ตอนที่ 12 ความฝันและความคิดสร้างสรรค์

ขณะเดินกลับจากมื้ออาหารค่ำ โรเซ่และซูโฮใช้เวลาที่เหลืออยู่ในการพูดคุยและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับชีวิต งานอดิเรก และความฝันในอนาคตของพวกเขา บรรยากาศยามค่ำคืนเต็มไปด้วยดาวที่ระยิบระยับ และเสียงของการจราจรจากถนนทำให้บรรยากาศดูคึกคัก โรเซ่รู้สึกสดชื่นและมีชีวิตชีวาเมื่อได้ใช้เวลาร่วมกับซูโฮ

"โรเซ่ เธอเคยคิดไหมว่าถ้าหากเราสามารถมีชีวิตอยู่ในโลกแฟนตาซีได้ เราจะทำอะไรบ้าง" ซูโฮถามด้วยน้ำเสียงที่ชวนฝัน

"อืม... คุณอยากเป็นนักผจญภัยที่ออกตามหาสมบัติ! แล้วคุณล่ะซูโฮ" โรเซ่ตอบด้วยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความขี้เล่น

"ผมจะเป็นนักรบที่คอยปกป้องคุณจากอันตราย!" ซูโฮกล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างอ่อนโยน

โรเซ่หัวเราะออกมาเมื่อได้ยินคำตอบของซูโฮ เธอรู้สึกว่าตัวเองมีความมั่นใจมากขึ้นเมื่ออยู่กับเขา ราวกับว่าเขาเป็นคนที่สามารถทำให้เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นและการสนับสนุนที่ไม่เหมือนใคร

"ถ้าฉันเป็นนางเอก ฉันจะต้องเป็นนางเอกที่ทำอาหารอร่อย ๆ ให้คุณกินนะ" โรเซ่กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความน่ารัก

"นักรบไม่มีเวลากินอาหารหรอก! ผมจะต้องไปรบ!" ซูโฮแกล้งทำเสียงเข้ม

"ยังไงก็ต้องหิวอยู่ดี! ถ้าไม่มีอาหาร นักรบก็ไม่มีแรงจะต่อสู้สิ!" โรเซ่ตอบด้วยรอยยิ้มที่ขำขัน

การสนทนาเปลี่ยนไปอย่างเป็นธรรมชาติ จนในที่สุดพวกเขาก็มาถึงสะพานที่มองเห็นวิวทิวทัศน์ของเมืองในยามค่ำคืน ที่นั่นมีแสงไฟระยิบระยับจากตึกสูงที่สะท้อนอยู่ในน้ำ โรเซ่หยุดมองวิวอย่างมีความสุข ส่วนซูโฮก็ยืนอยู่ข้าง ๆ และมองเธอด้วยสายตาที่อบอุ่น

"คุณชอบที่นี่ไหม" ซูโฮถามด้วยความอ่อนโยน

"ชอบมาก! มันสวยงามเหมือนในนิยายเลย" โรเซ่ตอบด้วยรอยยิ้มที่สดใส

ซูโฮรู้สึกพึงพอใจกับความสุขของโรเซ่ และทำให้เขามีแรงบันดาลใจมากยิ่งขึ้น เขาจึงคิดที่จะทำอะไรบางอย่างเพื่อสร้างความประทับใจให้เธอ

"ถ้าเราข้ามสะพานนี้ไป เราจะสามารถไปยังฝั่งตรงข้ามที่มีสวนสาธารณะได้ คุณอยากไปดูไหม" ซูโฮเสนอด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความหวัง

"ไปเลย! ฉันอยากเห็น" โรเซ่ตอบด้วยความตื่นเต้น

**ดอกไม้ไฟ...และความรู้สึกที่เบ่งบาน:**

ทันทีที่พวกเขาข้ามสะพานไปยังสวนสาธารณะ โรเซ่ก็เห็นดอกไม้ไฟที่เริ่มถูกจุดขึ้นในฟ้าสีดำ ทำให้เธอตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น

