ตอนที่ 27 รอยยิ้มแห่งชัยชนะ (1)

ผีเสื้อแห่งแสงสว่าง

ห้องโถงกว้างใหญ่ของโรงแรมหรูถูกประดับประดาไปด้วยโคมไฟระย้าระยิบระยับ เพดานสูงโปร่งตกแต่งด้วยลวดลายอันประณีต ผนังห้องประดับด้วยภาพวาดศิลปะร่วมสมัย บรรยากาศหรูหราอลังการ เสียงดนตรีแจ๊สบรรเลงเบาๆ ผสมผสานกับเสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยเจรจาของแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงาน

แขกที่มาร่วมงานล้วนเป็นบุคคลสำคัญในวงสังคม ทั้งนักธุรกิจ นักการเมือง ศิลปิน และเซเลบริตี้ ต่างสวมใส่ชุดราตรีและสูทที่หรูหราสง่า พวกเขายืนจับกลุ่มพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน พนักงานเสิร์ฟเดินวนเวียนไปมาคอยบริการอาหารและเครื่องดื่มชั้นเลิศ

บุฟเฟ่ต์อาหารค่ำจัดเตรียมอย่างพิถีพิถัน มีทั้งอาหารไทยรสเลิศ อาหารฝรั่งเศสคลาสสิก และอาหารนานาชาติอีกมากมาย บาร์เครื่องดื่มจัดเตรียมไว้หลากหลายชนิด ทั้งไวน์ ค็อกเทล และเครื่องดื่มอื่นๆ

ทุกคนดูมีความสุขและผ่อนคลาย พวกเขาเพลิดเพลินกับอาหารรสเลิศ เครื่องดื่มรสชาติดี และบรรยากาศที่หรูหราของงานเลี้ยง

ณัฐรินีย์มองไปรอบๆ ห้องโถงที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย เธอพยายามทำตัวให้เป็นปกติ แต่ใจของเธอกลับว้าวุ่นไม่เป็นสุข ความคิดถึงอาคิราที่ไปเผชิญหน้ากับวิญญาณของคุณเกศเพียงลำพังทำให้เธอรู้สึกกังวลใจเป็นอย่างมาก เธอรู้ดีว่าอาคิราเป็นคนกล้าหาญ

ณัฐรินีย์ลอบมองไปรอบๆ เพื่อหาทางออกที่ดีที่สุด เธอจำได้ว่าเคยเห็นทางเดินเล็กๆ ที่เชื่อมต่อกับห้องโถงนี้ไปยังส่วนหลังของโรงแรม เธอคิดว่านั่นอาจจะเป็นทางที่เร็วที่สุดที่จะไปถึงที่ที่อาคิรากำลังเผชิญหน้ากับวิญญาณคุณเกศอยู่

“คุณจะไปไหน” ธีรเทพคว้าแขนของณัฐรินีย์ไว้ก่อนที่เธอจะหนีไป

“ฉันจะไปช่วยไอ” ณัฐรินีย์หันมาบอกสีหน้าเครียด

“งั้นเราไปกัน” ธีรเทพบอก

“แต่คุณ....” ณัฐรินีย์หันไปมองกานต์รวีที่กำลังยืนคุยกับชัญญาอยู่ตรงกลางของห้องโถงที่จัดงานเลี้ยง

“ช่างเถอะ” ธีรเทพตัดบท พร้อมกับจูงมือณัฐรินีย์ให้ออกจากห้องจัดงานเลี้ยงอย่างรวดเร็ว

---

กฤตินเร่งฝีเท้าเดินตามโถงทางเดินของโรงแรม เขารู้สึกถึงความมืดมิดและพลังงานร้ายที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นเบื้องหน้า ทุกก้าวของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและความกังวลที่แฝงอยู่ในหัวใจ เขารู้ดีว่าอาคิรากำลังตกอยู่ในอันตราย

เมื่อเขาเดินมาถึงจุดหนึ่งที่โถงทางเดินเปิดออกสู่ทางเดินด้านนอก เขาก็ต้องหยุดหายใจชั่วครู่ ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้หัวใจเขาเต้นรัว อาคิราและหญิงสาวผมยาวสีขาวราวกับหิมะยืนอยู่นั้น

สายตาทั้งคู่จ้องมองไปที่วิญญาณร้ายของคุณเกศที่ลอยอยู่เหนือพื้น ความมืดมิดคลี่คลายออกมาจากตัวของวิญญาณราวกับควันดำที่แพร่กระจายไปทั่วห้อง

ความมืดมิดเริ่มเข้มข้นขึ้น แสงจากโคมไฟในห้องเริ่มริบหรี่ ความรู้สึกหนาวเย็นแผ่ซ่านไปทั่ว กฤตินไม่อาจทนดูอาคิราและอาเรียต้องเผชิญหน้ากับวิญญาณร้ายโดยลำพังได้อีกต่อไป

