ตอนที่ 6 ประวัติห้องสมุดแห่งความฝัน

โรเซ่เดินเข้าไปในห้องสมุดแห่งความฝันด้วยความตื่นเต้น ในวันนี้เธอรู้สึกอยากรู้ประวัติของห้องสมุดแห่งนี้มากขึ้นกว่าเดิม ขณะที่เธอกำลังเดินสำรวจชั้นหนังสือ ซูโฮก็เดินเข้ามาทักทาย

ซูโฮ: "อ้าว วันนี้มาถึงเร็วเชียว มีหนังสือเล่มไหนที่น่าสนใจเป็นพิเศษหรือเปล่าครับ?"

โรเซ่: (ยิ้ม) "ยังเลยค่ะ จริง ๆ แล้วฉันอยากรู้จักห้องสมุดนี้ให้มากขึ้นกว่าเดิมนะค่ะ ฉันเข้ามาอ่านหนังสือที่นี่ได้แค่ปีเดียวเอง แต่รู้สึกผูกพันกับที่นี่มาก คุณพอจะเล่าประวัติของห้องสมุดแห่งความฝันให้ฟังได้ไหมคะ?"

ซูโฮหัวเราะเบา ๆ เมื่อได้ยินคำถาม ก่อนจะผายมือชวนโรเซ่เดินไปที่มุมของห้องสมุดที่มีแสงไฟอ่อน ๆ ส่องลงมา เขาเดินนำเธอไปนั่งที่มุมสงบก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องราวอย่างอ่อนโยน

ซูโฮ: "ห้องสมุดแห่งนี้มีประวัติยาวนานกว่าที่คิดไว้เลยครับ ก่อตั้งมาตั้งแต่รุ่นปู่ของผม ห้องสมุดแห่งความฝันสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นที่ที่ทุกคนสามารถมาค้นหาความสุขจากการอ่านได้ และเป็นที่ที่รวมเรื่องราว ความฝัน และจินตนาการของผู้คนจากรุ่นสู่รุ่น"

โรเซ่: (ดวงตาเป็นประกาย) "ว้าว ฟังดูน่าทึ่งมากเลยค่ะ แล้วทำไมถึงใช้ชื่อว่าห้องสมุดแห่งความฝันล่ะคะ?"

ซูโฮ: "ชื่อนี้มีที่มานะครับ เพราะที่นี่ไม่ใช่แค่ห้องสมุดธรรมดา ทุกคนที่เข้ามาอ่านหนังสือที่นี่ มักจะบอกว่าพวกเขารู้สึกเหมือนถูกพาเข้าสู่โลกอีกโลกหนึ่ง เหมือนได้หลุดเข้าไปในความฝันอันแสนพิเศษของตัวเอง เลยมีคนเรียกที่นี่ว่า 'ห้องสมุดแห่งความฝัน' จนชื่อก็ติดหูมาตั้งแต่นั้น"

โรเซ่: "เป็นชื่อที่เข้ากับบรรยากาศมากเลยค่ะ เวลาฉันอยู่ที่นี่ รู้สึกเหมือนหลุดเข้าไปในโลกนิยายจริง ๆ เหมือนทุกตัวอักษรพาฉันไปสู่สถานที่ใหม่ ๆ ที่น่าตื่นเต้นตลอดเวลา"

จินฮยองพยักหน้าเห็นด้วย เขามองไปรอบ ๆ ห้องสมุดอย่างอ่อนโยนก่อนจะเล่าต่อ

ซูโฮ: "ปู่ของผมบอกไว้ว่า ห้องสมุดแห่งนี้ไม่เพียงแต่เก็บรวบรวมหนังสือ แต่ยังเป็นที่ที่รวมเอาความฝันของผู้คนที่เคยเข้ามา ความฝันเหล่านั้นจะฝังอยู่ในตัวหนังสือทุกเล่ม เพื่อให้คนที่มาอ่านรู้สึกถึงความอบอุ่นและแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตต่อไป"

โรเซ่: "นั่นคงเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันรู้สึกมีพลังทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือที่นี่สินะคะ แปลกจริง ๆ เลยค่ะ"

ซูโฮ: "ไม่แปลกหรอกครับ นั่นคือเสน่ห์ของที่นี่ ห้องสมุดนี้สร้างขึ้นมาเพื่อให้ทุกคนได้ผ่อนคลายและลืมความเหนื่อยล้าจากโลกภายนอก มาเติมความฝันและแรงบันดาลใจให้กับชีวิตใหม่ คุณอาจจะสังเกตว่า แม้แต่บรรยากาศของที่นี่ก็เงียบสงบและอบอุ่นเสมอ เพราะเราตั้งใจทำให้ที่นี่เป็นที่พิเศษสำหรับทุกคน"

โรเซ่ฟังด้วยความตั้งใจ ดวงตาเต็มไปด้วยความชื่นชม

โรเซ่: "แล้วคุณจินฮยองล่ะคะ คุณรู้สึกยังไงกับที่นี่?"