"ว้าว! ดูซิ! มันสวยมากเลย!" โรเซ่ร้องออกมาด้วยความตื่นตาตื่นใจ

ในขณะที่ทั้งคู่เดินไป โรเซ่รู้สึกถึงความมีเสน่ห์ของซูโฮที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาได้คอยเปิดประตูให้เธอและยิ้มให้กับเธอตลอดเวลา ความใส่ใจเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ทำให้เธอรู้สึกประทับใจมากขึ้นเรื่อย ๆ

"เธอทำตัวเป็นสุภาพบุรุษเก่งจังนะซูโฮ" โรเซ่กล่าวด้วยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความเอ็นดู

"ผมแค่ทำในสิ่งที่ถูกต้อง ถ้าคุณรู้สึกดี ผมก็รู้สึกดีด้วย" ซูโฮตอบด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน

ความน่ารักของซูโฮทำให้โรเซ่รู้สึกอบอุ่นในใจ และเธอเริ่มเห็นว่าเขาเป็นคนที่มีความจริงใจและอบอุ่น ทำให้ความรู้สึกที่เธอมีต่อเขาเริ่มลึกซึ้งยิ่งขึ้น

เมื่อมาถึงสวนสาธารณะ โรเซ่ตัดสินใจนั่งลงบนพื้นหญ้าเพื่อดูดอกไม้ไฟอย่างใกล้ชิด ซูโฮก็นั่งลงข้าง ๆ เธอและคอยเฝ้าดูเธออยู่เงียบ ๆ โดยมีบางช่วงที่เขายิ้มให้เธอเมื่อเธอแสดงออกถึงความตื่นเต้น

"ฉันไม่เคยเห็นดอกไม้ไฟที่สวยขนาดนี้มาก่อนเลย" โรเซ่กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความประทับใจ

"ถ้าผมรู้ว่าคุณชอบดอกไม้ไฟขนาดนี้ ผมจะพาคุณมาที่นี่บ่อย ๆ เลย" ซูโฮตอบด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น

โรเซ่หันไปมองซูโฮด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน ความรักและความสนใจที่เขามีให้ทำให้เธอรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นคนสำคัญในโลกนี้

"คุณรู้ไหม? ฉันรู้สึกดีมากที่ได้ใช้เวลาร่วมกับคุณแบบนี้" โรเซ่กล่าวด้วยความจริงใจ

"ผมก็เช่นกัน โรเซ่ ผมรู้สึกว่าเราเข้าใจกันมากขึ้นเรื่อย ๆ" ซูโฮตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรัก

**อนาคต...และความฝันร่วมกัน:**

ในขณะที่เสียงดอกไม้ไฟดังขึ้นสูงขึ้นในฟ้า โรเซ่รู้สึกว่าเธอกำลังเป็นส่วนหนึ่งของนิยายโรแมนติกที่เธอเคยฝันถึง ความรู้สึกที่อบอุ่นนี้ทำให้เธออยากแบ่งปันช่วงเวลาเหล่านี้ไปตลอดชีวิต

"ถ้าเราสามารถใช้ชีวิตเหมือนในนิยายได้ มันคงจะดีมากเลยใช่ไหม" โรเซ่กล่าวด้วยความหวัง

"จริงสิ! และถ้าคนที่อยู่ข้าง ๆ คุณเป็นผม เราจะสร้างเรื่องราวที่น่าจดจำร่วมกัน" ซูโฮตอบด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก

เมื่อเขาพูดจบ โรเซ่รู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นและรู้สึกเหมือนโลกนี้มีแต่พวกเขาทั้งสองเท่านั้น ที่ในค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความฝันและสีสันของดอกไม้ไฟ ทำให้โรเซ่เริ่มมองเห็นอนาคตที่มีซูโฮอยู่เคียงข้างเธอ และเธอรู้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขากำลังเติบโตขึ้นอย่างงดงาม

