Share

ทวีเป็นใคร

"อีเอ!!มึงโอนมาหรือยัง อ่านข้อความ กูมั่งไม้"

เสียงแม่แว๊ดแหวจากปลายสาย ดูเร่งร้อนหงุดหงิด

" เดี๋ยวก่อนแม่ เต้นอยู่ นี่เพิ่งเห็นโทรศัพท์ โทรมาเป็น 10 สายเลยนะเนี่ย รอก่อนนะแม่ เดี๋ยวออกไปโอนให้" 

พูดจบก็ อีเอก็รวบวิกถอดโยนโครมลงหน้ากระจก หรี่ตามองรูปลักษณ์ของตัวเอง นายทวีที่เติบโตมาจากเด็กชายทวีตอนนี้กลายเป็นน้องเอ กระเทยหน้าสวยศัลยกรรมกว่า 10 ครั้ง นมปลอมไซส์ 400 cc และใบหน้า ที่พอก ด้วย เครื่องสำอาง หนาประมาณกระดาษ A4 100 แผ่น

" มึงรีบไปโอนเลย เดี๋ยวแม่กับพี่ โดนเขายำเอานะ อีลูกเนรคุณ มึงอยากได้แบบนี้เหรอ มึงอยากเห็นกูโดนเขาซ้อมหรือไง" เสียงแหลมปรี๊ดของแม่ ปวดประสาทยิ่งนัก นี่ก็คงเหมือนเดิม พากันกับพี่ชาย 2 คน แอบไปคาสิโนที่เขมร แล้วก็คงเสียกันยับเยิน จนไม่เหลือตังจ่าย

"กี่บาทแม่" ปากพูดมือคว้า ครีมเช็ดเครื่องสำอาง ใช้สำลีควักลวกๆ ถูปาดๆไปตามหน้า

"ลูกเวรไม่ได้อ่านที่กู ไลน์ ไปเลย แสนนึง รีบด้วยนะ ตอนนี้ไอ้ปีเตอร์มันให้กูไปรอบนห้องอยู่ ถ้ามึงช้ากูลำบากแน่ "

"ค่ะแม่" ตอบเสร็จรีบกดวางทันที ถอนใจเฮือกใหญ่ แม่จะโทรหาก็ตอนเวลาแบบนี้เท่านั้น เวลาที่ต้องการเงิน ถอดคอร์เซ็ทรัดเอว แกะกระดุมชุดเต้น ดึงแควกถุงน่องไม่ต้องเสียเวลาถอดมัน คว้ากางเกงยีนส์เสื้อยืดใส่คลุม ดึงกระเป๋าถือออกจากล็อกเกอร์แล้วรีบแผ่น เสียงเพื่อนสาวในห้องเดียวกัน ตระโกนตามไล่หลังมา

"อีเอรีบไปไหนเนี่ย" เฮียเพชรเขารอคุยกับมึงอยู่นะ ซื้อดอกไม้มาให้มึงด้วย 

"โหนกมึงรับหน้าไปก่อนเลยเดี๋ยวกูออกประตูหลัง

แม่กูรีบ ติดอยู่ที่บ่อนเขมร"

"แต่เฮียเค้าาาาาา...."

โดยที่ไม่ได้สนใจคำพูดต่อของเพื่อน ทิ้งให้เป็นเสียงแว่วไวปานลมพัดเธอกระชากประตูห้องแต่งตัว แล้วเผ่นโผนเหมือนแมวป่า ทางเดินมืดอึมครึมหลังเวทีคาบาเรต์ ไฟเหลืองซีด ดวงเดียวที่ยังติดอยู่ วิ่งซอยเท้า ตาเงยมองป้ายตัวแดงไกลๆที่เขียนว่า Exit 

ปึ๊ก..โครม!! เอถลาไปข้างหน้าสองมือป่ายปาดหาหลักยึด  แล้วมือใหญ่ดุจคีมแข็งคว้าท่อนแขน อีกมือรวบ เอวลากเข้าหาตัว แล้วหน้าเธอก็ปะทะกระแทกกับ

เสื้อโปโล สีขาว

เฮีย!!!( เกือบหลุดคำสำคัญออกไปแล้ว) "อ้า...พี่เพชร มาได้ไงคะ" หลบสายตาเขามองลงต่ำ เห็นรอยแป้งสีเนื้อเปื้อนบนเสื้อ และช่อดอกกุหลาบที่ตกอยู่ที่พื้น

"รีบไปไหนน้องคงรีบมากเลยสิ ถ้าพี่ไม่คว้าไว้ป่านนี้คงหน้าแหกได้ไปผ่าใหม่อีกรอบ"

"ค่ะๆเอขอโทษ น้องรีบออกไปหาตู้ atm โอนเงินให้แม่ค่ะ พอดีแม่ติดอยู่ที่บ่...บ่อน เอ้ย.. ติดตังค์เพื่อนค่ะ " 

เสี่ยเพชรก้มลงคว้าช่อดอกกุหลาบ ที่พื้น ก็ช่อธรรมดาอย่างที่ขายกันหน้าคาบาเรต์นั่นแหละ

ยัดใส่มือเธอ ทำตาหรี่เสียงเข้ม " โหนกไม่ได้บอกเหรอ ว่าพี่แวะมา รึคิดจะหนีพี่ ไปคุยกันบนรถ เสื้อเลอะหมดแล้วคงต้องไปเปลี่ยน ไหนบอกแม่จะให้โอนตังค์กี่บาท....บลา....บลา..."

