาบกันเบาๆ ถึงความสวยของสาวทั้งสาม
“เอาล่ะ...คืนนี้มาสนุกกันดีกว่า เดี๋ยวไอ้ตัวดีคงมา” เนยเอ่ยขึ้น ก่อนที่เครื่องดื่มจะถูกเสิร์ฟมาที่โต๊ะ พร้อมกับเสียงดนตรีที่เริ่มกระหึ่มขึ้นอีกครั้ง
แพรและเจี๊ยบต่างพยักหน้าเห็นด้วย พลางยิ้มรับกับค่ำคืนที่จะเต็มไปด้วยความสนุกสนาน แต่ในหัวของเนยยังคงวนเวียนคิดถึงแผนจัดการน้องชายตัวแสบของเธอที่มักหายหน้าไปเที่ยวแบบไม่สนใจใคร
ท่ามกลางแสงไฟสลัวและเสียงเพลงจังหวะมันส์ๆ ของผับ Night Owl กลุ่มของเบียร์และเนนั่งอยู่ในโซน VIP ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีความเป็นส่วนตัวมากกว่าใคร
เบียร์นั่งเอนกายอยู่บนโซฟาพลางจิบเครื่องดื่มอย่างสบายใจ ขณะที่เขาหันไปมองไปรอบๆ ผับ สายตาคมเข้มของเขาก็สะดุดกับภาพของสาวสวยสามคนที่กำลังเดินเข้ามาในผับ
เนยในชุดเดรสสีแดงสุดเซ็กซี่ดึงดูดสายตาของเขาทันที เบียร์หรี่ตาเล็กน้อย และมุมปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มร้ายกาจ
หญิงสาวที่เคยปะทะคารมกับเขาในร้านขนมปัง กลับมาโผล่ที่นี่ในลุคที่สวยสะดุดตายิ่งกว่าเดิม เสน่ห์ของเนยในคืนนี้ทำให้เขาหยุดจ้องมองไม่ได้
“เฮ้ย...มองอะไรอยู่?” คิงเพื่อนของเบียร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ เอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นท่าทางผิดปกติของเพื่อน
เบียร์ไม่ได้ตอบ แต่ใช้ปลายคางพยักพเยิดไปยังกลุ่มของเนยที่กำลังเดินหาที่นั่ง คิงหันไปมองตาม และเมื่อเห็นเนยก็ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ
“โห สวยใช้ได้เลยนะเนี่ย สเปคเลยว่ะ” คิงเอ่ยพร้อมกับจ้องมองเนยด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสนใจ
เบียร์หัวเราะเบาๆ ก่อนจะยกแก้วขึ้นจิบอีกครั้ง
“หืม...แกจะไหวเหรอไอ้คิง” เบียร์แซวเพื่อน
คิงเลิกคิ้วก่อนจะหันไปส่งสายตายียวนใส่เบียร์
“ทำไมวะ ของแบบนี้มันต้องลอง”
เขาตอบอย่างไม่ยอมแพ้ และหันไปมองเนยอีกครั้ง แต่ดูเหมือนเบียร์จะยังคงจ้องที่เนยด้วยความสนใจไม่ต่างกัน ความรู้สึกที่ปะทุขึ้นในใจเขาคงไม่ใช่แค่การเจอคู่กรณีเก่า แต่มันมีความดึงดูดบางอย่างที่เขาเองก็ยังไม่แน่ใจ
ในขณะที่พวกเขามองเนย ทั้งสามสาวก็เดินเข้ามานั่งที่โต๊ะใกล้โซน VIP ทำให้พวกเขายิ่งมองเห็นชัดขึ้นแพรกับเจี๊ยบ ต่างก็ไม่แพ้กัน
ทั้งสองมีเสน่ห์ในแบบของตัวเองจนทำให้หลายๆ คนในผับหันมามอง ทั้งสามสาวโดดเด่นจนกลายเป็นจุดสนใจของคนทั้งร้าน
เบียร์ยิ้มมุมปากอีกครั้ง พร้อมกับคิดในใจว่า คืนนี้น่าจะมีอะไรสนุกๆ เกิดขึ้นแน่นอน...
