Share
บทที่ 542
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 543
หลิง อี้หรานมองดูเด็กน้อยนิ่งเงียบและทำท่าทางอีกสัญญาณหนึ่ง เด็กน้อยยื่นมือของเขาพร้อมกับประสาทหูเทียมในฝ่ามือของเขา จริง ๆ แล้วประสาทหูเทียมซึ่งควรจะติดอยู่กับหูของเขา‘อาหยันน้อยทำประสาทหูเทียมหาย?’ หลิง อี้หรานคิด เธอเริ่มสื่อสารกับหยันน้อยในภาษามือหลังจากพูดคุยภาษามือกันเล็กน้อย หลิง อี้หรานก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แน่นอนว่าหยันน้อยสูญเสียประสาทหูเทียมของเขาไป เมื่อเขากลับมาได้ครึ่งทาง เขาก็รู้สึกว่าเขาไม่ได้ยินอะไรเลย พอเจ้าหน้าที่รับโทรศัพท์ เขาจึงรีบกลับไปที่ห้องน้ำเพื่อค้นหาประสาทหูเทียมเด็กน้อยวิ่งเข้าไปหาลุงคนหนึ่งในห้องน้ำ แต่เด็กน้อยไม่สามารถสื่อสารกับเขาได้เพราะเขาไม่รู้ภาษามือแต่หยันน้อยฉลาด เขาจุ่มนิ้วลงในน้ำแล้วเขียนบนเคาน์เตอร์บอกลุงว่าอยากกลับห้องไปหาใครซักคนชายคนนั้นขอให้หยันน้อยนำทางและบอกว่าจะพาเขากลับไปที่ห้องหลิง อี้หรานถอนหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่หยันน้อยได้พบกับคนดี หากเขาพบใครที่มีเจตนาไม่ดี เขาอาจถูกลักพาตัวไปและขายให้กับพวกค้ามนุษย์หลิง อี้หรานยืดตัวขึ้นและกล่าวกับชายที่ยืนอยู่ข้างหยันน้อย “ขอบคุณนะคะ คุณ...”ทันใดนั้นน้ำเสียงของเธอก็ขาดหายไป
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 544
“เด็กคนนี้คือ…” เย่ เหวินหมิงถาม“เขาคือ... ลูกของเพื่อนค่ะ” หลิง อี้หรานพึมพำ เธอไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนของโจว เชียนหยุน “ขอบคุณที่พาเด็กน้อยกลับมานะคะ”“ยินดีครับ” เย่ เหวินหมิงกล่าว ดวงตาของเขาอดไม่ได้ที่จะมองดูเด็กน้อยที่เกาะขาของหลิง อี้หรานเขาเห็นคือเด็กคนนี้อยู่ในห้องน้ำ ดูเหมือนเด็กน้อยกำลังค้นหาบางอย่างอย่างสิ้นหวัง ใบหน้าเล็ก ๆ ของเขาประหม่า วิตกกังวล และกลัวมาก เย่ เหวินหมิงอดไม่ได้ที่จะหยุดชะงักและมองดูเขาน่าแปลกที่ปกติแล้วเขาไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น แต่เมื่อเขาเห็นเด็กน้อย เขาก็ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการหาสาเหตุที่ทำให้เด็กน้อยรู้สึกประหม่าได้เขารับรู้เด็กน้อยไม่ได้ยินอะไรเลย เจ้าตัวเล็กมีความบกพร่องทางการได้ยิน เด็กน้อยพูดพล่ามบางคำหลังจากรู้สึกถึงความยากลำบาก แต่เขาไม่เข้าใจสิ่งที่เด็กน้อยพูดเมื่อเขาคิดว่าไม่สามารถสื่อสารกับเด็กได้ เด็กน้อยก็ทำให้เขาประหลาดใจอีกครั้ง เขาไม่รู้ว่าเด็กคนนี้สามารถเขียนได้เขาไม่เพียงแค่เขียนคำง่าย ๆ เช่น ‘หนึ่ง’, ‘สอง’ หรือ ‘สาม’ แต่เขาสามารถเขียนคำที่ซับซ้อนกว่านี้และเขียนเพื่อแสดงอะไรบางอย่างได้เขารู้สึกประหลาดใจกับเด็กน้อยและ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 545
