LOGINShare
ตอนที่ 4 ชีวิตใหม่ของสวีลู่ชิง
Last Updated:
2024-11-25 07:00:45แดนมนุษย์
เดิมทีเทพดาราจะกลายเป็นดาวตกลงมาเผชิญด่านเคราะห์ทุก ๆ หนึ่งพันปีเพื่อเก็บเกี่ยวเมล็ดพันธุ์ต้นไม้แห่งชีวิตในแดนมนุษย์ นางมีโชคชะตาที่เทพบรรพกาลเลือกสรรให้เป็นผู้สังหารจอมมารที่ถือกำเนิดขึ้นในสามภพ
ตลอดระยะเวลาหลายแสนปีที่ผ่านมา เหล่าเทพเซียนภพสวรรค์ได้รับเลือกจากเทพบรรพกาลมานับไม่ถ้วนเพราะเขาผู้นั้นคือผู้หยั่งรู้โชคชะตา
เมื่อจอมมารในแต่ละช่วงเวลาถือกำเนิด หากวิธีที่รับมืออยู่ไม่สามารถต้านทานพลังมารอันชั่วร้ายได้ เมล็ดพันธุ์ต้นไม้แห่งชีวิตจึงเป็นทางเลือกสุดท้าย เพราะผู้ที่สังหารจอมมารตนนั้นต้องสละแก่นวิญญาณของตนเองหลอมรวมอสนีบาตสวรรค์ 19 ครั้ง ผันเปลี่ยนเป็นพลังมหาศาลทำลายจอมมารไปพร้อม ๆ กัน
เหตุการณ์เหล่านั้นจึงทำให้มีเทพเซียนดับสูญตลอดกาลไปไม่น้อย แต่เพื่อแลกกับความสงบสุขของสามภพแล้ว พวกเขาเหล่านั้นจึงยอมรับในโชคชะตาของตัวเอง
ครั้งนี้สวีลู่ชิงลงมาเกิดเป็นมนุษย์ครั้งที่สองด้วยช่วงเวลาที่ห่างกันจากครั้งแรกเพียงห้าร้อยปี พลังเทพของนางจึงได้รับความเสียหายบางส่วน
เด็กทารกดวงตาสีฟ้า เรือนผมขาวแต่กำเนิดราวหิมะปรากฏตัวขึ้นในตะกร้าหน้าสำนักเซียนดาราสวรรค์ในวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
ดอกจื่อเถิงสีม่วงอมชมพูบานสะพรั่ง สายลมพัดกลีบดอกไม้ปลิวไสวล่องลอยราวกับภาพวาด
เวลานั้นหญิงวัยกลางคนผู้หนึ่งเดินออกมาจากตำหนักต้นหลิว สีหน้าของนางรับรู้ได้ว่าเด็กทารกผู้มีดวงชะตาอาภัพกำลังรอนางอยู่ใต้ต้นจื่อเถิง
นางถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทำใจให้ชินกับความเป็นไปทางโลกและพร้อมโอบรับชะตากรรมของนางด้วยเช่นกัน
ครั้นได้เห็นใบหน้าน่ารักน่าชังของทารกตัวน้อย นางอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอีกครั้งแล้วยิ้มให้คนตรงหน้าอย่างอ่อนโยน
“จื่อเถิง จนกว่าจะถึงวันนั้น เรามาใช้ชีวิตที่มีความสุขด้วยกันเถอะนะ” น้ำเสียงของนางแผ่วเบา เซียนผู้เป็นเจ้าสำนักดาราสวรรค์โอบอุ้มทารกน้อยพร้อมตั้งชื่อให้นางเหมือนกับดอกจื่อเถิงที่ผลิบานงดงามในเวลานี้
สวีลู่ชิงร่างใหม่ไร้ความทรงจำและพลังใด ๆ ยามเมื่อตนเป็นเทพดาราเพราะทุกสิ่งทุกอย่างถูกผนึกเอาไว้ในส่วนลึก นางจึงมองมนุษย์ที่พบเจอคนแรกด้วยรอยยิ้มไร้ความกังวล
หารู้ไม่ว่าการเผชิญด่านเคราะห์ครั้งนี้จะไม่เหมือนกับเมื่อครั้งก่อนเพราะมีตัวแปรอย่างจอมมารเข้ามายุ่งวุ่นวายกับโชคชะตาของนางด้วยตัวเอง
แทนที่จะเผชิญด่านเคราะห์ทั่วไปอย่างเคย ครานี้ชะตากรรมของนางจะเจ็บปวดแสนสาหัสเกินจะทนไหว
นอกจากสวีลู่ชิงแล้ว เหล่าเทพเซียนองค์อื่น ๆ ได้จุติลงมาในแดนมนุษย์ด้วยเช่นกัน โชคชะตาของแต่ละคนแตกต่างกันไปแต่ทุกคนล้วนต้องมาเกี่ยวข้องกับสวีลู่ชิงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เจ้าสำนักดาราสวรรค์พาทารกน้อยจื่อเถิงเข้ามาในตำหนักพลางเรียกอาจารย์สำนักคนอื่น ๆ เข้ามาหา ประกาศเรื่องรับนางมาอุปถัมภ์ดูแลและให้เฉาหมิงเป็นอาจารย์สายตรงคอยอบรมสั่งสอนนาง
“หากเจ้าสำนักเซียวเห็นควรเป็นเช่นนั้น ข้าจะทำตามคำสั่งของท่านอย่างสุดความสามารถ” เฉาหมิงรับปากพลางมองใบหน้ายิ้มแย้มของเด็กน้อยผู้มาใหม่
เวลานั้นศิษย์น้องคนสุดท้ายของสำนักดาราสวรรค์เดินตรงเข้ามาหาจื่อเถิ่ง แม้ดวงตาของเขาจะบอดสนิททั้งสองข้างแต่ใจของเขากลับรับรู้สรรพสิ่งรอบกายได้เป็นอย่างดี
