แชร์
บทที่ 19
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 20
“จางลี่ คุณเป็นหนี้ตระกูลหลินห้าสิบล้านและยังไม่ได้จ่ายคืน เรื่องเมื่อวันก่อนฉันยังไม่ได้คิดบัญชีเลย คุณกล้าดียังไงมาปรากฏตัวอีก?” หลินว่านหยูถามด้วยความโกรธ“ผมมีเงินห้าสิบล้านนั่นอยู่แล้ว แต่คุณไม่ไปที่บ้านของผมเพื่อรับมันเอง!”“เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวันก่อน พูดไปมันก็ทำให้ผมหงุดหงิดเป็นบ้า!”จางลี่หัวเราะเยาะ: “ทำไมผมวางยาคุณแล้วคุณดันไปหาคนอื่นซะล่ะ?”“แกกำลังพูดถึงเรื่องไร้สาระอะไร!” หลินหว่านหรูรู้สึกละอายใจและโกรธ“ผมพูดไร้สาระไปเหรอ? เธอไม่ได้หนีไปแล้วหาผู้ชายมาแก้ปัญหาด้วยตัวเองหรอกเหรอ? ช่างน่าทึ่งมาก แต่อย่ากังวล เพราะวันนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอลำบากแน่”“แกกล้าเหรอ!”หลินหว่านหรูตกใจและโกรธ“ลองดูสิว่าฉันกล้าไหม!” จางลี่หัวเราะเสียงดังเขารู้จักผู้หญิงที่เหนือกว่าเหล่านี้ดีที่สุด และจะถ่ายวิดีโอและรูปถ่ายมากมายหลังจากเสร็จแล้ว ดังนั้นเธอจะไม่กล้าเผยแพร่ต่อไม่งั้นทำไมไม่กล้าแจ้งตำรวจถึงเรื่องที่แล้ว?ติงฮุยมองดูและรู้สึกว่าบางทีเขาอาจมีโอกาสที่จะสร้างความแตกต่าง แต่เขาต้องถามให้ชัดเจนก่อน: “คุณหนูหลินพวกเขาเป็นใคร”“เจ้าของบาร์มีคนหลายสิบคนที่อยู่ภายใต้คำสั่งของเข
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 21
หลายคนตกตะลึงไปชั่วขณะ พวกเขาไม่คาดคิดว่าเย่เทียนหยู่ผู้รักตัวกลัวความตายจะลุกขึ้นยืนในช่วงเวลาวิกฤติจริง ๆ“เฮ้ ยังมีคนที่ไม่กลัวความตายอยู่นะ”“คุณมันไอ้สารเลว คุณยังเป็นสามีของท่านปู่หลิน และคุณก็ไม่โกรธที่จะมองดูตัวเองเลย”จางลี่เยาะเย้ยและเยาะเย้ย“เจ้าปากไม่ดี ตบปากซะ!” เย่เทียนหยู่พูดเบา ๆ“ฮ่าฮ่า แค่แกเนี่ย...อ้ากกก...”ขณะที่จางลี่กำลังจะหัวเราะต่อไป เขาก็รู้สึกเจ็บแปลบที่แก้ม เขาหมุนตัวไปรอบ ๆ สองสามครั้ง บินไปทางกำแพง ชนกำแพง และล้มลงกับพื้นภายในพริบตา!ทุกคนถึงกับอึ้ง!เกือบจะเหมือนเดิมทุกประการแต่เร็วขึ้นอีกด้วยเพียงแต่ว่า ผู้ที่โจมตีผู้อื่นเมื่อกี้กลายเป็นผู้ถูกโจมตีเหล่าสหายต่างพากันพุ่งตรงเข้าไปโจมตีพร้อมความเหลือเชื่อที่ยังไม่จางหายปัง ปัง...โดยปราศจากความกังวลใดๆ ทั้งสี่คนก็บินกลับหัวและนอนอยู่บนพื้นชั่วขณะหนึ่งโดยไม่สามารถฟื้นตัวได้หลินหว่านหรูและซูถิงเกือบจะคิดว่าพวกเขาตาพร่าและไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองจางลี่นอนอยู่บนพื้น ใบหน้าครึ่งหนึ่งของเขาบวม เมื่อรู้สึกถึงความเร็วและพลังที่น่าอัศจรรย์ในตอนนี้ เขาจึงมองเย่เทียนหยู่ด้วยความตกใจ: “คุณ คุณเป
