Share
EP 4
ยังไม่ทันที่ ธามจะได้ขยับตัว มือถือของธามก็ดังขึ้น
ตืด... ตืด... ตืด...
‘บัวบูชา’ แค่เห็นชื่อเท่านั้น ธามรีบกดรับสาย เพราะปรกติพี่บัวจะไม่โทรศัพท์มาในเวลาอย่างนี้
“มีอะไรหรือครับพี่บัว”
(“เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”)
“เรื่องอะไรหรือครับ”
(“คือ... บริษัทของเราเปลี่ยนมือเจ้าของแล้วนะ”)
“หา! ว่าอย่างไรนะครับ ที่พี่บัวพูดหมายความว่ายังไงนะครับ?” ธามจ้องหน้าคนที่ทรุดตัวลงนั่งถึงกับยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา สายตาคือผู้ชนะ
“พี่บัวครับ พี่ช่วยอธิบายอีกนิดสิครับ”
(“เอ่อ… เรื่องนี้พี่ก็ไม่รู้แน่ชัดนะธาม แต่เรื่องจะกระจ่างภายในวันพรุ่งนี้ ตอนนี้พี่แค่ส่งข่าวให้ธามเตรียมตัว คือโครงการต่าง ๆ ที่เราเสนอไป อาจจะ...”) บัวบูชาพูดไม่ออกเช่นกัน
“นั่นหมายถึง โปรเจ๊กของผม”
(“ใช่”) เป็นคำตอบที่ชัดเจนมาก ๆ ธามถึงกับเข่าอ่อน
(“ยังไงพรุ่งนี้มาแต่เช้านะธาม”)
“ครับพี่บัว” หน้าซีด ดวงตาหม่นขึ้นมาทันที
ติ้ง ๆ ติ้ง ๆ
มีข้อความเข้าในมือถือของเขาอีกครั้ง ธามจึงเปิดดู และแล้ว... ตัวของธามก็ชาดิก เพราะรูปถ่าย และข้อความที่ส่งมาให้ธามดู
(นี่คือคุณอาชวิน หรือว่าคุณอาร์ตนะ เขาเป็นเจ้าของคนใหม่ เผื่อพรุ่งนี้ธามเข้ามาในบริษัท แล้วเจอเขา... ธามจะได้ไม่ปล่อยไก่)
ธามค่อย ๆ หันกลับมามองหน้าของอาชวินอย่างช้า ๆ
“นายต้องการอะไรกันแน่? อาร์ต!”
อาชวินยิ้มยกมุมปากแค่ข้างเดียว สายตาหยัน ๆ
“รู้แล้วใช่ไหม”
“อื้อ...” ธามเหนื่อยล้า และยอมจำนน ตอนนี้เริ่มคิดว่า อาชวินน่าจะมาเอาคืนตัวเอง
“ตอนนี้นายได้ย้ายหนี้ที่เหลือก้อนนั้น สองล้านกว่ามาเป็นลูกหนี้ของผมแล้วนะ แล้วนายธนดลก็ไม่มีเอี่ยวในบริษัทที่คุณทำงานอยู่แล้วด้วย เพราะว่าสภาพไม่คล่องตัว ก็เลยไปคุยกับทางคุณธนา พ่อของนายธนดล และเพื่อแลกกับผลประโยชน์บางอย่าง คุณธนาเลยขายที่นี่ให้ผม”
“แล้วไง”
“อ้าว! ก็แค่เล่าให้ฟังเท่านั้น ส่วนอย่างอื่น ถ้าจะให้อธิบายเพิ่ม ต่อไปนายก็ต้องทำงานภายใต้คำสั่งของผม”
“...” ธามนิ่งไป เหมือนยอมรับกับชะตากรรม
“พรุ่งนี้ ก็ไปทำงานด้วยกัน จะได้เซ็นรับสภาพหนี้สองล้าน ที่ผมเพิ่งจ่ายให้กับธนดล อืม... ไม่น่าเชื่อนะ ว่าตอนนี้คุณธามจะต้องทำงานงก ๆ และมีสภาพทางการเงินที่ไม่คล่องเท่าไร แต่ไม่เป็นไร เงินที่ยังค้างธนาคารเรื่องกู้ซื้อบ้านร่วมกัน ผมเอาเงินไปจ่ายมาหมดแล้ว แต่...” อาชวินทิ้งระยะการพูด ความเงียบที่เกิดขึ้นในห้อง จนได้ยินพ่นลมหายใจของธามแรง ๆ
“เอาเถอะ ดูท่าจะเครียดแล้ว ที่เรื่องต่าง ๆ มันประดังประเดเข้ามา แต่ถือว่า ผมมาได้จังหวะพอดี และช่วยแก้ไขสภาวะวิกฤตของคุณธามอยู่นะ”
ธามถึงกับไม่อยากจะเชื่อ เขาเปิดปาก
“จะแก้แค้นฉันหรืออาร์ต?”
