เข้าสู่ระบบแชร์
บทนำ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-20 21:24:01บทนำ
“อย่าคิดว่าทอดกายให้ฉันเชยชมแล้วฉันจะไม่เกลียดเธอนะปลายฝน.. ไม่ว่าจะยังไงฉันก็เกลียดเธออยู่และแม้ว่าฉันจะได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ ฉันก็ไม่มีวันรักเธอหรือยกย่องเธอให้เป็นเมียฉันหรอกนะ..”
ถ้อยคำเย็นชาเชือดเฉือนที่ดังออกมาจากเรียวปากบางสวยสีชมพูระเรื่อดุจริมฝีปากอิสตรีนั้นทำให้ ปลายฝน น้ำตาไหลรินหลั่งประหนึ่งเขื่อนพัง...
“และจำใส่หัวเธอไว้ด้วยว่า เธออยู่ในสถานะไหน อย่าสะเออะแสดงอาการให้ใครรู้ล่ะว่าเธอกับฉันมีอะไรกันแค่ไหน มีหน้าที่ให้ความสุขฉันก็ทำแค่นั้น อย่าได้คิดว่าจะเผยอมาเทียบกับฉันหรือเทียบกับ ทราย เพราะเธอคือผู้หญิงที่ฉันจะแต่งงานด้วย”
ร่างสูงงามสง่าของ อัครา ลุกขึ้นสวมเสื้อผ้าต่อหน้าเธออย่างไม่เร่งร้อน ร่างแกร่งงดงามด้วยกล้ามเนื้อสมบูรณ์แบบชนิดนายแบบบางคนยังอาย ใบหน้าเรียวยาวขาวสะอาด ดวงตายาวรีรูปเม็ดอัลมอลด์สีน้ำตาลคมเข้มภายใต้คิ้วเข้มดกหนา จมูกโด่งคมรับกับเรียวปากบางเฉียบได้รูปสีชมพู
อัครา จงบริบูลย์ไพศาล หรือ อาซัน ลูกชายคนโปรดของ อโนมา หรือแม่อ้อน กับอัคคี ที่ปลายฝนให้ความเคารพรักเสมือนแม่และพ่อแท้ๆ ของตน แม่อ้อนนั้นใจดีอ่อนโยนอ่อนหวานและเต็มไปด้วยเมตตาเอ็นดูเธอเช่นเดียวกันกับ น้องอิ่มอุ่น หรือ อัจฉรียาพร ลูกสาวของตนเอง เธอได้เล่าเรียนในโรงเรียนเดียวกันกับน้องอิ่มอุ่น ไม่ว่าน้องอิ่มอุ่นได้อะไรเธอก็จะได้สิ่งนั้นด้วย แต่สำหรับอัคราเขากลับเกลียดเธออย่างกับไส้เดือนกิ้งกือ แต่ทุกครั้งเมื่อตกอยู่ในห้วงเสน่หาเขาก็ปรนเปรอเธอด้วยความเร่าร้อนแทบขาดใจ..
“ที่พูดนี่เข้าใจใช่ไหม ปลายฝน” เสียงเข้มถามย้ำอย่างเย็นชา
“ค่ะ”
“เข้าใจก็ดี.. ออกไปจากห้องฉันได้แล้ว”
เขาพูดอย่างไร้เยื่อใยดวงตากลมโตหวานสวยซึ้งมองตามไปด้วยความปวดร้าวก่อนจะเดินออกมากจากห้องของเขาร่างเล็กบอบบางเดินหลบสายตาผู้คนแล้ววิ่งขึ้นห้องของตนเองอย่างรวดเร็วเมื่อถึงห้องก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงสีหวานร้องไห้กับตัวเองเงียบๆ ด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ
“คุณแม่ขา ฝนคิดถึงแม่เหลือเกิน..”
หญิงสาวนอนร้องไห้นึกถึงเรื่องราวเก่าๆ ที่เกิดขึ้นกับตนเองด้วยความรู้สึกน้อยใจในโชคชะตา เธออาจจะโชคดีที่หลังจากแม่ของเธอเสียชีวิตอโนมากับอัคคีก็รับเธอเป็นลูกบุญธรรมและเลี้ยงดูแลให้การศึกษากับเธออย่างดีเท่าเทียมกับลูกสาวแท้ๆ ของตน เธอได้รับความรักความเมตตาจากทุกๆ คน แต่กับอัคราชายหนุ่มรูปงามซึ่งเป็นที่หมายปองของหญิงสาวทั้งประเทศกลับมีแต่ความเกลียดชังให้กับเธอ ข่มเหงจิตใจเธอสารพัดราวกับโกรธเกลียดเธอมาร้อยชาติพันชาติ
“ทำไมคุณซันจะต้องเกลียดฝนด้วย.. ฝนทำอะไรให้คุณนักหนาคะ..” หญิงสาวรำพึงรำพันกับตัวเองจนหลับไปอย่างเดียวดาย
บทที่เกี่ยวข้อง
พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่1.
