LOGINShare
ตอนที่9. เจ้าเป็นใคร
Last Updated:
2025-02-06 16:58:40แต่เด็กเพียงสิบขวบเท่านั้น ไยจึงทำได้ขนาดนี้ พลังต้องมากพอ จึงสามารถแทงจนทะลุข้อมือของเขาได้ ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว! ลูกดอกถูกปล่อยออกมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้ชายชุดดำ คิดจะถอยไปตั้งหลัก
ฟิ้ว! เคร้ง! ฉึก! ในจังหวะที่ลูกดอกพุ่งออกมาเฉียดใกล้เขา เด็กชายตวัดเหล็กแหลมในมือเพียงเล็กน้อย ลูกดอกที่ควรเลยผ่านไป กลับพุ่งเข้ากลางลำคอของเขาในทันที ยากนักที่เขาจะหลบเลี่ยงได้ทัน
“เจ้าเป็นใครกัน...”
เป็นคำถามสุดท้าย ที่ไม่มีโอกาสได้ฟังคำตอบ ด้วยเขาสิ้นใจไปเสียก่อน เด็กชายรีบทิ้งเหล็กแหลมในมือ วิ่งเข้าสวมกอดมารดาเอาไว้แน่น ร่างกายของเด็กชายสั่นเทา ด้วยความหวาดกลัว
“แม่ขอโทษที่มาช้า ทำให้เจ้าตกอยู่ในอันตราย”
หญิงสาวปลอบโยนบุตรชาย พร้อมใช้มือลูบแผ่นหลังสั่นเทานั้นให้คลายกังวล หากไม่ตอบโต้ก็คงต้องหลบซ่อนไปชั่วชีวิต ไม่ต่างจากเต่าที่หดหัวแค่ในกระดอง สู้เป็นสุนัขจนตรอก ที่พร้อมหันหน้าสู้จนตัวตาย เมื่อบีบคันไม่ดีกว่าหรือ
“เกิดเรื่องใดขึ้น อี้หรู อี้หลาง พวกเจ้าปลอดภัยหรือไม่”
ชายชราวิ่งเข้ามาภายในห้อง ด้วยใบหน้าตื่นตระหนก เขาตื่นมาเพื่อผลัดเปลี่ยนกับบุตรสาว ในการเคี่ยวยาส่งให้บ้านสกุลชูในตอนเช้า แต่ไม่คิดว่าจะเห็นลูกกับหลาน ตกอยู่ในอันตราย โดยที่เขามามิทันปกป้อง
“เราปลอดภัยดีเจ้าค่ะท่านพ่อ”
หญิงสาวหันไปหาบิดา พร้อมบอกไปตามความเป็นจริง มันจะอันตรายกว่านี้ ถ้านางกลับมาไม่ทันช่วยบุตรชาย ต่อไปคงต้องพกอาวุธติดกาย แม้จะอยู่ในบ้านก็ตามที
“พวกมันเป็นใครกัน ช่างกล้านัก”
“คงเป็นคนที่เคยลงมือต่อเรา แล้วไม่สำเร็จนั่นล่ะเจ้าค่ะ ท่านพ่อไม่ต้องกังวล เรายังปลอดภัยดีอยู่เจ้าค่ะ”
หญิงสาวเห็นสีหน้าวิตกกังวลของบิดา ก็อดที่จะเห็นใจอีกฝ่ายไม่ได้ ที่ต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงกับนางแม่ลูก
“พรุ่งนี้พ่อจะต้องจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ตราบใดที่พวกมันไม่หยุด พ่อก็ต้องทำให้มั่นใจ ว่าครอบครัวเราจะปลอดภัย”
“ท่านตาจะทำสิ่งใดหรือขอรับ”
อี้หลางผละจากมารดา เดินเข้าไปยืนสบตากับผู้เป็นตา เขาเองก็คิดว่าต้องทำอะไรบ้างแล้ว ไม่อย่างนั้นคงมีคนได้ตายอีกครั้งอย่างแน่นอน
“พรุ่งนี้เจ้าไปกับตา ส่วนเจ้าอี้หรู ไปส่งยาให้สกุลชู กับแม่ของเจ้าแทนพ่อ”
“เจ้าค่ะ”
“พวกเจ้าไปนอนเถอะ จากนี้พ่อดูแลเอง”
“เอ่อ...”
หญิงสาวเกิดความลังเล ด้วยไม่อาจวางใจได้ ว่าคนร้ายจะมีเพียงหนึ่ง
“ท่านแม่ไปนอนเถอะขอรับ ข้าจะอยู่กับท่านตาเอง หากง่วงข้าก็หลับอยู่ตรงนี้ได้ ท่านแม่ควรพักผ่อนให้มาก ประเดี๋ยวใบหน้ามีริ้วรอยนะขอรับ”
คำพูดของบุตรชาย ทำให้หญิงสาวอดไม่ได้ ที่จะวางมือบนข้างแก้ม ก่อนจะแสร้งทำหน้าบึ้งใส่บุตรชาย อายุนางในโลกใหม่นี้เพิ่งยี่สิบแปดปี จะมามีตีนกงตีนกาได้อย่างไรกัน
แต่ก็อย่างว่าผู้หญิงสมัยนี้ ถูกบังคับให้แต่งงานเร็ว มีลูกตั้งแต่อายุไม่ทันจะสิบแปดด้วยซ้ำ เจ้าของร่างก็เช่นกัน มีลูกหลังแต่งงานไม่ถึงปี คลอดลูกตอนอายุเพียงสิบเจ็บย่างสิบแปด หากเป็นโลกที่นางจากมา ยังเป็นนักเรียนมัธยมปลายอยู่เลย
จึงไม่แปลกที่ร่างกายจะทรุดโทรมเร็ว ไหนเจ้าของร่างจะต้องอยู่อย่างอดอยาก จะให้งามเลิศประหนึ่งเทพธิดาก็หาใช่ แต่กระนั้นนางก็ทำให้ร่างกายนี้ กลับมาเปล่งปลั่งได้ในเวลาอันสั้น จากการบำรุงทั้งดื่มกินและประทินผิว ไยข้าต้องแก่ชราตามวัย ในเมื่อข้าคือบุตรตรีของเจ้าของโรงหมอ...
