สับสน

"มาพักผ่อนกันหรอครับสาวๆ"แสงเหนือเอ่ยถามระหว่างที่ส่งเมนูอาหารคืนพนักงานหลังจากที่สั่งอาหารเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"มาพักผ่อนค่ะสักอาทิตย์"เอวารินทร์ตอบ เพราะแผนมาพักสมองของเธอ อยากอยู่คนเดียวนานหน่อย แต่ในเมื่อเอาเพื่อนมาด้วยเลยลากมาอยู่ด้วยกันเลย

"แล้วพี่เหนือละคะมาทำอะไร...มาพักผ่อนเหมือนกันหรอคะ"เกวรีถาม

"เปล่าครับ...พี่มาทำงาน...มาดูทำเลทำรีสอร์ทน่ะ...แต่เหมือนเจ้าของที่ดินที่พี่สนใจเขาจะยังไม่อยากขาย"

"อ้อ...อยากได้มากเลยหรอคะ...ทำไมถึงไม่ไปหาที่อื่น">เกวรี

"ถูกใจครับ...ทั้งทำเล...และปัจจัยอื่นๆ หลายอย่าง...พี่เสนอราคาสูงด้วยแต่ก็ไม่ยอมขาย..."ใบหน้าแสงเหนือดูเป็นกังวลเล็กๆ

"งั้นก็แปลว่าจะอยู่นี่นานเลยหรอคะ? ...">เกวรี

"ครับ...จนกล่าวเขาจะใจอ่อน"

"เอาใจช่วยนะคะ...ขอให้เขาใจอ่อนเร็วๆ"

"อื้ม...เมื่อกี้เพื่อนพี่ที่เป็นหุ้นส่วนรีสอร์ทบอกจะมาที่นี่กับเพื่อนอีกคน...เผื่อน้องเอวาสนใจเพื่อนพี่...พี่จะแนะนำให้รู้จัก"แสงเหนือกล่าวบอกเอวารินทร์ที่เอาแต่จ้องโทรไม่วางตา พร้อมขมวดคิ้วจนเป็นปม

"น้องเอวา...น้องเอวาครับ!!"

"คะ...เมื่อกี้พี่เหนือว่าไงนะคะ?"

"พี่เหนือบอกว่าเพื่อนเขาจะมาอีก2คน...เขาจะแนะนำให้แกรู้จัก..."

"อ้อ...ค่ะ...เอวากินอะไรก็ได้ค่ะ"คำตอบของเอวาทำให้แสงเหนือและเกวรีมองหน้ากันด้วยความงงกับคำตอบที่ไม่ตรงคำถาม

"เอวา!!...แกเป็นอะไร..."เกวรีกระแทกไหล่เพื่อนเบาๆ เพื่อเรียกสติ

"เปล่า...แค่รู้สึกแปลกๆ ..."

"คิดถึงพี่ซันหรอ?"

"เปล่านะ...แค่กลัวว่าเขาจะตามมาเจอ"

"จะตามมาเจอได้ไง...เขาไม่รู้ว่าแกอยู่ที่ไหนนี่...กินข้าวดีกว่าอาหารมาพอดีเลย...อย่าคิดมากดิเพื่อน...เดี๋ยวเพื่อนพี่เหนือก็มาพี่เหนือบอกจะแนะนำให้รู้จัก"เกวรีเอ่ยบอกเพื่อน ด้วยแววตาตื่นเต้น

"ถ้าเพื่อนพี่มามิเกลห้ามสนใจเพื่อนพี่นะ...สนใจแค่พี่พอ...ส่วนเพื่อนของพี่ให้เอวาสนใจคนเดียว"แสงเหนือกล่าวด้วยน้ำเสียงทีเล่นทีจริง

"ได้ไงคะ...ถ้ามิเกลดันชอบเพื่อนพี่เหนือจะทำยังไง"เธอแกล้งๆ แหย่

"ไม่ได้ครับ...มิเกลต้องสนใจพี่คนเดียว เพราะพี่มาก่อน...แล้วพี่ก็จีบก่อน"สายตาของเขาบ่งบอกว่าจริงจัง แต่ทำไมความจริงจังของคนตรงหน้าถึงได้ทำให้เธอต้องรู้สึกผิดเล็กๆ กับใครสักคนก็ไม่รู้ แบบนี้มันคืออะไรกันแน่ สับสนไปหมดแล้ว

"จริงจังจังเลยนะคะ..."จากนั้นเธอก็หัวเราะร่วนออกมาเบาๆ

"ทานนี่สิครับ...ซิกเนเจอร์ของที่ร้านเลยนะครับเนี้ย..."แสงเหนือตักทะเลผัดฉ่าให้เกวรี

"แหมๆ ...ถ้าไม่ติดที่ว่าเพิ่งเจอกันเมื่อกี้เอวาคิดว่าคงเป็นคู่รักแห่งปีแล้วนะคะเนี่ย"เอวารินทร์แซวทำเอาแสงเหนือหน้าแดงก่ำด้วยความเขิน

"ก็อยากเป็นคู่รักนะครับ...แต่รอจีบเจ้าตัวติดก่อน..."คำตอบของเขาทำเอาเกวรีเขินจนตัวม้วน ไม่เคยเจอใครหยอดหวานขนาดนี้ รู้สึกใจชื้นขึ้นมาเลย

"ทานข้าวเสร็จแล้วไปไหนกันต่อครับ"

"ไปช็อปปิ้งค่ะ...พอดีมากะทันหันเลยไม่ได้เอาอะไรมากันเลย..."เกวรีกล่าว

"งั้นเจอกันตอนมื้อเย็นครับ...เดี๋ยวพี่จะเข้าไปคุยงานกับเพื่อน...เพื่อนพี่เป็นเจ้าของโรงแรมนี้...เดี๋ยวยังไงเย็นนี้เจอกันนะครับ"

"ค่ะ!..."เกวรีส่งยิ้มให้หวานหยด

ซัน:เอวา...

