Share
บทที่ 546
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 547
แต่มันกลับกลายเป็นความคาดหวังที่มากเกินไปหลังจากที่ทั้งสองเล่นกันไปประมาณครึ่งชั่วโมง หลิง อี้หรานก็นึกขึ้นได้ถึงเวลาที่ต้องไปส่งอาหยันน้อยกลับบ้านแล้ว เธอจับมือเด็กน้อยและเดินไปหาเขา“เสร็จแล้วเหรอ?” อี้ จิ่นหลีถามพลางเลิกคิ้วขึ้น“อืม เราต้องรีบไปส่งอาหยันน้อย เพราะว่ามันดึกแล้ว พี่โจวจะเป็นห่วงเขา” หลิง อี้หรานกล่าว จากนั้นเธอก็มองไปที่ใบหน้าแดงก่ำของหยันน้อย เธอทำสัญญาลักษณ์มือและกล่าวว่า “อาหยันน้อย ชอบที่นี่ไหมจ๊ะ?”คนตัวเล็กพยักหน้าตอบรับ“ถ้าหนูชอบ ครั้งหน้าน้าจะพาหนูมาที่นี่อีกนะ” หลิง อี้หรานกล่าวคนตัวเล็กพยักหน้าอีกครั้ง เขาส่งยิ้มหวานให้หลิง อี้หราน แขนเล็กของเขาโอบรอบเอวของเธอ ในขณะที่หัวเล็ก ๆ ของเขากำลังไถไปมาบริเวณหน้าท้องของเธอ ราวกับว่าเขาต้องการแสดงความรักอี้ จิ่นหลีขมวดคิ้วและยกมือขึ้นเพื่ออุ้มเด็กน้อยให้แยกจากจากหลิง อี้หราน และปล่อยเด็กน้อยไว้อีกด้านหนึ่ง “ไปกันเถอะ”เขาไม่ชอบให้ใครมาทำตัวสนิทสนมกับเธอมากเกินไป!หลิง อี้หรานไม่รู้ว่าเธอควรจะหัวเราะหรือร้องไห้กับการกระทำของอี้ จิ่นหลีดีหลังจากที่ที่งสามคนขึ้นรถแล้ว อาหยันน้อยผู้เหนื่อยล้าจากการเล่นสนุ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 548
โจว เชียนหยุนดึงสติของตัวเองกลับมา เธอก้าวไปข้างหน้าเพื่อรับลูกชายของเธอจากอ้อมแขนของอี้ จิ่นหลีและกล่าวว่า “ขอบคุณนะคะ ฉันจะพาอาหยันน้อยไปที่ห้องนอนเอง”โจว เชียนหยุนจึงรับและอุ้มหยันน้อยไว้ในอ้อมแขน จากนั้นจึงมุ่งหน้าไปที่ห้องด้านที่อยู่หลังของร้านอาหารเมื่อหลิง อี้หรานเห็น เธอจึงกล่าวกับอี้ จิ่นหลีว่า “ขอฉันคุยกับพี่โจวสักครู่นะ” จากนั้นเธอก็เดินตามพี่โจวไปที่ห้องด้านหลังเมื่อหลิง อี้หรานเข้ามาในห้อง เธอเห็นโจว เชียนหยุนกำลังวางหยันน้อยลงบนเตียงและดึงผ้าห่มมาห่มเด็กน้อย“ขอบคุณที่ช่วยดูแลอาหยันน้อยในวันนี้นะ อี้หราน” โจว เชียนหยุนกล่าวขอบคุณเธอหลิง อี้หรานเม้มฝีปากเล็กน้อยและมองตรงไปที่โจว เชียนหยุน เธอกล่าวว่า “พี่โจว วันนี้ฉันเจอกับ เย่ เหวินหมิงด้วยค่ะ”ชื่อของ ‘เย่ เหวินหมิง’ ทำให้ร่างของโจว เชียนหยุนแข็งทื่อทันที ใบหน้าของเธอซีดลง “เขา...” เธอพยายามพูดบางอย่างแต่กลับเงียบลงเป็นเพราะเธอไม่รู้ว่าควรจะเริ่มต้นอย่างไรหรือจะถามอย่างไร ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความตึงเครียดหลิง อี้หรานกล่าวขึ้นเพื่อทำลายความอึดอัด “มันเรื่องบังเอิญค่ะ เพราะอาหยันน้อยทำประสาทหู
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 549