“เช่นนั้นเจ้าดูแลท่านตาด้วย ข้าไปนอนก่อนนะเจ้าคะท่านพ่อ อย่ากวนท่านตานะเข้าใจไหม”
หญิงสาวไม่ลืมกำชับบุตรชาย ก่อนจะเดินออกจากห้องไป การต่อสู้เมื่อครู่ทำไมนางจะไม่รู้ ว่ามีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ ในโลกใหม่นี้การต่อสู้มุ่งเน้นที่พลัง การโจมตีของนางน่ะหรือ จะสามารถทำให้คนร้ายพ่ายในเวลาอันสั้น จะอย่างไรก็แล้วแต่ ขอแค่ยังหายใจอยู่ ก็ยังมีโอกาสสู้ให้ถึงที่สุด
ส่วนบุตรชายนั้น เขามีความสามารถ จะก่อนหรือหลังจากหายเจ็บป่วย นางไม่คิดก้าวก่าย ตราบใดที่เขาไม่หันคมดาบเข้าหาคนครอบครัว ก็ถือว่าเป็นโชคชะตาอันดีของเขา
คล้อยหลังบุตรสาวไปแล้ว ชายชราก็ให้หลานชายเติมฟืนในเตา ส่วนตนเองเลือกที่จะไปจัดการกับศพของคนร้าย ก่อนที่เขาจะแก่ชรา เขาก็หาใช่คนไร้สามารถเสียเมื่อไหร่กัน
เด็กชายทำตามอย่างว่าง่าย นับแต่นี้...เขาให้ฐานะลูกคนโต หลานคนโต พี่ชายคนโต คงต้องฝึกฝนตนเองอย่างหนัก เพื่อเป็นเกราะคุ้มกันคนทั้งบ้าน
เมื่อนึกถึงการปกป้อง เด็กชายชะงักค้างไปเล็กน้อย ก่อนจะลงมือทำหน้าที่ของตนเองต่อไป โดยไม่สอดแทรกการทำภารกิจของผู้เป็นตา
Related chapters
ยาจกยอดมารดา ตอนที่10.เช้าวันถัดมา
เช้าวันถัดมาสองตาหลาน ได้ออกจากโรงหมอไปตั้งแต่ฟ้ายังมิทันสาง ส่วนอี้หรูกับมารดา ได้เตรียมตัวออกไปส่งยาให้สกุลชูเช่นกัน หญิงสาวไม่ลืมที่จะปกปิดใบหน้าเอาไว้ เพราะใบหน้านี้ อาจนำความยุ่งยากมาสู้ตนเอง และครอบครัว “อี้หลง อี้หลิง เจ้าสองคน อย่าได้ออกมาด้านหน้าโรงหมอเป็นอันขาด รอแม่กับท่านยายกลับมา ค่อยออกมาวิ่งเล่นในสวนเข้าใจไหม” “ขอรับ/เจ้าค่ะ” คู่แฝดรับคำมารดาอย่างว่าง่าย นับตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นกับมารดาและพี่ชาย ไม่ว่าสิ่งใดที่แม่และพี่กำชับไว้ ทั้งคู่ไม่เคยคิดที่จะดื้อรั้นเลยแม้แต่น้อย “ท่านแม่ เราไปกันเถอะเจ้าค่ะ” หญิงสาวหันไปชวนมารดา “ยายจะซื้อขนมมาฝากพวกเจ้านะ อย่าซนเล่า”ต้วนฮูหยินพยักหน้ารับบุตรสาว ก่อนจะหันไปบอกกับคู่แฝด ด้วยน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก หากจะว่าไปแล้วในสามแฝด คงมีเพียงสองคนนี้เท่านั้น ที่ยังดูเป็นเด็ก ต่างจากหลานชายคนโต ที่ดูจะเคร่งครึม และพูดน้อยมาก ติดจะเย็นชาไปเสียด้วยซ้ำ แต่นางก็เข้าใจหลานชายคนโตดี การต้องเป็นผู้นำครอบครัวในภายหน้า ต้องฝึกฝนตนเอง ทั้งความคิดและการกระทำให้มาก ทว่านางก็ไม่เคยลำ
Last Updated : 2025-02-10ยาจกยอดมารดา ตอนที่11. ผู้คุ้มกัน
ชายชราไม่สนว่าอีกฝ่าย จะช่วยเหลือด้วยหนี้บุญคุณ หรือเพราะราคาค่าจ้าง ขอแค่ตอนนี้ครอบครัวเขาปลอดภัย สิ่งใดก็หาได้สำคัญไม่ “เป็นท่านลุงไม่ได้หรือขอรับ ที่ไปด้วยตนเอง” “อี้หลาง!” เป็นครั้งแรกที่ชายชรา รู้สึกว่าหลานชาย ทำตัวเสียมารยาท สอดแทรกการสนทนา ทั้งที่ไม่เคยทำมาก่อน “ท่านหมออย่าได้ตำหนิเขาเลยขอรับ ข้าเองก็อยากรู้เหตุผลของความกล้านี้เช่นกัน” ชายหนุ่มเกรงเด็กชายจะถูกลงโทษ จึงได้เอ่ยปากช่วยเหลือ และเป็นอย่างที่เขาพูดไป เขาอยากรู้ว่าทำไม เด็กชายจึงอยากให้เขาไปด้วยตนเอง “ท่านลุงมีภรรยา แล้วหรือยังขอรับ” “อี้หลาง เจ้าอย่าได้เสียมารยาทเกินไปนัก ครานี้ตาต้องลงโทษเจ้าจริงๆ แล้วนะ” ชายชรารู้สึกกรุ่นโกรธขึ้นมาจริงๆ แล้ว นี่นับเป็นเรื่องที่ก้าวล่วงอย่างแท้จริง “ไม่เป็นไรท่านหมอ ข้าชอบความใจกล้าของเขา เจ้าอยากรู้ข้าก็ไม่ขอปิดบัง ข้านั้นไร้ภรรยา รวมถึงทายาทด้วย” ชายหนุ่มผ่านโลกมาไม่น้อย พอจะเดาความคิดของเด็กชายออก แต่เขาเองก็อยากมั่นใจ ว่าคิดถูกหรือไม่กับการตีความ ในคำถามของต้วนอี้หลาง “เ
