บทที่ 9

“นำนางเข้าไป!”

ถึงแม้ว่าเซียวหลินเทียนจะรู้สึกว่าหลิงอวี๋วันนี้ดูประหลาดไป แต่ถ้าไม่ช่วย เฮยจื่อก็คงจะตาย

เขาทำได้เพียงแค่เดิมพันกับมัน

หลิงอวี๋เหลือบมองเขา นางเดินเข้าไปอุ้มเสี่ยวเมาออกมาส่งให้แม่นมลี่พากลับไปดูแลบาดแผล

จากนั้นก็เอ่ยกับลู่หนานใบหน้าเคร่งคนนั้นว่า “เตรียมห้องสะอาดให้ข้าห้องหนึ่ง น้ำร้อน เหล้า ผ้าปูที่นอนสะอาด… เจ้า ทหารทั้งสองนาย!”

สิ่งที่เอ่ยออกมาก่อนหน้านั้นลู่หนานสามารถฟังเข้าใจได้ แต่ทหารสองคน และตนเองนั้นมันคืออะไรกัน?

หลิงอวี๋เมื่อเห็นว่าเขาดูประหลาดใจ ก็เอ่ยเสียงขรึมออกมา “ตอนที่ข้าจัดการบาดแผลให้กับเฮยจื่อนั้น ต้องการคนคอยเฝ้าอยู่ด้านนอก ห้ามมิให้ใครเข้ามารบกวนข้า!”

นางมองไปยังชิวเฮ่าอย่างยั่วยุ แล้วจงใจเอ่ย “โดยเฉพาะคนบางคน ข้าเกรงว่าจะมีคนจงใจทำให้เฮยจื่อต้องตาย แล้วมาใส่ร้ายข้า!”

ชิวเฮ่าโมโหเสียจนเส้นเอ็นตรงหน้าผากกระตุกเต้น มือของเขาวางอยู่บนด้ามของดาบ เกลียดที่ไม่อาจพุ่งเข้าไปฟันหญิงผู้นี้ให้ตายได้!

เมื่อถูกคนชั้นต่ำเปิดเผยออกมาเช่นนี้ ต่อไปหากว่าเหวินซวงเข้าใกล้ท่านอ๋อง ไม่รู้ว่าจะถูกคนมากมายเท่าไหร่ที่จับจ้อง!

หญิงผู้นี้จะต้องเป็นอุปสรรคใหญ่ในการเป็นพระชายาอ๋องอี้ของน้องสาวแน่!

มิอาจปล่อยให้นางมีชีวิตอยู่ต่อได้!

ชิวเหวินซวงพบว่า หลิงอวี๋วันนี้แปลกประหลาดจริง เกรงว่ายาลับของหลิงอวี๋คงจะช่วยเฮยจื่อไว้ได้จริง

ชิวเหวินซวงกลอกตา จงใจเอ่ยอย่างร้อนรน

“ท่านช่วยเฮยจื่อ ต้องการคนช่วยเหลือ ให้ข้าช่วยท่านเถิด!”

หลิงอวี๋มองนางราวกับอยากหัวเราะก็ไม่หัวเราะออกมา “แม้แต่พี่ชายของเจ้าข้าก็ยังไม่เชื่อ เจ้าก็ด้วย!”

ในที่สุดชิวเหวินซวงก็ตระหนักได้ว่า หลิงอวี๋กลัวว่าพี่ชายของนางจงใจทำลายแผนของนาง ในฐานะน้องสาวของชิวเฮ่า นางจะไว้ใจอย่างนั้นหรือ?

หลิงอวี๋ผู้นี้เปลี่ยนไปเป็นฉลาดหลักแหลมตั้งแต่เมื่อใดกัน?

ชิวเหวินซวงรู้สึกได้ถึงการคุกคามบางอย่างอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้น!

เกรงว่าคนจะสงสัยตนเข้า ชิวเหวินซวงจึงรีบแก้ต่าง

“พวกเราเป็นใครท่านอ๋องรู้ดี ท่านอย่าได้ใช้ความคิดของคนเลวทรามมาตัดสินผู้อื่น!”

“ท่านมิให้พวกเราเห็นวิธีการช่วยเฮยจื่อ หรือว่าคิดจะอาศัยโอกาสนี้ฆ่าเฮยจื่อ?”

“ข้าและคนของข้าล้วนแต่อยู่ในมือท่านอ๋องของพวกเจ้า เฮยจื่อตายไป สำหรับพวกเราแล้วจะมีประโยชน์อันใดเล่า?”

