ชีวิตต้องดำเนินต่อไป

ตอนที่ 5

ชีวิตต้องดำเนินต่อไป

         ทางโรงพยาบาลโทรศัพท์ให้ทางญาติไปรับศพกลับมาทำพิธีทางศาสนาได้แล้วเพราะทางโรงพยาบาลได้ส่งผลชันสูตรให้กับเจ้าหน้าที่แล้ว

         งานศพของลออและเทพถูกจัดอย่างเรียบง่าย มีผู้ใหญ่ผดุงกับพ่อเลี้ยงเป็นคนคอยจัดการให้ทุกอย่าง แม่เล็กเองก็คอยอยู่             ข้าง  ๆ เทียนหอมในเวลานี้เพราะคงไม่มีลูกคนไหนทำใจได้ที่ต้องมาเสียพ่อกับแม่ไปพร้อมกันแบบนี้

         เสร็จจากงานศพชีวิตของเทียนหอมก็ต้องดำเนินต่อไป              แม่เล็กหางานให้หญิงสาวทำเพื่อให้เธอไม่ว่างจะได้ไม่ต้องคิดมาก

         “เห็นห้องนั้นไหมเป็นที่แพ็คผักใช้ระบบสูญกาศ ทุกเช้าก็ไปช่วยแม่เล็กในห้องนั้นแล้วกันเพราะปกติในนั้นเราจะมีคนงานแค่ไม่กี่คนเพราะต้องเลือกคนที่รักษาความสะอาดจริง ๆ ”

         ตั้งแต่นั้นมาทุกเช้าเทียนหอมก็จะไปช่วยแพ็คผักและในช่วงบ่ายเธอก็จะตามพ่อเลี้ยงไปที่ฟาร์มแพะที่เพิ่งเริ่มเลี้ยงแต่เป็นการเลี้ยงแพะเพื่อรีดเอานมไม่ใช่ส่งขายเป็นเนื้อ

         “เหนื่อยไหมทำงานทั้งเช้าทั้งบ่าย”

         พ่อเลี้ยงถามคนที่นั่งข้าง ๆ ขณะกำลังขับรถลึกเข้าไปในฟาร์มเพื่อไปยังส่วนที่เลี้ยงแพะ

         ตอนแรกเทียนหอมคิดว่าที่ฟาร์มของพ่อเลี้ยงคงมีคนงานไม่มากเธอยังแอบคิดเลยว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงคิดว่าการที่เธอมาอยู่ที่นี่จะปลอดภัย ทั้งที่บ้านผู้ใหญ่ก็มีคงงานทำไม้เกือบยี่สิบคน แต่พอมาถึงฟาร์มแพะเทียนหอมได้เจอกับคนงานเกือบยี่สิบคนถ้าร่วมกับคนงานที่อยู่ที่ฟาร์มผักออร์แกนิกก็เกือบครึ่งร้อยแล้ว

         “เหนื่อยก็ดีค่ะจะได้ไม่มีเวลาคิดเรื่องที่ทำให้ทุกข์ใจ              เราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่าค่ะ เทียนสังเกตว่าที่ฟาร์มของพ่อเลี้ยงคนงานเยอะมากจริง ๆ แล้วมีกี่คนคะ”

         “ถ้านับรวมครอบครัวพวกเขาด้วยก็เกือบร้อยนะ เพราะถัดไปจากฟาร์มแพะยังมีฟาร์มแกะอีกและข้าง ๆ บริเวณที่ปลูก             ผักออร์แกนิกก็ยังมีไร่ส้มอีก งานเราเยอะคนงานก็ต้องมากตาม”