คง จื่ออินยิ้มและกล่าวว่า “สวัสดีค่ะ ฉันคือคง จื่ออินเป็นคู่หมั้นของเหวินหมิง”“เอาล่ะ คุณอี้ ผมมีบางอย่างที่ต้องจัดการ ผมขอตัวก่อนนะครับ แล้วพบกันใหม่ครับ” เย่ เหวินหมิงกล่าว“ได้ครับ” อี้ จิ่นหลีตอบด้วยรอยยิ้มมุมปากเมื่อเย่ เหวินหมิงและคู่ของเขาจากไป อี้ จิ่นหลีก็หันไปหาหลิง อี้หรานและกล่าวว่า “เราหาหยันน้อยเจอแล้ว ทำไมพี่ยังดูกังวลอยู่ล่ะ?”“ชายคนนั้นคือเย่ เหวินหมิง” หลิง อี้หรานกล่าว“แล้วยังไง?” อี้ จิ่นหลีถามเบา “อาหยันน้อยเป็นลูกของเขา แต่เขากลับไม่รู้ว่าเด็กที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา” หลิง อี้หรานกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าเธอเปรียบเทียบรูปลักษณ์ของอาหยันน้อยกับเย่ เหวินหมิงอย่างรอบคอบ เธอพบว่าอาหยันน้อยกับเย่ เหวินหมิงค่อนข้างคล้ายคลึงกัน“อย่าอารมณ์เสียกับเรื่องของคนอื่นเลย นี่เป็นเรื่องระหว่างเย่ เหวินหมิงกับโจว เชียนหยุน เราไม่ควรไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้” อี้ จิ่นหลีกล่าวหลิง อี้หรานพยักหน้าและมองลงไปที่อาหยันน้อย ประสาทหูเทียมของหยันน้อยหลุดออกมาและเขาไม่ได้ยิน ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องกังวลว่าหยันน้อยจะได้ยินสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึงทั้งสามคนกลับไปที
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 546
หลิง อี้หรานทำตามคำแนะนำบนอินเทอร์เน็ตและสั่งอาหารเมื่ออาหารมาเสิร์ฟ ไม่เพียงแต่อาหารของเด็ก ๆ เท่านั้นที่ได้ทำเป็นตัวการ์ตูนน่ารักแต่ยังรวมถึงอาหารของผู้ใหญ่ด้วยหลิง อี้หรานมองอี้ จิ่นหลีที่อยู่ข้าง ๆ เธอ วันนี้เขาแต่งตัวในชุดสูทและเสยผมไว้ เขาดูเหมือนคนชนชั้นสูงทางสังคมทั่วไปที่พร้อมจะไปงานปาร์ตี้และการประชุมทุกเมื่อตรงหน้าเขาคือชุดอาหารรูปตัวการ์ตูน มันเป็นเรื่องที่แปลกมาก หลิง อี้หรานอดหัวเราะไม่ได้“ตลกอะไรขนาดนั้นเหรอ?” อี้ จิ่นหลีถาม“ไม่มีอะไร แค่... เอ่อ ฉันไม่เคยเห็นคุณกินข้าวรูปตัวการ์ตูนมาก่อน และอีกอย่างหมูสีชมพูในอาหารที่คุณกำลังกินคือ Peppa Pig” หลิง อี้หรานอธิบายอี้ จิ่นหลีหัวเราะคิกคัก แต่เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เขาไม่เคยกินอะไรแบบนี้มาก่อนเลยเมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก เขาเคยเห็นอาหารรูปตัวการ์ตูนคล้าย ๆ กับในตอนนี้ ตอนนั้นเขาเดินผ่านร้านอาหารกับพ่อแม่ของเขา เขาอยากกินที่นั่น แต่ครอบครัวของเขายากจนมาก เขาจึงไม่สามารถกินอาหารแบบนี้ได้ในตอนนั้นราคาอาหารมื้อนี้หนักเกินกว่าที่ครอบครัวจะจ่ายไหวแม้ว่าเขาจะสามารถซื้อมันได้ในตอนนี้ แต่เขาไม่เคยคิดที่จะกินมัน ถ้าเข