Last Updated : 2025-02-10ยาจกยอดมารดา ตอนที่12.พวกเขาเป็นใครกัน
“ท่านตาบอกว่าต้องออกไปนอกเมือง คงไกลพอสมควร ตอนนี้อาจกำลังเดินทางกลับอยู่ เจ้าก็อย่าได้กังวลให้มาก” แม้ปากจะบอกน้องสาวไปแบบนั้น ทว่าคนที่เอ่ยปากขอมารดา ออกมารอท่านตา และพี่ชายอยู่หน้าประตูใหญ่ ก็คือตัวเขาเอง “หากท่านตากับพี่ใหญ่มาถึง ข้าจะไม่คุยด้วยเลยคอยดู” เด็กหญิงแสร้งพูดไปอย่างนั้น เพราะนางจะต้องได้ฟังนิทานก่อนนอน จากพี่ชายคนโต หาไม่แล้วยากนักจะหลับได้สนิท ต้วนอี้หรู ยืนมองลูกๆ ด้วยแววตาเอ็นดู นางอนุญาตให้ทั้งคู่ออกมา ใช่ว่าตัวนางจะปล่อยพวกเขาให้ห่างสายตา การจะกักขังลูกๆ ไว้แต่ในบ้าน เพียงเพราะกลัวถูกทำร้าย แล้วเมื่อไหร่พวกเขาจะมีภูมิคุ้มกันตนเอง ในยามไร้นางและท่านตาท่านยายคอยปกป้อง “เจ้าเหนื่อยมาทั้งวัน ไยไม่ไปพักสักหน่อยเล่า บิดาเจ้ากลับมาค่อยกินข้าวกัน” ต้วนฮูหยิน ลูบต้นแขนบุตรสาว ด้วยความห่วงใย สามีกับหลานชายไปธุระนอกเมือง บุตรสาวรับหน้าที่ทำทุกอย่างแทน แม้จะมีคนในโรงหมอคอยช่วย แต่ก็ยังคงหนักอยู่ดี นับตั้งแต่บุตรสาว ปรุงยารักษาที่สะดวกต่อการใช้ รวมทั้งมีเครื่องประทินผิวสำหรับบุรุษและสตรี ทำให้โรงหมอคับคั่งไป
Last Updated : 2025-02-10ยาจกยอดมารดา ตอนที่13. แฝด
เพราะชายทั้งสามก็อดไม่ได้ ที่จะอุทานอยู่ในใจ ตอนแรกคิดว่าแค่แฝดสอง ทว่าพอเห็นเด็กอีกคน ก้าวลงจากรถม้า พวกเขาถึงกับตื่นตะลึงกันอยู่ไม่น้อย“ไยวันนี้เจ้าดื้อกับตานักนะ” ชายชราอดดุหลานชายไม่ได้“เขาอยู่กับท่านลุงดีแล้วขอรับ ข้าจะไปกับสองแสบนั่นเอง”ปึกๆ มือใหญ่ตบหนักๆ ลงบนบ่าของอี้หลาง นี่คือความน่าสนใจ ที่ดึงดูดให้เขามาด้วยตนเอง เด็กคนนี้มีสายตาเฉียบคมเกินวัย ไม่สิ! นิสัยประเภทนี้ ส่วนมากลูกหลานฮ่องเต้ และทายาทเหล่าแม่ทัพมักจะเป็นกันเพราะต้องเป็นผู้นำ จึงถูกฝึกฝนการต่อสู้ และเรียนรู้ตำรามาอย่างเข้มงวด จึงไม่แปลกที่จะเห็นทายาท ของสายเลือดเหล่านั่น มีความเฉียบคมและเก็บทุกความรู้สึกได้ดีกว่าเด็กโดยทั่วไปแน่นอนว่าคนทั้งสาม มีจุดประสงค์ในการมา ต้วนอี้หลางเลยเลือกที่จะตามติดท่านหมอต้วนไป คงเพราะห่วงในความปลอดภัยของชายชรา เขาเองก็อยากรู้ถึงฝีมือของเด็กชายเช่นกัน“เช่นนั้น...เจ้าเข้าไปรอข้าในเรือน กับท่านป้าและน้องสาวเจ้าก่อน เสร็จแล้วเราค่อยไปกินมื้อค่ำกัน” ชายชราบอกแก่ชายหนุ่ม ซึ่งติดตามมาในคราบของญาติ“ขอรับ” ชายหนุ่มรับคำ“คุณชายเชิญด้านในเจ้าค่ะ”แม่นมหวัง ผายมือให้แก่ชายหนุ่ม ซึ่งนางไม่
Last Updated : 2025-02-10ยาจกยอดมารดา ตอนที่14.ไม่ได้ไร้เดียงสา