ตอนที่1. “เรียนปีนี้ปีสุดท้ายแล้วใช่ไหมจ๊ะหนูฝน” คุณอโนมาถามสาวน้อยหวานซึ่งนั่งพับเพียบอยู่ตรงหน้า ดวงหน้าหวานละมุนซึ่งประดับด้วยคิ้วเรียวกับดวงตากลมโตสดใสฉายประกายหวานซึ้ง จมูกโด่งเรียวเล็กรับกับริมฝีปากอิ่มระเรื่อด้วยวัยสาวสด แม้ปลายฝนไม่ได้เป็นคนสวยฉูดฉาดบาดตาแต่ใบหน้าหวานละมุนของเธอก็ทำให้คนมองรู้สึกสบายตา สบายใจเช่นเดียวกับสายฝนเย็นฉ่ำที่ให้ความชุ่มชื้นแก่ผืนโลก...“ค่ะคุณแม่”“เร็วจังเลยนะ เผลอแป๊บเดียวเด็กๆ ก็โตเป็นหนุ่มเป็นสาวหมดแล้ว” คุณอัคคีซึ่งอยู่ในวัยล่วงเลยมากว่าห้าสิบปีเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มละไม ร่างสูงที่ยังคงงามสง่าไม่เสื่อมคลายลุกขึ้นแล้วเดินไปหยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงออกมาส่งให้ปลายฝนซึ่งก็ยื่นมือไปรับด้วยรู้ดีว่าไม่สามารถปฏิเสธสิ่งที่ท่านมอบให้ได้“นี่เป็นของขวัญจากพ่อนะหนูฝน หนูควรจะได้รับมันให้สมกับที่เป็นเด็กดีของพ่อแม่มาตลอด” คุณอโนมาบอกเมื่อเห็นว่าปลายฝนมองสิ่งที่อยู่ในกล่องนิ่งเหมือนกังวล“ฝนขอบคุณมากค่ะคุณแม่ แต่ฝนเกรงว่า..”“ไม่ต้องกลัวว่าอาซันจะมาว่าหรอก เพราะเรื่องนี้เราจะเก็บเป็นความลับเฉพาะพวกเรา” คุณอัคคียิ้มกว้างรู้ทันความคิดของสาวน้อยที่นั่งก้มหน้านิ่งอยู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-20พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่2.
ตอนที่2.วันรุ่งขึ้นปลายฝนก็แต่งตัวอย่างเรียบร้อยสวยงามเพื่อจะเข้าบริษัทไปฝึกงานพร้อมคุณอัคคี สาวน้อยยิ้มสดใสและเข้าไปช่วยงานในครัวเช่นทุกวันแต่วันนี้เหล่าแม่ครัวไม่ยอมให้เธอช่วยทำเพราะกลัวว่ากลิ่นอาหารจะติดเสื้อผ้าสวยๆ ของเธอเสียหมด“โธ่ รู้แบบนี้ฝนใส่ชุดอยู่บ้านเก่าๆ มาช่วยป้าแย้มกับป้าโฉมทำกับข้าวดีกว่า” ปลายฝนบ่นยิ้มๆ แต่ก็ช่วยสาวใช้ยกสำรับอาหารมาตั้งโต๊ะเหมือนดังเช่นทุกวันโดยไม่รู้ว่าขณะที่ตนกำลังจัดโต๊ะอยู่นั้นอัคราได้ยืนมองเธออยู่นานแล้ว“นี่คิดจะประจบเอาตำแหน่งไหนในบริษัทล่ะ” เสียงพูดลอยๆ ของน้ำเสียงที่เธอจำได้แม้แต่ในเวลาหลับก็ทำให้ปลายฝนชะงักใจเต้นรัวก้มหน้านิ่งไม่กล้าเงยหน้ามองเขากลัวว่าเขาจะหาเรื่องด่าว่าเธออีก“ทำเป็นเงียบนี่คืออะไร มารยาหรือเพราะละอายใจ” อัคราเสียงเข้มขึ้นปลายฝนเดาได้ไม่ยากว่าเขาจะทำหน้าแบบไหน คงจะมองเธอเหมือนสิ่งที่น่ารังเกียจและดวงตาเต็มไปด้วยแววดูแคลนอีกเช่นเดิม“อ้าว อาซันมาแต่เช้าเลยนะเรา..” คุณอัคคีซึ่งเดินลงมาพร้อมกับภรรยาที่รักเอ่ยทักยิ้มๆ อัคราค่อยๆ เลื่อนเก้าอี้นั่งลงตรงข้ามคนที่เขาไม่ค่อยชอบหน้าแต่ต้องนั่งรับประทานอาหารร่วมโต๊ะกันทุกวันและต้อง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-20พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่3.
