ตอนที่ 10 มหัศจรรย์แห่งโลกโรแมนติก

เมื่อซูโฮและโรเซ่เดินเข้าสู่โลกนิยายโรแมนติกที่เขาแนะนำ บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความโรแมนติกและสวยงาม บ้านสีขาวเรียงรายอยู่ริมทะเลสาบ เงาของพระอาทิตย์ตกดินสะท้อนบนผืนน้ำ สร้างบรรยากาศอบอุ่นและชวนฝัน โรเซ่รู้สึกตื่นเต้นและประหม่านิด ๆ ขณะที่จินฮยอนเดินเคียงข้างเธอ

ซูโฮมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยนและเอ่ยขึ้นด้วยเสียงนุ่ม ๆ

ซูโฮ: "นี่... เราจะต้องแกล้งเป็นคู่รักเพื่อผ่านด่านนี้ไป คุณคิดว่าอย่างไร?"

โรเซ่ที่ดูมั่นใจมาตลอดกลับหน้าแดงเล็กน้อย เธอหัวเราะเบา ๆ พลางพยายามซ่อนความเขินอาย

โรเซ่: (ยิ้มกลบเกลื่อน) "แค่แสดงบทคู่รักเอง… คงไม่เป็นไรหรอกใช่ไหม?"

ซูโฮ: (ยิ้มขำ) "ใช่ แต่คงต้องแสดงให้แนบเนียนหน่อย ไม่อย่างนั้นเราอาจจะไม่ผ่านด่านนี้"

ทั้งคู่เดินไปเรื่อย ๆ จนเจอกับคนชราที่ดูใจดีในชุดผ้าคลุมสีขาว คนชรามองทั้งสองด้วยความเอ็นดู

คนชรา: "ยินดีต้อนรับพวกเธอ ทั้งสองช่างเหมาะสมกันจริง ๆ เหมือนคู่รักที่เกิดมาเพื่อกันและกัน"

ซูโฮหันไปสบตาโรเซ่ เขาเห็นรอยยิ้มที่แฝงความขี้เล่น และเอ่ยเสียงนุ่ม

ซูโฮ: "ใช่ครับ เราสองคนเป็นคู่รักกัน กำลังมาท่องเที่ยวด้วยกัน"

โรเซ่: (พยายามกลบเกลื่อนความเขิน) "ค่ะ เราชอบบรรยากาศที่นี่มากจริง ๆ"

หลังจากคนชราเดินจากไป ทิ้งให้ทั้งคู่ยืนอยู่ด้วยกันอย่างสงบ โรเซ่หันมายิ้มขำ ๆ ให้จินฮยอน

โรเซ่: "นี่... คุณจะแกล้งให้ฉันเขินไปถึงไหน?"

ซูโฮ: (หัวเราะ) "ผมแค่ทำให้แนบเนียนเท่านั้นเอง ไม่คิดว่าคุณจะเขินจริง ๆ นะเนี่ย"

โรเซ่หัวเราะเบา ๆ และยื่นมือออกไปจับมือซูโฮอย่างมั่นใจ ทั้งคู่เริ่มเดินจับมือกันอย่างอบอุ่น ท่ามกลางทางเดินที่มีดอกไม้ประดับสวยงาม กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากดอกไม้ช่วยเพิ่มบรรยากาศโรแมนติก

ซูโฮ: "คุณเคยฝันอยากมาในโลกนิยายแบบนี้บ้างไหม?"

โรเซ่: (พยักหน้า) "ใช่ ฉันเคยฝันมาตลอดว่าอยากให้มีใครสักคนพาฉันไปผจญภัยในโลกแฟนตาซี แต่พอมาวันนี้มันเกินความคาดหมายมากจริง ๆ"

ซูโฮ: "ถ้าอย่างนั้นผมก็คงเป็นตัวละครในฝันของคุณแล้วสินะ"

โรเซ่: (หัวเราะ) "คุณนี่คิดเข้าข้างตัวเองเกินไปหรือเปล่า?"