เมื่อหลิง อี้หรานจากไป โจว เชียนหยุนก็เฝ้ามองลูกชายของเธอที่ยังคงหลับอยู่ เธอยกมือขึ้นและสัมผัสใบหน้าของเขาด้วยความรู้สึกขมขื่นเธอนึกถึงตอนที่ลูกถามว่าพ่อของเขาอยู่ที่ไหนเธอเพียงโกหกออกไป ‘บนสวรรค์’เธอไม่รู้ว่าเธอจะโกหกได้นานแค่ไหน แต่เธอก็ไม่สามารถบอกความจริงกับอาหยันน้อยได้ว่าพ่อที่แท้จริงของเขาอยู่ที่ไหนเธอควรบอกลูกอย่างไร? บอกเขาว่าพ่อของเขาจงใจเข้าหาเธอด้วยความอาฆาตพยาบาทตั้งแต่แรก? บอกเขาว่าเธอตะโกนใส่พ่อของเขาว่า ‘ถ้าฉันกำลังตั้งครรภ์ลูกของคุณล่ะ?’แต่ชายคนนั้นกลับพูดอย่างเย็นชาว่า ‘ไปทำแท้งซะ! เธอเป็นใครถึงจะมาให้กำเนิดลูกของฉัน?’หยันน้อยจะเสียใจไหม ถ้าเขารู้ว่าพ่อของเขาไม่ได้ต้องการเขาตั้งแต่แรก?ผู้ชายคนนั้นไม่เคยรักเธอเลย มันเป็นเพียงความปรารถนาของเธอเท่านั้น เธอโง่เองที่หลงคิดว่าเขารักเธอ หลังจากที่เธอเข้าใจเจตนาที่แท้จริงของเขาแล้ว ชีวิตของเธอก็จบลงอย่างน่าสลดใจเธอคงไม่สามารถเอาชีวิตรอดจากการติดคุกได้ ถ้าไม่มีคนตัวเล็กคนนี้ในที่สุดวันนี้อาหยันน้อยก็ได้พบกับพ่อของเขาแล้ว เธอพยายามป้องกันไม่ให้พ่อและลูกชายพบกัน เธอย้ายออกจากเมืองเดิมที่เคยอยู่และไม่คาดคิดว่าพ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 550
ราวกับว่า ต่อให้คนในภาพจะรักกันมากแค่ไหน มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลยเธอคิดว่าเธอยอมแพ้กับเรื่องนี้ไปแล้วในตอนนี้ เธอแค่ต้องการปกป้องลูกชายและครอบครัวของเธอเท่านั้น!…หลังจากที่หลิง อี้หรานกลับมาถึงคฤหาสน์อี้ เธอรู้สึกได้ถึงหัวใจที่หนักหน่วงของเธอ อี้ จิ่นหลีจึงกล่าวว่า “พี่ยังคิดถึงอาหยันน้อยอยู่เหรอ?”หลิง อี้หรานพยักหน้า “พี่โจวไม่อยากให้เย่ เหวินหมิงตามหา พี่โจวคอยบอกอาหยันน้อยเสมอว่าพ่อของเขาอยู่บนสวรรค์ แต่ในขณะเดียวกัน เย่ เหวินหมิงกลับมีใครอีกคนอยู่ด้วย ถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงจะอยู่ห่าง ๆ จากพวกเขาและจะไม่ไปเจอเขาอีกครั้ง”สิ่งที่เธอพูดทำให้เขาขมวดคิ้ว เธออาจไม่ได้หมายความถึงสิ่งที่พูด แต่เขาในฐานะผู้ฟังคิดว่าคำพูดของเธอนั้นจริงจัง“เป็นเพราะ... เขาส่งโจว เชียนหยุนเข้าคุกเหรอ?” อี้ จินหลี่ถาม เขารู้สึกประหม่าเมื่อถามคำถามที่แสนธรรมดานี้ออกไป“ใช่” คำตอบของหลิง อี้หรานดังก้องในใจของเขาหัวใจของอี้ จิ่นหลีแทบจะหยุดนิ่ง“แล้วถ้าเป็นผม... พี่จะหนีไปและไม่มาเจอผมอีกไหม?” อี้ จิ่นหลีถามทันที“ถ้าเป็นคุณเหรอ?” หลิง อี้หรานมองเขาด้วยความสับสน “แต่คุณไม่ใช่เย่ เหวินหมิงเสียหน่อย
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 551