ตอนที่3.“นั่นหนูฝนนี่คะคุณพี่ อ้าวแล้วนั่นขึ้นรถไปกับใครแล้วนะ ท่าทางสนิทสนมกันน่าดู” คุณอโนมาพูดขึ้นพร้อมทั้งชี้ให้สามีดูเมื่อพวกตนมาทันก่อนที่ปลายฝนจะไปถึงป้ายรถเมล์และก็พบว่าปลายฝนขึ้นรถไปกับชายหนุ่มคนหนึ่งท่าทางภูมิฐานและรถยนต์ที่ชายหนุ่มคนนั้นจอดรับก็บ่งบอกฐานะของคนขับเป็นอย่างดี รถราคาหลายสิบล้านก็คงไม่ธรรมดา แม้จะมองเห็นไกลๆ ชายหนุ่มที่ลงมาเปิดประตูให้ปลายฝนก็ดูมีสง่าราศีไม่เบาเลยทีเดียว และดูท่าว่าหน้าตาคงจะหล่อเหลาเอาการทีเดียวทั้งรูปร่างยังสูงสง่าน่ามองอีกด้วย“ท่าทางจะหล่อเหลาใช้ได้นะอ้อน แหม.. ถ้าเขาเป็นคนรักของหนูฝนพี่นี่พร้อมจะยกให้เลยนะเนี่ย” คุณอัครายิ้มกว้าง“จริงด้วยค่ะ อืม.. ว่าแต่หน้าตาคุ้นๆ นะคะ เหมือนเคยเห็นหน้าเด็กคนนั้นที่ไหนนะ”“สงสัยคงเป็นหนุ่มๆ ในสต๊อกของยายนั่นล่ะมั้งครับคุณแม่ ยายนั่นก็ท่าทางไม่เบาที่มหาวิทยาลัยก็เห็นมีคนมาติดพันตั้งหลายคน” คนที่นั่งอยู่ข้างหลังอดแขวะไม่ได้ คุณอโนมาหันไปสบตากับสามีแล้วยิ้มบางๆ“ก็คนสวยน่ารักอย่างหนูฝนจะมีคนมารักมาชอบพอติดพันก็เป็นธรรมดานะอาซัน ใครจะเหมือนอิ่มอุ่นแม่น้องสาวตัวดีของเราล่ะ รายนั้นน่ะ แม่อ้อนจะต้องบังคับให้ผู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-20พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่4.
ตอนที่4.“โอ๊ย ตาแก่ขี้บ่น.. แล้วฉันจะคอยดู หึหึ..” สิงหราชมองเพื่อนรักอย่างไม่เข้าใจแล้วยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นจิบ มองสระว่ายน้ำใสแจ๋วอย่างสบายอารมณ์ก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูงกว่า 188 เซนติเมตรขึ้นบิดกายน้อยๆ แล้วกระโดดลงน้ำไปแหวกว่ายอย่างสำเริงสำราญใจปล่อยให้คนขี้หวงขี้บ่นมองตาขวางขุ่น สักพักร่างสูงใหญ่ไม่แพ้กันก็เดินไปกระโดดลงน้ำแหวกว่ายแข่งกับเพื่อนรักบ้าง สองหนุ่มว่ายน้ำกันอยู่นานก่อนจะชวนกันออกไปเที่ยวสังสรรค์ประสาหนุ่มโสดที่ผับประจำของพวกตน“ฉันได้ข่าวว่าทรายจะไปพร้อมกับนายเหรอซัน” สิงหราชถามถึงเพื่อนสาวคนสนิทของอัคราที่จะเดินทางไปอเมริกาพร้อมกัน“อืม คืนนี้ก็จะมาด้วย นั่นไงมาแล้ว” อัคราพยักพเยิดให้เพื่อนรักมองไปยังหญิงสาวร่างระหงส์สวยงามสะดุดในชุดเดรสสั้นรัดรูปอวดความงามของรูปร่างสาวอย่างน่ามองทราย เป็นบุตรสาวของนักธุรกิจชื่อดังและเป็นสาวไฮโซมากความสามารถที่ใครๆ ต่างจับตามองชนิดที่ว่าทั้งเก่งทั้งสวยและรวยมากนั่นเอง“อ้าว สิงโต มาด้วยเหรอไม่เห็นซันบอกทรายเลย”“สงสัยอยากเซอร์ไพรส์มั้ง” สิงหาราชพูดยิ้มๆ ก่อนที่ทั้งสามจะพูดคุยกันไปเรื่อยๆ จนดึกสิงหราชจึงได้แยกกลับไปก่อน แต่ทรายดูอิดอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่5.
