EP 8

“ก็วัดได้จากความพอใจนะ”

"อาร์ต... นายหมายความว่ายังไง?" ธามถามเสียงเบา พยายามซ่อนความหวั่นไหวในใจ

อาชวินหัวเราะ แววตาไม่เหลือความอบอุ่น เขาจับปลายคางของอีกฝ่ายไว้แน่น

"ฉันคิดว่าคงไม่ต้องถามอะไรมากมั้ง ก็แค่ทำตามที่ฉันพอใจ ก็ฉันจ่ายหนี้ให้สองล้าน นายก็รู้อยู่แล้วว่านายต้องให้อะไรตอบแทน มันจะคุ้มค่าแก่การลงทุน อีกอย่าง... นายไม่มีเงินที่จะมาจ่ายเป็นดอกเบี้ยอยู่แล้วนี่"

ธามหลบสายตา น้ำตารื้นขึ้นมาแต่เขาพยายามกดมันไว้

“นายไม่ต้องการแบบนี้จริง ๆ หรอก...” อาชวินจ้องลึกลงไปในตาของธาม

เขาใช้น้ำเสียงเริ่มกระซิบข้างๆ ใบหูของธามอย่างเย็นชา

“นายคิดว่า... ฉันจะทำเพื่ออะไรล่ะ? เพราะฉันยังรักนายอยู่เหรอ?” เว้นจังหวะ และช้อนสายตามองอย่างเย้ยหยัน

“ไม่ใช่เลยธาม ฉันแค่มาทวงสิ่งที่เป็นของฉันคืน... เงิน กับสิ่งที่นายยังค้างคากับฉันอยู่”

ความเจ็บปวดแทรกเข้ามาในหัวใจของธาม แต่เขากลับไม่สามารถปฏิเสธความต้องการของอาชวินได้

ธามยอมรับว่าตัวเองรักอาชวินเหลือเกิน ไม่เคยลืมเลือน แม้จะต้องเจ็บปวดจากคำพูดที่ทำให้ใจเขาเหมือนถูกกรีดเป็นเสี่ยง ๆ เขายอมเพราะเขายังรอคอย รอให้อาชวินกลับมาหาสักครั้ง

"ถ้าอย่างนั้น... ก็มาสิ นายน่าจะเริ่มได้นะ" ธามเอ่ยเสียงแผ่ว พลางจับมืออาชวินไว้แน่น จ้องมองเข้าไปในตาของอีกฝ่าย

"นายต้องการจริง ๆ ใช่ไหม?”

“ใช่” ตอบอย่างฉะฉาน

“ได้ ฉันจะทำมัน เอาตอนนี้เลยไหม..." อาชวินขยับตัวเข้ามาใกล้ มือใหญ่ของเขาจับคางธามไว้อีกครั้ง

แต่คราวนี้ริมฝีปากของเขากดลงไปบนปากของธามอย่างเร่าร้อน ความโกรธแค้นผสมกับความต้องการทำให้จูบนั้นเต็มไปด้วยความรุนแรง

ธามตอบรับทันที ราวกับว่าเขารอคอยสัมผัสนี้มานานเกินไป แต่ถึงแม้จะตอบกลับอย่างเร่าร้อน ในใจของธามก็ยังรู้สึกถึงความเจ็บปวด เขาไม่เคยคิดเลยว่าความรักของเขากับอาชวินจะกลายเป็นแบบนี้

อาชวินถอนจูบออกมา พร้อมกับมองหน้าธามที่ตอนนี้มีทั้งน้ำตาและความสับสน

"อย่าทำหน้าแบบนั้น ฉันแค่เอาสิ่งที่เป็นของฉันกลับคืนมา นายต่างหากที่ทำให้มันต้องเป็นแบบนี้ ฉันแค่ต้องการความภาคภูมิใจกลับคืนมาเท่านั้น”

“อึก...” แรงกดทับมหาศาล จนร่างที่อ่อนล้ารู้สึกเจ็บ

"ฉันรักนาย... รอมานาน... แต่นายกลับทำแบบนี้กับฉัน" ธามสะอื้น

"อย่าพูดถึงความรักเลย... ธาม" อาชวินตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"ความรักไม่เคยมีอยู่ระหว่างเรา มันจบลงตั้งแต่วันที่นายเลือกคนอื่นแล้ว" คำพูดนั้นเชือดเฉือนหัวใจของธามอย่างแรง แต่เขากลับไม่ได้โต้ตอบอะไร เขาแค่นั่งนิ่ง ปล่อยให้อาชวินทำตามที่ต้องการ

ราวกับว่า... สิ่งที่เขาต้องการจากอาชวินในตอนนี้คือ... แค่การได้อยู่ใกล้กัน แม้ว่าจะเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

ร่างที่บางกว่า เพรียวกว่าสั้นสะท้าน ไม่มีแรงขัดขืน ได้แต่อ่อนโอนผ่อนตามคนตรงหน้า เสียงคำรามที่กดต่ำเล็ดลอดออกมาจากลำคอ พร้อมกับใบหน้าที่ซุกไซ้ลงมาอย่างแยบยล