         เทียนหอมมองหน้าคนพูด ชายหนุ่มอายุแค่เพียงสามสิบ           ต้น ๆ เขาสามารถดูแลคนงานได้เกือบร้อยคน พ่อเลี้ยงเป็นคน             ที่เก่งมากเพราะคนงานแต่ละคนก็ต้องมีเงินเดือนและไหนจะปัญหาต่าง ๆ อีก เพราะการทำเกษตรไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ปัญหาดินฟ้าอากาศที่อยู่เหนือการควบคุมถ้าเกิดผิดพลาดขึ้นมา เขาต้องรับผิดชอบชีวิตคนงานทั้งหมดอีก

         “พ่อเลี้ยงคะฟาร์มทั้งหมดมีพื้นที่เท่าไหร่คะ”

         “สามร้อยกว่าไร่ ส่วนที่ดินของพ่อกับแม่เทียนผมแค่เช่าทำไร่ส้มเฉย ๆ แต่ทั้งคู่ยกให้เป็นชื่อผมเพราะกลัวกำนันจะหาทางโกงเอาไปเป็นของตัวเอง เทียนหอมอายุยี่สิบเมื่อไหร่ผมก็จะโอนคืนให้นะ”

         หญิงสาวได้ยินแบบนี้แปลว่าพ่อกับแม่ของเธอไว้ใจพ่อเลี้ยงจริง ๆ ถึงกับยอมยกที่ดินให้เป็นชื่อของเขา โดยที่ไม่กลัวว่าพ่อเลี้ยงจะโกงเลย แถมยังสั่งเสียคำพูดสุดท้ายให้เธอมาอยู่กับเขาอีก

         ชีวิตของเทียนหอมกับการเข้ามาอยู่ในฟาร์มของพ่อเลี้ยงดนัทธ์เป็นไปแบบนี้อยู่เกือบสามเดือน หลังจากนั้นพ่อเลี้ยงก็เริ่มให้เธอช่วยงานเอกสารที่ปกติเขาทำแค่เพียงคนเดียว โดยเฉพาะเรื่องบัญชีรายรับรายจ่าย

1 ผ่านไป

         คดีของพ่อและแม่เทียนหอมมีความคืบหน้าทางตำรวจสามารถจับตัวมือปืนได้สองคนส่วนอีกคนหนีไปได้

         ถึงแม้จะคืบหน้าแต่สำหรับพ่อเลี้ยงเขาคิดว่ายังช้าไป                            ชายหนุ่มจึงได้เรียกเชนลูกน้องคนสนิทมาคุยเป็นการส่วนตัว              ในห้องทำงานแม้แต่เทียนหอมเองยังไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ฟังมีเพียงเจ้าตูบเท่านั้นที่ได้นอนฟังอยู่บนที่นอนของมัน

         พ่อเลี้ยงกับเชนทำท่าว่าจะคุยกันนานเทียนหอมจึงเดินไปหาแม่เล็กที่อยู่บ้านหลังเล็กติดกับบ้านของคนงาน

         “มีอะไรให้เทียนทำบ้างคะแม่เล็ก โดนพ่อเลี้ยงไล่มาจากห้องทำงาน สงสัยจะมีความลับกับเชนไม่ยอมให้เทียนฟัง สงสัยเทียนต้องถามเจ้าตูบแล้วว่าเขาคุยอะไรกัน”

         หญิงสาวพูดกับแม่เล็กด้วยน้ำเสียงที่ดูน้อยใจเพราะเธอคิดว่าต้องเกี่ยวกับเรื่องพ่อกับแม่ของเธอแน่ ๆ

         แม่เล็กมองดูสาวน้อยในวันแรกที่เข้ามาอยู่ในไร่แต่ตอนนี้กลายเป็นหญิงสาวที่แสนสวยไปแล้วเพราะอีกไม่กี่เดือนเทียนหอมก็จะอายุยี่สิบปีแล้ว

         “เชนเขาเป็นมือขวาของพ่อเลี้ยงและเชนก็ไม่ใช่ลูกน้องที่มีหน้าที่ทำงานในฟาร์มแต่เขามีหน้าที่ทำทุกอย่างที่พ่อเลี้ยงต้องการไม่ว่าเรื่องนั้นจะอันตรายแค่ไหน เชนมันก็ถวายหัวให้เจ้านายของมัน”

