บทที่ 549

เมื่อหลิง อี้หรานจากไป โจว เชียนหยุนก็เฝ้ามองลูกชายของเธอที่ยังคงหลับอยู่ เธอยกมือขึ้นและสัมผัสใบหน้าของเขาด้วยความรู้สึกขมขื่น

เธอนึกถึงตอนที่ลูกถามว่าพ่อของเขาอยู่ที่ไหน

เธอเพียงโกหกออกไป ‘บนสวรรค์’

เธอไม่รู้ว่าเธอจะโกหกได้นานแค่ไหน แต่เธอก็ไม่สามารถบอกความจริงกับอาหยันน้อยได้ว่าพ่อที่แท้จริงของเขาอยู่ที่ไหน

เธอควรบอกลูกอย่างไร? บอกเขาว่าพ่อของเขาจงใจเข้าหาเธอด้วยความอาฆาตพยาบาทตั้งแต่แรก? บอกเขาว่าเธอตะโกนใส่พ่อของเขาว่า ‘ถ้าฉันกำลังตั้งครรภ์ลูกของคุณล่ะ?’

แต่ชายคนนั้นกลับพูดอย่างเย็นชาว่า ‘ไปทำแท้งซะ! เธอเป็นใครถึงจะมาให้กำเนิดลูกของฉัน?’

หยันน้อยจะเสียใจไหม ถ้าเขารู้ว่าพ่อของเขาไม่ได้ต้องการเขาตั้งแต่แรก?

ผู้ชายคนนั้นไม่เคยรักเธอเลย มันเป็นเพียงความปรารถนาของเธอเท่านั้น เธอโง่เองที่หลงคิดว่าเขารักเธอ หลังจากที่เธอเข้าใจเจตนาที่แท้จริงของเขาแล้ว ชีวิตของเธอก็จบลงอย่างน่าสลดใจ

เธอคงไม่สามารถเอาชีวิตรอดจากการติดคุกได้ ถ้าไม่มีคนตัวเล็กคนนี้

ในที่สุดวันนี้อาหยันน้อยก็ได้พบกับพ่อของเขาแล้ว เธอพยายามป้องกันไม่ให้พ่อและลูกชายพบกัน เธอย้ายออกจากเมืองเดิมที่เคยอยู่และไม่คาดคิดว่าพ