ตอนที่5.ชายหนุ่มวางร่างเล็กลงบนเตียงกว้างของตนแผ่วเบาปลดเปลื้องชุดนอนเนื้อนุ่มของเธอออกอย่างง่ายดายโดยที่ปลายฝนไม่มีแรงขัดขืนปัดป้องได้แต่นอนหายใจกระเส่าหวามไหวมึนงงกับจุมพิตวาบหวามที่เขาปรนเปรอทั้งความเสียวซ่านที่กำซาบอยู่ในอกสาวทำให้เธออ่อนเปลี้ยไปทั้งกาย“เธอสวยจริงๆ ปลายฝน สวยมาก...” เสียงแหบพร่าของอัคราดังขึ้นเรียกสติที่เตลิดไปไกลของปลายฝนให้กลับมาแต่เธอก็ต้องตะลึงมองร่างแกร่งตรงหน้าอย่างทำอะไรไม่ถูกเมื่ออัคราเปลือยเปล่าตลอดร่าง ร่างแกร่งที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้องดงามนั้นงดงามราวนายแบบนิตยสารระดับโลก หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากแล้วก็ต้องรีบยกมือขึ้นปิดป้องร่างสาวของตนด้วยความอับอายเมื่อตอนนี้เธอก็เปลือยเปล่าไม่ต่างจากเขา“อุ๊ย อย่านะคะคุณอัครา อย่าทำอะไรฝนเลยนะคะ..” หญิงสาวอ้อนวอนด้วยความตระหนกหวามไหว ยิ่งเห็นแววตาพร่าพรายของเขาในแสงสลัวและเสียงฝนที่กระหน่ำอย่างหนักปลายฝนก็ยิ่งหมดหวัง“เธอยั่วฉันเอง ดังนั้นฉันต้องทำให้เธอสมดังใจ” แม้ในตอนนี้เขาก็ยังพูดจาร้ายๆ กับเธอปลายฝนดิ้นรนจะลงจากเตียงกว้างหมายจะคว้าเสื้อนอนของตนมาสวมใส่แต่อัคราผลักร่างเล็กลงบนเตียงแล้วคร่อมทับเธอไว้ทั้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่6.
ตอนที่6.ปลายฝนขยับกายอย่างเมื่อยล้ารู้สึกแสบร้าวไปทั้งลำคอทั้งยังรู้สึกปวดศีรษะอย่างมากและเหมือนว่ามีใครเอาอะไรมาถ่วงมาทับไว้จนเธอรู้สึกว่ามันทั้งหนักและปวดร้าวจนไม่สามารถยกศีรษะขึ้นจากที่นอนได้...“เป็นไงบ้างคะคุณหนูฝน” ป้าโฉม แม่บ้านวัยกลางคนเอ่ยถามเบาๆ ปลายฝนพยายามปรือตามองนางอย่างยากลำบาก...“ปวดหัวค่ะป้าโฉม แล้วนี่..” ปลายฝนมองเพดานห้องแล้วก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อตอนนี้เธออยู่ในห้องของตัวเอง แล้วเธอก็รู้สึกร้อนไปทั้งกายเมื่อคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมา มันไม่ใช่ความฝันเมื่อตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งกายเพราะการถูกรุกรานอย่างหนักจากคนที่บอกว่าเกลียดเธอนักหนา เกือบรุ่งสางที่เขายอมปล่อยเธอลงจากเตียง แม้จะแทบสิ้นไร้เรี่ยวแรงแต่เพราะสำนึกชั่วดีที่มีในใจทำให้เธอฝืนพาร่างกายที่บอบช้ำจากบทรักเร่าร้อนของเขากลับมาที่ห้องด้วยความรู้สึกอับอายและหวาดกลัวว่าใครจะมาเห็น ดีที่ว่าฝนตกยังไม่หยุดและทุกคนยังไม่ตื่นเธอจึงกลับเข้ามาถึงห้องได้โดยไม่มีใครเห็น และเมื่อมาถึงห้องเธอก็รีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วล้มตัวลงบนเตียงด้วยความอ่อนเพลียและหลับไปจนมารู้สึกตัวเอาตอนนี้พร้อมกับอาหารปวดห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่7.
ตอนที่7.“ไม่รู้ล่ะ พี่รู้ดีว่าตัวเองสวย” สองพี่น้องต่อล้อต่อเถียงกันอย่างสนุกสนานสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้กับทุกคนในครอบครัว“โน่น พี่สิงโตสุดหล่อหล่อมาแล้ว..” อาทิตย์วราร้องขึ้นด้วยอาการดีอกดีใจสุดขีดเมื่อมองเห็นร่างสูงของสิงหราชถือดอกไม้ช่อใหญ่มาหาพวกตนด้วยรอยยิ้มทรงเสน่ห์“สวัสดีครับคุณอา”“สวัสดีจ้ะ” สองสามีภรรยารับไหว้ชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มเอ็นดู“สวัสดีครับพี่สิงโต”“สวัสดีค่ะพี่สิงโต เอ.. ดอกไม้นี่เอามาให้ใครกันคะ” ปลายฝนล้อชายหนุ่มยิ้มๆ“ก็จะใครละครับก็เอามาให้ฝนนั้นล่ะ..” ชายหนุ่มรับพร้อมทั้งยื่นดอกไม้ช่อสวยให้ปลายฝนแล้วปรายตามองสาวน้อยแสนงามที่ตนเคยล้อว่า ยายอิ่มอุ่นตุ่มเดินได้ ในวันวานด้วยแววตายิ้มพรายเหมือนล้อเลียน อัจฉรียาพรจึงไหว้เขาอย่างเสียไม่ได้เมื่อทุกคนมองเธอเป็นตาเดียว...“หวัดดีค่ะ” สิงหราชยิ้มรับแล้วหันมายิ้มให้ปลายฝน“ยินดีด้วยนะครับน้องฝน ทั้งยินดีกับความสำเร็จของบัณฑิตเกียรตินิยมอันดับสองและยินดีกับตำแหน่งเลขาที่ทั้งสวยและเก่งของคุณอาอัคคีด้วย..” ปลายฝนยิ้มรับด้วยความปลาบปลื้ม“ขอบคุณค่ะแม้ว่าสิ่งที่พี่สิงโตพูดมันจะดูเวอร์ไปก็เถอะ”“ไม่เวอร์ไปเสียหน่อยไม่เช
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่8.