หลิงอวี๋ไม่คิดที่จะสนทนากับนางต่าง จ้องมองไปยังเซียวหลินเทียน “จะให้ช่วยเฮยจื่อ หรือว่าจะให้พูดพล่ามกันต่อ?”

เซียวหลินเทียนจ้องมองหลิงอวี๋อย่างดุร้าย โบกมือออกไป “ทำตามที่นางบอก...”

ลู่หนานรีบไปจัดเตรียม ไม่ถึงสิบห้านาทีก็จัดเตรียมทุกอย่างที่หลิงอวี๋ต้องการจนพร้อม

ในตอนที่หลิงอวี๋เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยนั้น ใครจะไปรู้ว่า ลู่หนานกลับเข็นเซียวหลินเทียนเข้ามาด้วย

ทันใดนั้นหลินอวี๋ก็นิ่งอึ้งตะลึง เซียวหลินเทียนตามเข้ามาด้วย แล้วตนเองจะนำอุปกรณ์การแพทย์จากห้วงเวลาออกมาได้อย่างไรกัน!

“ชิวเฮ่าห้ามเข้ามา เจ้าเกรงว่าจะจงใจทำให้เสียเรื่อง! ข้าเข้ามาจับจ้องเจ้า เจ้าคงจะไม่มีข้ออ้างอันใดแล้วใช่หรือไม่?” เซียวหลินเทียนเอ่ยออกมาอย่างไร้ซึ่งอารมณ์

หลิงอวี๋หมดคำจะเอ่ย ลอบยินดีที่เมื่อครู่นี้ได้เตรียมการเอาไว้แล้ว

กระเป๋าที่นางพกติดกายมาด้วยนั้น ได้จัดเตรียมอุปกรณ์รักษาอย่างง่ายเอาไว้แล้ว

นางเปิดกระเป๋านำหน้ากากออกมาสวมแล้วเดินไปทางเฮยจื่อ

หลิงอวี๋เพิ่งจะเข้าใกล้ก็รู้สึกได้ความรู้สึกแน่นหน้าอกที่ร่างกายแบกรับเอาไว้ ในปากนั้นราวกับมีเลือดอุดตันอยู่ทำให้หายใจอย่างยากลำบาก

นางตกตะลึงไป สถานการณ์ของเฮยจื่อดูจะเลวร้ายเสียยิ่งกว่าของแม่นมลี่

เฮยจื่อนั้นมีอาการหายใจลำบากแล้ว มีเลือดสะสมอยู่ในช่องเยื่อบุของปอดแล้ว!

ไม่เหมือนกับเสี่ยวเมาที่สามารถบรรเทาให้ดีขึ้น เมื่อคงที่แล้วก็สามารถรักษาได้!

ไม่สามารถจัดการได้ด้วยการอาศัยเพียงไม่กี่สิ่งก็จัดการได้เหมือนครั้งก่อน!

ในสถานการณ์เช่นนี้ เฮยจื่อต้องได้รับออกซิเจน จอภาพ และการผ่าตัดอย่างทันท่วงที!

แต่เซียวหลินเทียนมองดูอย่างตั้งใจจากด้านข้าง นางจะนำเครื่องมือทางการแพทย์เหล่านี้ออกมาโดยไม่ถูกสงสัยได้อย่างไร?

สมองของหลิงอวี๋ประมวลอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น นางก็นึกถึงยาสลบฤทธิ์แรงที่อยู่ในกระเป๋า

ยาสลบนี้ทำขึ้นเป็นพิเศษ สามารถทำให้ช้างสลบได้ภายในสิบวินาที…

ในใจคิดอยู่ นางก็หยิบเข็มฉีดยาออกมาแล้วเดินไปหาเซียวหลินเทียน

เซียวหลินเทียนระมัดระวังตัวมาก และไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้เขา เมื่อเห็นว่าหลิงอวี๋เข้ามาใกล้ เขาก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "อย่าเข้ามาใกล้ข้า!"

“หากหม่อมฉันไม่เข้าไปใกล้ท่าน หม่อมฉันจะให้ท่านดูยาพิเศษที่ช่วยเฮยจื่อได้อย่างไร? ท่านจะต้องตรวจสอบก่อนจึงจะวางใจได้!”

หลิงอวี๋เดินเข้าไปโดยที่หน้าไม่เปลี่ยนสีพลางเอ่ยออกมา

เซียวหลินเทียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อเห็นเข็มฉีดยาแปลก ๆ ในมือของหลิงอวี๋แล้ว เขาก็ควรจะตรวจสอบมันจริง ๆ