ในหัวของเอมึนงงไปหมดแล้ว เสี่ยเพชรเป็นผู้ชายที่พูดไม่หยุด หนุ่มใหญ่เชื้อสายจีน ตัวล่ำบึกบึน คิดจะได้อะไรก็ต้องได้แต่เขาเป็นสปอนเซอร์รายใหญ่ของเธอ จ่ายให้หมดตั้งแต่ทำนมทำหน้าจนถึงไปแปลงเพศ เธอได้แต่ โดนเขาลากมือ ให้เดินตามออกไป ถ้าเสี่ยมาหา ก็รู้ได้เลยว่าเขาต้องการอะไร นอกจากว่าเธอจะหลบทัน ซึ่งเธอกับเพื่อนรักโหนก ก็หาวิธีสับขาหลอกช่วยกันโดยตลอด

เสี่ยเปิดประตูรถ สปอร์ต 2 ประตู สุดหรู ติดฟิล์มดำเข้มให้เธอเข้าไปนั่งก่อนค่อยวิ่งเหยาะกลับไปเปิดฝั่งตัวเอง สุภาพบุรุษจริ๊ง!!!อยู่กับเมียทำแบบนี้ไหมนะ เอคิดแบบเสียงสูงแล้วเบะปากนิดนึง

เมื่อนั่งลงได้ยังไม่ทันคาดเข็มขัด เสี่ยก็เริ่มเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ มือขวาคว้าหมับเข้าที่อกข้างซ้ายของเธอ มือซ้ายรั้งหัวดึงเธอมาจูบ

"ว้ายพี่เพชรทำไร.. นี่ลานจอดนะคนเพียบ"

จริตจะก้านมันต้องมา เอามือดันอกเขาพอเป็นพิธี

ดึงหน้าหนีนิดนึงให้ปากเค้าแค่โดนแก้ม  กระตุ้นอารมณ์อยาก

"เดี๋ยวก่อนได้ไหมคะ เอต้องรีบโอนเงินให้แม่"

"เท่าไหร่ มาพี่โอนให้จากโทรศัพท์เลยไม่เสียเวลา" เสี่ยทำปากจุ๊กจิ๊ก เหมือนเริ่มหงุดหงิด

คว้าโทรศัพท์บนคอนโซลหน้า มากดเปิดเครื่องด้วยลายนิ้วมือ มือซ้ายยังคงรั้งหัวเธอกดไว้บนไหล่

"แสนนึงค่ะ" เอทำเสียงอ่อน

"อีเฮีย!!!....แม่เธอสร้างบ้านเหรอ"เค้าผลักหัวเธอออกจากอกทันที แต่ก็ยังกดโอนต่อ

" ไปเปลี่ยนเสื้อที่คอนโดแล้วกัน น้องครีมต้องใช้คืนพี่แทนแม่แล้วนะ" พูดจบก็คว้ามือหมับลงที่เป้ากางเกง 

คืนนั้น ถ้ามีใครอยู่ที่ลานจอดก็จะเห็นรถสปอร์ตหรูเร่งเครื่องพุ่งออกไป ตามด้วยรถเก๋งโตโยต้าสีดำ ที่มีชาย 2 คน คนหนึ่งโยนบุหรี่ในมือทิ้งเอาเท้าขยี้ คนที่สองรีบถ่ายรูปท้ายรถหรูรูปสุดท้าย แล้วกระโดดขึ้นรถ ขับออกไปเช่นกัน

คอนโดริมทะเลพัทยา ชั้น 39 มองออกไปเห็นโค้งหาด ไฟระยิบระยับสวยเหมือนฝัน

เอหลบอยู่ที่มุมหนึ่งของระเบียง มีเสียงน้ำแว่วๆเสี่ยกำลัง อาบน้ำในห้องน้ำ 

"แม่หนูโอนไปแล้วนะ"

"เออ.. ทีหลังมึงอย่าช้า กูเสียวโดนเขากระทืบแทบแย่"

"แม่จะกลับเมื่อไหร่ บอกแม่แล้วใช่ไหม นี่ครั้งที่ 3 แล้วนะ "