“ไปไหม?” คิงกระซิบถามเบียร์เป็นเชิงชวน แต่เบียร์ยังนั่งนิ่ง เขาเอนตัวพิงโซฟา สายตายังคงจับจ้องที่เนยเหมือนเฝ้ารออะไรบางอย่าง
“ไม่ต้องรีบ ค่อยๆ เล่นดีกว่า”
เบียร์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ คิงได้แต่หัวเราะในลำคอ ก่อนจะยกแก้วเครื่องดื่มของตัวเองขึ้นมาจิบตาม
คืนนี้...ดูเหมือนจะเป็นคืนที่เต็มไปด้วยเรื่องน่าสนใจ
“ถ้ามึงไม่เปิด งั้นกูเปิด”คิงพึมพำลอยๆ เขามองไปยังกลุ่มของสามสาวสวยที่กำลังสนุกกับเสียงเพลง ก่อนจะหันไปหาลูกน้องคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะ“เอาค็อกเทลที่แพงที่สุดในร้านไปเลี้ยงโต๊ะนั้นที” คิงเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกับพยักเพยิดไปทางโต๊ะของสามสาวสวยลูกน้องรับคำสั่งทันที เขาเดินออกไปจัดการตามคำสั่งของเจ้านาย ไม่ช้าถาดค็อกเทลหลากสีราคาแพงที่สุดในร้านก็ถูกยกไปเสิร์ฟที่โต๊ะสามสาว เมื่อค็อกเทลถูกวางลงตรงหน้า เนยหันไปมองชายคนนั้น ส่งยิ้มหวานให้“พวกเราไม่ได้สั่งนี่คะ”“คุณคิงขอเลี้ยงพวกคุณครับ” ลูกน้องของคิงตอบ“ไหนคะ คุณคิง?” เนยเลิกคิ้วถามลูกน้องของคิงยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะชี้ไปทางโซน VIP เมื่อเนยหันไปมองตาม เธอก็เห็นคิงนั่งอยู่และส่งยิ้มกว้างให้ เนยส่งยิ้มหวานหยาดเยิ้มกลับไปอย่างมีมารยาท แต่ก็แฝงความเย้ายวนที่ทำให้คิงพอใจขึ้นไปอีก“เธอเล่นตามน้ำได้น่ารักดีแฮะ” คิงพูดเบาๆ กับตัวเอง พลางยิ้มตอบอย่างไม่ปิดบังความสนใจที่เขามีต่อเนยเบียร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ คิงมองดูการแลกยิ้มระหว่างสองคนแล้วกลับรู้สึกไม่สบอารมณ์เขาไม่รู้ว่าทำไม แต่แววตาและรอยยิ้มของเนยที่ส่งให้คิง ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างไม่คาดคิด
บรรยากาศในเรือนซ้อมเริ่มผ่อนคลายลง หลังจากที่เนโดนซ้อมจนตัวน่วม แต่ก่อนที่เขาจะได้พักเต็มที่ เสียงทุ้มของชายหนุ่มคนหนึ่งก็ดังขึ้น“มือหนักเหมือนเดิมนะ” เคน พี่ชายที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของเนยกล่าวพลางยืนกอดอก สูบบุหรี่ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง เขามองดูการซ้อมของเนยด้วยแววตาแฝงความเอ็นดู“อ้าว...เฮียเคน มาเมื่อไหร่น่ะ” เนยหันไปส่งยิ้มหวาน แม้เหงื่อจะชุ่มตัว“ซ้อมน้องซะน่วมเลยนะเรา” เขาแซวเชิงหยอก ก่อนเหลือบมองเนที่นั่งหมดแรงพิงผนังเรือนซ้อมเหมือนคนหมดสภาพ“มันสมควรแล้วที่โดน” เนยตอบกลับพลางยิ้มมุมปาก เธอยกมือปาดเหงื่อที่หน้าผากอย่างไม่ใส่ใจนัก“มาเถอะ ซ้อมกะเฮียสักยกหน่อยเป็นไง” เคนยิ้มกวนๆ เขาอัดบุหรี่เข้าปอดพ่นควันออกมา ก่อนดีดบุหรี่ทิ้งอย่างไม่รีบร้อน แล้วถอดเสื้อนอกออก พร้อมเดินเข้ามาในพื้นที่ซ้อมเนยเลิกคิ้ว ยิ้มด้วยความพอใจ"หืม... แบบนี้สิ น่าสนุก เฮียแน่ใจนะ?"“แน่สิ” เคนยิ้มอย่างท้าทาย พลางยกมือเตรียมตัวปะทะกับเนย"OK, come on bro!" เนยยิ้มร้ายกาจ กวักมือเรียกเคนให้เข้ามา ทั้งสองเริ่มประจันหน้ากันเนยเคลื่อนไหวคล่องแคล่ว ส่งหมัดและลูกเตะอย่างว่องไว ทำให้เคนต้องตั้งรับอย่างรวดเร็ว ในช่ว