ตอนที่8.“ไม่เลยจ้ะ ทุกคนเรามันก็ต้องมีผิดพลาดและพลั้งเผลอกันได้ทุกเมื่อ แม่อ้อนเองก็เคยพลั้งพลาด การที่ใครสักคนจะทำผิดทั้งโดยไม่ตั้งใจหรือตั้งใจ ไม่ได้หมายถึงว่าคนคนนั้นเป็นคนไม่ดีหรือเหลวไหลน่าอับอาย แต่เมื่อผิดแล้วแก้ไขก็สมควรแก่การให้อภัย แต่ถ้าผิดพลาดพลั้งแล้วไม่แก้ไขไม่ปรับปรุงตัวยังคงทำผิดอยู่ซ้ำๆ ต่างหากที่น่าเป็นห่วงและน่าอับอายน่าผิดหวัง ฝนไมได้ทำให้แม่กับพ่อผิดหวังเลยนะจ๊ะตรงกันข้ามฝนเป็นเด็กดีและทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจมาก อย่าคิดมากเลยลูก” “แต่ฝน..” ปลายฝนสะอื้นฮึกตีบตันไปทั้งใจ“เช็ดน้ำตาซะ แล้วออกไปทานข้าวกันกับครอบครัวของเรา จำไว้ว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราคือคนในครอบครัวเดียวกัน ต้องรักกันสามัคคีและให้กำลังใจกัน ถ้าหากฝนท้องจริงๆ แม่ก็ดีใจที่จะได้อุ้มหลานไม่ว่าเด็กคนนี้จะเกิดจากสาเหตุใดก็ตาม เขาคือลูกของฝนและเป็นหลานของแม่ จำไว้นะลูก”คุณอโนมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้มขาวซีดเบาๆ ปลายฝนพยักหน้าแล้วกราบลงกับอกอุ่นของนางด้วยความซาบซึ้ง หนทางที่มืดมนก่อนหน้านี้พลันสว่างไสวไปด้วยความรักและเมตตาของคุณอโนมา เธอช่างมีบุญเหลือเกินที่ได้คุณอโนมารับอุปการะเลี้ยงดูด้วยดีเสมอมา..
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31
บทล่าสุด
พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่61. ตอนอวสาน
ตอนที่61. ตอนอวสาน“มาแล้วเหรอครับเมียจ๋า มามะ มาอาบน้ำกัน”“นี่อะไรคะ..” ปลายฝนชูชุดชั้นในซีทรูลูกไม้สีดำขึ้นมองเขาอย่างคาดโทษ“อุ้ย อะ เอ่อ..” อัคราหน้าแดงก่ำยิ่งกว่าพลางหลบตาภรรยาอย่างขัดเขิน“พี่ซันนี่เองที่เป็นโจรโรคจิตขโมยชุดชั้นในของฝนไป..” ปลายฝนทำท่าขึงขังแต่ในใจนั้นขันชายหนุ่มเต็มทีและขัดเขินเช่นกัน“ก็.. พี่ซันเห็นมันสวยดีและคิดว่ามันจะเป็นไงน้าถ้าฝนใส่มันให้พี่ซันดู” คราวนี้อัครานัยน์ตาพราวพรายหยิบชุดชั้นในชุดนั้นวางไว้แล้วค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างงามช้าๆ“หลังจากอาบน้ำแล้วฝนใส่ชุดนี้นอนนะ..” อัคราบอกยิ้มๆ แววตาบ่งบอกถึงจินตนาการที่คิดไว้โจ่งแจ้ง“บ้า.. พี่ซันลามก โรคจิต..” ปลายฝนจึงทุบอกกว้างเบาๆ อย่างขัดเขินกับแววตาท่าทางของสามี...“ว่าสามีแบบนี้ต้องโดนทำโทษหนักๆ แล้วพี่จะทำโทษด้วยการให้นักโทษสาวใส่ชุดชั้นในชุดนั้นเต้นระบำให้ดูด้วย..”“ถ้าใส่ชุดนี้น
พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่60.