" อย่ามาริสอนแม่ ค่าน้ำนมกู อย่ามาเนรคุณ แล้วเวลามึงกลับมาบ้าน อย่าใส่กระโปรงกลับมานะกูอายคนเขา"

แม่ กดวางสายไปเลย ทิ้งให้ปลายทางน้ำตาซึม เอปล่อยให้มันไหล หยดเป็นเม็ดลงพื้น ให้ลมทะเลพัดมันจนแห้งเหือด

ตอนจำความได้ก็เป็นเด็กผู้ชายทั่วไป เล่นซนตามประสา ที่บ้านเป็นโรงสีข้าวอยู่จังหวัดสุรินทร์ อายุ 8 ขวบเดินกลับบ้านจากโรงเรียน เจอทั้งรถตำรวจทั้งเพื่อนบ้านอยู่เต็มหน้าบ้านไปหมด

พี่วุธพี่ชายตัวสูงลูกป้าแม่บ้านบ้านเดินมากระซิบ

" ไอ้เอพ่อมึงผูกคอตาย" 

สิ่งที่เห็นคือ พ่อนอนบนเตียงถูกเข็นออกจากบ้านมีผ้าสีขาวคลุม แม่เป็นลมพี่ชายประคองอยู่หน้าบ้าน เอซอยเท้าวิ่งไปกอดเอวแม่

"แม่จ๋าา...."ยังไม่ทันพูดจบประโยค รู้ตัวอีกทีก็กลิ้งเป็นขนุนไปอีกทางนึง พี่แป้งพี่ชายอายุ15ถีบโครมเข้าที่ลิ้นปี่ 

จุกอั๊ก สะอื้นน้ำตาไหลเป็นสาย 

ในความพร่าพรายน้ำตาสิ่งที่จำได้ดีคือสายตารังเกียจของแม่ 

ฉันคือลูกที่แม่เกลียด แต่ก่อนบ้านเรารวยมาก

พ่อเป็นเจ้าของโรงสีข้าวใหญ่ แม่เป็นนางงามประจำจังหวัด แม่สวยเหมือนางฟ้า พ่อหลงแม่มาก ทำห้องแอร์ให้แม่นั่งคิดเงินตอนนั้นเป็นที่ฮือฮา ใครก็อยากมาซื้อข้าวมาดูเมียคนสวยของหลงจู้ ลูกชายคนแรกก็เป็นผู้ชาย พ่อก็ยิ่งภูมิใจรักหลงแม่เข้าไปอีก จนกระทั่งฉันเกิดมา แม่ก็เริ่มอ้วน ใบหน้ามีฝ้าขึ้น แม่เริ่มโทษว่าฉันเป็นต้นเหตุ หาเรื่องไม่เลี้ยงลูก ขอให้จ้างแม่บ้านมา ผิดกับพ่อที่เอ็นดูฉันมาตลอด พอได้ห้าขวบ ฉันอยากสวยเหมือนแม่แอบเอาลิปสติกมาเล่น แม่โกรธมากบอกพ่อว่าลูกกระเทยไม่อยากได้ จะให้เอาไปยกให้คนอื่น ประกอบกับช่วงนั้นเศรษฐกิจไม่ดีพ่อไม่สามารถเปย์แม่ได้เหมือนก่อน ยิ่งทำให้แม่ยิ่งหงุดหงิด ความเป็นอยู่ของฉันในบ้านก็ไม่ต่างจากลูกคนใช้ สุดท้ายพ่อต้องไปกู้เงินธนาคารมาหมุนใช้ในบ้านเพื่อพยุงฐานะและใช้อุดกิจการโรงสี

ตอนพ่อผูกคอตาย เพราะมีหมายยึดที่ดิน มาแปะหน้าบ้าน พ่อเศร้ามากเพราะไม่สามารถรักษาทรัพย์สมบัติของตระกูลไว้ได้...ส่วนแม่โทษว่าลูกคนเล็กเป็นตัวซวยเหมือนเดิม

แม่บ้านเล่าว่าพ่อทะเลาะกับแม่ใหญ่โต แล้วหายเข้าห้องเงียบไปกลับออกมาอีกทีก็บนเตียงของกู้ภัยแล้ว

โชคดีที่โรงสีขายทอดตลาดแล้วเหลือเงินมาจำนวนนึง และมีเงินที่ได้จากประกันชีวิตที่พ่อทำยกให้ฉันตอนเกิด แม่ขายบ้านเพราะทนสายตาคนแถวนั้นไม่ได้ แล้วย้ายเข้ากรุงเทพมาซื้อตึกอยู่กับน้าสาวที่ห้วยขวาง พี่แป้งได้มาเรียนมัธยมในกรุงเทพ ส่วนฉันแม่ส่งไปเก็บไว้ที่โรงเรียนกินนอนชายล้วนที่ชลบุรี บอกกับคนอื่นว่าเผื่อมันจะกลับมาเป็นผู้ชาย

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status