“ผมบอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้ไง!”“นี่ผู้ช่วยหาน คุณคงไม่ได้ตั้งใจจะปกป้องหมอนี่ใช่ไหม?”สีหน้าเหยียนซ่งไท่ไม่สบอารมณ์ เขาต้องการส่งฉินหมิงให้ตำรวจจัดการไม่อย่างนั้นคงยากที่จะกำจัดความแค้นในใจได้!หานซีเริ่มไม่พอใจความดื้อด้านของเหยียนซ่งไท่ “นี่ผู้อำนวยการเหยียน ฉันทั้งใช้ไม่อ่อนไม้แข็งกับคุณแล้วนะ ฉันถือว่าให้เกียรติคุณมากแล้ว คุณเองก็อย่ามากเกินไปนัก!“ฉินหมิงเป็นเพื่อนของหว่าน…ของฉันเอง!”“สรุปคุณจะตกลงหรือไม่ตกลงก็ช่าง เพราะเรื่องนี้ก็จะจบแบบนี้!หานซีหงุดหงิดเล็กน้อย พอประจำเดือนมาก็หงุดหงิดเพิ่มไปอีก เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่สนใจว่าคำพูดของเธอมันจะทำให้เกิดความโกลาหลหรือไม่แน่นอนว่าคำพูดของเธอทำให้คนอื่นคิดไปอีกความหมายหนึ่งทันทีที่หานซีพูดออกมา คนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็ฮือฮา“เป็นอย่างนี้นี่เอง!”“มิน่าล่ะหมอนี่ถึงได้กล้าท้าทายผู้อำนวยการเหยียน ที่แท้เขาก็เป็นคนของผู้ช่วยหานนี่เอง!”“ตอนนี้มีเรื่องดี ๆ ให้ดูซะแล้วซิ!”…ทุกคนต่างตกตะลึงกระซิบกระซาบพูดคุยกัน ใคร ๆ ต่างก็คิดไม่ถึงว่าฉินหมิงคนนี้ไม่เพียงแต่ต่อสู้ได้เก่ง เขายังมีแบ็คอัพใหญ่อย่างหานซีด้วย!เป็นอย่างนี้ยิ่งทำให
“ไม่ได้เป็นแบบนั้นนะครับ ผู้อำนวยการเหยียนรังแกลูกน้อง…”ใบหน้าฉินหมิงเต็มไปด้วยความขมขื่นและเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นอีกรอบ แต่ในใจเขากังวลเพราะว่าเฉินถิงถิงเป็นพยานให้กับเหยียนซ่งไท่ คงยากที่เขาจะได้รับความไว้วางใจจากหลินหว่านชิง“ประธานหลิน มันใส่ร้ายผม!”“ตอนนั้นผมกับเลขาเฉินกำลังคุยเรื่องงานกันอยู่ เธอเป็นพยานให้ผมได้…”เหยียนซ่งไท่รีบพูด“เลขาเฉิน ที่ผู้อำนวยการเหยียนพูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?”หลินหว่านชิงโบกมือและเรียกเฉินถิงถิงให้ไปยืนต่อหน้าเธอ“ใช่ค่ะ…”เฉินถิงถิงก้มหัวลงไม่กล้าสบตาของหลินหว่านชิงและยิ่งไม่กล้าสบสายตาของฉินหมิง“ฉินหมิง ตอนนี้นายมีอะไรจะพูดอีกรึเปล่า?”หลินหว่านชิงมองไปที่ฉินหมิงด้วยสายตาเรียบเฉย“ผม…ผมไม่มีอะไรจะพูดครับ”ฉินหมิงถอนหายใจ ภายในใจสูญสิ้นความหวังเห็นฉินหมิงก้มศีรษะราวกับว่าเขาเป็นไก่ชนที่ตีแพ้ หลินหว่านชิงก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเธอไม่เหมือนกับหานซี เธอรู้จักนิสัยของฉินหมิงดีกว่าฉินหมิงอาจจะไม่ได้มีพรสวรรค์หรือความสามารถโดดเด่นแต่ฉินหมิงนิสัยดี เขาเป็นผู้ชายที่มีความกล้าหาญอย่างมากกล้าทำกล้ายอมรับ เขาไม่ใช่คนประเภทหน้าไว้หลังหลอกแน