---

ธีรเทพและณัฐรินีย์รีบเดินตามหาอาคิราและกฤตินภายในโรงแรม แสงไฟสลัวจากโคมไฟที่ระยิบระยับไปตามทางเดินช่วยเพิ่มบรรยากาศลึกลับและน่ากลัว ขณะที่ทั้งสองเดินผ่านโถงทางเดินของโรงแรม ความเงียบงันทำให้ใจของพวกเขาเต้นแรงยิ่งขึ้น

“คุณคิดว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน” ณัฐรินีย์กระซิบถามธีรเทพ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกังวล

“ไม่รู้เหมือนกัน แต่เราต้องหาให้เจอเร็วที่สุด” ธีรเทพตอบกลับเสียงหนักแน่น มือของเขาจับมือของณัฐรินีย์ไว้แน่นเพื่อให้เธออุ่นใจ

พวกเขาเดินมาถึงโถงทางเดินที่ทอดยาวออกไป ด้านหน้ามีแสงสลัวๆ อยู่เพียงน้อยนิด ธีรเทพและณัฐรินีย์ชะลอฝีเท้าและค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ยังจุดนั้น

เมื่อพวกเขาไปถึง ภาพที่เห็นทำให้ทั้งสองต้องหยุดชะงัก กฤตินกำลังยืนอยู่ด้านหลังของอาคิรา ใบหน้าของเขาเรียบเฉยปราศจากความกังวลใดๆ ด้านหน้าของเขาเป็นวิญญาณร้ายของคุณเกศที่มีแต่ความมืดมิดปกคลุมร่าง ดวงตาของวิญญาณวาวโรจน์ด้วยความแค้น

“นั่นมัน....ตัวอะไรน่ะ” ธีรเทพตะลึง

---

“เฮ้ เพื่อนของเจ้าช่างสอดรู้ซะจริง” เสียงกระซิบดังขึ้นข้างหูของกฤติน

“นายช่วยไปดูพวกเขาหน่อยละกัน ทางนี้ฉันจัดการเอง” กฤตินถอนหายใจ

“หึหึ ได้สิ ถ้าเจ้าสองคนนั้นปากมาก ข้าจะกินวิญญาณพวกมันซะ” เสียงหัวเราะดังห่างออกไป

ความมืดมิดรอบตัวเริ่มเข้ามากลืนกินทุกอย่าง วิญญาณร้ายของคุณเกศยังคงกรีดร้องและโกรธเกรี้ยว ความเจ็บปวดและความแค้นทำให้เธอมีพลังที่น่ากลัว

กฤตินยกมือขึ้น ร่ายเวทมนตร์ที่ได้รับการถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษ ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความมุ่งมั่น กระซิบเสียงบริกรรมคาถาอย่างแผ่วเบา

“ในนามของเทพเจ้าแห่งขุนเขาและสายลม ข้า ‘กฤติน’ ผู้สืบทอดตระกูลเทวานุรักษ์ ขออัญเชิญจิตวิญญาณแห่งแสงสว่าง เพื่อโปรดนำแสงสว่างมาปกป้องและชำระล้างความมืดมิด ณ ที่แห่งนี้”

แสงสีขาวเริ่มก่อตัวขึ้นรอบๆ ร่างของกฤติน แสงสีขาวเริ่มกระจายออกไปทุกทิศทุกทาง ความมืดมิดที่เคยครอบคลุมเริ่มหายไป และในขณะนั้นเอง จิตวิญญาณแห่งแสงสว่างก็ปรากฎขึ้น

มันไม่ใช่เพียงแค่แสง แต่เป็นรูปลักษณ์ของผีเสื้อที่สวยงาม ปีกของมันมีลวดลายสีทองและเงินแวววาว ผีเสื้อแห่งแสงสว่างโบยบินอย่างอ่อนโยน แต่พลังของมันเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์และความเมตตา

ผีเสื้อแห่งแสงสว่างบินตรงเข้าไปหาความมืดมิดทันที วิญญาณร้ายของคุณเกศที่กำลังดิ้นรนในความมืดมิดเริ่มชะงัก เธอมองดูผีเสื้อที่บินอยู่รอบตัวเธอ แสงสว่างที่ออกมาจากปีกของมันเริ่มชำระล้างความมืดและความแค้นในจิตใจของเธอ ความเจ็บปวดที่เคยทรมานเธอเริ่มลดลง

วิญญาณของคุณเกศค่อยๆ หลับตาลง น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของเธอ ความมืดมิดที่เคยครอบงำเธอเริ่มสลายไป เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นและแสงสว่างที่เข้ามาแทนที่ ผีเสื้อแห่งแสงสว่างโบยบินไปรอบๆ เธอ ปีกของมันส่องแสงสว่างเป็นประกาย ความเจ็บปวดและความแค้นที่เคยทรมานเธอก็เริ่มหายไปในที่สุด

วิญญาณของคุณเกศเริ่มกลายเป็นแสงสว่างที่บริสุทธิ์ เธอพบกับความสงบสุขและความรักที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน และในที่สุด เธอก็สลายกลายเป็นอณูวิญญาณในอากาศ