บทที่ 672

ใบหน้าสง่างามของจิป่ายหลิน เผยความอับอายไม่น้อย "ก็แค่หารือกันว่าจะเอาร่างของลูกชายฉันไปฝังไว้ที่ไหน มันจะกลายเป็นทำผิดไปได้ยังไง?"

ไม่แปลกใจว่าทำไมคุณซูพูดจาหนักแน่นขนาดนั้น ที่แท้ก็ไต่เต้าขึ้นไปอยู่บนยอดของกลุ่มบริษัทจี้ได้นี่เอง แต่ความกล้าแบบนี้ สุดท้ายแล้วผู้ชายก็เป็นคนมอบมันให้เธออยู่ดี

จิป่ายหลินรู้สึกดูถูกอยู่ไม่น้อย ก็เหมือนพี่สาวของเธอ ที่ไม่มีพื้นเพอะไรแต่อยากจะจับเหยียนโจว วุ่นวายกันมาทั้งชีวิต แม้กระทั่งตอนตายก็ยังทำให้คนอื่นไม่สงบสุขกันไปด้วย จนสุดท้ายก็พรากชีวิตของเหยียนโจวไป ผู้หญิงแบบนี้มีอะไรดี?

ซูหว่านมองออกถึงความไม่แยแสของจิป่ายหลิน แต่ความคิดของเธอในเวลานี้ ไม่ได้อยู่ที่เรื่องนี้แต่อย่างใด จึงไม่ได้พูดอะไรให้มากความ แค่บอกว่า "คุณจิไตร่ตรองให้ดี แล้วให้คำตอบฉันภายในสี่ชั่วโมงค่ะ"

สี่ชั่วโมง เครื่องบินของจี้ซือหานก็น่าจะถึงอังกฤษแล้ว ซึ่งเธอก็ตัดสินใจได้พอดีว่าจะไปอังกฤษหรือไม่

จิเหยียนโจวเป็นลูกชายของจิป่ายหลิน ถ้าเขาจะเอาลูกชายตัวเองไปก็ไม่จำเป็นต้องผ่านซูหว่าน แต่เพราะคำสั่งเสียของลูกชาย ถึงได้เรียกเธอมา และอยากจะบอกเธอสักหน่อย เพราะยังไงซะคำสั่งเสียเธอก็เป