แชร์

บทที่ 773

“หากเจ้ากล้าฟังนาง...”

ก่อนที่ฉินซานจะพูดจบ หลิวฮุยก็ตบหน้าฉินซานอย่างแรง จนฟันของฉินซานโยก และปากเต็มไปด้วยเลือด

ฉินซานกัดฟันกับกลืนเลือดลงไป เขาไม่มีทางแสดงความอ่อนแอกับหลิวฮุยต่อหน้าทหารของตนเด็ดขาด...

ชุยหรงเห็นเข้าก็ตกใจ เขารู้วรยุทธ และมองออกถึงความรุนแรงที่หลิวฮุยทำกับฉินซาน

แต่เขาก็เข้าใจฉินซานด้วย ที่ฉินซานอดทนอยู่เช่นนี้ ก็เพื่อจะมิให้พวกเขาเป็นห่วง

“ฉินรั่วซือ เจ้าอยากจะช่วยฉินซานหรือไม่ หากมิช่วยพวกเราจะลงมือแล้วนะ?”

เซียวทงแสร้งมิเห็นการทำร้ายฉินซาน แล้วตะโกนใส่ฉินรั่วซือ

ฉินรั่วซือจึงตะโกนใส่หลิงอวี๋ด้วยความโกรธ “พระชายาอ๋องอี้ สิ่งที่พวกเขาต้องการคือให้ท่านยอมจำนนแต่โดยดี ท่านก็เห็นแล้วว่าพี่ชายของข้าถูกทุบตีจนเป็นเช่นนี้ ท่านออกไปยอมแพ้มิได้หรือ?"

“บังอาจ! เจ้าคิดว่าเป็นใครกัน? ถึงกล้ามาพูดกับคุณหนูของข้าเช่นนี้!”

เถาจื่อเฝ้าอยู่ข้าง ๆ หลิงอวี๋ พอได้ยินคำพูดของฉินรั่วซือก็โกรธขึ้นมาทันที พลางตะคอก “มันใช่เรื่องที่จะออกไปยอมแพ้แล้วแก้ไขปัญหาได้หรือ?”

“คนโง่เง่า เจ้ามิคาดคิดบ้างหรือว่าถึงแม้คุณหนูของข้าจะออกไป เมื่อทุกอย่างถูกเปิดเผย แล้วพวกเขาจะปล่อยพวกเราทุกคน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status