“เหยียนซ่งไท่ นี่คุณทำเรื่องงามหน้ามากเลยนะ!”หลินหว่านชิงเกรี้ยวกราดจ้องเหยียนซ่งไท่เขม็งเหยียนซ่งไท่เองก็ไม่คิดไม่ฝันว่าเรื่องราวจะมาถึงจุด ๆ นี้ ใบหน้าเขาเขียวคล้ำแต่คนอย่างเขาผ่านอุปสรรคมาอย่างโชกโชน ไม่นานเขาก็มีทีท่าสงบนิ่ง“ประธานหลิน ทั้ง ๆ ที่เมื่อกี้เลขาเฉินเป็นพยานให้กับผม แต่ตอนนี้จู่ ๆ เธอกลับคำให้การ เธอพูดกลับไปกลับมาอย่างนี้ไม่น่าเชื่อถือเลยสักนิด!“ในฐานะที่คุณเป็นประธานบริษัทคุณก็ต้องทำอะไรให้ชัดเจนสิครับ คุณฟังเลขาเฉินไม่กี่ประโยคก็หมายหัวว่าผมผิดแล้วอย่างนั้นเหรอ?เหยียนซ่งไท่เถียง“ทำไมคะ คุณไม่ยอมรับเหรอ?”หลินหว่านชิงยกยิ้มขึ้นมาแต่รอยยิ้มนั้นเย็นเยียบ“ก็แน่น่ะสิ ผมไม่ยอมรับ!”“ผมเป็นคนเก่าแก่ของบริษัท ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาผมทำงานอย่างหนักให้กับบริษัท แม้ว่าผมจะไม่มีเครดิตก็ตาม แต่ฉินหมิงนี่เพิ่งที่มาเป็นเลขาใหม่ไม่มีความสำคัญอะไรด้วยซ้ำ!”“แล้วอีกอย่างเมื่อกี้มันก็ยอมรับเรื่องนี้แล้ว ผมไม่เข้าใจจริง ๆ ทำไมคุณถึงเชื่อมันแต่กลับไม่เชื่อผม!”เหยียนซ่งไท่เถียงสู้คอเป็นเอ็น“ทำไมงั้นเหรอ? ฉันจะบอกคุณว่าทำไม!”“เพราะว่าเมื่อสองวันก่อนฉินหมิงเขาได้ช่วย
“ครับ!”รปภ.ที่ก่อนหน้านี้โดนฉินหมิงอัดไปในใจก็ยังคงมีโทสะ ตอนนี้เมื่อรู้แล้วว่าที่จริงเหยียนซ่งไท่เป็นผู้ร้าย พวกเขาก็ระบายความโกรธใส่เหยียนซ่งไท่ทันทีหลังจากนั้นพวกเขาก็จับเหยียนซ่งไท่และเหยียนเก๋อเมิ่งทีละคนอย่างไม่ปราณี แล้วลากทั้งสองคนออกไปเหมือนลากสุนัขตาย!เมื่อเห็นฉากนี้ หัวใจของเฉินถิงถิงเต้นไม่เป็นส่ำและเธอก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อยู่นานเธอไม่คิดไม่ฝันเลยว่าฉินหมิงจะเป็นคนช่วยชีวิตหลินหว่านชิงไว้ และหลินหว่านชิงไม่ลังเลที่จะไล่ผู้บริหารบริษัทระดับอย่างเหยียนซ่งไท่ออกเพื่อมอบความยุติธรรมแก่ฉินหมิง!หากเธอรู้ว่าฉินหมิงมีความสามารถมากและมีคนหนุนหลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ เธอก็คงไม่กลัวจนไปร่วมมือกับเหยียนซ่งไท่ใส่ความเขาแน่เสียดายที่เมื่อเธอเข้าใจมันก็สายเกินไปแล้ว!“เลขาฉิน ฉันขอโทษนะคะ คุณช่วยฉันไว้แต่ฉันกลับเนรคุณ…”“ฉันผิดไปแล้ว ฉันต้องขอโทษคุณจริง ๆ …”ฉินถิงถิงทั้งรู้สึกผิดทั้งรู้สึกเสียใจ เธอคำนับก้มหัวต่ำให้ฉินหมิงเพื่อขอโทษเขาด้วยใจจริงฉินหมิงแค่นเสียงเย็นชา เขาหันหน้าหนีและไม่สนใจเธอเฉินถิงถิงรู้ดีว่าครั้งนี้เธอทำร้ายฉินหมิงหนัก เธอไม่กล้าหวังว่าฉินหมิงจ
“ก็ดี!”หลินหว่านชิงกรอกตาใส่ฉินหมิงด้วยท่าทางน่ามอง แต่พอเห็นแผลที่ฝ่ามือฉินหมิงเธอถามด้วยความเป็นห่วง “ว่าแต่แผลที่มือนายเป็นอย่างไรบ้าง?”“บริษัทของเรามีห้องพยาบาลเฉพาะนะ เดี๋ยวฉันพานายไปเอง”ฉินหมิงลังเลเล็กน้อย แผลที่มือเขาก็แค่บาดเจ็บที่ผิวหนังถาก ๆ ไม่ได้ร้ายแรงอะไรแต่ว่าไปที่ห้องพยาบาลทำความสะอาดและฆ่าเชื้อก็ช่วยหลีกเลี่ยงการติดเชื้อที่บาดแผลได้“หว่านชิงเมื่อวานเธอก็ไม่ได้มาที่บริษัทมีงานเป็นกองที่รอให้เธอจัดการเพียบเลย เดี๋ยวฉันพาฉินหมิงไปทำแผลที่ห้องพยาบาลเอง!”