"ฉันหวังว่าจะมีช่วงเวลาที่ดีแบบนี้อีกนะซูโฮ" โรเซ่กล่าวด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข

"ผมก็เช่นกัน เราจะสร้างความทรงจำที่ดีที่สุดร่วมกัน!" ซูโฮตอบด้วยความมั่นใจ

ซูโฮและโรเซ่ยิ้มให้กันในช่วงเวลาที่เงียบสงบ ขณะที่เสียงดอกไม้ไฟยังคงดังก้องอยู่ในหู ความรู้สึกอบอุ่นในหัวใจทำให้ทั้งคู่รู้ว่าพวกเขาได้เริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่ที่เต็มไปด้วยความรักและการผจญภัยที่ไม่สิ้นสุด

**เสียงหัวเราะ...และเรื่องราวที่แสนสนุก:**

ในโลกของนิยายโรแมนติกที่โรเซ่และซูโฮอยู่ด้วยกัน ความอบอุ่นและความรักเต็มไปด้วยอากาศบริสุทธิ์รอบตัว พวกเขานั่งอยู่ในสวนดอกไม้ที่มีต้นไม้ใหญ่ปกคลุมร่มเงา และดอกไม้บานสะพรั่งรอบตัว หยดน้ำค้างบนกลีบดอกไม้สะท้อนแสงแดด ทำให้ทุกอย่างดูสวยงามราวกับภาพวาด

โรเซ่เริ่มเล่าเรื่องตลกในชีวิตประจำวันที่ทำให้เธอขำขณะทำงานเกี่ยวกับการออกแบบเสื้อผ้า

"คุณรู้ไหม วันนั้นฉันไปร้านขายเสื้อผ้าเพื่อไปดูเสื้อผ้าใหม่ที่ฉันเคยออกแบบ และบริษัทที่ฉันทำงานเอาไปขายให้ทางร้าน ปรากฏว่าฉันดันใส่ชุดที่คล้ายกับแบบเสื้อที่ขาย จนคนเข้ามาสอบถามกันใหญ่เลย" โรเซ่เล่าพร้อมเสียงหัวเราะ

ซูโฮหัวเราะออกมาด้วยความสนุกสนานเมื่อได้ยินเรื่องนี้ และเขาพยายามนึกภาพตาม

"โอ้! แบบนี้น่าจะทำให้ลูกค้าสับสนไหม" ซูโฮกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ก็ใช่น่ะสิ! ฉันเลยต้องบอกลูกค้าว่า 'ไม่ต้องกังวลค่ะ นี่คือแฟชั่นใหม่!'" โรเซ่ตอบด้วยน้ำเสียงที่ขี้เล่น

ซูโฮหัวเราะเสียงดังขึ้น และเริ่มมองโรเซ่ด้วยความชื่นชม

"คุณนี่เป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์มากเลยนะ" ซูโฮกล่าวด้วยความจริงใจ

โรเซ่รู้สึกเขินเมื่อได้ยินคำชมนี้ แต่เธอพยายามที่จะทำตัวมั่นใจต่อไป

"ขอบคุณค่ะ! ฉันชอบสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ ให้กับคนอื่นได้เห็นและได้ใช้" โรเซ่ตอบด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

"และเห็นได้ชัดว่าคุณทำได้ดีมาก! มีเรื่องตลกอีกไหม" ซูโฮถามด้วยความอยากรู้

โรเซ่คิดสักพักก่อนจะยิ้มออกมาอีกครั้ง

"อืม... วันหนึ่งฉันออกแบบเสื้อผ้าสำหรับงานเลี้ยงบริษัท และใส่ใจรายละเอียดมากเกินไป จนสุดท้ายกลายเป็นว่าเสื้อที่ออกแบบต้องปรับแก้แบบไปสิบครั้ง" โรเซ่เล่า