หยางซีอวิ๋นมองเห็นพลังที่แปลกจากที่เคยเห็นถูกผนึกอยู่ในร่างจื่อเถิงน้อย พลังบริสุทธิ์ที่เขาสัมผัสได้ทำให้ตัวเขาเองรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง
“ท่านอาจารย์เจ้าสำนัก นางเป็นผู้ใดหรือ” หยางซีอวิ๋นวัยเจ็ดขวบถามนางด้วยความสงสัย
“อืม รู้ลึกถึงเพียงนี้เชียวหรือ” นางคล้ายได้คำตอบแล้วว่าทำไมเขาถึงมองเห็นพลังที่ซ่อนเร้นในกายของทารกน้อยพลางคิดในใจว่า หยางซีอวิ๋นผู้นี้คงจะมาจากที่เดียวกันกับจื่อเถิงกระมัง
“ข้าจะดูแลศิษย์น้องของข้าเป็นอย่างดีขอรับ” รอยยิ้มบางผุดขึ้นมา เขาเอื้อมมือข้างซ้ายแตะปลายนิ้วก้อยน้อย ๆ ของจื่อเถิงเพื่อทำความรู้จักกัน
พลันเสียงหัวเราะของจื่อเถิงดังขึ้นเพราะสัมผัสของเขา “น่ารักน่าชัง” หยางซีอวิ๋นเอ่ยพึมพำ
“เฮ้อ... เห็นเช่นนี้แล้วข้าคงห้ามเจ้าไม่ได้กระมังเสี่ยวอวิ๋น” เจ้าสำนักเซียวส่ายหน้าแล้วบอกให้อีกฝ่ายขยับเข้ามาใกล้ “ลองอุ้มนางดูเถิด”
เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของศิษย์พี่ จื่อเถิงยิ้มให้เขาหน้าระรื่น ยื่นมือกลม ๆ น้อย ๆ คิดจะแตะใบหน้าที่กำลังมองตนเองอย่างอ่อนโยน
“ข้ามีศิษย์เพิ่มขึ้นมาอีกคนแล้วสินะ” เฉาหมิงถอนหายใจ เดิมทีคิดว่าจะรับหยางซีอวิ๋นเป็นศิษย์สายตรงคนสุดท้ายแล้วแท้ ๆ แต่หากดูจากท่าทางของศิษย์พี่มือใหม่เวลานี้แล้วคงไม่แคล้วขอร้องให้เขารับนางเป็นศิษย์ไปอีกคนแน่ ๆ
“ข้าบอกเจ้าตั้งแต่แรกแล้วมิใช่หรือว่าให้เจ้าเป็นอาจารย์ของนาง” เจ้าสำนักเซียวเลิกคิ้วคิดว่าคนตรงหน้าลืมเรื่องที่พูดคุยก่อนหน้านี้ไปแล้ว “เจ้าคงจะไปฝากจางเจี๋ยหลุนดูแลใช่หรือไม่”
“ไม่ใช่เช่นนั้นหรอก” เสียงของเขาสูงปรี๊ดผิดปกติจนหยางซีอวิ๋นหัวเราะลั่น
“อาจารย์ขอรับ เรื่องดูแลศิษย์น้อง ศิษย์จะช่วยท่านเอง” เขาหลงรักเจ้าจื่อเถิงเต็มเปาจึงเอ็นดูน้องสาวคนนี้เป็นอย่างมาก “ในที่สุดก็จะมีคนเรียกข้าว่าศิษย์พี่แล้ว”
“นึกแล้วเชียว” เฉาหมิงส่ายหน้าแล้วขยี้ผมยาวสีดำขลับของศิษย์รักตามประสา
กาลเวลาผันผ่านไปอย่างสงบเรียบง่าย ทารกน้อยจื่อเถิงในวันนั้นค่อย ๆ เติบโตอย่างงดงามราวกับดอกจื่อเถิงที่บานสะพรั่ง
เวลานี้จื่อเถิงอายุครบสิบแปดปี ชีวิตรายล้อมด้วยความสุขที่ศิษย์พี่และอาจารย์มอบให้ ไม่เคยต้องประสบพบความยากลำบากใด ๆ มาก่อน
บัดนี้ถึงเวลาแล้วที่จะต้องออกพเนจรช่วยเหลือชาวประชาที่ตกทุกข์ได้ยาก เรียนรู้ความลำบากและผ่านด่านเคราะห์ที่กำหนดให้นางเผชิญ
“ศิษย์น้องจื่อเถิง” เสียงเรียกของหยางซีอวิ๋นทำให้นางรู้สึกอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เขาถือดอกไม้กลิ่นหอมนานาชนิดมามอบให้นางเป็นของขวัญวันที่บรรลุคัมภีร์เซียนขั้นที่สามหลังจากฝึกฝนมานานหลายปี
“ศิษย์พี่จื่อเถิง” อิงฮวาผู้เป็นศิษย์คนสุดท้ายของสำนักดาราสวรรค์เรียกนางด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “อาจารย์บอกว่าศิษย์พี่จะออกเดินทางใช่หรือไม่”
“อืม” นางตอบสั้น ๆ รู้ดีว่าคนตรงหน้าต้องการอะไร
แม้อิงฮวาจะเป็นศิษย์สายตรงของจางเจี๋ยหลุน แต่อาจารย์อาไม่ได้เคร่งครัดห้ามปรามสิ่งใดกับอิงฮวาแม้แต่น้อย นางจึงมักจะมาเกาะติดจื่อเถิงและหยางซีอวิ๋นอยู่เป็นประจำ
หากจื่อเถิงต้องออกเดินทางไกล อิงฮวาจะต้องขอตามติดไปด้วยอย่างแน่นอน
“ศิษย์พี่จื่อเถิง คือว่าข้า... ข้า...” นางพูดตะกุกตะกักเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะปฏิเสธ “คือว่า ข้า..”