หานซีฉวยโอกาสชวนฉินหมิง“เธอน่ะเหรอ?”หลินหว่านชิงมองหานซีด้วยความแปลกใจ ถ้าจำไม่ผิดหานซีไม่ค่อยชอบหน้าฉินหมิงเพราะเรื่องเมื่อเช้าไม่ใช่เหรอ?อีกทั้งนิสัยของหานซีหยิ่งยโสมาก เธอมักจะเมินพวกผู้ชายเสมอตอนนี้ปรากฏว่าหานซีร้องขออยากจะพาฉินหมิงไปห้องพยาบาลเอง นี่เป็นเรื่องหายากจริง ๆ“ก็ฉันเข้าใจผิดหลงเชื่อคำโกหกของเหยียนซ่งไท่ เลยเข้าใจฉินหมิงผิดไปหน่อย”“เพราะฉะนั้นฉันเลยจะพาเขาไปห้องพยาบาลถือว่าเป็นการขอโทษเขาละกัน…”ใบหน้าสวยของหานซีแดงเล็กน้อย เพราะสายตาของหลินหว่านชิงทำให้หานซีรู้สึกกระอักกระอ่วน“อืม
ฉินถิงถิงน้ำตาไหลเป็นสายน้ำ สีหน้าเต็มไปด้วยความสำนึกและความรู้สึกผิดฉินหมิงถึงกับอึ้ง เขาคิดไม่ถึงว่าจะมีเรื่องราวอันขมขื่นอยู่เบื้องหลังเฉินถิงถิงเช่นนี้เขาเองก็เป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่เล็ก ๆ ชีวิตก็ไม่ได้ดีไปกว่าเฉินถิงถิง เขาจึงเข้าใจความรู้สึกของเฉินถิงถิงเป็นอย่างดีและยังเข้าใจถึงความสิ้นหวังและความไร้หนทางของเฉินถิงถิงเมื่อเผชิญกับความยากลำบาก...โลกนี้มันโหดร้าย!ตอนนี้ฉินหมิงรู้สึกโล่งใจอย่างมากและเขาก็เข้าใจพร้อมทั้งเห็นใจเฉินถิงถิงมากขึ้นอีกเล็กน้อยตอนนี้ก็เป็นเวลาเลิกงานพอดี เรื่องของฉินหมิงและเฉินถิงถิงจึงกลายเป็นจุดสนใจจากบรรดาเพื่อนร่วมงานที่อยู่โดยรอบ“นี่มาดูเร็ว!”“ผู้หญิงสวย ๆ ที่คุกเข่าลงบนพื้นอยู่ไม่ใช่เลขาเฉินที่เป็นเลขานุการของประธานหรอกเหรอ? ผู้ชายตรงข้ามเธอเป็นใครน่ะ?”“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย”“น่าแปลกใจจริง ๆ พวกเขาสองคนกำลังทำอะไรกันอยู่น่ะ?”...ผู้คนรอบข้างพูดคุยกันไม่หยุดและมองไปที่ฉินหมิงและเฉินถิงถิงด้วยสีหน้าแปลก ๆฉินหมิงตกใจ เขาไม่ต้องการเป็นจุดสนใจเลยรีบพูดขึ้นว่า “นี่คุณเลขาเฉิน ลุกขึ้นมาครับ!”“ไม่ค่ะ ถ้าคุณไม่ยอมให้อ
ฉินหมิงพาเฉินถิงถิงซ้อนรถมอเตอร์ไซค์ตอนนี้เป็นช่วงเวลาเร่งด่วนที่ทุกคนต่างเลิกงาน เพราะฉะนั้นรถที่อยู่บนท้องถนนและผู้คนจึงเยอะมากพอมาถึงสี่แยกไฟจราจรเนื่องจากฉินหมิงกำลังหลีกเลี่ยงคนเดินถนน เขาจึงเหยียบเบรกมอเตอร์ไซค์และหยุดอย่างกะทันหัน มีลูกบอลนุ่มสองลูกกระทบที่หลังของเขาและเกิดสัมผัสที่นุ่มนวลและน่ามหัศจรรย์มากเฉินหมิงตะลึงและตระหนักว่าเฉินถิงถิงและแผ่นหลังของเขาเกิดการ 'สัมผัสใกล้ชิด' โดยไม่ได้ตั้งใจ อีกทั้งยังผ่านเสื้อผ้าบาง ๆ เขาสัมผัสได้ถึงขนาดของก้อนที่อ่อนนุ่มทั้งคู่นั้นได้อย่างชัดเจน!ใบหน้าสวยของเฉินถิงถิงแดงระเรื่อ เธอพยายามถอยกลับไปให้มากที่สุดให้ห่างจากฉินหมิงแต่ยิ่งเธอขยับห่างไปมากเท่าไร ความเฉื่อยของแรงเบรกก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น และลูกบอลนุ่มทั้งสองก็กระแทกหลังของฉินหมิงอย่างแรงหลายครั้งเริ่มแรกฉินหมิงยังไม่ได้คิดมากอะไรนัก แต่เขาก็เป็นผู้ชายเลือดสูบฉีดคนหนึ่งเมื่อจำนวนการเบรกและการชนเพิ่มขึ้น ไม่ว่าเขาจะมีสมาธิดีแค่ไหนก็อดไม่ได้ที่จะเริ่มฟุ้งซ่าน!คิดไม่ถึงว่ามีสาวซ้อนรถมอเตอร์ไซค์มันจะดีขนาดนี้!ถ้าครั้งต่อไปหลินหว่านชิงมาซ้อนล่ะก็ จะไม่ดีไปยิ่งกว่านี้