ในโซน VIP ของผับ Night Owl ของคิง บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงดนตรีและแสงไฟที่กระพริบวูบวาบ เบียร์และบี นั่งเอนหลังอย่างสบายใจพร้อมกับมือถือในมือ โดยทั้งคู่ต่างก็กำลังเล่นแอพ Chatzy ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยสมาธิในการพิมพ์ข้อความคิงที่เพิ่งกลับเข้ามาจากการเดินตรวจรอบผับ สังเกตเห็นท่าทางของสองคนก็อดไม่ได้ที่จะเข้ามาทัก“เฮ้ย พวกมึงสองคนจะมาแดกเหล้าหรือมาแชทกะสาววะ” คิงใช้เท้าเขี่ยเพื่อน ก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟา สายตาจับจ้องไปที่โทรศัพท์ของเพื่อน“ทั้งสองอย่าง” บีตอบขำๆ“แม่ง เล่นแอพโบราณชิบหาย”“แอพนี้มันดีออก ไม่เห็นหน้าคนที่คุยด้วยหรอก จะได้ตื่นเต้นไง ตอนเจอตัวจริง” บีเงยหน้าส่งยิ้มกวนๆ ให้เพื่อนคิงยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย พร้อมกับหัวเราะเบาๆ“แล้วมึงจะแน่ใจได้ไงว่า คนที่มึงคุยด้วยมันเป็นผู้หญิงจริงๆ ไม่ใช่พวกมีงวงอะ?”บีหัวเราะออกมาเสียงดัง“ก็แล้วแต่ดวงล่ะว่ะ แต่กูว่ากูดวงดี สวยๆ ทั้งนั้น”คิงส่ายหัวพลางหัวเราะ“มึงนี่โบราณเกินว่ะ ใช้แอพแบบนี้ กูละขำ” เขาว่าพลางยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบ แล้วหันไปทางเบียร์ที่ยังคงก้มหน้าก้มตาพิมพ์อยู่“โบราณที่ไหนวะ ไอ้เบียร์ก็เล่นเหมือนกัน” บีเถียงทันทีคิงหันไปมองเบ
เนยกระแทกแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะอย่างแรง เสียงดัง “ปัง!” ทำเอาแพรที่นั่งอยู่ข้างๆ ถึงกับสะดุ้ง ใบหน้าของเนยตึงเครียดและมีแววไม่สบอารมณ์อย่างเห็นได้ชัด จนทำให้คนรอบข้างเริ่มสนใจว่าใครทำให้เธอโกรธขนาดนี้“เบาๆ หน่อยยัยเนย โต๊ะมันจะพังแล้ว!” แพรเอ่ยขึ้นพร้อมกับหัวเราะแห้งๆ ทำทีเป็นล้อเลียน แต่ดวงตายังคงเต็มไปด้วยความสงสัย“ยุ่งอะไรด้วย!” เนยหันไปเอ็ดเพื่อนเสียงเขียว ทำเอาแพรถึงกับเงียบไปชั่วคราว“อะไรล่ะเนี่ย คุณเนยที่รัก โดนใครกระตุกหนวดเสือมารึไง” แพรยังไม่วายแหย่ต่อ“ก็อีตาบ้าเบียร์ ฝ่ายสารสนเทศนั่นยังไงล่ะ” เสียงของเนยแหลมสูงด้วยความโมโห ทำให้แพรถึงกับเลิกคิ้วสูง“เบียร์? คนไหนเนี่ย?” แพรเริ่มงง“ก็ใครซะอีก! ก็อีตาน้ำเมาที่ชอบแกล้งทำคอมพังนั่นแหละ! หมอนั่นหาว่าฉันทำคอมพัง ทั้งๆ ที่ฉันแค่ทำงานธรรมดา! หนอย...หาว่าฉันทำระบบคอมเสียอีก น่าอัดซะให้เข็ด” เนยบ่นพร้อมกับกัดฟันแน่น สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจ“อ๋อ...นายเบียร์ Outsource คนนั้นน่ะเหรอ” แพรถึงบางอ้อ ท่าทางของเนยที่โมโหสุดๆ กับเรื่องคอมพิวเตอร์มันไม่ใช่เรื่องใหม่หรอก แต่ทำให้แพรขำมากกว่า“แหม...พี่เนยคะ ใครๆ ก็อยากให้พี่เบียร์มาดูแลคอม