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 22
“ก็นั่นแหละย่ะ!”ซูถิงขมวดคิ้วขณะที่เธอฟังการสนทนาระหว่างทั้งสอง หลังจากเหตุการณ์นี้ ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองดูเหมือนจะคลี่คลายลงมาก แต่แบบดีไม่ดีแน่นายน้อยหลิวต่างหากที่เป็นจุดหมายปลายทางที่สมบูรณ์แบบที่สุดของหว่านหรูดังนั้นเธอจึงพูดทันที: “เย่เทียนหยู่การที่นายเป็นกังฟูมันก็ดีหรอกนะ แต่ในสังคมกฎหมายในปัจจุบัน กังฟูทำได้เพียงทำให้คนธรรมดาหวาดกลัวเท่านั้น”“เมื่อเทียบกับอำนาจอันยิ่งใหญ่แล้ว กังฟูก็ไร้ค่า!”“ใช่!”ติงฮุยเองก็ยืนขึ้น เนื่องจากหลินหว่านหรูหยุดเขาไว้ทันเวลา ทำให้อาการบาดเจ็บของเขาไม่ร้ายแรง เขาพูดสนับสนุนเธอ: “เมื่อเผชิญกับอำนาจ ไม่ว่าทักษะของแกจะเป็นยังไงมันก็แค่เรื่องไร้สาระเท่านั้น”เย่เทียนหยู่หัวเราะเบา ๆ และพูดว่า: “งั้นเหรอครับ งั้นดูเหมือนคุณจะเป็นพวกสวะไร้อำนาจสินะ ไม่อย่างนั้นเมื่อกี้จะถูกหมาบ้านั่นไล่ต้อนขนาดนั้นเหรอครับ?”“น…นั่นมันลอบโจมตี ไม่อย่างนั้นผม”ติงฮุ่ยโกรธมากจนพูดไม่เก่งด้วยซ้ำ“เหอะ ๆ…”เย่เทียนหยู่ไม่ได้ปฏิเสธแค่หัวเราะ แต่เห็นได้ชัดว่าเป็นการเสียดสี“พอได้แล้ว ติงฮุย ขอบคุณที่ยืนหยัดเพื่อฉันเมื่อกี้นะ คุณได้รับบาดเจ็บยังไงบ้าง? ต้
ภูพาจุติราชามังกร 23
เมื่อเห็นแบบนั้นใบหน้าของซูถิงหม่นหมองลงอย่างเห็นได้ชัด ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเธอต้องการของก่อน และเมื่อกี้เธอก็ไม่ได้ทะเลาะกับอีกฝ่ายด้วยซ้ำ นี่มันมากเกินไปแล้วใบหน้าของติงฮุยก็ดูไม่ดีเช่นกัน เขาลังเลและกระซิบว่า “ซูถิง ลำบากคุณหน่อยได้ไหม”“คุณกำลังพูดอะไร อยากให้ฉันคุกเข่าลงจริง ๆ เหรอ?”แม้ว่าตอนนี้ซูถิงจะผิดหวังเล็กน้อยกับติงฮุย แต่เธอก็คิดว่าเขายังมีความผู้ชาย แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะมาขี้ป๊อดในช่วงเวลาวิกฤติเช่นนี้“เราทำอะไรได้ เราสู้เขาไม่ได้นะ”ซูถิงดูสีหน้าย่ำแย่ คนอย่างคุณยังบอกว่าเย่เทียนหยู่น่าอายอีกเหรอ?ตั้งแต่ครั้งเมื่อกี้จนถึงตอนไหน ครั้งไหนบ้างที่ไม่ใช่นายขายหน้า?หลินหว่านหรูทนไม่ไหว และเพราะเธอต้องการซื้อเสื้อผ้า เธอจึงชักชวนเธอว่า “คนสวย ฉันว่าเราเข้าใจกันผิดเรื่องนี้นะคะ”“เราจะจ่ายค่าเสื้อผ้าเพื่อเป็นการขอโทษ!”แต่ผู้หญิงคนนั้นก็หัวเราะเยาะและพูดว่า: “หุบปาก เงินแค่นี้ฉันขาดเหรอ? เรื่องวันนี้ต้องคุกเข่าลงและขอโทษฉันซะ”ติงฮุยยังโน้มน้าวต่อ “ซูถิงครั้งนี้คุณผิดจริง ๆ แค่คุกเข่าและยอมรับความผิดพลาด ไม่อย่างนั้น ผมเกรงว่าผลที่ตามมาจะไม่ใช่สิ่งที่คุณจะทนได้หรอก”
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 24