“เลขาฉินเขามีทักษะการแพทย์นิดหน่อยน่ะ ที่เขามากับพี่ครั้งนี้มาเพื่อตรวจสุขภาพแม่ของเราเลยนะ เผื่อว่าพอจะช่วยอะไรแม่ของเราได้บ้าง”เฉินถิงถิงอธิบายด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ“อะไรนะพี่ เขาเป็นหมอเหรอ?”เฉินฮ่าวประหลาดใจและงงมาก ในเมื่อเขาเป็นเลขานุการแล้วทำไมถึงเป็นหมอไปได้ล่ะ?“ผมไม่ได้เป็นหมอหรอกครับ”“แต่ว่า ผมเคยเรียนทักษะทางการแพทย์ของบรรพบุรุษมาน่ะครับ”ฉินหมิงยิ้ม เขาวางตะกร้าผลไม้ไว้บนตู้ข้างเตียงโรงพยาบาล“ที่แท้ก็มือสมัครเล่น!”เฉินฮ่าวขมวดคิ้วและพูดโผงผางออกมา “นี่พี่ ในโรงพยาบาลมีหมอเฉพาะทางเยอะขนาดนี้ยังรักษาแม่เราไม่หาย นี่พี่พามือสมัครเล่นมาจะมีประโยชน์หรือไง?”“เฉินฮ่าว นายอย่าพูดจาเหลวไหล!”“เลขาฉินเขามีเจตนาดี ทำไมถึงทำตัวไม่มีมารยาทอย่างนี้ใส่เขา!”เลขาเฉินตำหนิอย่างไม่พอใจ หลังจากนั้นเธอก็หันไปยิ้มให้ฉินหมิงอย่างขอโทษขอโพย “เลขาฉินคะ น้องชายฉันไม่ค่อยรู้ความปากไม่มีหูรูด คุณอย่าไปสนใจคำของเขาเลยนะคะ”“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเข้าใจอารมณ์ของเขา”ฉินหมิงพูดพลางยิ้มตอบเฉินฮ่าวอยากอ้าปากพูด แต่ก็เพราะมารยาทเขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีกแต่ว่าในใจเขาไม่สบอารมณ์อย่างมาก และเ
บรรพบุรุษตระกูลฉินทิ้งความรู้ไว้ให้เขาอย่างกว้างขวางมาก แถมยังรวมถึงสูตรลับบางอย่างในการกระตุ้นศักยภาพของร่างกายมนุษย์ด้วย สูตรลับเหล่านี้เกี่ยวข้องกับทักษะทางการแพทย์และได้รับการบันทึกอย่างละเอียดสำหรับยาปราณแท้ ปัจจุบันเขามีสำรองอยู่อีกหลายเม็ดตอนนี้ทั้งสองอย่างล้วนพร้อมแล้ว เขาต้องการช่วยเฝิงเจิ้นฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธไปให้ได้ นี่ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย!“ลุงเฝิง ผมบอกความจริงกับคุณก็แล้วกัน แม้ว่าผมจะไม่แน่ใจว่าสามารถช่วยคุณทะลวงไปสู่ระดับราชาแห่งสงครามได้หรือไม่ แต่ผมจะพยายามลองอย่างเต็มที่ โอกาสที่จะประสบความสำเร็จน่าจะสูงมาก ... "ฉินหมิงพูดอย่างจริงใจ“ลองดู?”“การฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธ เรื่องแบบนี้จะลองสุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างไร หากมีสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ผลที่ตามมาอาจเป็นหายนะ!”เฝิงเจิ้นตกใจยิ่งกว่าเดิมในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่า ฉินหมิงกำลังพูดเรื่องไร้สาระและต้องการใช้เขาเป็นหนูทดลองหากเป็นเรื่องอื่นก็เอาเถอะ เขาคงสามารถให้ความร่วมมือกับฉินหมิงได้ แต่การฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธเป็นสิ่งสำคัญ หากไม่ระวังอาจกลายเป็นบ้าได้ง่าย ๆ หรือแม้แต่สูญเสียทักษ