ตอนที่60.“ขอบคุณฝนมากเลยนะที่ให้โอกาสพี่ซันเป็นพ่อของน้องแซมและเป็นสามีของฝน” อัครากุมมือบางไว้แนบอกมองใบหน้าหวานซึ้งอย่างแสนรัก ปลายฝนยิ้มบางๆ ให้สามีด้วยความรู้สึกเช่นเดียวกัน“ฝนก็ต้องขอบคุณค่ะ ที่พี่ซันรักเราและกลับตัวเป็นสามีที่ดีของฝน” หญิงสาวยิ้มล้อเลียนเขาอัคราหอมแก้มใสอย่างมันเขี้ยว“หึ ได้ทีก็ล้อกันจังนะ”“ก็ฝนเองยังไม่อยากเชื่อเลยนะคะว่าพี่ซันจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้จริงๆ เห็นเกลียดฝนอย่างกับอะไรดี ใจร้ายกับฝนมาตลอดด้วย”“ก็ตอนนั้นไม่รู้ใจตัวเองนี่นาว่ารักเมียแค่ไหนที่ทำร้ายๆ ไปก็เพราะหึง พอรู้ตัวก็ต้องพยายามจีบเมียให้รักให้หลงเราน่ะสิ แต่ก็โดนแกล้งให้คุกเข่าขอแต่งงานหน้าโบสถ์ด้วย..” อัคราทำหน้ามุ่ยเมื่อเห็นวีดีโอที่ถูกเสกแอบถ่ายไว้ทีไรทั้งตื้นตันและขัดเขินเสียทุกที แต่เขาก็ชอบดูมันซ้ำๆ เพราะนั่นคือสิ่งที่เขาทำมันด้วยใจจริงและเห็นทีไรก็อดขันตัวเองไม่ได้ ดูไม่จืดเลยอัคราเอ๋ย ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ เมื่อนึกเห็นภาพตนเองในวันนั้น
พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่ 59.
ตอนที่ 59.“สามีใครนะปากหวานน่ารักจัง”“แล้วทรายล่ะรักพี่ตอนไหน”“อืม ไม่รู้เหมือนกันค่ะ มารู้ตัวอีกทีก็ไม่อยากให้ผู้ชายคนนี้เห็นใครสำคัญกว่าทราย เขาต้องมองทรายและเป็นของทรายคนเดียว ทรายขี้หวงนะจะบอกให้..” หญิงสาวบอกพลางกอดแขนเขาแน่นแล้วซบหน้าลงกับท่อนแขนกำยำของสามีเป็นการตอกย้ำยืนยัน พ่อเลี้ยงกำพลหัวเราะท่าทางของภรรยาเบาๆ“จริงๆ แล้ว พี่รักทรายเพราะทรายเป็นคนที่มีความดีมีความกตัญญูต่างหาก..” ชายหนุ่มไล้แก้มนวลของภรรยาเบาๆ ทรายมองเขาด้วยแววตาซาบซึ้งมือเรียวลูบแก้มสากของเขาอย่างแสนรักพูดไม่ออกกับสิ่งที่เขาบอกมา“ตอนที่เราเผลอมีอะไรกันแล้วพี่ก็แอบติดใจลีลาสาวขี้เมานะ ก็เลยสืบเรื่องของทรายแล้วพบว่าผู้หญิงคนนี้หัวใจแกร่งเหลือเกิน ถึงเธอจะทำตัวเหมือนสาวสมัยใหม่แต่สิ่งที่เธอทำให้พี่ประทับใจคือเธอรักพ่อของเธอมากและไม่ยอมทอดทิ้งท่านไปไหน และยังดูแลท่านอย่างดีในขณะที่คนอื่นๆ หนีหายไปหมด แถมเธอยังขายกระเป๋าใบโปรดของตัวเองเพื่อเอาเงินมารักษาพ่อด้วยและก็ยังขยันด้ว
พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่ 58.
ตอนที่ 58.“พี่ซันคะลุกขึ้นเถอะค่ะทุกคนมองใหญ่แล้ว แล้วแผลล่ะเป็นไงบ้างเดี๋ยวก็เจ็บหรอก..” ปลายฝนบอกเขาเบาๆ อดห่วงคนเจ็บไม่ได้“ไม่ลุก ไม่ปล่อย ไม่เจ็บ หากปล่อยฝนไปฝนก็จะทิ้งพี่ไว้คนเดียว อย่าไปเลยนะอยู่กับพี่เถอะอยู่ด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูก พี่ซันสัญญาจะทำให้ฝนกับลูกมีความสุขที่สุด พี่ซันจะเป็นสามีเป็นพ่อที่ดี..” อัคราหลับหูหลับตากอดขาปลายฝนแน่นโดยไม่สนใจใคร น้องแซมจึงเดินมายืนข้างๆ แล้วตบบ่าผู้เป็นพ่อเบาๆ“คุณพ่อซันค้าบ แม่ฝนกับน้องแซมรู้แล้วว่าพ่อซันรักเรา แต่ตอนนี้แม่ฝนหน้างี้แดงม้ากมาก เหมือนจาเป็นไข้ พ่อซันปล่อยแม่ฝนเถอะค้าบแซมจาได้พาแม่ฝนไปหาหมอ” เด็กชายพูดอย่างไร้เดียงสาเมื่อเห็นว่าคุณแม่คนสวยหน้าแดงก่ำเสียเหลือเกิน...“แต่ถ้าพ่อซันปล่อย แม่ฝนก็จะพาน้องแซมหนีไปจากพ่อซัน พ่อซันยอมไม่ได้” อัครายังคงคุกเข่ากอดขาปลายฝนแน่นท่าทางดื้อดึงเหมือนน้องแซมไม่มีผิด เด็กชายเอียงคอมองบิดาของตนอย่างสงสัยทั้งทำหน้านิ่วคิ้วขมวดมองหน้าแม่ฝนทีมองหน้าพ่อซันทีอย่างครุ่
พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่ 57.
