บทที่ 1475

หากไม่มีเรื่องอันใดหลิงซวนไม่มีทางส่งสัญญาณให้ตนเช่นนี้แน่!

หลิงอวี๋ใจเต้นรัว ตอนนี้นางยังมิรู้ว่าเซียวหลินเทียนมีทัศนคติอย่างไรต่อการคัดเลือกสนม

นางโกรธเคืองขึ้นมาทันที บางทีอาจจะตกหลุมพรางของไท่เฟยเส้าเข้าแล้ว

นางจึงมิได้พูดอะไร

ไท่เฟยเส้าคิดว่าหลิงอวี๋มิเต็มใจจึงตำหนิในทันที “ฮองเฮาคงมิได้มิเต็มใจคัดเลือกสนมให้องค์จักรพรรดิหรอกกระมัง?”

“ฮองเฮา เป็นสตรีจะหึงหวงมิได้ ในฐานะมารดาของแคว้น ท่านจะต้องใจกว้าง!”

“องค์จักรพรรดิมีสนมมากมายเป็นเรื่องปกติ คงมิอาจเฝ้ารอท่านอยู่เพียงผู้เดียวได้กระมัง!”

“จริงสิ พูดถึงเรื่องนี้ กุ้ยเหรินทั้งสองนั้นล้วนมิเคยได้ปรนนิบัติองค์จักรพรรดิ! ข้าได้ยินมาว่า ที่ตำหนักอ๋องอี้นั่นเป็นเพราะท่านหึงหวงจึงมิยอมให้พวกนางเข้าใกล้องค์จักรพรรดิ!”

“ฮองเฮา แม้ว่าตอนนี้ท่านจะเป็นฮองเฮาผู้สูงศักดิ์ ทว่าหากยังเอาแต่ใจเช่นนี้ ทางราชสำนักฝ่ายในก็มีอำนาจที่จะปลดท่านออกนะ!”

หลิงอวี๋เห็นว่ายิ่งพูดไท่เฟยเส้าก็ยิ่งพูดลื่นขึ้น นางก็ฟังต่อมิไหวแล้ว

ไท่เฟยเส้าผู้นี้ อยู่ในวังมิอยู่อย่างสงบเสงี่ยม ทั้งยังส่งเก๋อเทียนซือมาลอบสังหารตนอีก!

ตอนนี้ก็ยังมายุ่งวุ่นวายกับตน นางคิดว