ร่างน้อย ๆ ถึงกับเกร็ง เพราะไม่ได้รับการกระทำอย่างนี้มานานแล้ว สองแขนของธามโอบรัดกอดอาชวินอย่างอัตโนมัติ เหมือนกลัวว่าเขาจะหายไป

ริมฝีปากหยาบกระด้างไล่ไต่เลียงนับเส้นของของธาม อาชวินใช้มือรื้อเสื้อผ้าของธาม ไม่นานเพียงครู่ร่างกายของธามก็เปลือยล่อนจ้อน

ฝ่ามือหนาของอาชวินคลำและขย้ำลงไปบนเนื้อตัวของธาม ความรักที่ท่วมท้น ความคิดถึงที่มากมายก่ายกอง ริมฝีปากเร่าร้อนทาบไล่ไต่ทำให้ธามร้อนออกผ่าว ๆ ทั้งตัว

เลือดในกายกำยำเดือดพล่าน กำลังข่มความกำหนัด ใจที่ไม่สงบ และต่างก็ลืมกันไม่ได้ ไม่สามารถไปนอนกับใครได้อีกเลย นอกจากเฝ้าคิดถึงกันและกัน

การกระทำของอีกคน ปลุกเร้าปฏิกิริยาทางร่างกายของอีกคน ต่างตอบสนองกันและกัน ธามไม่ยอมให้อาชวินกระทำเพียงลำพังฝ่ายเดียว เขาผลักร่างหนากว่าลงไปนอน และเริ่มรื้อถอนเสื้อผ้าของอาชวิน

หัวใจปรารถนา ทำไมเราต้องฝืน ก็ทำมันไปให้สุด แล้วไปหยุดที่ความสุขของทั้งสองคน เพียงไม่กี่วินาทีเสื้อผ้าของอาชวินก็หายออกไปจากเนื้อตัวของเขา

ทั้งสองคนจ้องสบตากัน เป็นธามที่ปีนป่ายขึ้นนั่งคร่อม นาทีนี้มีแต่ความสิเน่หาและความต้องการที่ฉายออกมาจากแววตาของคนทั้งคู่ อารมณ์ที่ต่างฝ่ายต่างปลุกเร้าพากันกระเจิดกระเจิง

ตอนนี้เหมือนไม่มีใครยอมใคร ปล่อยให้อารมณ์รักและคิดถึงให้พากันล่องลอยไป ทุกส่วนของร่างกายเหมือนถูกดูดดึงถึงกันและกัน

“อย่าเสียเวลาอีกเลยอยาก” พร้อมกับจับร่างของธามให้นอนคว่ำลงไป

ลิ้นชักที่เปิดออกอยู่ก่อนหน้านั่นแล้ว ทำให้เห็นหลอดครีมที่เคยใช้ อาชวินหยิบมันขึ้นมา และทาเจลลงไปทางรูจีบด้านหลังของธาม ร่างเพรียวกว่าขบเม้มกลีบปากกลั้นเสียงเสียวที่จะเล็ดลอดออกมา ตอนนี้ร่างกายถูกอาชวินจับโยก จัดท่าจัดทางให้เป็นไปตามที่ต้องการ

ร่างของธามถูกจับกด พร้อมกับคนตัวโตกว่าดันแท่งแข็งแกร่งลงไปในช่องทางที่ไม่เคยได้เยี่ยงกรายมานาน แล้ว

“อึก” ดวงตาคู่หวานละมุนปิดลงทันที ความเจ็บร้าวนิดๆ แต่เปี่ยมไปด้วยความสุขซ่านอย่างเต็มใจ ความสุขที่โหยหา ดวงตาของธามเบิกกว้าง พร้อมกับลั่นปากเสียงดัง

เพราะแกนกำยำอวบของอาชวินได้แทรกเข้าไป เขาตอกอัดแรงๆ สองมือของธามจิกจับผ้าที่รองนอน แต่ก็ยกสะโพกสอบขึ้นรับการตอกกระแทกอัดเข้าลึกของอาชวินอย่างไม่รู้ตัว

การเคลื่อนไหวที่ยวบยาบไร้ความปราณี แรงโยกดันแรงจนร่างอ้อนแอ้นกว่าของธามผวา หายใจเข้าดังเฮือก

ความลึกถึงจุดข้างในเสียดสีกับจีสปอร์ต น้ำตาแห่งความสาดเสียวไหลบ่าออกมา การกระทำที่หนักหน่วง แบบไม่แคร์ว่าร่างเพรียวจะเจ็บ หรือว่าสนุก

ธามทั้งจุกและเสียวในเวลาเดียวกัน อาจจะนานมากที่ไม่เคยได้ร่วมหลับนอนกับใคร เพราะใจถวิลหาเพียงอาชวินคนเดียวเท่านั้น

ร่างบางกว่ายกเด้งสวนรับการกระทำของอาชวินอย่างไม่ลดละ แรงปรารถนาทำให้ทั้งสองร่างกายสั่นสะท้านด้วยความสุขที่ต้องการกอบโกย

ดวงตาคู่สวยของธามมีน้ำตาคลอ แต่เป็นน้ำตาที่บรรยายไม่ได้ ว่าเป็นความสุขใจ หรือเสียใจกันแน่ แต่สิ่งหนึ่งคือธามไม่อยากให้อาชวินไปไหนห่างสายตาของเขาอีกแล้ว