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 547
แต่มันกลับกลายเป็นความคาดหวังที่มากเกินไปหลังจากที่ทั้งสองเล่นกันไปประมาณครึ่งชั่วโมง หลิง อี้หรานก็นึกขึ้นได้ถึงเวลาที่ต้องไปส่งอาหยันน้อยกลับบ้านแล้ว เธอจับมือเด็กน้อยและเดินไปหาเขา“เสร็จแล้วเหรอ?” อี้ จิ่นหลีถามพลางเลิกคิ้วขึ้น“อืม เราต้องรีบไปส่งอาหยันน้อย เพราะว่ามันดึกแล้ว พี่โจวจะเป็นห่วงเขา” หลิง อี้หรานกล่าว จากนั้นเธอก็มองไปที่ใบหน้าแดงก่ำของหยันน้อย เธอทำสัญญาลักษณ์มือและกล่าวว่า “อาหยันน้อย ชอบที่นี่ไหมจ๊ะ?”คนตัวเล็กพยักหน้าตอบรับ“ถ้าหนูชอบ ครั้งหน้าน้าจะพาหนูมาที่นี่อีกนะ” หลิง อี้หรานกล่าวคนตัวเล็กพยักหน้าอีกครั้ง เขาส่งยิ้มหวานให้หลิง อี้หราน แขนเล็กของเขาโอบรอบเอวของเธอ ในขณะที่หัวเล็ก ๆ ของเขากำลังไถไปมาบริเวณหน้าท้องของเธอ ราวกับว่าเขาต้องการแสดงความรักอี้ จิ่นหลีขมวดคิ้วและยกมือขึ้นเพื่ออุ้มเด็กน้อยให้แยกจากจากหลิง อี้หราน และปล่อยเด็กน้อยไว้อีกด้านหนึ่ง “ไปกันเถอะ”เขาไม่ชอบให้ใครมาทำตัวสนิทสนมกับเธอมากเกินไป!หลิง อี้หรานไม่รู้ว่าเธอควรจะหัวเราะหรือร้องไห้กับการกระทำของอี้ จิ่นหลีดีหลังจากที่ที่งสามคนขึ้นรถแล้ว อาหยันน้อยผู้เหนื่อยล้าจากการเล่นสนุ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 548
โจว เชียนหยุนดึงสติของตัวเองกลับมา เธอก้าวไปข้างหน้าเพื่อรับลูกชายของเธอจากอ้อมแขนของอี้ จิ่นหลีและกล่าวว่า “ขอบคุณนะคะ ฉันจะพาอาหยันน้อยไปที่ห้องนอนเอง”โจว เชียนหยุนจึงรับและอุ้มหยันน้อยไว้ในอ้อมแขน จากนั้นจึงมุ่งหน้าไปที่ห้องด้านที่อยู่หลังของร้านอาหารเมื่อหลิง อี้หรานเห็น เธอจึงกล่าวกับอี้ จิ่นหลีว่า “ขอฉันคุยกับพี่โจวสักครู่นะ” จากนั้นเธอก็เดินตามพี่โจวไปที่ห้องด้านหลังเมื่อหลิง อี้หรานเข้ามาในห้อง เธอเห็นโจว เชียนหยุนกำลังวางหยันน้อยลงบนเตียงและดึงผ้าห่มมาห่มเด็กน้อย“ขอบคุณที่ช่วยดูแลอาหยันน้อยในวันนี้นะ อี้หราน” โจว เชียนหยุนกล่าวขอบคุณเธอหลิง อี้หรานเม้มฝีปากเล็กน้อยและมองตรงไปที่โจว เชียนหยุน เธอกล่าวว่า “พี่โจว วันนี้ฉันเจอกับ เย่ เหวินหมิงด้วยค่ะ”ชื่อของ ‘เย่ เหวินหมิง’ ทำให้ร่างของโจว เชียนหยุนแข็งทื่อทันที ใบหน้าของเธอซีดลง “เขา...” เธอพยายามพูดบางอย่างแต่กลับเงียบลงเป็นเพราะเธอไม่รู้ว่าควรจะเริ่มต้นอย่างไรหรือจะถามอย่างไร ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความตึงเครียดหลิง อี้หรานกล่าวขึ้นเพื่อทำลายความอึดอัด “มันเรื่องบังเอิญค่ะ เพราะอาหยันน้อยทำประสาทหู
