ปฐมบท

    คืนนั้นพระจันทร์สว่างมาก น่าจะเป็นวันเพ็ญ แสง แสงจันทร์ส่องทาง สว่างกว่าแสงไฟฉายจากโทรศัพท์มือถือ ชายหญิงคู่นึงประคองกันวิ่งกึ่งเดินอย่างรีบร้อนผ่านตรอก ผู้หญิงหิ้วกระเป๋าผ้าท่าทางมีน้ำหนัก ฝ่ายชายมือข้างนึงจับแขนหญิงสาวอีกมือกุมด้ามปืนไว้แนบขา

"พี่ชัชฉันไม่ไหวแล้ว พักหน่อยได้ไหม"

"ไม่ได้ทนหน่อย อีกนิดเดียวก็จะเจอรถแล้ว เดี๋ยวพี่อุ้มณาไป

ชายหนุ่มเสียบปืนเข้าที่เข็มขัด สองมือช้อนเอาหญิงสาวอุ้มแนบอก 

อุณากอดกระเป๋าแน่นที่หวงนักหนาไม่ใช่เสื้อผ้าแต่คือเงินอัดแน่น พร้อมจะเอาไปสร้างอนาคตด้วยกัน  ศีรษะซบลงบนอกชายหนุ่มคนรัก หัวใจของเขาเต้นดังมันดังมาก

เปรี้ยง.....ดังเหมือนฟ้าผ่า

เสียงสุดท้าย ก่อนทุกอย่างมืดดำสนิท

ชัช เจ็บมาก. ก้มลงมองเห็น เลือดและเศษสมองกระจาย  เต็มอก เค้ารู้สึกว่าโดนยิงจากทางด้านหลังแล้วก็ควบคุมร่างกายไม่ได้อีก  อุณาเมียรัก ร่วงลงจากอ้อมกอดแล้วทุกอย่างก็มืดลง

เสียงหวอดังสนั่น เสียงในวิทยุเจ้าหน้าที่ดังเป็นระยะ

"เกิดเหตุยิงกันมีผู้เสียชีวิตสองศพ ชายหนึ่งหญิงหนึ่งคนร้ายหนีไปได้ครับท่าน" เสียงดังฟังชัดร้อยเวรรายงานผู้บังคับบัญชา

"แล้วเหตุการณ์มันเป็นยังงัยหมวด"ชายวัยกลางคนในชุดพันโทเต็มยศย้อนถาม ปรายตาไปยังสองศพที่กู้ภัยคลุมผ้าขาวไว้

ผู้ตายชื่อ ชัช ไชนานนท์ เป็นมือขวาเสี่ยเมืองนนท์เจ้าของบ่อนในปอยเปตหลายแห่ง

ผู้หญิงชื่ออุณาน่าจะเป็นผู้หญิงหากินที่เสี่ย เอามาชุบเลี้ยง เป็นเมียเก็บและให้คุมบัญชีพนันออนไลน์

ทั้งสองคนโดนยิงด้วยกระสุนนัดเดียวยิงจากด้านหลังตัดขั้วหัวใจนายชัช แล้วทะลุออกเข้าขมับผู้หญิงกำลังอุ้มอยู่ตายทันทีทั้งคู่ครับ

"โอ้..บังเอิญขนาดนั้นเลยเหรอวะหมวด"

พันโทถึงกับออกปากหลังจากฟังบรรยายสรุป

"แล้วคนร้ายมันได้อะไรไป "

"น่าจะเป็นกระเป๋าใส่เงินครับ มีพยานบุคคลเห็นผู้หญิงที่ตายถือกระเป๋าใบใหญ่  แล้วก็พบกระเป๋าเปื้อนเลือดตกอยู่ตรงถนนข้างในมีเทปกระดาษพันปึกเงินของกสิกรไทยเลอะเลือดอยู่ยี่สิบวงครับ เงินไม่มีน่าจะแกะแยกไปหมดแล้ว"หมวดรายงานฉะฉาน

"เก็บวัตถุพยานเคลียร์ที่เกิดเหตุให้ดี แล้วค่อยทำรายงานสรุปให้ผมอีกทีที่โรงพักนะ" นายพันโทสั่งการแล้วหันหลังกลับขึ้นรถตำรวจจากไป