“เจ้าทำไมหรือ” จื่อเถิงเห็นท่าทางของนางจึงนึกอยากแกล้ง
“ข้า.. คือว่า..”
“เจ้าอยากร่วมเดินทางกับศิษย์พี่ใช่หรือไม่” หยางซีอวิ๋นเป็นคนถามนางตรง ๆ พลางมองหน้าจื่อเถิง
“เจ้าค่ะ” ศิษย์วัยสิบห้าพยักหน้ายอมรับ “ข้าอยากไปด้วย พวกท่านรอข้าอีกสักเจ็ดวันได้หรือไม่ ข้าจะรีบสอบคัมภีร์เซียนขั้นสองให้ผ่าน”
“หากเจ้ามุ่งมั่นถึงเพียงนั้น ศิษย์พี่จะใจร้ายไม่ให้เจ้าไปด้วยได้อย่างไร” จื่อเถิงลูบศีรษะของนางอย่างแผ่วเบา “เช่นนั้นรีบเตรียมตัวสอบให้ผ่านดีหรือไม่”
“เจ้าค่ะ” อิงฮวาพยักหน้าแล้วรีบวิ่งไปที่ตำหนักของอาจารย์ด้วยพลังเต็มเปี่ยม แววตามุ่งมั่นราวกับมีไฟลุกโชน
“ตามใจศิษย์น้องอีกแล้วจื่อเถิง” หยางซีอวิ๋นยิ้มให้นาง
“ศิษย์พี่เป็นคนอนุญาตนางแท้ ๆ” จื่อเถิงย้อนเพราะคนที่ตามใจศิษย์น้องมากที่สุดก็คือเขา
“เฮ้อ มีเด็กน้อยสองคนเดินทางอยู่ข้างกาย ข้าคงจะปวดหัวน่าดู” หยางซีอวิ๋นทำทีถอนหายใจ
“ศิษย์พี่ ข้าไม่ได้ดื้อถึงเพียงนั้นเสียหน่อย ท่านพูดเกินไปแล้ว” จื่อเถิงส่ายหน้าไม่ยอมรับว่านางคือคนที่ดื้อที่สุดในสำนักดาราสวรรค์
“จริงหรือ ถ้าศิษย์น้องยืนยันเช่นนั้น ข้าคงต้องเชื่อแล้วล่ะ” หยางซีอวิ๋นหัวเราะเบา ๆ
จากนั้นทั้งคู่จึงตั้งสมาธินั่งบำเพ็ญเพียรอยู่ใต้ต้นหลิวรอคอยอิงฮวาสอบคัมภีร์เซียนด้วยความสงบเตรียมพร้อมออกเดินทางผจญภัยในดินแดนนอกสำนัก
Related chapters
มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 5 ความโกลาหล
โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งนอกเมืองหนานพ่อค้าจากต่างเมืองที่ผ่านมาแวะพักในโรงเตี๊ยมเล่าข่าวคราวที่บังเอิญได้ยินมาให้คนที่อาศัยอยู่ละแวกนั้นฟัง เสียงเล่าลือว่าคนในหมู่บ้านหงเหลียนทางตอนใต้แคว้นชิงตายด้วยอาการประหลาดคนที่เหลือรอดมาได้เล่าวกไปวนมาว่าสิ่งที่เข้าทำร้ายพวกเขาต้องไม่ใช่คน ดูไม่มีรูปร่างแต่แววตาแดงฉานฉายชัด ครั้นจะถามต่อว่าเป็นอย่างไรบ้างกลับไม่ได้อะไรเพิ่มเติม คนเหล่านั้นเหมือนสติหลุดพูดจาไม่รู้เรื่องไปเสียแล้วเจ้าเมืองจึงต้องส่งคนไปเชิญเซียนสำนักต่าง ๆ เข้ามาตรวจสอบข่าวลือที่ว่าผีปีศาจออกอาละวาดทำร้ายชาวเมืองเป็นเรื่องจริงหรือไม่กระนั้น หลายเดือนผ่านไปยังไม่มีใครเห็นเซียนที่เข้าไปในหมู่บ้านหงเหลียนออกมาข้างนอก บรรยากาศรอบหมู่บ้านราวกับมีผีสิง อึมครึม เย็นยะเยือก นานวันเข้าจึงไม่มีใครกล้าเข้าใกล้หมู่บ้านร้างอีกเลย“แค่เล่าให้พวกเจ้าฟังก็ขนหัวลุกแล้ว” หนึ่งในคาราวานพ่อค้าเอ่ยปากพลางทำท่าสั่นกลัว“ไม่ใช่แค่หมู่บ้านหงเหลียนหรอก” ชายคนหนึ่งกระดกแก้วเหล้าอึกใหญ่รำลึกถึงเหตุการณ์เฉียดตายที่พบเ
Last Updated : 2024-12-02มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 6 ผจญภัย
สำนักเซียนดาราสวรรค์“จื่อเถิง มาหาอาจารย์หน่อยเถิด” เสียงของเฉาหมิงเรียกนางด้วยความเอ็นดู ก่อนจะลูบศีรษะของศิษย์ผู้นี้อย่างอ่อนโยน “อาจารย์เจ้าสำนักฝากข้าเอามาให้เจ้า”จื่อเถิงมองดูหยกสีชมพูอ่อน สีหน้างงงวยเพราะไม่รู้ว่าหยกหน้าตาสวยงามคืออะไร“อาจารย์เจ้าสำนักเป็นห่วงเจ้ามากจึงฝากข้านำมาให้” เขาถอนหายใจเพราะรู้ว่าอาจารย์ของตนเองใช้พลังเซียนที่สั่งสมมานานหลายสิบปีหลอมหยกชิ้นนี้ขึ้นมาให้ศิษย์หลานโดยเฉพาะครั้นถามว่าเหตุใดจึงทำเช่นนั้นกลับได้คำตอบมาว่า “นางเดินทางออกนอกสำนักเป็นครั้งแรก ย่อมต้องห่วงเป็นธรรมดา”ทว่า เฉาหมิงกลับสังเกตได้ว่ารอยยิ้มของนางนั้นเต็มไปด้วยความกังวล แต่ไม่อาจถามไถ่สิ่งใดได้อีกเพราะนางคงไม่มีทางบอกอย่างแน่นอน“ขอบคุณเจ้าค่ะ” จื่อเถิงรับปากว่าจะปกป้องทุกคนและกลับมาสำนักดาราสวรรค์ก่อนเทศกาลโคมไฟแล้วรีบวิ่งไปหาศิษย์น้องอิงฮวาที่ยืนรออยู่ด้านหน้าสำนักคล้อยหลังจื่อเถิง เฉาหมิงเอ่ยปากบอกหยางซีอวิ๋นผู้เป็นศิษย์พี่ว่า &ld