ตอนที่ 57.อัคราถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลและได้รับการช่วยเหลือจนปลอดภัย แม้จะถูกยิงชนิดแบบที่เรียกว่าตัดขั้วหัวใจแต่อัคราก็รอดมาได้เพราะโชคดีที่เขามีหัวใจอยู่หน้าอกด้านขวา เพราะหากหัวใจของเขาอยู่ด้านซ้ายอัคราก็คงตายไปตั้งแต่ที่ถูกยิงเมื่อครั้งยังเป็นเพียงเด็กชายในวัยกำลังโต แต่ชายหนุ่มยังคงพักฟื้นอยู่ในห้องปลอดเชื้อหลายวันก่อนจะย้ายมาอยู่ห้องพักฟื้นพิเศษหลังจากที่อาการโดยรวมเขาดีขึ้น ส่วนเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทางตำรวจก็จัดการอย่างเรียบร้อยและคุณอัคคีก็เป็นธุระจัดการเรื่องราวต่างๆ แทนอัครา จนทุกอย่างเข้าสู่ภาวะปกติตลอดระยะเวลาที่เขาพักฟื้นอยู่ปลายฝนกับน้องแซมก็เป็นพยาบาลดูแลเขาไม่ห่างหายดูเหมือนปลายฝนกับอัคราเข้าอกเข้าใจกันด้วยดี แต่แล้วในวันที่อัคราจะออกจากโรงพยาบาลเขากลับไม่เห็นแม้แต่เงาของปลายฝนสร้างความร้อนรนใจให้กับชายหนุ่มยิ่งนัก...“เฮีย ฝนไปไหน.. เมียผมไปไหน..” อัคราถามพี่ชายซึ่งช่วยมาเก็บข้าวของด้วยตัวเองด้วยน้ำเสียงเหมือนเด็กชายอัครายามงอแงไม่มีผิด“ฝนก็มาเฝ้านายทั้งคืนแล้วนี่นา”
พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่56.
ตอนที่56.“วางปืนลงซะแล้วยอมมอบตัวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ” เจ้าหน้าที่ตำรวจตะโกนบอกคนร้ายทั้งสอง“ไม่ยอมโว้ย ถอยไป ออกไป ไม่งั้นกูจะยิงผู้หญิงคนนี้ มันจะปลอดภัยถ้าพวกมึงปล่อยพวกกูไป..” คนร้ายพูดพลางรั้งร่างบางของปลายฝนถอยหลังเข้าไปในตลาดซึ่งมีผู้คนขวักไขว่ทำให้ยากต่อการควบคุมและจับกุมคนร้ายและในช่วงเย็นที่คนกำลังออกมาจับจ่ายซื้อของผู้คนในตลาดก็ยิ่งเยอะอีกทั้งไทยมุงที่อยากรู้อยากเห็นก็มีมากปลายฝนใจเสียและตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นแต่เธอพยายามตั้งสติและมองหาช่องว่างเพื่อดิ้นให้หลุดจากคนร้ายและไม่เป็นอันตรายกับตัวเองทั้งปรายตามองอัคราที่ส่งสัญญาณให้เธอใจเย็นๆ และปากของเขาที่ขยับบอกว่าไม่ต้องกลัว หญิงสาวใจชื้นขึ้นค่อยๆ ก้าวตามคนร้ายไปในตลาดเรื่อยๆ“ถ้าไม่อยากตายหลบไปโว้ย หลบๆ” มันทั้งตะโกนและถือปืนกราดปืนไปรอบๆ คนที่กำลังซื้อของและมุงดูอยู่ก็หวีดร้องแล้วถอยหลบออกไปฝูงคนที่แตกฮือไปตลอดทางที่คนร้ายเดินผ่านทำให้เจ้าหน้าที่ติดตามได้ลำบากแต่ปลายฝนเห็นร่างสูงของอัคราที่หลบหลีกผ
พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่55.