เดิมทีระดับการบ่มเพาะของลี่ตั๋วไห่นั้นทัดเทียมกับเขา ทั้งสองอยู่ในระดับของครึ่งก้าวราชาสงคราม ต่างคนต่างไม่สามารถทำอะไรกับอีกฝ่ายได้แต่ตอนนี้ความแข็งแกร่งของลี่ตั๋วไห่แซงหน้าเขาไปแล้ว ต่อไปนี้มันยากมากสำหรับเขาที่จะสู้กับลี่ตั๋วไห่ได้!ชั่วขณะหนึ่ง เขารู้สึกถึงวิกฤตที่รุนแรงมาก แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้“บางทีลี่ตั๋วไห่อาจโชคดีมากกว่า...”ฉินหมิงฉุกคิดได้ และดูเหมือนเขาจะเข้าใจอะไรบางอย่างอย่างคลุมเครือเขาเคยสงสัยมาก่อนตอนที่อยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลหลิน ว่าลี่ตั๋วไห่สามารถฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธ์ได้อย่างง่ายดาย นี่อาจมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับการปล้นเจิ้งอวี่ มิฉะนั้นลี่ตั๋วไห่จะไม่สร้างศัตรูที่แข็งแกร่งอย่างตระกูลเจิ้งเพียงเพื่อยาปราณแท้แค่สามเม็ดแน่ตอนนี้เขาคิดเชื่อมโยงกันเล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าลี่ตั๋วไห่อาจจะสามารถทะลวงเข้าไปในระดับของราชาสงครามได้โดยใช้ยาปราณแท้สามเม็ดนี้!นี่ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นก็คือในฐานะคนหลอมยาปราณแท้ เขาเข้าใจคุณสมบัติของยาปราณแท้มากกว่าใคร ๆ ในเมื่อแม้แต่ลี่ตั๋วไห่ก็มีสิทธิ์พึ่งพายาปราณแท้เพื่อกลายเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งในระดับราชาสงคราม ถ้าอย่
ตอนนี้เขาสะบักสะบอมมาก มันเจ็บไปทั้งหัวใจ และเขาคิดอยากลบความรู้สึกที่มีต่อหลินหว่านชิงออกไปให้หมดสิ้น แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง!เขาจะกลับไปคบหลินหว่านชิงอีกครั้งได้อย่างไร!“ฉินหมิง คุณใจร้ายกับฉันได้ขนาดนี้เลยเหรอ?”หลินหว่านชิงกัดริมฝีปากแล้วมองฉินหมิงด้วยใบหน้าเศร้า เธอพยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลลงมา“ไม่ได้ใจร้าย เพียงแต่ว่าโชคชะตาระหว่างเราสองคนจบลงแล้ว!”“ถ้าคุณเต็มใจ เราก็ยังเป็นเพื่อนกันต่อไปได้ แต่เรื่องความรู้สึกให้มันจบลงเพียงเท่านี้เถอะ!”ฉินหมิงพูดอย่างใจเย็น“ได้ คุณพูดแบบนี้เอง คุณอย่าเสียใจภายหลังก็แล้วกัน!”หลินหว่านชิงรู้สึกเหมือนคนอกหัก เมื่อต้องเผชิญกับความไร้เยื่อใยและความเมินเฉยของฉินหมิง เธอไม่มีความกล้าพอที่จะอยู่ตรงนี้อีกต่อไป เธอจึงหันหลังกลับและวิ่งหนีไปทันทีที่เธอหันหลังมา หยดน้ำตาก็ไหลลงอาบแก้มของเธออย่างเงียบ ๆ “ฉินหมิง ไอ้สารเลว!”เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยโกรธมาก เธอจ้องมองไปที่ฉินหมิงด้วยสายตาเกลียดชัง จากนั้นก็วิ่งตามไปยังทิศทางของหลินหว่านชิง“ฉินหมิง คุณดูแลตัวเองให้ดี ๆ เถอะ!”หานซีเหลือบมองฉินหมิงด้วยสีหน้าซับซ้อน จากนั้นเธอและไล่ตามเซี
ฉินหมิงตกใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ“แน่นอนว่านายไม่รู้!”“ครั้งที่แล้ว พี่ไปที่หมิงเหยากรุ๊ปเพื่อไปง้อนาย แต่เธอถูกซูซินเหยาหลอกให้คิดว่านายกับซูซินเหยาคบกันแล้ว…”“ผู้กระทำผิดทั้งหมดนี้ก็คือซูซินเหยา ถ้าเธอไม่เข้ามาขวางทาง พี่คงไม่ได้รับข้อมูลผิด ๆ จากเธอและไม่ทำร้ายนายครั้งแล้วครั้งเล่า…”เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพูดด้วยความโกรธ และเธอก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างคร่าว ๆหลังจากฟังแล้ว ฉินหมิงมีสีหน้าประหลาดใจและไม่แน่ใจ จากนั้นเขาก็มองซูซินเหยาด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟและถามว่า "ซินเหยา สิ่งที่เสี่ยวเตี๋ยพูดเป็นความจริงหรือเปล่า?"“ฉัน...”ใบหน้าที่สวยงามของซูซินเหยาเปลี่ยนเป็นสีแดง เธออ้าปากพูด แต่ก็พูดไม่ออกท้ายที่สุดแล้ว เรื่องนี้เป็นความผิดของเธอจริง ๆ เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยไม่ได้กล่าวหาเธอ และเธอก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร“ทำไมต้องโกหกผม?”สีหน้าของฉินหมิงมืดลงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาที่จะเดาจากปฏิกิริยาของซูซินเหยาว่า สิ่งที่เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพูดนั้นเป็นเรื่องจริง!“ฉินหมิง ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกหกคุณ…”“ฉันก็แค่ชอบคุณมาก และไม่อยากเสียคุณไป ฉันจึงตัดสินใจทำมันลงไป...”ดวงตาขอ
ในขณะนี้ เขายังสงบสติอารมณ์ไม่ได้ และความตั้งใจอันแน่วแน่ดั้งเดิมของเขาก็อดไม่ได้ที่จะสั่นคลอนเล็กน้อย“ฉินหมิง คุณอย่าตอบตกลงเธอนะ...”ใบหน้าที่สวยงามของซูซินเหยาซีดลง เธอมองไปที่ฉินหมิงด้วยความกังวลเธอรับรู้ความรู้สึกของฉินหมิงที่มีต่อหลินหว่านชิง และเธอก็เห็นว่าฉินหมิงหวั่นไหว หากไม่ผิดคาด ฉินหมิงน่าจะทิ้งเธอไปแล้วกลับไปหาหลินหว่านชิงเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอรู้สึกเศร้ามาก และใจของเธอก็ค่อย ๆ จมลงสู่ก้นบึ้งเมื่อเห็นสีหน้าเศร้าสร้อยของซูซินเหยา ฉินหมิงก็ตื่นขึ้นมาทันทีราวกับว่าถูกสาดหน้าด้วยน้ำเย็นหากเป็นเมื่อก่อน เขาอาจจะตกลงที่จะกลับไปคืนดีกับหลินหว่านชิงแต่ตอนนี้ เขาได้ตกลงที่จะหมั้นกับซูซินเหยาแล้ว และเมื่อสักครู่นี้ยังให้สัญญากับซูซินเหยาอีกด้วย!หากเขายกเลิกงานหมั้นในเวลานี้ ไม่ต้องคิดเลยว่าจะทำให้ซูซินเหยาเสียใจมากแค่ไหน!ไม่ชอบสิ่งใด ก็อย่าได้ทำสิ่งนั้นกับคนอื่นตอนที่เขากับหลินหว่านชิงเลิกกัน เขาได้สัมผัสรสชาติความเจ็บปวดด้วยตัวเอง มันเป็นความเจ็บปวดที่จดจำไว้ในใจไม่ลืมเลือน เจ็บจนเจียนตายในเมื่อแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่ชอบความเจ็บปวดแบบนี้ เขาจะใจร้ายทำร้ายซูซินเห