Last Updated : 2024-12-09มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 7 มังกรดำ
ช่วงเวลานั้นเกิดเสียงหวีดร้องและเสียงปะทะพลังของทั้งสองฝ่ายกระหึ่มดังไปทั่วบริเวณเซียนหนุ่มหันไปมองสหายด้วยสายตากังวล“ไม่เป็นอันใดหรอก เลี่ยงหวง” เซียนสาวบอกศิษย์ร่วมสำนักด้วยท่าทีใจเย็นเพราะมีประสบการณ์เรื่องต่อสู้มามาก “จำที่อาจารย์สอนเจ้าได้หรือไม่”เลี่ยงหวงพยักหน้าแล้วรวบรวมพลังเซียนวิชาหนึ่งของสำนักตนเอง พลันแสงสีขาวก่อตัวพองโตเป็นลูกกลม ๆ ขึ้นทีละนิด เขาขมวดคิ้วกลั้นหายใจอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ศิษย์พี่ ข้าพร้อมแล้ว”เฉินซือหยางมัวแต่วอกแวกเพื่อกวนประสาทเซียนทั้งสองจึงไม่ทันระวังตัวโดนพลังเซียนขั้นสูงสาดใส่ร่างปีศาจเข้าเต็มเหนี่ยวกระเด็นทะลุบ้านเรือนไปหลายหลังเขายันตัวลุกขึ้นเอียงคอจัดกระดูกที่หักไปหลายท่อนกลับมาดังเดิมแล้วเช็ดเลือดที่มุมปากพลางปัดฝุ่นดินบนเสื้อผ้า แสยะยิ้มที่ไม่ได้เจอผู้ใดมีฤทธิ์เดชรุนแรงเท่าสองคนข้างหน้ามานานมากแล้ว“เฉินซือหยาง เจ้าอย่าลืมว่าพวกเขามิใช่เซียนธรรมดา”มังกรดำเอ่ยปากเตือนเพราะไม่อยากให้สหายเพลี่ยงพล้ำจนเสียการงาน
Last Updated : 2024-12-16มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 0 จุดเริ่มต้นของโชคชะตา
ความสงบสุขเรียบง่ายหลายหมื่นปีของภพสวรรค์กำลังถูกสั่นคลอนเพราะมารตนหนึ่งที่ถือกำเนิดขึ้นเมื่อร้อยปีก่อน ใครเล่าจะคิดว่าสิ่งเล็ก ๆ จากบ่อโคลนของความชั่วร้ายทั้งปวงจะหลอมรวมภัยอันตรายที่สามารถทำลายล้างสวรรค์ให้ราบเป็นหน้ากลองได้ในเวลาไม่นานภพมารแซ่ซ้องสรรเสริญผู้ปกครองดินแดนคนใหม่ ยกขึ้นเป็นนายเหนือหัวที่จะกลายเป็นจอมมารปลดเปลื้องพันธะให้เหล่ามารปีศาจที่ถูกกักขังในหุบเหวดำมืด จบสิ้นการลงทัณฑ์อันยาวนานจากเทพบรรพกาลเสียงอึกทึกกึกก้องคำรามข่มขู่เหล่าเทพเซียนบนฟากฟ้าพร้อมบุกเข้าโจมตีอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยจนผู้คนในแดนศักดิ์สิทธิ์วุ่นวายโกลาหลเคราะห์ยังดีที่กองทัพสวรรค์เป่าแตรส่งสัญญาณเตือนภัยได้ทันเวลา เหล่าเทพเซียนจึงผนึกกำลังป้องกันการรุกรานของทัพมารอย่างสุดความสามารถเทพสงครามนำทัพออกมาเผชิญหน้าปกป้องสรรพสิ่งไม่ให้แตกสลายจากมหันตภัยในครั้งนี้ กลยุทธ์มากมายที่เคยใช้กับจอมมารตนอื่นกลับไม่ได้ผลนักไพ่ตายที่ถูกวางไว้สามอย่างเริ่มดำเนินไปอย่างเงียบ ๆ หวังว่าจะหยุดความเลวร้ายทั้งหมดลงไปได้ก่อนที่จะมีความสูญเสียไปมากกว่านี้เวลานั้นโฉมหน้าของผู้นำทัพมารจึงปรากฏขึ้น รอยยิ้มชั่วร้ายและแววตาเย็
Last Updated : 2024-10-28มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 1 ทัพมารบุกสวรรค์