“คนอย่างพวกเจ้า กลัวผีเด็กเยี่ยงข้าด้วยหรือ”เด็กชายแสยะยิ้มเหี้ยม ภาพนี้มีเพียงสามคนร้ายเท่านั้นที่เห็น ว่าเด็กคนนี้ไม่ได้ไร้เดียงสาตามวัยแม้แต่น้อย ทว่ามันเหมือนปีศาจจำแลงมาในร่างเด็กมากกว่า“รีบลงมือเถอะ แค่เด็กปากมิสิ้นกลิ่นน้ำนม จะไปต่อคำให้เสียเวลาทำไม”หนึ่งในสามคนร้ายรีบเอ่ยขึ้น เมื่อรู้สึกว่างานที่ควรง่าย มันอยากขึ้นอีกนับเท่าตัว มิพูดเปล่า...ชายหนุ่มล้วงเอาอาวุธลับออกมาจากอกเสื้อ ก่อนจะซัดออกไปยังเป้าหมาย ซึ่งก็คือเด็กชายตรงหน้าปัง! เคร้ง! แต่ก่อนที่อาวุธลับ จะทันได้ถึงตัวของสองตาหลาน ประตูถูกเปิดออกอย่างแรง พร้อมกับกระบี่ที่พุ่งมาสกัดเอาไว้ได้ทัน“ท่านพ่อ! อี้หลาง!”อี้หรู วิ่งเข้าไปยืนบังบิดากับบุตรชาย ให้พ้นสายตาของคนร้าย โดยไม่มีใครทันได้เห็นรอยยิ้มของเด็กชาย เขารู้อยู่แล้วว่ามารดามาถึง จึงได้ยอมยืนนิ่งเป็นเป้าให้คนร้ายลงมือ“อย่าเสียเวลากำจัดพวกมันซะ!”สิ้นคำลมหายใจคนพูดก็จบลงเช่นกัน และนั่นทำให้สองคนร้ายที่เหลือ ต้องมองหาทางหนีทีไล่แทน ผู้มาใหม่ยังยืนอยู่ที่เดิม แต่สามารถปลิดชีพสหายของพวกเขาได้ ย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่พวกเขาจะสุ่มสี่สุ่มห้าลงมือ“พวกเจ้าดวงดียิ่งนัก ที่
Last Updated : 2025-02-10ยาจกยอดมารดา ตอนที่15.มิรู้ปล่อยวาง
สิบวันถัดมา ณ จวนสกุลจาง เมืองหลวง จางฮูหยิน นั่งใบหน้าเรียบตึงอยู่ภายในห้องรับแขก ซึ่งเวลานี้บุตรสาวคนโตของสามี กำลังนั่งสะอื้นไห้อย่างคนทุกข์ระทมแสนสาหัส ได้ร้องขอให้สามีของนาง ช่วยจัดการบุตรสาวตัวปลอม ที่ถูกขับออกจากสกุลจาง ไปนานนับสิบปีให้พ้นไปจากสายตา ซึ่งตัวนางเองนั้น ได้แต่งเข้ามาหลังจากอดีตฮูหยินใหญ่ สิ้นไปได้เพียงครึ่งปี ซึ่งตอนนั้นจางอี้หรูเอง ก็ได้ออกเรือนไป โดยมีนาง เป็นมารดาที่ส่งบุตรสาวเข้าหอทว่าเวลาผ่านไปเพียงปีกว่า อี้หรูที่กำลังตั้งครรภ์แก่ ก็ต้องมีอันต้องระเห็จออกจากจวนสกุลโจว เพราะจางหย๋าชินปรากฏตัวขึ้น พร้อมหลักฐานว่าเป็นบุตรสาว ที่แท้จริงของสกุลจางเมื่อเรื่องราวเป็นเช่นนั้น โจวเค่อก็เลือกหย่าจางอี้หรู แต่งกับจางหย๋าชินตามการหมั้นหมาย ของสองสกุลที่มีมาแต่เดิม ซึ่งตอนนั้นนนางเองในฐานะมารดา พยายามยิ่งนักที่จะขัดค้านแต่ด้วยนางก็เพิ่งคลอดลูกได้ไม่นาน จึงไม่อาจวิ่งเต้นช่วยลูกเลี้ยงได้ แม้นางจะเสนอรับอี้หรูเป็นลูก อนุคนโปรดของสามี กับทุกคนในจวน ก็เลือกที่จะปฏิเสธความคิดของนาง สุดท้ายจางอี้หรูก็หายไปจากเมืองหลวงนานกว่าสิบปีทว่าบัดนี้ข่าวที่นางเองก็
Last Updated : 2025-02-15ยาจกยอดมารดา ตอนที่16. เรือนหลี
ท่านเสนาบดีจาง เลือกที่จะไม่สนใจอนุหลิน แต่เขารีบที่จะปิดจบคำของของบุตรสาว ด้วยการจะไปคุยกับบุตรเขยเอง หากจะเทียบอำนาจของอดีตภรรยาเอก และภรรยาเอกคนปัจจุบัน เขายอมรับว่าเมิ่งเหยียนเหนือกว่ามาก ด้วยสกุลเมิ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ ผ่านทางเมิ่งไท้ฮูหยิน“แต่ข้าร้อนใจนี่เจ้าคะ นางมีลูกชายส่วนข้า...”หญิงสาวเงียบไป เมื่อนึกถึงว่าตัวนาง ยังไม่มีทายาท มิว่าชายหรือหญิง ครอบครัวสามีก็เวียนวนให้สามีรับอนุ แล้วหากครอบครัวสามีรู้ว่าอี้หรูยังไม่ตาย ทั้งยังให้กำเนิดบุตรชายอีกเล่า ตำแหน่งฮูหยินของนาง คงต้องสั่นคลอนเป็นแน่“บุตรชายของน้องสาวเจ้า ไยไม่รับเขาไปเลี้ยงดูเล่า อย่างไรเสียฐานะของนางก็ไม่อาจสูงไปกว่านี้ได้ รับลูกของนางมาเลี้ยงดู อย่างไรก็เป็นสายเลือดเดียวกัน ไม่แน่เจ้าอาจตั้งครรภ์ในเร็ววันก็เป็นได้”เมื่อบุตรสาวยังไม่ยอม ที่จะสงบใจต่อคำของเขา ท่านเสนาบดีจาง จึงเสนอให้รับหลานชาย ที่เป็นลูกของบุตรสาวอีกคนของเขา ที่เกิดจากอนุไปเลี้ยงดู อย่างน้อยก็เป็นสายเลือดเดียวกัน ดีกว่าไปเอาเด็กที่ไม่รู้หัวนอนมาเลี้ยง“แต่ข้ามีวิธี ที่ดีกว่านั้นเจ้าค่ะ”เมื่อนึกถึงคำว่าลูกบุญธรรม หญิงสาวก็มีความคิดใหม่ผุดขึ้นมาในห