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 549
เมื่อหลิง อี้หรานจากไป โจว เชียนหยุนก็เฝ้ามองลูกชายของเธอที่ยังคงหลับอยู่ เธอยกมือขึ้นและสัมผัสใบหน้าของเขาด้วยความรู้สึกขมขื่นเธอนึกถึงตอนที่ลูกถามว่าพ่อของเขาอยู่ที่ไหนเธอเพียงโกหกออกไป ‘บนสวรรค์’เธอไม่รู้ว่าเธอจะโกหกได้นานแค่ไหน แต่เธอก็ไม่สามารถบอกความจริงกับอาหยันน้อยได้ว่าพ่อที่แท้จริงของเขาอยู่ที่ไหนเธอควรบอกลูกอย่างไร? บอกเขาว่าพ่อของเขาจงใจเข้าหาเธอด้วยความอาฆาตพยาบาทตั้งแต่แรก? บอกเขาว่าเธอตะโกนใส่พ่อของเขาว่า ‘ถ้าฉันกำลังตั้งครรภ์ลูกของคุณล่ะ?’แต่ชายคนนั้นกลับพูดอย่างเย็นชาว่า ‘ไปทำแท้งซะ! เธอเป็นใครถึงจะมาให้กำเนิดลูกของฉัน?’หยันน้อยจะเสียใจไหม ถ้าเขารู้ว่าพ่อของเขาไม่ได้ต้องการเขาตั้งแต่แรก?ผู้ชายคนนั้นไม่เคยรักเธอเลย มันเป็นเพียงความปรารถนาของเธอเท่านั้น เธอโง่เองที่หลงคิดว่าเขารักเธอ หลังจากที่เธอเข้าใจเจตนาที่แท้จริงของเขาแล้ว ชีวิตของเธอก็จบลงอย่างน่าสลดใจเธอคงไม่สามารถเอาชีวิตรอดจากการติดคุกได้ ถ้าไม่มีคนตัวเล็กคนนี้ในที่สุดวันนี้อาหยันน้อยก็ได้พบกับพ่อของเขาแล้ว เธอพยายามป้องกันไม่ให้พ่อและลูกชายพบกัน เธอย้ายออกจากเมืองเดิมที่เคยอยู่และไม่คาดคิดว่าพ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 550
ราวกับว่า ต่อให้คนในภาพจะรักกันมากแค่ไหน มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลยเธอคิดว่าเธอยอมแพ้กับเรื่องนี้ไปแล้วในตอนนี้ เธอแค่ต้องการปกป้องลูกชายและครอบครัวของเธอเท่านั้น!…หลังจากที่หลิง อี้หรานกลับมาถึงคฤหาสน์อี้ เธอรู้สึกได้ถึงหัวใจที่หนักหน่วงของเธอ อี้ จิ่นหลีจึงกล่าวว่า “พี่ยังคิดถึงอาหยันน้อยอยู่เหรอ?”หลิง อี้หรานพยักหน้า “พี่โจวไม่อยากให้เย่ เหวินหมิงตามหา พี่โจวคอยบอกอาหยันน้อยเสมอว่าพ่อของเขาอยู่บนสวรรค์ แต่ในขณะเดียวกัน เย่ เหวินหมิงกลับมีใครอีกคนอยู่ด้วย ถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงจะอยู่ห่าง ๆ จากพวกเขาและจะไม่ไปเจอเขาอีกครั้ง”สิ่งที่เธอพูดทำให้เขาขมวดคิ้ว เธออาจไม่ได้หมายความถึงสิ่งที่พูด แต่เขาในฐานะผู้ฟังคิดว่าคำพูดของเธอนั้นจริงจัง“เป็นเพราะ... เขาส่งโจว เชียนหยุนเข้าคุกเหรอ?” อี้ จินหลี่ถาม เขารู้สึกประหม่าเมื่อถามคำถามที่แสนธรรมดานี้ออกไป“ใช่” คำตอบของหลิง อี้หรานดังก้องในใจของเขาหัวใจของอี้ จิ่นหลีแทบจะหยุดนิ่ง“แล้วถ้าเป็นผม... พี่จะหนีไปและไม่มาเจอผมอีกไหม?” อี้ จิ่นหลีถามทันที“ถ้าเป็นคุณเหรอ?” หลิง อี้หรานมองเขาด้วยความสับสน “แต่คุณไม่ใช่เย่ เหวินหมิงเสียหน่อย
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