ทุกคนที่ได้ยินก็ตกใจงงงวยงุนงงกันหมด!หลินหว่านหรูถูกเย่เทียนหยู่ที่ยืนหยัดเพื่อเธออีกครั้งทำเอาประทับใจ แต่ยังรู้สึกรำคาญกับความไม่รู้และความไม่แยแสโลกของเขาอยู่ดีนี่มันรนหาที่ตายชัด ๆ เลยแน่นอนว่าจู่ ๆ ซ่งหยางก็โกรธจัด“มึงมันแกว่งเท้าหาเสี้ยน!”ทันทีที่เขาพูดจบซ่งหยางก็ก้าวไปข้างหน้า ยกมือขวาขึ้น และตบเขาอย่างแรงโดยไม่ลังเลดูเหมือนการเคลื่อนไหวจะเร็วมากและความเร็วก็พุ่งเต็มปรอทหลินหว่านหรูตกใจมาก นายน้อยซ่งคนนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นปรมาจารย์วิทยายุทธ์จริง ๆเธอเพิ่งรู้ว่าเย่เทียนหยู่รู้จักกังฟู และเธอไม่รู้ว่าจะสามารถหลีกเลี่ยงมันได้หรือไม่เย่เทียนหยู่ดูสงบและไม่ได้หลบเลย เขาไม่ได้ตบคู่ต่อสู้กลับจนกว่าเขาจะเข้ามาใกล้ตึง!เสียงดังฟังชัด!ซ่งหยางคร่ำครวญอย่างน่าอนาถ รู้สึกว่าใบหน้าของเขาร้อนจัดด้วยความเจ็บปวดขณะที่เขาถูกผลักกลับทุกคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งพวกเขาไม่ทันได้มีปฏิกิริยาตอบสนองด้วยซ้ำไป!เพราะในความเห็นของพวกเขา เย่เทียนหยู่น่าจะเป็นคนที่โดนทำร้ายซ่งหยางโกรธมาก เขารู้สึกว่าเขาเพิ่งประมาทเขาจึงลุกขึ้นมมาอีกครั้งและกระโจนขึ้นไปในอากาศเหมือนนกอินทรีก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 25
หลังจากที่พนักงานร้านตกใจแล้วก็รีบหยิบการ์ดเข้าไปรูด มันเป็นเรื่องจริงหลังจากจัดการเรียบร้อยแล้ว เขาก็ส่งคืนให้เย่เทียนหยู่ทันที และพูดด้วยความเคารพ: “ท่านคะ เสื้อผ้าและบัตรของคุณค่ะ”เย่เทียนหยู่รับมันไว้และเก็บการ์ดไว้ไป ก่อนจะถือเสื้อผ้าเอาไว้เมื่อเห็นว่าแบล็กการ์ดมังกรดำเป็นของจริง ซ่งหยางก็รู้สึกหวาดกลัวมากยิ่งขึ้น เขารีบลุกขึ้นและเดินจากไป เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาลุงของเขา เขาต้องยืนยันก่อนหากเราไปขุ่นเคืองกับคนใหญ่โตแบบนี้ เราก็ต้องแก้ไขโดยเร็ว มิฉะนั้นเขาจะตายอย่างน่าสังเวชและอาจนำความเสียหายมาสู่ตระกูลซ่งด้วยหลินหว่านหรูมึนงง และเธอก็พูดอย่างขมขื่นด้วยใบหน้าที่น่าเกลียด: “เย่เทียนหยู่คราวนี้ นายประสบปัญหาใหญ่จริง ๆ แน่”“ไม่เป็นไร ผมจัดการได้หรอกน่า!” เย่เทียนหยู่ดูราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น“นายจัดการกับมันได้ ลงมาจากเขาแบบไหนจะจัดการยังไงย่ะ”“นายคิดว่าการรู้กังฟูหมายความว่านายจะอยู่ยงคงกระพันเหรอ นี่ไม่ใช่สมัยโบราณนะ”“ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น” เย่เทียนหยู่ต้องการอธิบาย“ไม่ว่าจะหมายถึงอะไร มันไม่ใช่สิ่งที่คุณจัดการได้นะ คราวนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยแ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 26