พวกเขามาถึงจุดชมวิวริมทะเลสาบที่เงียบสงบ โรเซ่ปล่อยมือจินฮยอนและกางแขนสูดอากาศเต็มปอด เธอรู้สึกเป็นอิสระและมีชีวิตชีวาในบรรยากาศแบบนี้ จินฮยอนมองเธอด้วยรอยยิ้มอย่างอ่อนโยน

ซูโฮ: "คุณเป็นคนที่มีชีวิตชีวาจริง ๆ นะ ผมชอบที่คุณเป็นแบบนี้"

โรเซ่: (ยิ้ม) "คุณเองก็เป็นคนดีเหมือนกัน ขอบคุณนะที่ทำให้การผจญภัยครั้งนี้พิเศษขึ้น"

ทั้งคู่ต่างสบตากันครู่หนึ่ง ความรู้สึกอุ่น ๆ ในใจเริ่มก่อตัวขึ้น ซูโฮหันมาพูดขี้เล่น

ซูโฮ: "ถ้าเราจะทำให้มันเหมือนนิยายโรแมนติกจริง ๆ เธอคิดว่าเราควรทำอะไรต่อดี?"

โรเซ่: (ยิ้ม) "อาจต้องทำให้เหมือนคู่รักในนิยายให้มากขึ้นล่ะ ไม่งั้นเราอาจไม่ผ่านด่านนี้"

ซูโฮหัวเราะ ขณะที่พวกเขาหยอกล้อกันและหัวเราะไปพร้อม ๆ กัน บรรยากาศรอบตัวอบอุ่นและโรแมนติก เขารู้สึกว่าในโลกนิยายแห่งนี้ เขาและโรเซ่ต่างค้นพบด้านที่ไม่เคยเปิดเผยให้ใครได้เห็น

ในค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงดาว โรเซ่ปรากฏตัวในชุดเดรสยาวที่งดงามราวกับเจ้าหญิง ชุดเดรสสีอ่อนมีลวดลายละเอียดอ่อนพริ้วไหวและเข้ากับรูปร่างของเธอได้อย่างลงตัว ผมของเธอถูกรวบขึ้นเล็กน้อย ปล่อยให้บางส่วนตกลงมาปรกใบหน้าอย่างอ่อนโยน ทำให้เธอดูเป็นธรรมชาติและสวยสง่าขึ้นไปอีก

เมื่อซูโฮหันมาเห็น เขาถึงกับหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง ดวงตาของเขามองเธอด้วยความชื่นชม และก่อนที่จะทันได้คิด เขาหลุดปากชมออกมาเบา ๆ

ซูโฮ: "สวยมาก… โรเซ่ วันนี้คุณสวยมากจริง ๆ"

คำชมของเขาทำให้โรเซ่สะดุดใจ เธอรู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาในทันที แม้จะมั่นใจในตัวเองเป็นอย่างดี แต่คำชมที่จริงใจแบบนี้กลับทำให้เธอเขินจนพูดไม่ออกไปชั่วขณะ โรเซ่หัวเราะออกมาเบา ๆ พยายามกลบเกลื่อนความรู้สึกเขินอาย

โรเซ่: (หัวเราะเบา ๆ) "คุณพูดเกินไปแล้วซูโฮ ฉันแค่ใส่ชุดธรรมดาเท่านั้นเอง"

ซูโฮ: (ยิ้มเล็ก ๆ) "ไม่หรอก ผมหมายความตามนั้นจริง ๆ โรเซ่ คุณดูสวยและ... ดูมีเสน่ห์มาก"

คำพูดของซูโฮทำให้โรเซ่ยิ่งรู้สึกถึงหัวใจที่เต้นแรงขึ้น รู้สึกทั้งอายและดีใจในเวลาเดียวกัน พยายามเรียกความมั่นใจกลับมาแล้วตอบกลับด้วยน้ำเสียงขี้เล่น

โรเซ่: (ยิ้มอย่างมีเสน่ห์) "ถ้าคุณชอบมากขนาดนี้ คุณจะจ่ายค่าเครื่องดื่มให้ฉันด้วยไหม?"

ซูโฮ: (หัวเราะ) "แน่นอนซิ ผมยินดีจ่ายทุกอย่างให้คุณอยู่แล้ว ถือว่าเป็นค่าชมไปก็แล้วกัน"

โรเซ่หัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน เธอยิ้มและขยิบตาให้ซูโฮเล็กน้อย ก่อนจะหันไปเดินนำหน้าเขาอย่างมั่นใจ ทำให้ซูโฮต้องรีบเดินตาม

ขณะที่ทั้งสองคนเดินไปตามถนนที่ประดับไปด้วยแสงไฟ โรเซ่เริ่มรู้สึกสบายใจขึ้น จึงแกล้งแหย่จินฮยองต่อ

โรเซ่: "ปกตินายชอบชมสาว ๆ แบบนี้กับทุกคนหรือเปล่า หรือแค่ฉันคนเดียว?"