ท่ามกลางความโกลาหลตรงเขตชายแดนระหว่างภพมารและภพสวรรค์ เทพจันทราเร่งหลอมรวมวิญญาณและพลังของตนเองเพื่อผนึกลิขิตสวรรค์ในต้นไม้แห่งโชคชะตาไม่ให้ผู้ใดล่วงรู้แม้จะต้องสละวิญญาณแต่นั่นเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำเพื่อปกป้องสรรพสิ่งจากหายนะที่คืบคลานเข้ามา ชายชรารู้เป็นอย่างดีว่าจอมมารจะต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับชะตาของใครบางคนอย่างแน่นอน และนั่นอาจจะทำให้แผนการที่วางไว้ล่มไม่เป็นชิ้นดีเสียงคำรามของสัตว์อสูรดังกระหึ่มสร้างความวิตกในใจของเขาเป็นอย่างมาก อีกนิดเดียว ข้าขอเวลาอีกนิดเดียว เขาคิดในใจหวังว่ากองทัพสวรรค์ที่อยู่ด้านนอกจะช่วยต้านทานถ่วงเวลาผู้บุกรุกได้อีกสักเพียงนิด“หยุดนะ!” ปีศาจสาวนามว่าหลิวอิงอิงผู้เป็นมือขวาของจอมมารตะโกนก้อง นางร่ายพลังปีศาจใส่เทพจันทราโดยไม่ยั้งมือ หากแต่ถูกสกัดกั้นโดยกองอารักขาเสียก่อน จึงทำให้นางฉุนเฉียวเพราะไม่ได้ดั่งใจเทพจันทราตั้งสติมั่นพลันขอบข่ายอาคมปรากฏขึ้นหลอมรวมกับจิตวิญญาณอันแกร่งกล้าของชายชราผู้นี้โอบล้อมเป็นม่านคลุมต้นไม้แห่งโชคชะตาเอาไว้ในชั่วขณะหลิวอิงอ
Last Updated : 2024-11-04มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 2 จุติเป็นมนุษย์
บทสนทนาระหว่างเทพวายุกับจอมมารและการต่อสู้ของทั้งสองดำเนินไปอย่างดุเดือด สวีต้าเฟิงเบี่ยงเบนความสนใจเพื่อถ่วงเวลาให้เทพสงครามได้อย่างแนบเนียนจนอีกฝ่ายสามารถหลอมพลังวิญญาณได้เรียบร้อยกลายเป็นหนึ่งเดียวกับดาบคู่กายของตนเองสายตาที่เทพวายุมองสหายเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อร่ำลาทำให้กงจื่อเย่รู้สึกตัวว่าอีกฝ่ายกำลังเล่นละครฉากใหญ่จังหวะที่หันไปมองตามนั้น ดาบเทพสงครามอันมหึมาก็พุ่งทะลุผ่านร่างของจอมมารในพริบตาการสละวิญญาณของเทพสงครามได้ผลชะงัดเพราะสามารถผนึกเมล็ดพันธุ์ต้นไม้แห่งชีวิตดวงแรกไว้ในแก่นวิญญาณของจอมมารได้ ส่งผลให้พลังมารที่รุนแรงถดถอยลงไปหนึ่งส่วนกงจื่อเย่จะไม่รู้ตัวว่ามีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาภายในแก่นวิญญาณของตัวเองเพราะถูกพลังเทพสงครามบดบังเอาไว้แต่เฉลียวได้ว่าผู้นำกองทัพสวรรค์ย่อมไม่สละตนเองเพียงเพื่อทำลายพลังมารของเขาส่วนเดียวจอมมารยืนทื่ออยู่ครู่หนึ่ง พิจารณาว่าร่างมารของตนเองมีสิ่งใดผิดแปลกไปหรือไม่“พวกเจ้าทำอะไรข้า” เขาไม่รู้ว่าเหล่าเทพใช้วิธีใดและนั่นก็เป็นสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดใจไม่น้อย
Last Updated : 2024-11-11มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 3 ขัดขวาง
ภพสวรรค์เซียนผู้เฝ้าหออาวุธโบราณเพิ่งสังเกตได้ว่าดวงเนตรอำพันหายไปจึงคิดรายงานเทียนจวิน แต่กลับถูกสัตว์อสูรเขาแหลมตัวเขื่องขวิดจนร่างแตกสลายไปเสียก่อนสวีต้าเฟิงเห็นจอมมารยิ้มมุมปากได้แต่นึกสงสัยว่าผู้ที่โดนรุมล้อมสังหารมีเหตุอันใดให้รื่นรมย์ใจถึงเพียงนี้ ทั้งยังแววตาท้าทายที่มองมายังเขาไม่วางตาราวกับบรรลุเป้าหมายบางอย่างครั้นจะปลีกตัวออกมาจากที่แห่งนั้นเพื่อตรวจสอบให้แน่ใจกลับถูกดาบเขี้ยวอสูรเหวี่ยงเข้ามาขวางทางเอาไว้ในพริบตา“จะหนีไปที่ใดกันเล่า” กงจื่อเย่แสยะพลางเรียกดาบประจำกายกลับมา“...” เทพวายุไม่เอ่ยอันใดแต่หันไปสบตากับเทียนจวินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ สีหน้ากังวลรู้สึกว่าตนเองกำลังตกหลุมพรางของมารเจ้าเล่ห์ผู้นี้“ไปเถิด” เทียนจวินเอ่ยปากบอกแล้วดันพลังของตัวเองมาต้านทานพลังมารของกงจื่อเย่แทนเทพวายุจอมมารเห็นช่องว่างช่วงเปลี่ยนผันไม่รอช้าเขวี้ยงดาบเขี้ยวอสูรใส่ทั้งคู่โดยไม่แยแสเพื่อสลายพลังที่ตรึงกายมารส่วนล่างของเขาเอาไว้กระนั้น เทพอาวุโสอีกคนหนึ่งเห็นท่าไม่ดีหลบ