ซูโฮ: (ยิ้ม) "สำหรับผม ที่นี่เหมือนบ้านหลังที่สองเลยครับ ผมเติบโตมากับห้องสมุดแห่งนี้ ตอนเด็ก ๆ ผมจะมานั่งอ่านหนังสือที่นี่ทุกวัน และเมื่อโตขึ้นก็ได้รับหน้าที่ดูแลที่นี่ต่อจากครอบครัว ผมรู้สึกโชคดีมากที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของห้องสมุดที่อบอุ่นแบบนี้"

โรเซ่: "ฟังดูแล้วเหมือนคุณมีความผูกพันกับที่นี่จริง ๆ เลยค่ะ"

ซูโฮ: "ใช่ครับ นี่เป็นที่ที่ผมสามารถฝันและจินตนาการได้ไม่จำกัด และผมก็ดีใจที่ได้เห็นผู้คนมากมายมาร่วมแบ่งปันความฝันในที่เดียวกัน"

โรเซ่มองไปรอบ ๆ ห้องสมุดด้วยความรู้สึกใหม่ เธอรู้สึกว่าเธอเข้าใจความหมายของที่นี่มากขึ้นกว่าเดิมและรู้สึกว่าห้องสมุดแห่งความฝันเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยเสน่ห์และความหมายอย่างแท้จริง

โรเซ่: "คุณจินฮยอง ขอบคุณมากนะคะที่เล่าประวัติของห้องสมุดให้ฉันฟัง ฉันรู้สึกว่าเข้าใจที่นี่มากขึ้น แล้วก็ดีใจมากที่มีโอกาสได้เป็นส่วนหนึ่งของที่นี่"

ซูโฮ: "ผมเองก็ดีใจที่ได้เล่าให้คุณฟัง และยินดีต้อนรับคุณทุกครั้งที่คุณเข้ามาเลยครับ คุณโรเซ่"

ทั้งสองคนหัวเราะด้วยความสนุกสนาน ก่อนที่โรเซ่จะหยิบหนังสือเล่มใหม่ขึ้นมาและนั่งอ่านต่อ ขณะที่จินฮยองนั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ คอยแนะนำหนังสือเล่มอื่น ๆ ให้เธอได้ลองอ่านบ้างบ้าง

โรเซ่กำลังจมอยู่กับหนังสือเล่มหนาในมือ เมื่อจินฮยองเดินเข้ามาพร้อมกับหนังสืออีกเล่มที่มีปกสีสันสดใสซึ่งสะดุดตาอย่างยิ่ง มันมีภาพมังกรตัวโตคาบเพชรพลอยไว้ในปาก และฉากภูเขาหินลึกลับที่เต็มไปด้วยหมอกบาง ๆ

โรเซ่เงยหน้าขึ้นจากหนังสือเล่มหนาในมือ เธอสบตากับซูโฮที่ยืนถือหนังสือเล่มใหม่เอาไว้ โดยหนังสือเล่มนี้มีปกสีสันสดใสอย่างน่าทึ่ง มีภาพมังกรตัวโตที่คาบเพชรพลอยไว้ในปาก มันล้อมรอบด้วยฉากภูเขาหินลึกลับที่เต็มไปด้วยหมอกบาง ๆ ซึ่งดูท้าทายให้อยากสำรวจโลกแห่งจินตนาการที่ซ่อนอยู่ในนั้น

“เล่มนี้น่าสนใจมากนะคะ” โรเซ่เอ่ยขึ้นด้วยเสียงที่บ่งบอกถึงความตื่นเต้น

ซูโฮยิ้มก่อนจะนั่งลงข้างเธอ “ผมคิดว่าคุณน่าจะชอบ มันเป็นเรื่องราวของการข้ามมิติไปยังโลกที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์และสิ่งมีชีวิตในตำนาน เหมือนเราได้หนีจากโลกแห่งความจริงไปอีกที่หนึ่ง คุณคิดว่ามันน่าลองไหม?”

โรเซ่พยักหน้าเบา ๆ “ฉันชอบที่จะหลงไปในโลกนิยายอยู่แล้วค่ะ โลกที่ไม่มีข้อจำกัดของความเป็นไปได้ ทำให้เราได้ฝันและผจญภัยโดยไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้น”

ซูโฮหัวเราะเบา ๆ “จริงครับ ผมเองก็ชอบคิดแบบนั้น บางครั้งเราก็ต้องการที่ให้หัวใจได้หลงทางบ้าง และหนังสือก็เป็นทางที่พาเราไปยังที่ที่เราอยากไปได้ง่ายที่สุด”

“งั้นเล่าให้ฟังหน่อยสิคะว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร” โรเซ่วางหนังสือเล่มที่อ่านอยู่ลง แล้วจ้องมองซูโฮอย่างตั้งใจ

“เรื่องนี้เกี่ยวกับเด็กหนุ่มที่ค้นพบว่าตัวเองสามารถข้ามไปยังโลกอีกใบได้ครับ โลกนั้นเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตที่เราคิดว่ามีแค่ในนิยาย เช่น มังกร ยักษ์ เอลฟ์ และพ่อมด แต่ที่พิเศษกว่านั้นคือเด็กหนุ่มคนนั้นไม่ใช่เพียงผู้ชม เขามีบทบาทสำคัญในการช่วยกอบกู้โลกนั้นจากการถูกครอบครองโดยจอมมารที่ทรงอำนาจ” ซูโฮเล่าอย่างมีชีวิตชีวา ดวงตาของเขาเปล่งประกายขณะที่เขาพูดถึงเนื้อเรื่องที่เขาหลงใหล

“ฟังดูน่าสนุกมากค่ะ” โรเซ่ยิ้มกว้าง “ฉันว่าเราอาจจะต้องเริ่มอ่านเรื่องนี้ไปพร้อมกันแล้วล่ะค่ะ”

ซูโฮยื่นหนังสือให้เธอ “ผมคิดว่ามันจะเป็นการผจญภัยที่ดีสำหรับพวกเรา ผมจะคอยแนะนำให้คุณไปยังเส้นทางที่น่าสนใจที่สุดในเรื่องนี้ครับ”

โรเซ่หัวเราะเบา ๆ “งั้นฉันจะฝากให้คุณเป็นไกด์ของฉันนะคะ”

ซูโฮยิ้มตอบ “ถือว่าเป็นเกียรติมากครับ ผมจะพยายามพาคุณไปสู่โลกที่งดงามที่สุดในนิยายนี้”