“นายมีค่าอะไรให้ต้องแก้แค้น อย่าสำเหนียกตัวเองผิดไป ไม่มีใครอยากจะแก้แค้น เพียงแต่มาทวงสิทธิ์ ห้องนี้ก็มีชื่อของผมอยู่ครึ่งหนึ่ง อีกอย่างวันนั้นที่บอกจะยกให้ มันก็แค่คำปากใช่ไหม ไม่มีลายลักษณ์อักษร ขอกลืนน้ำลายตัวเองกลับลงคอนะ ตอนนี้จะมาทวงสิทธิ์อันชอบธรรมเท่านั้นเอง”
“แล้วเรื่องบริษัทล่ะ?”
“อืม... ก็เห็นว่ามันน่าจะทำกำไรได้ ก็เลยซื้อ แถมได้ลดราคาอีก ไม่เอาก็คงจะโง่ไง จริงไหม?” ท้ายเสียงอาชวินกลั้วเสียงหัวเราะออกมาด้วย สายตาเต็มไปด้วยความจองหอง อาฆาตแค้น อยากจะลองดี
“แต่อยากจะถามว่า ทำไมวันนี้คุณธามดูตกต่ำจังครับ” ที่ถามไม่ใช่อยากรู้ แต่ทรงจะกระแนะกระแหนเสียมากกว่า
“ที่จริงมีทางเลือกเยอะไม่ใช่หรือ ขายตัวเองไง ถนัด ที่จริงน่าจะได้เงินเก็บมากมายจำนวนมหาศาลแล้วมั้ง หรือว่าปรับเปลี่ยนพฤติกรรม” คำดูถูกและถากถาง
“อย่าพูดจาแบบนี้นะ”
“อะ! อ้าว! ทำไมล่ะครับคุณธามผมพูดแทงใจดำคุณหรืออย่างไร”
“เฮ้อ... บางคนก็วิ่งเข้าหาความสบาย ความสำเร็จ ความร่ำรวย แต่รู้ไหม? มันไม่ได้ดั่งใจไปทุกคนหรอกนะ เพราะจากที่ได้ลงมือทำ หลังจากที่ถูกหักหลังและผลักไสแล้ว จึงได้รู้ว่า บางทีเราที่คิดว่าเป็นผู้เลือกสิ่งเหล่านั้น ที่จริงแล้ว ความสบาย ความสำเร็จ ความร่ำรวย ก็เลือกคนอยู่นะ”
อาชวินยิ้มกริ่ม เพราะตอนนี้เขารู้แล้วว่าธามตกต่ำเพียงไร ไม่เหลือเค้าของความหยิ่ง ผู้ดี อีกเลย
“คนที่ถูกถีบให้ล้ม พอลุกขึ้นได้ มันจะมีแรงมหาศาลน่ะ หลายปีมานี่ ก็ต้องขอบคุณคุณธามน่ะครับ ที่ทำให้ชีวิตของผมได้บทเรียน จนเป็นหมาที่จนตรอก ต้องขอบคุณที่ผลักไส แล้วให้ไปเจออะไรดี ๆ แล้วก็กลับมาได้อย่างสง่าผ่าเผย”
“แล้วทำไมจะต้องทำแบบนี้ด้วย”
“นี่นายยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ ที่ผมทำลงไปทุกอย่างก็เพื่อ… มาเอาคืนกับนายยังไงล่ะ”
“อาร์ต”
“ใครที่ยุ่งเกี่ยวกับนาย ผมก็ใช้อำนาจเงินที่โกง ใครหลายคนเป็นหนี้เป็นสิน บางคนล้มละลาย ผมบังคับให้ถอนหุ้น และขายหุ้นทิ้ง และอีกหลายท่าน… ถึงกับป่วยเป็นบ้า ขอบคุณนะที่วันนั้นแม่ของนาย ขายลูกกิน จึงทำให้ผมมีโอกาสได้ทำตัวเองให้ดีขึ้น และตอนนี้ผมจะบอกว่า ผมพร้อมมากเลย”
