ตอนที่ 6 วันแรกของการเป็นภรรยาคุณสีหนุ 5/5

“พ่อจ๋า พ่อของฟ้า ฟ้ารักพ่อที่สุด” ใบหม่อนเอ่ยด้วยความดีใจปนขำ จากที่คิดว่าแต่งกันแล้วต้องตีกันตาย แต่ใบหม่อนกลายเป็นทาสความกร้าวใจของเสี่ยสายเปย์ไปเสียแล้ว

เงินเท่านั้นที่น็อคเอวี่ติง

“ไร้สาระ” สีหนุทำเป็นด่า แต่ในใจกลับลอบยิ้มอย่างพอใจ เป็นครั้งแรกที่ถูกเรียกว่าพ่อแล้วรู้สึกดีขนาดนี้

“เอาไปเถอะ ได้ข่าวว่าเพิ่งเสียเงินก้อนใหญ่ใช่มั้ย ไปทำอีท่าไหนล่ะ” สีหนุเอ่ยถาม ขณะนั่งสบายใจอยู่ในอ่างอาบน้ำ เสียงเรียบนิ่งแต่แฝงด้วยความสนใจ

“ไม่ต้องถามแล้วมั้ง ทรงแบบนี้คุณให้คนไปสืบมาหมดแล้วสินะ”

สีหนุยิ้มมุมปากเล็กน้อย “อยากได้อะไร ทำไมไม่บอกฉันดีๆ เธอเป็นเมียฉัน”

ใบหม่อนเลิกคิ้ว “บอกแล้วจะให้เหรอ”

ใบหม่อนอยากได้บ้านหลังเดิมของครอบครัว จะให้กันได้มั้ยล่ะ

“ถ้าให้ได้ก็จะให้ ในฐานะที่เธอเป็นเมีย... แต่จำเอาไว้ว่าฉันไม่ได้รักเธอ” สีหนุเน้นคำด้วยน้ำเสียงเข้ม จงใจย้ำอย่างชัดเจน

ใบหม่อนกลอกตาอย่างเหลืออด “โอ๊ย ย้ำอะไรนักหนา รู้แล้วว่าไม่รัก แก่แล้วสมองเสื่อมหรือความจำเลอะเลือนเหรอ ถึงได้ต้องพูดซ้ำๆ”

ใบหม่อนบ่นพร้อมกับขัดผิวคนแก่กว่าแรงขึ้นไปอีก เขาสังเกตว่าเนื้อตัวของสีหนุนั้นเรียบเนียนละเอียด ทว่าทั้งร่างกลับมีบาดแผลทั้งน้อยใหญ่เต็มไปหมด ไม่รู้ว่าสามีของเขาไปร่วมสงครามเอาตอนไหน ทำไมร่างของทายาทวสุธรถึงได้แตกต่างกับคนน้องเช่นนี้ รวมถึงผมยาวรุงรังนี่ด้วย

"ผมยาวจัง ตัดมั้ยครับ"

"ไม่ตัด กว่าจะยาวขนาดนี้ไว้ตั้งหลายปี"

"ทำไมครับ อยากเป็นร็อกเกอร์เหรอ ผมเห็นรูปคนตอนหนุ่มๆ ก็ผมสั้นอยู่นะ"

สีหนุหรี่ตาแล้วหันหน้ากลับมามองใบหม่อน

"เธอค้นรูปฉันด้วยเหรอ"

"แหม ก็ต้องค้นสิ จะแต่งกับคุณผมก็ควรจะรู้จักคุณหน่อย ว่าแต่ไม่ตัดจริงๆ เหรอ"

"ไม่ตัด ฉันไม่อยากเป็นเหมือนกับฉันคนเก่า แล้วก็ไม่อยากเหมือนไอ้นันท์ด้วย" เขาเอ่ยเสียงเรียบสายตาเหม่อมองออกไปไกล ดูเหมือนว่าสามีของเขาจะมีความลับมากมายเก็บซ่อนเอาไว้ ภรรยาที่แต่งงานกันแก้ดวงแบบใบหม่อนเองก็ไม่ได้อยากจะมารับรู้อะไรนักหรอก 

เขาก็แค่อยากได้เงินเท่านั้น

สักพักโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เป็นสายจากคุณนันท์ เขารีบรับสายทันทีโดยไม่สนใจคนในอ่างอาบน้ำ "ขอตัวนะครับ" ใบหม่อนเอ่ยพลางเชิดหน้าเดินออกจากห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งสีหนุไว้เพียงลำพัง

"คุณนันท์ สวัสดีครับ" ใบหม่อนเอ่ยทักตามมารยาท ทั้งที่ในใจยังสงสัยว่าโทรมาทำไม หวังว่าจะไม่มาทวงเงินคืน เพราะเขาไม่คิดคืนแน่นอน