จากนั้นเขาก็คิดว่าเป็นเย่เทียนหยู่ที่ซูถิงโทรมาเมื่อกี้เป็นเขาจริง ๆเมื่อนึกถึงซ่งเหวินหวู่ที่บอกว่าอีกฝ่ายชอบเก็บตัว ตัวตนของเขาก็ต้องไม่เปิดเผย เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากแสดงความเคารพจากระยะไกล แล้วรีบจากไปพร้อมกับผู้หญิงคนนั้นสิ่งที่เขาคิดคือการรอโอกาสแล้วเขาจะไปขอรับผิดกับเย่เทียนหยู่ด้วยตนเองผู้หญิงคนนั้นไม่คาดคิดว่าซ่งหยางจะจากไปแบบนี้ด้วยท่าทีไม่เต็มใจ ในท้ายที่สุดซ่งหยางก็ตบเธออย่างแรงไปหลายทีจะอีกฝ่ายได้สติหลินหว่านหรูมองไปที่การแสดงของซ่งหยางและตกใจเล็กน้อย เกิดอะไรขึ้น เมื่อพิจารณาจากความตั้งใจของอีกฝ่าย ไม่เพียงแต่เขาจะไม่เรียกใคร แต่ดูเหมือนว่าเขาจะแก้ไขปัญหาได้แล้วซูถิงก็ตกตะลึงและอุทาน: “ไม่คิดเลยว่านายน้อยหลิวจะมีบารมีขนาดนี้ แม้แต่ซ่งหยางยังกลัวเขา”หลินหว่านหรูพยักหน้าและกล่าวว่า: “ฉันก็ไม่คาดคิดเหมือนกัน ดูเหมือนว่าคุณหลิว จะมีอำนาจมากกว่าที่เราคิดไว้มาก ครั้งนี้ต้องขอบคุณเขาจริงๆ”“ถูกต้อง ไม่เหมือนบางคนที่ต้องการสร้างปัญหาเท่านั้น” ซูถิงมองไปที่เย่เทียนหยู่แล้วพูดเย่เทียนหยู่ดูสงบ เขามีประสบการณ์มามากและคำด่าพวกนี้ก็ไม่สะทกสะท้านเขาเลย“เย่เทียนหยู
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 27
หญิงสาวสองคนมีคิ้วโต้งมนงดงาม แก้มและริมฝีปากที่ใสราวกับเนื้อหยก ใบหน้าละเอียดอ่อนราวกับเทพธิดาในภาพวาด ชุดสีดำไม่สามารถซ่อนรูปร่างอันน่าทึ่งและสมบูรณ์แบบของเธอได้ลมยามค่ำคืนดูเหมือนจะหลงใหลในความงามของเธอเธอดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมากในทันที โดยที่ทุกคนต่างก็มองเมินซูถิงที่เป็นสาวสวยงดงามและมีเสน่ห์ซึ่งกำลังเดินติดตามเธอไปโดยสิ้นเชิงไม่ต้องพูดถึงเย่เทียนหยู่ที่แต่งตัวสบาย ๆ“นี่เป็นคุณหนูบ้านไหนกันนะ เธอสวยมากเลย”“นี่คุณไม่รู้จักเธอเหรอ ก็หลินหว่านหรู ประธานหลินซื่อกรุ๊ป ประธานคนสวยของเมืองเทียนไห่เราไง”“เป็นเธอนี่เอง ถึงว่าทำไมถึงดูเย็นชาขนาดนี้”ขณะเดียวกันรถคันหรูอีกคันก็หยุดลงชายที่ออกมาก่อนนั้นหล่อและหุ่นดี เขาสวมเสื้อผ้าผู้ชายเวอร์ซาเช่ราคาแพงลิบซึ่งทำให้เขาดูเป็นชนชั้นสูงข้างหลังเขามีคู่ชายหญิงสองพี่น้องหยูเว่ยและหยูลู่ ซึ่งเขาเคยพบที่สโมสรฟันดาบวันนั้นผู้ที่เดินนำมาคือ หลิวเจี๋ย หลังจากลงมาเขาก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีและตะโกน: “หว่านหรู!”“คุณมาแล้ว”หลินหว่านหรูยิ้มและกล่าวสวัสดีด้วยความช่วยเหลือจากผู้อื่น ทำให้สามารถหลีกเลี่ยงภัยพิบัติได้ในวันนี้และในค่ำ
บทล่าสุด