Last Updated : 2024-11-18
Latest chapter
มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 7 มังกรดำ
ช่วงเวลานั้นเกิดเสียงหวีดร้องและเสียงปะทะพลังของทั้งสองฝ่ายกระหึ่มดังไปทั่วบริเวณเซียนหนุ่มหันไปมองสหายด้วยสายตากังวล“ไม่เป็นอันใดหรอก เลี่ยงหวง” เซียนสาวบอกศิษย์ร่วมสำนักด้วยท่าทีใจเย็นเพราะมีประสบการณ์เรื่องต่อสู้มามาก “จำที่อาจารย์สอนเจ้าได้หรือไม่”เลี่ยงหวงพยักหน้าแล้วรวบรวมพลังเซียนวิชาหนึ่งของสำนักตนเอง พลันแสงสีขาวก่อตัวพองโตเป็นลูกกลม ๆ ขึ้นทีละนิด เขาขมวดคิ้วกลั้นหายใจอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ศิษย์พี่ ข้าพร้อมแล้ว”เฉินซือหยางมัวแต่วอกแวกเพื่อกวนประสาทเซียนทั้งสองจึงไม่ทันระวังตัวโดนพลังเซียนขั้นสูงสาดใส่ร่างปีศาจเข้าเต็มเหนี่ยวกระเด็นทะลุบ้านเรือนไปหลายหลังเขายันตัวลุกขึ้นเอียงคอจัดกระดูกที่หักไปหลายท่อนกลับมาดังเดิมแล้วเช็ดเลือดที่มุมปากพลางปัดฝุ่นดินบนเสื้อผ้า แสยะยิ้มที่ไม่ได้เจอผู้ใดมีฤทธิ์เดชรุนแรงเท่าสองคนข้างหน้ามานานมากแล้ว“เฉินซือหยาง เจ้าอย่าลืมว่าพวกเขามิใช่เซียนธรรมดา”มังกรดำเอ่ยปากเตือนเพราะไม่อยากให้สหายเพลี่ยงพล้ำจนเสียการงาน
มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 6 ผจญภัย
สำนักเซียนดาราสวรรค์“จื่อเถิง มาหาอาจารย์หน่อยเถิด” เสียงของเฉาหมิงเรียกนางด้วยความเอ็นดู ก่อนจะลูบศีรษะของศิษย์ผู้นี้อย่างอ่อนโยน “อาจารย์เจ้าสำนักฝากข้าเอามาให้เจ้า”จื่อเถิงมองดูหยกสีชมพูอ่อน สีหน้างงงวยเพราะไม่รู้ว่าหยกหน้าตาสวยงามคืออะไร“อาจารย์เจ้าสำนักเป็นห่วงเจ้ามากจึงฝากข้านำมาให้” เขาถอนหายใจเพราะรู้ว่าอาจารย์ของตนเองใช้พลังเซียนที่สั่งสมมานานหลายสิบปีหลอมหยกชิ้นนี้ขึ้นมาให้ศิษย์หลานโดยเฉพาะครั้นถามว่าเหตุใดจึงทำเช่นนั้นกลับได้คำตอบมาว่า “นางเดินทางออกนอกสำนักเป็นครั้งแรก ย่อมต้องห่วงเป็นธรรมดา”ทว่า เฉาหมิงกลับสังเกตได้ว่ารอยยิ้มของนางนั้นเต็มไปด้วยความกังวล แต่ไม่อาจถามไถ่สิ่งใดได้อีกเพราะนางคงไม่มีทางบอกอย่างแน่นอน“ขอบคุณเจ้าค่ะ” จื่อเถิงรับปากว่าจะปกป้องทุกคนและกลับมาสำนักดาราสวรรค์ก่อนเทศกาลโคมไฟแล้วรีบวิ่งไปหาศิษย์น้องอิงฮวาที่ยืนรออยู่ด้านหน้าสำนักคล้อยหลังจื่อเถิง เฉาหมิงเอ่ยปากบอกหยางซีอวิ๋นผู้เป็นศิษย์พี่ว่า &ld
มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 5 ความโกลาหล
โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งนอกเมืองหนานพ่อค้าจากต่างเมืองที่ผ่านมาแวะพักในโรงเตี๊ยมเล่าข่าวคราวที่บังเอิญได้ยินมาให้คนที่อาศัยอยู่ละแวกนั้นฟัง เสียงเล่าลือว่าคนในหมู่บ้านหงเหลียนทางตอนใต้แคว้นชิงตายด้วยอาการประหลาดคนที่เหลือรอดมาได้เล่าวกไปวนมาว่าสิ่งที่เข้าทำร้ายพวกเขาต้องไม่ใช่คน ดูไม่มีรูปร่างแต่แววตาแดงฉานฉายชัด ครั้นจะถามต่อว่าเป็นอย่างไรบ้างกลับไม่ได้อะไรเพิ่มเติม คนเหล่านั้นเหมือนสติหลุดพูดจาไม่รู้เรื่องไปเสียแล้วเจ้าเมืองจึงต้องส่งคนไปเชิญเซียนสำนักต่าง ๆ เข้ามาตรวจสอบข่าวลือที่ว่าผีปีศาจออกอาละวาดทำร้ายชาวเมืองเป็นเรื่องจริงหรือไม่กระนั้น หลายเดือนผ่านไปยังไม่มีใครเห็นเซียนที่เข้าไปในหมู่บ้านหงเหลียนออกมาข้างนอก บรรยากาศรอบหมู่บ้านราวกับมีผีสิง อึมครึม เย็นยะเยือก นานวันเข้าจึงไม่มีใครกล้าเข้าใกล้หมู่บ้านร้างอีกเลย“แค่เล่าให้พวกเจ้าฟังก็ขนหัวลุกแล้ว” หนึ่งในคาราวานพ่อค้าเอ่ยปากพลางทำท่าสั่นกลัว“ไม่ใช่แค่หมู่บ้านหงเหลียนหรอก” ชายคนหนึ่งกระดกแก้วเหล้าอึกใหญ่รำลึกถึงเหตุการณ์เฉียดตายที่พบเ
มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 4 ชีวิตใหม่ของสวีลู่ชิง
แดนมนุษย์เดิมทีเทพดาราจะกลายเป็นดาวตกลงมาเผชิญด่านเคราะห์ทุก ๆ หนึ่งพันปีเพื่อเก็บเกี่ยวเมล็ดพันธุ์ต้นไม้แห่งชีวิตในแดนมนุษย์ นางมีโชคชะตาที่เทพบรรพกาลเลือกสรรให้เป็นผู้สังหารจอมมารที่ถือกำเนิดขึ้นในสามภพตลอดระยะเวลาหลายแสนปีที่ผ่านมา เหล่าเทพเซียนภพสวรรค์ได้รับเลือกจากเทพบรรพกาลมานับไม่ถ้วนเพราะเขาผู้นั้นคือผู้หยั่งรู้โชคชะตาเมื่อจอมมารในแต่ละช่วงเวลาถือกำเนิด หากวิธีที่รับมืออยู่ไม่สามารถต้านทานพลังมารอันชั่วร้ายได้ เมล็ดพันธุ์ต้นไม้แห่งชีวิตจึงเป็นทางเลือกสุดท้าย เพราะผู้ที่สังหารจอมมารตนนั้นต้องสละแก่นวิญญาณของตนเองหลอมรวมอสนีบาตสวรรค์ 19 ครั้ง ผันเปลี่ยนเป็นพลังมหาศาลทำลายจอมมารไปพร้อม ๆ กันเหตุการณ์เหล่านั้นจึงทำให้มีเทพเซียนดับสูญตลอดกาลไปไม่น้อย แต่เพื่อแลกกับความสงบสุขของสามภพแล้ว พวกเขาเหล่านั้นจึงยอมรับในโชคชะตาของตัวเองครั้งนี้สวีลู่ชิงลงมาเกิดเป็นมนุษย์ครั้งที่สองด้วยช่วงเวลาที่ห่างกันจากครั้งแรกเพียงห้าร้อยปี พลังเทพของนางจึงได้รับความเสียหายบางส่วนเด็กทารกดวงตาสีฟ้า เรือนผมขาวแต่กำเนิดราวหิมะปรา
มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 3 ขัดขวาง
ภพสวรรค์เซียนผู้เฝ้าหออาวุธโบราณเพิ่งสังเกตได้ว่าดวงเนตรอำพันหายไปจึงคิดรายงานเทียนจวิน แต่กลับถูกสัตว์อสูรเขาแหลมตัวเขื่องขวิดจนร่างแตกสลายไปเสียก่อนสวีต้าเฟิงเห็นจอมมารยิ้มมุมปากได้แต่นึกสงสัยว่าผู้ที่โดนรุมล้อมสังหารมีเหตุอันใดให้รื่นรมย์ใจถึงเพียงนี้ ทั้งยังแววตาท้าทายที่มองมายังเขาไม่วางตาราวกับบรรลุเป้าหมายบางอย่างครั้นจะปลีกตัวออกมาจากที่แห่งนั้นเพื่อตรวจสอบให้แน่ใจกลับถูกดาบเขี้ยวอสูรเหวี่ยงเข้ามาขวางทางเอาไว้ในพริบตา“จะหนีไปที่ใดกันเล่า” กงจื่อเย่แสยะพลางเรียกดาบประจำกายกลับมา“...” เทพวายุไม่เอ่ยอันใดแต่หันไปสบตากับเทียนจวินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ สีหน้ากังวลรู้สึกว่าตนเองกำลังตกหลุมพรางของมารเจ้าเล่ห์ผู้นี้“ไปเถิด” เทียนจวินเอ่ยปากบอกแล้วดันพลังของตัวเองมาต้านทานพลังมารของกงจื่อเย่แทนเทพวายุจอมมารเห็นช่องว่างช่วงเปลี่ยนผันไม่รอช้าเขวี้ยงดาบเขี้ยวอสูรใส่ทั้งคู่โดยไม่แยแสเพื่อสลายพลังที่ตรึงกายมารส่วนล่างของเขาเอาไว้กระนั้น เทพอาวุโสอีกคนหนึ่งเห็นท่าไม่ดีหลบ
มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 2 จุติเป็นมนุษย์