“ผมไม่เป็นไร แค่บาดเจ็บนิดหน่อย...”ฉินหมิงยิ้มเบา ๆแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหลินหว่านชิงจะทะเลาะกันจนค่อนข้างไม่มีความสุข แต่หานซีและเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขามาก เขาถือว่าหานซีและเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเป็นเพื่อนที่ดีมาโดยตลอดเขารู้สึกอบอุ่นหัวใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็นเพื่อนทั้งสองแสดงความเป็นห่วงเขา“ฉินหมิง ฉันขอโทษ เป็นฉันเองที่ทำร้ายคุณ”หลินหว่านชิงพูดด้วยท่าทางรู้สึกผิด“ไม่เป็นไร ทั้งหมดเป็นความสมัครใจของผมเอง...”ฉินหมิงแสร้งทำเป็นฝืนยิ้มความรักคือการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เขาเสียสละมากมายเพื่อหลินหว่านชิงอย่างเต็มใจ ไม่สามารถโทษผู้อื่นได้“คุณหนูใหญ่หลิน คุณมาหาผมมีธุระอะไรเหรอ?”ฉินหมิงถามตรงประเด็น แม้แต่ชื่อน่ารัก ๆ ที่เขาใช้เรียกหลินหว่านชิงก็ได้เปลี่ยนไปแล้วในเมื่อตอนนี้เขาตัดใจจากหลินหว่านชิงแล้ว และกำลังจะหมั้นกับซูซินเหยา เขาควรขีดเส้นความสัมพันธ์ให้ชัดเจนกับหลินหว่านชิงและพยายามรักษาระยะห่าง นี่เป็นหน้าที่อย่างหนึ่งที่สมควรทำเมื่อได้ยินชื่อเรียกที่ไม่คุ้นเคยออกมาจากปากฉินหมิง หลินหว่านชิงก็รู้สึกเจ็บแปลบในใจแต่เธอรู้ว่าทั้งหมดน
ฉินหมิงเป็นคู่แข่งทางความรักที่ใหญ่ที่สุดของเขา ขอแค่ฉินหมิงและหลินหว่านชิงคืนดีกันไม่สำเร็จในครั้งนี้ เขาก็สามารถใช้โอกาสจากเรื่องนี้เข้าไปอยู่ในหัวใจของหลินหว่านชิงได้ง่ายขึ้น!แค่ได้คิดก็มีความสุขมาก!......คฤหาสน์ตระกูลซูแขนข้างหนึ่งของฉินหมิงถูกพันด้วยผ้าพันแผล เขานอนอยู่บนเตียงเพื่อพักฟื้นอยู่ในห้องเพราะเขากินยามังกรซ่อนไปหนึ่งเม็ดตอนอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลหลิน ตอนนี้เขาจึงอยู่ในระยะอ่อนแอ ร่างกายไร้เรี่ยวแรงข้างเตียงซูซินเหยาดูแลฉินหมิงอย่างดี ในมือถือชามยาบำรุงพลังร่างกาย เธอป้อนยาให้ฉินหมิงด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขบนใบหน้าอันงดงามของเธอคนเราจะมีความสุขเมื่อได้อยู่กับคนที่เรารัก เธอรอคอยฉินหมิงมาเป็นเวลานาน ในที่สุดวันที่ยากลำบากผ่านพ้นไป วันที่หวานชื่นก็มาถึง ได้กลับมาอยู่ด้วยกันกับฉินหมิงสมใจปรารถนาใครก็ยากที่จะจินตนาการถึงความสุขในใจของเธอได้!หลังจากกลับมาจากคฤหาสน์ตระกูลหลิน ใบหน้าที่สวยงามของเธอก็ไม่เคยหยุดยิ้มได้เลย…ในขณะนี้ มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของตระกูลซูนายหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอกอย่างรวดเร็ว“คุณหนูใหญ่ ข้างนอกมีผู้หญิงคนหนึ่