ตอนที่55.“ค่ะ คุณแม่อ้อนเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฝนฟังหมดแล้ว” เสียงสัญญาณเตือนว่าหมดเวลาเยี่ยมนักโทษดังขึ้นปลายฝนก็น้ำตารื้นขึ้นมาอีกครั้ง“หมดเวลาเยี่ยมแล้ว พ่อดีใจและมีความสุขมากที่ได้พบลูกวันนี้นะปลายฝน ดูแลตัวเองและเลี้ยงหลานของพ่อให้เป็นคนดีนะ อย่าให้หลงผิดเหมือนพ่อ”“ค่ะ ฝนรักพ่อนะคะ..” หญิงสาวก้มลงกราบบิดากับพื้นซึ่งแม้จะมีผนังกางกั้นแต่ตำแหน่งที่เธอกราบลงไปก็ตรงกับเท้าของบิดาที่ยืนมองอยู่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและหยาดน้ำตาแห่งความตื้นตันก่อนที่เจ้าหน้าที่จะพาเขากลลับเข้าไปยังแดนจองจำที่จะต้องอยู่ไปอีกหลายปี เนื่องจากอาคมทำตัวเป็นนักโทษที่ดีเขาจึงได้รับพระราชทานอภัยโทษจากโทษจำคุกตลอดชีวิตเป็นจำคุกสี่สิบปีแต่กว่าจะถึงวาระการจองจำเขาก็อาจจะไม่มีโอกาสได้ออกไปจากดินแดนแห่งนี้...ปลายฝนเดินมายังรถยนต์ซึ่งจอดไว้ที่ลานจอดรถอย่างเศร้าสร้อยแม้ว่าเธอจะดีใจที่ได้เจอพ่อแต่เมื่อรู้ว่าท่านยังเหลือเวลาอีกห
พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่ 54.
ตอนที่ 54.แม้คุณพ่อคุณแม่จะยังไม่เข้าอกเข้าใจกันแต่สำหรับน้องแซมนั้นเด็กชายรู้สึกมีความสุขมากที่คุณพ่อมาอยู่กับตนและยังเล่นเป็นเพื่อนด้วยเด็กชายติดคุณพ่อซันแจจะกินจะนอนก็ร่ำร้องหาบิดาทั้งยังช่างพูดช่างจาจนอัคราทั้งรักทั้งหลงลูกชายตัวน้อยจนถอนตัวไม่ขึ้นยิ่งเป็นแรงกระตุ้นให้เขาทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะใจปลายฝน“นายว่าฉันควรจะทำไงดีวะไอ้สิงโต”“ก็บอกรักเขาไปสิ” สิงหราชบอกเพื่อนรักแล้วส่ายหน้ากับความซื่อบื้อของอัครา“ฉันไม่กล้า..” อัคราสารภาพอายๆ“โห.. อาซัน ขนาดนายคุกเข่าเอาดอกบัวไปขอน้องฝนเขาแต่งงานหน้าโบสถ์จนเขายอมตกลงว่าจะแต่งงานด้วยแล้วยังมีอะไรที่ไม่กล้าอีกวะ” สิงหาราชอยากจะหัวเราะเสียนักหากไม่เกรงใจแววตาเขียวๆ ของเพื่อนรักที่มองเขาทั้งอับอายขัดเขินและเคืองขุ่น...“เออ.. แสบนักนะพวกนาย เสกอีกคน หึ หากฉันรู้ว่าแอบรับงานนอกนะ ฉันจะไล่ออกเสียตอนนั้นเลย” อัครากอดอกถอนหายใจหนักๆ เมื่อรู้ว่าเสกร่วมมือกับคุณอ
พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ ตอนที่ 53.
ตอนที่ 53.“ไม่รู้ล่ะในวัดก็ไม่เห็นจะเป็นไร คนจะขอผู้หญิงแต่งงาน งานแต่งงานก็งานมงคลไม่ใช่เรื่องไม่ดีเสียหน่อย ดีเสียอีกพระประธานในโบสถ์ท่านจะได้เป็นพยานด้วย” อัคราพูดอย่างเอาแต่ใจปลายฝนก็ได้แต่มองเขาตาขุ่น“ลุกขึ้นเถอะค่ะ อายชาวบ้านเขา”“ไม่อาย ก็ดีเขาจะได้ช่วยเป็นพยาน ปลายฝนจ๋าแต่งงานกับพี่ซันเถอะนะครับ พี่ซันจะยอมทำทุกอย่างตามที่ฝนต้องการ แต่งงานกันนะ” อัครายื่นดอกบัวให้เธอด้วยรอยยิ้มกว้าง ปลายฝนใจเต้นแรงรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกสว่างไสวด้วยความสุข แต่ถ้าเขาพูดอีกคำหนึ่ง คำคำนั้นที่เธออยากได้ยิน... มันคงจะสุขกว่านี้ใจเธอจะเต้นแรงกว่านี้และเธอจะไม่ลังเลที่จะตอบตกลง...“ฉันไม่อายหรอกค่ะหากจะมีใครสักคนมาขอฉันแต่งงานด้วยความรักจริงๆ ไม่ใช่แค่อยากเอาชนะ ขอตัวนะคะฉันจะไปไหว้พระแล้ว..”“แต่งงานกับพี่ซันนะปลายฝน ได้โปรดพี่ซัน.. เอ่อ..”อัคราอ้ำอึ้งพูดติดๆ ขัดๆ ปลายฝนจึงฉวยโอกาสที่เขามัวแต่อึ้งอยู่เดินขึ้นบันไ