เนยกลับมาถึงบ้านในช่วงเย็น หลังจากวันที่เหนื่อยล้าเต็มไปด้วยปัญหาที่ทำงาน แต่ทันทีที่ก้าวลงจากรถ เธอก็เห็นฝูงคนจำนวนมากยืนมุงอยู่หน้าบ้านตรงข้าม สายตาของเธอหันไปยังบ้านหลังนั้นที่มีรั้วพังและหน้าต่างเปิดออก เห็นได้ชัดว่ามีบางอย่างผิดปกติ“เกิดอะไรขึ้นหรือคะ?” เนยถามหญิงวัยกลางคนที่ยืนมองด้วยท่าทางสนใจ“น่าจะขโมยขึ้นบ้านนะคะ เห็นว่าประตูเปิดทิ้งไว้แบบนี้” หญิงคนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงคาดเดา ก่อนจะมีอีกเสียงหนึ่งเสริมขึ้นมา“แต่ของก็ไม่หาย ดูเหมือนจะเข้ามาขู่มากกว่านะคะ”เสียงชาวบ้านต่างพากันวิจารณ์สถานการณ์ ทำให้เนยรู้สึกอึดอัด เธอไม่อยากรับฟังอีกต่อไป จึงหันกลับเดินเข้าบ้านทันทีด้วยความรู้สึกหงุดหงิด“กลับมาแล้วเหรอ?” แม่ของเนยเอ่ยทัก ขณะที่เธอเดินเข้ามาในบ้าน“ค่ะ แม่ บ้านตรงข้ามเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?” เนยถามแม้จะพอเดาเหตุการณ์ได้แล้วจากที่ได้ยินมา“ไม่ต้องไปสนใจเรื่องคนอื่นหรอกลูก ไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวดีกว่า” แม่ของเนยตอบอย่างเบาๆ ตัดบทเรื่องที่เนยสงสัยหลังจากที่เนยอาบน้ำเสร็จ เธอก็ลงไปนั่งทานข้าวร่วมกับพ่อและแม่ ขาดเพียงแต่เน น้องชายตัวดีของเธอที่ยังไม่กลับบ้าน ซึ่งเธอรู้ดีว่า เขาต้องไ
ที่ Night Owl เบียร์กับเนนั่งอยู่ในโซน VIP สายตาของทั้งสองคนเหลือบมองสาวๆ ที่กำลังสนุกอยู่กลางฟลอร์อย่างเพลินๆ เบียร์ยกแก้วเหล้าขึ้นจิบช้าๆ ในขณะที่เนนั่งพิงพนักโซฟาด้วยท่าทางสบายๆ ชายหนุ่มทั้งสองกำลังสนุกกับการพักผ่อน หลังจากทำงานมาตลอดทั้งสัปดาห์“เฮ้ พวกมึง” เสียงของคิง เจ้าของผับดังขึ้นเมื่อเขาเดินเข้ามาหาทั้งคู่“มีอะไรเหรอวะ?” เนหันไปถาม พร้อมยิ้มขำเล็กน้อย เพราะเห็นคิงเดินมาอย่างรีบๆ ไม่เหมือนปกติ“ไอ้นพเว้ย มันมาหาข้อตกลงเรื่องโปรแกรมเว้ย อยากให้พวกมึงช่วยเขียนโปรแกรมป้องกันไวรัสกับกันแฮกเกอร์ให้หน่อย” คิงอธิบายอย่างรวดเร็ว“อ้าว ยังไงล่ะ?” เบียร์หรี่ตาอย่างสนใจทันที“เออ มันฝากบอกว่ามีปัญหากับระบบที่บริษัทน่ะ พวกมึงสนใจคุยธุรกิจกับมันหน่อยไหม?” คิงยักคิ้วอย่างเป็นนัย ขณะที่เบียร์กับเนสบตากันแล้วพยักหน้าเห็นพ้อง“ก็ดีนะ ไหนๆ ก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว" เนพูดพร้อมลุกขึ้นจากโซฟา เขายังรู้สึกเข็ดกับการโดนซ้อมจากพี่สาวอยู่ ช่วงนี้จึงพยายามทำตัวให้เรียบร้อย“งั้นไปคุยกันที่ห้องทำงานกูเลย จะได้เจอไอ้นพที่นั่น”คิงกล่าวพลางเดินนำทั้งสองคนไปยังห้องทำงานของเขา ที่ตั้งอยู่ด้านในสุดของโซน VIP