"สิบครั้งเลยเหรอ! แล้วตอนนั้นคุณทำอย่างไร" ซูโฮถามด้วยความประหลาดใจ

"ฉันก็เลยบอกเพื่อน ๆ ว่าฉันกำลังทำ 'ชุดวิวัฒนาการ' แบบเต็มรูปแบบ!" โรเซ่ตอบพร้อมหัวเราะ

ซูโฮหัวเราะร่วน เมื่อได้ยินคำว่า "วิวัฒนาการ" ทำให้เขานึกถึงสัตว์ต่าง ๆ ที่เปลี่ยนแปลงรูปร่างในธรรมชาติ

"ถ้าเป็นแบบนั้น ผมอยากจะเห็นชุดวิวัฒนาการของคุณในงานเลี้ยงบริษัท" ซูโฮกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"แน่นอน! แต่ถ้ามันดูแปลกประหลาด ฉันอาจจะบอกว่ามันเป็นเทรนด์ใหม่ก็ได้!" โรเซ่ตอบด้วยเสียงหัวเราะที่แฝงไปด้วยความขี้เล่น

ซูโฮมองโรเซ่ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม เขาชอบที่จะเห็นเธอพูดคุยด้วยความมั่นใจและความขี้เล่น

"คุณทำให้ผมรู้สึกว่าสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตมีความหมายมากเลยนะ" ซูโฮกล่าวด้วยความจริงใจ

"ใช่ค่ะ! การออกแบบไม่ใช่แค่การสร้างสรรค์เสื้อผ้า แต่ยังเป็นการเล่าเรื่องราวด้วย" โรเซ่กล่าวด้วยความภาคภูมิใจ

**การแบ่งปันความฝัน...และการเริ่มต้นใหม่:**

พวกเขาใช้เวลาพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน โรเซ่เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับแฟชั่นที่เธอออกแบบ โดยไม่ลืมที่จะยกตัวอย่างเหตุการณ์ตลก ๆ ในชีวิตของเธอที่เกี่ยวข้องกับงานและการสร้างสรรค์

"บางทีคนอาจคิดว่าแฟชั่นคือเรื่องที่ดูซับซ้อน แต่จริง ๆ แล้วมันคือการเข้าใจตัวเองและการเล่นสนุกกับสิ่งที่เราชอบ" โรเซ่กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเชื่อมั่น

"คุณพูดถูก! มันเป็นสิ่งที่ทำให้เราเป็นตัวของตัวเอง" ซูโฮกล่าวด้วยความเห็นพ้อง

"ซูโฮ ฉันเคยลองออกแบบอะไรไหม? หรือเคยคิดว่าจะลองทำบ้างไหม" โรเซ่ถามด้วยความอยากรู้

"ยังไม่เคยนะ แต่ถ้าเธอมีไอเดียอะไร ก็บอกฉันได้นะ ฉันจะลองช่วยเธอ" ซูโฮตอบด้วยความเต็มใจ

โรเซ่รู้สึกมีความสุขเมื่อได้ยินคำนี้ เธอรู้ว่าเขาเต็มใจที่จะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ

"จริงเหรอ? ฉันอยากให้เธอลองทำแบบนี้สักครั้ง! มันสนุกมากเลยนะ" โรเซ่กล่าวด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง

"แน่นอน! ถ้าคุณเชื่อในตัวผม ผมจะทำให้ดีที่สุด" ซูโฮตอบด้วยความมั่นใจ

"เรามาลองออกแบบเสื้อผ้าด้วยกันในวันหยุดกันเถอะ! จะได้สร้างสรรค์อะไรใหม่ ๆ กัน" โรเซ่เสนอด้วยความตื่นเต้น

"ตกลง! ผมรอไม่ไหวแล้ว" ซูโฮตอบด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

ทั้งคู่รู้สึกตื่นเต้นกับความคิดนี้ และการได้ร่วมงานกันจะทำให้พวกเขาใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น