"สบายดีมั้ยใบหม่อน แต่งงานไปแล้วอยู่ได้รึเปล่า" เสียงของคุณนันท์ถามอย่างอ่อนโยน

"อยู่ได้ครับ ไม่มีปัญหาอะไร" ใบหม่อนตอบกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

"ผมรู้สึกผิดมากเลยที่ทำให้ใบหม่อนต้องแต่งกับพี่นุ รู้สึกเหมือนใช้เงินบีบบังคับใบหม่อนยังไงก็ไม่รู้ คุณคงรู้สึกแย่กับผมมากใช่มั้ย ผมจำเป็นจริงๆ นะ" 

ก็กูแต่งมาแล้ว มึงก็พูดได้เนาะ

“ไม่เป็นไรครับ” 

สงสัยจะอยู่กับคุณนุนาน เริ่มรู้สึกว่าคุณนันท์น่ารำคาญจริงๆ

"บ้านพี่นุมีคนดูแลคุณใบหม่อนมั้ยครับ เขาทำอะไรให้คุณใบหม่อนไม่สบายใจรึเปล่า"

"ก็ไม่นะครับ ทุกคนก็ดีกับผม ที่นี่สะดวกสบายมากเลยครับ" อีกฝ่ายนิ่งไปพักใหญ่ก่อนจะเอ่ยกลับมา

"บ้านพี่นุนี่ใหญ่มากเลยนะครับ ผมเคยแวะไปครั้งหนึ่ง ที่ชั้นสองปีกตะวันตกจะมีห้องทำงานของพี่นุด้วย" นันท์เอ่ยเสียงแผ่ว

"แล้วยังไงครับ" 

"คุณใบหม่อนไม่อยากรู้เหรอครับว่าพี่นุทำงานอะไร ลองไปดูที่ห้องนั้นสิครับ"

"ผมไม่กล้าหรอกครับ มันคงเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณนุ"

"งั้นเหรอครับ..อยู่บ้านหลังใหญ่กับพี่นุคงเบื่อแย่เลย พี่นุไม่ค่อยกลับบ้านหรอกครับ ให้ผมไปอยู่เป็นเพื่อนมั้ยครับ เดี๋ยวผมขับรถไปหาตอนนี้เลย”

“มึงไม่ต้องเสือก!!” เสียงตวาดดังลั่นอยู่บ้านหลังเขา ไม่รู้ว่าสามีเขามาตั้งแต่ตอนไหน สีหนุปรากฏตัวขึ้นมาเงียบๆ ใส่ชุดคลุมอาบน้ำสีดำที่แหวกอกเล็กน้อย เผยให้เห็นกล้ามเนื้อแกร่งรำไรทำเอาคนเป็นเมียตาพร่า แต่สิ่งที่ทำให้เขาสะดุ้งคือเสียงตวาดดังลั่นของสีหนุ ดูท่าเหมือนผัวเขากำลังพายุลง

“ได้ยินด้วยเหรอ นึกว่าคนแก่จะหูไม่ดี” ใบหม่อนเอ่ยทัก แต่ผัวกลับส่ายหัวไปมาแล้วคว้าโทรศัพท์เขาไปคุยเอง

“ไอ้นันท์ ไม่ต้องมาวุ่นวายกับเมียกู ไม่ต้องโทรหา ไม่ต้องคิดจะมาเหยียบที่นี่ กูไม่อนุญาต” สีหนุกล่าวด้วยน้ำเสียงดุดัน

"แต่ผมเป็นห่วงคุณใบหม่อน" เสียงของคุณนันท์ยังคงดังผ่านสายมา

"แปลกดีนะ ไหนบอกว่าอยากให้เขามาปรับสมดุลดวงชะตาห่าเหวอะไรกับกู เขาก็มาแล้วไง มีอะไรต้องเป็นห่วงอีก เมียกูกูดูแลได้" เขากดวางทันทีไม่ทิ้งโอกาสให้น้องชายเอ่ยคำลา

โห ทำไมต้องโหดกันขนาดนี้ นี่พี่น้องกันจริงป่ะเนี่ย หรือว่าความสัมพันธ์ของเขามีเรื่องราวบางอย่างที่ซับซ้อน

ครอบครัววสุธรมีอะไรเกิดขึ้นกันแน่ ที่เขาแต่งงานกับสีหนุก็เพื่อเสริมดวงเท่านั้นจริงหรือ

สีหนุ วสุธร เกิดอะไรขึ้นกับคุณ

หรือว่ามันถึงเวลา ยอดนักสืบแบบใบหม่อนต้องออกมาช่วยกู้โลกเสียแล้ว