ซูโฮ: (ยิ้ม) "พูดแบบนั้นคุณก็ทำให้ผมดูเหมือนคนเจ้าชู้เลยนะ แต่บอกเลย ผมไม่ได้ชมใครแบบนี้บ่อย ๆ หรอก เฉพาะคนที่สมควรได้รับคำชมจริง ๆ เท่านั้น"

โรเซ่ฟังแล้วก็ยิ้มออกมา เธอรู้สึกอบอุ่นในใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ยังคงแสร้งทำเป็นไม่สนใจมากนัก

โรเซ่: "ถ้าอย่างนั้นผมคงโชคดีซินะ ที่ได้คำชมจากซูโฮ"

ซูโฮ: "แล้วคุณคิดว่าอย่างไรล่ะ ได้คำชมจากผม คุณดีใจไหม?"

โรเซ่หัวเราะและพยายามเปลี่ยนหัวข้อสนทนาด้วยท่าทางขี้เล่น เพื่อปิดบังความรู้สึกของตัวเองที่เริ่มชัดเจนขึ้น เธอแกล้งทำเป็นสะบัดผมเล็กน้อยแล้วพูดด้วยความมั่นใจ

โรเซ่: "แน่นอน ฉันก็รู้ว่าฉันสวยนะซิ! คำชมของคุณอาจจะไม่สำคัญเท่าที่ฉันคิดหรอก แต่ก็ขอบคุณนะ"

ซูโฮหัวเราะอย่างเต็มเสียงที่ได้ยินคำตอบที่น่ารักและมั่นใจจากเธอ โรเซ่มีทั้งความขี้เล่นและเสน่ห์ที่ไม่เหมือนใคร เธอเป็นตัวของตัวเองอย่างแท้จริง นั่นทำให้เขารู้สึกว่าการอยู่ใกล้เธอทำให้เขามีความสุขอย่างน่าประหลาด

จากนั้นทั้งสองก็เดินมาถึงบริเวณที่มีร้านอาหารเล็ก ๆ สไตล์บรรยากาศโรแมนติก จินฮยองพาโรเซ่เข้าไปในร้านและเลือกโต๊ะที่อยู่ริมกระจก สามารถมองเห็นวิวของแสงไฟส่องสะท้อนบนผิวน้ำ ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่นยิ่งขึ้น

ซูโฮ: "ดีไหม? ผมเลือกที่นี่เพราะคิดว่ามันจะเหมาะกับการแต่งตัวของคุณ"

โรเซ่: (ยิ้ม) "คุณเตรียมตัวมาดีจริง ๆ นะ แล้วฉันก็ชอบบรรยากาศที่นี่มากด้วย ขอบคุณนะซูโฮ"

หลังจากสั่งอาหาร ทั้งคู่ก็เริ่มพูดคุยกันต่อ โรเซ่เริ่มเล่าเรื่องราวในวัยเด็กของเธอ ทั้งความฝัน ความทะเยอทะยาน และความมุ่งมั่นในการทำให้ชีวิตของเธอเต็มไปด้วยสีสันและความสนุกสนาน ขณะที่จินฮยองฟัง เขาสังเกตเห็นความมั่นใจและความแข็งแกร่งในตัวเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ

ซูโฮ: "คุณเป็นคนที่น่าทึ่งมาก โรเซ่ คุณไม่กลัวที่จะใช้ชีวิตตามฝันของตัวเอง"

โรเซ่: (ยิ้ม) "ฉันคิดว่าเราทุกคนควรจะมีชีวิตตามที่เราฝันนะซูโฮ อย่าปล่อยให้ความกลัวมาหยุดเราไว้ เพราะถ้าเราไม่ลองดูสักครั้ง เราอาจจะพลาดสิ่งดี ๆ ในชีวิตไปก็ได้"

ทั้งสองคุยกันอย่างลึกซึ้งและหัวเราะไปกับเรื่องราวที่พวกเขาแบ่งปันกัน จนในที่สุดค่ำคืนก็ดูเหมือนจะไม่มีวันสิ้นสุด บรรยากาศโรแมนติกและเสียงหัวเราะที่แสนอบอุ่นทำให้ซูโฮรู้สึกว่า โรเซ่เป็นคนที่มีความพิเศษที่ไม่เหมือนใคร ความมั่นใจ ความอ่อนโยน และความขี้เล่นของเธอทำให้เขาตกหลุมรักทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้

ค่ำคืนนั้นจบลงอย่างสวยงาม ด้วยรอยยิ้มและความทรงจำที่ทำให้ทั้งคู่ไม่อาจลืม