         “เพราะอะไรคะ”

         เทียนหอมฟังแล้วสงสัยเพราะเขาก็เห็นพ่อเลี้ยงดีกับคนงานทุกคนกับเชนต่างหากที่ไม่ค่อยคุยกัน แต่เวลาเรียกเชนมาทีไรทุกคนโดนไล่หมดแถมจะคุยกันนานมาก

         “เชนมันโดนพวกค้ายาหลอกเข้าไปอยู่ในขบวนการและหลอกให้มันขนยาแต่ก่อนหน้านั้นเชนกับพ่อเลี้ยงเคยรู้จักกันเพราะแม่ของเชนจะมารับจ้างทำความสะอาดห้องเช่าที่แม่ของพ่อเลี้ยงเคยเปิดแต่ตอนนี้ขายไปแล้ว และอยู่มาวันหนึ่งพ่อเลี้ยงก็มาทำฟาร์มที่นี่กับครอบครัวแล้ว เขาก็ได้ข่าวว่าเชนโดนล่อซื้อยา พ่อเลี้ยงส่งทนายและหาทางช่วยเชนทุกอย่างเพราะตอนนั้นแม่ของเชนเองก็ป่วยหนักในที่สุดเชนก็ติดคุกแค่ไม่กี่เดือนเพราะมีหลักฐานว่าตัวเองไม่ได้ตั้งใจทำแต่โดนหลอกว่าของที่เอามาส่งเป็นยาลดความอ้วน ตั้งแต่นั้นมาสองคนนี้เขาก็สนิทกันเหมือนพี่น้องมาตลอดยิ่งตอนที่คุณดารินโดนรังแก เจ้าเชนแทบจะคลั่งต้องจับตัวกันขังไว้เพราะกลัวว่ามันจะออกไปยิงกำนันตายแล้วตัวมันเองก็จะติดคุก”

         หญิงสาวฟังแบบนี้เธอจึงเข้าใจเลยว่าทำไมเชนถึงได้ดูสนิทกับพ่อเลี้ยงทั้งที่พูดคุยกันน้อยมากเพราะบุญคุณที่แสนยิ่งใหญ่นี่เอง พ่อเลี้ยงเหมือนให้ชีวิตใหม่กับคนที่โดนหลอกเกือบต้องติดคุกหลายสิบปี

         “ถามถึงแต่เรื่องคนอื่น แม่เล็กขอถามเรื่องเรากับพ่อเลี้ยงหน่อย เมื่อไหร่จะใจอ่อนยอมเป็นเมียพ่อเลี้ยงสักที อายุก็จะยี่สิบแล้วแม่เล็กอยากอุ้มหลาน”

         เทียนหอมไม่ได้ทำท่าอายเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาเวลาที่             แม่เล็กพูดถึงเรื่องนี้ แต่ครั้งนี้เธอกลับทำสีหน้าจริงจัง

         “ชีวิตของเทียนตอนนี้ก็มีแต่พ่อเลี้ยง ทั้งวันก็อยู่ด้วยกันเกือบตลอด เทียนรู้ว่าไม่มีใครดูแลคุ้มครองเทียนได้ดีไปกว่าพ่อเลี้ยงแล้ว แต่คดีของพ่อกับแม่ที่ยังสาวมาไม่ถึงไอ้กำนันมันทำให้เทียนยังไม่มีหัวใจที่จะคิดเรื่องนี้เลย”

         หญิงสาวล้มตัวลงนอนบนตักของแม่เล็ก หัวใจของเธอตอนนี้มันรอแต่จะเห็นวันที่กำนันสมยศติดคุกและถ้าวันนั้นมาถึงเธอพร้อมที่จะเป็นภรรยาของพ่อเลี้ยงไปตลอดชีวิตอย่างไม่มีข้อแม้ใด ๆ