“ฉันสัญญา ฉันจะอยู่ในสายตาของคุณเสมอ” น้ำเสียงอ่อนโยนพลันดังขึ้น เสียงที่นุ่มนวลและฟังสบายของเธอค่อยบรรเทาอาการหวาดกลัวในหัวใจของเขาเขามองลงลึกลงไปในดวงตาของเธอ “จริงนะ ไม่ได้โกหกใช่ไหม?”“จริงสิ” เธอกล่าว แต่สำหรับผู้ชายที่รักเธอมากขนาดนี้จะทำอะไรให้เธอเจ็บปวดได้หรือ?เขาไม่ใช่เย่ เหวินหมิงและชีวิตของพวกเขาก็จะไม่เหมือนกับเย่ เหวินหมิงและพี่โจว“บอกผมทีว่าพี่รักผมและทนไม่ได้ถ้าไม่เห็นหน้าผม” เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ดวงตาที่สดใสของเขาเต็มไปด้วยความโหยหาและปรารถนาในตัวเธอบางครั้งดวงตาคู่นั้นก็ทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจและหลงใหล มันทำให้เธอรู้สึกว่าเธอกลายเป็นโลกทั้งใบของเขาผู้ชายคนนี้รักเธอมากแค่ไหน? ตอนแรกเธอรู้สึกลังเลกับความรักของเขา แต่ตอนนี้เธอมั่นใจแล้ว“ฉันรักคุณ” เธอแนบมือกับแก้มของเขา เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงหวาดกลัว บางทีอาจเป็นเพราะประสบการณ์ของเขาที่ทำให้เขารู้สึกไม่มั่นใจกับความรัก? เธอจะพยายามช่วยบรรเทาความกลัวของเขา “เพราะฉะนั้น ฉันทนไม่ได้ที่จะไม่เห็นคุณ”เขาถอนหายใจและรู้สึกโล่งใจในขณะเดียวกัน จากนั้นเขาก็ก้มศีรษะลงและกดริมปากของตัวเองแนบกับริมฝีปากบางเขาบร
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 552
“อย่างน้อยงานนั้นก็ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันสามารถเลี้ยงตัวเองได้” หลิง อี้หรานกล่าวดวงตาของอี้ จิ่นหลีเป็นประกายเมื่อได้ยินคำตอบของเธอ เขาก็ยิ้มและตอบว่า “วันนี้ผมจะไปส่งพี่ที่ทำงาน” เขากล่าวพร้อมกับจุมพิตเธอที่หน้าผากแล้วดึงผ้าห่มออกก่อนจะลุกจากเตียง“อ๊ะ!” หลิง อี้หรานร้องเสียงหลงและหันหนี เธอ… เห็นแล้ว เธอเพิ่งเห็นมันเมื่อกี้นี้เอง!ท่าทางเขินอายของเธอทำให้เขายิ้ม เขารู้สึกว่ามันน่ารักมากเวลาที่ทำให้เธอเขิน“ทำไมล่ะ? ไม่ชอบเหรอ?” เขาหันกลับมา มือของเขายันอยู่บนที่นอนขณะก้มศรีษะลงเพื่อมองดูเธอ ลมหายใจร้อนรวยรินลงบนใบหน้าของเธอใบหน้าของหลิง อี้หรานเปลี่ยนเป็นสีแดง เขาอยู่ใกล้เธอมากจนทำให้เธอไม่รู้ว่าควรจะมองไปทางไหน “อือ… ฉันขอโทษ”“พี่ขอโทษเรื่องอะไร?” เขาจับมือของเธอขึ้นมาและแนบมือของเธอไว้กับแผ่นอกหนา “เมื่อวานพี่สัมผัสตรงนี้และเห็นมันแล้วใช่ไหม? พี่รักผมและผมก็รักพี่ มันเป็นเรื่องธรรมดาที่พี่จะมองมาที่ผม เว้นแต่พี่จะคิดว่าผมไม่น่าดึงดูด”“ไม่ใช่แบบนั้น!” เธอรีบปฏิเสธทันที ใบหน้าของเธอแดงขึ้น พระเจ้า เธอกำลังพูดถึงอะไร? แต่มันก็จริง มันช่าง…ฝ่ามือของเธอสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิใน
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 553
แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน แต่รอยแผลนั้นคงอยู่ตรงนั้นเขาสามารถลบรอยแผลเป็นด้วยนวัตกรรมใหม่ ๆ ในปัจจุบัน แต่เขาไม่คิดที่จะลบมันราวกับว่ารอยแผลเป็นนี้เป็นสิ่งเตือนใจสำหรับเขาถ้าเป็นเพราะแม่ของเขาที่ทำให้เขาเปราะบาง แล้วเธอล่ะ? เธอก็ยังเป็นคนหนึ่งที่เปราะบางเช่นกัน เพราะการหักหลังของเซียว จื่อฉีทำให้เธอกลัวความรัก เธอเคยคิดว่าเธอจะอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตแต่ในตอนนี้เขาเป็นคนที่ทำให้เธอรู้สึกมั่นใจและทำให้เธอรู้สึกอยากรักใครสักคนอีกครั้ง“เป็นอะไรไป? ทำไมมองผมแบบนั้นล่ะ?” อี้ จิ่นหลีเงยหน้าขึ้นจ้องมองดวงตารูปอัลมอนด์ของหลิง อี้หราน สายตาที่เธอมองมาที่เขาเต็มไปด้วยความทุกข์ใจ ความเห็นอกเห็นใจและความสงสาร รวมถึงอารมณ์อื่น ๆ ที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้หลิง อี้หรานดึงสติของตัวเองกลับมาและส่ายหัว “ไม่มีอะไร ฉันเข้าใจได้ว่าฉันรักคุณมากขนาดไหน” เธอกล่าวและเอื้อมแขนไปคล้องคอเขาไว้ “ฉันจะดีกับคุณ จิน ฉันจะดีกับคุณเสมอ”ถ้าเขารู้สึกไม่มั่นใจในความรัก เธอก็จะให้ความมั่นใจแก่เขาเองราวกับว่าคนทั้งสองคนกำลังปลอบโยนกัน เธอไม่เพียงได้รับความอบอุ่นจากเขาเท่านั้น แต่เธอยังส่งต่อความอบอุ่นนั้นให้เขาด้ว
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 554
แต่เธอก็สามารถพูดได้เต็มปากว่าอี้หรานรักอี้ จิ่นหลีมากแค่ไหน เธอคิดเกี่ยวกับมันแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา อี้หรานผ่านอะไรมามากมายเหมือนกับเธอและอี้หรานก็คงคำนึงถึงความกังวลที่อยู่ในจิตใจของเธอเธอได้แต่หวังว่าอี้หรานจะได้พบกับความสุข ไม่ใช่จบลงแบบเธอในช่วงบ่าย ชิน เหลียนอีส่งข้อความมาพูดคุยกับหลิง อี้หรานบนโทรศัพท์มือถือ เธอแสดงความดีใจออกนอกหน้าเมื่อรู้ว่าเพื่อนสนิทได้ไปดูหนังรอบปฐมทัศน์ของเกา จิ้งชาน เธอปรารถนาว่าเธอจะได้อยู่ที่นั่นเช่นกันจากนั้นเธอก็เริ่มถามเกี่ยวกับการพบปะกันระหว่างหลิง อี้หรานและเกา จิ้งชาน ที่พวกเขารูปถ่ายกันเมื่อวานนี้หลิง อี้หรานส่งรูปให้ชิน เหลียนอีบนโทรศัพท์ มันเป็นรูปถ่ายพร้อมลายเซ็นและโปสเตอร์ที่เกา จิ้งชานมอบให้เธอเมื่อวานนี้ เธออยากจะถ่ายรูปและส่งให้เหลียนอีทันทีที่ได้รับมัน“ว้าว ฉันอิจฉาเธอจัง เธอได้เห็นเกา จิ้งชานใกล้ ๆ ด้วย ฉันได้ยินมาว่าเขาต้องเดินสายไปแสดงตัวอีกสองสามที่ในเมืองเฉิน ฉันสงสัยว่าฉันจะได้พบเขาบ้างไหมนะ!” ชิน เหลียนยีกล่าว“ถ้าเธออยากพบเกา จิ้งชาน ก็ลองคุยกับไป่ ทิงซินดูสิ เขาน่าจะหาวิธีให้เธอได้” หลิง อี้หรานกล่าว ไป่ ทิงซินเป็นผู้น
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