“แก้แค้น…”
“ใช่… นั่นแหละ ในฟังไม่ผิดหรอกน่า”
ธามถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบากอีกครั้งหนึ่ง ในใจคือฝืนที่จะประคองตัวเอง แม้ตอนนี้ยังยืนลำบาก หัวเข่าอ่อน
“ก็ลองไปเช็คดูสิ แต่ละที่นั้น มีชื่อของ… คุณอาชวินได้เข้ามาจัดการซื้อหุ้น ควบรวมกิจการอยู่หลายที่”
“ไม่จำเป็น ผมเชื่อที่นายพูดก็แล้วกัน”
“ก็ดี ถ้าไม่อยากจะถูกฟ้องร้องแล้วก็อยู่ นายก็ต้องทำตามที่ผมบอก ดีใจที่ได้เจอกันอีกครั้งนะครับคุณลูกหนี้... คุณธาม” เขานิ่งไปอึดใจ
“อย่าคิดห่วงปัญหาของคนอื่นเลยนะ คุณธามช่วยเคลียร์ปัญหาทั้งหมดของตัวเองก่อน และไอ้คนที่ช่วยคุณในตอนนี้ คุณธนดลกำลังถูกตำรวจพาตัวไปสอบสวนด้วยอีกคน แต่เรื่องการฉ้อโกง เพราะหลังจากเข้าไปดูแล้ว มีการยักยอกทรัพย์บางส่วน และเบิกเงินไปใช้ส่วนตัว”
“วะ…ว่าไงนะ?”
“อุ้ย! คุณธามยังเป็นห่วงคุณธนดลเหรอครับ ผมว่าตอนนี้ห่วงตัวเองดีกว่านะ” สายตาของเขาเต็มไปด้วยความหยามเหยียด
ธามรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ ใจคอไม่ค่อยดี วันนี้ธามมีอาการปวดหัวตัวร้อน และใจสั่นก่อนหน้านั้นแล้ว ธามเดินไปที่ตู้เย็นอีกครั้งหนึ่ง ความร้อนภายในร่างกายต้องดับด้วยความเย็น ถึงเอื้อมมือเปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้ำออกมาดื่ม
“ถึงกับคอแห้งเลยเหรอครับคุณธาม”
“อ้อ… อีกเรื่องนะครับ ส่วนเงินที่คุณพยายามหามาใช้หนี้นายธนดล ผมก็ใช้คืนหมดแล้ว จำได้หรือเปล่าเนี่ย ถึงนิ่งเฉยไม่พูดอะไรสักคำ”
Related chapters
รักนิรันดร์…ในสายลม EP 5
“คือ… ผม…” แม้จะพึ่งดื่มน้ำไป แต่คอของเขาก็แห้งผาก“ผมกำลังสับสน และยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ยังไงก็ตามวันนี้พอก่อนเถอะ ผมขอตัวนะ… คุณอาร์ต” ในเมื่อเขาทำตัวเหินห่างขนาดนี้ ธามก็ไม่จำเป็นจะต้องทำตัวสนิทสนมกับเขาอีกที่ในห้องในเวลานี้ บรรยากาศเต็มไปด้วยแห่งความกระอักกระอ่วน บรรยากาศมาคุลอยอบอวลขึ้นมา แม้แสงไฟจะสว่างจ้า แต่ดวงตาของธามก็พร่ามัวเขากำลังเดินผ่านอาชวิน แต่ทว่ามือหนาของอาชวินก็จับเอาไว้ ธามหันหน้ามามองเขา พร้อมกับน้ำตาที่ร่วงรินลงมา ก่อนที่ตรงหน้าของธามจะกลายเป็นสีขาวโพลน และร่างเล็ก ๆ ของธามก็ทรุดลงไป ดีที่ยังมีมือของอาชวินจับเอาไว้อยู่“นาย… ธามเป็นอะไร”พออาชวินได้ดึงตัวของธามเข้ามาปะทะกับแผงอก ใบหน้าของธามกระทบกับแผงหน้าอกของเขา อาชวินก็รู้ได้ทันทีว่า ธามกำลังป่วย“ไม่สบายเหรอ?”