เด็กมันร้าย - 3 อยากได้มากใช่ไหม!!

ฉันสะดุ้งกับน้ำเสียงที่ตุลตวาดแต่ก็ยังยืนตัวแข็งทื่ออยู่ เพราะไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อนบวกกับรู้สึกผิดด้วย

“เดี๋ยวฉันซื้อกรอบรูปใหม่ให้ก็ได้ นายอย่าโกรธขนาดนั้นสิ” มันเจ็บที่เห็นว่าตุลอาลัยอาวรณ์กรอบรูปขนาดนั้นถึงแม้ฉันจะเป็นคนผิดก็เถอะ 

“ซื้อให้ใหม่ ?” ตุลเงยหน้ามาก่อนที่เขาจะยืนขึ้น 

พรึบ! ฝ่ามือใหญ่กระชากแขนของฉันจนตัวปลิว เริ่มรู้สึกเจ็บแผลที่เท้าขึ้นมาแล้วตอนนี้ 

“ต..ตุลพี่เจ็บ” ฉันพยายามแกะแขนตัวเองออกจากมือของตุลแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะเขากำแน่นมากๆ 

“ชอบให้เงินแก้ปัญหามากเลยว่างั้น ?”

“ป…เปล่าพี่ไม่ได้คิดแบบนั้น” 

“รู้ตัวไหมว่าน่ารำคาญมากขนาดไหน เมื่อไหร่จะเลิกยุ่งสักทีวะ!!” ตุลตะคอกใส่หน้าฉันเสียงดังลั่น เขาน่ากลัวมากๆ จนฉันสั่นไปทั้งตัว 

“รู้สิ พี่รู้ว่าตัวเองน่ารำคาญขนาดไหน เพราะตุลพูดคำนี้แทบทุกครั้งที่เราเจอกัน”

คำว่ารำคาญฉันได้ยินจากปากของผู้ชายคนนี้จนชินแล้ว มันก็จริงนั่นแหละฉันมันน่ารำคาญ แต่จะให้ทำยังไงในเมื่อหัวใจมันชอบไปแล้ว 

“ถ้ารู้ตัวเองดีก็อย่ามายุ่ง อย่าโผล่หน้ามาให้เห็น!!” 

“ตุลไม่ชอบพี่พี่ก็เข้าใจนะ แต่ไม่เข้าใจที่ตุลยังรู้สึกกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ทั้งที่เธอเป็นฝ่ายทิ้งไป…โอ้ย~” พูดยังไม่ทันจบแขนของฉันก็ถูกกระชากอีกครั้ง 

“รู้ได้ยังไง” 

“……” ตายแน่! ฉันเผลอพูดเรื่องที่ไม่ควรพูดออกไป จะทำยังไงดีล่ะทีนี้ 

“ตอบมา! รู้ได้ยังไงใครบอก!!”

“พี่เจ็บนะตุล โอ้ย~” พอฉันไม่ยอมตอบก็ถูกคนใจร้ายอย่างตุลบีบแขนแรงขึ้น เขาเคยสนใจความเจ็บปวดของฉันบ้างไหม 

“พ…พี่ให้คนตามสืบ” ฉันหาข้ออ้างเพราะกลัวเขาจะไปต่อว่าแพร 

ตุลก้มมองภาพที่พื้น เขาขบกามแน่นก่อนจะตวาดถามอีกครั้ง “ชอบมากใช่ไหม อยากได้มากใช่ไหม ได้!!” 

เป็นคำถามไม่ไม่ต้องการคำตอบ จู่ๆ ตุลก็ลากฉันมาที่เตียง เขาผลักร่างฉันให้ล้มกระแทกลงบนเตียงอย่างแรงจนมันรู้สึกจุก 

“…ตุล อึก พี่เจ็บทำไมต้องรุนแรงแบบนี้ด้วย” 

“ต..ตุลจะทำอะไร กรี๊ด~” กรีดร้องออกมาเสียงดังเมื่อตุลขึ้นมาคร่อมบนตัวฉันแล้วก้มหน้าลงมาซุกไซร้ที่ซอกคอ 

ฉันดิ้นพล่านอยู่บนเตียงความกลัวปะทุขึ้นมาในใจ ถึงจะชอบมากขนาดไหนแต่เรื่องแบบนี้ฉันยังไม่พร้อม เขายังไม่รักฉันเลยด้วยซ้ำเราจะมีอะไรกันได้ยังไง 

“ตุลปล่อยนะ เป็นบ้าไปแล้วหรอ” ฉันดิ้นจนสุดแรงแต่เพราะเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ จึงไม่สามารถผลักไสเขาได้ 

“อยากได้มากไม่ใช่หรือไง” เขายกศีรษะขึ้นตวาดถาม 

“ม..ไม่พี่ไม่ต้องการแบบนี้”

“มาอ่อยถึงที่ เข้ามาถึงในห้องนอนจะบอกว่าไม่ต้องการ ฟังดูย้อนแย้งนะ” 

“พ…พี่จะกลับแล้วปล่อยนะ” ฉันกลัวเขาจริงๆ ครั้งนี้ ฉันรู้ว่าตุลโกรธแต่ก็ไม่ควรทำแบบนี้ 

“ได้กลับแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้!!” พูดจบตุลก็ก้มลงมาซุกไซร้ซอกคอของฉันอีกครั้ง 

ฉันดิ้นจนหมดแรง น้ำตามันไหลลงมาอาบแก้มเพราะความกลัว “อึก~ ถ้าพี่ยอม….ตุลจะยอมเปิดใจให้พี่ไหม”