ซัน:เอวาตอบพี่!

ซัน:ถ้าไม่ตอบพี่จะลงโทษเอวาทั้งวันทั้งคืน รู้ใช่ไหมว่าพี่ทำจริง?

ซัน:แล้วรูปที่เอาลงน่ะลบเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่เห็นหรอว่ามันโป๊...มีแต่พวกบ้ากามมาเม้น...ชอบแบบนั้นหรอ

เอวา:ก็ชอบแบบนี้ไม่ใช่หรอคะ เห็นชอบมอง

ซัน:ก็พี่เป็นผู้ชาย ก็ต้องมองเป็นเรื่องธรรมดา แต่พี่ไม่ชอบให้เอวาแต่งแบบนี้ พี่ไม่ชอบให้ใครมองของของพี่!!

เอวา:อยากอยู่คนเดียวค่ะไม่ต้องตามมานะคะ

ซัน:ไม่...พี่จะตามหาให้เจอ...บอกมาว่าอยู่ที่ไหน...ทะเลไหน??

เอวา:ไม่ค่ะ...เก่งก็หาเอาเอง

ข้อความจากอัครวินท์ยังคงเด้งเตือนขึ้นมาเรื่อยๆ ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เล่นเอาหัวใจของเธอปั่นป่วนจนไม่มีกระจิตกระใจทำอะไรเลย กลัวเหลือเกินว่าเขาจะหาเธอเจอ

ทำไมกัน แค่อยากอยู่เงียบๆ แค่นี้ก็ให้กันไม่ได้เลยหรือไงกัน แบบนี้ยิ่งทำให้เธอยิ่งอึดอัด ทั้งที่เมื่อก่อนเธอก็อิสระมาตลอด เธอรู้สึกเหมือนอยากกลับไปเป็นอิสระเหมือนเดิม ไปไหนก็ไม่ต้องมีคนห้าม ทำอะไรก็ได้ที่ตัวเองชอบ ไม่ใช่ต้องคอยมาระวังตัวเพราะกลัวจะทำไมถูกใจใคร หรือจริงๆ แล้วเธอไม่ได้ชอบเขากัน แต่อีกใจก็รู้สึกดี ชอบเวลาเขาดูแลเอาใจใส่

"เฮ้อ...ลำบากใจจัง"

"เป็นอะไรแก...ไม่สนุกหรอ...เห็นทำหน้าบึ้งมาตั้งแต่อยู่ในร้านอาหารแล้ว"เกวรีเอ่ยถามเพื่อด้วยความเป็นห่วง

"ฉันไม่รู้ใจตัวเองอ่าว่าจะยังไง...ก็รู้สึกดีนะ...แต่ฉันก็ค่อนข้างอึดอัดที่เขาเอาแต่ตัวติดกับฉัน...อึดอัดที่เขาคอยบังคับให้ฉันทำนุ้นทำนี่...บอกตามตรงนะฉันยังอยากเป็นอิสระอยู่"

"แต่พี่ซันก็ดูรักแกนะ...ที่เขาทำแบบนั้นเพราะเขารักแกไง"

"เนี้ยแหละยิ่งทำให้ลำบากใจเลย...แล้วยิ่งเดือนหน้าต้องแต่งงานกันอีก"

"ฉันไม่เข้าใจแก...ถ้าเป็นฉันแค่เขาทำดีด้วยฉันก็แพ้แล้ว...ถ้าแกสับสน...แกลองให้พี่ซันกลับไปเป็นเหมือนเดิมไหม...เผื่อแกจะได้รู้ใจตัวเองแล้วชัดเจนขึ้น"

"..."

"แกหึงพี่ซันบ้างไหม??"

"ไม่..."

"แค่รู้สึกดีแค่นี้หรอ แต่แกได้เขาไปแล้วไม่ได้ทำให้รักกันเลยหรือไง"

"ก็แค่รู้สึกดีอ่าแก...ฉันถึงอยากออกห่างเพื่อค้นหาใจตัวเอง"

"เอวา...ในฐานะที่ฉันเป็นเพื่อนแก...ฉันอยากเตือนแกนะ...ถ้าแกรู้ใจตัวเองช้าในวันที่สายไปแล้ว...แกเอาคืนมาไม่ได้นะ...ผู้ชายไม่ได้อดทนเหมือนผู้หญิงนะรักได้ก็เบื่อได้...แกโอเคหรอถ้าวันนึงพี่ซันอยู่กับแกแค่ตัวแต่ใจเขาไม่อยู่แล้ว"

ตึกตัก! ตึกตัก!

หัวใจดวงน้อยสั่นไหว เมื่อเกวรีบอกว่าถ้าวันนึงเขาไม่อยู่แล้ว มันกลับรู้สึกหวิวๆ อย่างบอกไม่ถูก แต่ถ้าจะให้เขาลองกลับไปใช้ชีวิตที่มีผู้หญิงเข้ามาพัวพันเขา มันก็ดูเสี่ยงเกินไป หรือว่าวันที่เธอเห็นแชทวันนั้นคือหึงกันนะ แค่นึกถึงวันนั้นลมก็แทบออกหูแล้ว แต่ก็ยังมั่นใจอยู่ดีว่าไม่ได้รักเขา คงแค่ชอบเพราะความใกล้ชิดละมั้ง