การทำงาน

พาดหัวข่าววันนี้

 สาวคาบาเรต์ โดนบุกบ้านทำร้ายสาหัส ตำรวจแจ้งเรื่องนี้อาจมีชู้สาวเกี่ยวข้อง  เพื่อนบ้านเผยอาจเป็นฆาตกรรมมากว่าชิงทรัพย์  

วันที่14 กุมภา  ร.ต.อ. ชัยวุธ  รัตนชัย  รองสารวัตรสอบสวน สน.ห้วยขวาง พร้อมเจ้าหน้าที่กู้ภัยเข้าตรวจสอบเหตุทำร้ายร่างกายมีผู้บาดเจ็บสาหัส หน้าอาคารพาณิชย์หลังหนึ่ง  ที่เกิดเหตุ  พบสาวประเภทสอง  ชื่อนายเอ(นามสมมุติ)อายุ30ปี  ถูกตีด้วยเหล็กเกี่ยวประตูม้วน  อาการสาหัส  ข้าวของในบ้านกระจุยกระจาย  และในบ้านพบนางเกรซและนายแป้ง(นามสมมุติ)มารดาและพี่ชาย  โดนมัดและปิดตาอยู่ในห้องน้ำ  เจ้าหน้าที่กู้ภัย ได้ช่วยเหลือนำผู้บาดเจ็บส่งโรงพยาบาล และ แก้ไขมารดาและพี่ชาย ซึ่งอยู่ในอาการตกใจ พอให้การเบื้องต้นได้

ส่วนนายเอ (นามสมมุติ)หลังจากนำส่งโรงพยาบาลแล้วเสียชีวิตในเวลาต่อมา 

ห้องฉุกเฉิน โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในเขตห้วยขวางกรุงเทพฯ ประเทศไทย

ไร้เสียง เหมือนโลกโดนดูด เสียง ออกไปทั้งหมด การเต้นของหัวใจช้าและเงียบงัน ปากและคอแน่นเต็มไปด้วยท่อ  หัวปวดจนแทบระเบิด ตาลืมได้แค่ครึ่งข้าง  แขนและขาไม่ต้องพูดถึง กระดิกกระดิกปลายนิ้วได้ก็บุญแล้ว มองเห็นชายผ้าม่าน ขยับไหว อยากจะส่งเสียงขอความช่วยเหลือก็ทำไม่ได้

 "ผู้ป่วยหลังออกจากห้องผ่าตัด ครบเวลาต้องฟื้นแต่ไม่รู้สึกตัว โคม่าแล้วรีบโทรแจ้งญาติ แจ้งหมอเวรเตรียมปั้ม ถ้าหยุดหายใจ" ป้าหัวหน้าพยาบาลสั่งการรัวๆ

"รายที่ถูกตีมาเมื่อหรอครับ บุญทวีสาวคาบาเรต์ใช่ไหมครับ  บุญไม่ทวีแล้วซินะ บุญจะหมดแล้ว" บุรุษพยาบาลขานตอบเป็นเรื่องขำขันเหมือนทุกอย่างเป็นธรรมดา

 เสียงพูดคุยของทีมพยาบาล แทรกแว่วเข้ามา ใต้ชายผ้าม่าน 

เงาดำ ดูกำยำ ยืนปลายเท้า  ตาที่ลืมได้ครึ่งข้างนั้น

เห็นแค่ชายผ้านุ่ง  สีแดง!!! 

ข้าพเจ้าเปล่ง เสียงเข้มกังวาล

 "นายทวี บุญอารักษ์ ลุกขึ้นแล้วมากับเรา" สิ้นเสียงนั้นคนป่วยขนพลันลุกซู่ทั่วกาย เหมือนลูกโป่งใบนึงโดนเข็มเจาะแตก ทุกอย่างไหลออก เลือด น้ำ ไร้ประตูปิดกั้น รวมทั้งจิตที่หลุดออกมาจากร่าง เป็นพลังงานอ่อนจาง

เสียงเตือน ของเครื่องเซ็นเซอร์การเต้นของหัวใจ กรีดร้องยาว

ชายผ้านุ่งแดงพลิวไหวหายวับ ทิ้งห้องให้ปั่นป่วนชุลมุนด้วยทีมงานแพทย์และพยาบาล

ตายแล้วใช่ว่าจบหรือหายลับ วิญญาณนายทวีพร้อมผู้ที่มารับกลับไปปรากฏ.  ณ ดินแดนแห่งหนึ่ง

ดวงวิญญาณดวงแรกในการทำงานของพระยายมราชชัช

กลางท้องพระโรงทองสว่างไสว ดวงวิญญาณหนุ่มหัวใจสาวนายทวี สีจางมาก คุดคู้อยู่กลางห้อง

ก่อนหน้านี้กว่าจะเคลียร์งานเก่าของเทวบิดาที่ค้างก็หมดพลังไปอย่างมาก ทั้งยังต้องรับผลกรรมในอดีตชาติ ดื่มน้ำทองแดงวันละหน แต่ละวันกว่าจะได้ไปพักยังทิพยวิมานก็ไม่ง่ายเลย ที่นี่เหมือนเข็มเวลาเดินทางช้ามาก1วันน่าจะเป็น1ปีในภพมนุษย์

ตำแหน่งพระยายมราชคือคนที่บังเอิญทำกรรมดีและกรรมชั่วเสมอเท่ากัน จะไปอยู่สวรรค์ก็บุญไม่พอ ไปอยุ่นรกก็ดีเกินไป เลยต้องอยู่ตรงกลาง โดนลงทัณฑ์ดื่มน้ำทองแดงเหมือนสัตว์นรกอื่น แต่มีทิพยวิมานอยู่ อยากได้อะไรก็เนรมิตขึ้นมาได้ทั้งเสื้อผ้า. อาหาร เครื่องประดับสุวรรณและสุวานเป็นเทพเหมือนกัน แต่เค้าคงทำบุญมาน้อยกว่า เพราต้องมาเป็นผู้ช่วยแล้วก็ดื่มน้ำทองแดงเหมือนกัน รูปลักษณ์ภายนอกก็หล่อเหลาขาดแต่รัศมีกายเท่านั้นที่เอามาเปรียบกันไม่ได้

"นายทวี บุญอารักษ์ จงฟัง ข้าขอถามว่ากรรมของเจ้าคืออะไร"  เสียงสุวานดังขึงขัง

"ฉันไม่รู้จ๊ะฉันโดนเขาตีหัวมาจำไม่ค่อยได้ ปวดหัวเหลือเกิน" เสียงตอบแผ่วเบา

สุวรรณจิ๊ปากพึมพำว่า ร่างไม่มีแล้วยังติดในสัญญาความจำเก่าๆ ไม่มีร่างจะปวดหัวได้ยังงัย แล้วหันมาบอกข้าว่า เรื่องไม่ยาวพออ่านได้ในบัญชี มีแค่สามสิบปี ท่านยมจะลองอ่านดูไหม

ชัชพยักหน้าสมุดเล่มใหญ่ก็ลอยมาเปิดตรงหน้าโดยไม่ต้องถือ เรื่องราวชีวิตมนุษย์สนุกมากเหมือนดูทีวีในภพมนุษย์ ในเมื่อหน้าที่มีให้ทำ ก็ฉวยโอกาสสนุกกับมันไปเลยดีกว่า