Last Updated : 2025-02-15ยาจกยอดมารดา ตอนที่17. คนขี้อิจฉา
จางฮูหยินยอมรับว่านาง และบุตรชายนั้น ถูกปองร้ายมิใช่แค่ครั้งเดียว แต่เพราะคนของบิดา ที่ติดตามมาดูแล ช่วยเหลือเอาไว้ได้ทันท่วงทีทุกครั้งไป แต่กระนั้นนางก็มิอาจ ช่วยเหลือจางอี้หรูได้อยู่ดี“ท่านแม่ใจกว้างยิ่งนัก ที่มิชิงชังลูกของภรรยาอื่นๆ”“วันหน้าเมื่อเจ้าจะแต่งใครสักคนเข้าบ้าน อย่าได้นำพาบุคคลที่สาม เข้ามาทำลายครอบครัวเข้าใจหรือไม่”“ข้าจะไม่ทำเช่นนั้นแน่นอนขอรับ และข้าอยากพบพี่สาวคนนั้นสักครั้งขอรับ”คงไม่ใช่แค่มารดาเท่านั้น ที่สงสัยในหน้าตาของพี่สาวเช่นจางหย๋าชิน เพราะเขาเองก็อดแคลงใจในตัวนางไม่ได้เช่นกัน พี่น้องคนอื่นในจวน ล้วนมีความเหมือนหรือละม้ายกัน เกินห้าส่วนทุกคน ทว่าพี่สาวคนโต เหตุใดจึงต่างราวกับคนละสายเลือดแต่เพราะบิดารักในตัวของพี่สาวมาก เขาจึงทำได้เพียงเก็บงำเรื่องนี้เอาไว้ในใจ รอให้เติบโตอีกสักหน่อย ค่อยเอ่ยปากกับบิดาก็มิสาย“หากมีวาสนาต่อกัน ต่อให้เดินไปไกลสุดแผ่นดิน สุดท้ายก็วนกลับมาพบเจอกันอยู่ดี ส่วนตอนนี้สิ่งที่เจ้าต้องทำ คือปกป้องตนเองให้ดี ทั้งชีวิตของแม่ล้วนฝากไว้ในมือเจ้าหลีเกอ”จางฮูหยินวางมือบนสองข้างแก้มบุตรชาย ชีวิตของสตรีที่ออกเรือน ล้วนฝากไว้ที่คนเป็นลูก
Last Updated : 2025-02-15
Latest chapter
ยาจกยอดมารดา ตอนที่101 ราคะ
ชายหนุ่มใช้นิ้วเรียวยาว แยกกลีบบางออก เพื่อให้เขาได้สัมผัสเม็ดสวาท ได้ถนัดมากขึ้น ชายหนุ่มก้มลงดูดเม้มเกสรอ่อนนุ่ม สลับลากปลายลิ้นขึ้นลงตามร่องสวาท ที่ฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำหวาน ซึ่งไหลออกมามิขาดสาย หญิงสาวยกก้นกลมกลึง ขึ้นสวนรับปลายลิ้น ของชายหนุ่มอย่างกระสันเสียว ร่างงามบิดเร้าประหนึ่งงูเลื้อย โดยที่ปากของนางยังคงดูดดึงท่อนเอ็นอุ่นร้อน ของชายหนุ่มอีกคน ที่ยังขยับเข้าออกตามมือบางที่รูดขึ้นลง ตามจังหวะขับเคลื่อน ชายหนุ่มทั้งสองครางเสียงต่ำ เมื่อความเสียวซ่านกระจายไปทั่วทุกอณูขุมขน ร่างสูงผละใบหน้าออกจากเนินเนื้ออวบอูม เปลี่ยนเป็นนั่งคุกเข่า อยู่ตรงหว่างขาเรียวงามแทน มือหยาบจับต้นขาหญิงสาวแยกออกกว้าง ก่อนที่เขาจะขยับให้ท่อนเอ็นอันใหญ่โต แนบชิดกับเนินเนื้อ ชายหนุ่มขยับโยกกายเล็กน้อย ให้ท่อนอุ่นร้อนเสียดสีกับเนินสวาทของนาง “อื้อ!!!”หญิงสาวครางในลำคอ ด้วยปากของนางยังคงไม่ได้รับอิสระ มือหยาบจับที่ท่อนเอ็นของตนเอง แล้วเอามันถูกขึ้นลงตามร่องสวาท เขามิได้เร่งร้อนที่จะสอดมันเข้าไปข้างในเพราะยิ่งเจ้าของร่างงามเสียวซ่านมากเพียงใด น้ำหวานหล่อลื่นจะออกมามากเท่านั้น
ยาจกยอดมารดา ตอนที่100 รสสวาท