“สรุปก็คือหนูจะไปหาเขาตอนนี้และอธิบายเรื่องทุกอย่างให้ชัดเจน บางทีนี่อาจจะเอาชนะใจเขากลับมาได้!”หลินหว่านชิงพูดอย่างหนักแน่นพูดจบเธอก็หันหลังแล้วเดินออกไป“ไม่ได้ ลูกจะไปไม่ได้!”“เรื่องของฉินหมิงเป็นเรื่องอดีตไปแล้ว ลูกควรมองไปข้างหน้า ตอนนี้หลานเค่ออั๋งคือตัวเลือกที่ดีที่สุดของลูก!”หลินเถิงฮุ่ยหมุนรถเข็นของเขาและรีบไปหยุดหลินหว่านชิงไว้ในความเป็นจริง เหตุผลที่เขาห้ามหลินหว่านชิงก็เพราะว่าฉินหมิงกำลังจะหมั้นหมายกับซูซินเหยา และเนื่องจากเค่ออั๋งชอบหลินหว่านชิงมากแม้ว่าฉินหมิงจะมีความสามารถที่ยอดเยี่ยม แต่ฉินหมิงก็เป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ไร้อำนาจบารมี หากฉินหมิงจะเต็มใจที่จะกลับมาคืนดีกับหลินหว่านชิงจริง ๆ มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเขาในการกลับไปสู่วงศ์ตระกูลแต่เค่ออั๋งนั้นแตกต่างออกไป หากหลินหว่านชิงยอมรับเค่ออั๋งด้วยพลังยุทธและรากฐานของตระกูลเค่อ การช่วยให้เขายึดอำนาจของตระกูลกลับคืนมาคงไม่ใช่เรื่องยากอย่างแน่นอน!“พ่อ ก่อนหน้านี้พ่อทำเพื่อประโยชน์ของตระกูล จึงเข้ามาก้าวก่ายเรื่องระหว่างหนูกับฉินหมิง อย่างไม่ลังเล และท้ายที่สุดหนูก็ทำร้ายฉินหมิงครั้งแล้วครั้งเล่า...”“ตอนนี้พ่
การให้ความช่วยเหลือในเวลาที่ต้องการเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด ตอนนี้หลินหว่านชิงและพ่อของเธอกำลังประสบปัญหา จุดประสงค์ของการมาที่นี่คือการถือโอกาสแสดงความเป็นสุภาพบุรุษต่อหน้าหลินหว่านชิงในตอนที่พวกเขาต้องการความช่วยเหลือมากที่สุด และหวังว่าจะได้รับความโปรดปรานจากเธอ!ข้อเท็จจริงได้พิสูจน์แล้วว่าเขามาทันเวลา เมื่อสักครู่นี้เขาเป็นพระเอกขี่ม้าขาวและช่วยหลินหว่านชิงให้รอดพ้นจากอันตราย ความประทับใจที่ไม่ดีต่อเขาในอดีตก็เปลี่ยนไปมากเช่นกัน“คุณอยากช่วยเราเหรอ?”หลินเถิงฮุ่ยรู้สึกประหลาดใจและตื่นเต้นตระกูลเค่อเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองเจียงเฉิง ที่มีพลังยุทธและรากฐานที่ทรงพลังมาก หากเขาได้รับความช่วยเหลือจากเค่ออั๋งและตระกูลเค่อได้ มันจะเป็นเรื่องง่ายขึ้นมากสำหรับเขาและหลินหว่านชิงที่จะกลับคืนสู่ตระกูลหรือยึดอำนาจของตระกูลคืนมา!“ใช่แล้ว!”“ลุงหลิน ตราบเท่าที่คุณต้องการความช่วยเหลือจากผม ผมจะพยายามอย่างดีที่สุดและทำอย่างเต็มที่!”เค่ออั๋งพูดเสียงดังฉะฉาน“ดี เยี่ยมมาก!”“หลานเค่ออั๋ง หากคุณสามารถช่วยฉันกับหว่านชิงกลับคืนสู่ตระกูลหลินได้ เราสองพ่อลูกจะขอบคุณอย่างยิ่ง!”หลินเถิงฮ