แชร์

บทที่ 669

ซูหว่านเคยเจอเจียงโม่แค่สองครั้ง ทุกครั้งมักจะสัมผัสได้ถึงความงามที่ไม่เหมือนใครจากตัวของเธอ

ความงามแบบนี้ เป็นความงามที่ปรายตามองแค่แวบเดียว ทุกคนก็ต้องยอมจำนน งามจนมองแค่แวบเดียว ก็ไม่อาจละสายตาไปไหนได้อีก

ในขณะเดียวกัน ออร่าความสูงศักดิ์ที่แผ่ซ่านออกมาจากตัวของเธอ ก็ทำให้ผู้คนอดรู้สึกต่ำต้อยไม่ได้

ซูหว่านก้มหน้าลง ทว่าชายหนุ่มที่อยู่ข้างกายกลับจับมือของเธอ ประสานนิ้วทั้งสิบเข้าด้วยกัน ให้ความอบอุ่นปลอดภัยที่เพียงพอกับเธอ

จี้ซือหานจับมือของซูหว่านแน่น แล้ววางลงบนต้นขาเรียวยาวของตัวเอง จากนั้นมือข้างนึงเท้าคาง มองไปยังเจียงโม่ด้วยความเฉยเมย

"เรื่องของเคซีย์ อธิบายมาให้ชัด ไม่งั้นพอกลับสำนักงานใหญ่ ก็จงรับโทษด้วยตัวเองไปซะ"

เห็นเขาไม่แม้แต่จะพูดเกริ่นนำ แต่เข้าเรื่องทันที เจียงโม่ก็รู้ว่าเขากลัวภรรยาสุดสวยจะเข้าใจผิด...

เจียงโม่ลอบพ่นคำว่า "ไอ้คนคลั่งรักจนหน้ามืด" ใส่เขาในใจ ทว่ากลับไม่แสดงสีหน้าใดๆ สาวเท้าเดินเข้ามา

เธอเองก็คร้านจะพูดพร่ำทำเพลงกับเขา หยิบหน้ากากลายสีขาวดำออกมาจากในกระเป๋า แล้วยื่นไปตรงหน้าจี้ซือหาน

"นายน่าจะเข้าใจนะ?"

นี่เป็นหน้ากากของพ่อบุญธรรมของเธอ หรือก็
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status