ใบหน้างามของสองพี่น้อง เริ่มที่จะคลอเคลียกัน มือที่นุ่มเลื่อนไปตามเรือนร่างเย้ายวนของกันละกัน ทว่าก่อนที่ทั้งคู่จะถลำลึก เสพสมกันเอง พลันมีมือหยาบกร้านที่สากเนื้อผิว พลันมาสัมผัสที่เอวคอดของหญิงสาวทั้งสอง จากด้านหลัง แสงคบไฟที่ตกกระทบเพียงรำไร ทำให้ไม่อาจบอกได้ ว่าชายที่มาคลอเคลียนางสองพี่น้องเป็นใคร แต่ในเวลานี้ความร้อนรุ่มภายในกาย จำต้องได้รับการปลดปล่อย เมื่อได้รับสัมผัสจากบุรุษเพศ หญิงสาวทั้งสอง เปลี่ยนไปคลอเคลียร่างใหญ่นั้นทันที ทว่าชายหนุ่มที่พวกนางถวิลหา เพื่อปลดปล่อยกำหนัดจากฤทธิ์ของธูปหอม หาได้มีเพียงหนึ่งหรือสองคนอย่างที่คิด แต่ในเวลานี้จะกี่คนพวกนางก็หาได้ใส่ใจ ขอแค่สามารถทำให้ความร้อนรุ่มของพวกนาง หายไปได้เท่านั้นก็พอ มือสากเลื่อนขึ้นกอบกุมสองเต้าเต่งตึง ก่อนจะออกแรงบีบคลึงหนักๆ สองพี่น้องถูกแยกออกจากกัน โดยมีชายรูปร่างกำยาประกบหน้าหลัง ดวงตาที่ฉ่ำเยิ้มจากความต้องการ หลับพริ้มลงเมื่อปลายถันของนาง ถูกครอบครองด้วยปากอุ่นร้อน แผ่นอกที่แนบหลังของนาง มันช่างร้อนฉ่าจนทำให้ร่างของนาง เรียกร้องหาการเติมเต็ม ชายหนุ่มที่โอบกอดหญิงสาวจากด้
ยาจกยอดมารดา ตอนที่99 ยั่วยวน
หลังจากอาหารค่ำสิ้นสุดลง สองพี่น้องได้ส่งภรรยาและคู่หมั้น เข้าไปในกระโจมพัก รอพวกเขาไปอาบน้ำที่ลำธารก่อน ส่วนหญิงสาวทั้งสอง กลับมิได้สนใจพวกเขามากนัก เพราะกำลังง่วนอยู่กับการทำหินร้อน เพื่อใช้ในค่ำคืนนี้อยู่ น้ำในลำธารเย็นเยียบยิ่งนัก ทว่าสำหรับสองพี่น้อง กลับไม่ได้รู้สึกสะท้านไหว ต่อความเย็นของน้ำแม้แต่น้อย ด้วยมารดาที่มีความรู้ในหลายแขนงซึ่งนางชื่นชอบการใช้ธรรมชาติ ในการบำบัดร่างกาย ความเย็นของน้ำนี่ก็เช่นกัน เพราะการที่พวกเขา นั่งบนหลังม้านานๆ ย่อมมีระบมอยู่แล้ว ความเย็นของน้ำจะช่วยให้มันบรรเทา และไม่ระบมจนเกินไป “นอกจากผู้หญิงในบ้าน ข้าไม่คิดว่าต้องแก้ผ้าให้สตรีอื่นเชยชมสักครั้ง” หยางอี้หลง เอ่ยกับพี่ชายด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ เมื่อพวกเขากำลังเปลือยท่อนบน และท่อนล่างก็สวมเพียงกางเกงเนื้อบาง ชนิดว่าถ้ายืนเหนือน้ำเมื่อไหร่ ย่อมเห็นความใหญ่โตของส่วนล่างได้อย่างเด่นชัด “ก็ได้แค่มอง เจ้าจะหวงไปทำไม หืม!” ต้วนอี้หลางเย้าน้องชาย ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แสงจากคบไฟ ที่ส่องสะท้อนกางเกงสีขาวแนบเนื้อ ทำให้คนที่แอบมอง ถึงกับกลืนน้ำลายลงค
ยาจกยอดมารดา ตอนที่98 คนของข้า
“ที่นี่มิได้มีคนนอก และนี่เป็นการเดินทางเพื่อท่องเที่ยว เราทุกคนควรที่จะร่วมทุกข์ ร่วมสุขไปด้วยกัน มิใช่มามัวแต่แบ่งแยกในเรื่องเล็กน้อยเท่านี้ เพราะทุกคนในคณะ ล้วนรู้ถึงหน้าที่ของตนเองดีอยู่แล้ว เวลาพักก็ควรเท่าเทียมมิใช่หรือ” ต้วนอี้หลาง ยังคงชี้แจงให้หญิงสาวทั้งสองกระจ่าง แม้ว่ามันหาได้จำเป็นสักนิด ที่เขาจะต้องมานั่งสาธยายเรื่องเหล่านี้ แต่เพื่อไม่ให้เกิดคำถามสิ้นคิดขึ้นมาอีกเขาจึงต้องรีบบอกดักทางเอาไว้เสียก่อน หาไม่แล้วตัวเขาคงช้ำจากกำปั้นภรรยา ที่เดี๋ยวทุบเดี๋ยวตี ในทุกครั้งที่หญิงสาวแปลกหน้า คอยวนเวียนถามในสิ่งที่ไม่น่าถามและเขาก็ไม่ได้ถือสาภรรยา แต่กลับภูมิใจเสียอีก ที่นางหวงเขาราวแม่เสือหวงลูก เพราะ...ใช่แล้ว! ชีวิตเดิมของเขา ภรรยาในอดีต ไม่เคยแม้แต่จะชายตามองเขา อย่างคนที่เรียกว่ารักสักครั้ง “ตักอาหารเถอะ”ไฉอ้ายเอ่ยแทรกขึ้น เมื่อหญิงงาม หาหนทางสนทนากับสามีของนาง แสร้งโง่ไปอย่างนั้น เชอะ! แผนเด็กๆ นางโตมาในวังหลัง เล่ห์สตรีภายนอก หรือจะสู้ดอกไม้งามในวังได้ หมับ! ทว่าก่อนที่ฉู่เมี่ยวจะลุกขึ้น เพื่อไปจัดการกับอาหาร ไฉอ้ายรีบกดไหล่น้องสะใภ้ให้นั่งลง โ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่97 หญิงงามสกุลลั่ว