ธามได้สติมาบ้างแล้ว… ความร้อนที่กระจายออกมาทั่วทั้งร่างกายแผ่ซ่าน ตอนนี้ในหัวของธามปวดร้าวระบมไปหมด อีกทั้งการกลับมาได้เจอกับอาชวิน และได้รับความเฉยชา ไม่ยินดียินร้าย แล้วยังเหยียบย่ำน้ำใจของธามอีกด้วยเขาสำนึกผิดแล้ว… และรอคอยกันกลับมาของอาชวินเสมอ เพียงอยากจะขอโทษอาชวินสักคำแต่ทว่า… ธามไม่ได้พูด
รักนิรันดร์…ในสายลม EP 6
อาชวินถอนหายใจเสียงดังออกมา สลับกับการยิ้มเยาะทางคนป่วย… ก็พูดแทบไม่มีเสียงดังออกมาแล้ว“แต่กลับมาหาฉันใช่ไหม แต่กลับมาทำไม อยากแก้แค้นเหรอ อยากทำอะไรกับฉันเหรอ แต่ฉันรักนาย อาร์ต...” ธามพูดเหมือนคนไม่ได้สติเพราะจับไข้นั่นแหละ"พูดอะไรก็ไม่รู้เรื่องหรอก คนบ้า..." เขาหยิบยาป้อนข้าวไปที่ปากของธาม“กินซะ” อาชวินพูดสั้น ๆ แต่น้ำเสียงนั้นกลับฟังดูอ่อนโยนกว่าที่เขาคิดธามพยายามลืมตาอย่างยากลำบาก เขามองไปที่อาชวิน ราวกับไม่แน่ใจว่า สิ่งที่เห็นเป็นความจริงหรือไม่ ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ เปิดปากรับยา“ดี... อย่างน้อยก็ยังไม่ดื้อไปกว่านี้” อาชวินพูดเสียงเบา เพราะเห็นว่าธามกินยาลงไปแล้ว เขาก็จับธามให้นอนลง อาชวินบรรจงเช็ดตัวให้กลับธามอีกครั้ง จนร่างกายของธามเย็นลง อาชวินถอนหายใจอย่างโล่ง ๆ เขาก็ได้นอนลงไปใกล้ ๆ กับธามสายตาของอาชวินมองไปที่เพดาน เขายังเห็นดาวหลายดวงที่ช่วยกันติดเมื่อครั้งก่อน เวลาปิดไฟแล้วสะท้อนแสง เขายังว่าให้กับธาม“นายน่ะมันปัญญาอ่อน เราโตแล้วนะเว้ย นี่ให้เด็ก ๆ เล่นกันเท่านั้น”“อาชวินช่วยหน่อยสิ” เสียงออดอ้อน จนในที่สุดอาชวินนั่นแหละที่เป็นคนติดให้กับธาม ก่อนที่ทั้งคู่จะนอนกอด
รักนิรันดร์…ในสายลม EP 7