บทสนทนาระหว่างเทพวายุกับจอมมารและการต่อสู้ของทั้งสองดำเนินไปอย่างดุเดือด สวีต้าเฟิงเบี่ยงเบนความสนใจเพื่อถ่วงเวลาให้เทพสงครามได้อย่างแนบเนียนจนอีกฝ่ายสามารถหลอมพลังวิญญาณได้เรียบร้อยกลายเป็นหนึ่งเดียวกับดาบคู่กายของตนเองสายตาที่เทพวายุมองสหายเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อร่ำลาทำให้กงจื่อเย่รู้สึกตัวว่าอีกฝ่ายกำลังเล่นละครฉากใหญ่จังหวะที่หันไปมองตามนั้น ดาบเทพสงครามอันมหึมาก็พุ่งทะลุผ่านร่างของจอมมารในพริบตาการสละวิญญาณของเทพสงครามได้ผลชะงัดเพราะสามารถผนึกเมล็ดพันธุ์ต้นไม้แห่งชีวิตดวงแรกไว้ในแก่นวิญญาณของจอมมารได้ ส่งผลให้พลังมารที่รุนแรงถดถอยลงไปหนึ่งส่วนกงจื่อเย่จะไม่รู้ตัวว่ามีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาภายในแก่นวิญญาณของตัวเองเพราะถูกพลังเทพสงครามบดบังเอาไว้แต่เฉลียวได้ว่าผู้นำกองทัพสวรรค์ย่อมไม่สละตนเองเพียงเพื่อทำลายพลังมารของเขาส่วนเดียวจอมมารยืนทื่ออยู่ครู่หนึ่ง พิจารณาว่าร่างมารของตนเองมีสิ่งใดผิดแปลกไปหรือไม่“พวกเจ้าทำอะไรข้า” เขาไม่รู้ว่าเหล่าเทพใช้วิธีใดและนั่นก็เป็นสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดใจไม่น้อย
มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 1 ทัพมารบุกสวรรค์
ท่ามกลางความโกลาหลตรงเขตชายแดนระหว่างภพมารและภพสวรรค์ เทพจันทราเร่งหลอมรวมวิญญาณและพลังของตนเองเพื่อผนึกลิขิตสวรรค์ในต้นไม้แห่งโชคชะตาไม่ให้ผู้ใดล่วงรู้แม้จะต้องสละวิญญาณแต่นั่นเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำเพื่อปกป้องสรรพสิ่งจากหายนะที่คืบคลานเข้ามา ชายชรารู้เป็นอย่างดีว่าจอมมารจะต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับชะตาของใครบางคนอย่างแน่นอน และนั่นอาจจะทำให้แผนการที่วางไว้ล่มไม่เป็นชิ้นดีเสียงคำรามของสัตว์อสูรดังกระหึ่มสร้างความวิตกในใจของเขาเป็นอย่างมาก อีกนิดเดียว ข้าขอเวลาอีกนิดเดียว เขาคิดในใจหวังว่ากองทัพสวรรค์ที่อยู่ด้านนอกจะช่วยต้านทานถ่วงเวลาผู้บุกรุกได้อีกสักเพียงนิด“หยุดนะ!” ปีศาจสาวนามว่าหลิวอิงอิงผู้เป็นมือขวาของจอมมารตะโกนก้อง นางร่ายพลังปีศาจใส่เทพจันทราโดยไม่ยั้งมือ หากแต่ถูกสกัดกั้นโดยกองอารักขาเสียก่อน จึงทำให้นางฉุนเฉียวเพราะไม่ได้ดั่งใจเทพจันทราตั้งสติมั่นพลันขอบข่ายอาคมปรากฏขึ้นหลอมรวมกับจิตวิญญาณอันแกร่งกล้าของชายชราผู้นี้โอบล้อมเป็นม่านคลุมต้นไม้แห่งโชคชะตาเอาไว้ในชั่วขณะหลิวอิงอ
มารเร้นกายดับแสงดารา ตอนที่ 0 จุดเริ่มต้นของโชคชะตา
ความสงบสุขเรียบง่ายหลายหมื่นปีของภพสวรรค์กำลังถูกสั่นคลอนเพราะมารตนหนึ่งที่ถือกำเนิดขึ้นเมื่อร้อยปีก่อน ใครเล่าจะคิดว่าสิ่งเล็ก ๆ จากบ่อโคลนของความชั่วร้ายทั้งปวงจะหลอมรวมภัยอันตรายที่สามารถทำลายล้างสวรรค์ให้ราบเป็นหน้ากลองได้ในเวลาไม่นานภพมารแซ่ซ้องสรรเสริญผู้ปกครองดินแดนคนใหม่ ยกขึ้นเป็นนายเหนือหัวที่จะกลายเป็นจอมมารปลดเปลื้องพันธะให้เหล่ามารปีศาจที่ถูกกักขังในหุบเหวดำมืด จบสิ้นการลงทัณฑ์อันยาวนานจากเทพบรรพกาลเสียงอึกทึกกึกก้องคำรามข่มขู่เหล่าเทพเซียนบนฟากฟ้าพร้อมบุกเข้าโจมตีอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยจนผู้คนในแดนศักดิ์สิทธิ์วุ่นวายโกลาหลเคราะห์ยังดีที่กองทัพสวรรค์เป่าแตรส่งสัญญาณเตือนภัยได้ทันเวลา เหล่าเทพเซียนจึงผนึกกำลังป้องกันการรุกรานของทัพมารอย่างสุดความสามารถเทพสงครามนำทัพออกมาเผชิญหน้าปกป้องสรรพสิ่งไม่ให้แตกสลายจากมหันตภัยในครั้งนี้ กลยุทธ์มากมายที่เคยใช้กับจอมมารตนอื่นกลับไม่ได้ผลนักไพ่ตายที่ถูกวางไว้สามอย่างเริ่มดำเนินไปอย่างเงียบ ๆ หวังว่าจะหยุดความเลวร้ายทั้งหมดลงไปได้ก่อนที่จะมีความสูญเสียไปมากกว่านี้เวลานั้นโฉมหน้าของผู้นำทัพมารจึงปรากฏขึ้น รอยยิ้มชั่วร้ายและแววตาเย็