“แต่กุ้งอบหม้อดินของบ่าว...”ฉู่เมี่ยว ที่เดินกลับมารวมตัวกับทุกคน ได้นำเสนออาหารของตนเองบ้าง “อะแฮ่ม!”แม่ทัพหนุ่มรีบกระแอมไอ เพื่อให้หญิงสาวเปลี่ยนคำแทนตัว ในเมื่อนางกับเขา หมั้นหมายกันมามิใช่ปีสองปี แต่มันตั้งแต่เขารู้ใจตัวเอง ก็ผ่านมากว่าเจ็ดปีแล้ว แต่ที่ยังไม่ได้แต่งงาน ก็เพราะรอคู่ของพี่ชายก่อน “ของเมี่ยวเอ๋อร์ ก็อร่อยมิแพ้กันนะเจ้าคะ ข้าใส่ขิงป่าลงไปด้วย รสชาติจะเผ็ดร้อนแต่ดีต่อร่างกาย ในยามค่ำคืนยิ่งนักเจ้าค่ะ” แม้ปากจะสาธยายถึงประโยชน์ ทว่าใบหน้าของนาง กลับแดงยิ่งกว่ากุ้งต้มเสียอีก ก็ในเมื่อสายตาหยาดเยิ้มของแม่ทัพหนุ่ม มองทุกการขยับของเรียวปากอิ่ม ซึ่งมันเชื้อเชิญให้ลิ้มลองยิ่งนัก “ขิงป่ารึ! เจ้าไปเก็บมาตอนไหนกัน” เมื่อเห็นอาการของน้องสามี ที่แทบจะกลืนกินฉู่เมี่ยว ต่อหน้านางกับสามี ไฉอ้ายรีบผุดลุกขึ้น เดินอ้อมไปคว้าจับมือของฉู่เมี่ยว พร้อมท่าทางลิงโลดอย่างคนอยากรู้ “เมี่ยวเอ๋อร์ได้มาตอนเดินตลาดในหมู่บ้านเจ้าค่ะ ตอนนั้นเห็นองค์...เอ่อ พี่สะใภ้กำลังเลือกขนมอยู่ เลยมิได้ชวนไปดูด้วยกันเจ้าค่ะ” หญิงสาวเปลี่ยนเรียกขานพี
ยาจกยอดมารดา ตอนที่96 มิอาจหม่นหมอง
“เหอะ! คุณหนูถึงสองคน ราวกับตั้งใจจับมาวางต่อหน้าทีเดียว”สองพี่น้องหันสบตากันทันที เมื่อพวกเขากำลังจะกลายเป็นผู้ต้องสงสัย ที่อยู่ๆ มีสตรีโผล่มาระหว่างทาง อย่างเหมาะเจาะเช่นนี้“สตรีใดเล่า จะเทียบเท่าภรรยาข้าได้ อย่าได้ห่วงไปเลย”เมื่อเห็นอาการแง่งอนของภรรยา ใจที่มันด้านชามาช้านานพลันชุ่มชื่นราวต้นไม้ต้องสายฝนเลยทีเดียว เขาไม่สนว่านี่จะเป็นเพียงการแสดง หรือสิ่งที่ออกมาจากใจของนางจริงๆ “ขุนนาง พ่อค้า ไว้ใจได้หรือ...เรื่องสตรี” “ใครบอกเจ้ากัน หืม!” “ข้ามิได้ตาบอดนะ เห็นๆ อยู่ว่าทุกครอบครัว เกิดปัญหาก็เพราะความเจ้าชู้ของผู้ชายทั้งนั้น” ไฉอ้ายยกตัวอย่างแบบเหมารวม เพราะหนึ่งในนั้นก็คือบิดาของนาง แต่ก็ตำหนิบิดาทั้งหมดก็ไม่ได้ เพราะสนมมากมายนั้น ล้วนเป็นประกันสำหรับการมั่นคงของบัลลังก์ “ข้าเป็นพ่อค้า พบปะคนมากมายก็จริง แต่ข้าไม่เคยทำผิดต่อคู่หมั้นเยี่ยงเจ้าสักครั้ง” เพี๊ยะ! ท่อนแขนของชายหนุ่มรู้สึกแสบร้อน เมื่อฝ่ามือของภรรยา ตีลงมาเต็มแรง “เจ้ากำลังหาว่าเป็นตัวข้า ที่ทำผิดต่อคู่หมั้น โดยการไปไล่ล่าความรัก จากลู่เยี่ยถิงสินะ! ปล่อ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่95 แขกร่วมทาง