ร่างเล็ก ๆ ของธามค่อย ๆ ขยับ เขานอนซมเพราะพิษไข้มาทั้งคืนแล้ว และตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมากแต่ทว่า… เสียงหนึ่งทำให้ธามสะดุ้งสุดตัว“ตื่นแล้ว ธามนายตื่นแล้วใช่ไหม?” น้ำเสียงที่คุ้นเคยสุดๆ“อาร์ต… นาย...” กลีบปากของธามขยับเรียกชื่อของอาชวินออกมา ส่องดวงตาของธามเปิดขึ้น และมองหน้าของคนตรงหน้า“อาร์ต” ธามเอ่ยปากเรียกเขาอีกครั้งหนึ่ง“ทำไมเอาแต่เรียก… อาร์ต… อาร์ต… ฮะ! ธาม ใช่ฉัน! คนที่นายผลักไสเนี่ย อาร์ตไง… นายมองไม่ผิดหรอกน่า และฉันจะบอกว่าฉันยังไม่ตาย ฉันไม่ได้เป็นผี” น้ำเสียงที่กระแทกกระทั้นเสียงดังแบบดุเข้ม จนทำเอาธามต้องตื่นเต็มตา“รู้สึกดีขึ้นหรือยัง เมื่อคืนนายไข้สูงมาก”“ดีขึ้นมากแล้ว” และก็คลี่ยิ้มออกมาให้กับอาชวินด้วยคนตรงหน้าถึงกับไปไม่เป็น ไม่ได้เห็นรอยยิ้มที่ถวิลหาคิดถึงตลอดเวลา เขาจึงหันหน้าหนี แล้วก็รีบลุกขึ้นไปนั่งห้อยขาอยู่ที่เตียง“จะว่าไปนายต้องกินยาอีกนะ ยาลดไข้น่ะ เพราะไข้ของนายยังไม่ลดหรอก แค่รู้สึกดีขึ้นเท่านั้นเอง”“ขอบคุณมากนะอาร์ตที่อยู่ดูแล”“มันเป็นเรื่องของมนุษยธรรมน่ะ ยังไงก็เป็นเพื่อนร่วมห้องกัน จะปล่อยให้นายตายในห้องนี้ได้อย่างไรกันเล่า”เรื่องราวในหัวที่สนทน
รักนิรันดร์…ในสายลม EP 8
“ก็วัดได้จากความพอใจนะ”"อาร์ต... นายหมายความว่ายังไง?" ธามถามเสียงเบา พยายามซ่อนความหวั่นไหวในใจอาชวินหัวเราะ แววตาไม่เหลือความอบอุ่น เขาจับปลายคางของอีกฝ่ายไว้แน่น"ฉันคิดว่าคงไม่ต้องถามอะไรมากมั้ง ก็แค่ทำตามที่ฉันพอใจ ก็ฉันจ่ายหนี้ให้สองล้าน นายก็รู้อยู่แล้วว่านายต้องให้อะไรตอบแทน มันจะคุ้มค่าแก่การลงทุน อีกอย่าง... นายไม่มีเงินที่จะมาจ่ายเป็นดอกเบี้ยอยู่แล้วนี่"ธามหลบสายตา น้ำตารื้นขึ้นมาแต่เขาพยายามกดมันไว้“นายไม่ต้องการแบบนี้จริง ๆ หรอก...” อาชวินจ้องลึกลงไปในตาของธามเขาใช้น้ำเสียงเริ่มกระซิบข้างๆ ใบหูของธามอย่างเย็นชา“นายคิดว่า... ฉันจะทำเพื่ออะไรล่ะ? เพราะฉันยังรักนายอยู่เหรอ?” เว้นจังหวะ และช้อนสายตามองอย่างเย้ยหยัน“ไม่ใช่เลยธาม ฉันแค่มาทวงสิ่งที่เป็นของฉันคืน... เงิน กับสิ่งที่นายยังค้างคากับฉันอยู่”ความเจ็บปวดแทรกเข้ามาในหัวใจของธาม แต่เขากลับไม่สามารถปฏิเสธความต้องการของอาชวินได้ธามยอมรับว่าตัวเองรักอาชวินเหลือเกิน ไม่เคยลืมเลือน แม้จะต้องเจ็บปวดจากคำพูดที่ทำให้ใจเขาเหมือนถูกกรีดเป็นเสี่ยง ๆ เขายอมเพราะเขายังรอคอย รอให้อาชวินกลับมาหาสักครั้ง"ถ้าอย่างนั้น... ก็มาสิ
