แชร์

บทที่ 1479

“ฮองเฮาของเราจะออกจากวังสักครั้งมิได้ง่ายดาย เช่นนี้แล้วยังถูกคนทำให้ลำบากใจอีก!”

หลิงซวนมองหลิงเสียงกังอย่างเย็นชา พลางเอ่ยอย่างเป็นเดือดเป็นร้อนแทนหลิงอวี๋

“ฮองเฮาทรงเห็นแก่ท่านอดีตเสนาบดี ฮูหยินใหญ่และคุณหนูหลิงหว่านจึงได้ออกจากวังมาแม้จะถูกคนขู่ที่จะกล่าวโทษ!

ท่านอดีตเสนาบดีกับนางซุนย่อมรู้ว่า ในฐานะฮองเฮาการออกจากวังนั้นยากเย็นนัก เมื่อเห็นว่าหลิงอวี๋ทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อหลิงเสียงกังเช่นนี้ แต่หลิงเสียงกังกลับมิรับน้ำใจ

ท่านอดีตเสนาบดีก็โกรธขึ้นมาเช่นกัน พลางเอ่ยเสียงเรียบ “หลิงเสียงกัง จะสิ่งดีหรือมิดีฮองเฮาก็ล้วนบอกเจ้าไปหมดแล้ว พ่อจะมิพูดสิ่งใดแล้ว!”

“ชีวิตเป็นของเจ้า เจ้าตัดสินใจเอง!”

“หากเจ้ามิอยากให้ฮองเฮาทำการผ่าตัด เจ้าก็พาสตรีผู้นี้ออกจากจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วนไป ข้าจะถือว่าเจ้าตายอยู่ด้านนอกนั้นแล้ว จะได้มิต้องกลายเป็นหัวหงอกต้องส่งหัวดำให้จากไปก่อน!”

“ท่านอดีตเสนาบดี นี่ไม่...”

นางซุนร้อนใจ เพราะว่าเป็นสามีภรรยากันมาตั้งแต่อายุยังน้อย นางจะทนมองหลิงเสียงกังตายไปเช่นนี้ได้อย่างไร!

นางจึงเอ่ยอย่างร้อนใจ “ข้าจะเกลี้ยกล่อมเขาอีกครั้ง!”

นางซุนเดินไปตรงหน้าของหลิงเสีย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status