อีกด้านของขณะเดินทาง ที่เป็นส่วนของผู้คุ้มกันเสบียง สำหรับใช้ในการเดินทาง ได้มีคนงานจำนวนหนึ่ง คอยชำเลืองมองไปที่แม่ทัพหนุ่ม กับคู่หมั้นอยู่เป็นระยะตลอดการเดินทางหลายวันมานี้ คนที่เหมาะแก่การลงมือ เพื่อสร้างความระส่ำระสายในขณะเดินทาง เพื่อให้ง่ายต่อการเข้าถึงตัว ขององค์หญิงไฉอ้าย ดูเหมือนพวกเขาจะเห็นแล้วทว่ายังไม่ทันที่จะได้หารือสิ่งใด ก็มีขบวนรถม้า ที่มีคนคุ้มกันจำนวนหนึ่ง ได่มาหยุดอยู่บนถนน ไม่ห่างจากคณะของราชบุตรเขย ทำให้คนทั้งกลุ่มหันสบตากันยิ้มๆดูเหมือนนายท่าน จะส่งคนมาช่วยได้อย่างทันการณ์นัก ที่นี่ห่างจากเมืองหลวงพอสมควร การปรากฏตัวของผู้ร่วมเส้นทาง ย่อมมีบ้างและไม่เป็นที่น่าสงสัย“คนของนายท่าน มาเร็วกว่าที่คิด”หนึ่งในคนร่วมขบวนการ เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงร่าเริง งานของพวกเขามันตึงมือมาตลอด นับตั้งแต่หาหนทาง เข้ามาอยู่ในคณะเดินทาง จนถึงตอนนี้ ยังไร้โอกาสได้เข้าใกล้สตรี ของบุรุษบ้านเจียง มิว่าจะเป็นองค์หญิง หรือคู่หมั้นของแม่ทัพหยาง“เรียนท่านแม่ทัพ คนจากคณะเดินทางสกุลลั่ว ขอเข้าพบขอรับ”แม่ทัพหนุ่มขยับออกห่างคู่หมั้นเล็กน้อย เมื่อทหารคนสนิทได้ก้าวเข้ามารายงาน เขาเห็นแล้วว่ามีรถม
ยาจกยอดมารดา ตอนที่95 ว่าที่ภรรยา
“แล้วทำไมท่านไม่บอกข้า! หรือท่านพี่คิดว่าข้ามิน่าไว้วางใจ” ใบหน้าที่ยังแสดงความสงสัยเมื่อครู่ แปรเปลี่ยนเป็นงอง้ำอีกครั้ง เมื่อนึกถึงความไม่วางใจในตัวนาง ทว่าคนถูกตำหนิกลับยิ้มระรื่น เพราะคำเรียกแทนตัวเขา ที่ภรรยาใช้มันเปลี่ยนไปแล้ว “ภรรยา...ข้ายังไม่สบโอกาสที่จะบอกเจ้า หรือเจ้าคิดว่าตลอดการเดินทาง เราไม่มีหนอนติดตามหรือ” ชายหนุ่มคว้ามือบาง มากุมไว้พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน และไม่คิดถือสา ต่ออาการกระฟัดกระเฟียดของนาง “เรามิใช่ไปตามหาน้องๆ ท่านหรอกหรือ” “นั่นก็ส่วนหนึ่ง อีกส่วนคืองานของอี้หลง” “ท่านพ่อไยใจร้ายต่อข้านัก ใช้งานพวกท่าน ทั้งที่ข้ายังมิทัน...เอ่อ เข้าพิธีอย่างสมเกียรติ” หญิงสาวแก้ตัวไปอย่างนั้น ทว่าใบหน้ากลับแดงก่ำ เมื่อนึกถึงคำที่นางเว้นไว้เมื่อครู่ นางเป็นสตรีจะร่ำร้องหาการเข้าหอได้อย่างไรกัน “ท่านพ่อตาเริ่มชรามากแล้ว ย่อมต้องสร้างรากฐานที่มั่นคง ให้แก่ทายาทคนต่อไป รวมถึงตัวเจ้าด้วยภรรยา ท่านพ่อตาห่วงใยเจ้ายิ่งนัก” “ท่านพี่คิดเช่นนั้นหรือ!” หญิงสาวเอ่ยถามสามี ด้วยแววตาหม่นแสงลงเล็ก
ยาจกยอดมารดา ตอนที่94 แผนของพ่อตา
เส้นทางสู่แดนเหนือ ณ คณะของต้วนอี้หลาง บ่ายคล้อยแล้ว ต้วนอี้หลางจึงให้คนจัดตั้งที่พัก คืนนี้เป็นอีกคืนที่พวกเขา ต้องพักกันในป่ามิได้พักตามโรงเตี๊ยม ด้วยเร่งรีบติดตามม่อเหลียว ที่คงล่วงหน้าไปไกลมากแล้ว อีกเพียงไม่ถึงสามวัน พวกเขาก็จะเข้าสู่เขตแดนเหนือของแคว้น และนับว่าโชคดีนัก ที่การเดินทางในช่วงนี้ไม่มีหิมะตก อากาศจะไม่รุนแรงเท่าใดนัก สำหรับเขาที่ทำทั้งการค้า และสำนักคุ้มกันสินค้า ย่อมคุ้นชินต่อทุกสภาพอากาศ ด้วยเดินทางทั้งใน และนอกแคว้นอยู่เป็นนิจ ต่างกับภรรยาและฉู่เมี่ยว ซึ่งอากาศหนาวจนติดลบ คงไม่ใช่สิ่งที่น่าพิสมัยเท่าใดนักสำหรับพวกนาง “เหนื่อยหรือไม่” หลังจากเดินสำรวจจุดพักเป็นที่เรียบร้อย ชายหนุ่มได้เดินกลับมาหาภรรยา ที่ยืนอยู่กับสาวใช้ของนาง ซึ่งอีกนัยหนึ่งก็คือองครักษ์ของนางนั่นเอง “ไม่เลย...แต่เจ้าเล่า หายหรือยัง” หญิงสาวถามสามี อย่างไร้จริตของสตรี ที่เติบโตมากับการช่วงชิงอำนาจ หรือเพราะเขาไร้อำนาจให้ต้องช่วงชิง นางเลยถามเขาอย่างไม่ต้องแต่งเติมเสริมคำ “ดีขึ้นมากแล้ว น้องสามอาจเจ็บหนักจริง แต่นางยังมีชีวิตคง