รักนิรันดร์…ในสายลม EP 9
แรงกระทบของท่อนแข็งที่เข้า ๆ ออก ๆ ไร้การควบคุมกำลัง เพราะอาชวินก็สุขเหลือเกิน การกระทำของเขาในตอนนี้เหมือนกำลังเติมเชื้อเพลิงเข้าไปในกองไฟไม่รู้เป็นอย่างไร ทำไมต้องรู้สึกมีความต้องการที่ร้อนแรงทุกครั้งเวลาอยู่กับธาม จิตใจที่ฝักใฝ่ ปรารถนาแค่คนคนนี้เพียงคนเดียวเสียงเนื้อหนังมนุษย์กระทบกัน ผสานกับเสียงสูดปากของอาชวิน และเสียงทรมานจากร่างเพรียวบาง ตอนนี้ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะหนี หรือต่อต้าน นอกจากยินยอมให้อาชวินมอบความสุขที่ซ่านรัญจวนไปทั้งหัวใจ“อย่าดื้อนะ เพราะยังไงดอกเบี้ยแบบนี้ ฉันจะเก็บบ่อยๆ” พูดกระซิบที่ข้างใบหู พร้อมกับจับใบหน้าของธามให้หันมามอง จูบทีบดขยี้ลงไปบนกลีบปาก ที่เผยออ้าโกยเอาลมหายใจเข้าส่วนล่างของอาชวินก็ยังขยับอย่างเป็นจังหวะที่เร่งเร้าอยากให้ตัวเองระเบิดความสุข“ไม่แค่บอกว่านายต้องการอะไรก็พอ... อาชวิน... ธามจะทำให้อาชวินทุกอย่าง” คำพูดที่หลุดออกมาจากปากเหมือนจะยอมศิโรราบต่ออาชวินทุกประการทั้งสองปล่อยอารมณ์ให้พาไป ปล่อยหัวใจให้ยอมรับความสุขตรงหน้า ว่าเป็นสิ่งที่ปรารถนาและรอคอย ความสุขบันดาลความพอใจ ทั้งสองเล่นเกมรักกันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เสียงกระซิบกระซาบและ
รักนิรันดร์…ในสายลม EP 10
“เปลี่ยนคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ไหม”“นายอยากได้อะไรตอบแทนล่ะ” ถามออกไปทันที พร้อมกับสีหน้าไม่เข้าใจ ทั้งที่ก็พอจะรู้อยู่ว่า อาชวินต้องการอะไร…“มันไม่ใช่เวลาที่เราสองคนจะมาทำแบบนั้น”“หื้อ! ไม่ใช่เวลาเหรอ นี่จะบอกอะไรให้นะ ฉันรอคอยเวลานี้มาตลอดเลย”“อาร์ต… แล้วชีวิตนี้ เหมือนว่านายจะได้ทุกอย่างที่ต้องการแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วนายยังจะ…” เสียงของธามหยุดลงเพราะอาชวินบีบแก้มของเขาจนตอบ และปากบิดเบี้ยวผิดรูป น้ำตาของธามคลอเต็มหน่วยขึ้นมาในทันที มองอาชวินอย่างเสียใจ“ก็บอกไปแล้ว ที่กลับมาวันนี้ มีอยากหนึ่งที่ฉันยังต้องการ และมันยังไม่สาสมในใจนะ และยังอยากได้มันอยู่”สายตาอีกฝ่ายที่เคยเรียบเฉยดูเปลี่ยนไป แม้จะดุดันเข้มจัด แต่ในแวบหนึ่ง ธามก็เห็นว่าแววตาของอาชวินอ่อนแสงความดุดันน้อยลง แถมยังมีแววสั่นไหวเล็กน้อยธามหายใจติดขัด รู้สึกแปลก ๆ รอคอยกลีบปากของคนตรงหน้าที่กำลังขยับเข้ามาใกล้แบบใจจดใจจ่อ ก่อนตัดสินใจถามกลับเมื่ออีกฝ่ายเว้นช่วงนานเกินไป“นายยังมีอะไรที่อยากได้อีกที่ว่าไม่พอใจ”“ตัวของนายที่เป็นดอกเบี้ยไง และความเชื่อใจจากนาย… ที่นายไม่เคยให้ฉันในตอนห้าปีก่อน ต่อไปไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตา
รักนิรันดร์…ในสายลม EP 11
มือหนาของอาชวินจับรั้งร่างของคนที่ตัวเล็กกว่าให้ลุกขึ้นยืน เขากดร่างของธามให้ทำท่าคว่ำลงไปบนโต๊ะทำงาน จากนั้นสิ่งที่อาชวินทำต่อ คือการปลดเปลื้องกางเกงที่ธามสวมใส่ ให้รูดลงไปที่ปลายขา“ไม่อยากจะเชื่อเลย ว่านายจะทำอย่างนี้กับฉัน... ตรงนี้ นี่มันที่ทำงานนะ แล้วมันเป็นห้องทำงานของนาย อาร์ต… ได้โปรด…”“ได้โปรด... อย่าช้าใช่หรือไม่ ได้สิจะจัดให้เลย” เขายิ้มอย่างสาแก่ใจ เพราะว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาอาชวินบอบช้ำเจ็บปวด การถูกผลักไสทอดทิ้ง และรอคอยเวลานี้มาแสนนาน“อึก...” กลีบปากของคนตัวบางงับปิดสนิท เพราะรู้สึกของแข็งที่ใหญ่โตกำลังทะลวงเข้าไปในรูจีบด้านหลัง ธามไม่มีแรงขัดขืน เพราะร่างหนาของอาชวินได้กดเขาแนบอัดอยู่กับโต๊ะทำงานน้ำลายที่ถูกถ่มลงไปบนหัวหยักพาให้ทุกอย่างคล่องตัว&nb
รักนิรันดร์…ในสายลม EP 12
ในเวลาต่อมา “กว่าจะเสด็จออกมาได้นะ ชักช้าจริง” อาชวินเดินเข้าไปกระชากแขนของธาม ร่างเล็ก ๆ ปะทะที่แผงอกของอาชวิน“นี่นายทำเกินไปแล้วนะ มันเจ็บนะ ปล่อย!”“คนอย่างนายรู้สึกเจ็บเป็นด้วยเหรอ” แววตาเยาะเย้ยถากถาง“ทำไมนายจะต้องพูดจาแบบนี้ด้วย มันทำร้ายจิตใจกันนะ รู้ไหม?”“รู้จักคำว่าทำร้ายจิตใจด้วยเหรอ นึกว่า… ไม่สำนึกสำเหนียกด้วยซ้ำ”“...” ธามมองอาชวินอย่างท้อแท้ใจ“ก็ได้ ต่อไปฉันจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว เชิญนายตามสบายเถอะ นายอยากว่า อยากด่า อยากจะทำอะไรกับฉันก็เชิญ ก็ได้ทั้งนั้นแหละ”
Latest chapter