ทันทีที่พวกเบียร์เดินเข้ามาใน Eclipse Luxe Lounge บรรยากาศหรูหราและเสียงเพลงเร้าใจทำให้พวกเขารู้สึกตื่นเต้น“ตามสบายนะครับ เดี๋ยวผมมา” คุณนพขอตัวไปบอกหุ้นส่วนของเขาก่อน โดยเขาสั่งลูกน้องคนสนิทให้คอยดูแลพวกเขาในช่วงที่เขาไม่อยู่ในขณะที่พวกเบียร์กำลังปรับตัวกับบรรยากาศในผับนั้น พลันสายตาคมเข้มของเบียร์ก็ปะทะกับร่างของหญิงสาวที่เขาจำได้ดี เนย—หญิงสาวคู่กรณีของเขา กำลังขยับร่างกายอย่างอิสระกลางฟลอร์เต้นรำ แสงไฟสีสลัวตัดกับชุดที่เซ็กซี่ของเธอทำให้เบียร์อดที่จะมองตามไม่ได้เขายืนจ้องเธออยู่นานพอสมควร รู้สึกได้ถึงความเย้ายวนและความมั่นใจในท่วงท่าของเธอ ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกทั้งหงุดหงิดและดึงดูดในเวลาเดียวกัน ทันใดนั้น เบียร์ตัดสินใจเดินตรงเข้าไปยังฟลอร์ทันที“เดี๋ยวมานะ”เบียร์บอกกับเนและคิง ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังร่างของเนยที่ยังคงเต้นอยู่กลางฟลอร์ เขาเดินฝ่าฝูงชนไปจนถึงตัวเธอ เมื่อมาถึงใกล้ๆ เขาก็ยืนประกบอยู่ข้างๆ พร้อมกับยกยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก ขณะที่เนยยังไม่รู้ตัวว่ามีคนมาประกบใกล้‘คืนนี้มันคงจะสนุกกว่าที่คิด’ เบียร์คิดในใจพลางขยับเข้าใกล้เธอมากขึ้น“เจอกันอีกแล้วนะ”เบียร์กระซิบเบาๆ ที่ข้า
เมื่อมาถึงห้อง เนยปิดประตูทันที หยิบแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มเพื่อระงับอารมณ์ที่กำลังปั่นป่วน แต่ยิ่งดื่มก็ยิ่งรู้สึกไม่สงบ เธอพยายามทำใจให้เย็นลง“อ้าว ทำไมเรารีบกลับขึ้นมาล่ะ?” เคนถามอย่างแปลกใจ“ข้างล่างไม่สนุกแล้วค่ะ” เนยเริ่มโยกคอโยกไหล่ไปมายืดเส้นสาย“เดี๋ยวๆ ไอ้ท่าทางแบบนั้น จะไปฟาดใคร?” เคนถามอย่างรู้ทัน“หึ หนูฆ่าคนได้มั้ยเฮีย?”“ใจเย็น มานี่มา” เคนกวักมือ พร้อมกับตบที่นั่งข้างๆ เรียกให้เธอไปนั่ง หญิงสาวพ่นลมออกจมูกก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ“นี่ไอ้นพ เพื่อนและหุ้นส่วนคนสำคัญของเฮีย” เคนแนะนำชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามเนยที่กำลังอารมณ์เดือดพล่าน หันไปมองคุณนพด้วยสายตาเย็นชา แต่ยังคงรักษามารยาทไว้ เธอสูดลมหายใจลึกๆ พยายามปรับอารมณ์ให้สงบก่อนจะยกมือไหว้ทักทายตามมารยาท“สวัสดีค่ะ” น้ำเสียงของเธอออกมานิ่งๆ“สวัสดีครับ คุณเนย” คุณนพตอบรับพร้อมรอยยิ้มสุภาพ ท่าทางดูสุขุม แต่สายตายังคงสังเกตการเคลื่อนไหวทุกอย่างของเธออย่างไม่ละสายตา“เคนเล่าเรื่องของคุณให้ผมฟังบ่อยๆ ครับ ได้ยินว่าคุณเป็นคนที่ฝีมือไม่ธรรมดา”เนยหันไปเหล่เคนเล็กน้อยอย่างไม่พอใจที่เฮียดันไปเล่าเรื่องของเธอให้คนอื่นฟัง ก่อ